JACEK SROKA. THE ABYSS OF DZIAŁOSZYCE

[@adamjasny121]

Dziękuję Panie Jacku za te przeżycie.

[@adamjasny121]

Moje odczucia z każdego pobytu w miasteczku są podobne do odczuć Pana Jacka Sroki. W Żydowskim Instytucie Historycznym znalazłem w Dziale Genealogii potwierdzone imiona i nazwiska moich przodków od początku XIX wieku. Wiem dużo o tym mieście i historii miasta i jego mieszkańców. Miałem szczęście w latach 70-ych spotkać staruszka, który pamiętał mojego Dziadka i bardzo dobrze go wspominał. Teraz, gdy zdarza się, że jestem gdzieś we względnym pobliżu tego miasta, już omijam je.

[@annastachnik1527]

Super film. Może dlatego, że spędziłam tam 20 lat mojego życia. Na filmie zobaczyłam mojego kochanego psa Nerusia.

[@Maria-be6fh]

Bardzo przejmujący obraz Działoszyc- przejmująca historia tego miasta, historia jego mieszkańców, bolesna historia. Ma Pan rację, Panie Jacku -Działoszyce są smutne. Zastanawiam się jak długo tak będzie, czy coś może to zmienić?

[@grazynaulman5924]

Po raz pierwszy byam w Działoszycach byłam w piątek, 26 kwietnia, w błękitny wiosenny poranek. I od tej pory mieszkają w mojej głowie puste domy i dym nad kirkutem. Zimne balustrady balkonów kazały o sobie napisać. A ja zaczęam drążyć cykl "Nieobecni sąsiedzi". U Pana wybrzmiało, że nie wrócą już ci ludzie w dzieciach, we wnukach. Nosimy w sobie cząsteczki ich przodków. Może tak uda się pamiętać ich obecność?

[@agavictoria]

Wow

[@adamjasny121]

Jestem potomkiem jednego z żydowskich mieszkańców Działoszyc.