Ömer Türker, Fârâbî Okumaları: Kitâbu’l-hurûf, 7. Seminer

[@nokta-i.istinat]

YZ tarafından çıkarılmıştır: Bu metin, Fârâbî'nin "Kitâbu'l-hurûf" eserinde 'cevher' kavramının incelendiği bir ders kaydının transkripsiyonu. İşte ana noktalar: 1. Cevher Kavramının Halk Arasındaki Kullanımları: - Değerli taşlar ve madenler için kullanılır - Bir kişinin soyu, ailesi anlamında kullanılır (örn: "cevheri iyidir") - Bir şeyin özü, aslı anlamında kullanılır (örn: "elbisenin cevheri") 2. Felsefi Kullanımları: - Bir konuda bulunmayan (yani başka bir şeye bağlı olmadan var olan) duyulur nesne - Bir şeyin mahiyetini oluşturan unsurlar - Tür, cins veya fasıl gibi bir şeyin ne olduğunu tanımlayan yüklemler 3. Aristoteles'in Cevher Ayrımı: - Birinci cevher: Somut, tekil varlıklar (örn: şu masa) - İkinci cevher: Tümel kavramlar (örn: masalık kavramı) 4. Cevherin Özellikleri: - Diğer kategoriler (arazlar) cevhere muhtaçtır - Cevher başka bir şeye muhtaç değildir - En temel varlık kategorisidir 5. Filozofların Tartışmaları: - Bazı filozoflar en basit yapı taşlarının (atomlar gibi) cevher olmaya daha layık olduğunu düşünmüştür - Bazıları madde ve suretin birleşiminin cevher olduğunu savunmuştur - Cevherin tekliği veya çokluğu konusunda farklı görüşler vardır Metin, Fârâbî'nin cevher kavramını hem gündelik dildeki hem de felsefi kullanımlarıyla kapsamlı bir şekilde ele aldığını gösteriyor.