بله همه ثروتمند بودن هم پول مال طلا زمین و هم از نعمت دانش و از همه مهم تر انسان بودن
@lezzatebartar4 ай бұрын
احسنت به شما و همه آن ثروتها را فدای هدایت ما انسان ها کردند و حتی جان خودشان را هم دادند اما بعضی همچین به مال دنیا چسبیدند که انگار هزار سال می خواهند عمر کنند و هدف از خلقتشان که سعادت و رشد روح به ابعاد بالاتر است را گم کرده اند
@AmenehMasoomi-wp5es3 ай бұрын
پس اینکه میگن چیزی برا خوردن پیدا نمیکردند و تا چند رور خودشان و خانوادشان گرسنه میماندند در تناقض با این موضوع نیست؟
@ahamdranaei20764 ай бұрын
سلام رفرنس؟
@kjyu45394 ай бұрын
موضوعات گسترده و پیچیده ای را با هم قاطی میکنید و خیلی ساده تر از چیزی که هست وانمود میشود که میتواند موجب گمراه شدن و اشتباه بعضی ها شود ببینید فقر که خوب نیست، برای اکثریت مطلق یا تقریبا تمامی انسانها... و فقر یعنی به اندازهء نیازهای ضروری یا موارد مهم و مفید در زندگی ات هم نداشته باشی و همه اش ناتوان باشی به این دلیل یا همه اش دنبال یک لقمه نان بدوی، درحالیکه انسان باید وقت تفریح و استراحت و تفکر و مطالعه و عبادت و رسیدن و محبت به خانواده اش را هم داشته باشد ولی ثروت هم اگر به معنای بسیار بیشتر از حد نیازهای واقعی داشتن و بخصوص بصورت ثروت اندوزی باشد، فکر نمیکنم در دین و عرفان قابل قبول باشد انسان به اندازهء نیازهای واقعی اش داشته باشد، کافیست و مشروع... ولی همینطور فقط ثروت مادی انباشتن، برای چیست بنظرم مگر اینکه این ثروت را بصورت مولد و مفید در جامعه به کار بیاندازد، مثلا کارخانه ای که عده ای را نیز شاغل میکند و موجب رسیدن روزی به آنها میشود، نمونه ای از ثروت/سرمایهء مفید است (هرچند آن را هم میتوان بجای مالکیت شخصی بصورت سهامی درآورد و بین کارگران خود آن کارخانه تقسیم کرد که شاید حداقل بعضی وقتها کار بهتری باشد)، یا مثلا میبینید شخصی مثل ایلان ماسک آنطور آدمی نیست که فقط ثروت اندوزی کند و فقط به فکر رفاه و لذت خودش باشد، بلکه پول واقعا زیاد برای اینطور افراد یک ابزار است برای رسیدن به اهداف و آرمانهای متعالی تر (از دید خودشان) و چیزهایی که ارزنده باشد... پیشرفت تمدن و بشریت، کمک به بقای نسل بشر و خوشبختی عمومی و آینده ای بهتر برای همه... یا حداقل اینطور یک چنین دیدگاه و بخشی را و جنبه و نیتی را هم دارند و مثل پولدارهایی نیست که فقط بر اموال و دارایی ها و پول شخصی خود بیافزایند و به این دلخوش باشند و بنوعی حتی انگار بیماران روحی روانی و معتاد به این هستند و در این زمینه با هم رقابت دارند و فکر میکنند معیار موفقیت و خوشبختی و هوش و زرنگی و عرضه فقط همین چیزهاست و یکسری اعداد و ارقام ثروت و دارایی و قدرت و لذت شخصی و خودخواهی و خودنمایی و فخرفروشی حال اولیاء خدا هم گرچه ثروت داشته اند بعضا حداقل، ولی تا میتوانسته اند در راه خدا آن را خرج و استفادهء مفید کرده اند و به نیازمندان و فقرا بخشیده اند... مثلا درست است حضرت علی (ع) مال و ثروت داشته ولی میگویند در نهایت همه را به نیازمندان بخشیده بوده است کسانی در حد حضرت محمد(ص) و امامان و معصومین (ع)، اینها اگر ثروت و سرمایه ای هم دارند، در اصل برای خودشان نمیخواهند بلکه برای پیشبرد اهداف دینی و الهی است و برایشان تنها ابزاریست برای اهداف معنوی و اطاعت خداوند متعال، و چه بسا اینها حتی اگر نیاز مادی هم بعنوان ضرورت واقعی شخصی یا برای انجام امور مردم و ماموریت های الهی و کمک به نیازمندان پیدا میکرده اند، به طریق معجزه به ایشان منابع این کار میرسیده و حتی خود دارای قدرت دخل و تصرف و خلق در جهان مادی بوده اند که اینطور چیزها و کرامات مشابه حتی از دیگر اولیاء خدا هم گزارش شده است حال حتی فقر از دید ما هم میتواند برای بعضی افراد استثنایی مشکلی نداشته باشد و حتی موجب تعالی بیشتر آنها باشد و آن افرادی که آدمهای معمولی نیستند و فقر و محرومیت مادی و ظاهری دیگر قادر به تزلزل ایمان و نیات و اعمال الهی آنان نیست، یعنی به درجهء بسیار بالایی رسیده اند و بعد روحانی و ماورایی در آنها بقدر کافی رشد کرده و قوی شده و بر وجودشان بیشتر از بعد مادی احاطه یافته است. درواقع از دید ما آنها فقیرند، ولی درواقع آنها به ثروت و قدرت برتری دست یافته اند و اصولا نیازشان به مادیات به حد بسیار کمتری کاهش یافته است و فقری که میتواند دین و ایمان اکثر افراد معمولی را زایل کند، آنها در برابرش به ایمنی کافی دست یافته اند حال این توضیحاتی که دادم باز خلاصه کردم و سر و ته زدم که در یک پست بقدر کافی جا بشود، وگرنه بازهم گستردگی و پیچیدگی و موارد بیش از اینها هست، ولیکن بنده در این پست به چند مورد و دسته بندی عمده و ضروری تر اکتفا کردم
@lezzatebartar4 ай бұрын
تشکر از نظر شما اما به نظرم با دقت اگر مطالب رو گوش کنید تقریبا هم نظر هستیم چون دقیقا این نکته را بیان کردم که هدف از پول داشتن خود پول نیست بلکه منظور آن پولی است که خدمت های انسان را در این جهان افزایش دهد و باعث رشد روحی و دیگران شود نه باعث آتش و گرفتاری او در ابعاد پایین تر