Kim są latające małpy? Tajemnica towarzysząca narcyzom🙏🩷

Рет қаралды 4,099

Күн бұрын

"Latające małpy" to określenie używane w psychologii do opisania osób, które są manipulowane przez narcyza lub innego manipulatora, aby działali na jego rzecz i pomagali w rozpowszechnianiu jego agendy.
Często robią to przez wywieranie nacisku, rozpowszechnianie plotek, zastraszanie lub szpiegowanie ofiary, nie zdając sobie sprawy z manipulacji lub wierząc, że ich działania są usprawiedliwione.
Gdy zadajemy pytania świadkom w sprawie rozwodu, ważne jest, aby zrozumieć ich perspektywę i zakres wiedzy. Oto przykładowe pytania, które mogą pomóc w ustaleniu, na ile świadectwo świadka może być wiarygodne:
O zakresie wiedzy:
"Czy mógłby Pan/Pani opowiedzieć, skąd posiada informacje na temat sytuacji małżeńskiej tej pary?"
"Czy w trakcie małżeństwa rozmawiał Pan/Pani regularnie z obiema stronami konfliktu?"
O bezpośrednich obserwacjach:
"Czy był/a Pan/Pani kiedykolwiek świadkiem interakcji między stronami, które mogłyby świadczyć o ich relacji małżeńskiej?"
"Czy zdarzyło się Panu/Pani obserwować jakieś konkretne wydarzenia, które mogły wpłynąć na decyzję o rozwodzie?"
O dokumentach:
"Czy widział/a Pan/Pani jakiekolwiek dokumenty lub dowody, które mogą mieć znaczenie dla sprawy rozwodowej?"
"Czy kiedykolwiek został Pan/Pani poproszony o przejrzenie lub skomentowanie dokumentów prawnych związanych z tym rozwodem?"
O komunikacji z stronami:
"Czy strony rozwodu dzieliły się z Panem/Panią szczegółami dotyczącymi ich związku lub powodów rozwodu?"
"Czy kiedykolwiek była Pan/Pani proszona o przekazanie informacji lub wiadomości od jednej strony do drugiej?"
Przy zadawaniu pytań świadkom, ważne jest, aby unikać pytania przewodnich, które mogą sugerować odpowiedź. Zamiast tego, warto używać pytań otwartych, które pozwalają świadkowi opowiedzieć historię własnymi słowami. To daje możliwość uzyskania bardziej obiektywnego i szczegółowego obrazu sytuacji.
Jaką ponoszą odpowiedzialność
W polskim systemie prawnym odpowiedzialność karna za składanie fałszywych zeznań jest regulowana przez Kodeks karny. Zgodnie z art. 233 § 1 Kodeksu karnego, osoba, która składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. W przypadku, gdy osoba zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym, kara pozbawienia wolności może wynosić od 3 miesięcy do lat 5. Istotnym warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie.
Warto zwrócić uwagę, że nie podlega karze za fałszywe zeznanie osoba, która nie była świadoma prawa do odmowy zeznania. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeśli fałszywe zeznanie nie miało wpływu na rozstrzygnięcie sprawy lub jeśli sprawca dobrowolnie sprostował fałszywe zeznanie przed rozstrzygnięciem sprawy.
Należy także pamiętać, że fałszywe zeznania mogą być składane nie tylko w postępowaniu karnym, ale także cywilnym, w sprawach z zakresu prawa pracy, ubezpieczeń czy nawet w postępowaniach administracyjnych i dyscyplinarnych.
PORADA PRAWNA ► adwokatwnuk.ca...
E-BOOK ► adwokatodrozwo...
KONTAKT E-MAIL ► kontakt@adwokatwnuk.pl
TELEFON ► +48 691512933
🔺OGRANICZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI🔺
Zapoznając się z treścią niniejszego filmiku rozumiesz, że jego cel ma charakter wyłącznie edukacyjny, a stan prawny może ulec zmianie. Autor zastrzega prawo do zmiany treści w sytuacji zmiany prawa bądź orzecznictwa. Informacje są ogólne i nie stanowią porady prawnej. Informacja nie buduje stosunku klient - prawnik. Autor nie odpowiada za jego treść. Treść jest wyrazem poglądów autora adwokat Marty Wnuk. Autor nie odpowiada za komentarze.