Temat bardzo emocjonalny i trudny. Dla nas Europejczyków tradycja z przenoszeniem kości zmarłych do urny jest szokująca. Osobiście nie jestem sobie w stanie wyobrazić wykonania takiego zadania ale jak to się mówi co kraj to obyczaj.... Dziękuję Gabryielu za opowiedzenie tej historii.Pozdrawiam serdecznie
@danutachytla565210 сағат бұрын
Temat bardzo trudny, ale dobrze mieć wiedzę na ten temat od osoby, która była obecna na takim obrządku. Ciężko było dla Ciebie i dla nas, ale z szacunkiem się do tego odniosłam i dziękuję za ten przekaz.
@aglomeracjekosmiczne37945 сағат бұрын
Straszny obrzęd dla bliskich 😢
@maryla62982 сағат бұрын
@@aglomeracjekosmiczne3794 No bo my dostajemy kości zmielone w urnie.
@kostek85898 сағат бұрын
O kurde... Nie dziwie Ci się że to dla Ciebie trudny temat. Fajnie że o tym powiedziałeś. Szacun...
@KanałŻyciewKanadzieAnitaBeata9 сағат бұрын
Odgłosy tego ptaka na końcu dokładają jeszcze dodatkowych emocji.
@monia8666 сағат бұрын
😅🐦
@lidiag74765 сағат бұрын
Bardzo dziękuję że powiedziałeś o kremacji w Japonii nie przeraża mnie to co opowiadasz po oddzieleniu kości do urn po prostu jest taka tradycja Ja to szanuję gdybym miała taką możliwość również bym chciała to zobaczyć dobranoc dziękuję bardzo
@agagag60596 сағат бұрын
Tradycja z punktu widzenia europejczyka faktycznie traumatyzująca. Jednak jeszcze sto lat temu w Polsce to rodzina myła, ubierała i układała w trumnie zmarłego. A nierzadko zmarły do dnia pogrzebu był wystawiony w domu na katafalku, gdzie rodzina i znajomi przez kilka dni przychodzili opłakać zmarłego i złożyć kondolencje rodzinie.
@Flint88Sky4 сағат бұрын
W rodzinie miałem taką sytuację (około 9 lat temu(. Jakiś czas można było przyjść do domu zmarłego, pomodlić się za niego, pocieszyć rodzinę, zapytać czy potrzebują czegoś... Ma coś w sobie ta tradycja, jednak wszystko zależy od wrażliwości domowników. Być może, są tacy, którym pozwala to pożegnać się ze zmarłym bez gwałtownego zerwania kontaktu z ciałem, obecnością w domu, gdzie inni nie chcą o tym w ogóle słyszeć....Kwestia wiary, tradycji i właśnie wrażliwości na sprawy duchowe...
@maryla62983 сағат бұрын
Tutaj trochę sprostuję. Jeszcze początek lat 90-siątych ubiegłego wieku w niektórych domach prywatnych nieboszczyk przebywał w domu do czasu pogrzebu. ok.3 dni po śmierci. Rodzina i znajomi nie przychodzili opłakiwać, ale zbierali się na wspólnej modlitwie za zmarłego Jeszcze bardzo uroczyste było wyprowadzenie trumny z domu . Na progu domu pracownicy firmy pogrzebowej żegnali w imieniu zmarłego dom. Po trzykroć powtarzali " z panem Bogiem - zostańcie z Bogiem" To tu dla najbliższych dochodziło, że coś ma swój koniec. Teraz są jakieś kaplice przycmentarne etc. Coraz bardziej staramy się, aby śmierć była odsunięta od żywych.
@agagag60593 сағат бұрын
@@maryla6298 Miałam na myśli, że 100 lat temu to była powszechna praktyka. Co do "opłakiwania" przyznaję nieprecyzyjnie się wyraziłam. Bo tak jak Pani pisze bardziej chodziło o pożegnanie zmarłego, pomodlenie się w jego intencji i złożenie najbliższym kondolencji.
@piro32022 сағат бұрын
Sam miałem okazje ubierać dziadka jakieś 10 lat temu, ale to bardziej z powodów oszczędnościowych, mówiąc szczerze. A tradycja dawna żeby zmarły 3 dni leżał w domu, wynika tak z braku miejsc i tradycji że rodzina ściągała opłakiwać, jak i bardziej prozaicznej - w czasach znacznie niższego poziomu medycyny, umożliwiała "upewnić się" że osoba na pewno zmarła, co pozwalało chociaż częściowo uniknąć przykrych przypadków pochowania kogoś żywcem.
@maryla62982 сағат бұрын
@@Flint88Sky Tak, dużo zależy od tradycji. Byłam w Niemczech, gdzie sąsiedzi wrzucali do skrzynki pocztowej kartki z kondolencjami Kartka, a w niej 5 euro. Na pogrzebie dużo ludzi i tylko wieniec od rodziny. Nie tak jak u nas z wielkimi szarfami tylko na listku napisane
@Qimor10 сағат бұрын
Dzięki Gabriel za ciekawy materiał! Byłem ciekaw jak taki pogrzeb wygląda w Japonii ❤ Pozdrawiam cieplutko Ciebie Gabriel 🫰 Trzymaj się ciepło 🌸
@anezob_010110 сағат бұрын
No mocny odcinek i widać było że niełatwo, ale bardzo ciekawy, dziękuję 😘
@faithlessone53949 сағат бұрын
Uważam, że poruszanie takich mało przyjemnych tematów jest ważne. Nigdy wcześniej nie słyszałam o tym zwyczaju. Zastanawiam się, czy wśród młodych osób nadal taki obrządek pozostanie popularny, czy może zmieni się to w niedługim czasie.
@janinainfo38318 сағат бұрын
Co kraj to obyczaj, co dla nas jest szokujące dla innych jest normą. Dzięki Gabrielu za film.
@H_elloo7 сағат бұрын
Piękny zwyczaj. Aż by się chciało umrzeć w Japonii. PS. Podziwiam, w jaki sposób opowiadasz o tak ważnych sprawach 🌸
@krzsiek88494 сағат бұрын
Dziękujemy że się podzieliłeś z nami aż tak prywatnymi odczuciami.
@SternalGosia8 сағат бұрын
Bardzo dziękuję za ten film. Temat bardzo trudny i smutny, ale materiał jest bardzo ciekawy. Pozdrawiam serdecznie ❤
@lucasmiguel14987 сағат бұрын
Temat trudny, ale w pewnym sensie nieunikniony. Dzięki, że go poruszyłeś, choć nie było łatwo. Pozdrawiam!
@KatarzynaPiwowarska-Frit-lo5gq9 сағат бұрын
Ciekawy temat. Nie miałam pojęcia, że tak to wygląda. Zaskoczenie.
@Podrozniczka9 сағат бұрын
Japonia nie przestanie zaskakiwać. Bardzo mocne.
@danutamrotek95045 сағат бұрын
U nas spalane jest ciało na proch . Nie chciałabym zbierać kości moich bliskich i przetrzymywać przez tyle dni w domu . Każdy kraj a szczególnie bardzo odległe mają swoje zwyczaje i trzeba to uszanować . Bardzo ciekawy odcinek i pierwszy raz o tym usłyszałam . Dziękuję .
@dariuszkowalski-k5r4 сағат бұрын
U nas na proch bo jesteśmy barbarzyńcy. Przejęliśmy obcą ideę ale bez właściwej formy.
@michalolszewski13153 сағат бұрын
W PL i wiekszości krajów, ciało nie jest spalane na proch bo kości się nie palą. Wszsystkie pozostałości idą do bębna i jest kruszone na proch by zmieściło się w małej urnie.
@silugedejchan38128 сағат бұрын
Dzięki, że nagrywasz, Gabriel, naprawdę. Brakuje mi słów, jakie mam szczęście, że mogę Cię mieć w życiu.
@soldierbdg9 сағат бұрын
Dziękuję za opowieść.
@aloryt8 сағат бұрын
Czytam waszą książkę, jest tam wzmianka o tej tradycji, że rodzina pałeczkami przekłada kości do urny. Książka świetna,format extra, treść przeplatana wywiadami. Czyta się lekko i przyjemnie. Mam nadzieję na dalszy ciąg,bo przecież opowieści o Japonii są niewyczerpane 👋😃
@GabrielHyodo8 сағат бұрын
Bardzo dziękujemy 😭♥️♥️
@anttoinete184710 сағат бұрын
Ciekawy materiał 🙂moim zdaniem też trudny, odnośnie tematyki. Pozdrawiam 🙂👋
@Danuta-z2m7 сағат бұрын
Gabriel,dziś przypadkiem odkryłam Twój kanał,obejrzałam kilka bardzo ciekawych filmów.Bardzo fajnie i przyjemnie się Ciebie słucha.Dziękuję i pozdrawiam.
@cheskedrah9 сағат бұрын
Dziękuję ❤❤❤❤
@MagdaLena-tt2ft7 сағат бұрын
Zobaczyłam tylko zdjęcie na czołówkę tego filmiku i od razu skojarzyło mi się z pogrzebami w Wietnamie. Ponad 20 lat temu kuzynka mojej koleżanki ze studiów wyszła za mąż za Wietnamczyka i po kilka latach małżeństwa uczestniczyła w buddyjskim pogrzebie. Gdy koleżanka opowiedziała nam ze szczegółami, na zajęciach związanych z różnicami kulturowymi, o tamtejszej ceremonii pogrzebowej, to cała nasza grupa była w wielkim szoku...
@dariuszreda32917 сағат бұрын
Bo ta cala wasza grupa, to raczej stado...
@khaliperius10 сағат бұрын
Słyszałem, że współcześnie często prochy dzieli się na trzy części - pierwsza idzie do kapliczki domowej, druga na cmentarz, trzecia do grobowca korporacyjnego - rodzaj cmentarza dużej firmy, dla której pracowała dana osoba.
@krystianchorchos54339 сағат бұрын
Niech Bóg Błogosławi Tobie i twojej rodzinie
@dariuszkowalski-k5r4 сағат бұрын
49 dni nie z powodu czasu na ochłonięcie, tylko to bardzo stara tradycja jeszcze z Tybetu : tyle czasu dusza przebywa po śmierci w stanie bardo nim wybierze kolejną inkarnację.
@magdaamati49977 сағат бұрын
Szokujący obrządek aczkolwiek uważam, że chowanie ciała, kogoś nam bliskiego, do ziemi, gdzie ulegnie rozkładowi i zjedzą go robaki, jest równie wstrząsające.
@MłodyApacz9 сағат бұрын
Też bardzo ciekawy aspekt pokazał "OjWojtek" gdy był w Indonezji a dokładniej w Sulawesi jak ludzie w tym miejscu podchodzą do zmarłych i że zmarli przebywają nawet kilka lat po tzw śmierci.
@annalenart943810 сағат бұрын
Cześć 😊❤
@hannapiekarska978110 сағат бұрын
Dzięki
@sewerynpazdro66135 сағат бұрын
Kiedy Mój OJCIEC CHRESTNY zmarł, na jego pogrzebie był grajek ( przepraszam nie wiem jak to ująć ) zagrał na trąbce i sprawił że nie zapomnę tego pogrzebu, bo nie da się zapomnieć straty dobrego człowieka ( przepraszam ale gdy myślę o nim nie mogę powstrzymać łez ) BYŁ DOBRYM CZŁOWIEKIEM i bardzo mi go brak. Żałuje że za życia nie powiedziałem Mu jak ważny jest dla mnie.
@hubertpawowski646910 сағат бұрын
kurde... mocne
@elka54383 сағат бұрын
Kilka dni temu uczestniczyłam w pogrzebie hinduistycznym. Było to pouczającym, choć smutnym doświadczeniem. Dziękuję z ten odcinek wprowadzający do zwyczajów pogrzebowych w Japonii, bo ważne jest wiedzieć jak się żegna drogich zmarłych w różnych kulturach, żeby przyjąć obyczaj z naleźnym szacunkiem. Byłabym wdzięczna za podanie zasad etykiety pogrzebowej. Jak powinni zachować się żałobnicy z kręgu przyjaciół i znajomych? Jak należy się ubrać, jak składać kondolencje, co ofiarować…? Wieczną radość w chwale Pana dla Babci!7
@maryla6298Сағат бұрын
No chyba słyszałaś, że tylko najbliższe osoby biorą udział w ceremonii
@ksze2ksze6 сағат бұрын
"Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą" Jan Twardowski
@silugedejchan38127 сағат бұрын
Ten kruk tam czy wrona jak na zawołanie na koniec tego filmu. Creepy do kwadratu.
@Ttlreess10 сағат бұрын
Mega ciekawe. Swoją drogą ok. 2:24 widać takie drewniane deski wystające zza grobu, co to jest/co tam pisze, i czemu to jest drewniane a nie jak nagrobek - z kamienia? Pozdrawiam
@vaderadept9 сағат бұрын
To jest sotoba (jap. 卒塔婆). Wąskie drewniane deski umieszczane w pobliżu nagrobków. Mają wygrawerowane imiona, modlitwy i daty śmierci. Co roku, w rocznicę, dodawana jest przez rodzinę nowa sotoba.
@chrisk32224 сағат бұрын
@@vaderadept dzięki
@bibo63039 сағат бұрын
Już któryś rok czekam na szkółkę drzewek bonsai.
@ferio98jdm10 сағат бұрын
Kurde z tymi kośćmi to mega traumatyczne, ja bym nie dał rady. 😢
@maryla6298Сағат бұрын
Śmierć jest śmiercią. Pochówek inna sprawa. Zależne od kultury
@maryla62984 сағат бұрын
Dziękuję ......
@lenariuse9 сағат бұрын
super te pogrzeby wiadomo kogo sie kremuje :P nie to co u nas jak sie miesza prochy :/
@dominika_a9 сағат бұрын
Szokujący obrzęd 😮 Wszystkiego dobrego Gabriel 🫶🏻
@maryla6298Сағат бұрын
Tak szokujący, bo w Europie dostajemy zmielone części do urny
@krololch217 сағат бұрын
Śmierć bliskiej osoby jest zawsze trudna, a pogrzeb? To zależy jak szybko zdołamy ochłonąć i zrozumieć te chwile. Zapomnieć napewno się nie da.
@norgeelsker7 сағат бұрын
Dla mnie widok urny z prochami Ojca był traumatyczny ,nie wyobrażam sobie uczestniczyć w przekładaniu spalonych szczątków do urny .
@agahyodo10 сағат бұрын
😢❤
@kozackihetman8 сағат бұрын
Zauważyłem, oglądając obrządki pogrzebowe z regionu azjatyckiego, że przed kremacją rodzina skrapia ciało przed jakimiś olejkami. Czy w Japonii robi się to samo?
@koriolakorni504110 сағат бұрын
Takie praktyki przedstawione w anime, to kojarzy się Jujutsu Kaisen i Bleach
@pawepasternacki3929 сағат бұрын
Warto! obejrzeć japoński film fabularny pt. Pożegnania z 2008r.
@annasochor36279 сағат бұрын
Film , ktorego nie da sie zapomniec !
@Kasiencja857 сағат бұрын
Moje kondolencje Gabrielu z powodu śmierci babci ;(
@Kamikakushi_2JZ10 сағат бұрын
Jeden z trudniejszych filmów do zmontowania i opowiedzenia ...
@hope-bx5he10 сағат бұрын
❤❤❤
@jagodal.79278 сағат бұрын
Niezwykle ciekawe
@silugedejchan38128 сағат бұрын
Gabriel, a mogę Cię prosić, w miarę możliwości czasowych na kiedykolwiek, czy mógłbyś pojechać do 西本願寺? Coś opowiedzieć o nich?
@adrianstefanski81487 сағат бұрын
Hej Gabriel, jak oceniasz Anime Zombieland Saga?
@wojciechkaamarz69687 сағат бұрын
w Polsce te niespopielone kości mielą w młynkach... A czaszkę np. rozbijają, miażdżą narzędziami... Wygląda to okropnie.
@maryla6298Сағат бұрын
Tylko kto to widzi
@agnieszkamazurowska32307 сағат бұрын
❤
@justmarian53995 сағат бұрын
O tym samym można powiedzieć o naszym czuwaniu też dość speciwiczne doświadczenie jeszcze kiedy dzieje sie to w domu rodzinym nieboszczki/nieboszczytyka. -- Jak wyglonda taki obrzed z punktu dziecka w sensie czy też musi uczestniczy w takim wydarzeniu czy itstnije mozliwość nieuczestnicwa w tej czyności?
@maryla629852 минут бұрын
Wielu ma takie wspomnienia. Jednak śmierć była ukorowaniem życia. Teraz bronimy dzieci przed wizerunkiem śmierci. Co zrozumiałam z filmu tam nie ma dopuszczenia nieletnich dzieci. Naród Japoński jest bardzo mądry i nie dopuściłby nieletnich do takich obrazów. Zawsze jest mąż, mama tata i i inna rodzina, a nie nieletnie dzieci. Tu mnie Gabriel może poprawić
@Arcaniusz10 сағат бұрын
woah
@BisuInu6669 сағат бұрын
Ciężka sprawa.... 🥺 Nie wiem czy dałabym radę... Ale tak jak psiaka nie opuszczę w jego ostatniej drodze ,tak chyba bym zacisnęła zęby i bym zrobiła co do mnie by należało podczas pogrzebu... Mimo wszystko uczucia skropliły mi się przy tym odcinku 🙈 Jestem pewna, że babcia by była dumna z Ciebie zważywszy na twój wiek i że mimo wszystko podjąłeś się pomóc jej w tej ostatniej drodze 🥹
@maryla6298Сағат бұрын
Ke co? Porównujesz psa do osoby, do babci? No chyba ci odwaliło. Twój pies też będzie z ciebie dumny. Świat oszalał
@BisuInu66641 минут бұрын
@maryla6298 źle zrozumiałaś 🤦🏻♀️
@chrisk32223 сағат бұрын
Hindusi wystawiają ciało na stosie i cala rodzina patrzy jak płonie, myślę, że to dla europejczyka jest naprawdę traumatyczne. Dla ciebie Japoński Buddyjski obrządek był traumatyczny, bo dotychczas znałeś tylko Polskie pogrzeby. Jednak i Polskie tradycje mogą zaskoczyć, a raczej regionalne lub nawet rodzinne, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Po śmierci mojej babci, ciocia zmusiła moją mamę do obejrzenia zwłok babci w kostnicy. Dla mojej mamy (prawie sześćdziesięcioletniej) to była i jest trauma. Powiedziała mi, że wolała pamiętać swoją mamę żywą. Pozdrawiam.
@jacekwidor33065 сағат бұрын
Nigdy nie słyszałem o takiej tradycji, ale czy mnie zszokowała? Krzysztof Arciszewski w czasie swego pobytu w Brazylii opisywał, jak Indianie Tupi gotują i jedzą zwłoki swoich krewnych (części niejadalne palili i sproszkowane spożywali w zupie), żeby bliscy zostali wśród swoich nawet po śmierci. Byli wstrząśnięci i oburzeni dowiadując się, ze biali zakopują swoich bliskich w ziemi na żer robactwu. Wieże milczenia zaratusztrian są też ciekawym obyczajem.
@maryla6298Сағат бұрын
Ciebie nie musiał zaszokować, mówisz o obyczajach tobie obcych. Jednak Gabriel żegnał swoją babcię i był po raz pierwszy postawiony przed takim obrządkiem. Jestem ciekawa które kości bliskich po kremacji przekazałbyś do młynka? No chyba, że tradycyjny pogrzeb
@ElzbietaM.M.4 сағат бұрын
* Przyjmij wyrazy współczucia z powodu śmierci Babci. * Przenoszenie kości zmarłej bliskiej osoby do urn rzeczywiście jest traumatyczne. 1. Bardzo mnie dziwi, że kremacja nie jest do etapu samego popiołu, tylko zostają aż tak wielkie kości. W Polsce całe skremowane ciało mieści się w jednej urnie. Czyli sama technologia kremacji się różni. Czy to jest robione specjalnie, żeby zostały aż tak wielkie niespalone części kości? 2. Kościół katolicki dopuszcza kremację, ale nie pozwala przechowywać prochów w domu. Wyjątkiem są sytuacje, gdy prochy są przedmiotem kultu (osoba zmarła z opinii świętości) i wtedy zgodę na odsypanie części prochów wydaje biskup, ale nawet wtedy miejscem przechowywania nie może być dom, tylko np. jakaś kaplica (miejsce godne). Tak więc opisałeś bardzo ciekawe pomieszanie doktryn. * Bardzo dziękuję za ten wyjątkowy odcinek. Serdecznie pozdrawiam.
@pawelece9 сағат бұрын
Traumatyczne, ale interesujące, nie zazdroszczę udziału w w ceremonii. Domyślam się, że jest to jakoś uzasadnione dlaczego tak należy czynić. Poza ceremonialnym wkladaniem kostek do urny, to chyba "zdrowiej" jest spalenie i rozsypanie niż nasze budowanie granitowych budowli na cmentarzu.
@magorzataciupak37438 сағат бұрын
Współczuję,ścisnęło mi serce ❤❤❤❤
@dariuszreda32917 сағат бұрын
A mi dupe!
@agnieszkabajkowska78774 сағат бұрын
,,przebywa...''',;)))
@Januszdzionk6 сағат бұрын
Japoński pogrzeb można obejrzeć w serialu krople Boga na Apple TV.
@joannabogusawska61759 сағат бұрын
Cmentarz piękny,ale tradycja traumatyczna,😢wyrazy współczucia 😢😢❤
@Piwonia677 сағат бұрын
To chyba bardzo stara i bardzo surowa tradycja. Słyszałam o niej, ale rzeczywiście to musi być psychicznie bardzo ciężkie.
@jacekkoldra64856 сағат бұрын
Sorry, ale nawet w Azji o Japonii mają " wyrobioną " opinię !!! Smutne 😢 ( co mówić o Nas ze Świata Zachodniego ? ) Pozdrawiam !
@ChristophorosSedinum6 сағат бұрын
Czy nominalni japońscy Katolicy, czy Protestanci również mają "buddyjskie pogrzeby" ?
@utahdan2315 сағат бұрын
Posłuchaj jeszcze raz.
@iza31529 сағат бұрын
O matko i córko! 😱 😭
@ewelinawoniakowska1595 сағат бұрын
Kremacja powinna być w 100 procentach wykonana a nie cząstkowa
@Sowa562 сағат бұрын
Nie dla mnie taka "impreza".
@malgorzatawar26949 сағат бұрын
Okropne
@ChristophorosSedinum6 сағат бұрын
Trochę w innym temacie. Ciekawe jak bardzo mocne są więzy pokrewieństwa w rodzinach japońskich. Mam wrażenie, że w Japonii każdy żyje osobno, prawie wcale się nie odwiedzają, każdy praktycznie w samotności idzie przez życie. Być może się mylę, bo z oczywistych względów nie znam tamtejszych realiów. Natomiast jeszcze do niedawna polskie rodziny potrafiły być bardzo liczne, a rodzinne uroczystości to były zloty po kilkadziesiąt osób ( niemal jak jakiegoś klanu ). Mnóstwo ciotek, wujków, stryjków, kuzynek i kuzynów. Odwiedzanie się było normalnością i człowiek czuł, że jest częścią większej wspólnoty. Niestety obecnie w Polsce rodziny już nie są liczne, związki rodzinne i relacje raczej niezbyt mocne, każdy sobie rzepkę skrobie i nikt dla nikogo nie ma czasu, ani chęci.
@maryla629855 секунд бұрын
Oj nawet mieszkając 30-50 km to już nie jest wpadanie na herbatkę kiedy się chce. Każdy ma swoje życie. To trzeba uszanować. Nawet jako matka umawiam się na wizytę. Niestety żyjemy w takich czasach, że każdy chce odpocząć od wszystkiego Mam tel zadzwonię. .Nigdy najazd rodziny był normalnością. Może pani tak myśli. Przyjeżdża pani z miasta i wszyscy się cieszą. Ile razy ktoś przyjechał i zepsuł nam wyjście do lasu ,na spacer. No , ale ktoś taki ktoś, przyjechał na wieś, rodzina och i ach .My też żyjemy OSOBNO bez pociotków
@pinezkaful4 сағат бұрын
Był to bardzo niezwykłe i ciekawe.
@linea12079 сағат бұрын
MIAŁES CUDNABABCIE W JQPONII WSPOLLCZUJE I NAJ DLA CIEBIE 2WIESZ