Рет қаралды 2,188
سه چیز را در همان جلسات معدودی که با ایشان [علامه طباطبایی] بودهام دیدهام که میتوانم بگویم. یک نکته این بود که تا سوال از ایشان نمیکردید، ایشان حرف نمیزدند. آن ارزش سکوت که داشتم بر آن تاکید میکردم را در علامه طباطبایی به نحو احسن دیده بودم. هیچ وقت ابتدا به ساکن حرفی نمیزدند. تنها سخن ابتدا به ساکنی که میگفتند همان سلام و تعارفی بود که برای آشنایی هر دو انسانی شرط است... وقتی که شما چیزی میپرسیدید البته جوابتان را میدادند. این برای من خیلی ارزشمند بود. دوم این که یکی از کثیر التداولترین الفاظی که در سخنان ایشان بود نمیدانم بود؛ بر خلاف همه شاگردان ایشان که از هیچ کدام آنها نمیدانم نشنیدم