KIEDY SPISAĆ TESTAMENT ?!

Poniżej znajdziesz linki do pokazywanych produktów, w kolejności zgodnej z filmem oraz liczne rabaty.
👀 Jak przyklejam rzęsy i robię cut crease - bit.ly/3rZAYpb
RABATY :
🎀LOOKFANTASTIC | RABAT 45 zł | - bit.ly/lookfant... ( lub hasło : AGATA-RBT )
OBEJRZYJ TAKŻE :
👁️TESTY/RECENZJE - bit.ly/drogeryj...
👁️HAUL - bit.ly/2Su102E
👁️ULUBIEŃCY - bit.ly/2Gl5Qc9
KONTAKT :
💻INSTAGRAM bit.ly/pokojagaty
💻 TIK TOK - bit.ly/TIKTOKAga
💻WSPÓŁPRACA [e-mail]
💟SUBSKRYBUJ bit.ly/PokójAgaty
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
👀 🎁

[@liviawm839]

Temat stypy: rok temu zmarł mój Tata. Był jedynakiem, ale mamy sporą dalszą rodzinę oraz miał dużo współpracowników i dobrych znajomych. W pogrzebie uczestniczyło, wg przybyłych, niemal 200 osób, w stypie 60. Zrozumiałam, jakie ma ona ogromne znaczenie dla rodziny w żałobie. Wspominaliśmy Tatę, usłyszałam mnóstwo anegdot z Jego udziałem, były łzy, ale też dużo uśmiechów. Czułam, że mimo Jego odejścia, nadal mam wokół siebie mnóstwo życzliwych sobie osób. Stypa jest tak naprawdę dla nas, żyjących. Dała mi mnóstwo wsparcia emocjonalnego.

Nie każdy ma na to ochotę, ale jak ma to właśnie moim zdaniem o to w tym chodzi. Ja raz organizowałam mini stypę, a pierwotnie miało jej w ogóle nie być, i wszyscy jednogłośnie stwierdzili że było to im właśnie potrzebne.

[@Ilonajurek509]

Moja babcia życzyła sobie pogrzebu świeckiego i taki został zorganizowany. Część rodziny i znajomych niestety bardzo to skrytykowała. Na ceremonii Pani prowadząca miała najpiękniejsze przemówienie o osobie zmarłej jakie w życiu słyszałam. Zamiast płakać chciałam się uśmiechać, jaką cudowną osobą była moja babcia i jakie piękne życie miała. Wszystko było bardzo personalizowane i z myślą o babci. Dodam, że mieszkamy na Podkarpackiej wsi - 344 mieszkańców ;)

O to faktycznie musiało być kontrowersyjnie . No ale właśnie to jest coś co do mnie przemawia, te wypowiedzi o zmarłej osobie, to uczucie nawet trudno wytłumaczyć, napewno wiesz, co mam na myśli.

[@PaulaAnna]

Nie są to przyjemne tematy, ale bardzo potrzebne niestety ja mam dopiero 40 lat a jestem bardzo chora i z roku na rok jest coraz gorzej , mój mąż ma wszędzie pełne pełnomocnictwa i loginy , i ma również upoważnienie sporządzone u notariusza (koszt ok 200zł) że gdybym ja nie była w stanie np dojechać do urzędu, lub przebywałabym w szpitalu może za mnie załatwić sprawy. mam też testament spisany to koszt ok 300zł i szczerze jestem spokojna , że gdy odejdę mój mąż i córka są zabezpieczeni, i że cała reszta tych ludzi których teraz nie ma w moim zyciu, a po śmierci nagle sępy bedą sobie rościć prawa do wszystkiego nie będa mogli nic zrobić

Chciałabym życzyć Ci wszystkiego dobrego i zdrowia ! to tak na początek. A co do reszty, myślę że osoby młode bardziej właśnie ogarniają takie sprawy, choć to w sumie krzywdzące bo wiele osób starszych bardzo ogarnia i dba o takie sprawy.. więc już sama nie wiem. Jedno jest pewne, warto dbać i zadbać o wiele spraw.

[@anneke6655]

Moim zdaniem wola zmarłej osoby jest ważniejsza niż to co jest zgodne z moimi poglądami. Deklaruję się jako ateistka, ale kiedyś na obiedzie u Rodziców poruszyłam ten temat - bo mnie się podobał pogrzeb świecki w którym uczestniczyłam i poprosiłam, że gdyby coś to ja taki poproszę. To popchnęło rozmowę w tematy wiary i dzięki temu wiedziałam co i jak pod tym kątem. Niestety Mama zmarła bardzo nagle, bo ukrywała przed nami swoją chorobę. Wiem, że taka była i pewnie chciała nas chronić, ale tak naprawdę to nam kilka rzeczy utrudniło (potrzebna była pomoc w opiece przy Tacie). My akurat dobrze trafiliśmy, choć dopiero jak Tata zmarł to dowiedziałam się, że tak można - jak ustalasz z księdzem mszę, możesz dać mu kartkę z różnymi informacjami o zmarłym. I ten ksiądz bardzo zgrabnie wplótł to w część "kazania". Całe nabożeństwo miało też wydźwięk pociechy dla rodziny i modlitw w intencji zmarłych, więc trafiliśmy bdb, bez żadnego straszenia ogniem piekielnym ani innymi absurdami. Dużo łatwiej przyszła mi decyzja w co ubrać - poczułam, "wiedziałam", opierając się na tym co lubili, co uważali za ładne. Wiem, że byliby zadowoleni, czułam to mocno. Ba, nawet wybierając nagrobek, wybierałam "żeby podobał się Mamie". Bo tak. Jedno czego mi bardzo brakuje, a o czym się rzadko mówi - nie uczy się nas towarzyszenia w żałobie. Straciłam rodziców w ciągu 4 miesięcy - dla mnie to było nagłe i niespodziewane, nowotwory rozwijały się długo i niepostrzeżenie, objawy były diagnozowane, ale zmyliły większość lekarzy... Kiedy zabrakło Taty i stałam się sierotą, poskładało mnie psychicznie. Towarzyszenia osobie w żałobie da się nauczyć - wystarczy być tu i teraz, z nastawieniem empatycznym. Czasem pomilczeć, czasem zabrać na spacer, zrobić herbaty. W dodatku to idzie falami - rozkleisz się w święta, urodziny swoje i rodziców, dzień matki i ojca, sprzątając mieszkanie... Więc umownie żałoba trwa pół roku, a tak naprawdę - dziurę po stracie kogoś bliskiego cerujesz, niteczka po niteczce, dzień po dniu, miesiąc po miesiącu. I czasem wróci i zaboli i trzeba się uczyć pozwolić temu wybrzmieć i ... puścić. Każdy ma swoje metody. Mnie to sprawia nadal trudność.

[@asiakusy]

Dziękuję że napisałaś ten komentarz

Bardzo współczuję, nie jestem w stanie wyobrazić sobie tego co Cię spotkało. Zgadzam się w 100 %, z tym towarzyszeniem w żałobie. Choć to bardzo trudny i indywidualny temat. Są osoby, które nie pokazują tej straty i wtedy otoczenie wychodzi z założenia , że spłynęło to po kimś jak po kaczce ( co jest absurdem, bo w normalnych rodzinach, jak możesz nie odczuwać odejścia najbliższych). Z drugiej strony czasem są osoby, które wręcz narzucają swoje cierpienie innym, i choć nie wiadomo co myślą, i czują , można odnieść wrażenie, że jest to na pokaz lub ma jakiś cel ( choć ten przypadek zazwyczaj obserwuje nie w przypadku odejścia kogoś z najbliższych ! ) . Mój przyjaciel stracił teraz mamę, wiem jak mu była bliska, i też nie do końca wiem, biorąc też pod uwagę nasze relacje jak mu to wsparcie okazać. Uznałam, że jedyne co umiem to właśnie spotkać się. Byliśmy u nich w dniu pożegnania, zaprosiliśmy do siebie po krótkim czasie. Słucham co mówi.. Więcej raczej zrobić nie mogę.

[@masumi158]

Masz rację, Agatko. Dzień pogrzebu powinien być dniem radosnym (nie wesołym - jest różnica) tak, jak Wszystkich Świętych.

A tak, radosnym, nie wesołym, faktycznie. Nie wiem jak powiedziałam w filmie. Ale to miałam na myśli.

[@Myszata86]

Moja mama od zawsze mówiła (odkąd pamiętam), że chciałaby być skremowana, więc prośba jej została spełniona. Niecały rok wcześniej dała nam pieniążki na to, abyśmy z bratem wpłacili sobie na lokatę. No niestety nie doczekały roku, musieliśmy je wypłacić, żeby zorganizować pogrzeb i wszystkie odsetki poszły w cholerę, ale szczerze? W dupie z nimi! Ważne, że mogliśmy z czystym sumieniem, bez wpierdzielania się w kredyty i bez oszczędzania na czymkolwiek zorganizować pochówek.

Takie rozwiązanie jest nie ukrywajmy jeszcze lepsze jak ubezpieczenie . Ale wiele osób go nie wybiera, bo teoretycznie z ubezpieczenia jak coś, też będą mogli skorzystać.

[@joannacg2521]

Wspomniałaś o stypie, a mianowicie o wznoszeniu toastu za zdrowie zmarłego - u mnie była taka sytuacja. Toast wzniósł syn za zmarłego ojca (czyli mojego dziadka) tylko jedna osoba nie wstała na toast i w momencie wypowiadania słów "Twoje zdrowie tato" krzesło pękło i ta kobieta poleciała do tyłu. Jednak każdy odczytał to jak znak od mojego dziadka, który lubił imprezy rodzinne i często wznosił toasty. Taka anegdotka mi się przypomniała. Normalnie nigdy bym nie wznosiła toastu na stypie ale znając mojego dziadka wiedziałam, że by się cieszył. Pozdrawiam

O kurcze. Ja mimo wszystko nie zależnie od formy pogrzebu, wolę toast po prostu - za "imię" , lub nawet sformułowanie - " za spokój duszy" . Ale wolę tą pierwszą formę . Chyba, że właśnie to taka tradycja rodzinna i masz takie poczucie, że puszczasz oczko nie jako do zmarłego :) Pozdrawiam serdecznie

[@madziam101]

Agato, uwielbiam Twoje pogadanki 🙂 Poruszony temat jest bardzo ważny i potrzebny, zgadzam sie z Tobą w większości kwestii. Dodam od siebie, iż za życia warto uporządkować swoje sprawy, np. pozamykać nieużywane konta bankowe, spisać gdzie ma się rachunki bankowe, inwestycje, obligacje, itp. Warto też powiedzieć bliskim, jeśli trzyma się pieniądze w domu. Gdy sprzątaliśmy mieszkanie po śmierci mojej babci, w starej poszewce znaleźliśmy kilkanaście tysięcy złotych schowanych w kopercie, o których nikt nie miał pojęcia 😲 Mama ściągnęła z półki stare pościele i już pakowała je do worka do śmieci, ale coś ją podkusiło, żeby pobieżnie przejrzeć te poszewki. I taki zonk, oczywiście babcia nikomu nie mówiła, że odkładała pieniądze, a żyła bardzo skromnie 😢

O kurcze , no masz 100 % rację ! To bardzo ważne spostrzeżenie !

[@zanet_ka6388]

mam 33 lata i na koncie raka złośliwego. Uważam, że w każdym wieku warto mieć uporządkowane sprawy. Ja staram się żyć tak, żeby po mojej śmierci bliscy nie mieli problemu. Testament chciałam spisać póki nie miałam dziecka, chciałam żeby mąż otrzymał wszystko. Ale odkąd mamy dziecko no to nie bardzo widzę potrzebę testamentu.

No to prawda, dziecko wszystko dziedziczy. Też uważam, że im szybciej uregulujemy pewne kwestie tym lepiej, bo prócz choroby są też wypadki..

[@83aniulka83]

są też i "ładne " pogrzeby katolickie, o ile ksiądz był np przyjacielem rodziny,albo choć trochę znał zmarłą osobę czy rodzinę.ale nie oszukujmy się, nie może znać wszystkich.. no chyba że trochę by się wysilił i przy załatwianiu mszy trochę wypytał kim była co robiła itp... ale wiadomo jak jest ;)

to napewno, ale moim zdaniem one są takie po znajomości.. Byłam na pogrzebie na wsi, osoby zaangażowanej w Parafię, należała do kółek, udzielała się itd a jedyne co ksiądz o niej powiedział to właśnie to.. że należała do kółka różańcowego .. a cała reszta wypowiedzi była taka jak dla każdej innej osoby.

[@PatrycjaPatka-to1qm]

Tzw kazania kościelne mają mało wspólnego z osobą zmarłą . Byłam na wielu pogrzebach i zawsze to samo .. że tak powiem wiecej pitolenia o czym innym a zmarły to taki tam 1% tego wywodu ..na dodatek księża mylą imię zmarłego np bądź wplatają w mszę intencję z jakiegoś innego zmarłego bo ludzie zapłacili za mszę (takie dwie pieczenie na jednym ogniu )

no to mam identyczne doświadczenia :(

[@zanet_ka6388]

bo są cmentarze parafialne i komunalne.

I chyba jeszcze jakieś… ale nie jestem pewna

[@liviawm839]

Oprócz współwłasności rachunku bankowego radzę dokonać wzajemnych zapisów, w umowie o jego prowadzenie, na wypadek śmierci jego współwłaścicieli, w przeciwnym razie środki podlegają przepisom o masie spadkowej. Potem niepotrzebna kosztowna papierologia u notariusza lub w sądzie.

No nie bardzo, przy takich samych prawach do rachunku, po śmierci jednej z osób można wypłacić pieniądze.

[@PaulaAnna]

dokładnie tak , ja byłam pełnym pełnomocnikiem konta mojej babuni kiedy ona odeszła :( to zaoszczędziło mi wiele problemów. poszłam zamknęłam konto i koniec. tak samo mamy z mężem , gdyby coś się stało idziemy wypłacamy pieniądze zamykamy konto i koniec problemów. a spisanie testamentu u notariusza to koszt ok 300zł

[@liviawm839]

@ Ponad 14 lat pracowałam w banku. Rok temu moja mama po śmierci Taty miała "przeprawę" z bankiem, mimo współwłasności rachunku bankowego. Praktycznie od daty śmierci wynikającej z aktu zgonu pieniądze wchodzą do masy spadkowej, jeśli nie ma zapisu na wypadek śmierci. Nic nikomu nie nakazuję, zrób z tą informacją, co chcesz.

@@liviawm839 nie będę się spierać, ale zgodnie z prawem chyba że dany bank ma jakiś turbo zapis, po śmierci masz prawo wypłacić pieniądze. Oczywiście później należy się z nich rozliczyć w kwestii spadkowej, jeżeli dziedziczy ktoś inny.

[@liviawm839]

@ Kończę swoje zapiski na ten temat, kto chce ten się dowie: Po śmierci współwłaściciela rachunku bankowego prawo działa tak samo jak w przypadku śmerci współwłaściciela np. domu. Bez testamentu z automatu wcale nie dziedziczy jedynie współmałżonek, który był współwłaścicielem owego domu.

[@beatak.208]

Jestem / jesteśmy po dwóch pogrzebach, gdzie z mężem byliśmy głównymi (jedynymi) ogarniaczami tych wydarzeń. No i dwa różne podejścia - mój mąż nie wiedział co i jak i gdzie. Pomijam kwestie finansowe - a pochówek to tania sprawa nie jest. Nawet nie wiedział gdzie jego matka ma jakiekolwiek dokumenty, konta bankowe itd. Tak naprawdę do tej pory nie ogarnął jeszcze do końca tego wszystkiego! Moja teściowa miała czas na załatwienie spraw ziemskich - zostatała zdiagnozowana, chorowała ale mechanizm wyparcia był tak silny a mój mąż dobry, łagodny człowiek przecież matce nie zada pytań "ostatecznych" ... i jest jak jest. Ja - zadałam swojej M. pytania wprost i uzyskałam odpowiedzi. Do tego jestem współwłaścicielem konta, kasa była na pochówek odłożona. W obu przypadkach był to pogrzeb wyznaniowy. Nawet KK mnie pozytywnie zaskoczył. Nie robiliśmy stypy - bo kogo miałabym zaprosić ? Moje koleżanki i matki opiekunki? No raczej nie. W przypadku teściowej - nie wiedzieliśmy kto się pojawi a w jej przypadku rodziny (zwłaszcza dalsza) to naprawdę całkiem spora grupa osób. A poza tym nie mieliśmy do tego głowy. Kolejna rzecz to testament - jeśli do majątku (jaki by nie był) jest więcej niż jedna osoba - to podstawa. Bo kasa potrafi skłócić nawet najlepsze rodziny! Udzieliłam instrukcji swojemu małżonkowi co i jak. Wiem też jak ma wyglądać jego pożegnanie. Śmierć jest częścią życia i nie ma sensu udawać, że nas to nie dotyczy. Życie jest kruche i obojętne ile się ma lat wg mnie trzeba pewne sprawy uregulować aby nie zostawiać żyjących z szitem. No my cały czas porządkujemy papiery - jednak dusza archiwisty tego nie ułatwia! Stypa - raz byłam na pięknej stypie - ogrom ludzi wspominających zmarłego. Chwila zadumy wymieszana z mnóstwem wspomnieć uczestników pogrzebu, uczestników i obserwatorów jego życia. Tak samo wspominam pożegnanie naszego sąsiada - mistrz ceremonii - wygłosił tak piękną mowę, cytując zdania jego najbliższych, rodziny, przyjaciół, że łzy mieszały się z uśmiechem. Piękna uroczystość, wypełniona tylko JEGO życie! Koszmarny pogrzeb - mojej znajomej kiedy ksiądz rozpoczął kazanie zdaniem - nie wiem kto leży w tej trumnie, nie znałem jest osoby... I to była osoba blisko związana z kościołem. Szkoda komentować! Koszt pogrzebu - miasto wojewódzkie choć prowincjonalne - jeśli nie masz miejsca na cmentarzu + stypa to koszt nastu tysi (no tak ze stypą do 20). Do tego pomnik drugie 15-20. Czyli 35-40 tysięcy. Zasiłek ZUS to 5 tysi?

A no właśnie ... tak ważne są te ustalenia, a jednak mam wrażenie że rzadko się pojawiają.. No niestety postrzeganie pogrzebów zawsze jest przez pryzmat księdza, przeraża mnie, że taka uroczystość potrafi być tak źle prowadzona, a nie ukrywajmy to kosztuje i w większości przypadków msza, kosztuje całkiem sporo. Ale ponownie , znam osoby co płaci co łaska, a u nas zawsze był przedstawiony cennik i koniec dyskusji. Ponad 1 tys , raz bodajże 2 tys za pogrzeb, gdy ksiądz nie wkłada żadnego zaangażowania.. eh.. szkoda gadać ! No u nas z miejscem na cmetarzu, czy świecki czy katolicki ale z wieńcami, bez stypy wychodzi ok 11-12 tys. Zasiłek 4 tys.

[@beatak.208]

@ co łaska ale nie mniej niż ... w jednym przypadku 700 (całość w KK) w drugim 1000 + kościelny + organista razem wyszło 1500 zł. Gdybym chciała skrzypaczkę, śpiewaczkę dodatkowo po 400 zł. Ale znam sytuacje gdzie poniżej 2 tysi nie ma co iść do kościoła i takie, gdzie za 50 czy 100 zł było wszystko. Oczywiście to wszystko bez paragonu, bez podatków co mnie najbardziej irytuje. Stypa w stylu przystawka + obiad bez alko : 150-200 zł od jednej osoby ... No wór bez dna a na koniec pomnik 15-20 tysięcy jak nic.

[@nataliajudzinska2567]

No u mnie w rodzinie ciężki temat..z racji zawodu mam świadomość jak ważne za życia jest przepisanie nieruchomości itd lub testament u notariusza w tym temacie . Uważam, że pochowanie powinno być wg chęci osoby zmarłej😉

To chyba nie wiedziałam jaki masz zawód 😊 no dokładnie, wiele spraw powinno się mieć uregulowanych.

[@nataliajudzinska2567]

@ jestem geodetą 🤪

[@setali9015]

Ciekawy temat poruszyłaś Agatko. Moje spostrzeżenie jest takie, że pozatymi formami jest jeszcze trzecia forma pochówku w naszym kraju a mianowicie pogrzeb prowadzi Ewangelicki Pastor . Wtedy nawiązuje się do głównej myśli zycia i śmierci w kontekście wieczności . Gdzie dusza zmarłego odeszła , jak ważne jest życie w zgodzie z Biblijnymi Prawami Bozymi. Mieć pewność dokąd zmierzamy , gdy przechodzimy na drugą stronę może dać tylko Bóg. Wierzący biblijnie wiedzą i nie lamentują a raczej cieszą się że osoba zbawiona poszła do Pana. Nie umiejsza to temu ,że pogrzeb jest personalny i z zachowaniem wspomnień i opowiadań o w/w zmarłym. Wszystko odbywa się zgodnie z spokojem oraz refleksją nad życiem i śmiercią ale też nie pomija się opisu życia danej osoby oraz oczekiwania z wiarą na zmartwychwstanie przez Jezusa Chrystusa Pana i Zbawiciela wierzących :)

A faktycznie, ale z takim pochówkiem nigdy się nie spotkałam ani nikt z osób które znam się z nim nie spotkał. Dlatego niestety nic totalnie nic, nie wiem na ten temat.

[@setali9015]

Jestem wierzącą ewangelickiego wyznania i byłam na takim pogrzebie, tak sie to w tych zborach odbywa :) Pochówek jest z regóły na cmentarzach komulanych a cermonia pożegania i nabożeństwa odbywa się w kościołach gdzie wierzący w/w denominacji spotykają sie by pożegnać taką siostrę czy brata wierzącego. @

@setali9015 o ciekawe, dzięki za wyjaśnienie.

[@annastawiarska7156]

❤❤❤

[@evita2671]

Zdrówka i pozdrawiam 👋🏼

[@Olinkaa]

Hej, dobry temat do pogadanki :) jednak bardzo kontrowersyjny. Jak słuchałam Twoich historii to poczułam trochę „warszawkę” absolutnie nikogo nie obrażając 🫣 Jestem w małego miasta i nigdy nie słyszałam o pogrzebach w jakiejś sali z mistrzem ceremonii.. jeżeli chodzi o pogrzeb świecki jest to szybka „impreza” na cmentarzu. Zgodzę się z tym, że pogrzeb powinien być zgodnie z wolą zmarłego. Co do radości z potrzebu to z tego co wiem chodzi o świadków Jehowy. To u nich pogrzeb jest bardzo radosny. Są wesołe pieśni . W pogrzebie katolickim jest żałoba. Słucham twojej wypowiedzi i jak najbardziej ja szanuję bo masz prawo do swoich spostrzeżeń jednak jestem katoliczką i mam nieco inne podejście. Dziekuje za ten film i proszę o więcej :)

Hej, oj to nie tak. Tutaj nie było pogrzebu w Warszawie, tylko na drugim końcu Polski. Dlatego też pożegnanie odbywało się w sali . Choć o takiej formie już słyszałam, że coś na wzór mszy odbywa się w sali, a potem na cmentarzu zostaje pochówek. Nie, nie. Zupełnie nie chodzi o świadków Jehowy, o tym nie wiem nic. Nie mówię o wesołych pieśniach czy jak u Romów o piciu nad grobem. W religii katolickiej jest i żałoba i radość bo zmarły spotka się z Bogiem co jest celem życia chrześcijańskiego. p.s a co jakiś czas chętnie nagrywam pogadanki, więc napewno będę kolejne :)

[@kasiabb786]

Byłam na pogrzebie wujka, uroczystość świecka, bardzo podobna do tej o której mówisz. Był mistrz ceremonii, wujek zostal pochowany na cmentarzu katolickim w grobie rodzinnym, a wiec nie było dodatkowego dylematu czy np pochowac go bez krzyża i jak ma wygladac taki grób. Mistrz ceremonii wcześniej rozmawial z nasza rodzina na temat tego, co ma powiedzieć. Odnosił się do jego zycia, do tego jaki był. Pogrzeb świecki tu był oczywistym wyborem, bo wujek był zdecydowanym ateistą i każdy o tym wiedział.

No to praktycznie identycznie jak u nas.

[@masumi158]

Witam wszystkich serdecznie ☕ W związku z pytaniem czy chować zmarłego wg jego życzenia czy naszego... Moja ciotka była katoliczką, ale jej mąż był prawosławny. Ona życzyła sobie być pochowana na cmentarzu katolickim, ale wujek pochował ją na prawosławnym, bo chciał z nią leżeć, ale sam nie chciał być na cmentarzu katolickim. Wujek mówił, że przez pierwszy rok ciocia nawiedzała go w snach i budził się zlany potem i przerażony. Wujek "skapitulował" i przeprosił ją, stojac nad grobem.

No właśnie, to jest to. Ja nie wyobrażam sobie zrobić po swojemu.

[@monikaw.3549]

❤❤❤❤❤❤

[@kasiakasza5913]

Hej Agatko🥰

Hej ❤️

[@martak1847]

😊😊😊😊😊😊😊

😊😊😊😊