Prachtig gedaan, ingewikkeld nummer maar mooi vertaald. Ik maakte het ooit als hand genoteerd probeersel (karton verspilling) om uit te proberen wat sommige effecten waren. We hebben er mee gevoetbald richting de prullenbak. Er bestaat nog wel een opname van en die kwam ik vorige week tegen.....hoe toevallig dacht ik. Hoe zou dat nummer klinken als het echt serieus genomen werd op een orgel ...en voila, alsof de duvel er mee speelt kom jij er mee op de proppen. Aan Monika zelf heb ik speciale herinneringen, het was mijn buurmeisje en we konden het bijzonder goed met elkaar vinden. Haar ouders waren inderdaad gescheiden en ze woonde bij haar moeder. Later ging ze op haarzelf wonen maar ze trok het leven niet en maakte daar een einde aan. Het lied draaide ze op haar begrafenis en is dus voor mij voor altijd een liedje van een soulmate, een vriendin die voor altijd een gemiste kans is gebleken en die ik nooit heb mogen leren kennen.