Emocjonalna niedostępność to efekt traumy z przeszłości. Brakuje nam autentyczności, bo wmówiono nam, że to co czujemy nie jest tym, co mam prawo czuć. Możemy to zmienić - na szczęście zapraszam na Patronite: patronite.pl/a...
Пікірлер: 233
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
patronite.pl/agnieszkakozak75
@Irena-i2s2 ай бұрын
@@agnieszka.kozak.ak75 Polecam wszystkim książkę ,, Mit normalności " autorów ojca i syna. Gabor Mate ....
@Irena-i2s2 ай бұрын
60 lat byłam ,, niewidzialna" . Potem pojawił się internet, psychoterapia oraz książki zrozumiałam, że dalej nie daję rady tak funkcjonować. Odpowiedzialna ,spolegliwa. hojna się wypaliła. Stanęłam na granicy.Gdy zaczęłam artykułować swoje potrzeby moją rodzina nie chciała ich uznać. Motto było ,, jesteś dzielna, odpowiedzialna i masz dalej tak funkcjonować. " Co to za matka, która płacze, prosi, krzyczy i jeszcze czegoś chce. Do tej pory nic nie chciała tylko dawała. Moje rozmrażanie trwało 9 lat. Zaufałam sobie, bo nie miałam innego wyjścia. Dziś jestem wolna, nie mam poczucia winy, że nie daję. Powiedziałam ,,stop " moim dzieciom i idę przed siebie nie oglądając się za siebie. Niestety idę sama i czekam aż moi bliscy zrozumieją, że w relacjach istnieje reguła wzajemności a mama jest stara i ma tylko emeryturę. To nie jest ,, moja roszczeniowa postawa" tylko błaganie o współczucie, wdzięczność oraz kwiaty na dzień matki oraz babci. .Mam 69 lat książki, wykłady, psychoterapia oraz internet uratowały mi życie. Stałam na krawędzi. Dziękuję.
@halilusia2 ай бұрын
👍💕 Brawo 🎈🎈🎈 Gratuluję CI przebudzenia 🌹
@Irena-i2s2 ай бұрын
@halilusia Dziękuję. Dziś wiem, że to co wydaje się nam niemożliwe czasem staje się możliwe. Ja musiałam będąc buddystką ufać jednocześnie Bogu wierząc,że wszystko co nas spotyka służy naszemu rozwojowi oraz odzyskaniu utraconej mocy. To moc serca ale też umysłu. Nigdy nie jest za późno aby ,, spojrzeć w słońce".
@niebieskiptak45232 ай бұрын
Gratulacje ❤❤❤
@aneczka52382 ай бұрын
Brawo , gratuluję przebudzenia ❣️
@Irena-i2s2 ай бұрын
@aneczka5238 Dziękuję. Wszystko co człowiek stworzył człowiek może zmienić. Wszystko jest kwestią naszego umysłu i jego potencjału oraz prawdy naszego serca.☆
@СветланаПисарева-ъ7е2 ай бұрын
Jestem wdzięczna Pani za otwartość, delikatność i profesjonalizm. Odcinki Pani są dla mnie ogromnym wsparciem. Uciekłam przed wojną, a na tle tego długotrwałego stresu wyłoniły się niezagojone traumy z dzieciństwa, które utrudniają codzienne życie. Samo słuchanie Pani na wideo jest jako poufna rozmowa i, jak mi się wydaje, ma także działanie terapeutyczne. Dziękuję bardzo.
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Dziękuję i ja
@joannabaranska-filipek23352 ай бұрын
Pięknie to napisałaś 🥰
@krystynasamborska9041Ай бұрын
❤ ❤ ❤
@soraja89052 ай бұрын
Myślę, że poważną przyczyną emocjonalnej niedostępności jest tzw. ,,zimny chów". Tak byli wychowywani moi rodzice i tak samo wychowywali mnie i siostrę. Bez przytulenia, pogłaskania, okazania jakichkolwiek ciepłych uczuć, bez powiedzenia dobrego słowa. Całkowity chłód emocjonalny. Ja jako ta nadwrażliwa stałam sie Niewidzialnym dzieckiem, moja siostra Bohaterem. Obydwie mialysmy problem z okazywaniem emocji, zwlaszcza tych pozytywnych. Kiedyś kolega powiedział mi : ,, Jesteś taka zimna, brrrr...". To mnie zastanowiło bo wcześniej nie zauważałam tego, po prostu tak było zawsze. Miałam szczęście bo mój mąż był wychowywany przez samotną, nadopiekuńczą mamę, która wprost ,,zalewała" go miłością i czułością. Był nimi tak przepełniony, że w kółko mnie przytulał, całował, obejmował, mówił mnóstwo dobrych i czułych słów. Teraz to on zalewał mnie tym co dostał od swojej matki. I dzięki niemu ( a także mojej kochanej teściowej) , z czasem ta lodowa skorupa która mnie otaczała zaczęła pękać. Nauczyłam się czułości, przytulania, okazywania emocji itp. , czasem myślę że aż za bardzo 🙂. Mojego taty już nie ma na świecie, ale ja tę czułość i ciepło ,, zanoszę " za każdym razem do mojej mamy gdy ją odwiedzam, uczę ją przytulania i innych czułych gestów, których nie miała od kogo się nauczyć. Najpierw dosłownie sztywniała gdy ją obejmowałam na przywitanie i pożegnanie, a teraz po wielu latach, czeka w progu i sama wyciaga ręce żebyśmy mogły się przytulić 🥲. Moja siostra nie miała tyle szczęścia co ja, bo trafiła na tak samo jak ona niedostepnego emocjonalnie męża. Nie nauczyła się okazywania emocji i chyba już się nie nauczy bo tak bardzo sie przed tym broni, że przestałam próbować. Cieszę, się że dzięki mojemu mężowi udało się przerwać ten okropny łańcuch osób, które są emocjonalnie ,, zamrożone " i niedostępne.
@poprostugocha2 ай бұрын
Bardzo dziękuję Ci za podzielenie się własną historią. Wzruszyłam się 🌿🥲
2 ай бұрын
Wielkie brawa dla Ciebie, a zwłaszcza męża, że go nie zniechęcił Twój chłód. Też jestem z zimnego chowu, wiem jak trudno z tego wyjść, ale mi też się udało. To codzienna pracs, uważność na siebie i czułość dla siebie nas leczy. ❤❤❤Przytulam 😊
@soraja89052 ай бұрын
Dziękuję za dobre słowa i także gratuluję, że udało ci się zmienić i otworzyć. Myślę, że gdy ma się odpowiednie osoby przy sobie to taka lodowa skorupa sama zaczyna się pomału topić. Trwa to długo, latami, ale z czasem uczymy się nowych zachowań, a te stare idą w zapomnienie. Także serdecznie przytulam i życzę szczęścia 💛.
@soraja89052 ай бұрын
@@poprostugocha Gdy przeczytałam Twój komentarz to aż mi się ciepło zrobiło na sercu i bardzo, bardzo miło 💓. I także się wzruszyłam. Bo wiem, że ludzi wychowanych w taki sposób jak ja byłam, jest bardzo dużo. Całe pokolenia naszych dziadków i rodziców to głównie zimny chów. A nasi rodzice w taki sam sposób wychowywali własne dzieci bo większość z nich nie wiedziała że można ( i trzeba! ) inaczej. Mnóstwo ludzi jest przez to bardzo skrzywdzonych i tę krzywdę niesie potem przez całe swoje życie, krzywdząc po drodze innych. Dobrze, że chociaż niektórym udaje się z tego wyjść i dzięki temu mogą pokazywać innym, że można żyć inaczej, że nie trzeba bać się okazywania emocji, że to takie miłe gdy ktoś nas przytula, głaszcze i mówi dobre słowa. Pozdrawiam bardzo serdecznie 🙂.
@poprostugocha2 ай бұрын
@@soraja8905, też wierzę w to, że okruchy dobra i miłości są w stanie nakarmić zmarzniętych i głodnych na sercu. Pozdrawiam 🌷😊
@emilieevestahlАй бұрын
Delikatnie powiedziane. Niektórzy nie mieli prawa okazywać emocji. Za każdą emocję krzyczano na nich, poniżano, wyśmiewano, bito. Nawet jeżeli emocją był tylko płacz z bardzo mocnego bólu fizycznego lub psychicznego.
@agnieszka.kozak.ak75Ай бұрын
Tak też było To prawda
@Irena-i2s2 ай бұрын
Ostatnią baterią w moim życiu był narcyz. Pokazał mi co to znaczy postawić się na pierwszym miejscu i zacząć żyć własnym życiem. Jemu też dziękuję.
@millusia7772 ай бұрын
❤
@martusia786 күн бұрын
Nie wzięłam tego pod uwagę najwidoczniej musiałam to przejść
@Irena-i2s6 күн бұрын
@martusia78 Tak jak człowiek na pustyni odda wszystko za łyk wody i zobaczy oazę tam gdzie jej nie ma tak samo człowiek za mały gest miłości odda drugiemu siebie. Każde uzależnienie jest toksyczne ale ,, nie samym chlebem człowiek żyje ". Tyle wyniosłam z relacji narcystycznej. Zrozumienie to drzwi do wolności.
@BlackWolf64202 ай бұрын
Słucham Pani i tak sobie myślę, ja, moja rodzina i cała Polska na terapię 🫤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Może tak być
@krystynasamborska9041Ай бұрын
...może większość ale nie całą, bo do kogo by wtedy na terapię? 😃
@Edzia1232 ай бұрын
Jakie to proste, a zarazem trudne... Czasem wielu lat, jak nie zycia trzeba, zeby stac sie dostępnym... Dziękuję, i w sercu sobie zachowam, za co najbardziej...❤ Dobranoc 🌛
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
To prawda
@majawisniewska2 ай бұрын
Dziękuję ❤straszne że nie mogliśmy odczuwać emocji , człowiek dopiero odkrywa po latach że są i może je odczuwać ❤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Można i warto
@JustynaPiontkowska2 ай бұрын
Ten wyklad jest tak "gęsty", że słucham trzeci raz. Bardzo dziekuję ❤
@JustynaPiontkowska2 ай бұрын
@Przemek-b3l już zmieniło, ale dziękuję za troskę
@JustynaPiontkowska2 ай бұрын
@Przemek-b3l nie bardzo rozumiem, dlaczego mój komentarz, jeden z wielu, tak bardzo Cię zatrzymał, że musisz koniecznie na niego odpowiadać 🙂 Jak to się mówi - "to jest o Tobie, a nie o mnie", polecam introspekcję 🙂
@izabelatoumaian18592 ай бұрын
Ja też tak robię z wyjątkowymi wykładami odsłuchuje kilka razy czując że jest tam coś ważnego dla mnie czego w danym momencie potrzebuje. ❤
@ewakosyl1697Ай бұрын
Potwierdzę też, że będę słuchać kilkukrotnie, bo jest bardzo wartościowo, a jestem w powrocie do swojego domu
@magorzatakucharczyk7301Ай бұрын
@@JustynaPiontkowska"To jest o Tobie, a nie o mnie". W punkt! Po samym tym komentarzu widać, że się dużo nauczyłaś! 😊 Ja też mam ochotę słuchać kilka razy 😉
@hoppfer2 ай бұрын
tak bardzo chcemy być chciani …
@annapyt81892 ай бұрын
W punkt.
@elzbietabogusz82582 ай бұрын
❤ Dziękuję Pani Agnieszko. To ważne, że Pani mówi o opuszczaniu siebie, o braku kontaktu ze sobą, o odczuwaniu emocji i braku, pomaga Pani nam zrozumieć samych siebie.❤ a to początek lepszego życia!😊
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dokładnie tak - to początek
@ewakosyl1697Ай бұрын
Kiedy słucham to co Pani mówi to mam ciary w ciele O tak przez wiele lat byłam nad wyraz dla innych, a nie dla siebie
@agnieszka.kozak.ak75Ай бұрын
warto to zmienić
@esencjalistka65342 ай бұрын
Dziękuję za ten odcinek. Wczoraj w pracy postąpiłam dość emocjonalnie, ale sprzeciwiłam się według mnie „krzywdzie” wobec słabszej jednostki. Teraz jestem z tego dumna.
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
❤️❤️❤️
@Paulina-m3v7x2 ай бұрын
"Gadanie" na psychoterapii realnie zmienia życie. Przez pierwsze miesiące myślałam że stoję w miejscu i nic się nie zmienia aż doszłam do tego że sprawcą zmiany mogę być ja i tylko ja. Tu chodzi o moje życie i mój dobrostan (a nie tylko ludzi wokół). Podjęłam ważną decyzję- odeszłam z toksycznego układu. Stanęłam na nogi. Cudownie jest poczuć swoją sprawczość, autonomię, wolność. Dokonać zmiany na lepsze. Siłę w sobie odkryłam podczas terapii. Proces trwa. Zaczynam mieć kontakt z ciałem i coraz mniej denerwuje mnie pytanie o to co czuję. Pozdrawiam p. Agnieszko❤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dziękuję za szczerość
@kajamaja38382 ай бұрын
Przepłakałam wyklad. Jestem DDA, nie jest latwo z tym żyć 😢 dziękuję.
@niebieskiptak45232 ай бұрын
Dda tô nie wyrok i nie piętno, które jest wypalone na czole. Więc warto skończyć z tą identyfikacja dda i wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Powodzenia ❤❤❤
@evbemma3316 күн бұрын
Warto wyjsc z "NADodpowiedzialnosci" za rodzica-alkoholika, a później w życiu za nadodpowiedzilnosci w rodzinie, w pracy, w relacjach.
@magorzatakucharczyk7301Ай бұрын
-Było by miło, gdybyś.... -Komu? -Co komu? -Komu byłoby miło? Ten żarcik mi przyszedł do głowy jak słuchałam 😊 Warto o nim pamiętać, jeśli się jest empatyczna osoba 😉
@agnieszka.kozak.ak75Ай бұрын
o tak !
@thonymarullo67092 ай бұрын
Jest w Pani tyle ciepła i dobra 😊
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
🦋
@justynaannarafalska26842 ай бұрын
Dziękuję Pani Agnieszko, przypomniała mi Pani o tym ,co jest istotne w moim życiu, a ostatnio zapędziłam się w pomaganiu innym, zapominając o sobie😊❤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
❤️❤️🦋
@dawidpekowski755720 күн бұрын
Ogrom wiedzy. Pozdrawiam ❤🎉
@agnieszka.kozak.ak7519 күн бұрын
dziękuje
@evelina97642 ай бұрын
Pani Agnieszko jestem wdzięczna za każde nagranie i każdy podejmowany temat ❤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dziękuję
@siostrawaleria84112 ай бұрын
Bardzo dziękuję za te prawdziwe słowa! Bardzo odnajduje się w nich!A terapia, no cóż niełatwy proces! Ale każdemu polecam!
@edyta32452 ай бұрын
Dziękuję bardzo za to nagranie. Dzięki temu wiem, dlaczego mnie drażnią unieważnienia moich poczuć i reaguję na to złością.
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Brawo
@kamerulez26042 ай бұрын
Dziękuję Pani Agnieszko🤗 Wszystkie Pani podcasty są dla mnie inspiracją i przywracają moje życie na dobre tory. 😊
@agatadabrowska85152 ай бұрын
Pani Agnieszko cudownie powiedziane i aż mi się chce jutro wracać do pracy z moimi klientami bo praca z ciałem to całość i zaufanie do siebie i świata♥
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
cudownie
@robbas_krk151027 күн бұрын
Pojęcie bycia odpowiedzialnym ma zdecydowanie inne znaczenie niż to, w jakim przedstawia to pani Agnieszka. Mam też mieszane uczucia w kontekście pojęcia bycia samodzielnym (rzekomo = oderwany od siebie?). Trochę też coś się we mnie buntuje, gdy słyszę kwestie typu, że mamy we wszystkim rację, bo tak czujemy - co rozumiem w kontekście naszych własnych emocji, ale co jednocześnie może być sprzeczne z obiektywną rzeczywistością na zewnątrz nas. Innymi słowy, nie jesteśmy pępkiem świata i nigdy nim nie będziemy, niezależnie jaka by temu próbowała zaprzeczyć ideologia bądź dziedzina. Poza tym przydatne i potrzebne nagranie, pozdrawiam.
@magdakoterba2392 ай бұрын
Po wielu latach opuszczenia samej siebie, wracam ❤ Zaczynam żyć tu i teraz. Pozdrawiam i życzę odkrywania życia na nowo.
@marqeritawu7782 ай бұрын
Unieważnienie swoich emocji prowadzi do unieważnienia emocji innych. Brak empatii. Brak miłości.
@annenglish28512 ай бұрын
Dokładnie tak jest
@magorzatakucharczyk7301Ай бұрын
Nie zgadzam się z tym. Unieważnienie siebie nie prowadzi do braku empatii/miłości dla innych. Są osoby, po których widać, że są "zmęczone życiem", a są bardzo sympatyczne. Tak jak było powiedziane w filmie, poświęcają siebie dla innych.
@robbas_krk151027 күн бұрын
Nie jest to prawdą. A przynajmniej nie regułą, która dotyczy wszystkich.
@robbas_krk151027 күн бұрын
@@magorzatakucharczyk7301 W punkt.
@Celawak-f9v2 ай бұрын
Pani Agnieszko.Dziękuję bardzo za te mądre rady i dobro,które Pani rozdaje ucząc innych życia ❤️ Wierzę, że to dobro wróci do Pani. Pozdrawiam 🌹🌹🌹
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dziękuję
@bozenaKorba2 ай бұрын
Pani Agnieszko a jak pomoc sobie jeżeli psychoterapia jest ze względów finansowych nie realna. Jestem emerytka i od początku fanką spotkań z Pania.Coraz więcej rozumiem mechanizmy zachowan, które mam w w sobie. Wieloletnia depresja która towarzyszy mi od lat. Praca z terapeuta na NFZ jest u nas nie dostepna. Zdrowia i błogosławieństwa zy życzę Pani, i proszę o dalsze podcasty. Wiele spokoju i ukojenia daje mi Pami głos i przekazywana treść. ❤😊😊❤❤❤❤❤ ..
@barbarapocica20772 ай бұрын
Dzięki za słowa które zmieniają życie z sobą i relacje z innymi.dziękuję że jesteś,pozdrawiam serdecznie 😊👍
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
ja również dziękuję
@tchnienie68682 ай бұрын
Jaka piękma polszczyzna… Za każdym razem kiedy Pani słucham to właśnie myślę! Dziękuję też za ten ważny temat, Katarzyna
@ewakalinska29952 ай бұрын
Słucham i ryczę, oczywiście cichutko żeby dzieci nie słyszały. To jest tak bardzo o mnie
@wiola30622 ай бұрын
To jest nas już dwie...
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
♥️
@ewakalinska29952 ай бұрын
@@wiola3062 ❤️
@aleksandraczop11642 ай бұрын
No to jest nas 3... 🥹
@ewakalinska29952 ай бұрын
@ ❤️
@evbemma3316 күн бұрын
Bardzo mocny komentarz - z tym jak probowalam jak dziecko zaznaczyć że tato jest chory ze pije a w nikim z dorosłych ani rodzeństwa nie zaznałam poparcia w tym. Wypierali zbywali. Czulam się bardzo w tym samotna oraz traciłam zaufanie do siebie czy ja zle widzę czy ja zle czuje. Choć wlascicie ja byłam pewna że dobrze widzę myślę i czuje ale nie znajdując w unikogo dosłownie u nikogo poparcia czulam się jakby moja perspektywa nie była ważna, nie miała znaczenia.
@malgorzatarz1152 ай бұрын
Dziękuję za ten odcinek🙏🏻
@Karfferro2 ай бұрын
Kocham Kocham Kocham. Dziekuje i doceniam każdy Pani wykład
@jolaw62942 ай бұрын
Skąd mnie Pani tak dobrze zna. Dziękuję bardzo
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
siedzę w Waszych głowach i sercach czasami
@_laif_2 ай бұрын
Pani Agnieszko dziękuję !! Polecam terapie i różnego rodzaju pracę z ciałem. Napięte Ciało napięty umysł i na odwrót. Nie ma skutecznej terapii bez pracy z ciałem. Nasze ciało wszytko pamięta i czasami nawala z całych sił a my jesteśmy głusi...
@Joanna-k2cАй бұрын
Chciałabym zapytać jakiego typu praca? W jakim nurcie czy metodą? Co jeśli w małym mieście nie ma specjalisty takiego?
@_laif_Ай бұрын
@Joanna-k2c osteopata, rolfimg, refleksologia, terapia czaszkowo-krzyżowa, masaż MER, somatic Experiencing, TRE . medytacje z misami krysztalowym, gongi . Paleta możliwość jest ogromna.
@Joanna-k2cАй бұрын
@@_laif_niektóre stosuję, dziękuję
@annapawowska65272 ай бұрын
Pięknie Pani dziękuję ❤❤❤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
ja również
@joannagadzinowska-szczucin62302 ай бұрын
Jak szkoda że mam wieczorne zamieszanie z dziećmi i nie mogę słuchać. Pozdrawiam o już się cieszę na słuchanie w drodze do pracy jutro.
@iwonabroszkiewicz6422 ай бұрын
dziś mając 52 lata pozwalam czuć i mówić tej " małej dziewczynce", jestem przerażona tym co czuła i czuję teraz ta Mała i ta Dorosła Kobieta..
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
ta dorosła może się zaopiekować tą małą
@Magda938732 ай бұрын
Bardzo mądre słowa odzyskasz kontrolę nad emocjami gdy odzyskasz kontrolę nad ciałem. Właśnie mam duże problemy emocjonalne jednak gdy ćwiczę dbam o odpowiednie odżywianie i sen czuję większą kontrolę nad życiem
@BeataBookworm2 ай бұрын
Kontrola nad emocjami, kontrola nad ciałem, kontrola nad życiem... Czy nie za dużo tej kontroli? Emocje pojawiają się spontanicznie i tego nie da się kontrolować - emocje trzeba poczuć, uświadomić je sobie i choć chwilę "przetrawić", a kontrola brzmi mi w tym kontekście jak trzymanie w ryzach, podporządkowanie, ujarzmianie. Podobnie jest z ciałem: powinno się czuć je, być go świadomym, znać jego potrzeby i o nie dbać - kontrola ciała budzi podejrzenia, że chce się nim rządzić, być jego panem. Emocje to podstawowa część ludzkiej jaźni i wraz ze świadomą siebie częścią umysłu powinny tworzyć z ciałem współpracującą jedność. Nie sądzę, by "reżyserowanie swego życia" było możliwe bez "reżyserowania" życia innych, a to zalatuje roszczeniami do bycia Władcą Marionetek. Jeśli porównać już życie do kręcenia filmu, to przypomnę, że w jego powstawaniu ma kluczowy udział całe grono autonomicznych, o różnej specjalizacji twórców, niezbędne są też ekipy od spraw technicznych, logistyczno-administracyjnych i finansowo-księgowych oraz od PR-u, reklamy i marketingu. A sukces jest nieprzewidywalny nawet wtedy, gdy wszyscy wraz z aktorami bardzo się do roboty przyłożą 🙂
@agatabruc202 ай бұрын
Też byłam niewidzialnym dzieckiem... Starałam się nie sprawiać kłopotów rodzicom zajętym pracą. Chowałam emocje głęboko, żeby nie bolało. W pewnym momencie dotarło do mnie, że nie potrafię płakać... Przeraziło mnie to. Od kilku lat próbuję odzyskać kontakt ze sobą, przyglądać się swoim emocjom. Nie jest to łatwe, bo inni często zaprzeczają temu, co do nich mówię. Bardzo Pani dziękuję za spojrzenie na życie z innej perspektywy niż ta, w którą zostaliśmy wtłaczani przez lata 🌹
@squo44472 ай бұрын
Dziękuje za wartościową wiedzę ❤ Mam również prośbę o pogłębienie tematu „wytrzymywanie emocji innych osób” . Uczę się okazywać i mówić o emocjach, jednak coraz częściej mam wrażenie ze otwiera to pole dla innych o mówienia o swoich trudnych doświadczeniach. Czasami czuje się jak terapeuta. Czy ja naprawdę w koło muszę słuchać o traumach innych ludzi? Czy tak właśnie wyglada ta „emocjonalna bliskość” . Przez modę o mówieniu o emocjach , czasami mam wrażenie, ze ludzie robią sobie z tego swój ołtarzyk pielęgnowania urazów „ taki już jestem , bo jestem poraniony” Czy ja muszę tego w koło od wszystkich wysłuchiwać? Czy są na świecie ludzie zdrowi? To męczące i przytłaczające. Nie umiem „wytrzymać takich ludzi” . Tak, kiedyś ktoś mnie nie wytrzymywał. Ale teraz nadal mńie nikt nie wytrzymuje i zarzuca jeszcze swoimi trudnymi emocjami. Czy ja mam być dla innych terapeuta? „ w imię bliskości” 😊 taki odcinek byłby dla mnie bardzo pomocny. Pozdrawiam
@poprostugocha2 ай бұрын
Dokładnie o tym problemie jest w tym odcinku: od ok. 3.00 minuty; przyczyny podane są kilkadziesiąt sekund wcześniej.
@pawepyda672329 күн бұрын
Jestem w takiej sytuacji chyba od zawsze, do tej pory nie znam wyjścia, mówiąc brzydko warto czasami być chujem dla przeciwwagi, ale jeżeli ludzie zakodowali sobie ciebie jako "terapeutę" to będzie wielki krzyk i pretensje, gdy spróbujesz z tej roli wyjść dając komuś odczuć że bagatelizujesz jego problemy. Bycie za dobrym, to jak ciągłe chodzenie z 20 kg plecakiem, stawy w końcu wysiądą. Inna sprawa to jak bardzo ty jesteś dla kogoś ważny i ten ktoś dla ciebie, ale i tak najważniejsze jest bycie w zgodzie ze swoją naturą. Robienie czegoś wbrew sobie zawsze odbija się czkawką, prędzej czy później.
@annapawowska65272 ай бұрын
Pozdrawiam serdecznie ❤❤❤
@aniaania7715Ай бұрын
Wdzięczna dziękuję całym ♥️ Tato za pomoc
@renatak3065Ай бұрын
Bardzo lubię Pani słuchac. Kupiłam ostatnią książke. Dużo mi Pani pomogła. Dziękuję
@agnieszka.kozak.ak75Ай бұрын
dziękuję
@jolafoerster41292 ай бұрын
Uwielbiam ten przekaz 🎁🩷👑krótki i konkretny 🎁😊
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dziękuję
@monikamazur17352 ай бұрын
Baaardzoooo dziękuję ❤ Jak zawsze się zryczałam Ale dziękuję To bardzo potrzebne Udostępniam innym Niech wiedza idzie w świat ❤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dziękuje za polecanie dalej !
@monikamazur17352 ай бұрын
@@agnieszka.kozak.ak75 To naprawdę sama przyjemność.. Dziękuję
@atenaszczАй бұрын
Miałam ostatnio trudniejszy czas. Od bliskiej osoby usłyszałam opinię na mój temat, która sprawiła mi przykrość. Rodzice siedzieli obok, nie powiedzieli stop, kolejny ból. Później kolejne drobniutkie przykrości od mamy, od której wciąż potrzebuję milości i trochę czasu, zainteresowania.. dopiero gdy wróciłam do siebie jakoś tak wyszedł ze mnie płacz i przez długi czas było mi smutno. Dopiero rozmowa z przyjaciółką podniosła na duchu. Długo by gadać. Najmłodsza spośród 4 dzieci, zwłaszcza po wyprowadzce z domu rodzinnego czułam brak bliskości i wystarczającego zainteresowania ze strony rodziców, telefonów itp. Gdy dzwonię do mamy zazwyczaj jest to szybka rozmowa bo musi kończyć. Staram się rozumieć, że jest jaka jest bo dorastała w takim a nie innym miejscu, jest zmęczona, nie było jej łatwo i nie jest, niedobrane małżeństwo itd.. ale czuję się mimo wieku (mam ok 30 lat), zabrzmi to może śmiesznie, traktowana oschle.. brak rozmowy, zainteresowania, rozmowa jakby z łaski bo nie mam czasu, z ojcem pogadaj.. a on przed tv... teraz te święta, na które nie miałam ochoty przyjeżdżać i które zawsze były dla mnie smutnawe i kiepskiej atmosferze w rodzinnym domu. Od jakiegoś czasu miałam lekki bół lędźwi. Teraz mam ostry bół (korzonki). Tak sobie myślę, że skoro jesteśmy systemem naczyń połączonych, to czy te ostatnie emocje nie wywołały tej powiedzmy kontuzji? PS. Dziękuję za Pani wiedzę i za wasze komentarze, które pokazują jak to u Was wyglada
@nowaja98892 ай бұрын
Piękne to było, dziękuję !
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Dziękuję i ja 💎
@agalas-b4h2 ай бұрын
Dziękuję ❤
@agnieszka.bekalarczyk2 ай бұрын
Piękny wykład ❤
@rosaliamrozek8986Күн бұрын
Jakby”opowieść” o mnie😴. Dziękuję serdecznie i pozdrawiam ❤
@malgorzatabuczma2472 ай бұрын
Dziękuję pięknie!:)
@ElaKielar2 ай бұрын
Dziękuję 😊
@ansc12 ай бұрын
jak to zrobić, mam wrażenie, że na terapii walę głową w mór :( właściwie często mam wrażenie, że nic się nie dzieje, ale chyba to nie prawda, zaczynam zauważać jak mocno się duszę w sobie, mówię, że jestem podenerwowana a siedzę i nawet mi noga nie drgnie, głos mam spokojny. Ważę słowa tak aby nikt mnie źle nie zrozumiał, choć czasem coś mi się wymsknie i potem żałuję bo ktoś poczuł sie urażony :( Ciągle słyszę w głowie: bo ty taka i owaka - do siebie :( Jak to zrobić? Jak zaufać sobie? Mam 50 lat i odizolowałam się od świata bo tak czuję się bezpiecznie, ale czy tak mam żyć już do końca?
@emilia.6682 ай бұрын
Dziękuję bardzo ❤❤❤
@jdkdjbsndn44002 ай бұрын
DZIĘKUJĘ ❤️
@iwonakrzyszton16442 ай бұрын
To jest tak boleśnie prawdziwe że nie dotrwałam do konca❤
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Można słuchać po kawałku ♥️
@gabrielaokwieka53852 ай бұрын
Super❤
@karinacieplucha98252 ай бұрын
Bardzo dziękuję za bardzo wartościową treść
@senseisan3332 ай бұрын
A tam gdzie brak zaufania, tam jest bardzo trudno o miłość, która zakłada ufność (nie naiwność) i szczerość (nie bezrozumna). Bez zaufania sami siebie nie zdołamy szczerze kochać ani nikogo.
@AnnaPlagowska2 ай бұрын
Pani Doktor pozdrawiam serdecznie.Pani głos mnie uspakaja❤
@Irena-i2s2 ай бұрын
Było ciężko.,, Jest cierpienie, nauki o cierpieniu oraz metody z niego wyjścia. Wszystko mija. Nauczcie się ładować baterie. Znajdźcie na to czas, miejsce oraz ,, gniazdo".
@lily2000_28 күн бұрын
Dziekuje❤
@Kinga-v6s2 ай бұрын
Dziękuję
@adamb.96722 ай бұрын
Genialne
@EwaM5672 ай бұрын
Zanim zaczelam sluchac podcastow z psychologii i porad, bylam szczesliwym czlowiekiem. Moja dzialania nie byly podyktowane zadna analiza. Mowilam, robilam i czulam. Bo tak mi mowilo serce i dawalo mi to duzo radosci. Nie wiem dokad maja zmierzac te wszystkie analizy i poprawianie ludzi, to troche tak jak ortodoncji, jeszcze przesuniemy zabek o 2 mm, bedzie idealnie.
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
myślę, że może Pani przestać słuchać jeśli dla Pani to są ruchy kosmetyczne :)
@magorzatastrzakowska3642 ай бұрын
Pewnie, że warto.
@DzikiFotograf2 ай бұрын
Nie ufając sobie, przestajemy też ufać innym.
@annenglish28512 ай бұрын
To prawda, pozdrawiam 💚
@DzikiFotograf2 ай бұрын
@@annenglish2851 Pozdrowienia :)
@marcinmp3tek5332 ай бұрын
Fiu fiu jak to gadał Elemelek. Nazwisko sporo mówi o sile materiału ale treść wybitnie merytoryczna i celna zarazem niekomfortowa dla ego. Umysł ma myśli że jest naszym ciałem, a my nie jesteśmy naszymi myślami jak to urojenie dostrzegł Echart Tole. Osobiście polecam saunę i to często oraz harmonijną muzykę kzbin.info/www/bejne/n6vLeH99hdKpf7c
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Dziękuję za uznanie 💎
@bozenaberger64722 ай бұрын
Witam Pani Agnieszko❤ a jak postapic gdy ja pozwole na to i powiem ze przekrozyles moje granice ale nadal ja bede czuc w ciele nie mile czucie strachu, ucieczki ,dyskonfort i to jest naprawde nieprzyjemne co wtedy?jak ja mam postapic i co zrobic zeby tego nie czuc❤❤❤.
@Justine_Warsaw22 сағат бұрын
Brakuje nam poczucia bezpieczeństwa. Mamy wrażenie, że ciągle musimy uważać. Oto, co wynika z traumy dzieciństwa przez resztę życia.
@evbemma3316 күн бұрын
Ojciec pił. A mama cale życie mowila nie odnosząc się do tej choroby alkoholowej .. ale to dobry człowiek był. Dlugo w zycou brakowało mi zaufania do tego co widzę czuje sądzę. Jak doświadczyłam mobbingu w pracy w dziale hr tez mialam takie poczucie a może jednak coś mi się wydaje.. dopiero jak się mocno pochorowałam a następnie dwie kolejne osoby doświadczyły tego samego - "wzorek" był ten sam. Powiedzialam stop. Dość. Każdego dnia cwicze zaufanie do siebie aby je w pełni "odzyskac"
@agnieszka.kozak.ak7516 күн бұрын
♥️
@biedakajak2 ай бұрын
SUB I LIKE DZWONEK w ciemno. Poruszała pani wszystko co chce utrwalić każdy mega ważny. Po terapi ale jakość nagrań, dźwięk, styl mnie irytował. Pozdrawiam i dziękuję❤ aż się nauczę jak funkcjonuje wsparcie twórcy mimo że słabo operuje w internecie 😂😊
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
wystarczy wejść na Patronite i tam wszystko jest łatwe :)
@Magda938732 ай бұрын
Czy będą jakieś odcinki o uleczeniu emocji i zwiększenie poczucia własnej wartości w podejmowaniu decyzji i nie uleganiu lękom ?❤
@s.juliakadon25292 ай бұрын
Smutne to: "opuścić siebie"...żal do innych, że nie pytają: " jak się czujesz"...i ta ciągła gotowość do pomocy.. Smutne bo muszę się pod tym podpisać. I co dalej? Dziękuję za to "spotkanie"
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dalej to może psychoterapia ?
@s.juliakadon25292 ай бұрын
Już trwa...i chyba "doszła pod ścianę takich właśnie wniosków.. dlatego to trudne...ale ufam, że jest nadzieja❤.@@agnieszka.kozak.ak75
@jolantaramotowska72172 ай бұрын
Dziękuję za to nagranie ❤ Mam pytanie : Jak ropoznać czy to co w danym momencie czuję jest adekwatne do sytuacji? Często zastanawiam się czy moja złość, smutek itp, dotyczą danej osoby i sytuacji, czy też ta osoba /sytuacja zwyczajnie odpaliła we mnie jakieś stare rany. Jak to odróżnić?
@Beny872 ай бұрын
Przez Tate gęś gada, tak mi Mama zawsze mówiła jak nas wyzywał i demolował mieszkanie😢
@danka652 ай бұрын
Warto było wysłuchać
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
dziękuję
@orjoki85932 ай бұрын
💚
@krystynajasinska58922 ай бұрын
❤❤❤
@monikamol38022 ай бұрын
Dziękuję 🙏 Jakbym słuchała o sobie... Do tej pory są jakieś oczekiwania wobec mnie np matki, czy jej brata księdza, zupełnie nie bierze się pod uwagę tego, co ja czuję...a raczej co powinnam... więc urwałam z nimi kontakt. Co do alkoholu, to moja matka piła i jak mówiłam do niej " znowu piłaś" to ona swoim bełkotem rzekła " ogłupiałas?"...czyli w czystej postaci gastajthingowala... Ledwo stała na nogach, waliło alkoholem, ale to mnie się coś wydawało...Jej brat, gdy mu opowiedziałam swoje dzieciństwo, aby miał pojęcie, dlaczego mamy taką a nie inną relację/ ja z jego siostrą, a moją matką/, rzekł, że to nieprawda.... więc - po co mi tacy " bliscy " w życiu....
@norbertstanczak36102 ай бұрын
Podane przykłady to gaslighting i pewna forma PTSD u ofiary. Takie patologiczne relacje często noszą znamiona syndromu stokholmskiego polegającym na kryciu przestępcy przez ofiarę, tak by tej nie dosięgł wymiar sprawiedliwości.
@karolinajirmann80402 ай бұрын
A jak rozróżnić odcięcie od emocji od lęku przed bliskością, jeśli chodzi o związki? Często się mówi ostatnio o świadomym wybieraniu kogo będziemy kochać, kiedy już przestajemy czuć emocje. Tzn. kiedy w związku przestajemy być szczęśliwi, powinniśmy słuchać i wierzyć naszym emocjom i wyjść z takiej relacji, czy uznać, że to z nami jest problem i świadomie w nim zostać?
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
będzie o tym w najbliższy poniedziałek
@karolinajirmann80402 ай бұрын
@@agnieszka.kozak.ak75 bardzo się cieszę :)
@annalelonkiewicz84242 ай бұрын
Piękny naszyjnik,zdradzi Pani gdzie został zakupiony?
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Oczywiście We Włoszech 😊
@dominik84582 ай бұрын
Oczywiście, że pragnę terapii, jak najbardziej ale z p Agnieszką, bo od terapeuty b dużo zależy. Ale czy to jest możliwe/ Nie sądzę.......
@justynasieradzka34272 ай бұрын
Agnieszko a co wtedy, gdy czujemy niepokój i lęk a sytuacja faktycznie nie jest zagrażająca, a ciało całe jest w lęku i panice
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
to znaczy, że jest w nim zapisane jakieś zagrożenie z przeszłości
@justynasieradzka34272 ай бұрын
@agnieszka.kozak.ak75 dziękuje
@PaweMichaek-os8uf2 ай бұрын
Ostatnio polecała pani książkę taką blado zielona,jaki to był tytuł??😊
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Niechciane myśli i emocje
@Natalia-bx6gx2 ай бұрын
Czy poleci Pani jakąś książkę w tym temacie ? ❤
@evbemma3316 күн бұрын
Bardzo duzo psychhologow i psychhoterapuetow sami o sobie mowia ze : lubia pomagac innym, ze swiadomiwe weszli w zawod pomocowy, i maja w sobie *empatie/cierpliwosc/wrazliwosc/gotowosc do wspierania i towarzyszenia. Na ile sa "ze soba" a na ile " w oderwaniu od siebie dla innych" tego nie wiem..
@evbemma3316 күн бұрын
Dla mnie dlugo na terapi trudne niewygodne wkurzajace bylo pytanie: co pani teraz czuje w ciele? Nie w glowie, w ciele.
@MB-ox5dj29 күн бұрын
"Nie jestem wylewny" Czy tego nauczyli mnie rodzice Czy to we mnie się zbudowało...
@toja87842 ай бұрын
Co obejrzany filmik to lata rozterek sie wyjaśniają. Z tego co patrzałam to nie ma możliwości zapisać się do Pani na terapię? Czy to prawda?😊 Pozdrawiam.
@agnieszka.kozak.ak752 ай бұрын
Nie ma możliwości niestety
@Dams_Kops2 ай бұрын
Pani Agnieszko, czy osoba niedostępna emocjonalnie to dobry materiał na partnera? 🤔 Znam odpowiedź, ze to dziecko w ciele dorosłego a dziecko nie nadaje sie na partnera. Bardziej chodzi mi o to, czy bez terapii taka osoba moze sie w związku tego pozbyc? Dorosnąć? No i jesli tak, ile to moze trwać i czy jest sens czekać. Bo przecież może sie nie zmienic absolutnie nic. 🤫😉 PS Dziękuję za wartościowy materiał. ❤️🤝
@martakomorowska97012 ай бұрын
Nie dorośnie, to grób pobielany.
@DorotaHalicka-c6s2 ай бұрын
Dziękuję z serca
@ewasiedlecka3332 ай бұрын
Od niedawna po wielu kursach warsztatach i terapiach próbuje mówić mojej toksycznej mamie o swoich uczuciach, które miałam kiedyś lub mam teraz w odpowiedzi na jej zachowanie wobec niej. Robiecto mimo że od dawna wiem że mam iść do świata i dostać fk czego mi zabrakło w domu, czego od niej nie dostalam. Nadal słyszę że sobie coś wymyslilam, że przesadzam itp. Czy warto? Czy może trzeba prowadzić small talk a uczucia zostawić dla tych z którymi jestem w innej przestrzeni porozumienia. Smutne to ale są ludzie niereformowalni
@evbemma3316 күн бұрын
Nie warto. Stąd w terapii pracuje się np pisząc listy, wchodząc w role - po to właśnie aby nie iść z tym do starszego juz rodzica, bo najczęściej zwrotnie nie dostanie się nic nowego poza tym co zawsze i znów pojawi się duży ból i zawód.
@agnieszka.bekalarczyk2 ай бұрын
No z tym że zamorduje najbliższych to przyznam było blisko 😅
@Irena-i2s2 ай бұрын
Kat szuka ofiary a pasożyt żywiciela. Pozostaje wybaczenie.
@Irena-i2s2 ай бұрын
Mam prośbę do wszystkich dorosłych dzieci tego świata. Zanim wydacie decyzję poznajcie sagę swego rodu. W jakich warunkach żyły wasze matki i podejmowały decyzje. Poznajcie ich wszystkie zasoby. Jest przysłowie ,, jak bida to do Żyda a jak po bidzie to spieprzaj Żydzie do .....bo nie wystarczy, pieniędzy na nasze emerytury. Życie jest po to abyśmy nauczyli się empatii i wdzięczności.Lekcje bywają trudne a egzamin jest czasem wyzwaniem. ,, Kochaj bliźniego I siebie samego" to równowaga a nie czcze gadanie. Dziękuję Agnieszo .Byłaś czasem jedyną osobą, która trzymała mnie wirtualnie za rękę ☆
@Irena-i2s2 ай бұрын
Bóg nie pojawia się osobiście. Stawia na naszej drodze innych ludzi .
@Watsonka7729 күн бұрын
Jest możliwośc napisania do pani wiadomośći? Nie chodzi mi o poradę, tylko chcę przedstawić problem, który w Polsce jest pomijany, a łączy się właśnie z tymi materiałami o konsekwencjach złego dzieciństwa.
@agnieszka.kozak.ak7529 күн бұрын
tak jest formularz na mojej stronie - można tam pisać do mnie :)