Интернетсіз қалай өмір сүргенсіз әке

Замана
Үлкен қызы әкесінен сұрайды:
- Бұрын технология дамымай тұрғанда қалай өмір сүргенсіздер? Интернетсіз, компьютерсіз, теледидарсыз, кондиционерсіз, ұялы телефонсыз?
- Бүгінгі сендердің буын кітап оқымай, дұғадан, мейірімнен, ардан, құрметтен, ұят пен сыпайылықтан қалай ада болып өмір сүреді? Тура солай.
Біздер, 1945-1985 жылдар аралығында туғандар, баталы ұрпақпыз. Біздің өмір - соның айқын айғағы:
Біздер ешқашан басымызға шлем киіп, велосипед теппегенбіз, мектеп табалдырығын аттаған алғашқы күннен бастап сабаққа жалғыз-жарым барып келуге қорықпайтынбыз. Мектептен кейін кеш түскенше ойнайтынбыз. Түске дейін теледидар көріп отырмадық. Біз интернет достармен емес, ауладағы жан достармен ойнайтынбыз. Шөлдеп кетсек, бөтелкедегі суды емес, көше бойындағы су шүмектерінен ішетінбіз. Төрт бала бір стақандағы шырынды бөліп ішсек те, аз ауыратынбыз. Әке-шешеміз тиынға татитын отандық өндірістің дәрісімен, не халықтық еммен емдеп алатын. Біз күн сайын нан мен картоп жесек те, ешқашан шектен тыс семіздікке шалдықпадық. Барлық ойыншықты өз қолымызбен жасап ала беретінбіз. Ойыншық, кітаптарымызбен бөлісетінбіз. Әке-шешеміз бай болмады. Бірақ біз олардың мейіріне қанып өстік. Олар материалды құндылықты емес, рухани байлықты құнттауды үйретті. Адам баласын көркейтетін адалдық, әділет, құрмет, еңбексүйгіштікті сіңірді.
Бізде ешқашан:
ұялы телефон,
DVD,
play station,
XBox,
бейнеойын,
жеке компьютер,
интернет - чат болмады.
• Бірақ біздің жанымызда әрқашан жан достарымыз бар еді.
• Біз достарымыздың үйіне шақырмай-ақ бара беретінбіз. Ол үйде қарапайым дастарқаннан дәм тататынбыз.
• Біздің естеліктің бәрі ақ-қара суреттерде сақтаулы, бірақ біз соларда бейнеленген жарқын өмірге құштар болып тұрамыз, отбасылық альбомдарды ілтипатпен сақтаймыз.
• Біз кітаптарды қоқысқа тастамайтынбыз, кітап алу үшін ұзын-сонар кезекте тұратынбыз. Сосын оқып тауысқанша асық болатынбыз.
• Біз өмірімізді жұрттың алдына шығарып жарияламайтынбыз. Қазір екінің бірі өз өмірін Инстаграмда паш етуге әзір. Отбасылық мәселені бөтен елге жайып салады.
Біз ерекше әрі түсінігі мол ұрпақпыз, себебі:
• Біз - ата-анасын тыңдап өскен соңғы ұрпақпыз, өз баласын тыңдаған алғашқы буынбыз.
• Біздер - әлі де сендерден ақылы көш ілгері, сендерге көмектесіп отырған буынбыз.
• Біздер - саны шектеулі басылымбыз.
Бізден жан рақатын сезініп қалыңдар! Бізден үйреніңдер! Бізді бағалаңдар!
Біз жоғалып кетпей тұрып...»
Ватсаптан келген хат.
Аударған Шынар Әбілда

[@user-en4pg5fy8u]

Керемет! Әсерлі! Менің ойымды дәл жеткізгендей. Осы тәрбиені ата-анамыздан алған біздер өз ұрпағыма да дұрыс тәрбие беріп келе жатырмын деп сенімді айта аламын.