Na Światowy Dzień Bibliotekarzy i Bibliotek.

[@poczytalny6547]

Pamiętam, że dawniej na wsiach książek nie trzymało się na półkach, lecz w takich wielkich zamykanych skrzyniach. Ludzie traktowali książki jak prawdziwe skarby, którymi wymieniali się chodząc jeden do drugiego. Czytało się raczej tylko porą zimową, gdyż w inne okresy ludzie na wsi mieli ręce zawsze pełne roboty. Czytanie to był rarytas i często jedyne okno na świat. Dziś mamy inne okna na świat i czytanie książek przestało być dla wielu obcowaniem z tajemnicą i niezwykłą przygodą. Największy sentyment mam do pewnej małej wiejskiej biblioteki, w której uczyłem się stawiać pierwsze kroki w świecie literatury, piękne wspomnienia!

Dziękuję.:)

[@TheJane1775]

Ja pokochałam książki dzięki rodzicom i dzięki temu, że mój rodzinny dom zawsze wypełniony był tymi papierowymi przyjaciółmi. Biblioteczka czy półki z książkami znajdują się w każdym pokoju, a nawet w kuchni zamieszkują jeden z parapetów. Przez tę miłość i to, że wśród książek czuję się jak w domu, całe pudła wędrowały ze mną z miejsca na miejsce przez lata studiów, a teraz kiedy tworzę swój własny dom zajmują w nim honorowe miejsce i są najcenniejszym dorobkiem. I naprawdę nie wyobrażam sobie, żeby kiedykolwiek mogło być inaczej :) Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję.:)

[@Japoleczka]

Mieszkanie moich rodziców zawsze wyglądało jak biblioteka. Pochodzę z małej miejscowości, księgarni tam nie było, ale odkąd pamiętam mama i tato zamawiali książki, które przychodziły potem pocztą - i następował ekscytujący moment rozpaczkingu :D Ponieważ pochodze z miejscowości na końcu świata, przez bardzo długi czas byliśmy dla sąsiadów dodatkową bibioteką, ciągle ktoś pożyczał encyklopedię, lektury, powieści, a mama do dzisiaj pamięta, że w '84 Renata z parteru pożyczyła od nas Mitologię Parandowskiego i nigdy jej nie oddała... Pomimo większej dostępności książek, moi rodzice nadal mieszkają z dala od wielkich ośrodków i niezmiennie kupują książki drogą wysyłkową, mają jednak również swoje ulubione antykwariaty w pobliskim mieście powiatowym. Antykwariat mamy jest duży, nowoczesny i drogi, tata natomiast wynalazł skądś człowieka, który skupuje i sprzedaje bardzo stare książki w swoim garażu. Nabywców ma niewielu, za to się z tatą zaprzyjaźnili, a mój ojciec zawsze honorowo kupi coś za 2 lub 5 zł. Mój dom jest na emigracji, która stała się drugą ojczyzną. Wszyscy czytamy, a główna biblioteczka jest w pokoju z kominkiem. W długie jesienne wieczory (bo jesień w Irlandii występuje dość często :P) siedzimy przy ogniu, pies udaje dywan a ja ciesze się, ze mogę się zrelaksować wieszając oko na niezbyt imponujących, ale jednak całkiem przyjemnych zbiorach.

[@Agawa331]

W moim domu rodzinnym nie było książek ale mama czytała książki z biblioteki. I u mnie już są książki. :) Ktoś powiedział aby nie ufać ludziom, którzy mają większy telewizor niż półkę z książkami :)

Dziękuję.:)

[@r.teclaw]

Moja biblioteka domowa jest spora :) i kocham to, że rodzice je kupowali

[@yoannathyria6532]

W moim rodzinnym domu odkąd pamiętam półki uginały się od książek. Koło kanapy leżał stosik aktualnych gazet. W swoim domu również mam biblioteczke z książek, które są czytane ;) Nie wyobrażam sobie domu bez książek. Dom bez książek to jak dom bez duszy. Serdecznie Pozdrawiam :)

Dziękuję.:)

[@tuczytam1460]

W moim domu półki uginały się od książek, głównie za sprawą mojej mamy, która założyła mi kartę biblioteczną gdy miałam kilka miesięcy (oczywiście, żeby wypożyczać więcej dla siebie;)) Przez to, choć pochłaniałam książki, miałam zawsze kiepskie statystyki w szkolnej bibliotece. W sumie prawie wszyscy w mojej rodzinie bliższej i dalszej dużo czytają, więc fakt, że istnieją ludzie, którzy nie mają w domu książek był dla mnie zawsze szokujący. A Jeżycjada była moją wielką miłością, dzięki niej w wieku 10 lat uczyłam się na pamięć łacińskich sentencji i fragmentów "Hamleta":D TuCzyTam : Gosia

[@czamag1]

tuczytam Ja tak samo uczyłam się cytatów😂 niestety jak próbuję sobie coś przypomnieć to przychodzą mi do głowy tylko te z komiksów o Asterixie 😀

Dziękuję.:)

[@tuczytam1460]

Dorzuciłabym jeszcze Bibliotekę Babel z opowiadania Borgesa (do której zresztą Eco nawiązywał) i bibliotekę ze Świata Dysku, w której bibliotekarzem jest orangutan:) Dziękuję za przypomnienie ważnej daty. We wtorek mam spotkanie Klubu Książki, więc przyjdę z prezentem. TuCzyTam: Asia

Dziękuję.:)

[@joannawilczak3329]

Ja swoją przygodę z książkami zaczęłam od serii "Opowieści z Narnii", którą wypożyczyłam z biblioteki. Często odwiedzałam bibliotekę i gdy przeczytałam większość książek, które mnie interesowały zaczęłam gromadzić swoją biblioteczkę, która dziś już liczy prawie 900 pozycji i ciągle się powiększa :)

Dziękuję.:)

[@czamag1]

W moim domu nie było jakiejś specjalnej biblioteki, ale jako dziecko uwielbiałam kiedy czytano mi książki. Pierwsze książki, o które sama się postarałam to była seria o Ani z Zielonego Wzgórza. Nie jestem pewna liczb, ale wydaje mi się, że tom kosztował 33000 i mogłam go kupić za 11 butelek po śmietanie zwróconych do sklepu :-) Potem była oczywiście Jeżycjada, którą czytam do dziś, a w grudniu spełniłam swoje dziecięce marzenie o pojechałam zobaczyć kamienicę nr 5 😃

Dziękuję.:)

[@TheMinka1976]

Borejkowe wydarzenie miało miejsce w tomie "Język Trolli" (o ile skleroza mnie nie myli:) U nas, w domu rodzinnym, czytały i chodziły do biblioteki kobiety, a mężczyźni grali w piłkę i chodzili na mecze. Taki dziwny podział...

Dziękuję.:)

[@annad.-innaperspektywa1518]

W domu moich dziadków raczej nie było książek. Moich bliskich nie było na nie stać, albo - co równie prawdopodobne - w małej miejscowości nie mieli dostępu do książek, które ich interesowały. Babcia kolekcjonowała za to ,,Przyjaciółkę". Sytuacja zmieniła się w momencie mojego przyjścia na świat. Wiele czasu w dzieciństwie spędzałam w szpitalach, a że to był to czas, kiedy rodzice nie mogli przebywać tam z dziećmi, więc "na pocieszenie dostawałam bajki. Część z tych pozycji mam do dziś, a inne komuś pożyczyłam i już do mnie nie wróciły. Teraz mam w domu ok. dwustu książek, co jest chyba dość małym zbiorem jak na osobę, która pisze opinie dla portalu literackiego. Zawsze jednak twierdziłam, że książka ma swoją wartość jedynie, jeśli jest czytana, więc często po poznaniu treści konkretnej publikacji pożyczam lub wysyłam ją dalej, nie żądając zwrotu, choć stosuję czasem odstępstwa od tej reguły. Nie mam żyłki kolekcjonera, więc kupuję tylko te tytuły, na których mi zależy. Rzadkie zakupy rekompensuje mi zbiór gminnej biblioteki, gdzie zawsze znajdę coś ciekawego.

Dziękuję.:)

[@MnWoolf]

Wspaniały odcinek!

Dziękuję.:)

[@poslowiepodcast]

Moi rodzice nigdy nie czytali. Nie wiem skąd u mnie czytanie się wzięło. W moim domu było około 15 książek, jednak teraz cały czas moja domowa biblioteczka się powiększa. P.S. Też kocham Jeżycjadę. Na razie zaczynam nadrabiać, więc nie jestem w stanie odpowiedzieć, w którym tomie było to wydarzenie, lecz myślę, że niedługo będę wiedział. Pozdrawiam.

[@tuczytam1460]

To jest właśnie magia literatury:) Takie czytelnicze historie dają nadzieję. TuCzyTam : Gosia

[@poslowiepodcast]

Zgadzam się w stu procentach ;-)

Dziękuję.:)