Majör Depresyon Hakkında Dile Getirilmeyenler

Uzun yıllardır majör depresyon hastası olan birisi, insanların bu rahatsızlığa bakış açısını tartışırken kendi deneyimlerini de anlatıyor.
Haklı-haksız yoktur; olsa da bilinemez, bilinse de anlatılamaz. Anlatılsa da bu kadar olur.
Sunucu: Deren Demirel
/ derendemirels
--
UYARI: Bu video fikir verme amacı taşır. Yer alan tüm içerik tecrübeye dayalı bilgilendirici niteliktedir; uzman hekim tanı, teşhis ve tedavilerine bir alternatif değildir.
--
Instagram ► / yapimboyle
Discord ► / discord
Twitter ► / yapimboyle
Katılın ► / ybf
Podcastimiz ► open.spotify.c...
E-posta ► [e-mail]
--

[@slaybalc1444]

Bir de lütfen bu tanıya sahip olmayan ve popüler kültürden dolayı, bir şekilde bu tip rahatsızlıkları havalı görerek bu rahatsızlıkların rolüne girmeyin. Çünkü bu insanlar yüzünden, gerçekten bu rahatsızlıklara sahip olan insanlar basitleştiriliyor, herkeste olan normal bir şey olduğu sanılıyor. Sizin yaptığınız bir rol olsa da yanınızdaki gerçek mental sorunları olan insanlar, size destek olacağım derken daha da batıyor olabilir. Lütfen olduğunuz gibi olun. Bunlar asla havalı görülmesi gereken şeyler değil.

[@_s.n.d_5842]

Sırf bu sebeple yardım almakta zorlanıyorum. Basitleştiriliyor, hatta ilgi çekmeye çalıştığımız düşünülüyor-ki şahsi fikrime göre bir nevi doğru, sonuçta o an ilgiye ihtiyaç duyuyoruz. Dertlerimi biriyle paylaşmaya fazlasıyla ihtiyaç duyduğum anlarda "Ya ilgi çekmeye çalıştığım düşünülürse" diye bir düşünce kafamda dönüyor. Anksiyetem tavan yapıyor, daha kötü oluyorum. Depresyon ciddi bir hastalık, "Sadece ilgi çekmeye çalışıyor" yorumunu yapan ve yapılmasına sebep olan kişiler ne kadar büyük bir zarara yol açtıklarının farkında değiller.

[@cerenerturk]

@@_s.n.d_5842 Arkadaşlarımın çoğuyla derdimi anlatmayayım diye, onlara öncelik vere vere ilişkimin kopma noktasına gelmesinin sebebi bu. Hatta daha açık olayım, yapayalnız kaldım denebilir.

[@_s.n.d_5842]

@@cerenerturk ben de kendimi yalnızlaştırmaya başladım bir noktadan sonra. Çünkü ilişkilerime ara verip kendime odaklanmam gerekiyordu. Hala da o noktadayım. Mümkün olduğunca kendimle vakit geçirmeye çalışıyorum, çünkü etrafımdaki kişiler bana iyi gelmiyor artık.

[@betulkaya2315]

çok haklı bir yorum, o kadar normalleştirildi ki gerçek hastalar saklandı

[@yasindemir4572]

Çok iyi dedin,majör depresyon çok tehlikeli bir hastalıktır.

[@zeynepulkudincer4828]

Ağlamamak için bazen kameraya bile bakmaman.. sesinin sürekli titremesi.. deren seni seviyoruz iyi ki varsın💗

[@gamzegonul6185]

deren

[@zeynepulkudincer4828]

@@gamzegonul6185 tşk otomatik düzeltme 🤦🏻‍♀️

[@antidusmansd4654]

Bilgisayardan yardım alıyo abi bunda ağlanacak ne var

[@gokaykaraca6199]

Depresyona ne iyi gelir

[@Mathematikoss]

@@gokaykaraca6199 psikolojik yardım ve tabii yediğiniz şeyleri değiştirmek. İlk başta yediklerinizi değiştirmenizi öneririm yine devam ederse psikiyatriste görünmeniz iyi olabilir gerekli görürse ilaç tedavisine başlayacaktır.

[@Merve-fu6vq]

22 yaşındayım. 3 ay önce depresyon ve OKB tanısı aldım. İkisi birlikte gerçekten o kadar ağır ki. Bazı günler OKB yüzünden, depresyonda olmadığımı sadece ilgi çekmek için böyle bir şeyi uydurduğumu ve doktorları manipüle ettiğimi bile düşünüyorum. Her gün uyandığımda kendimi tekrardan "Hastasın, kendine inan, şefkatli ol." diye sayıklarken buluyorum. Yıllardır içimde inanılmaz yoğun bir boşluk hissi ve umutsuzluk vardı ama hep devam ettim. Herkes hissediyor sanıyordum çünkü dışarı çıktığımda kimsenin "Depresyondayım, kötüyüm" dediğini görmedim. Bu kadar yaygın olan bir hastalığı, gizlemek ve her şey güzelmiş gibi davranmak çevremize de çok zarar veriyor. Zamanında birinden depresyonun üzüntülü bir şekilde nutella kaşıklamak olmadığını görseydim yıllarca tek başıma savaş vermek zorunda kalmazdım. O yüzden bu dönem tüm hocalarıma yazıp vize ödevlerinde ek süre istedim. "Hocam ben depresyon ve OKB tanısı aldım, hayata zor tutunuyorum. Bana yardım edin lütfen" Bu iki cümlenin yarattığı etki beni o kadar hayata bağladı ki. Bir hocamın yönlendirmesi sayesinde üniversite hastanesinin psikoloji bölümünden 2 aydır terapi alıyorum. Sınıf grubuna aynı iki cümleyi yazdığımda gerçekte yüzünü görmediğim insanlar bana bir sürü ders notu attı. Aralarında numara yaptığımı ve kolaya kaçtığımı düşünenler de oldu ama umrumda değil. Ben hastayım ve benim yardıma ihtiyacım var. Güzel kalpli insanlar olduğu sürece de yardım hep var. Kolumuz kırılsa çekinmeden söyleyebiliriz, kronik baş ağrımız olsa da. Mental rahatsızlıklar daha fazla değilse bile en az fiziksel rahatsızlıklar kadar acı verici. Video için çok teşekkür ederim!

[@bilincinontolojikizdirabi]

mücadelende başarılar diliyorum merve

[@eftelia503]

Aynı iki hastalıkla 7 yıldır mücadele ediyorum..Ve evet bazen tünelin sonundaki o ışığı göremiyor olsakta bunun inancı ile kendimizi sarıp sarmalayalim olur mu?

[@aysenurai]

Cesaretinize hayran kaldım 🤍

[@tugcetarkan9956]

ben daha önce terapi almadım ve terapi almak istiyorum ama devlet ya da üniversite hastanesinin psikoloji bölümüne karşı önyargılıyım. Özele gitmeden iyi bir terapi alıp iyileşeceğime dair inancı yok. Özel danışmanlıklarda çok pahalı. Üniversite hastanesinden memnun musun terapi işleyişi nasıl acaba @Merve

[@kack7515]

benim de aynı şekilde özel terapistlere bütçe ayırmam çok zor. cevap verirseniz lütfen beni de etiketler misiniz?

[@iiremerii]

zamanında majör depresyon tanısı almıştım. o zamanlar depresyon ve olumsuz düşünceler dışında yanımda kimse yoktu :)

[@fire9419]

eger sikinti olmayacaksa biraz anlatabilir misiniz acaba donemi ve teshisin koyulmasini

[@iiremerii]

@@fire9419 yaklaşık 5 sene önce daha liseye yeni geçtiğim sıralarda kendi içime kapandığımı, insanlardan tamamen uzaklaştığımı hatırlıyorum. içimde dolmak bilmeyen (hala da dolamamış) koca bir boşluk vardı. derslerime odaklanamıyor, insanlarla muhabbet kurmaktan kaçınıyordum. 2-3 arkadaşım vardı onlarla konuşmak bile güç geliyordu, her geçen zaman bazı konularda farkındayken, bazılarında farkında olmadan kendimi bu dünyadan soyutluyordum. lisedeki insanların acımasızlığı ve beyinsizlikleri yüzünden özellikle dış görünüşüm olmak üzere her şeyime zorbalık yapılıyordu. zaten bildim bileli kendini sevmeyen, bir türlü barışık olamayan içe kapanık birisiydim dış etkenler yüzünden içinde bulunduğun durum daha da sonsuz bir bataklığa dönüşüyordu. uzunca bir süre ağlayamadım ya acı çekiyordum ya da duvardan farksız yaşıyordum. 1-2 sene bu şekilde devam etti bu süreçte intihar düşüncelerim çoğaldı, intihar edemediğim için kendime zarar veriyordum yemek yeme durumum epey bozulmuştu ve ailemi ikna edip doktora gittim. çünkü doktora gitmeseydim hem içinde olduğum durumun ne olduğunu bilmeyecektim hem de bunu öğrenemeden kendimi öldürecektim. bazı testler yapıldı, intihar düşünceleri olan ergenlerle ilgilenen özel doktorla görüşmeler yapıldı, o zamanlar yazı yazma tutkum başlamıştı yazdığım şeyler okundu ve sonunda depresyon tanısı aldım. sonrasında bir süre sakin geçti veya ben alıştım geçen sene bu durumdan daha zor şeyler yaşadım, terapi aldım şu an ise sanırsam nasıl olduğumu bilmiyorum.

[@emin2223]

@@iiremerii Ya İrem, şu an sana sarılmayı çok isterdim. Umarım şu an çok daha iyi hissediyorsundur umarım yanında harika insanlar vardır. Maalesef insanları anlamak epey güç. "Farkında olmadan soyutluyordum." dediğin kısım da bittim. Bizim kalplerimiz bu dünyaya ait değildi sadece... 🥺

[@iiremerii]

@@emin2223 açıkçası hiçbir şey değişmedi. uzman görüşünde herhangi bir tanı almadan "ben depresyondayım, şöyleyim böyleyim.. vb." gibi şeyler söylemiyorum, çevremdekilere hâlâ tam olarak yakın hissetmiyorum ancak bu eskisi kadar problem değil çünkü biraz daha güçlendim :) umarım hepimiz yapayalnız hissetmediğimiz anları da yaşarız. kocamann sevgiler

[@napim3588]

yazdıklarınla benzer durumlarım var ama tanı koyulabilecek bi imkanım yok çünkü henüz psikoloğa bile gidemedim canım anneciğimin(!) de bunu algılayabileceğini sanmıyorum

[@translatorcandidate6599]

Aile hekimi uygulaması gibi aile psikoloğu olsa keşke sağlık ocaklarında ne güzel olurdu.

[@melekek9811]

devletten randevu alıp psikoloüa gittiğimde bile hiçbi boka yaramayan bir adamla karşılaştım ve salak saçma pozitif ol gibş tavsiyeler verdi hani normal hastanedr bu kadar berbatsa aile psikoloğunun kalitesini düşünemiyorum

[@hakan1188]

@@melekek9811 Ben randevu aldım sonra merak edip doktoru araştırdım . Ekonomimize dış güçler oyun oynuyor diye bir açıklamasını gördüm bir sitede . Anında iptal ettim :d

[@birgezenbirdeokuyanbilir9419]

​@@melekek9811 devlet hastanesine üniversite çıkışlı olarak girebiliyorsun ama klinik psikologları psikoterapi yüksek lisansı yaptığından dolayı daha bilgili bu durumlarla ilgili. devletteki işe yaramadı diye vaz geçme özel psikologlarda çok iyiler var araştır istersen

[@kira111a4]

Psikologa anlatcak enerji yok

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@Bengiswho]

sesinin titrediği her noktada hepimizin kırılmışlığının izi var...

[@busbus3358]

Psikolog İzzet güllüyü izlemenizi tavsiye ederim

[@lifehasnothingtodowithreal8740]

UMUTSUZ OLAN VE HASTA HİSSEDEN ARKADAŞIM... BİR HASTA VE AYNI ZAMANDA BİR HEKİM OLARAK TECRÜBELERİMİ SENİN İÇİN PAYLAŞTIM. YALNIZ DEĞİLSİN... Çocukluğumdan beri İrritabl barsak sendromu ve çeşitli psikiyatrik rahatsızlıklarla maalesef içli dışlı olmak zorunda kalan birisiyim. İlk şikayetlerimin başlamasından 10 yıl sonra tanı alabildim. Hayatımın bazı dönemlerinde anksiyete bozukluğu ve depresyon rahatsızlıklarım o dereceye ulaştı ki ciddi anlamda özbakımım düştü. 50 kilo olduğum zamanları hatırlıyorum. Sürekli üşüyen, hareket etmeyen, her sabah karın ağrısıyla uyanan, aylarca süren bulantı ve karın ağrıları olan, sürekli ishal ve kabızlıkla mücadele eden, yemek yemesi ve tuvalete çıkması bile çok zor olan bir insandan kendimden bahsediyorum. İlk şiddetli atağımı lisede ateşli bir hastalıktan sonra geçirdim, onun sonrasında ciddi anlamda sağlığımı kaybettim. Malnütrisyon, depresyon, aşırı kaygı ve intihar düşünceleri... Uzunca bir süre çevremdeki insanlardan da yardım bekledim. Ailem de dahil maalesef beni anlayan kimse olmadı. Bu süreçte kendimle çok başbaşa kaldım ki hiç tavsiye etmiyorum. Kendimle başbaşa kaldığım zamanda atlatabilme yolunda adımlar attım ama çok tehlikeli bi süreçti ve başka bir insan olsa intihar edebilirdi diye düşünüyorum. Benim yaşadığım dereceye gelirse hiç vakit kaybetmeden ve kim ne der diye düşünmeden doğrudan bir psikiyatriste görünün lütfen. Benim ilk hastaneye gitme öyküm rahatsızlıklarımın en zirvede olduğu bi dönemde şiddetli nefes darlığı sonrasındaydı. Sonraki gün hiç vakit kaybetmeden ailemle doktora gittim, tüberküloz ve böbrek yetmezliği de dahil olmak üzere birçok hastalık açısından değerlendirildim. En sonunda psikiyatriye yönlendirildim ama gerek ailemin gerek kendimin yanlış bakış açılarından dolayı gitmedim, kaçındım ki bu da büyük bi hataydı ve çektiğim acının daha uzun sürmesine yol açtı. Birkaç yıl içinde kendiliğinden düzelme eğilimine girdi, en azından hayatımı eskisi kadar etkilemiyordu. Bu süreçte sınavlara hazırlanıp üniversiteyi kazandım ve sonrasında bir hekim oldum. Üniversite yıllarımda da şikayetlerim devam ediyordu. Zaman zaman kaygım o kadar şiddetli oluyordu ki olmayan sesler bile duyabiliyordum. Aşırı öfke sorunu ve şiddetli depresyon da cabası. Kendime zarar verme davranışlarım da olmasına rağmen ve psikiyatristin bana fayda sağlayacağını bilmeme ve bunun zorunlu olduğunu bilmeme rağmen yine de kaçınıyordum. Bu da çok büyük bir hata lütfen yapmayın. Sonuçları ne olursa olsun bir uzman desteği alın! Destek almadığınızda başınıza geleceklerden daha kötü olamaz. Yine dibe vurduğum bi dönemde bir arkadaşımın zoruyla istemeye istemeye de olsa psikiyatriste gittim. İlaç tedavisine başladım. Bir buçuk yıl boyunca tedavi aldım. Ciddi anlamda faydasını gördüm. Sonrasında psikiyatristime danışmadan, şikayetlerimin azalmasından dolayı tedaviyi azaltarak kestim. Tedavisiz kaldığım süre 2 ay civarıydı. O arada başıma gelmeyen kalmadı. Sosyal ve ailevi sorunların yanında, şikayetlerim de tedaviyi danışmadan kesmemden dolayı fazlasıyla geri geldi. Yine benzer sağlık sorunlarıyla beraber, Akatizi denilen ve kimsenin yaşamaması gereken korkunç bir durumu sıklıkta tecrübe ettim. Bilmeyenler için akatizi öyle bir rahatsızlık hissidir ki kendi vücudunuzun içine sığamazsınız, patlayıp dışarı fırlamak istersiniz, sürekli sağa sola hareket etmek istersiniz, öyle korkunç ve rahatsızlık verici bir histir. Bu durumu 2 3 hafta kadar tecrübe ettikten sonra yine bir psikiyatriste gittim. Tekrardan yüksek yoğunluklu bir tedaviye başladık ve bu sefer belirli aralıklara psikoterapi de aldım. Şu an hala tedavime devam etmekteyim. Hayatımı işlevsel bi şekilde devam ettirmemi uzmanlara borçluyum. Sizin de lütfen sorunlarınız varsa bir uzmana başvurmaktan asla çekinmeyin. Onlar size yardımcı olabilmek için bekliyorlar. Saçma sapan insanlara değil bilime kulak verin. Psikiyatrik hastalıklar ayıp, günah, kötü, tü kaka, cin musallatı vs. değildir. Bazılarımızın nasıl fıstığa, yumurtaya alerjisi varsa ya da nası yirmilik dişleri sorun çıkarıyorsa ya da nasıl saman nezlesi varsa onun gibi bir şey. Yardım almaktan çekinmeyin. Her beden ve her zihin farklıdır. Bilimsel ve tıbbi anlamda geçerli, GERÇEK bir yardım almaktan çekinmeyin. Buraya kadar okuduysan teşekkür ederim. Lütfen umudunu kaybetme. İnsan çabasının çözemeyeceği çok az şey var ve dışarıda kesinlikle senin sorunlarına çözüm olabilecek bir şeyler var. Kendine yardım et!

[@canseldg4877]

Ben de tedaviyi yarıda bıraktım ama bir kaç aydır aynıyım yarın tekrar gideceğim umarım iyileşmissinizdir.. allah kimseyi böyle acılarla sınamasın cidden yaşamayan bilemez sizlerde sevgi dolu sifali bir hayat diliyorum

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@busbus3358]

@@canseldg4877 TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@denizkara9428]

şu an 20 yaşındayım, ortaokula giderken kendine zarar verme, herkesten ve her şeyden nefret duyma, intihar düşüncelerinin eşlik ettiği ağır bi depresyon dönemi geçirmiştim. Her şeyden uzaklaşabildiğim bir vakit bi anda gülümsediğimi fark etmemle havalara uçmuş ve sonunda tekrar gülebildiğim için mutluluktan ağlamıştım. Yıllar boyu o dönemin izlerini hem fiziksel hem ruhsal taşımaya devam ettim. O ağır dönemden çıkmıştım fakat kurtulamamıştım. Sonradan kendime daha çok değer vermeye ve kendimi daha iyi etmenin yollarını aramaya başladım ve benim için çok zor şeyleri başardım. Fakat değişmeyen pek çok şey oldu ve ben hep aynı şeyleri yaşamaktan yoruldum. Son zamanlarda yeniden o kötü düşüncelere boğuluyordum. Yardım almayı düşündüm fakat geri çekildim. Yine moralim bozuk bir şekilde bilgisayarımı açmışken bu videoya denk gelmek bir nebze de olsa iyi hissettirdi. Ve videoda çok tatlıydın

[@fiskorella9998]

Sanki beni bana anlatmışsın ben de 20 yaşındayım ve berbat ortaokul yıllarım oldu lisede bir şeyler düzelmişti sanki ama şimdi her zamankinden daha kötüyüm. boğuluyorum sanki.

[@busra7455]

Şuan senin bahsettiğin ortaokul dönemlerindeyim sanırım, liseye(17) gidiyorum. Kendimden ve diğer insanlardan o kadar çok nefret ediyorum ki bunun asla önüne geçemiyorum. Ergenlik psikolojisi değil kesinlikle psikoloğum da bunun ergenlikle ilgisinin olmadığını ve benim yaradılışımda olduğunu falan söyledi. Özgüvensizliğim ve sosyal anksiyetem beni o kadar çok yordu ki anti depresanlar bile etki etmemeye başladı. Sanırım bu özgüvensizliğin sonu intihar.

[@liveyla7336]

Ben de aynı şekilde sanki beni anlatmış dedim. Zannediyorum ki zaten çocukluktan beri böyle hassas yapıya sahip insanların bu buhran dönemleri sık sık tekrarlanıyor. Özellikle yirmili yaşların bu anlamda zor geçtiğini duymuştum. Ben yardım almaya çekinen biriyim ama kesinlikle de hep söylerim herkes yardım almalı. Normaldir diyerek geçtiğimiz pek çok şeyin normal olmadığını biliyorum.

[@fulya5096]

Ah lütfen yardım almaktan geri çekilme. Biliyorum zor olduğunu. Tekrar aynı süreçlere başlamak insanda böyle sanki yediğin yemekte tatsız bir tad almak gibi. Hayata devam ederken bir anda çıkan/yenileyen bir şey gibi. Ama daha önce de başardın bu süreci atlattın yeniden başaracaksın. Zamanla arada seni yoklayan dilini çok iyi bildiğin bir arkadaşa dönüşecek. Onu nasıl ağırlayacağını, nasıl yolcu edeceğini öğreneceksin her seferinde. Anksiyete ile yaşıyorum ben de. Zaman zaman depresyon da eşlik ediyor. Az çok tahmin edebiliyorum neler hissettiğini✨

[@fulya5096]

Ah lütfen yardım almaktan geri çekilme. Biliyorum zor olduğunu. Tekrar aynı süreçlere başlamak insanda böyle sanki yediğin yemekte tatsız bir tad almak gibi. Hayata devam ederken bir anda çıkan/yenileyen bir şey gibi. Ama daha önce de başardın bu süreci atlattın yeniden başaracaksın. Zamanla arada seni yoklayan dilini çok iyi bildiğin bir arkadaşa dönüşecek. Onu nasıl ağırlayacağını, nasıl yolcu edeceğini öğreneceksin her seferinde. Anksiyete ile yaşıyorum ben de. Zaman zaman depresyon da eşlik ediyor. Az çok tahmin edebiliyorum neler hissettiğini✨

[@elie9334]

Niyeyse çok üzgün ve durgun görünüyorsun. Umarım mutlusundur ve bir sorun yoktur.

[@hacerhayat2269]

Evet buna katılıyorum iki videodur dikkatimi çekiyor

[@meczup.]

@@hacerhayat2269 bıktı artık

[@miraydd8789]

Belki de bu video, hassas olduğu,bizzat yaşadıklarını anlatırken o durumlardaki tecrübelerinin aklına geldiği bir video olduğu içindir.

[@cevirthek262]

Yaklaşması zor, ciddi bir konu. Kendi deneyimlerinden de bahsettiği için olabilir. Normal bence.

[@busbus3358]

@@hacerhayat2269 TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@gercektenmuq]

O yorgan altı betimlemesiyle zamanında bunu yaşamış biri olarak iliklerime kadar o anılara geri döndüm. Yaşayanlar anlar ancak. Yalnız değilsiniz. Çok değerlisiniz, umarım bu zor günleri çook geride bırakırsınız. Gözümde öyle saygı duyulası, öyle imrenilesi ve takdir edilesi bir yerdesiniz ki birilerinin takdir ya da tebriğini dile getirmesine ihtiyacınız nasıl olur diye düşündüm. Çok özel ve harikasınız. Sevgiler..

[@Mina-yn6og]

Teşekkürler. Iyi hissettirdi...

[@user-dg4bo5po2j]

Nasıl gecirdiniz

[@busbus3358]

@@Mina-yn6og TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@busbus3358]

@@user-dg4bo5po2j TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@b12sieksikolanhafzabagsklg59]

seriyi aşırı beğendim.ve izlerken gözlerim doldu. önceden de araştırmıştım majör depresyonu. terapi almak çok isterim. ama malesef ailemi ikna edemiyorum. bir kere söylemeyi denedim. babam gülüp ben seni dinlerim diye şakalaştı. sonra da para sorun falan dedi.19 yaşındayım üni sınavına hazırlanıyorum ve beni fazlasıyla etkiliyor gerçekten herkese kolay gelen şeyler bana ölüm gibi geliyor. bu videoyla bile daha iyi anladım beni ne kadar etkilediğini ama sadece anlamakla kalabileceğim galiba.

[@sena4322]

Aileler öyle tepki veriyor ben de birebir aynısını yaşadım. Zaman zaman dış görüntümde bir şeye taktığımı görünce zar zor kabul ettiler. Bu arada annem babam kadar karşı değildi ilk başta o da gereksiz görüyordu ama sonra o psikoloğa gitmemi kabul etti. Bence burada önemli olan belirli aralıklarla psikoloğa gitmek istediğini dile getirmen. Ben öyle yaptım Allah'a şükür terapiye başladım baya iyi geldi. Bu arada terapiden ennn çok çekinen insan olabilirdim utanıyodum gidip anlatmaya ama insan o seansa gelince sanki dilinin bağı çözülmüş gibi oluyor. Bu arada ben de sınava hazırlanıyorum senle benzer şeyler yaşadığımı tahmin ediyorum

[@b12sieksikolanhafzabagsklg59]

@@sena4322 gerçekten adına çok sevindim.umarim böyle güzel devam eder. Belirli aralıklarla söylemek çok mantıklı. Tavsiyen için teşekkür ederim. Sınava da 2.kez hazırlanıyorum ilk mezun senem bu sene. Evet muhtemelen aynı seyleri yasiyoruzdur. Tekrardan teşekkür ederim ve adına çok mutlu oldum 💓💓💓

[@sena4322]

@@b12sieksikolanhafzabagsklg59 inşallah sen de başarırsın. Sınavda başarılar diliyorum❤️❤️

[@b12sieksikolanhafzabagsklg59]

@@sena4322 çok teşekkür ederim umarım sen de yaparsin

[@portakalcicegiparki]

ben de sınava hazırlanıyorum, 18 yaşındayım. aileme bu durumu açıklamadım açıklayacak gücü de bulamadım. yalnızca annem benim rahatsız edici sessizliğimden ve ilgisizliğimden anladı. ama yalnızca anladı o kadar. ben neler duydum annemden. deli dedi, şizofreni dedi, cinler musallat olur güçsüz olma dedi. benden hep tepki bekledi ve benim karşı koyacak halim olmadı. kılımı kıpırdatacak gücüm yok. yardım alacağım bir arkadaş ya da bağ kurduğum insan yok. 18 yaşında olmama rağmen yaşıtlarımdan hep olgun davrandım. beni herkes böyle tanımlar. erken büyümek zorunda kaldım. çok sessizim çünkü çok sesimi çıkardım. içimde ne gürültüler var, bunları kimse bilmiyor. sen söylemedikçe inanın kimse içinizi bilmiyor. bu şartlar altında herhangi bir sınava hazırlanmak normalinden çok daha zor. deren bunu video'da belirtmişti. herkesin emekleyerek vardığı yerlere ben koşsam da yetişemiyorum. param yok, tedavi olamıyorum. perdem hep kapalı dışarıda ki havadan haberim bile yok. en ufak şeylerden zevk alırdım. bir insan güneş ışığının bir eşyaya yansımasını sever mi, ben severdim. yaşadığımı hissettiren her duygu benim için çok önemliydi. şimdi yalnızca ellerimi dizlerimin arasına kavuşturup günleri deviriyorum. herkesten iğreniyorum. yaşamak istiyorum, tüm hastalar gibi.

[@melek3096]

''Just because someone can carry it, it doesn't mean that its not heavy''

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@pinkpanda3969]

Beden algısı bozukluğu hakkında da bir video gelebilir mi? Toplumdaki insanların bu kişilere yaklaşımı ve karşısındaki kişinin böyle bir rahatsızlığa sahip olabileceğini düşünmeden o kişinin bedeni hakkında konuşma haddine sahip olan insanlar okkalı bir cevap hak ediyor artık.

[@pinkpanda3969]

@@aestheisa ben mi yanlış biliyorum ikisi aynı şey değil mi? Yanlışım varsa düzelt lütfen

[@aestheisa]

@@pinkpanda3969 haklisiniz ben karistirmisim

[@pinkpanda3969]

@@aestheisa oh iyi bir an dedim ki bunlar farklı şeylerse kesin bir hastalık daha eklendi bana.

[@aestheisa]

@@pinkpanda3969 :')

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@mahbubetokgoz1819]

"Hiçkimse sizi sevmiyorsa en az bir kişi seviyor o da benim." Cümlesine kadar dayandım ama şuan hunharca ağlıyorum.

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@aslo.5512]

Merhaba Derin, Bu video için tüm samimiyetimle teşekkür ederim. 19 yaşındayım. 9 aydır antidepresan ve terapi alıyorum. Anksiyete ve majör depresyonum var. İnsanlar içinde nedenini bilmediğim bir enerjim var. Sürekli gülen şakalaşan pozitif. Çünkü anlarlarsa beni sevmeyeceklerini bunu anlayıp bana saldıracaklarını düşünüyorum. Ki neden antidepresan kullandığımı psikoloğa gittiğime anlam veremiyorlar. Ve ben sanki borçluymuşum gibi gitmeye ne kadar ihtiyacom olduğunu söylüyorum. Sırf bana iyi davransınlar kırmasın diye tedavi aldığımı anlatıyorum. Şakaymış gibi bana ruh hastası deli diyorlar. Herkeste var diyor. Ve ben eğer yorgun değilsem gereken cevabı veriyorum. Pek kimseye söyleyemedim ama Derin ben çok mutsuzum. Ruh kanseriyim. Elim ayağım her şeyden çekiliyor. Toplu yemekler işkence gibi geliyor. İnsanlar içinde duramıyorum. Eziyet gibi geliyor yaşamak. Sınavıma çalışamıyorum 3.yılım olduğu halde. Ders çalışamıyorum. Babamın bana yaptığı psikolojik ve sözlü tacizlerine katlanamıyorum. Ben hiçbir şeye katlanamıyorum. Bu bok çukuru hayatımda hiçbir şey hissedemiyorum. Ben iyi olmak istiyorum. İnsan nefes alırken, yemek yerken, yatağında yatarken bile can çekişir mi? Rahatsız oluyorum kendimden. Özür dikerim sıktığım için sadece dile getirmek istiyorum.

[@admnupeldaamasennupde8857]

şaşırarak okudum hâlâ şokum bu kadar aynı olmamız. tek fark terapi almıyorum..

[@-xxxxx007-4]

@@admnupeldaamasennupde8857 yalnız değilsin ☺️

[@yudoos4374]

Aslı merhaba öncelikle iyi misin? Yaşadıklarının aynısını ben de yaşıyorum benim de mezun yılım anksiyete ve depresyonla birlikte ders çalışmaya çalışıyorum tıpkı senin gibi psikolaga da gidiyorum ve çok pozitif neşeli bı insanim. psikologuma göre iyilesiyorum sanırım.Cok yorucu ve yıpratıcı bı yks senesi gerçekten seni anlıyorum sana sadece bunu söyleyebilirim.Zaman geçiyor bı şeyler yapmak zorundayız ama çok zor evet.Umarim yolunu bulabilmissindir

[@aslo.5512]

@@yudoos4374 merhabalar yorumunu yeni gördüm. Psikolojik olarak baya rahatladım fakat depresyonun kalıntıları var. Terapiyi bıraktım fakat tekrar başlayacağım. Hala ilaç kullanıyorum. Film izliyorum, kitap okuyorum, daha az kahve tüketiyorum. Sosyal ilişkilerde daha iyiyim. Veeee lisans çocuk gelişimi öğrencisiyim. Psikoloğumun tavsiyesiyle aikemle çatışma değil uzlaşma yolunda ilerlemeye psikolojik şiddetimi azaltmaya çalışıyorum. Benim gibi boşluğa düşme diye sana söylemek istediğim bir şeyler var. Bi hedefin illa ki vardır. Çok çalışmaya değil düzenli cerimli çalışmaya çalış. Kafanı rahatlatmaya yürüyüşleri sakın ihmal etme. İyi beslenmeye çalış duygusal yemeler yaşama. Güzel iletişimini aksatma. Deneme çöz bol bol. Branş özellikle. Ve elinden geleni yaptığına yapacağına ikna ol. Üni kazandığında öğrenci olduğunda sakın bambalka bir insan olmayı hedefleme. Sen aynısın fakat daha hafif olacaksın. Başarılar dilerim bebek.

[@user-dg4bo5po2j]

​@@aslo.5512ilaç mi iyi geldi

[@seymalovato5200]

depresyonu battaniye altında dizi izlemek sanan herkesten, her üzgün olma durumunu depresyon sanip depresyondayim diye gezen herkesten nefret ediyorum. 8 ay boyunca her gece sabaha uyanamayayım diye aglarken bana gelip seninki de dert mi, cık o yataktan da bir seyler yap diyen herkesten de nefret ediyorum. ben utanip 6 ay boyunca yataktan kalkamadım ve psikolojik destek almadım, ama bu ne utanılacak ne de korkulacak bir şey, depresyon beyninizin size oynadığı kötü bir oyun. su an tekrardan psikologa baslayacagım her sey cok daha iyi olucak eminim. lütfen kendinizi yalnız hissetmeyin🤍🤍

[@kaminskya.3866]

Anahtarı eline almışsın zaten;bu sana beyninin bir oyunu.!

[@elmanlsgrov4037]

Depresyon hastasiyim konusa bilirmiyiz?

[@elmanlsgrov4037]

Depresyon hastasiyim konusa bilirmiyiz?

[@yksyolcusu730]

Sosyal fobi ile ilgili gelirse de güzel olur bence ☺️

[@bismillahyks2280]

naber kaderdas

[@yksyolcusu730]

@@bismillahyks2280 🥲ders çalışmak ne kadar iyiyse😅 , sen nasılsın?

[@bismillahyks2280]

@@yksyolcusu730 ayni vallahi ya hicbi farklilik yok....😔

[@busbus3358]

@@bismillahyks2280 TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@busbus3358]

@@yksyolcusu730 TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@fatmagulaksu6119]

Psikolojik rahatsızlıklara bu kadar duyarsız olan bir ülkede bu kadar güzel bir seriyi başlattığınız için çok teşekkür ederiz. Bir sürü insana yardımcı olacağınızı şimdiden biliyorum. Deren ablaya hayran kaldım bu videoda, kendi deneyimlerini anlatması ve bu kadar kişisel olabilecek bir konuyu sırf bizlere yardım edebilmek için açması gerçekten çok güzel, anlamlı bir davranış. Öneri: Gaslighting veya genel manipülasyon hakkında bir video yapabilirsiniz.

[@busbus3358]

Psikolog İzzet güllüyü izlemenizi tavsiye ederim

[@zeynepdiyapoglu7844]

Mental sorunlarım açısından anlaşılmadığım bir ortamda büyüdüm, bu durum çoğu zaman gülünç durumlara indirgenip dalga konusu bile oluyordu. Fakat seni dinlerken olsa anlaşıldığımı ve kabul edildiğimi hissettim Deren, çok teşekkür ederim.

[@materialgirll.]

Bu durum ve aynı zamanda anksiyete ile 2 yıldır savaşmaya çalışan biri olarak söylemeliyim ki sağlıklı insanlara göre 10 kat daha zor şartlar altındayım. Bu rahatsızlıklarımı dile getirdiğimde ise çoğu insan ya ilgi çekmek istediğimi düşündü ya da ihanet ederken bu kız da zaten psikopat ibareleri kullandı aşağılar gibi. Kalbimiz olduğunu unutmayın lütfen 1 kelime bile söylerken iyi düşünün çünkü herkes sizin kadar umursamaz olamayabilir.

[@sametsayret5050]

Boşver o piçler yüzünden bu haldeyiz

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@aromillan5735]

bu video için çok teşekkürler YapımBöyle Film. farklı konularda biraz daha bilinçlenmemi sağladığınız ve her daim pek çok insanın yanında olmaya çalıştığınız için de teşekkürler. iyi ki varsınız!

[@emretarhan0]

insan ölmeyi değil, hiç doğmamış olmayı diliyor. özkıyım gerçekleştirebilecek bir gücün bile yok. sadece hiç varolmamış olmayı diliyorsun. lütfen yakınınızda bu tarz hastalıklar(evet, kanser ne kadar hastalık tanımına uyuyorsa majör depresyon da aynı şekilde hastalık tanımına uyar) geçiren kişiler varsa ona sarılıp "ben hep yanındayım, geçecek" diyin sadece. o insanın mutluluktan (yada başaramayacağını düşündüğü ve sizi de kendiyle birlikte bu üzüntüye sürüklemenin verdiği bencillik, başarısızlık, özgüvensizlik duygusundan dolayı) ağlamaya başladığını görebilirsiniz. o insan reddetse dahi elinizden geldiğince yanında olun. benimkilerin hepsi gitti çok şükür, giderken de ellerinden gelebildiğince beni aşağıladılar, dalga geçtiler, yüzüme kahkaha attılar. siz bunları yapmayın. sarılın, yanında olun. ve çoğu zaman yanında olduğunuzu hissettirmeniz yetmez. sık sık dile getirmelisiniz. 8 aylık majör depresyon sürecinin sonunda doktor manik depresif bozukluğundan şüpheleniyor (evet zaman zaman hipomani dönemi yaşıyorum çünkü). o hipomaninin verdiği mutluluk bile sahte. vücudun depresyon öncesi gerçekleştirdiği bir savunma mekanizması. vücut depresyona girmemek için serotonini salgılayabildiği kadar salgılıyor ve birkaç günlüğüne kendinizi normalin çok üstünde iyi hissediyorsunuz. neyse velhasılkelam bu şekilde susmayı da başaramıyorsunuz sürekli konuşuyorsunuz 😀😀

[@buuuu7760]

Bende majör depresyon hastasıyım şuan dağa iyisin sanırım önerebileceğin doktor ilaç yada herhangi birşey varmı:)

[@emretarhan0]

önerebileceğim tek şey zorla da olsa sosyalleşmek@@buuuu7760

[@busbus3358]

@@buuuu7760 TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@emretarhan0]

@@buuuu7760 biraz geç cevap olmuş ama önerebileceğim hiçbirşey yok. belki doktor önerebilirim. o da ismi bilinen herhangi bir prof olabilir. ilaç konusu zaten herkeste değişken. bu arada bir bok iyileşmedi

[@yazgulaktunc]

Deren.. Öyle anlamlı öyle özel ve öyle kıymetli ki bu video benim için. Videoyu görmeden dakikalar önce yaklaşık 1.5 saat süren bir kriz (ağlama krizi, sinir krizi, panik atak nedir bilmiyorum tam olarak) geçirdim. Kendimi yeni yeni sakinleştirebildiğim dakikalarda bildirimi fark ettim. Henüz bir teşhis konulmadı. Bir yardım almaya başlamadım. Ancak izlediğim, dinlediğim şeyler tam olarak beni anlatıyor. Kendi kendine de teşhis koymak doğru değildir elbet ama. Belki de hastalığım budur diye bir pencere açıldı en azından kafamda. Konu, insan, statü, yaş, din, dil, ırk, cinsiyet vs fark etmeksizin bu kadar anlayışlı bu kadar sevgi dolu bu kadar kalbi açık olduğun için çok minnettarım. Çok teşekkür ederim. İyi ki varsın.

[@elif-ln3tz]

videoyu 20.dakika da durdurup bunu yazma ihtiyacı hissettim. Özellikle son bir aydır yaşadığım birtakım sorunlarım var. En büyüğü kafamın içinde asla susmayan birilerinin olması ve beni hiçbir zaman bırakmaması.Sabah kalktığımda ders çalışmak için masaya oturduğumda dahi kafamın içinin inanılmaz dolu olması ve içimin anlatamayacağım derece huzursuz olması beni ciddi anlamda yıpratmaya başladı. Zaten çok utangaç kaygılı ve korkak bir insanım. Bunların hepsi birleşince özellikle son bir aydır çok kez kriz geçirdiğimi düşündüm. Derste otururken, metroda giderken nefesimin resmen kesildiğini hissediyorum ve koşarak kendimi bir yerlere atmak istiyorum. O anlarda ve o anlardan sonra resmen ölmeyi diliyorum. En kötüsü de bunları hissetmek elimde olmamasına rağmen insanların beni suçlayıp aramıza kocaman bir duvar örmesi. Aileme tedavi olmak istiyorum da diyemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum ama bu videoyu iyi ki attınız.Tam zamanında attınız. Birisinin beni anladığını ilk defa hissettim. iyi ki varsınız

[@muphemari]

Daha iyi misin şimdi?

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@busbus3358]

@@muphemari TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@tantrumtape]

4 senedir majör depresyon tedavisi görüyorum, daha doğrusu görmeye çalışıyorum ekonomik sebeplerden ötürü. izlerken gözlerim doldu. ailemi kötü olduğuma ikna etmek ve terapiye başlamak bile o kadar zordu ki. hafife alınacak bir şey değil. eğer acınızın farkındaysanız lütfen ve lütfen bunu ertelemeyin, kendinizi ve duygularınızı örselemeyin siz de. sağlıklı bir yaşam, sağlıklı ilişkiler hepimizin hakkı. kendinize dikkat edin.

[@yuqiueenuaena4141]

2 yıldır kötü olduğumun farkındayım aileme bunu çok kez belirttim bir sorunumun olmadığını söylüyor.ben kötüyüm kimse beni anlamıyor

[@ayzkujn]

​@@yuqiueenuaena4141şimdi nasılsın? umarım iyisindir. ben seni bu konuda az da olsa anlayabilirim çünkü benzer bir durumdayım.

[@busbus3358]

TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@busbus3358]

@@yuqiueenuaena4141TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@busbus3358]

@@ayzkujn TEK ÇARE İZZET GÜLLÜ

[@irmakbora2311]

Çok teşekkürler böyle bir video serisine başladığınız için, eminim çok yardımı olacaktır herkese.

[@ze-de]

farkındalık yaratma amacınız ve bunun için gösterdiğiniz çaba için sizi bir psikoloji bölümü 3. sınıf öğrencisi olarak tebrik ediyorum. bu tarz konular üzerinde konuşulurken yüksek hassasiyete ihtiyaç duyar, bunun için çabaladığınız da dışardan bakılınca anlaşılıyor gerçekten. yine de psikolojik rahatsızlıklardan bir engel veya dezavantaj gibi bahsetmek, sizde olmasa bile diğer tanı almış bireylerin kendilerini eksik hissetmesine ve kendilerini etiketlemelerine neden olabilir. etiketleme/etiketlenme ise psikolojik tedaviler önündeki en büyük engel olarak geçer. bu saydığım nedenlerden dolayı var olan hassasiyetinizi biraz daha artırmanızı rica ediyorum. tanı almış olduklarınız da dahil olmak üzere psikolojik rahatsızlıklardan bahsetmeye yönelik başlattığınız bu cesur çalışma için tekrar kutluyorum ve bunun sizin için olan zorluğunu görüyorum. umarım ihtiyacı olan insanlara ulaşan ve onlara iyi gelen bir video serisi olur. kolay gelsin ybf

[@mirayalmaz6881]

babam psikolojime iyi gelmiyor ama mecburen en azından 4-5 ay daha aynı yerde durmam gerek abla.. güzel bir video ve güzel bir seri olmuş, anksiyete videosunu iple çekiyorum:)

[@zeyndark6260]

Seni çok iyi anlıyorum bende aynı durumdayım

[@cerenonal]

Kesinlikle öyle hayatımdaki kotu seylerin sormlusu babam

[@admnupeldaamasennupde8857]

ben uzaklaştım 6-7 ay iyi geldi hem de çok iyi geldi ama her şekilde daha kötü etkilemeyi başardı

[@zeyndark6260]

@@cerenonal benimde o yokken o kadar rahat ve mutluyum ki ama o geldiğinde hayat enerjim emiliyor adeta

[@cerenonal]

@@zeyndark6260 ay kesinlikle öylee gercekten cok haklısın aynisini yasiyorum

[@b12sieksikolanhafzabagsklg59]

derenin bahsettiği oha mutlu olabiliyorum deyip mutluluğu 2 kat hissetme durumu çok doğru daha dün yaşadım ve bir an dedim ki ya bir anda kaybolursa. rüzgarlı havada elinde kum tutmak gibi bir şeydi ama ben yine de mutlu olduğum her saniyeye deli gibi değer verdim

[@berikag9930]

Majör depresyona sahip olan birinin majör depresyon hakkında konuşması, beni o kadar duygulandırdı ki. O kadar iyi geldi ki, yalnız olmadığımı bilmeme rağmen yine de somut olarak konuşulması bir uzman tarafından değil yaşayan biri tarafından anlaşılabilir olduğumu görmek çok çok iyi geldi ve çok duygulandırdı. Sık sık iyileştiğimi düşünüp diğer gün yataktan kalkamadığım günler oluyor. Ve bunun içinden çıkamayacağımı sık sık hissediyorum. Birinin bunun normal olduğunu dile getirmesi doktor- hasta, terapist-danışan ilişkisi olmadan duymak güzeldi. Teşekkür ederim. Ayrıca birine bu ilacı kullandığı için bu tedaviyi olduğu için sırf kendisi için değil çevresindeki herkes için yaptığını hatırlayarak teşekkür etmek inanılmaz duygulandırdı. Umarım bu kadar ince insanlarla karşılaşırız. 💓💓 ( sonunda hiç kimse sizi sevmiyorsa bir kişi sizi seviyor o da benim kısmına gelmeden yazmıştım yorumumu, tüm gün sevilmediğimi düşünerek geçirmiştim... Çok teşekkür ederim bende seni seviyorum )

[@incilaysinemserce5455]

Hepinizi tebrik ederim arkadaşlar sadece depresif hissetmek bile çok zorken bununla hastalık boyutunda düzenli olarak baş etmek ultra zor olmalı... Her zaman sizinleyiz umarım!..

[@birgulerklc8238]

Sonunda bunun zorluk derecesini anlamaya çalışan biri, teşekkür ederim ben size kendinizi bizim gibi görerek bu durumu hafife almak yerine anlamaya çalıştığınız için

[@yolgezer6649]

Yaklaşık 1 yıldır majör depresyonum olduğunu düşünüyorum. Ve tabi ki psikoloğa gitme imkanım yok. Derdimi anlatacağım bir tane bile arkadaşım yok, gerçekten hayattan fazlasıyla yoruldum, her akşam bugün neden intihar etmedim diye sorguluyorum. En azından konuşabileceğiniz, sizi bur nebze de olsa anlayabilecek arkadaşı olanlar onların değerini bilin. (Yorgan betimlemesi o kadar doğruydu ki)

[@gereksizdusunme4287]

Böyle direkt söylemek ne kadar mantıklı bilmiyorum ama eğer dertleşmek istersen dinlerim

[@yolgezer6649]

@@gereksizdusunme4287 Bilmem ki olabilir instagramin var mı

[@gereksizdusunme4287]

Anonim takılıyorum ama var cokdaciddiye adım

[@ediwithluv]

Majör depresyon hastasıyım 2 buçuk senedir tedavi görüyorum 4 kez hastanede yattım ruh ve sinir hastalıkları bölümünde. Hayatta bir anlam bulamıyorum yarın uyanmak için bir sebep bulamıyorum (sırf bu anlam boşluğu yüzünden yeme bozukluğu hastalığı da eklendi bana çünkü o zaman yarın uyanmak için bir sebebim oluyordu 'kilo vermek') aşırı karamsar birisiyim ve aşırı mükemmelliyetci. Biz sanılanın aksine hep mutsuz değiliz, bazı günler oluyor vay be cidden mutluyum diyorum mesela çok güzel bir gün geçiriyorum arkadaşlarımla ama sonra o atak dediğimiz şey geliyor. Bu atak o kadar boktan bir şey ki tahmin edemezsiniz. Her şey zaten bu ataktan çıkıyor. Başta bazen agresiflikle başlıyor anlıyorum hemen atak gelecek. Ama engel olamıyorum. Sonra boşluk hissi, hissizlesme, tamamen his konusunda uyuşma bu öyle bir sry ki annem ölse tepki veremeyecekmisim gibi bazen bu hissizlik geçsin diye kendimi kesiyorum sırf bir şeyler hissedebilmek için. Daha sonrasında ise acı... Sanki kalbim milyonlarca parçaya bölünüyor sanki gogsumde bir taş varmış gibi nefes alamıyorum. Canım o kadar yanıyor ki hayır diyorum bu acıyı bir daha kaldıramam bu acıyı bir daha yaşayacağıma ölürüm daha iyi. Ve garip tarafı bu atak bittiğinde direkt anlayabiliyorum aa bak şu an iyiyim bitti atak diyebiliyorum. Bu ataklari doktorlar bile bilmiyor, tanimlayamiyorlar. Depresyon sandığınız gibi birkaç günlük üzüntü değil çok daha büyük bir boyut. Romantize etmeyi bırakın lütfen.

[@birgulerklc8238]

Şuan nasılsın?

[@elifhumeyraozalp4358]

Atak dönemlerin ne kadar sürüyordu, sevdiğim birisine yardımcı olmam gerek

[@ediwithluv]

@@elifhumeyraozalp4358 ben bipolar hastası değilim 'atak dönemleri"m yok ataklarim var bazen tüm gün sürüyor bazen bir saat. Bipolar hastalarınin depresif ayları dönemleri oluyor. Bende ise depresif krizler ataklar oluyor. Bambaşka birisine dönmüşüm gibi bakışlarım donuklasiyor hissizlesiyorum ve sonrasında canım çok acıyor.

[@ediwithluv]

@@birgulerklc8238 yeni gördüm iyiyim sağ ol yaklaşık 2 aydır atak geçirmiyorum bir farkındalık yaşadım ve çoğu problemimi aştım. İyileşiyorum yani

[@birgulerklc8238]

@@ediwithluv iyi olmana çok sevindim. Umarim kendini daha iyi hissedersin de farkındalığını merak ettim doğrusu

[@melikagholizadeh4782]

Bir kaç yıldır major depresyonla savaşıyorum ailem ve arkadaşlarım bu konuda arkamda oldular ama hiç bir zaman tam anlamıyla ne yaşadığımı ve ne hissetiğimi onlara anlatamadım benim en büyük sorunlarımdan biri hissetiklerimi kelimeler halinde ifade edememem ve şuan sizden bu kadar güzel ve anlayışı kolay cümlelerle anlattığınız için teşekkür ederim annemle beraber izledik ve izler izlemez bana sarılıp yanımda olduğumu söyledi

[@Kay-1357]

Bu videoyu görünce gerçekten çok sevindim. Fikirlerine değer verdiğim birinin bunlar hakkında özgürce konuşuyor olması rahatlattı diyebilirim. Birkaç ufak tefek sorunla beraber beni en çok rahatsız eden hastalıklarım okb, tssb, şizofreni ve onun da beraberinde sürüklediği depresyon ile anksiyete oldu. İyi zamanlardan geçmiyorum açıkçası ve devamlı bunları körükleyen durumlar içerisindeyim. Zamanında hastalığımı kabullenemeyip benim de insanlara zarar verdiğim durumlar oldu evet- o halimden utanıyorum şimdi ama şu an sakin biri olmama rağmen videoda da bahsi geçen "iyi mutant kötü mutant" mevzusuna karıştığım için hiçbir zaman kendime bir yer edinemiyorum ve bu durum o kadar yakıyor ki canımı anlatamam. Her şey için çok yorgun olmama veya en ufak bir nasılsın sorusuyla patlayacak olmama rağmen çabalıyorum nedense. Yine de nasılsın ı bile sormaktan aciz olan insanlar yüzünden her zorluk daha da büyüyor sanki. Deren ablanın söyledikleri de bu yüzden çok hoşuma gitti zaten. Sanki biri gerçekten aklımdan geçenleri görebiliyormuş ve empati kurabiliyormuş gibi geldi. Bu şeyler hakkında çok fazla konuşmam ama öyle sıcak hissettirdi ki kendimi birden bu yorumu yazarken buldum. Eminim gönderdiğim zaman pişman olacağım ama silmek istemiyorum yorumu çünkü kötü şeyler söyleyecek veya aşağılayacak insanların bu kanalı takip ettiğine inanmıyorum sanırım. Çok teşekkür ederim bu yüzden ♡ galiba yalnız değiliz hiçbirimiz ama yine de birinin bize bunu göstermesine ihtiyaç duyuyoruz. Eğer mental anlamda hastalıklara sahip yakınlarınız varsa onlara yanlarında olduğunuzu hissettirmeye çalışın lütfen. Bunu hissettirmek sizin için, hissedebilmek de karşıdaki için zor olacaktır fakat bırakmayın. Belki de birilerinin hayatını kurtarırsınız. Sevgiler ♡ okuduysanız da tebrikler büyük boş yapmışım fjjdglkcigkkikvigkxh

[@iiremerii]

boş yapılacaksa böyle güzel yapılsın skjdls asla boş yapmamışsıın umarız hepimiz sevgi dolu, anlamlı ve huzurlu zamanlar yaşarız

[@Kay-1357]

@@iiremerii yia ;-; zkçgkzşglxigjx evet umarım ♡

[@DerenDemirel]

Hiç de boş yapmamışsınız. Birbirimizi anlayabilmemiz ne kadar güzel. 🥰🙏🏻 yorumunuz ve cesaretiniz için teşekkür ederim kendi adıma

[@Kay-1357]

@@DerenDemirel ben de bu nazik yaklaşımınız için teşekkür ederim 😊

[@deniz8265]

Nasılsın?

[@gokce2546]

Bu hastalığa sahip değilim ama sayenizde bu hastalığa sahip kişilerle daha fazla empati kurabileceğim. Beni ve bilmeyenleri aydınlattığınız için teşekkürler. Videolarınız devamı kesinlikle gelmeli.

[@ozgecan8238]

4 sene önce bipolar ve majör depresyon tanısı aldım. Yaşadığım zor zamanları ve ihtiyacım olduğun da yapayalnız olduğum günleri hiç unutmayacağım. Şu an belki daha iyiyim ama yalnız mücadele etmek kadar zoru yok gerçekten umarım kimse yaşamaz ve umarım kimse de bunu yaşatacak tetikleyici etkenler olmaz...

[@anatolianapearl720]

Şimdi nasılsınız

[@sametsayret5050]

Ağa depresif dönem ne kadar sürüyor

[@caciklipuding7606]

Gerçekten her videoda hayata bakış açım ufkum daha da genişliyor insanları daha çok anladığımı düşünüyorum teşekkürler deren ve yasin ❤️

[@ecem5128]

Majör depresif bozukluk ve yaygın anksiyete bozukluğu tanısı almış birisi olarak birkaç şey söylemek isterim. Süreç önce kendime dürüst olabilmemle başladı. Sürekli kendi kendiyle konuşan biriydim ama "benim asıl sorunum ne?" sorusunu sorabilecek ve cevapla yüzleşebilecek seviyeye gelmem zamanımı aldı. Yataktan çıkmak istemiyordum. Sanki o yorganın altından hiç çıkmazsa gün başlamayacak ve ben yeni şeylerle yüzleşmek zorunda kalmayacaktım. Fakültede dersim biter bitmez eve, odama yani konfor alanıma dönüyordum. Kendi kendime yetemediğimi, en son ne zaman herhangi bir şeye en içten kahkahalarla güldüğümü unuttuğumu, o gün yaşadığım bir olayı paylaşabilecek bir dostumun olmadığını fark ettiğimde yardım almaya karar verdim. Sürecin ikinci basamağına geçip ailemle konuşmak diğer evreydi. Onlara içimden geçen her şeyi eksiksiz anlattım. Yola devam etmek için kendi gücümün artık bana yetmediğini ve yardım almam gerektiğini söyledim. Ailesiyle konuşmaya çekinen arkadaşlara naçizane önerim de budur. Hiçbir şeyi saklamayın size "şımarıklık yapıyor, ilgi çekmeye çalışıyor" diyebilirler. Siz onlara artık kendinize yetemediğinizi ve profesyonel bir yardıma ihtiyaç duyduğunuzu, yaşadığınız bu sürekli mutsuzluk, pişmanlık ve kaygı halini olabildiğince şeffaf anlatın. Umarım sizi dinlerler ve yardımcı olurlar. Çekinmemeye, bu durumu küçümsememeye ve ertelememeye çalışın. Bazılarımızın midesi ağrır, bazılarımızın başı; bizim de ruhumuz ağrıyor olabilir. Bu, bu kadar normal ve tedavi gerektirebilen bir şey. Umarım her şey gönlünüzce olur.

[@dicledoskaya3371]

Okb konusundaki videoyu iple çekiyorum. 10 yıldır OKB teşhisi konulmuş ve bu hastalığım yüzünden ailesi tarafından terk edilmiş biri olarak fikirlerini beğendiğim birinin bu konudaki konuşmasını çok merak ediyorum.

[@welat8837]

sosyal fobi ve sosyal anksiyete vb rahatsızlıklar için de bilgilendirici seriler gelsin lütfen

[@hyeeeooo12]

Dilerim iyisindir çünkü sesindeki çaresizliği ben bile hissetim :(. Bu seriye bayıldım demeden edemeyeceğim umarım kişilik bozuklukları hakkında da video gelir. Daha iyi olman dileğiyle❤

[@edaylaylayloomm9092]

Az once major depresif oldugumu ogrendim. Arkadaslarimin akrabalarimin aramalarina geri donmek, dusa girmek, yataktan cikmak, bir isimi halletmek benim icin de cok zor. Kendime uyusuk ve tembel derdim. Bi fikir urettigimde bu fikri icraate dokmek cok zordur. Yilllardir bu ozelliklerimden şikayetçiyim. Disari cikmak cok zordur ama ciktigimda da baya iyi gelir. Cogunlukla depresif hissetmem ozellikle birileriyleyken ama yalniz kaldigimda genelde depresif ve yataktan cikmak istemem. En ufak bi mutluluk bile benim icin cok buyuk bi heyecanlanma sebebidir.. hosgeldin 24 yasimda ogrendigim md 🚬🚬

[@demiraliiscanoglu2833]

Videolara doyuyoruz sağolun akıl sağlığımı koruamamda en önemli iki etkensiniz🤍

[@berrak925]

Obsesyonla ilgili gelecek videoyu heyecanla bekliyorum çünkü o takıntılı kontrolsüz düşüncelerle yaşamanın ne kadar zor olduğunun dile getirilmesine ihtiyacım var💗

[@gulsum3547]

+++

[@erdaloz2581]

Bende bekliyorum

[@ozlem698]

Psikoloji öğrencisiyim ve bölüm bittikten sonra klinikten mi akademiden mi devam ederim bilmiyorum ama her ikisinde de yaşayacağım şeylerde mutlaka “psikolojik rahatsızlıklara da toplumda ayrıcalık tanınmalı” demeni hep hatırlayacağım. Akademide ve iş hayatında gerekiyorsa ödevlerde/projelerde ek süre tanınmalı, grup çalışmalarında dediğin gibi bazı insanlarla beraber çalışmayı istememe şansımız olmalı vs. elimizden geldiğince psikolojik rahatsızlıklarla mücadele eden insanlara yardımcı olmalı ve hayata karışmalarını kolaylaştırmalıyız. Klinik kısmında ise tek dileğim özellikle Türkiye’de hizmet veren klinik psikologların ve psikiyatristlerin sayısının artmasıdır. Kim bilir büyük şehirler dışında ülkenin ücra köşelerinde neler neler yaşanıyor. İnsanlar terapinin varlığından dahi habersiz ne travmalarını normalleştirmişlerdir. Daha ucuz, daha ulaşılabilir ve yaygın olmasını tüm kalbimle diliyorum.

[@candemir03]

Arkadaşlık ilişkilerimde bile aşırı bağlanma ve kıskançlık sorunları yaşıyorum. Geçen yıl sınav sürecinden dolayı panik ataklar geçirmeye başlamıştım ve bundan dolayı bir süre ilaç tedavisi gördükten sonra toparlanabilmiştim. Son 1 aydır arkadaşlık ilişkilerimde yaşadığım sorunlar nedeniyle panik ataklarım tekrar başladı ve sınav sürecindekinden bile daha şiddetli ataklar ve kalp çarpıntıları ile mücadele etmem gerekti. Bazı arkadaşlarımın ve ailemin yardımıyla bu durumların üstesinden gelmeye çalışıyordum ama kendi kendime yapamayacağım bir şey olduğunu fark edince psikiyatriye gitmeye kararı aldım. Devlet hastanesine gidince süre kısıtlı olduğu için tam bir terapi olmadı ama biraz da olsa rahatlamamı sağladı. Eskiden kullandığım ilaca başla başlamamı söyledi doktor. Kısacası tedavi olmak, destek almaktan lütfen korkmayın.

[@SLucyAmoon]

Anksiyete ve maladaptive daydreaming konularını da videoda ele alırsan çok sevinirim. Özellikle maladaptive daydreaming şimdiden teşekkürler 💕

[@sudebgc]

Gelecekte hakketiğiniz yardımı size vermek için çabalayan bir psikoloji öğrenci adayı olarak sorunlarını bu şekilde dile getirerek aynı duruma sahip olanlara yardımcı olduğunu görmek beni çok mutlu etti💜💜💜

[@ezgishie]

anlattigin her seyde o kadar cok kendimi goruyorum ki.. ruhumun soylemek istediklerini dile getirdigin icin gonulden tesekkur ederim ❤️

[@b12sieksikolanhafzabagsklg59]

gülümsemen,mimiklerin ve ses tonun o kadar sıcak ve iyi geldi ki. umarım bir gün insanlarda böyle olabilir.

[@sevdapolat2664]

Allah bize yeter, O ne güzel vekildir.

[@user-dz1vz8ch4m]

Ben de yıllardır major depresyon hastasıyım ve aynı zamanda tıp doktoruyum. Şu an hayatımın en kötü nüks dönemindeyim. Doktorlardan, ailemden, herkesten benim yardıma ihtiyacım var diye haykırdığım bir nüks. Bir doktor olarak, bir kadın olarak, bir depresyon hastası olarak anlattığın her şeyin bu kadar bilimsel, akılcı, insani, merhametli olmasından gurur duydum. İyi ki varsın, iyi ki anlatıyorsun.. ❤

[@user-dz1vz8ch4m]

@@buuuu7760 benim size önerim herhangi birinin size önereceği ilarlar ya da psikoterapi tekniklerinden uzak durmanız. Burada önemli olan medikal tedavinizi psikiyatr'ın üstlenmesi ve onun önerilerine harfiyen uymanız. Psikoterapiyi de medikal tedaviyle birlikle devam ettirmeniz. Bazen anlatmak çok zor olacak biliyorum, ben de hâlâ yaşıyorum bunu ama önemli olan yardım istemeye çaba göstermeniz. Bu süreç lineer bir süreç olmayacak, zor ve inişli çıkışlı olacak. İnişler sizi zorlayacak ama o zaman yaşayacağınız semptomlarınızı iyi tanımanız gerekecek. Kendinizi gözlemlemeniz, kendinizi tanımanız gerekecek, kendinizle de konuşmanız gerekecek. Size umut aşılayamam, süreç zor ama şu an içinde olarak şunu söyleyebilirim ki iyi olacak gibi geliyor. Tedavi olacak gibi hissediyorum. Siz de iyi olacaksınız..

[@Zbyenn]

@@user-dz1vz8ch4mmerhaba bende psikiyatriye gittim ilaç verdi ama almadım ilerde bir gün memuriyete önüme çıkmasından korkuyorum 😞 şu an e nabızda psikiyatri tanısı olması bile beni korkutuyor çok pişman oldum gittiğime😞 siz mesleğiniz itibariyle bu konuya daha vakıfsınızdır meb de öğretmenlik için bu tanı olumsuz bir sonuç ortaya çıkarır mı🥹

[@montanaby821]

Sigara içiyormusunuz?

[@montanaby821]

@aii597 Kardeşim dalga geçmiyorum.Bilimsel makale okudum.Sigara depresyon anksiyete sinir bunları 4 kat artiriyormuş.Ben 25 yıl sigara kullandım.Bir yıldır icmiyorum Sigarayı bırakıp çörek otu ve sarimsağa agirlik verdim 6 aydır ilaç kullanmiyorum.İlerde ne olur Allah bilir.Lakin 20 yıldır kullandigim depresyon ilaclarini bıraktım.Hafif Hafif dalgalar halinde gene yokladı.Ama eskisi kadar sert öldürücü bir dalga değil ! eskiden ilaç kullansam bile mevsim geçişlerinde ağır gecebiliyordu. Şimdi Allah'ıma şükürler olsun ağır geçmedi.

[@firfiri2131]

Bir de şunu söylemek istiyorum. Depresyon yaşayan biri olarak bunu saklamak çok berbat bir şey. Çünkü içten içe ölüyorsun ama hiçkimsenin haberi yok. Ha bir de söyleyememek var "ben depresyondayım" diye🤦‍♀️

[@seymasafak3044]

Deren, uzun zamandır videolarını takip etmeye çalışıyorum ancak iyi ve kötü mutant örneğinden yola çıkarak ve kötü hasta konusuna değinmen aslında bu tarz konularda hassas davranan biri olduğunu bildiğim için beni şaşırttı. Herkesin terapi alması mümkün olamıyor çünkü psikoterapi inanılmaz pahalı bir şey. Herkesin ulaşması mümkün olan bir şey maalesef değil. Bu kimseyi kötü bir hasta, topluma dahil olamama gibi suçlara sebep olmaz. Bir de Psikolojik hizmetlerle ilgili bir yasa olmadığından dolayı bireyler yeterliliğe sahip olmayan kişiler tarafından sıklıkla zarar görebiliyor. Ancak iyi yeterliğe sahip olan psikolog/psikiyatristler de herkese iyi gelmeyebilir. Bu çok öznel bir durum, insanların yeterliliğinden daha ziyade. Bu hastalıkla yalnızca ilaçla savaşan biriyim, kişisel deneyimlerini kesinlikle ben de yaşıyorum. Yalnız değiliz ancak bazı şeyler bizim elimizde değil. Sizi seviyorum YBF ekibi❤️

[@eda_nur5552]

Ya siz ne güzel insanlarsınız ya. Zaten genelde böyle iyi kapli olablar psikolojik sorunlar yaşıyor vence topluma oranla bizler daha anlayışlı vicdanlı empati kurabilen insanlar olduğumuz için böyle. Ben etrafıma bakıyorum mesela insanlar çok bencil onlar size derdini 10saat anlatır dinlersiniz elinizden geldigince yardım edersiniz ama siz anlatmaya baslayınca geçiştirmek için ellerinden geleni yaparlar. Herkes dünya benim etrafımda dönüyor havalarında bilmiyorum bu beni çok rahatsız ediyor. Ayak uyduramıyorum insanlara çoğu samimiyetsiz önyargılı insanlar. Kendi halinizde olmanız bile batıyor onlara sizi ezebilecek gücü görüyorlar kendilerinde en çok bu zoruma gidiyor. Kaç defa arkadaşıma anlattım ve cok da yakın arkadaşız sozde dedim ki bu benim elimde değil ben surekli kafamda kendi düşüncelerimle boğuşuyorum bazen veklemedigim sekilde dengesiz davranıyorum toparlanacağım desem de 2 saat sonra yine aynı oluyorum. O ise hep yargılıyor yine aynisın sen bu kafayla değişmezsin felan diyor uzaklasmayi denedim onu da kırmayacak şekilde dedim ki birbirimize iyi gelmiyoruz bak bi süre konuşmayalım. Bilmiyorum sanki ben onun için stresini atıp derdini anlatacak bi insandan öte değilmişim gibi hissettiyor bazen değer veriyorum seviyorum diyor ama bilmiyorum bazıları kendinden başkasını sevemiyor bence ben bir şeyimi anlatmak istesem kestirip atıyor ama o saatlerce derdini anlatabilir tamam herkesin hayatı zor hatta ailesi yönünden onun hayatı bi nebze daha zor ama insanların anlamadıgı bunun bizim elimizde olmayışı onlara gıre hep biz abartıyoruz. Sözde rehberlik hocalarım aileme demiş ki kendi kendini depresyona sokuyor böyle bi saçmalık olabilir mi bi başka hocam hayatında somut bi sorun yok sen buyutuyorsun diyor tamam da ben oyle bir sey mi iddia ettim ya bırakın depresyonumu yaşyorsam da kendime yasayayim tamam yol gosterip destek olmak isteyene eyvallah ama kostek de olmayın kardeşim. Ben anladım ki kimseye içinizi dökmeyeceksiniz arkadaşlarım da aynı ya ciddi manada odaklanma sorunu yaşıyorum çalışamıyorum diyorum biz de çalışmıyoruz fiyorlar ki calışıyorlar aşikar yani bunu söylesen bana ne ne yapacam ben Bilmiyorum değişik insanlar cok sıkıldım ama hani hayata bağlayan ne bi amacım ne bi inancım ne bi hayalim bir şey yok elimde insanın en büyük savaşının kendisiyle oluşunu bir başkası anlayamaz bence ben kendimle mutsuzum sorun bu zaten.

[@blackinsect9526]

Haftalardır böyle hissedip kelimelere dökemediğim için hayatımdaki her şey kötüye gidiyordu. Beni anladığınız için teşekkür ederim deren ve Yasin. Az önce mutluluktan gözlerim doldu ve 3 haftadır ağlayamadığım için acı çekiyordum yani ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Kendimi iyileştirmek için harcadığım çabaya teşekkür etmen bu zamana kadar duyduğum en anlamdı şeydi. İyi ki varsınız

[@heyitssude]

Gerçekten çok iyi bir insan olduğunu düşünüyorum. Yaptığın işleri çok takdir ediyorum. Keşke herkes senin gibi olsa.

[@ZEbrarOlcay]

Yatağımda yapmadığım sunumun getireceği düşük notları düşünürken gelen bildirimle girdim videoya. Sanki video az önce hiçbir şey yapmak istemezken düşündüğüm şeylerin kelimelere dökülmesiydi. Hiçbir zaman bir depresyon hastası olabileceğimi düşünmezdim. Ben ne alaka depresyon derdim. Yerine getirmediğim sorumluluklar için hep bir bahanem vardı. Farkındalık yaşattığınız için teşekkür ederim.

[@begumdemirhan]

Şu an ne kadar stabil bir ruh halinde olsam da lise son ve üniversite hayatımın yarısından fazlası evde depresyonla geçti. Maalesef ki öz farkındalığım da şimdikinden çok çok düşüktü. Bu videoyu izlemek ve senin her şeyi bu kadar güzel ifade etmen beni çok iyi hissettirdi Deren. İyi ki varsın 🖤 Bu serinin devamı kesinlikle gelmeli. p.s. "Türkiye size iyi gelmiyorsa yurt dışına gitmenin bir yolunu bulun" ahahahhahahaha literally mood

[@ridari777]

tüm yaşamım boyunca bunu çekmiş biri gibi hissediyorum. hiç gerçekten mutlu olmadım. günlüklerim çok ofansif... şu aralar hiç iyi hissetmiyorum yaklaşık 2021 ağıstostan beri. 2 haftadır çok kötü hissediyorum. nefes alamayacak kadar. kafamı dağıtmak için müzik dinliyorum video izliyorum ama bu kadar. kalbimdeki o iğrenç his asla geçmiyor. ailemle aram hiçbir zaman iyi olmadı. 2020de ilk mezuna kaldığım sene sınavda sanırım anksiyete krizi geçirdim. bunu ailem anlamadı. basbaya zrbalık gördüm. aklınıza gelen en kötü şeyler bna söylendi. yine de devam ettim. fakat kendime hep iyiyim diyordum. beni asla anlamıyorlardı. anlatsam da yine aynı devam ederlerdi yaptıklarını yapmaya. paylaşmak istemiyordum. 2020 yazında tüm sene ders çalışıp çöp hissedince ve arkadaşlarımdan sürekli kazık/red yiyince berbat hissettim. düşünmemek için gece vardiyasında çalıştım. sadece uyuyordum. bu leş yaşamdan memnundum. düşünemiyordum salak gibi olsam da. işten çıktım evde ailemle kavgalarımız başladı. karşılık verdim direndim ama yok bana psikolojik olarak hep zarar verdiler. zaten doğduğumdan beri ben suçluyum gibi. odamda hep ağlayıp kötü hissediyordum. neredeyse çalışmadan sınava girdim. hiç kötü hissetmiyordum bile. geçen yaz yani 2021de yine tartışma yaşadık. liseye geçtiğimden beri paramı kendim kazandımama gittiğim işlerde bile ailem sürekli şunu bunu yapamazsın diyordu. ailemden nefret ediyorum yazmaktan utanmıyorum artık. üzgünlükten kalbim vücudum kafam acıyor. düşünmekten beynim acıyor. 2020de yaşadıklarım çok fazla aklıma geliyor sınav yaklaştıkça. kendimi öyle olmamalıyıma o kadar kitliyorum ki. en son bir şey daha yaşandı pazartesi ondan beri kötüyüm. pazartesi hastaneye gideceğim. umarım bna vereceği şeyler beni daha iyi hissettirir. majör depresyonum ve anksiyetem olduğunu düşünüyorum. çok canım yanıyor lütfen biraz kibar olun. en komiği de şu bir şey söylemiyorum diye herkesin beni süper sanması. çok kötüsünüz. umarım benim de çiçek açacağım gün gelir

[@beyzanur2513]

Hastaneye gittiğinde noldugunu anlatabilir misin

[@salihakarakul8306]

Bu kanal gerçekten unicornlarla dolu... Ulaşabildiğiniz kadar insana iyi gelmeye çalışıyorsunuz ve bana da ulaştığınız için kendimi şanslı sayıyorum. Tanısı konmuş psikolojik bir rahatsızlığım olmasa da bilinçlenmek için kesinlikle izlenmesi gereken bir video. Psikolojik bir rahatsızlığı olan insanlara daha hassas davranmam gerektiğini bir kez daha anladım. Gerçekten iyi ki varsınız ybf ailesi.. Geçmişte yanlış bir psikologla karşılaşmış biri nasıl tekrar psikoloğa gitmeye ikna edilebilir ya da ona nasıl iyi gelinebilir? Uzun zamandır bunu düşünüyorum ama sanırım bu seri bunun cevabını bulmama yardımcı olacak...

[@venlafaxine3385]

Zaten bu video için teşekkür edecektim ve artı olarak benim için çok manidar bir zamanda geldiği için minnettarlığım arttı size. Biraz kendimden bahsetmek istiyorum hazır bu video altına benim gibi insanlar olacağı ve birbirimizi daha iyi anlayabileceğimiz için çünkü şu ara kendimi gerçekten çok çaresiz ve tükenmiş hissediyorum. Şu an 20 yaşındayım ve 2 yıl önce anksiyete sebebi ile başladığım terapi sürecimde bazı takıntılarımla da yüzleşerek ilk bir yılda ciddi bir gelişme gösterdim. Lakin sonrasında majör depresyon teşhisi konuldu. İlaçlarım değişti, dozajlarım sürekli arttı, tedavime destek olsun diye tms gördüm sonrasında yine dozaj artımına gittik doktorumla. Son olarak Perşembe günü psikiyatristim yatış önerdi ve o günden beri kendimi iyice yorulmuş ve çaresiz hissediyorum. Annem bu haberi aldığından beri benim için çok üzgün ve bu beni daha da üzüyor. Bu durumu bir arkadaşıma açtığımda bana bu kadar kötü durumda olmamın mümkün olmadığını söylemesi beni daha da yalnız hissettirdi gerçi bu da o kadar doğal ki, hastalığım beni hep kabuğuma çektiğinden insanların fark etmemesi mümkün. Ve beni tetikleyecek çok fazla şey olduğundan da tüm çevremle iletişimi bazen sonsuza kadar kesecekmişim gibi davrandığım da dikkate alınırsa bilmemeleri çok doğal ama benim yalnız hissetmem de öyle. Son olarak mücadelenizde lütfen kendinize merhametle yaklaşın.

[@mine3882]

Kendime ne olduğunu anlamaya çalışırken KZbin’a girip arama butonuna depresyon yazarken buldum kendimi. Tıp fakültesi öğrencisiyim. Lise 4’ün sonlarına doğru farkında olmadan depresyon geçirmişim. Sınav stresi, ailemin ve çevremin benden beklentileri, benim hayatı anlamlandırma çabam derken bir düğümün içinde buluverdim kendimi. O zaman bana ne olduğunu anlamamıştım. Bütün arkadaşlarım oturup ders çalışırken ben neden sürekli düşünüyorum derdim. Zayıflığıma verdim hep. Karakterim böyle dedim. Değilmiş. Şu an tıp fakültesi 4. sınıf öğrencisiyim. Yine aynı bataklıkta olduğumu hissediyorum. Yine anlamlandıramadım. Çok ironik tıp fakültesi öğrencisinin bile kendine bu tanıyı koymaya çekinmesi. Meğer hastaymışım. Meğer bu zayıflık ya da tembellik değilmiş.

[@hazalselinkn]

Tedavinin üzerinden yıllar geçse bile tekrar aynı duruma gelmek beni en çok zorlayan şeydi. Tedavim bittikten sonra kaçış yolu olarak temizliğe vermiştim kendimi. Kendimi ne zaman kötü hissetsem temizlik yaparım çünkü kötü hissettiğim zamanlarda "ya eskisi gibi olursam ya odamdan çıkamazsam ya herkes benden nefret ederse" diye düşünüp hareket etmeye sevk ettim kendimi. Hatta birazdan kalkıp banyoyu temizlemek istiyorum. Bu da iyi değil çünkü zamanla kontrol edemediğim durumların beni öfke nöbetlerine soktuğunu fark ettim. Ben de hayatımı sadece kontrol edebildiğim şeyler üzerine kurmaya başladım (temizlik yapmak, yemek yapmak, kitap okumak gibi). Kontrol edemediğim durumlarda ise çok fazla endişeleniyorum ( ailemin sağlığı, sınavlar ve sunumlar gibi notların ne kadar çalışırsam çalışayım bana değil de hocaya bağlı olması) böylece hayat kalitem düşüyor. Depresyondan kurtuldum ama şimdi farklı sıkıntılarla başa çıkmak zorundayım. Tedavi almalısın diyen olursa da, devlet hastanesine gittiğimde doktor suratıma bile bakmadan cipralex yazıp yolladı. Özel olarak tedavi alabilmek için de yeterli maddi imkanım yok. Ama yine de hayatımdan çok memnunum. Bence işin kilit noktası yanınızda birisinin olması (gerçekten size yardımcı olmak isteyen biri) ve sizin o kişiye size yardım etmesi için İZİN VERMENİZ.

[@-xxxxx007-4]

Tedavim bitti dedinizde ne tedavisi gördünüz peki

[@sudesabbath]

elektrik elektronik öğrencisiyim. bir fabrikada detaylı eğitim görüyoruz. psikolojik rahatsızlıklarım sebebiyle geride kalıyorum anlama güçlüğü çekiyorum. bu videoyu izlemeden önce kendime hep salak ve aptal olduğumu bu yüzden yapamadığımı söylüyordum çünkü çevreme bakılacak olursa salaktım. herkesin yaptığı kodlamayı ben yapamıyordum. bir projeyi geç bitiriyordum. anlama güçlüğü çektiğimden ezbere yapmaya çalışıyordum ve bu bilgiler kalıcı olmuyordu. bu sefer de geceleri anksiyete krizi geçiriyordum gözlerim şiş bir şekilde tekrar erken saatte kalkmak zorunda kalıyordum. uyku problemimden ve sağlık problemlerimden ötürü uyuyakalıyordum derslerde ve bu da hocaların bana kızmasıyla sonuçlanıyordu. hocalarım firmaya alımım için hiç iyi feedbackler vermeyeceklerini söylüyorlar her fırsatta. ama bu videoyla benden benim gibi insanlardan olduğunu gördüm. bu yüzden toplumdan bir adım geride kalmış veya ayak uydurmaya çalışırken daha da kötüleşmiş insanlar var benim gibi. neyse daha fazla yazamayacağım uzun zamandır gelmeyen anksiyetem yine soldan soldan geliyor bana seviliyorsunuz asla yalnız hissetmeyin.

[@yapayalnzbircar5451]

21:24 bu durumu bir şarkıda çok yaşıyorum. Ama hayatımı sadece o şarkıyı dinleyerek yatakta geçirmek istiyorum. Mesela tam vazgeçiyorum o şarkıyı dinlemekten. Takside şoför açsa ben yine başa dönüyorum. Çok yorucu, ruhsal yorgunluk ve saf acı hiçbir zaman geçmeyecek gibi geliyor. Video bana yaşayan bir insan anlattığı için çok samimi geldi. Teşekkür ederim Deren.

[@user-tr5lj2zv4k]

16 yaşındayım. çok fazla zorlu bi hayatım yok, olmadı ama küçükken ve yakın zamanda babamla yaşadığım bazı sorunlardan dolayı okulumu, derslerimi, geleceğimi, kişisel bakımımı ve daha birçok şeyi elimde olmadan bıraktım ve toparlayamıyorum. depresyon, yeme bozukluğu ve panik bozukluk için ilaç kullanıyorum. her ne kadar çevremdeki insanlar ne yaşadın da ilaç kullanacak hale geldin abartma dese de çok fazla zorlanıyorum. evde, okulda ya da başka bir yerde her zaman insanlardan korkarak bir şeyler yapmaya çalışmak, o olumsuz düşüncelerle gelecek inşaa etmek için uğraşmaya çalışmak ve en olmadık yerlerde panik atak krizleriyle baş etmeye çalışmak çok zor. bunun zorluğunu çevremdeki insanlara anlatamayacak kadar yorgun hissediyorum ama bilin ki etrafınızda böyle şeyler yaşayan birileri varsa varlığınıza, onun yanında olmanıza çok ihtiyacı olabilir...

[@Fizikci377]

Merhaba,şimdi nasılsın? Hayat nasıl gidiyor? Aynı hastalıklardan muzdaribiz hemen hemen,gerçekten çok zor bir şey maalesef

[@user-tr5lj2zv4k]

@@Fizikci377 teşekkür ederim sorduğun için ❤️ bu yorumu tekrar gormek bana çok garip hissettirdi yazdığım çoğu sorunu atlattım şu an 12. sınıfım sınav stresi malum ama hallediyorum coğunlukla çok iyiyim sadece toparladığım şeylerin bozulmasından korkuyorum surekli umarım sende atlatabilirsin çok çok mutlu olursun yaşadığım sürece geçmeyecek bir sorun olmadığını öğrendim

[@Fizikci377]

@@user-tr5lj2zv4k Çok sevindim :) Umarım seninde atlattığın gibi bu ve benzer sorunlardan muzdarip olan herkes atlatabilir..

[@suhedaNur08]

Hakkini sozleriyle ve zekasiyla savunan ve aciklayan Deren . benim bu hayatta gordugum en guclu insanalrdansin bizede cok guc veriyosun seni cook seviyoruz ❤

[@cansuatesogluuu]

kendini o kadar güzel açıklıyorsun ki... iyi ki varsın

[@edaervural5544]

Çok zor... 2 cocuk annesi olarak daha zor.. en çok onlara üzülüyorum...Keşke sağlıklı bi anneleri olsaydı...

[@tubakarldag4393]

2 çocuk annesi olmak ve bu hastalıkla uğraşmak çocuklarımın gözlerinin içine çaresizce bakmak keşke benim gibi anneleri olmasaydı 😢

[@aerislight4]

Daha bugünlerde bir arkadaşım beni bu yüzden terk etti. Nedeni de benim git gelli olmam ve sürekli olarak ondan uzaklaşmam. Daha doktor bu teşhisi bana koyalı 4 ay gibi bir süre oldu. Ben bile hastalığım hakkında tam bir bilgiye sahip olmazken bu videoya denk gelmem beni biraz rahatlattı. Teşekkür ederim💙

[@melikekaraca9541]

maladaptive daydreaming hakkında konuşabilir misiniz çünkü fazla bilinmeyen ve şizofreni ile karıştırılan bir rahatsızlık ✌🏻

[@arya5670]

Bu sene Koç Üniversitesi'ni kazanmak için üçüncü defa sınava giricem. Geçtiğimiz iki sene boyunca hayatıma hep kötü insanlar girdi ve beni aşağıya çektiler. Bu sene bu tür bir şeye izin vermediğimi düşündükçe mutlu ve rahatlamış hissediyorum. Mental hastalıklarımızı basit gören insanları asla hayatımızda tutmamalıyız, kendimiz için... Yapayalnız kalsak bile, arkadaşsızlık kimsesizlik acıtıcı olsa bile emin olun hayatınızda sizi üzen insanların olmasından bin kat daha iyi. Belki Koç Üniversitesi'ni kazanamayabilirim ama bu sefer elimden geleni yapıyorum ve yapmaya da devam edicem. Kısacası toxic ve beni üzmüş insanlar hayatımdan siktir olup gittiği için aşırı memnunum. İnsan bunların farkına vardıkça mutlu oluyo ehehe.

[@beyzanaktay]

Umarım hayallerine kavuşursun, ben de tüm arkadaşlarımdan elimde olmadan uzaklaştım ve bu yıl içinde geç farketsem de üzülsem de bana en iyi gelen şey buydu. Kendine iyi gelen her şeyin arkasında dur. Yalnız değilsin asla. 🤎

[@arya5670]

@@beyzanaktay güzel yorumun icin cok tesekkur ederim. Bizi yine biz yapiyoruz. Pes etmek yok💚💚

[@Bilinmiyor1267]

Konuşabilir miyiz lütfen çünkü aynı şeyleri yaşıyorum

[@arya5670]

@@DamlaBELIN-gz2em su an her sey yolunda :). Koc uni’yi kazanamadim ama bolumumden de universitemden de asssiri memnunum. Toxic ve negatiflik sacan insanlari hayatimdan uzak tutmaya devam ediyorum. Zamanla kendi kafama uyan daha fazla insan bulmaya basladim bir de. Bu da bana bir rahatlik verdi ve kendime daha fazla odaklanip kendimi iyilestirmeye yoneltti. Tabii hayat bir yolculuk ve gelisimin asla sonu yok o yuzden gelismeye, hatalardan ders cikarmaya devam^_^.

[@musiiicc578]

şoktayım resmen bütün deneyimlerimi anlattın tam bir farkındalık videosu olmuş

[@orcuncomert4012]

Normalde beni anlatıyor diye ufak bi şaka patlatırdım ama bu gün sonuna geldim gerçekten direk beni anlatıyorsun umarım her şey daha iyi olur

[@user-xs6vx3vi8b]

Reşit değilim. Gerçekten çok kötü günler geçiriyorum, kötü hissediyorum. Kendi kafamdan hastalık uydurmayacağım ama bir doktora ihtiyacım olduğunu biliyorum. Ailem bu konularda bilgisiz olduğu için psikologa gidemem dediğim gibi yaşımdan dolayı da gizlice yapamam.. Ne yapacağımı bilmiyorum

[@Zeynep-yz7sr]

Rehber öğretmeninle konuş bence, ruhsal olarak sıkıntı çektiğini söyle, ailene psikoloğa gitmeye ihtiyacın olduğunu haber verir.

[@gudumlufuze]

belki online dan birileri bulabilirisin yardım edebilecek

[@user-xs6vx3vi8b]

@@Zeynep-yz7sr konuştuğum bir öğretmenim var ama ona da sorunlarımı pek anlatamıyorum, içimi döküyorum ama her şeyi anlatamıyorum tabii. Psikolog konusunda da.. Ailem sıcak bakmayabilir :'

[@user-xs6vx3vi8b]

@@gudumlufuze keşke

[@Zeynep-yz7sr]

@@user-xs6vx3vi8b konuştuğun öğretmen rehber öğretmen olsun dememin sebebi okulda çocukların hal, hareket ve ruhsal durumlarından sorumlu kişi olması. Yani bi nevi okuldaki revirin psikolojiyle alakalı olan kısmı gibi. Şöyle düşün revire gittiğinde daha kapsamlı bir tedaviye ihtiyacın varsa seni hastaneye yollarlar. Aynı durum rehberlik servisi için de geçerli. Herhangi bir öğretmen bu şekilde bir yardımda bulunamayabilir.

[@nyx7653]

Bu videoda söylenen seyleri yasıyordum ve bunları özgüven eksikliğine bağlıyordum hep. Bir psikologa gitöeyi çok kez söyledim aileme fakat götürmediler. Yasadığım seyin büyük ölcüde majör depresyon oldugunu anladım. Tesekkür ederim.

[@sadiedunhillllll]

sesinin titrediği yerlerde kendimi buldum.. bitanesin

[@Yogaseve7r]

Bu konu hakkında detaylı bir video yoktu. Hatta kendimi yalnız hissediyordum. Çok teşekkürler ❤️

[@aydanseher5302]

"Eğer bir insan intihar ediyorsa bundan 8 milyar insan tek tek sorumludur."

[@iremkay64]

Peki acaba neden depresyona gireriz? Hayatımız dışarıdan "çok iyi" olmasına rağmen neden bu hastalığa yakalanıyoruz toplumca?

[@baharuluhan7661]

Toplum dışlaması olabilir 🤔

[@malina3761]

Aile tutumları, cocukluk travmaları.. Kosulsuz sevilmis,Mutlu cocukluk geçirmiş kişiler,yetişkin caglarinda stres,olumsuzluk durumlarında depresyona girmez

[@mervekahraman5696]

Aile travmasi benimki

[@heyyouuu]

@@malina3761 genellememek lazim genetik yatkinlik yoksa ne kadar. Mutlu bi hayatin olursa olsun depresyona girilebilir

[@saltukbugrakayaoglu561]

ya gerçekten allah razı olsun kendimi yanlız hissetmiyorum arrtık şu videoyu izlediğim için :)

[@kedi9662]

ben major depresyon ve okb hastasıyım. ilac kullanıyorum fakat okullar online olup ailemin yanina döndüğümde bu ilaçlar yeterli gelmemeye başladı. kullandığımız ilaç kadar çevremiz de çok önemli. sevildiğimiz anlaşıldığımız insanların olması şart bence. ayrıca bizi üzen insanları hayatımızda çıkarabilme gücünü bulmamız lazım. bu insanlar ailemizden biri bile olabilir😔

[@ozfe]

Hayatta tutunabilecek tek dal bulsam bu bataklıktan çıkmak için bi ışık görsem halledebilirdim belki ne iş ne başarı ne saglık ne arkadaş ne de aşk var serotonin salgılayacak hayatımda bir olay yok kendimi zorlaya zorlaya platese yazıldım gitmekte çok zorlanıyorum bazen aksarıyorum ve evet ölsem kafamdaki tüm kaygılardan hüzünlerden kurtulacağımı düşündüğüm için ölümğ hayal ediyorum çünkü bi mucize olmadıkça ben buradan kurulamıyorum sanki çırpındıkça batıyorum birde sık sık Küçük kendimin hayatın en güzel yaşları olarak hayal ettiği 17-27 arasını nasıl bok gibi yaşadığını düşündükçe daha da kahroluyorum

[@ndsx4529]

deren abla bizim yanımızda kalmaya devam etmeye çabaladığın için teşekkürler❤

[@herhangibiri4604]

18 yaşındayım ve anksiyete hastasıyım bir yıldır antidepresan kullanıyorum bunu gören arkadaş ne olursa olsun kendinden vazgeçme olur mu hayallerinden, bedeninden, ailenden, sevgilinden, arkadaşlarından, köpeğinden, kedinden veya evladından vazgeçme olur mu bak ben de çabaladım hala çabalıyorum ama inanıyorum güzel günler gelecek sadece biraz sabırlı ol seni gerçekten çok seviyorum üzülme 💪🖤

[@belginklnc2511]

Arkadaşlarımlayken aşırı gülerek ve mutlu mutlu konuşuyorum ve beni yeni tanıyan insanlar “Belgin sarhoş sanırım” diyebiliyor. Çok iyi anlatmışsın Deren çok teşekkür ederim.

Ben hastalandığımda ve bunu arkadaşlarıma söylediğimde gülmüşlerdi en yakın arkadaşım dediğim insancıklar bana yardım etmedi. Ailem dahil kimse elimden tutmadı hastaneye yatırılmaya kadar gitti hastalığım. Ama iyileştim. Şuan en yakın arkadaşım dediğim insancıklar aynı şeyi yaşıyolar. Karma...

[@cuyesthechar7066]

Baya majör depresyondaymışım ben amk. Kendimi izole etmeye başladım aileme de düşmanca yaklaşıyom. Ben de bir de intihar düşüncesi var bu anlattıklarının üstüne. 21 yaşındayım bu yaşıma kadar hep kötü hissettim genelde ama bir şekilde işimi gücümü yerine getirdim hatta akademik anlamda etrafımdaki insanlar da anlayamadılar bu yaşadıklarıyla nasıl becerdi diye. Ama artık o yeteneğimi de kaybettim sorumluluklarımı ya görmezden geliyom ya da erteliyom, insanlarla konuşamıyorum bir de o çok koyuyor. Hep yalnız hissederek büyüdüm ama artık o yalnızlığı da kaldıramıyorum yaş büyüdükçe daha fazla koyuyor.

[@rosieromanoff4375]

Ben de 21 yaşındayım. Mayıs ayında majör depresyon tanısı aldım. Psikiyatriste gitsen iyi olur bu durum insanı günden güne eritiyor benimki kadar ilerlemeden hallet işini

[@hanimefendikimse]

Bende 21 im ve bunları ben mi yazdım dedim

[@marielunette]

Son zamanlarda tüm hislerimi kaybetmişim gibi geliyor. İstediğim her şeye sahibim neredeyse, çok mutlu giden bir ilişkim, kendi kazancım olan sevdiğim bir işim var. Okulumu bitirdim, eskisinden çok daha özgürüm artık. Ailem de beni özgür bırakıyor, ayrıca çok değiştiler,eskiden olduğu gibi hergün ortalığı yıkan kavgalar opmuyor artık. Ama ben hislerimi kaybettim. Çok güzeldi eskinden, çok mutlu bir kızdım, her ne başarım olursa, küçük bile olsa kendimle gurur duyardım, çok enerjik ve hayat doluydum. Şimdi eskiden yaptığım hiçbir şeyi yapmak içimden gelmiyor, günlük yazmıyorum,dizi film izlemiyor, hiçbirşey okumuyorum. Sevdiğimb türde olan kriminal vakalarla ilgili hiçbirşey izlemiyorum. Teyzemlere gittiğimde de zerre kadar birşey hissetmediğimi farkettim. Hissediyormuş gibi yapıyorum. Hiçbirşey yapmak istemiyorum. Bir sürü plan yapıyorum ama hiçbirine başlamak içimden gelmiyor. İş ortamım da çok iyi, ekipimi çok seviyorum. Hayatımda global dediğim hiçbir sorun yok, fakat neden bu hale geldim anlamıyorum, artık büyük bir hedefim yok, okulimu da bitirdim,çalışıyorum o yüzden desem, olmadiğına eminim. Çünki hedefim var,ayrıca iş bulmadan önce bu hale gelmiştim, okul tam olarak bitmeden önce. İnternette okumuştum, eskiden ağır problemler, sorunlar ve travma yaşayan insanlar hayata karşı tepkisizleşirermiş ve bu bir depresyon türüymüş. Yaşadığım şeyin normal olmadığını, depresyon veya başka birşey olsa da psikolojik bir sorun olduğunu yeni farkediyorum. Ben büyüyünce hayat artık renksiz gözükıyor insana zannediyordum.Öyle değil işte, ben çok mutlu ve renkli bir kızdım. Artık müzik dinleyesim bile yok.Nasıl kurtulurum bilmiyorum. Global bir sorunum da yok şuan, şundan kaynaklanıyor diyebileceğim. Kendi fikrimce bu geçmişte yaşadıklarıma dayanan ve daha derinlerde olan, yavaş yavaş ruhumu bu hale getirmiş birşey, farkettirmeden hislerimi çalan bir şey. Ne ara böyle oldu bilmiyorum. Eskiden o gün bir olay olduğunda etrafımdaki bütün insanlara hayatımdaki olayları detaylarıyla anlatmaktan ve sohbet etmekten büyük bir haz duyardım. Tüm ailem, değerli arkadaşlarım bilirdi neler olduğunu. Şimdi, anlatasım gelmiyor. Üşeniyorum gibi geliyor ama aslında sadece istemiyorum.Renklerimi kaybediyorum. Eskiden yazardım, bu bana çok iyi gelirdi. Şimdi yazarken de birşey hissetmediğimi ve hatta yazmaya da üşendiğimi farkettim. Birsürü güzel defterler kalemler aldım, ama yok olmuyor. İçimden gelmiyor. Sevdiğim şeyler artık zevk vermiyor, telefon tüm gün elimde ama sevdiğim şeyleri yapmıyor, sadece youtubede bana asla faydası olmayacak şeyler izleyip duruyorum. Fakat eskiden film izlemeyi yeni diziler keşfetmeyi severdim. Müzik bile dinleyesim gelmiyor. Neden böyle oldu bilmiyorum. Bir gün hallolacak , eminim, hep öyle olur. Su akar yolunu bulur derim hep. Gerçekten de öyle olur.İllaki düzelir, ama ne kadar sonra, bilemiyorum. Hayatım boktan diyemem,hatta çok güzel. Ama benim hislerim boktan, keşke tadını çıkarabilseydim. Böğürerek ağladığım ve rahatladığım, Mutluluktan derin nefes alıp verdiğim ve hayata gülümsediğim günleri özlüyorum, Onları geri istiyorum. Umarım bir gün geri gelirler. Burda kimse bizi bilmiyor,tanımıyor. Bilinen sadece bu platformlarda kullandığımız sahte isimlerimiz. O yüzden yazmak istedim. Kimseler ister okusun ve ya okumasın, yazmak çok az da olsa, hiçbirşey hissetmesem de biraz rahatlattı beni. En azından somut bir şekilde nelere nasıl tepki verdiğimi ve şuan ne yaşadığımı görmüş oldum.Umarım düzelir ve ben bu yorumu okuyup:" Ne günlerdi," diyebilirim. Kendime not:Belki depresyon değil başka bir psikolojik rahatsızlıktır. Ama normal olmadığı kesin, bence

[@buuuu7760]

Şuan nasılsın bence hala yazarsın :)) herşeyin çözümü var ve bu kadar yazabildiğine göre hala yaptığımız halde yapmıyor zannettiğimiz hislerimizede kavusabiliriz ve yapmadgmz şeyleride yapabiliriz umut her zaman var Allah Var 🤗🌸🙏

[@Ays-tz7ud]

Çok nadiren kendi problemlerimden bahsederim. Zamanında majör depresyon ve bipolar teşhisi konulmuş ve bu hastalıkları atlatmış biri olarak videoyu izlerken içim burkuldu eskileri hatırladım. Böyle bir videoya o zamanlarda rastalamayı çok isterdim. Ama en azından benden sonrakilere az bile olsa yalnız hissettirmediğin için seninle gurur duyuyorum.

[@juhuri6128]

Hiç bir şey yapamamayı nasıl aştınız ? Ben hiç bir şey yapamıyorum. İstiyorum ama harekete ne yaparsam yapayım geçemiyorum.

[@pelinusta2747]

Nasil basardiniz bizlerede yardimci olur belki diycekleriniz

[@ecembalc6770]

tam olarak ne sorunum var bilmiyorum, özgüvensizlik, anksiyete ve belki depresyon.Yani aslında yazcak anlatcak çok şey var ama yorgunum.Psikoloğa gittim ama maddi açıdan devam edemedim iyi geldiğinide düşünmüyorum.Özellikle son 10 dakikaya çok katılıyorum.Kendi paramı kazanamıyorum iş bulamıyorum ve iyileşemiyorum.Kitapları denedim ama olmadı.26 yaşındayım ve kaç senedir bir şeyi değiştiremiyorum her şey daha kötüye gidiyor.Son cümlenize bayıldım bende sizi seviyorum iyi ki varsınız.

[@ecembalc6770]

@Betül çok tatlısın teşekkür ederim, bence doktor ya da psikoloğu erteleme en azından sorunlarının nedenini anlamını sağlayabilir

[@mervemeldayucetin]

Sen ne harika bir insansın belki de hastalığını bilmediği bana bir ışık oldun ne yaşadığımı bilmiyordum senin anlattıklarınla belki de bunun bir rahatsızlık tedavi edilebilir bir şey olduğunun farkına vardım. İyi ki varsın kucak dolusu sevgiler

[@calkusu5173]

Deren abla depresyonda olduğumuzu başkalarına söylememiz gerektiğini söylemen çok iyi niyetli bir düşünce ama çok da açık edilmemesi gerek bence. Etrafta çok fazla anlayışsız ve kötü niyetli insan var. Yürüme engelli bir bireyle dalga geçecek insan çok azdır ama psikolojik rahatsızlıkları alaya alacak çok insan var. Bu yüzden ne kadar zor olursa olsun çok güvendiğiniz insanlar dışında bunu açık etmeyin. Böyle mallar yüzünden daha kötü bir hale gelebilir hastalığınız. Bu arada bunlar tamamen benim düşüncelerimdir.

[@sanemylmaz8928]

Depresyon ve sosyal anksiyete tedavisi görüyorum. Hatta açık konuşmak gerekirse bir süredir psikoloğa gidemiyorum bile okuldan ötürü. Ve cidden bu video bana iyi geldi. Teşekkürler Deren ve Yasin ❤️

[@haticetoslumbaga]

Derencim üstündeki çok güzelmiş. Video için de teşekkürler🥰

[@bismillahyks2280]

bi kere bi arkadasim bana "enerjimi emiyosun " demisti ben de icimden keske yasadiklarimi yasayip benim gözümden baksan diye gecirmistim... 😤😣

[@bismillahyks2280]

cok kiskaniyorum ailesi birlik olan ailesi mutlu olan annesi babasi hayatta olan insanları sanirim her sey ailede bitiyor...

[@anyasamaa]

@@bismillahyks2280 aile konusunda: i really felt that

[@bismillahyks2280]

@@anyasamaa :(

[@Leyla-od8mi]

Boş ve saçma düşüncelerim fazla var ve bu da depresyona sebep oldu

[@birvera832]

Bipolar bozukluk hastası olarak bende dille dökmek istiyorum icimdekileri ve daha önceden majör depresyon tanısı kondu çünkü o güzel saçlarıma kiydim sıfıra vurdum ailem farketti ama onlarda niye yaptığımı anlamadilar sonra benim zorumla psikologa gittik oda anneme ilaç tedavisine başlamak lazım demiş bende istemeyince kaldı sonra ben okulu bıraktım sonra dershaneyi ve artık gerçekten psikiyatrise gitmem lazımdı gittim ve artık şuan ilaçlara bağlı olsamda eskisi kadar acı cekmiyorum bazen yine aynısı olmaya çalışsa bile artık yanlız değilim destekçilerim var zor ama bu hayatta bizimde yerimiz var ömrümüz bir kelebek kadar kısa değil yaşanacak günler var inşallah 🦋🙏