მიქაელი - დაბრუნდება

ლირიკა:
დაბრუნდება მოლოდინის უეცარი ღამე
როცა ატმის ყვავილები მზესთან ერთად ჩავა
დაბრუნდება ამინდები დაბრუნდება მალე
მერე წვიმის ნაპირები სადღაც შორს რომს წავა
…
მოახლოვდა ქალბატონო ტბის ნაპირთან ღამე
ახლა როგორ მივატოვო ოცნება და ნატვრა
მოდი ახლა ამ ნაპირთან მომიყევი რამე
თორე ასე შენი ხმები რომ უეცრად ჩაქრა
…
სულ საღამოს მოლოდინი ნისლის იქეთ ქრება
ბეჭდებზე რომ დაგეყრება გაზაფხულის ცვარი
მოვა მთვარე შეეჭვდება და კვლავ დაფიქრდება
რატომ ღამის მოლოდინში ვიყავ ცაზე წყნარი
დრო მოვადა ჩემი ლექსი აქ კვლავ ატირდება
მე სულ ასე მატარებდა შენი ქარიშხალი
სადაც მტკვარი ამ ნაპირთან არაგვს უერთდება
როგორც ნელად ფიქრს შემოსავს აქ ცის დასავალი
…
გამაღვიძა ღამის ალმა როგორც ნელმა ქურდმა
ვიცი თვალზე მოგადგება განშორების ცრემლი
ღამის შუქში დავიტოვე მხოლოდ ტკბილი ლუკმა
და წარსულთა წერილებად აქ დაეცა ფრთები
ღამის ქარის მუქ სარკეში მოანათა შუქმა
და სულს როგორ ენატრება ეს ზღაპარი ძველი
მივდივარ და ბაღში მხოლოდ სავსე მთვარე სწუხდა
მოსაუბრემ გაგიწოდა მეგობრობის ხელი
…
აღელვებული მორევის ქაფი
სავსე საზარლად მცურავი მკვრდებით
მთვარემ მონახა ერთი სარდაფი
ქარის ზვირთივით დაკეცა ფრთები
გამაქანბენ ცხენები სწრაფი
ბნელ სამარიდან როგორმე ვდგები
აჩუქეთ წარსულს ელვა და ხმალი
რომ კვლავ გაიგოს ლანდების ხმები