Luna Klá - Rudolf Palm. Concert organized by Palm Music Foundation

Рет қаралды 1,213

Күн бұрын

Recording of the concert at the Paleiskerk in The Hague, the Netherlands, on the 6th of July 2019. The concert was organized by the Palm Music Foundation. For more information on the Palm Music Foundation and its activities, please visit its website: www.palmstichti... Information from the program booklet (in Dutch) is copied below:
Rudolf Theodorus Palm (1880-1950), speelde piano, orgel, klarinet, fluit en saxofoon. Vanaf zijn zevende jaar kreeg hij muzieklessen van zijn grootvader Jan Gerard Palm. Al op 19-jarige leeftijd werd hij aangesteld als kapelmeester van de Stedelijke Schutterij. Rudolf Palm was gedurende vele jaren organist van de protestantse Fortkerk (1901-1946), de synagoge Emanu-El (1911-1950), de synagoge Mikvé Israël (1926-1928) en de vrijmetselaarsloge Igualdad (1903-1950). Hij richtte ook een aantal eigen orkesten op: in 1901 het orkest Los Dispuestos bestaande uit 20 musici en een paar jaar later een sextet met de naam Los seis. Verder was hij ook dirigent van De Harmonie en speelde hij dwarsfluit in het Curaçaosch Philharmonisch Orkest. Tot zijn meest getalenteerde leerlingen behoren zijn eigen zonen, de componisten Albert Palm (1903-1958) en Edgar Palm (1905-1998) en zijn dochter Maria Henskes-Palm (1909-1979). Rudolf Palm maakte ook naam als componist. Hij schreef meer dan 140 composities, waaronder 61 walsen, 8 marsen, 5 danza's, 8 tumba's, 2 mazurka's, 1 polka, 4 danzón's, 1 paso doble en liederen. Van diverse van zijn composities zijn opnamen gemaakt, de eerste 78-toerenplaat werd al in 1929 in New York opgenomen en verscheen op het platenlabel Brunswick records.
Van Rudolf Palm wordt vanavond zijn Luna kla (Volle maan) gezongen. De muziek toonzette hij op de tekst van een gedicht van Emilio Davelaar. Over dit muziekstuk van Rudolf Palm oordeelde de Curaçaose musicus en componist Wim Statius Muller: “Het is een geniaal stukje werk van Rudolf Palm. Een juweel van een lied in de populaire Napolitaanse stijl uit de vroege twintigste eeuw. In de juiste taal en met een goede marketing had het de populariteit kunnen hebben van O Sole Mio uit 1898 van Eduardo di Capua en Ritorno a Sorrento uit 1903 van Ernesto de Curtis.”