Mentalność ofiary - syndrom DDA

[@agnieszka.kozak.ak75]

Cały rozdział o relacjach napisany wspólnie ze Zbyszkiem znajdziecie tutaj: agnieszkakozak.pl/produkt/przedsprzedaz-uwiezieni-we-wlasnej-glowie/

[@joannagadzinowska-szczucin6230]

@@agnieszka.kozak.ak75 czekam na książkę z apetytem.

[@irenairena7874]

@@agnieszka.kozak.ak75 dziękujemy 😘

[@memenmeful]

Ja bym jeszcze prosiła o odcinek, jak się w takie gry nie wikłać, jak z nich wychodzić, jak w ogóle zacząć o nich w bliskiej relacji głośno zauważać i starać się przerwać taki model "komunikacji" (zanim człowiek po prostu w końcu zerwie relację). Niezmiennie wdzięczna za ten kanał i Wasze rozmowy ❤

[@zbigniewrecko4245]

O wychodzeniu z gier mówiliśmy przy okazji innych gier. Ale może warto zrobić odcinek wyłącznie o tym. Pomyślimy o tym. Dziękujemy.

[@anuschka2842]

@@zbigniewrecko4245 i to chyba jest super pomysl. Kazdy z nas w takie gry gra.. a czesto sie nie potrafi z nich wydostac

[@grakowal8947]

Dziękuję, fantastyczny sposób na przedstawienie gry. Dla mnie szokujące było wyznanie pani, jak się czuła w roli drewnianej nogi. To mną szarpnęło, bo przez lata grałam w wybawiciela mamy, bo ona taka biedna, miała męża alkoholika. Przecieram oczy ze zdumienia jak mogła się fantastycznie czuć w tej grze. A ja taka ważna się czułam, niezastąpiona dla niej. Tylko wrzody na żołądku, migreny i brak siły na zajęcie się własnymi sprawami.

[@grazkafilipiec3926]

Mam podobnie, z czasem uświadomiłam sobie że mamie sie nieźle żyje na co ja juz nie moglam sobie pozwolić...ale to ja nosilam jej ciężary 😢😢😢

[@grakowal8947]

@@grazkafilipiec3926 Jak zrzuciłam ten balast, to jakoś więcej przestrzeni mi się zrobiło i łatwiej oddychać. Pozdrawiam

[@zbigniewrecko4245]

Zagrana bezsilność odbiera moc pomagającym. Dobrze, że przyszła uważność na siebie.

[@poprostugocha]

Dziękuję za tą cenną uwagę. Dzięki niej dotarło do mnie, co było głównym powodem, że poczułam w swoim życiu sporą ulgę. Pozdrawiam serdecznie wszystkich wypatrujących szansy na pozytywną zmianę 😊

[@kasicabelch-sebastian3670]

Ja byłam taką biedną narzekaczką. Chcę, ale nie umiem, nie mogę, "bo wiesz...". Terapeutka powiedziała mi, że nie chce tego zmieniać ( na terapię poszłam z zamiarem zmiany😅), zapytała "jakie korzyści mi daje takie narzekanie i nic nierobienie". O, matko! Ale ja się wtedy na nią oburzyłam. Dopiero po półtora roku przyznałam się przed sobą, że miała rację. Bycie ofiarą daje wieeeele korzyści. Dla mnie najważniejsze to wygoda i poczucie kontroli. To ja kontrolowałam o czym mówimy, wpędzałam w poczucie winy ("nie doradzają, tylko wysłuchaj"), unikałam sytuacji kiedy ktoś mógłby mi wytknąć moją bierną-agresję. Dlatego na zarzuty terapeutki zareagowałam fochem, bo ona nie dała się wciągnąć, a jeszcze nogę mi podstawiła w moim tańcu.😉😂 Teraz jej dziekuję.

[@magdapiekarczyk1067]

Pani Agnieszko, Panie Zbyszku! Piszę głęboko poruszona, bo będąc w małżeństwie 19 lat z osobą DDA byłam przekonana, że moja postawa akceptacji i ustępowania jest wspierająca. Jestem zdziwiona, że może być inaczej i nawet czuję jak bym dostała nieoczekiwany prezent- nadzieję i przekonanie o możliwości zmiany! DZIĘKUJĘ!

[@zbigniewrecko4245]

Nas bardzo takie refleksje cieszą, bo dają nam sens, żeby się tym dzielić 😊

[@kolo7311]

Dziękuję ❤tak grać dalej ❤wspaniała praca 🤗. Ja przez lata byłam lichutka, pamiętam jak się tym zawsze tłumaczyła jak miałam w sobie nie moc... Moja mama mi zawsze mówiła, że jestem lichutka, to też jest o słowach więzienia... I pamiętam dzień i miejsce, gdy moja koleżanka, (jak szłyśmy razem z naszymi dziećmi na plac zabaw, było to na pasach) Powiedziała do mnie Ty? Zobacz co już masz w życiu... I To mnie zatrzymało❤ Dziękuję Ci Jagodo💕 Od tego dnia przestałam powtarzać sobie tę słowa i robię w życiu to co marzę, nie tłumacząc się już, że nie dam rady. Bo może dam, może nie, ale sprawdzam ❤❤❤ Dziękuję Pani Agnieszko i Panie Zbyszku ❤

[@zbigniewrecko4245]

Wspaniałe zatrzymanie i zmiana. Bardzo dziękujemy za osobisty przykład. Czasami wokół pojawiają się ludzie, którzy do tej zmiany zachęcą nawet niechcący.

[@elakrowicka6503]

Drodzy Państwo. Bardzo proszę grajcie dalej. Kolejna rewelacyjna gra która mi otwiera oczy jak to się dzieje, jak często jestem wciągana. Super wskazówka - żart! .uświadamiam sobie że mam mnóstwo osób które tak grają w otoczeniu. A ja muszę stworzyć pole i narzędzia żeby nie uczestniczyć. Tuż po wysłuchaniu mogłam "mądrze" porozmawiać z mężem na temat siostrzeńca, bo -on nie miał ojca ...ehhh Pozdrawiam serdecznie

[@agnieszka.kozak.ak75]

Cieszę się że mogliśmy pomóc

[@dorotazabocka9567]

"Skrypt związkowy😢" poczułam duży smutek... Rola ofiary to bardzo bardzo wyczerpująca rola 😢nie chcę tak... Dziękuję po raz kolejny za rozmowę, która budzi we Mnie żywe❤❤

[@zbigniewrecko4245]

Wyczerpane są obie strony. I oddalone od siebie.

[@KatarzynaGrodzka-m7y]

Taaak! Więcej gier! Ja grałam w podobną grę z moim "jeszcze" mężem. Ja bardzo potrzebowałam czułości, docenienia trochę romantyczności... I kiedy wyrażałam takie potrzeby to słyszałam "ale wiesz, że ja nie jestem romantyczny, a wyjścia to drogie są" a we mnie się gotowało, bo przecież spacer w parku nic nie kosztuje. Dziękuję za kolejny wartościowy przekaz! 😊

[@ewaccc883]

A mój mąż ma drewniane kolana. Nie tańczy bo go bolą. A jak był zdrowy to też nie tańczył, bo wiedział że lubię. To mógł mi czegoś nie dać i czuć władzę nade mną.

[@agnieszka.kozak.ak75]

mocne

[@Wolny_singiel]

Super wartościowy i ciekawy mateiał. Przydałaby się gra psychologiczna z punktu widzenia DDD - dorosłego dziecka z rodziny dysfunkcyjnej. Gratulacje dla Agnieszki i Zbyszka

[@zbigniewrecko4245]

Bardzo dziękujemy. Również za podpowiedź na temat rozmowy.

[@memenmeful]

Potwierdzam, super odcinek, super gra, daje do myślenia. U nas na pewnym etapie związku jedno grało Zbyszka, drugie Agnieszkę i to z podobnymi problemami! :) Dla mnie ciekawy byłby temat DDD, mam wrażenie, że przy DDA dużo "łatwiej" rozpoznać i "nazwać wroga", przy DDD poczucie "jestem z dobrego domu, nie pili/nie bili, skąd ta pustka" uważam jest trudniejsze do zrozumienia, bo przecież "inni mieli gorzej". No i gry związane z DDD również mam nadzieję, że się pojawią. Dziękuję Państwu za kolejną, świetną rozmowę, mój ulubiony duet 🎉❤😊

[@zbigniewrecko4245]

​@@memenmefulpomówimy z Agnieszką na temat. Dziękujemy.

[@robert6583]

Dziękuję za ten odcinek. Oczywiście, ze gramy. Zaczynam od ratownika, a ladują na ofierze. A przeciez mógłbym wykorzystać swoją świetna cechę opiekuna. Staram się dreptać w tę stronę. Mam swoich przewodników. Staram się pamiętać, że jestem zakładnikiem własnej głowy i zapisanych nawyków, ze życie jak to okreslam, nie wiem czy trafnie, to moja projekcja. Czasami sie zastanawiam czy na pewno słyszę to co słyszę, czy tylko nakładam własny filtr. Od pewnego czasu obserwuję swoje reakcje. Irytacja jest tą, ktorą najlepiej zauważam i wtedy zaczynam się przyglądać, co jest powodem, jak się poczułem. Zwykle jak dziecko, które jest krytykowane. To na prawdę ciekawe doświadczenie. Rok temu zacząłem cwiczyc. Są ćwiczenia, których nie mogę z jakiś powodów przekroczyć. Kiedy łapię słowa w głowie, staram się je zmienic na motywujące, zachęcające do podejścia jak do ciekawego zadania, zabawy, a nie krytykujące, jakbym robił coś za karę. Głowa to nieprawdopodobnie ciekawe urządzenie :)) Nie mogę się doczekac kolejnej gry. ❤

[@zbigniewrecko4245]

Ciekawość zamiast krytyki, obserwacja włącza stan dorosłego i bardzo pomaga. Wszystkiego dobrego 😊

[@ewamrula6548]

Piszesz że zacząłeś ćwiczyć, a tak konkretniej? Jestem DDA i z ciekawością słucham i czytam co piszecie

[@antosia0018]

Uwielbiam Wasze gry ❤️ i o dziwo jakbym słuchała o sobie.. ofiara losu, bo ja chora, bo ja miałam gorzej, ale się uśmiałam, bo to naprawdę aż śmieszne jak się z boku słucha na pozór dorosłego człowieka, który cały czas się usprawiedliwia.. wiele pracy przede mną. Mój były chłopak przez lata grał ze mną w te gry, ale nie wytrzymał niestety i chyba właśnie go zrozumiałam. Dziękuję ❤️❤️

[@zbigniewrecko4245]

O tak, dystans pomaga życzliwej spojrzeć na siebie i zdejmuje odium.

[@MagdalenaBaran-pt4sq]

Wspaniałe przykłady gier. Pomagają w codziennych sytuacjach, by nie ulegać manipulacjom nie tylko najbliższych... Jednocześnie motywują by bez względu na co spotkało nas w przeszłości by podejmować pracę nad sobą aby żyć i cieszyć się życiem. Bardzo Państwu dziękuję, to piękne i dobre co robicie😊.

[@agnieszka.kozak.ak75]

nagraliśmy już kolejną

[@tjb669]

Grajcie dalej , jak najbardziej. To bardzo pomocne, zwłaszcza odgrywane " scenki" pozwalają lepiej zrozumieć na czym gra polega

[@Rozmarynowastreet]

Ten odcinek bardzo mnie poruszył. Szczególnie jak opisywaliście jakie emocje Wam towarzyszyły przy tym graniu . Mocno otwiera oczy. Jestem Wam bardzo wdzięczna za tę lekcję.

[@zbigniewrecko4245]

Serdecznie dziękujemy za obecność z nami.

[@martynarybarczyk6652]

W tej pierwszej scence kiedy Pan Zbyszek powiedział ,że dziekuje za pomoc ,wiem ze na Ciebie zawsze można liczyc -mnie to wcisnelo w fotel ,odrazu mialam taki obraz ze swoj ciezki,, plecak,, ze swoim bagażem wrzucił mi na plecy a w dodatku byl miły -bo przeciez podziękował wiec zrobił to z uśmiechem na twarzy wiec jak ja bym mogła tego ,,plecaka ,, nie wziąć.. okrutne

[@agnieszka.kozak.ak75]

no właśnie bycie miłym i zrzucanie odpowiedzialności

[@zbigniewrecko4245]

Dlatego tak skuteczne w narzuceniu roli.

[@iwonaewal-d4863]

Super odcinek, świetnie gracie 😊 . Jesteście znakomici👏. Treści chwytają za serce i dają do myślenia. Dziękuję ❤ . Czekam na kolejne odcinki. 🎀

[@zbigniewrecko4245]

Pięknie dziękuję za docenienie.

[@martini43225]

Oczywiście, że prosimy o więcej gier...Bardzo klarownie pokazane gry, scenki improwizowane bardzo pomagają zrozumieć mechanizmy tych gier. Dziękuję. Pozdrawiam!

[@agnieszka.kozak.ak75]

przyznam, że czasami trudno jest grać w tej improwizacji jak doświadcza się napięcia z gry :)

[@martini43225]

@@agnieszka.kozak.ak75 Wydaje mi się, że jeśli treningowi w prawdziwym życiu nauczymy się wychodzić z tych drenujących gier życie stanie się o wiele lżejsze...😊

[@zbigniewrecko4245]

​@@martini43225autonomia daje to poczucie pełni 😊. Bo daje możliwość wyboru odpowiedzi.

[@KatarzynaGrodzka-m7y]

​@@martini43225 proszę mi wierzyć, że jak już te gry się rozpoznaje i eliminuje się je, to życie jest wtedy bardzo przyjemne i zaczyna się człowiek po prostu cieszyć :)

[@basia2813]

Moja ulubiona seria : gry . Świetne!!!

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy ☺️

[@magdakorolkokorolko6186]

Świetne są państwa scenki bardzo obrazowe .Bardzo potrzebne są państwa filmiki dziękuję to bardzo pouczające 👍👍👍

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy i my. Zachęca nas to do powrotów.

[@irenairena7874]

Grajcie, grajcie, to dużo uświadamia. Ja jestem DDA, kompletnie tego nie noszę, ale jak Was posłuchałam, to wygląda że dawałam się baaardzo wciągać innym, taka ciągle dobra ciocia, zawsze dostępna, zawsze niosąca pomoc, nakarmi, fajny prezent zrobi ... wydawało mi się że zawsze to robiłam bezinteresownie, a teraz pomyślałam że może to moje DDA i zasługiwanie na miłość ... Dziękuję i serdecznie pozdrawiam, dobrze że jesteście ❤

[@zbigniewrecko4245]

Bardzo dziękujemy za towarzyszenie nam w tych spotkaniach.

[@MrSurfbaar]

Moje DDA nie występuje w pracy. Tam zawsze wiem ile jestem warty. Znam swoje prawa i nie daje się wciągać nikomu ani tez rola ofiary jest mi obca. Ale to tylko w pracy . Reszta to ja z drewnianą nogą i ona wręcz rządzi mną.☹️..

[@irenairena7874]

@@zbigniewrecko4245 😊

[@agnieszka.kozak.ak75]

@MrSurfbaar warto zobaczyć co jest w pracy i zadbać o to samo w życiu

[@barbarabukowska8891]

Witam Panstwa, Dziekuje bardzo za dzisiejszy podcast. Mysle, ze jezeli ktos mial dysfunkcyjne dziecinstwo i nie byl kochany, a wrecz przeciwnie stosowano wobec niej/niemu przemoc i nie bylo kompletnie empatii i zrozumienia to na pewno czuje sie gorszy/a i nie ma motywacji bo cokolwiek nie zrobil/a bylo zle. Nie mozna jednak cale zycie bazowac na tym. To poczucie krzywdy sie z czasem zapomina i stara sie zyc normalnie.. Pozdrawiam serdecznie.❤️

[@zbigniewrecko4245]

Nie ma powodu, żeby dziś nie spróbować dostrzec możliwości a nie tylko barier. Dziękujemy 😊

[@Debora07]

Dziękuję za spotkanie i ciekawa jestem dalszych gier 👌. Szczególnie poruszyła mnie ta druga gra, odnosi się do mojej relacji z Mamą. Trudno mi się z tym skonfrontować, ale nadal jeszcze pozostaję w tej relacji w pozycji ofiary. Chcę się wyjść z tej roli, z tej gry. Pozdrawiam serdecznie Panią i Pana Zbyszka ❤️❤️💚🌹

[@zbigniewrecko4245]

Serdecznie dziękujemy. Pozdrawiamy serdecznie ☺️

[@zofia2706]

Gra i komentarz do niej lepiej obrazują.❤Dziękuję, odnalazłam siebie jak grałam z mamą. Dziękuję pani Agnieszko i Panie Zbyszku. Pozdrawiam serdecznie. Dobry z Was team.🎉

[@zbigniewrecko4245]

Bardzo dziękujemy. Cieszy nas, że pomogliśmy w tej obserwacji.

[@mysza9699]

Bardzo dziękuję za objaśnienia tej ciekawej gry. Myślę że większość z nas ma takie sfery w których styka się z ta grą. Słyszę jak koleżanka mówi że do niczego się już nie nadaje, ale gdy proponuję pomoc, ona mówi że już jest za stara. 😔

[@ewasordyl]

Bardzo ciekawa rozmowa!! I kolejny z moich ulubionych Duetów😊😊DZIĘKUJĘ❤Wszyscy chyba mamy trochę 'drewna w nodze'...no ja napewno😏Bardzo to piękne i pocieszające że MIŁOŚĆ jest twórcza...przemieniająca...ze w kazdej relacji możemy z tego drewna 'zrobic skrzypce' i zagrać piękną melodię z serca🎻❤dziekuję ...czekam na kolejne fajne gry🙂milego wieczoru🌹🌝

[@agnieszka.kozak.ak75]

o tak skrzypce piękne to

[@ewasordyl]

@@agnieszka.kozak.ak75 🌹🌹🌹🎻💌

[@zbigniewrecko4245]

'Z drewna skrzypce "... pożyczam bo to cudnie zmienia tę niemoc 😊

[@poprostugocha]

Dziękuję Wam za całą rozmowę! Szczególnie za myśl, że sprytnym żartem można komuś rozbić ten zbytnio_rozdęty_przez_litowanie_się_nad_sobą_balonik 🎈 Grajcie dalej, proszę! 🌻

[@agnieszka.kozak.ak75]

👋

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy ☺️

[@patrycjaolech8943]

Dziękuję odnalazłam się po obu stronach więc czeka mnie jeszcze sporo pięknej pracy ze sobą. Proszę ,,grać,, dalej 🙂

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy i do zobaczenia ☺️

[@janinakotlarz3492]

Gdy sluchalam pani jako gracza który pozbawiony był czułości bo jej nie otrzymał w przeszłości od swojej matki, to widziałam siebie w identycznej relacji z moim.mezem.przez wiele lat. naszego związku. Na szczęście proces przemiany myślenia dotknął tych sfer naszego życia i.nastapila zmiana we mnie Oczywiście zaczęłam od drobnych kroczków. Warto było. Przytulanie bardzo zmieniło nasze relacje na plus. Dziś wiem że nigdy nie jest za późno by zacząć zmieniać świat od zmiany siebie.Pozdrawiam serdecznie.

[@zbigniewrecko4245]

Wspierający przykład, że można i warto. Dziękujemy ☺️

[@jdruzga998]

Grajcie dalej oczywiście że grajcie! Padłam jak usłyszałam Wasze scenki. Ubawiłam się Ale wiedziałam że są scenkami...W życiu też gramy i często nie potrafimy wyjść z gry ani jej zatrzymać. Warto się tego uczyć aby nie pozostać osoba z drewniana nogą. Dzięki za dziś ❤

[@zbigniewrecko4245]

Bardzo dziękujemy. Fajnie, że potrafimy też rozbawić w refleksji 😁

[@aniaaa4487]

Dziękuję serdecznie, pomagacie mi przez te scenki nazywać po imieniu to czego doświadczam w otoczeniu oraz być bardziej asertywną i pewną siebie... Po wysłuchaniu Was jest mi łatwiej pogodzić się z przeszłością bez obwiniania innych (w końcu ja też grałam jako dda). Robicie cudowną robotę!

[@zbigniewrecko4245]

Serdecznie dziękujemy za te słowa uznania. Cieszy nas to, że pojawiają się takie refleksje. I są pomocne.

[@ansc1]

Poryczałam się, za każdym razem gdy słucham tych gier, uświadamiam sobie coraz bardziej w jakim ja przemocowym związku funkcjonowałam.

[@zbigniewrecko4245]

To sprawdzam... że teraz to też łzy radości, że to przeszłość 😊

[@ansc1]

@@zbigniewrecko4245 jeszcze nie ten etap, na razie żal, że tak długo to znosiłam.

[@adrianaz9646]

Grałam nieświadomie, teraz coraz świadomiej to obserwuję. Żebybpuścić tę grę potrzebiwałam nauczyć się czułości do siebie i akceptacji. Ten proces wychodzenia z gry okazał się dla mnie bardzo wymagający. Grałam mimo niewygody, mimo wstydu. Bilans długo wydawał sie byc na plus. Dopiero kiedy życie "przypieprzyło" z kilku stron pozwoliłam sobie chcieć zauważyc sobie, że gram w biedactwo o drewnianych konczynach 😀. Mnie fascynuje temat wchodzenia w te gry z innymi, zamienianie sie rolami. Można życie przeżyć nie dostrzegając tego, nie zgodzić się na zobaczenie siebie prawdziwego choćby na moment, chićby po cichutku., ukratkien, sekretnie orzed światem. Przyznaję, że ja tę samą katarke rozsuwam długo i często, bi z jakiegoś zranienia talbo bardziej wyobrażenia tudno jest zgodzić sie na siebie, bez drewnianych nóg, wymyślnych masek. Jak zawsze dziękuje Państwu za tresci i jakośc dialogu. ❤❤❤ Proszę o więcej.

[@zbigniewrecko4245]

Miłość do siebie. Nie potrzebuje dowodów od innych. I łatwiej porzucić gry. Odciąć je od życia. Bardzo dziękujemy.

[@Joanna_G]

Adriana, bardzo mnie poruszyło to, co napisałaś o czułości do siebie i akceptacji, które pozwalają opuszczać tę grę. Dziękuję

[@adrianaz9646]

@@Joanna_G to ja dziękuję, że te słowa uczyniły coś ważnego dla Ciebie. Bądź dobra dla siebie, pozdrawiam 🍀🍀🍀

[@Joanna_G]

@@adrianaz9646 tak, uczyniły. Bądźmy dobre dla siebie. W drodze.

[@teresastasiowska5788]

Materiał bardzo mocno dający do myślenia, scenki wyjęte z życia z jednej strony śmieszne a z drugiej strony mocno uderzające jak wygląda życie. Również jestem DDA, pracując 2 lata temu ze swoim coachem od początku stawiałam się w roli ofiary i mówiłam jakie było moje dzieciństwo, a coach dał mi jasno do zrozumienia że to się wydarzyło i jest już przeszłością, a ja jestem człowiekiem tu i teraz i że nie powinnam się zasłaniać swoją przyszłością tylko budować przyszłość.

[@Liiidi]

Uwielbiam Was w duecie..i dziś poruszyliście dla mnie dwie kwestie: i mojego związku i relacji z córką i synem...i to przyszło do mnie we właściwym czasie... dziś tego potrzebowałam... alleluja.. bardzo Wam dziękuję..p.Agnieszko kocham Panią nieustająco...za to co Pani robi dla mnie/dla nas...i jestem też wdzięczna że nazywa Pani emocje i uczucia..♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

[@zbigniewrecko4245]

Też lubię nas w tej parze spotkań 😊

[@mariuszturczynski]

Oczywiście, gramy dalej! 😊

[@agnieszka.kozak.ak75]

Oczywiście

[@SelfySelf]

Wspaniała rozmowa a w niej lekko przekazane tak niezwykle potrzebne, bezcenne treści!!! Dziękuję ❤ Nie będzie przesada jak powiem że właśnie zmieniliście mi państwo życie. Ja sobie, dzięki Wam.

[@zbigniewrecko4245]

To dużo znaczy dla nas, że to tak się przydaje.

[@adamzawadzki4657]

Jestem pod dużym wrażeniem bo to jak bardzo mnie dotyczą takie gry dowiedziałem się po odsłuchaniu materiału. Całe swoję życie grałem w bardzo podobne gry i nawet o tym nie wiedziałem że jest to manipulacja. Od czasu kiedy zająłem się na poważnie swoim rozwojem osobistym włącznie z duchowością nie zauważyłem że przestałem w to grać. Dziękuję że uświadomiliście mi że to istnieje, że dotyczy również mnie i że jest tak powszechne. Pozdrawiam

[@joannapawlus6069]

Ta gra jest sposobem na życie i może ciągnąć się przez pokolenia. Pozornie tego nie widać, ale z czasem to bardzo widać.

[@agnieszka.kozak.ak75]

o tak dokładnie to też sposób na życie

[@Norman737]

Grajcie, grajcie, tego nam trzeba 😊 Bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam Pani Agnieszko i panie Zbyszku.

[@agnieszka.kozak.ak75]

dziękujemy

[@JK-hx9vw]

Grajcie dalej. To pomaga ❤

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy ☺️

[@annamaciejewska5273]

Tak- grajcie dalej!

[@sylvialukas]

Wow, te scenki dużo mi dały to, to było super dziękuję.

[@agnieszka.kozak.ak75]

super

[@agnadora2573]

Dziękuję i proszę o więcej przykładów gier. Świetne. Dobrze się Państwa słucha, jak zawsze. Pozdrowienia ślę.

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy i pozdrawiamy 😊

[@ewagustak3532]

Każda kolejna gra którą Państwo przezntujecie jest dla mnie niczym odcinanie drewnianej nogi miejscu której rośnie ta prawdziwa. Czuję ogromną wdzięczność za Państwa pracę.❤

[@agnieszka.kozak.ak75]

Dziękujemy

[@barbarapocica2077]

Dzięki,ten temat jest 😊❤wspaniały opiekuje się teście 86 lat nie jest sobą w całości powtarza po mamie tacie i po zmarłej żonie i nie można się z nim dogadać jet to trudne ostatnio leciały talerze więc teraz jesteśmy na telefonie PODSUMOWUJĄC BRAK MIŁOSCI .PROSZE O DALSZE TEMATY JESTEM ZA .POZDRAWIAM SERDECZNIE 👋😍

[@kingaszczygiel9843]

Grajcie, proszę, grajcie, mili Państwo! ❤ Bardzo te gry odnajduję w mojej grupie terapeutycznej DDA, więc te nagrania są dla mnie wsparciem.

[@agnieszka.kozak.ak75]

❤️‍🩹

[@kinia00137]

Dziękuje za odcinek. Wspaniale jest to co Państwo robią ❤ Pozdrawiam.

[@zbigniewrecko4245]

I my dziękujemy bardzo 😊

[@agnieszka.kozak.ak75]

staramy się

[@agnieszkamiskowiec1126]

Mocne dla mnie doświadczenie, zwłaszcza druga gra w tym odcinku. Proszę grajcie dalej ❤❤❤❤❤

[@agnieszka.kozak.ak75]

zatem nie mamy wyjścia :)

[@alaganlook]

Mocne. Proszę o jeszcze

[@VesperTheBat]

Gramy dalej!

[@ninurtaninurta2402]

Witam, coś pięknego te wasze rozmówki. Poproszę o więcej w tych tematach, przykładach relacyjnych. Deficyt emocjonalny , niestety mam ten stan w sobie, z powodu DDD, ale z waszą pomocą jest promyk nadziei, pozdrawiam serdecznie 😉

[@zbigniewrecko4245]

Pozdrawiamy i życzymy wszystkiego dobrego ☺️

[@user-ip7ck2ok7j]

Tak, prosze grajcie dalej. Zabilo mnie stwierdzenie Pani Agnieszki że grajac ofiarę czula się mocna. Ja gram zbawiciela świata i jestem w wiecznym pogotowiu ratunkowym i w wiecznych wyrzutach sumienia dla biednych pokrzywdzonych ofiar wokol mnie 😢

[@agnieszka.kozak.ak75]

Miała Pani doświadczenie odbierania mocy ? Tak działają właśnie ofiary

[@ewarozbicka686]

Świetne rozmowy, proszę kontynuować 😂

[@zbigniewrecko4245]

Bardzo dziękujemy😊

[@agnieszkabatkiewicz2719]

Wow , GRAĆ, proszę. Dziękuję 😍

[@agnieszka.kozak.ak75]

:)

[@monikamaliszewska4254]

Dzięki, zdarzało mi się kiedyś być po obu stronach gry. Świadomość sprawiła, że nad tym pracuję. ❤

[@zbigniewrecko4245]

Wszystkiego dobrego ☺️

[@tchnienie6868]

Proszę grajcie dalej! Dziękuję, Katarzyna

[@agnieszka.kozak.ak75]

👋

[@Roza010]

Czasami trzeba nam czasu aby dorosnąć ( nawet dorosłym) aby przestać grać, dorosnąć w sprzyjających relacjach lub na terapii … ponieważ DDD DDA “zapisuje” się pewien zestaw gier i potrzeba nam kogoś z zewnątrz aby je zobaczyć a potem je “ nadpisać” nowymi rozwiązaniami, strategiami, często taka gra działa jak zapętlona płyta z jednym utworem i my w kółko tego słuchamy, robimy to, aby w końcu zobaczyć i przestać, znaleźć nowe utwory , może wyjść z mitu ….zrozumieć siebie, uświadomić sobie swoją grę. Byłam w takich grach po obu stronach i długo te gry rozbrajałam, dzięki empatycznemu terapeucie udało mi się, sama nie dala bym rady, ponieważ tam w tych grach tyle się dodatkowo w nich miesza przekonań itd. że jest co robić - ale warto ….i to jest piękne, da się. dorosnąć. Wielki podziw i szacunek mam dla terapeutów. Pozdrawiam piękną parę i proszę o więcej.

[@poprostugocha]

Piękna, muzyczna metafora 😊 Dziękuję!

[@agnieszka.kozak.ak75]

o tak do rozbrajania jest nam często potrzebny ktoś z boku żeby nie wybuchnąć :)

[@Roza010]

@@agnieszka.kozak.ak75 o tak, albo żeby nie pogłębić stanu ofiary i czegoś jeszcze tam posklejanego 🔺

[@zbigniewrecko4245]

Ktoś empatyczny i życzliwy ale też w nas gotowość do słuchania, przyglądania się sobie i uznania, że moc do zmiany jest w nas.

[@Roza010]

@@zbigniewrecko4245 a tak, gotowość do słuchania i przyglądania się swoim przekonaniom i cieniom … bardzo mi się podoba Pana podejście, czuć dużo ciepła i zrozumienia bez oceny i takie podejście bez pośpiechu, że każdy proces ma swój czas i kolejność. Dziękuję.

[@annar5681]

Pani Agnieszko, Panie Zbyszku Dziękuję za Państwa rozmowy, wiele z nich biorę dla siebie, dużo się uczę. Troszkę zabrakło mi podpowiedzi jak sobie radzić z taką osobą, ake może będzie część 2? Mam nadzieję. Pięknego dnia!

[@zbigniewrecko4245]

Chętnie wrócimy z tym

[@jadwigamosio]

Bardzo ciekawe. Grajcie. Uczymy się siebie dzięki Wam. Pozdrawiam i dziękuję.

[@agnieszka.kozak.ak75]

😘

[@donata4736]

Grajcie dalej. Jestem z domu DDD i DDA . Pracuje nad sobą ale często siostry mnie potrafią wrzucic w poczucie winy. Potrzebuje tego słuchać,zeby sobie utrwalić i wzmocnić prawidłowe odruchy. Nawet ostatnio siostra sie odcięła ode mnie bo jej nie powiedziałam,ze ide na urodziny do najmłodszej siostry, gdzie ona zaproszenia nie dostała. I ona wybaczyła najmłodszej siostrze ten fakt ale odcięła się ode mnie, bo uwazala mnie za " przyjaciółkę" a ja jej nie powiedziałam, że idę na urodziny ! Zatailam to wg siostry i teraz ona musi zerwac kontakt ze mną, bo tylko eobec niej były oczekiwania i krytyka. Tak to pięknie zostało " ubrane"

[@zbigniewrecko4245]

To Pani może zadecydować i wybrać czy przyjąć to poczucie winy czy je pozostawić u tej, która chce je nam podarować.

[@donata4736]

@@zbigniewrecko4245 zostawiłam. Nic nie odpisałam na wiadomość o zerwaniu kontaktu ze mną. Jej wybór .

[@arturkorecki8536]

Świetne! Nie gramy! Ale widzimy jak inni grają ;)

[@KatarzynaPanasiuk-er3ru]

Pani Agnieszko i panue Zbyszky jestescie wspaniali i czekam na więcej ❤

[@siostrawaleria8411]

Bardzo dziękuję za kolejną świetną rozmowę! Miałam "drewnianą nogę" i grałam oczywiście też! Cudownie jest przestać grać i stać się prawdziwą! I oczywiście czekam na kolejne gry! 😊❤

[@agnieszka.kozak.ak75]

dziękuję za otwartość w dzieleniu się

[@zbigniewrecko4245]

Wszystkiego dobrego w tej wolności od uwikłań ☺️

[@nataliaeventova2627]

Dziękuję bardzo za ten wartościowy material ❤ Dalej grac! Wcześniej nie rozumiałam tego,ale wyraźnie czułam że jestem wciągnięta w jakąś grę,a za pomocą waszego wykladu wszystko stało na miejsca. Widzę że to jest właśnie taki styl życia Dziękuję za rozmowę.pozdrawiam

[@zbigniewrecko4245]

Nam też bardzo zależy na tej świadomości, bo gry są bardzo powszechne .

[@hannazarowska5407]

Grajcie dalej oczywiście😁😁😁 Faktucznie jakoś sporo młodych dorosłych nie potrafi/ nie chce ? wziąć odpowiedzialności za usamodzielnienie🙈

[@zbigniewrecko4245]

Bo mają tworzone warunki do tego 😉

[@lidiachoinska3595]

Tak, macie grać dalej! ❤❤❤

[@zbigniewrecko4245]

Zagramy 😊

[@monikasamborska4966]

Wspaniale się słucha 😊

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy ☺️

[@MagdalenaOlczak-dv8hb]

I ścieżki ucieczki przed podejmowaniem pracy i wysiłku😅 zostały ❤ZDEMASKOWANE❤ DZIĘKUJĘ

[@zbigniewrecko4245]

To jedne z nich 😉

[@katarzynasterymska6614]

Super temat. Wreszcie pokazał mi, że grę w drewnianą nogę stosują dorosłe dzieci mojego partnera. Teraz widzę, że szereg wymówek dotyczących braku umiejętności kochana stosowanych przez mojego partnera są też elementem tej gry. Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie ♥️

[@agnieszka.kozak.ak75]

proszę pamiętać że gra jest często nieświadoma

[@katarzynasterymska6614]

@@agnieszka.kozak.ak75 dziękuję ❤️

[@katarzynasterymska6614]

@@agnieszka.kozak.ak75 uświadomienie im tego może być szokujące, doprowadzić do konfliktu,bo to jest zdemaskowanie to ich wygodnictwa.😔

[@KarolkaDp]

Świetnie to Państwo zabraliście. Prosze pokazać kolejne gry. Jestem dzieckiem rodzicow DDA i najczęściej gram w role ratownika. Rzeczywiście mam odczucia takie jak Pani Agnieszka.

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy ☺️

[@zbigniewrecko4245]

Serdecznie dziękujemy.

[@ewawasowska1197]

Dzień dobry... 🤕 w moim małżeństwie ciągle gram z mężem w grę "drewniana noga ".... Ja ratownik a mąż ofiara... Super temat. Dziękuję i pozdrawiam... Poproszę o następne odcinki 🙂👋

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy. Wrócimy wkrótce 😊

[@alibienko6154]

Temat dla mnie aktualny . W sam punkt! Tylko ze ja DDA a maz nie, ale z rodziny DDD. On nie pracuje, jestesmy dwa lata po slubie a on prawie nie pracuje, czesem na miesac lub dwa,wiecznie szuka wymowek. Nie powiedział mi ze ma ogromne długi, nie pracuje w Polsce bo mu " komornik zabierze", nie pracuje za granicą " bo za malo placa, bo nie bedzie zyl z dala ode mnie, bo ciezka praca"...itp., itd. Ja pracuję na dwa etaty zeby związać koniec z końcem, a jak zaczynam temat jego pracy to ciche dni, nerwy a potem wymowki jaka jestem okropna bo tylko kasa sie liczy. Ciagle obiecuje ze bedzie pracował, idzie na miesiac, dwa , ale i tak sie nie doklada bo placi komus jakies zobowiazania swoje. Bledne kolo. Juz teraz stwoerdzilam ze skladam o rozwod. Jest to moje drugie malzenstwo , w poprzednim tez sama wszystko ciagnelam . Nie wiem gdzie blad popelniam. Nie mam juz sily. I ciagle slysze jaka jestem zla, nielojalna, interesowna materialistka...a ja chve zeby tylko pracowal ... juz posunal sie do tego ze dwa razy podebral mojemu dziecku pieniadze , ktore potem oddal . ...ale iddal dopiero jak zobaczyla brak...sam stracil swoj majatek, przez dlugi,mieszka u mnie. Przed slubem pracowla za granica dwa lata, ale jak to sie skonczylo tak siedzi i tylko obiecuje, je ,korzysta ze wszyskiegio i za nic nie beirze odpowiedzialności. A ja sie bije z myslami czy dobrze robie rozwodzac sie , czy rzeczywiscie jestem taka okropna materialistką....nie jestesmy mlodzi - ja 46 on 52 lata, on twoerdzi ze zostane sama bo dzieci moje beda miec mnie gdzies , on ze swoimi nie ma kontaktu. Czuję ze musze to zakonczyc, a jednocześnie serce boli...

[@blondiwaucie7688]

Mam podobną sytuację,jestesmy w roli ratownika,uczę sie z niej wychodzic ...

[@zbigniewrecko4245]

Uczucia to jest też ważny komunikat. Warto je uwzględniać. Nie tylko iść za umysłem i jego wyjaśnieniami.

[@sylwia825]

Nie jesteś " okropną materialistką", a normalną, ogarniętą kobietą, którą ten nierób wykorzystuje, aż miło.. I jeszcze ta manipulacja, że zostaniesz sama, że dzieci będą miały Cię gdzieś- chodzi o to, żebyś ze strachu przed samotnością była z nim, żeby mógł nadal na Tobie żerować. Pomyśl Kochana o terapii, wiele rzeczy zrozumiesz, przepracujesz i przestaniesz przyciągać nierobów, którzy Cię wykorzystują. Ściskam i życzę siły i miłości do siebie.

[@alibienko6154]

@@sylwia825 dziękuję.

[@Klaudia7981]

Bardzo wartościowy materiał. Temat bardzo mi bliski, bo jestem DDA i widzę po sobie, jak nienawidzę brać za siebie odpowiedzialności. Jestem z siebie dumna, że nauczyłam się przepraszać, ale przede mną jeszcze bardzo długa droga Co do przykładu "uprzedzałem jaki jestem", uważam, że to nie jest złe. Jeśli ktoś stawia sprawę jasno, druga osoba albo może się zdecydować albo nie. To jak z umowami. W umowie jest jasno określone, co jedna ze stron może zaoferować a czego nie i druga strona albo to podpisuje albo nie. Można pomyśleć, że budzi się we mnie tutaj podejście "czarno-białe", ale tak nie jest. Odpowiedzialnością jest chyba decydowanie licząc się z konsekwencjami. Jeśli się mylę, to mnie poprawcie. Pozdrawiam wszystkich :)

[@magda2767]

Rewelacja, Dzięki

[@lidiaszymborska1478]

Grajcie, grajcie ,o rany to ja też grałam jednak pracuję nad sobą chociaż jest trudne i wolno idzie, dziękuję 😊

[@zbigniewrecko4245]

Dziękujemy ☺️

[@Blooming-Yvonne]

Ciekawa rozmowa i jak zwykle dziękuję za przykłady gry. Ja tak mam w małżeństwie że słyszę wymówki jak mąż nie zrobił rzeczy na którą się umawialiśmy - że tak wyszło, że on chciał to zrobić, ale coś mu wypadło, tak wypadło, on nie wie jak to się stało, akurat przyszedł ktoś i on musiał mu pomóc (ogólnie zły los mu stanął na drodze)- generalnie brak wzięcia odpowiedzialności za swoje czyny. A ja na początku chciałam pomagać, matkowałam, robiłam za niego albo dawałam gotowe rozwiązania, podpowiadałam co może zrobić. Teraz wychodzę ze schematu i pytam co zamierza zrobić z jakimś problemem, mówię że wierzę że to dla ciebie trudne, ale robię z siebie suoerbohatera żeby go ratować. Musi sam znaleźć rozwiązanie a jak nie chce szukać pomocy to mówię że nie będę kolejny raz słuchać o tym problemie.

[@agnieszka.kozak.ak75]

piękne wyjście !

[@Blooming-Yvonne]

@@agnieszka.kozak.ak75 ja też sobie musiałam uświadomić że tak reagowałam na jego słowa bo chciałam się czuć potrzebna, widziana, doceniona za wiedzę. W domu rodzinnym czułam się niewidzialna, a tu ktoś potrzebował mojej pomocy. Zwłaszcza że TRZEBA pomagać, spełniać dobre uczynki. Niestety odbywało się to moim kosztem. Ale już po terapii wiem jak wyjść ze schematów i doceniać siebie.

[@Agnieszka-ec8fr]

Dziękuję

[@Jo1793-x2v]

Taaak! Grajcie dalej! Klapki z nóg i z oczu spadają z hukiem! Tylko prośba o nieprzemocową odpowiedź w grze „przecież wiesz, ze ja się nie przytulam”😅

[@agnieszka.kozak.ak75]

Gra polega właśnie na przemocy niestety

[@Jo1793-x2v]

@@agnieszka.kozak.ak75 rozumiem. A jaka jest strategia wyjścia z tej gry bez uczucia zaniedbania, osamotnienia ?

[@agnieszka.kozak.ak75]

@Jo1793-x2v Słyszę że ważne jest dla Ciebie przytulenie będę to robić bo cię kocham zależy mi na tym żebyś był cierpliwy jeśli czasami mi nie wyjdzie ☺️

[@Jo1793-x2v]

@@agnieszka.kozak.ak75rozpłynęłam się. Nie słyszę takich słów od partnera tylko „dajesz mi odczuć, ze nie wystarczam taki jaki jestem”itp.itd. Gra typu „drewniana noga” na okrągło. Ręce opadają i chęci brak.

[@topola2535]

Najpierw przez lata ratowalam /rozumialam zaburzonego brata i chroniącą go mamę Potem wspieralam męża w jego osobistym rozwoju i planach na nasze małżeństwo. A teraz czuje się wyeksplatowana w naszym zwiazku i pytam sie czy kocham , czy jestem tylko przywiązana/lojalna. Widze ze model opiekowania sie jest bliski mojemu mezowi ale jest to opieka nie dajaca miejsca na zmianę... Potrzebuje przestrzeni a mąz jakiejs fuzji tak to odbieram ... Chcę pokochać siebie i poczuc odwage do zmian.

[@zbigniewrecko4245]

To ładny proces dawania sobie przyzwoleń na swoje uczucia. Wszystkiego dobrego ☺️

[@lidiaszymborska1478]

Tak trzymaj

[@lidiaszymborska1478]

To chodzi o poznawanie i przyznawanie sobie prawa do emocji i świat od tego nie zawala się

[@sawekpolak7761]

Dziękuję za poruszenie tematu "DDA". Pozdrawiam p. Agnieszko.

[@agnieszka.kozak.ak75]

czy trzeba go poruszać częściej?

[@sawekpolak7761]

@@agnieszka.kozak.ak75 Moim skromnym zdaniem. Uważam, że warto, ale ile osób tyle opinii 🙂

[@dorociak24]

Tak. ​@@agnieszka.kozak.ak75

[@anka9637]

@@agnieszka.kozak.ak75 ostatnio czytałam artykuł psychologa (znanego i uznanego) który twierdził że nie istnieje coś takiego jak DDA, już człowiek nie wie kogo słuchać, każdy inaczej😅

[@piotrkaborda]

@@anka9637 a co na to "Twoje ciało", co ono Tobie mówi, jak reaguje w trudnych sytuacjach? Bierzmy wiedzę od wielu, ale ostatecznie słuchamy co w nas. Może DDA/DDD nie określa nas raz na zawsze i dlatego jako tak zrozumiany syndrom nie istnieje?!?

[@joannagadzinowska-szczucin6230]

Znam też podtyp tej gry- miałam taką historię, więc teraz mi wszystko wolno, inni mają schodzić z drogi a ja nie szanuje granic. Mam taką osobę w rodzinie męża i to bardzo wpływa na relacje całej rodziny. Jakby parasol ochronny nad nią (bo wiecie jak strasznie miała) i zgoda na rolę królowej. Jest w tym nieprawdopodobna siła oraz władza. Próbowałam kilka razy zachować sie asertywnie, ale byłam miażdżona i wpadałam w wyrzuty sumienia, system rodzinny bronił królowej więc byłam osamotniona i traktowana jak „przestępca”. Bardzo trudne doświadczenia. Po latach nauczyłam się dystansu i braku zaangażowania w tą relację. Teraz moja siła jest właśnie dystans ( ale nie muszę mieć bliższej relacji, to nie moja rola). Zależy mi na relacjach, ale po latach zrezygnowałam.

[@maxiamberville]

O tak! Na tym wózku, czy też rydwanie można się wozić latami, w dodatku bezkarnie. Jeśli jest się w polu rażenia takiej osoby, to najlepiej opuścić teatrum. "Królowa" jest tylko jedna i umie tylko jedną rolę. Szkoda czasu i energii. Jeśli to rodzina, to musi wystarczyć obsługa administracyjna, a jeśli i to jest zbyt trudne, to można się ograniczyć do pogrzebów. Bez styp ;)

[@joannagadzinowska-szczucin6230]

@@maxiamberville to teściowa…

[@zbigniewrecko4245]

Opuszczenie szachownicy to czasem najlepsze wyjście. Pozbawia po prostu gracza.

[@joannagadzinowska-szczucin6230]

@@zbigniewrecko4245 po latach do tego dojrzałam i świadomie planuje spotkania lub z nich rezygnuje, czasem jednak trzeba, to rodzina.

[@Celawak-f9v]

Dzień dobry... Dziękuję za tą rozmowę. Mobilizuje mnie to do pracy nad sobą,bo jestem DDA i nie wiem czy dla przyjaciół nie jestem, osobą z drewnianą nogą. Zastanawiam się,, czy można to jakoś sprawdzić? Pani Agnieszko często słucham tego co Pani zamieszcza i polubiłam Pani szczery uśmiech i łagodność. Pozdrawiam serdecznie ❤️

[@agnieszka.kozak.ak75]

dziękuję podobno na żywo zyskuję ;)

[@bezznaczenia1]

Świetny materiał, dziękuję

[@ewaccc883]

Grać ! ❤

[@agnieszka.kozak.ak75]

tak jest :)

[@barbarapocica2077]

Gramy dalej👋💥❤

[@Irena-i2s]

Ludzie od zarania dziejów szukają lęku na cierpienie fizyczne i emocjonalne. Wystarczy uświadomić sobie, że przyczyną cierpienia jest brak zgody na bycie ,, W zgodzie z sobą i Tobą". Harris Tomasz

[@zbigniewrecko4245]

Brak akceptacji siebie zmusza do pozyskania jej od innych. A to uruchamia gry.

[@Irena-i2s]

@@zbigniewrecko4245 Dokładnie tak ale nie wiem dlaczego istnieje mechanizm,że nasza wartość musi być potwierdzona przez drugą osobę ?

[@Irena-i2s]

@@zbigniewrecko4245 Myślę, że gry są uruchamiane z lęku przed odrzuceniem. Skoro nie jestem ok to udowodnię , że ty też nie jesteś ok. Nie jestem ok dopóki nie czuję, że spełniłem swój potencjał. Akceptacja siebie to bycie w zgodzie ze swoim potencjałem. Doskonały złodziej będzie miał taką samą akceptację siebie jak i doskonały sportowiec lub doskonały krawiec. Pozdrawiam serdecznie doskonałych terapeutów i przesyłam ukłony.

[@NataliaCh93]

Jestem DDA i nie wciągam nikogo w bycie ofiary, nie muszę i nigdy tego nie robię i zachowuje swój syndrom dla siebie i jako dda staram się żyć normalnie w miarę, pomijając i omijając zaangażowanie i związki. Chodzi o to, że osoba DDA czuje się wybrakowana i że coś straciła i że na wiele rzeczy za późno i wieku rzeczy mieć nie będzie w tym zrozumienia tej drugiej osoby jeśli uda się kogoś jak to się mówi wpuścić, pozwolić się zbliżyć do nas czy jeśli uda się osobie dda zaangażować, osoba DDA jak ja potrzebuje czuć kontrolę w jakimś stopniu bo życie zbyt wiele razy wyciągnęło dywan spod nóg i potem skopało i zaufanie zbyt wiele razy zostało zniszczone przez własnego rodzica.

[@strefaciszy597]

Pani Natalio, można sobie pomóc psychoterapią :)

[@piotrkaborda]

Właśnie o tym schemacie myślenia, który tak w sobie pielegnylujesz, nie dając sobie szansy na nowe, był ten dialog.

[@piotrkaborda]

​@@maamiss5561nie wszystko da się wyleczyć na terapii, bo prawdziwa przemiana odbywa się poza sesjami, dając sobie szacunek, poczucie wartości i zaufanie, że jesteśmy warci najlepszej jakości dla samych siebie.

[@poprostugocha]

Po Twoim poście mam takie mocne przekonanie, że ta rozmowa może pomóc życiu wsuwać Ci z powrotem dywan pod nogi. Tylko odsłuchaj!

[@HalinaPretka]

@@poprostugocha Czasami jest po prostu za późno.

[@mariuszturczynski]

Mnie rozwaliły dwa teksty: 1. Człowiek jest taką kupką nieszczęścia, że jest po prostu kupką, co tu dużo mówić 😁 2. Historia z gipsem A i zaskoczyła mnie radość i poczucie humoru Prowadzącej 😊 w tym odcinku takiego nastroju się nie spodziewałem 🙂

[@agnieszka.kozak.ak75]

Ze Zbyszkiem zabawa jest przednia ♥️

[@mariuszturczynski]

@@agnieszka.kozak.ak75 to widać 🙂

[@mayayaya44]

Nie gram od kiedy zauważyłam to u mojego byłego chłopaka. Jak się raz zobaczy ten mechanizm to nie da się już odzobaczyć również u siebie. W dłuższej mierze faktycznie może się to obrócić przeciwko grającemu. On miał ADHD, na początku podchodziłam do tego oczywiście ze zrozumieniem i wyrozumiałością, faktycznie może być dość wymagającą przypadłością znacząco wpływającą na funkcjonowanie w codziennym życiu, ale po roku miałam dosyć słuchania wymówki, że wszystko było przyczyną tego, że on ma adhd i jego rodzice byli nieodpowiedzialni i inne powiązane przyczyny, np. nie spyta się czy spędzimy razem czas i zaproponuje coś nowego, bo ma syndrom strachu przed odrzuceniem i osoby z adhd często tak mają bo były w dzieciństwie odrzucane i on był odrzucany itd. itd. Doprowadził do takiego ekstremum, że po roku nie potrafiłam traktować go już poważnie, bo cały świat był winny, a on najbiedniejszy i stara się bardzo, ale on ma adhd i jego rodzice byli nieodpowiedzialni i osoby z adhd to to i tamto i znowu w kółko to samo🤦‍♀a ja ciągle ze współczuciem i poczuciem winy starałam się wszystko jakoś zrekompensować po swojej stronie, bo no on tak ma i przecież mówi, że się stara, ale przyszedł czas, że przegiął i powiedziałam dość. Ale przynajmniej umożliwiło mi to zauważyć ten mechanizm również u siebie i z niego zrezygnować

[@zbigniewrecko4245]

Opis bardzo pasuje do naszej rozmowy. Bardzo dziękujemy i życzymy spotkań bez gier i w dorosłości. Wszystkiego dobrego ☺️

[@joannagadzinowska-szczucin6230]

Weszłam w tę grę z koleżanką. To jest straszne, bo mnie faktycznie wciąga- chce wspierać i pomagać, ale budzi już też złość. Masa wokół tego emocji. Jej trudna historia życiowa budzi współczucie, ale takie historie wydarzają się jej wciąż (codzienne sytuacje rosną do rozmiarów dramatów) i ona w tym utyka. Jakby zatrzymała się w roli sprzed lat i wciąż to kontynuuje. Wciąż powtarza cierpienie i ciężką pracę. 😢 uruchamia to we mnie chęć wyciągania jej z tego, przerwania. Spotykam się z reguły z odmową.

[@agnieszka.kozak.ak75]

czasami wstrząs pomaga

[@joannagadzinowska-szczucin6230]

@@agnieszka.kozak.ak75 a jaki to może być wstrząs?

[@memenmeful]

Współczuję, znam to, nie chcę już dłużej grać, ale nie mam narzędzi, żeby jakkolwiek o tym rozmawiać lub z tego z klasą wyjść, po prostu przestaję się powoli kontaktować, to ze mnie wysysa całą energię 😢

[@joannagadzinowska-szczucin6230]

@@memenmeful tak… ta znajomość dużo kosztuje… jest cenna ale też trudna

[@zbigniewrecko4245]

Ale przecież Pani " nie" też może mieć moc.

[@domoweprzedszkoleunas5266]

Super te gry😃👍

[@agnieszka.kozak.ak75]

prawda ?

[@cezarmilo7038]

Kazdy czlowiek ma rozne rodzaje gry w tej grze społecznej. Perspektywy psychoterapeuty są dosyć jasne ,szanuje i gratuluję wytrwałości. Po konfrontacji z kulawym ,który musi się bronić wychodzi jego niedopasowanie społeczne. Ale czy on na pewno chce to niedopasowanie zmienić? Czy on prosi o pomoc ? Jeśli nie ,po co na siłę wkładać kogoś w jakiś własny pogląd na którą nogę ma kuleć? Niech kuleje na tą co mu pasuje;) Jestem zdania ,ze gdyby nie było gorszego ode mnie nie wiedział bym jaki dobry w czymś jestem,dlatego potrzebni są kulawi. Gdyby wszystkie kwiatki na ziemi były różami ,róża straciła by piękno. Gdyby na świecie byli sami święci - nie było by świętości. Jak chodzi o kulawego to Wy wiecie to najlepiej ze dorośli czesto są jak dzieci - niedojrzali. 😢 Taka Boska gra. Ps. Aga -jocker w tali kart może zagrać każdą kartę.

[@agnieszka.kozak.ak75]

:)

[@ACh-gr8en]

Osobiście nie lubie tkwić w swoich schematach, przekraczanie swoich schematow jest ciekawsze i bardziej wciaga w zycie😊 jest tworcze znam to z autopsji

[@zbigniewrecko4245]

Każdy z nas ma wybór czy w życiu gra rolę czy buduje autonomię. Nie dobrze jest pisać scenariusze za innych 😊

[@cezarmilo7038]

​@@zbigniewrecko4245 zgadza się. Każde działanie jest grą. Wychodzimy z jednej i wchodzimy w następną.

[@seeker_-_]

"Po pierwsze to jest o miłości która jest transformująca." - takie potężne zdanie a takie trochę wtracone :) świetny materiał, dziękuję. Niestety bardzo często mamy do czynienia z "miłością na alibi" czyli zrobię rzeczy które pozornie symbolizuja miłość i moja role żeby nikt się nie czepiał, że nie pracuje nad tym, gdzie mam realne braki które faktycznie doskwierają mi i mojemu otoczeniu. Jak zrobić żeby się nie narobić :)

[@agnieszka.kozak.ak75]

w takim razie zrobię film który będzie cały o miłości transformującej - aktualnie mam świetny materiał na warsztatach dla małżeństw !

[@seeker_-_]

​@@agnieszka.kozak.ak75Rewelacja. Im więcej (o) miłości - tym lepiej! :)

[@lauraMadej]

Właśnie rozwodzę się z graczem ze scenki nr 2 . Lek przed bliskością

[@agnieszka.kozak.ak75]

to też wybór

[@renatarenata425]

Jak poznać gdy wychodzę z pozycji ofiary? Zaczynam myśleć "co dalej?" zamiast "dlaczego ja.." Miendolić traumę można całe życie, ale ona potrafi zniewolić niestety często nieświadomie. Dziękuję❤

[@zbigniewrecko4245]

​@@renatarenata425pojawia się gotowość do szukania opcji i brania odpowiedzialności za samodzielne działanie. I takie pierwsze nawet drobne działanie. Ale już decyzja wewnętrzna, że chcę inaczej jest takim sygnałem opuszczania tej roli.

[@gosiataejszys393]

Dobry wieczór, liczę na arcy ciekawą rozmowę, koniecznie z przykładem gry❤

[@agnieszka.kozak.ak75]

i jak było ?

[@gosiataejszys393]

Było mega ciekawie, przedstawione gry pokazały, że "mieć drewnianą nogę" jest bardzo wygodnie. Wnioskuję, że osoba grająca jest bardzo tego świadoma. Nawet może w sobie wywoływać zachowania somatyczne, aby było bardziej wiarygodne. Bardzo mocno uświadomiłam sobie, że łapię się na tę "nogę" i często pomagam. Czułam nieraz, że jest coś nie tak, ale jednak pomagałam z myślą, że będzie lepiej. Jestem znowu o coś lżejsza. Dziękuję bardzo i czekam na jeszcze❤

[@zbigniewrecko4245]

​@@gosiataejszys393gry są nieświadome. Świadome zabiegi to już pewien rodzaj gry władzy nad drugą osobą.

[@bernadetagrabowska3634]

Grajcie proszę bo to otwiera oczy na różne nie zrozumiałe dla mnie rzeczy w zyciu które siebie toczy a ja niewiem czasami o co w tym chodzi i co ze mną nie tak😢

[@zbigniewrecko4245]

Zachęcają nas takie wypowiedzi. Dziękujemy.

[@lektoramator3410]

Opera mydlana Prosiłem o grę, w której osoba zaczyna wracać do swych dawnych przeżyć, co do których nadal odczuwa głębokie uczucia, którymi się nakręca i zatrzymuje w czasie, unikając w ten sposób zmierzenia się z rzeczywistością i takową rozmowę dzięki państwu otrzymałem - dziękuję ☺️ Grę w ,,mentalność ofiary" znam pod inną nazwą pt. ,,opera mydlana". Jaką operą chciałbym się podzielić? Nazwę tę historię: ,,Przymus do bliskości". Narzeczony: Kiedy siadasz na miejscu innym niż obok mnie na wspólnych posiłkach, imprezach rodzinnych czuję się sfrustrowany i samotny, bo potrzebuję bliskości i jedności, czy mogłabyś następnym razem usiąść obok mnie? Narzeczona: Nie! O co ci znowu chodzi? Ty też ostatnio jak byliśmy u Twoich rodziców usiadłeś daleko ode mnie... Narzeczony: Kochanie z tego co pamiętam usiadłem obok ciebie. Narzeczona: No tak, ale nie podszedłeś do mnie i nawet mnie nie przytuliłeś kiedy siedziałam z dziewczynami. Narzeczony: Czy kiedy wspominasz tę sytuację, w której cię nie przytuliłem było ci przykro, bo potrzebowałaś bliskości w tamtym momencie? Narzeczona: O co ci chodzi? Dobrze wiesz, że nie miałam tego nigdy, żeby ktoś siadał obok mnie, żeby mnie przytulał... Co ty sobie myślisz, że to takie proste dla mnie będąc tyle lat w związku, w którym nie było żadnej bliskości ani wsparcia? Narzeczony: kochanie widzę jak bardzo te sytuacje, w których brakowało ci bliskości były dla Ciebie trudne. Czy moglibyśmy spróbować zatroszczyć się o bliskość między nami poprzez siadanie obok siebie w gronie znajomych oraz pocałunek na przywitanie, bądź poszukać wspólnie innego sposobu, tak by każde było zadowolone? Narzeczona: Ty zawsze masz jakieś ale... Zmuszasz mnie do bliskości, ty kompletnie nie rozumiesz co ja przeżyłam a teraz znowu ktoś mnie zmusza... Narzeczony: kochanie z tego co słyszę jesteś zawiedziona, bo brakuje ci zrozumienia, proszę popraw mnie jeśli się mylę... Narzeczona: milczy... Wychodzi z pokoju, po czym wraca po 5 minutach. Narzeczony: Chciałbym byś miała jasność co do tego, że pragnę dla ciebie wolności i zrozumienia. Czy moglibyśmy wrócić do tej rozmowy kiedy nabierzesz więcej chęci do pogadania i poszukiwania porozumienia? Narzeczona: rób co chcesz, daj mi już święty spokój... (Odwraca się plecami do narzeczonego) Narzeczony: dziękuję za to, że poświęciłaś mi czas na rozmowę, dobranoc. Narzeczona: dobranoc! Oczywiście w tej sytuacji nie udało się okazać narzeczonej takiej jakości empatii, by mogła zaufać, że nie jest oskarżana. Jest to jeden z tych momentów, w których szybko próbuję zdać sobie sprawę z tego, że pragnę komunikować się z ludźmi na sposób empatyczny - bez przemocy. Jednak takich momentów w życiu szakalo-żyrafy będzie jeszcze wiele. Tu sprawdzają się słowa (parafraza) Marshalla B. Rosenberga - świat jest tak przesycony przemocą, że nawet kiedy mówisz językiem NVC ktoś może odebrać to jako atak, ale przez nasze chęci pokazujemy ogromną wartość i szacunek wobec życia". W historii widać ewidentne uszy szakala, które zaślepiają możliwość zmiany poprzez ciągłe przebywanie w przeszłości. Jest to swojego rodzaju ,,obraz wroga" wygenerowany poprzez przeszłość, która nie mija i ciągnie się w nowym związku... Co z tym zrobić? To w końcu co z tym zrobić? Żart - kochanie mogłabyś zacząć patrzeć na mnie jak na pluszowego misia do przytulania, niż na jeża, który kłuje? (Nie znalazłem bardziej błyskotliwego żartu...) Wyjście z gry - Nie chcę być zakładnikiem przeszłości dlatego zamierzam kierować naszą rozmowę na tu i teraz. Chcę byś była wolna od przeszłości, czy możemy wrócić do tego co dzieje się między nami teraz? Ps: proszę grać dalej 😉

[@agnieszka.kozak.ak75]

O wolności od przeszłości będzie jutro ❤️

[@lektoramator3410]

@@agnieszka.kozak.ak75 Czekam z głęboką nadzieją i wdzięcznością za reakcję ☺️❤️

[@KatarzynaPanasiuk-er3ru]

O matko😮 w tej drugiej grze to jakbym siebie i moja mamę widziala, tak mi sie przykro i smutno poczuło 😢

[@zbigniewrecko4245]

Pozdrawiamy ciepło zatem ☺️

[@andrzejlalewicz3572]

Dziękuję za tę rozmowę. A co w sytuacji kiedy ofiarą z traumą pracuje na sobą a to inna osoba wpycha ją w ofiarę np a ty jesteś Duda i nie możesz mieć racji, a ty jesteś niepełnosprawny i sobie nie poradzisz itp

[@lidiachoinska3595]

Najgorsza jest fragmentaryczność, ważne jest, aby wysłuchać od początku do końca, aby przerobić w s9obie od początku do końca. ❤❤❤

[@zbigniewrecko4245]

W całości. Tak żeby życie było pełne.