Komitas Antuni - Ruzan Mantashyan, Kirill Gerstein

We share this recording in commemoration of the Armenian genocide, and in solidarity with victims of mass violence everywhere.
Im Gedenken an den Völkermord an den Armeniern und in Verbundenheit mit den Opfern von Massengewalt auf der ganzen Welt.
Սիրտըս նման է էն փըլած տըներ,
Կոտրեր գերաններ, խախտեր է սըներ.
Բոն պիտի դընեն ﬔջ վայրի հավքեր.
Երթամ՝ ձի թալեմ էն ելման գետեր.
Ըլնիմ ձկներո ձագերացըն կեր։
Ա՜յ, տո լա՜ճ տընավեր։
Սև ծով մ՚եմ տեսե, սիպտակն էր բոլոր.
Ալին կըզարներ, չէր խառնի հիրոր.
Էն ո՞րն է տեսե ﬔկ ծոﬖ երկթավոր,
Անտոնի սիրտն է պըղտոր ո մոլոր։
Ա՜խ, իսկի ﬕ՛ լնիք սըրտիկ սևավոր։
Ա՜յ, տո լա՜ճ տընավեր
Antuni / Homeless
My heart is like shattered houses,
pillars broken, timbers asunder.
Wild birds will nest in these ruins.
I want to go to the river, throw myself in
and become fodder for the young fish.
Ah, poor homeless lad!
I’ve seen a black sea coated in white,
the waves were beating yet unable to mingle:
who has ever seen a two-faced sea?
The homeless person’s heart is
troubled and lost.
Oh, my heart, may you never be draped in black.
Ah, poor homeless lad!
----
Mein Herz ist wie ein zerstörtes Haus,
die Säulen sind zerbrochen, die Balken liegen verstreut.
Wilde Vögel werden in diesen Ruinen nisten,
es zieht mich zum Fluss, ich möchte mich hineinstürzen,
den jungen Fischen will ich Futter sein.
Ach, armer Junge, dein Heim ist zerstört!
Ich habe ein schwarzes Meer gesehen, weiß umrandet,
die Wellen schlugen hoch, doch mischten sie sich
nicht.
Wer hat schon je ein solches Meer mit zwei Gesichtern
gesehen?
Verstört und verloren
ist das Herz eines Menschen ohne Obdach.
Möge dein Herz niemals Trauer tragen.
Ach, armer Junge, dein Heim ist zerstört!
----
Mon coeur est comme des maisons en ruine,
Poutres brisées et piliers ébranlés.
Les oiseaux sauvages y viendront nicher.
Je voudrais aller me jeter dans la rivière
Pour servir de pâture aux alevins.
Oh, pauvre garçon sans abri!
J’ai vu une mer noire environnée de blanc;
Les vagues s'agitaient sans mêler le blanc au noir:
Qui a jamais vu une mer à deux visages?
Le coeur du sans-abri est
sombre et égaré.
Puissiez-vous n'avoir jamais le coeur en deuil!
Oh, pauvre garçon sans abri !
.
.
platoon.lnk.to...
#komitas #antuni #armenia #nagornokarabakh #artsakh #ruzanmantashyan #kirillgerstein #song #armeniangenocide #remembrance

[@zavenzakarian4527]

Heartrending performance, profoundly sad yet breathtakingly beautiful. Thank you.

[@danieldorumian588]

Ապրի՛ք վարպետուհի Մանտաշեան եւ մաէստրօ Կերշտեյն: Սրտիս ու հոգիիս խորքերը հասաք, յուզուեցայ՝ հակառակ անոր որ տասնամեակներէ ի վեր լսած եմ: Նոյնպէս՝ կը շնորհաւորեմ թէ՛ ձեռնարկը, թէ՛ երկուքիդ տէխնիկական նրբութիւնն ու ցնցիչ մեկնաբանումը: Խնդրեմ՝ թարգմանեցէք մաէստրօ Կերշտեյնին: