P-38 Lightning

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:
👉 patronite.pl/P...
Albo postawić nam symboliczną kawę w serwisie Buycoffee.to:
👉 buycoffee.to/p...
Zapraszamy na nasze kanały w mediach społecznościowych:
➡️ / podcast.wojenne.historie
➡️ / podcastwojennehistorie
➡️ / wojenneh
➡️ / podcastwojennehistorie

[@piotrbabkiewicz3812]

Diabeł z rozdwojonym ogonem:) Piękny samolot, na którym bardzo dobrze widać jak dużym problemem w silnikach lotniczych było spalanie stukowe. Gdy w czasie nudnej eskorty bombowców pilot zobaczył niemieckie myśliwce nagle miał pełne ręce roboty aby przygotować swój samolot do walki. Zamknąć zawory dodatkowych zbiorników paliwa, następnie odrzucić je. Przestawić dźwignie regulatorów obrotów smigieł aby silniki osiągnęły obroty mocy maksymalnej. Dopiero wówczas można było otworzyć przepustnicę. Gdy w pośpiechu pilot zrobił to w odwrotnej kolejności siniki mogły eksplodować. Na koniec zostało tylko wyłączyć podświetlenie celownika. W czasie lotu było wyłączone bo żarówki często się przepalały. Ale gdy pilot zrobił wszystko jak należy to mógł teraz prowadź walkę na bardzo dobrym myśliwcu. Który pokazywał że w walkach powietrznych drugiegiej wojny światowej liczyły się osiągi a nie zwrotność.

[@Bajaos]

No tak bo zawsze cie dogonią 😀. Ciekawy komentarz.

[@krzysztofzawadzki6704]

Zapomniałeś o przestawieniu regulacji składu mieszanki na bogatą. W rzeczywistości całość tych operacji zawierała się w pojedynczych sekundach. Nie bardzo rozumiem w czym problem, na samolotach jednosilnikowych było dokładnie tak samo a manetki obu silników przestawiało się jednocześnie. Tylko w FW 190 sterowało się silnikiem jedną manetką.

[@kokogdak8151]

Upomnę się o jeden drobiazg. Pewnie gdzieś, ktoś w komentarzach już wspomniał, ale nie przebiję się przez ponad dwie setki komciów. Nad Pacyfikiem dwa silniki oznaczały, że w razie awarii/uszkodzenia jednego z nich, można dociągnąć na drugim w pobliże przyjaznego brzegu, albo jakiegokolwiek brzegu. Kolosalna zaleta, dożo mniej istotna nad Niemcami. Bardzo dziękuję za świetny odcinek.

[@Turloghan]

Jako myśliwiec Lightning trafił do służby w momencie, kiedy Luftwaffe była w szczycie swojego potencjału, posiadało wciąż najlepszych "experten" w służbie, dopiero zaczynał się proces nacisku na nią przez alianckie siły lotnicze owocujący później degradacja kadry pilotów myśliwskich. Tak jak wspomniano w podcaście, Lightning miał ciężej, gdyż jego niedoświadczeni bojowo piloci trafili na elitę Luftwaffe, co kończyło się nieraz dużymi stratami w walce. Ponadto program treningowy pilotów Błyskawic był w dużym stopniu nieadekwatny do wymagań pilotażu myśliwca dwusilnikowego wyposażonego w turbosprężarkę. Dodatkowo w czasie testów i w walce wyszły niepożądane właściwości samolotu podczas nurkowania z dużych wysokości, związane ze wzrostem prędkości powietrza opływającego samolot w obszarze pomiędzy gondolami silników a gondola pilota, gdyż powietrze przyspieszane tam dodatkowo przez strumień zasmigłowy, osiągało prędkość pozwalająca na powstanie w górnej części subsonicznej fali uderzeniowej, która przerywała stabilny opływ strug powietrza górnej części skrzydła w jego przedniej części profilu, co powodowało gwałtowny spadek siły nośnej profilu (struga opływu w dolnej części profilu płynęła nadal), co w konsekwencji przesuwało punkt parcia siły nośnej skrzydeł do tylnej części profilu, co owocowało niekontrolowanym nurkowaniem samolotu, które niemożliwe było do skontrowania powierzchniami sterowymi dopóki samolot nie znalazł się w niższych wysokościach z gęstsza atmosferą(wyższa liczba Macha, później osiągana krytyczna liczba Macha profilu skrzydeł samolotu) kiedy zanikała z tego powodu fala uderzeniowa powietrza na górnej części skrzydła. Niestety, zginęło z tego powodu paru pilotów, dlatego też był to jeden z powodów "niechcenia" tego samolotu przez 8AF, gdyż to uniemożliwiało nurkowanie(kąt nurkowania ograniczono do -15st. pow. 6km wys.)na dużych wysokościach walk powietrznych nad Niemcami, co skwapliwie wykorzystywali Niemcy. Problem rozwiązano po wielu staraniach dopiero w wersji P-38L , gdzie dodano pod zewn. częściami skrzydeł klapy hamulców aerodynamicznych, wysuwane w czasie 1sek. które nawet podczas nurkowania pod dużymi kątami uniemożliwiały przesuwanie się środka parcia siły nośnej do tylnej części profilu skrzydła, ułatwiając "podnoszenie nosa" samolotu i utrzymując go w dopuszczalnym zakresie prędkości. Co do silnika V1710 - to najpopularniejszy silnik rzędowy w układzie V w całych amerykańskich siłach powietrznych i alianckich, więc stwierdzenie o jego "beznadziejności" jest nie na miejscu. W przypadku Lightninga problemy z niezawodnością silników wynikały z samej konstrukcji układu chłodzenia, który w "pierwszej" generacji samolotu (wersje YP-38, D, E, F, G, H) wykorzystywał chłodnice międzystopniowe powietrza doładowywanego z turbosprężarki umieszczone w zewn. części skrzydeł (na zdjęciu widać dziurki wlotów powietrza w skrzydle na zewnątrz od gondoli silnika)o zbyt małej wydajności, obliczonej na wczesne wersję silnika Allison, do około 1100Hp, jak w prototypie XP-38. Przy stopniowym wzroście mocy silników w kolejnych wersjach, okazywało się że te chłodnice nie są w stanie dostarczyć do gaźników dostatecznie wychłodzonego skompresowanego powietrza, co powodowało przegrzanie silników w szybkim tempie, co oprócz ryzyka zatarcia i rozerwania silnika mogło doprowadzić do efektu spalania stukowego, co z kolei prowadziło do połamania korbowodów i wyrywania cylindrów. Efekt ten dodatkowo mógł częściej następować przy używaniu paliwa o zbyt niskiej liczbie oktanowej, poniżej 100, gdyż prawdopodobnie taka była używana przez jednostki P-38 8AF w Anglii, prowadząc do częstych usterek na dużych pułapach lotu, co przełożyło się na opinie o samolocie. Co do chłodnic oleju, na dużych pułapach były z kolei zbyt wydajne, prowadząc do możliwości gwałtownego przechłodzenia oleju, zgęstnienia i zatrzymania obiegu oleju, potem zatarcia silnika. Tym bardziej iż początkowe wersję nie miały automatycznych termostatów temperatury oleju, co wymagało od pilota stałego śledzenia temp. oleju w obu silnikach, nawet w czasie walki angażując jego uwagę. Powyższe problemy rozwiązano w wersji P-38J, gdzie zastosowano chłodnice międzystopniowe powietrza doładowującego przeniesione do nowego typu gondoli silnikowej, powiększone chłodnice oleju też umieszczono pod większym kątem względem strumienia powietrza. Ponadto powiększono chłodnice cieczy chłodzącej silnik w tylnej części belek silnikowych, wraz z dodaniem do tych układów termostatów automatycznych. Innym problemem była niezadowalająca prędkość obrotu wokół osi podłużnej samolotu (szybkość obrotu samolotu na maksymalnym wychyleniu lotek), gdyż przy dużych prędkościach opór powietrza na lotkach powodował powstanie dużych sił w układzie sterowania, których nie mógł pokonać pilot, co uniemożliwiało robienie szybkich uników i zmian kierunku lotu. Rozwiązano to przez dodanie wzmacniaczy hydraulicznych "boosterów", co uczyniło Lightninga nawet lepszym od Fw-190 w "obrotach" przy wysokich prędkościach, a piloci mogli to teraz robić jedną ręką na sterownicy bez wysiłku. Lightning był pierwszym myśliwcem z takim rozwiązaniem. Nie wprowadzono, niestety do produkcji( wzgląd utrzymania tempa produkcji gdyż priorytet do śmigieł Hamilton-Standard miały inne samoloty, konieczność przestawienia maszyn w fabrykach, co mogło wywołać spadek ilości wyprodukowanych egzemplarzy, co było niewskazane wobec potrzeb frontowych jednostek) wersji P-38K z hydraulicznie sterowanymi śmigłami z łopatami wiosłowymi firmy Hamilton (wszystkie wersje używały śmigieł Curtiss-Electric, z elektrycznym systemem sterowania kąta natarcia łopat śmigła), której osiągi były na tym samym poziomie co najnowsze wersje Mustangów i Thunderboltów, wykorzystano jej rozwiązania w wersjach J oraz L. To pokazuje wspaniały potencjał tego samolotu, który będąc konstrukcją z końca lat 30tych, był w stanie utrzymać się "na topie" praktycznie aż do świtu ery samolotów odrzutowych, będąc w produkcji przez całą wojnę.

[@wojborkaganowicz6721]

wyśmienita wypowiedź, niestety wnoszaca więcej niż podcast. Byłem zachwycony tematem, jednak mocno się zawiodłem po przesłuchaniu - bardzo skrótowo i po macoszemu, ogrom esencjonalnych ciekawostek pominięty. pzdr

[@krzysztofzawadzki6704]

Ograniczeniem była temperatura powietrza przed gaźnikiem, co wymagało zmniejszenia mocy silnika na małych wysokościach o około 200 hp na silnik, jako rezultat niewystarczającej wydajności chłodnic międzystopniowych. Co do benzyny wysokooktanowej to nie było z nią problemu, bo całkowicie była sprowadzana z Ameryki w wystarczającej ilości. Reszta jak najbardziej ok, tylko pogratulować.

[@Turloghan]

@@krzysztofzawadzki6704 Zgadzam się całkowicie z rozmówca, dzięki za komentarz do mojego postu. Pozdrawiam.

[@piotrbabkiewicz3812]

A gdy dodamy do tego że nie ma dwóch identycznych silników tak samo jak nie ma dwóch identycznych gaźników. To okazuje się że silniki grzały się nierównomiernie. Bardziej grzał się silnik który pracował na bardziej ubogiej mieszance. Więc pilot miał ci robić aby utrzymać stałą temperaturę silnika w locie z dużymi różnicami prędkości i wysokości. A gdy dodamy do tego że uboga mieszanka zwiększa szansę na spalanie stukowe to siedzimy że obsługa układu napędowego wczesnych wersji była mocno absorbująca. Amerykanie produkowali bardzo dobre śmigła o dużej sprawności które więcej mocy z silnika zamieniały na ciąg. Klucz do osiągów samolotu tłokowego to małe opory aerodynamiczne, silnik o dużej mocy oraz śmigło o dużej sprawności.

[@tomasznowicki9765]

Jedną z najciekawszych wersji w Europie tej maszyny to wersja bombowa z dwu osobową załoga i oszklonym dziobem dla bombardiera, która dzięki temu mogła samodzielnie lub kierując całym oddziałem P-38 (w tym klasycznych) służyć jako szybkie bombowce dalekiego zasięgu, szybsze od B-17, mające podobny zasięg a poprzez wprowadzenie wpierw celowników Norden a potem radaru były ciekawymi alternatywami dla wielkich formacji B-17 w atakach na cześć celi w Europie.

[@robertbarszczewski6354]

Mój dziadek który był zesłany na roboty w Niemczech, pod Pasewalk, opowiadał mi w dzieciństwie o dwukadłubowych amerykańskich samolotach co latały w osłonie wypraw bombowców, ale ja sie wtedy na samolotach nie znałem.

[@przemoko]

Mój też mi to opowiadał, że bombardowały jakaś fabrykę (był gdzieś niedaleko Heidelbergu, ale czy to tam bombardowano, czy go później w tamte okolice przenieśli to nie pamiętam), zaznaczał, że były dwukadłubowe amerykańskie samoloty. Zastanawiało mnie to właśnie, bo ten sprzęt był dużej mierze wykorzystywane na Pacyfiku.

[@tomekdomin3480]

Siostra mojej babci zostala zlapana i zabrana na roboty do Niemiec. Niestety nie udalo sie odszukać

[@punisher7183]

No i pięknie 😀 jeszcze tylko P-51, P-47, P-40, F4F Wildcat, F6F Hellcat i jesteśmy w domu 😎

[@xflashu8075]

Jeszcze p-63 black widow

[@Hanf75]

No i dwie twarze F2A.

[@punisher7183]

@@Hanf75 Buffalo 😀

[@elcamino77777]

I P-61 z YF-23 i komplet :)

[@marcinhetna557]

Kolejny świetny odcinek. Był B29, był Mosquito, był P38, teraz trudno i darmo, musi być P51!

[@metalhead9517]

Warto dodać, że problemem który tak naprawdę położył ten samolot w 8AF, a którego nie było szans łatwo rozwiązać, była konstrukcja skrzydła - dość gruby profil płata w porównaniu do innych maszyn. Rzecz w tym, że gdy końcem lat 30 projektowano ten samolot, inżynierowie nie znali jeszcze dobrze zjawisk występujących podczas lotów z większymi prędkościami, rzędu 600 - 800 kmh i więcej. Nie wiedzieli zatem o pewnych wadach przyjętego przez siebie rozwiązania, które uwidoczniły się dopiero wraz z przyjęciem P-38 do służby. Przyjęty układ, z grubym płatem powodował, że samolot miał niską tzw. krytyczną liczbę macha - wtedy, przy prędkościach znacznie poniżej prędkości dźwieku, uwidaczniają się zjawiska związane z opływem naddźwiękowym - lokalnie powietrze tą prędkość osiąga. Powoduje to szereg problemów, wliczając utratę sterowności i ryzyko zniszczenia maszyny. Nurkowanie z dużą prędkością w takim samolocie robi się zwyczajnie niebezpieczne - poważna wada, którą mogli wykorzystywać Niemcy, o czym Panowie wspomnieli. Wada ta jest najgroźniejsza i najbardziej problematyczna w warunkach w jakich działała 8 AF, a więc loty na bardzo dużych wysokościach i z dużymi prędkościami. Stąd niepochlebne opinie. Na innych teatrach jak Pacyfik, gdzie na ogół latano niżej, a przeciwnik w postaci Japończyków dysponował wolniejszymi samolotami nie było to już takim problemem, za to znaczenie zyskiwały zalety tej maszyny w postaci dużego zasięgu i paradoksalnie, bezpieczeństwa (dobrze jest mieć dwa silniki lecąc gdzieś nad oceanem). Ogólnie był to dobry samolot, ale nie w każdych warunkach i stąd jego różna ocena. Problem częściowo rozwiązano instalując w 1944, od późnych wersji J, "klapy nurkowe" - rodzaj hamulców aerodynamicznych, pozwalających wyprowadzić samolot ze zbyt szybkiego nurkowania. Było to jednak tylko "leczenie objawów" a nie rozwiązanie źródła problemu, które wymagało by przekonstruowania całego płata - inwestycja poważna, a średnio opłacalna, w momencie gdy 8AF masowo otrzymywała już P-51, a P-38 radziły sobie dobrze w innych teatrach.

[@cezarydanielewicz3812]

- skrzydlo nie bylo grubsze niz w P47 - chociaz rawda jest ze samolot mial wade z nurkowaniem - w Europie P38 nie byly az tak uzytecze ale amerykanie mieli P 47 a potem P 51 - natomiast nad pacyfikiem byl bardzo uzyteczny - glownie ze wzgledu na zasieg i slabsze osiagi poczatkowych samolotow japonskich

[@Sebastian-ul1si]

​@@cezarydanielewicz3812 dziękuję za streszczenie captain obvious

[@metalhead9517]

@@cezarydanielewicz3812 No właśnie między profilem P-47 a P-38 istnieją zasadnicze różnice. Republic S-3 z P-47 był już profilem optymalizowanym pod większe prędkości o małej grubości względnej. P-38 zbudowano jeszcze z "tradycyjnym" profilem NACA rodem z okresu międzywojennego i był stosunkowo gruby w stosunku do nowszych myśliwców. Sam profil to jeszcze nie wszystko, ale w tym przypadku skutecznie skrócił możliwości rozwoju tej konstrukcji o kilka lat.

[@cezarydanielewicz3812]

@@metalhead9517 moze i nie wszystko ale duzo - mozna przywolac przyklad Typhon - Tempest - wydaje mi sie ze w przypadku P 38 zawazyla toche duma amerykanow - byl to samolot bardzo zaowansowany technicznie jak na czas swojego powstania i to przeslanialo jego wady - zreszta nas pacyfikiem panowal -w przestworzach , a ewentualny rozwoj - coz w momencie kiedy pojawil sie P 51 - wszystko inne , lacznie z P 47 - zostalo zdeklasowane

[@piotrzurawski8346]

Dzięki. Uwielbiam czytać takie wpisy. :)

[@woytaswoytaszewski653]

Na śniadanko ..skrzydełka ..super ..siadam i zajadam się intelektualnie 👍👍👍👍

[@Wguy1972]

No i to jest temat! Jeden z moich ulubionych myśliwców! Dzięki!

[@maciejlublin829]

Ponoć zupełnie sobie nie radził z myśliwcami Luftwaffe. Można przeczytać w różnych artykułach. Pewnie jednym z problemów był ten beznadziejny silnik Allison V-1710 który miał ciągłe problemy z turbosprężarką i zastąpiono go później RR Merlinem (w Mustangach). Jak na największą gospodarkę to wstyd że porządnego silnika nie umieli wyprodukować co spełniał by potrzeby wojska :)

[@Wguy1972]

@@maciejlublin829 zgadzam się w całej rozciągłości! Ale "on" mi się najnormalniej w świecie podoba:-)). Zawsze podobały mi się tzw. " ramy" np: p-61 czy Fokker g-1. To trochę jak z kobietą: ta ci się podoba a tamta nie...

[@maciejlublin829]

@@Wguy1972 Ale wiele było problemów z gospodarką USA w czasie iiwś, okazało się że nie tylko nie umieją robić dobrych silników rzędowych ale i technologie radarową mieli zacofaną co pokazała misja Henryego Tizzarda i przekazanie brytyjskich osiągnięć w tej dziedzinie. Armaty ppanc też tak sobie radziły z pancerzami niemieckich czołgów (zarówno te 76,2 mm jak i 90 mm) i można o tym przeczytać np w książce Michaela Greena nt amerykańskich wojsk pancernych iiwś. Do tego wojska inżynieryjne czasami korzystały z zabawek Hobbarta bo sami nie potrafili wyprodukować nawet porządnego trału przeciwminowego (w tej samej książce można to znaleźć). Wg mnie to wstyd że tacy nieudacznicy byli zwycięzcami ii wś.

[@Turloghan]

@@maciejlublin829 Kompletnie nie zgadzam się z Tobą. Jako myśliwiec Lightning trafił do służby w momencie, kiedy Luftwaffe była w szczycie swojego potencjału, posiadało wciąż najlepszych "experten" w służbie, dopiero zaczynał się proces nacisku na nią przez alianckie siły lotnicze owocujący później degradacja kadry pilotów myśliwskich. Tak jak wspomniano w podcaście, Lightning miał ciężej, gdyż jego niedoświadczeni bojowo piloci trafili na elitę Luftwaffe, co kończyło się nieraz dużymi stratami w walce. Ponadto program treningowy pilotów Błyskawic był w dużym stopniu nieadekwatny do wymagań pilotażu myśliwca dwusilnikowego wyposażonego w turbosprężarkę. Dodatkowo w czasie testów i w walce wyszły niepożądane właściwości samolotu podczas nurkowania z dużych wysokości, związane ze wzrostem prędkości powietrza opływającego samolot w obszarze pomiędzy gondolami silników a gondola pilota, gdyż powietrze przyspieszane tam dodatkowo przez strumień zasmigłowy, osiągało prędkość pozwalająca na powstanie w górnej części subsonicznej fali uderzeniowej, która przerywała stabilny opływ strug powietrza górnej części skrzydła w jego przedniej części profilu, co powodowało gwałtowny spadek siły nośnej profilu (struga opływu w dolnej części profilu płynęła nadal), co w konsekwencji przesuwało punkt parcia siły nośnej skrzydeł do tylnej części profilu, co owocowało niekontrolowanym nurkowaniem samolotu, które niemożliwe było do skontrowania powierzchniami sterowymi dopóki samolot nie znalazł się w niższych wysokościach z gęstsza atmosferą(wyższa liczba Macha, później osiągana krytyczna liczba Macha profilu skrzydeł samolotu) kiedy zanikała z tego powodu fala uderzeniowa powietrza na górnej części skrzydła. Niestety, zginęło z tego powodu paru pilotów, dlatego też był to jeden z powodów "niechcenia" tego samolotu przez 8AF, gdyż to uniemożliwiało nurkowanie(kąt nurkowania ograniczono do -15st. pow. 6km wys.)na dużych wysokościach walk powietrznych nad Niemcami, co skwapliwie wykorzystywali Niemcy. Problem rozwiązano po wielu staraniach dopiero w wersji P-38L , gdzie dodano pod zewn. częściami skrzydeł klapy hamulców aerodynamicznych, wysuwane w czasie 1sek. które nawet podczas nurkowania pod dużymi kątami uniemożliwiały przesuwanie się środka parcia siły nośnej do tylnej części profilu skrzydła, ułatwiając "podnoszenie nosa" samolotu i utrzymując go w dopuszczalnym zakresie prędkości. Co do silnika V1710 - to najpopularniejszy silnik rzędowy w układzie V w całych amerykańskich siłach powietrznych i alianckich, więc twoje stwierdzenie o jego "beznadziejności" jest nie na miejscu. W przypadku Lightninga problemy z niezawodnością silników wynikały z samej konstrukcji układu chłodzenia, który w "pierwszej" generacji samolotu (wersje YP-38, D, E, F, G, H) wykorzystywał chłodnice międzystopniowe powietrza doładowywanego z turbosprężarki umieszczone w zewn. części skrzydeł (na zdjęciu widać dziurki wlotów powietrza w skrzydle na zewnątrz od gondoli silnika)o zbyt małej wydajności, obliczonej na wczesne wersję silnika Allison, do około 1100Hp, jak w prototypie XP-38. Przy stopniowym wzroście mocy silników w kolejnych wersjach, okazywało się że te chłodnice nie są w stanie dostarczyć do gaźników dostatecznie wychłodzonego skompresowanego powietrza, co powodowało przegrzanie silników w szybkim tempie, co oprócz ryzyka zatarcia i rozerwania silnika mogło doprowadzić do efektu spalania stukowego, co z kolei prowadziło do połamania korbowodów i wyrywania cylindrów. Efekt ten dodatkowo mógł częściej następować przy używaniu paliwa o zbyt niskiej liczbie oktanowej, poniżej 100, gdyż prawdopodobnie taka była używana przez jednostki P-38 8AF w Anglii, prowadząc do częstych usterek na dużych pułapach lotu, co przełożyło się na opinie o samolocie. Co do chłodnic oleju, na dużych pułapach były z kolei zbyt wydajne, prowadząc do możliwości gwałtownego przechłodzenia oleju, zgęstnienia i zatrzymania obiegu oleju, potem zatarcia silnika. Tym bardziej iż początkowe wersję nie miały automatycznych termostatów temperatury oleju, co wymagało od pilota stałego śledzenia temp. oleju w obu silnikach, nawet w czasie walki angażując jego uwagę. Powyższe problemy rozwiązano w wersji P-38J, gdzie zastosowano chłodnice międzystopniowe powietrza doładowującego przeniesione do nowego typu gondoli silnikowej, powiększone chłodnice oleju też umieszczono pod większym kątem względem strumienia powietrza. Ponadto powiększono chłodnice cieczy chłodzącej silnik w tylnej części belek silnikowych, wraz z dodaniem do tych układów termostatów automatycznych. Innym problemem była niezadowalająca prędkość obrotu wokół osi podłużnej samolotu (szybkość obrotu samolotu na maksymalnym wychyleniu lotek), gdyż przy dużych prędkościach opór powietrza na lotkach powodował powstanie dużych sił w układzie sterowania, których nie mógł pokonać pilot, co uniemożliwiało robienie szybkich uników i zmian kierunku lotu. Rozwiązano to przez dodanie wzmacniaczy hydraulicznych "boosterów", co uczyniło Lightninga nawet lepszym od Fw-190 w "obrotach" przy wysokich prędkościach, a piloci mogli to teraz robić jedną ręką na sterownicy bez wysiłku. Lightning był pierwszym myśliwcem z takim rozwiązaniem. Nie wprowadzono, niestety do produkcji( wzgląd utrzymania tempa produkcji gdyż priorytet do śmigieł Hamilton-Standard miały inne samoloty, konieczność przestawienia maszyn w fabrykach, co mogło wywołać spadek ilości wyprodukowanych egzemplarzy, co było niewskazane wobec potrzeb frontowych jednostek) wersji P-38K z hydraulicznie sterowanymi śmigłami z łopatami wiosłowymi firmy Hamilton (wszystkie wersje używały śmigieł Curtiss-Electric, z elektrycznym systemem sterowania kąta natarcia łopat śmigła), której osiągi były na tym samym poziomie co najnowsze wersje Mustangów i Thunderboltów, wykorzystano jej rozwiązania w wersjach J oraz L. To pokazuje wspaniały potencjał tego samolotu, który będąc konstrukcją z końca lat 30tych, był w stanie utrzymać się "na topie" praktycznie aż do świtu ery samolotów odrzutowych, będąc w produkcji przez całą wojnę.

[@maciejlublin829]

@@Turloghan Chodzi mi o to że sam fakt iż wyposażyli Mustanga w RR Merlin oznaczał przyznanie się że Allison z jest od niego gorszy (przecież nie wybiera się gorszego tylko lepszy). Czytałem że ponoć ten silnik poprawiono w myśliwcach P-63 ale nie wiem czy to prawda bo na zachodzie nie miał okazji sie sprawdzić

[@krzysztofiwan4901]

Jak są samoloty, to odkładam wszystko i słucham :) Świetny odcinek. I do tego o jednym z moich ulubionych modeli. Mam taką drobną uwagę językowo-techniczną (nie lubię czepialstwa, więc od kilku "lotniczych" odcinków siedziałem cicho, ale może jakoś pomogę na przyszłość): nieprawidłowe użycia słowa "pułap" zamiast "wysokość". Pułap to maksymalna wysokość operacyjna (Anglicy używają słowa "sufit", które trochę lepiej trafia do wyobraźni). Czyli na przykład "samoloty leciały na wysokości 800m" a nie "leciały na pułapie 800m", bo to by sugerowało, ze z jakiegoś powodu nie są w stanie się wzbić wyżej. Taki tam potoczny drobiazg.

[@paweszupiluk7425]

To był bardzo interesujący odcinek. Chętnie wysłuchałbym podobnego o p-39 Airacobra który w usa nie zrobił kariery za to radzieccy lotnicy podobno cenili go bardzo i był najliczniej dostarczanym myśliwcem w ramach lend lease

[@danielszukieowicz1000]

Uwielbiam ten samolot, myślałem że fajnie by było o nim od was usłyszeć, Wielkie dzięki Panowie 😉

[@patryk9183]

Mam model kartonowy p38 i teraz mam ochotę go zrobić

[@dariuszgolinski1696]

Jak można wam wysłać maila? Chodzi o mało znaną historię przekazywania polskich jeńców wojennych wziętych do niewoli przez Armię Czerwoną, Wehrmachtowi. Mój dziadek był takim przykładem. Może warto byłoby nagrać podcast o takich historiach?

[@black_wolf7654]

Amerykańska legenda, dzięki za kolejny interesujący podcast 👍.

[@adamdmi5752]

Świetny odcinek, więcej takich poproszę , więcej o amerykańskim lotnictwie i samolotach bojowych

[@tomasznawrocki6660]

dziękuję i czekam niecierpliwie na następny odcinek

[@veers2883]

Panowie, a może zróbcie odcinek jak to brytyjskie samoloty w maju 1945 zatopiły pod Lubeką kilka tysięcy wieźniów KL-ów których przewożono na statkach pasażerskich do Norwegii. Historia zatopienia Cap Arcona i innych statków jest dość ciekawa, a sam pomyślałem o tym teraz jak z jednym z widzów rozmawialiśmy o dziadkach naszych i kolegów i historia jednego z nich przypomniała mi ten ciekawy epizod końca II wojny światowej.

[@rfrfrfrf43ttrf48]

Chyba chodziło o to że ci uwięzieni na statkach ludzie mieli być zakładnikami załogi obozu koncentracyjnego i ,,,karta przetargową w negocjacjach z aliantami .Są relacje które mówiły, że więźniów ktorzy zdołali dopłynąć na ląd byli dobijani przez Niemców a dzieło się to już po zakończeniu wojny ,koszmar

[@veers2883]

@@rfrfrfrf43ttrf48 1. Nie po zakończeniu wojny a w godzinach przed dojechaniem brytyjskich wojsk. 2. Tak wątek zakładników ale generalnie wtedy Alianci nawalali w każdy statek w zatoce i najpewniej nieświadomie zmasakrowali statki z więźniami. Aczkolwiek pamiętając jak świadomie atakowali we wrześniu 1942 U-booty z Laconii wypełnione z rozbitkami to nie wiem czy mieli by skrupuły gdyby wiedzieli że są tam więźniowie. Dlatego uważam że to jest dobry wybór na odcinek dla tych co nie znają tematu, dla mnie to oczywiście utrwalacz wiedzowy z nadzieją na jakieś ciekawostki.

[@rfrfrfrf43ttrf48]

@@veers2883 masz racje ale to już był chyba maj ,tak że mordowanie więźniów przez cywilnych Niemców na plaży,,,,,horror i zbrodnia,Znam te relacje z książki o obozie Noeungame (chyba źle napisałem nazwę obozu ale pewnie kojarzysz który obóz mam na mysli)

[@veers2883]

@@rfrfrfrf43ttrf48 Mniej więcej, znam to z książek w tym z jednej wydanej kiedyś przez Sensacje XX wieku ''Tragedia na morzu'' tytuł bodajże. Ale kilka lat temu wyłupiłem oczy jak ojciec kolegi na pytanie co robił dziadek w II wojnie to opisał był więzniony w KL i cytuję mniej więcej ''pod koniec wojny mieli go załadować na jakiś statek do Norwegii ale doszli tylko w pobliże wybrzeżna i tam ich eskorta zatrzymała aż do przybycia Aliantów bo okazało się że zaatakowano z samolotów te statki i odwołali dalszy załadunek''. Ja wyłupiałem prawie oczy bo doskonale wiedziałem że chodzi o historii Cap Arcona. Dzień wcześniej dziadek kolegi dotarł by na wybrzeże i spora szansa że kolegi bym nigdy bym nie poznał biorąc pod uwagę ilu zginęło na statkach albo zostało zastrzelonych na wybrzeżu jak dopływali.

[@wojborkaganowicz6721]

Kocham Was za ten odcinek! Rzucam propozycję pod głosowanie ludowe. Kto z Was, drodzy współsłuchacze Wojennych Historii, chciałby więcej charakterystyk i rozmów o samolotach? Messery, Foki i Mustangi, Jaki i Ławoczkiny... Kopalnia tematów!

[@bartoszsieradzki7100]

Ja na to czekam jak na przewrót wojskowy w Polsce.

[@aayyycarramba9456]

Za

[@piotrswiercz4492]

Dziękuję za kolejny wspaniały odcinek 😍jak każdy Mnie zachwyca, talent do opowiadania wprost niedościgniony. Pozdrawiam. Wierny Fan.

[@mariuszmaniek2780]

Świetny materiał 😃 Bardzo dziękuję. Aż miło patrzeć jak kanał się rozwija, przyrasta mu subskrypcji i budzi zainteresowanie historią u coraz to większej liczby osób 🤗 Trzymam mocno kciuki za wasz kanał, gdyż robicie świetna robotę. Zaszczepiłem w pracy fazę na słuchanie waszych materiałów i zawsze mamy po premierze temat do obgadania 🤭😃 Pozdrawiam serdecznie 🤗

[@scenamuzyczna]

Czekam z utęsknieniem i niecierpliwością na nowe materiały 🖖🎶🎵🎼🎶🎶😃😃😁😍😍😍😍❤️🔥🔥🔥🔥🔥🦁🔥🔥🔥 co za potęga wiedzy i doświadczenia historycznego ! Chapeu bas Waćpanom ❤️

[@Car_for_steping_doom]

Mniam, uwielbiam sałatkę z sosem azbestowym Jesteście super dzięki za nowy film

[@wiesawnwk.1537]

Dziękuję Panowie, drugi raz oglądam z równie dużym zainteresowaniem. 👍

[@att6246]

14:00 jest problem z przegrzewającymi się silnikami. To wyślijmy samoloty do Afryki 😆

[@samandar1846]

Bardzo dobry odcinek. Dziękuję.

[@botytozawsze4379]

P38 był nie tylko trudny, ale i zwyczajnie nadmiernie skomplikowany w obsłudze pilotażowej. Przejście z konfiguracji "lecę i się rozglądam", powszechnej w długotrwałych lotach eskortowych, do konfiguracji "walczę" wymagało wykonania kilku czynności więcej niż w innych ówczesnych samolotach, zwłaszcza w wersji z dodatkowymi zbiornikami. Podówczas uważano nie bez racji, że miało to być przyczyną wielu strat zwłaszcza na ETW, ponieważ niedoświadczeni piloci zanim zdążyli przejść całą procedurę, to już spadali w płomieniach na ziemię. Oczywiście nie zmienia to faktu, że w dobrych rękach to była brzytwa.

[@jankohudy2290]

Bardzo dobrze się słucha. Oby więcej takich omówień 🙂👍🏻

[@robertzajdel9908]

Witam Panów w kolejnym ciekawym temacie

[@cezarydanielewicz3812]

opinie o przydatności samolotów w czasie WWII sa uzależnione od warunków w jakich były one używane - np. P39 uznany za bezużyteczny w USA i UK świetnie sie odnalazł w Rosji - to samo dotyczy P 38 - samolot byl bardzo użyteczny nad pacyfikiem -

[@n4ve752]

Prosimy częściej filmy o konkretnych samolotach :)

[@barteks7270]

Co za odcinek👍piękna maszyna i pięknie opowiedziana historia tego samolotu. Wielkie dzięki.

[@funnymovies9804]

Kochani moze cos o friendly fire i identyfikacji podczas 2 wojny swiatowej?

[@jakubsala4231]

Dziękuję za wspomnienie o Antoine de Saint-Exupery, dlugo zastanawiałem się jak to się wymawia

[@jaros69]

Niestety jest błędnie wymawianie.

[@waldemarsobkowiak8974]

Piękna maszyna. Za młodu kleiłem model kartonowy. Pozdrawiam!

[@damianwilczarz5273]

Powstał również myśliwiec eskortujący dalekiego zasięgu również dwukadłubowy North American P-82 Twin Mustang .

[@przemoko]

Trochę było tych dwukadłubowców, P-61 Black Widow, w Niemczech FW-189

[@user-T90]

Uwielbiam tematy lotnicze. :D w waszym wykonaniu jak zawsze jest to kawał dobrej roboty. Z takich mniej oczywistych maszyn posłuchał bym o P-63 Black Widow, o wspomianym dziś P-39 AirCobra też fajnie by było posłuchać ale najbardziej nie mogę się doczekać materiału o P-51 Mustang. Jak dla mnie absolutny król przestworzy. A tak co do tego odcinka to taka ciekawostka odnośnie międzynarodowych użytkowników a mianowicie pewna ilość P-39 i P-38 wpadła w ręce Portugalczyków i została przyjęta do ich sił powietrznych. Amerykańscy piloci w wyniku błędu omyłkowo wylądowali u nich.

[@przemoko]

Miałeś na myśli P-63 Kingcobra czy P-61 Black Widow? ;P

[@user-T90]

@@przemoko P-61 Black Widow. Mały błąd się wkradł nie zauważyłem. :)

[@przemoko]

@@user-T90 Na spokojnie ;)

[@jakubhass1228]

Dziękuję, zawsze ciekawy punkt widzenia....

[@raddosnyy]

Cudowna maszyna!

[@przemysaww226]

Grałem nim w War Thunder. Prawda, jeśli nie zestrzeliło się lub uszkodziło przeciwnika w pierwszym ataku, miało się przerąbane....

[@przemoko]

Super jak zawsze, idealnie się słucha o tej legendzie. Mała propozycja, może podcast o jednostce KG 200, rajdzie na rafinerie w Ploestii albo jedno i drugie ;)

[@karolsek530]

Super materiał, dziękuję

[@ambroz-xd]

Będzie odcinek o ostatnich samolotach śmigłowych jak Ta152 i F7F? Było by super o tym posłuchać w waszym wydaniu!

[@marcinhartowicz8043]

I DH 103 hornet

[@marcinhartowicz8043]

DH 103 hornet 💪

[@maciejrozpara3567]

jedna uwaga ode mnie:dowódcą wyprawy był mjr Mitchell a Tom Lantphier był w grupie zabójców razem z Rexem Barberem Holmsem i Hine'm.Pozdrawiam prowadzących!!!

[@piotrkieszkowski7670]

Thomas George Lanphier, Jr.(wymawia sie Lanfier). Pracowalem z bratankem Toma o tym samym nazwisku.

[@bruner791]

Świetny odcinek, chociaż pod koniec wkradło się trochę chaosu i momentami ciężko się zorientować czy mowa jest o P38 czy o P39, mimo to bardzo dobra robota. Chętnie posłuchałbym podobnego omówienia P40 - maszyna może nie tak przełomowa, może gorsza od wymienianych w tym odcinku i właściwie już schodząca, ale również bardzo ciekawa i zasłużona, godna zrobienia o niej odcinka

[@veers2883]

Akurat łatwo je odróżnić, bo P-38 to ten ze zdjęcia, a P-39 to jednosilnikowiec który zrobił najlepszą karierę w sowieckim lotnictwie gdzie polubiono go znacznie bardziej niż u Aliantów.

[@krzysztofzawadzki6704]

Może dlatego, że oba powstawały w tym samym czasie, oba w założeniu miały być samolotami wysokościowymi wyposażonymi w turbosprężarki. Prototyp P-39 miał turbosprężarkę, która w samolocie tej wielkości była źródłem zbyt wielkiego oporu aerodynamicznego i nie przekładała się na lepsze osiągi. Oba nieortodoksyjne i co by o nich złego nie mówić, sprawdziły się. Piloci wcześniej latający na P-40 nie zostawiali suchej nitki na Mustangach, porównując ich właściwości pilotażowe. Czyli nie ma samolotu idealnego, jest ten, który w szczególnych warunkach spisuje się lepiej.

[@janfelchner1543]

Z rownie nietypowych samolotów myśliwskich (i nie tylko) 2-silnikowych: P-61 Black Widow

[@Saint0076]

Samoloty japońskie nie tyle co rozsypywały się w powietrzu co ze względu na brak samouszczelniających się zbiorników paliwa zamieniały się w pochodnie. Opancerzenie samolotów dotyczyło tylko kabiny pilota oczywiście ze względu na takowy brak w japońskich samolotach przeżywalność pilotów była niska.

[@mattich.1778]

Przewaga P-38 nad japońskimi maszynami polegała też na przewadze szybkości. Był szybszy o co najmniej 100km/h w porównaniu do Ki-43 Oscar czy A6M Zero. Do tego silne uzbrojenie, wielki zasięg.

[@veers2883]

Super temat w tym odcinku. Może teraz następny w temacie lotnictwa P-39 AirCobra, ewentualnie jakieś uniwersalne maszyny Luftwaffe jak BF-110 czy Ju-88. Rozprawienie się z mitem doskonałego ME-262 też mogło by być ciekawe.

[@Ochotnik329]

Panowie, moze z uwagi na 1 kwietnia to odcinek o takich dziwacznych maszynach 2WW jak czolg radziecki z 3 wiezami albo "podwojny mustang" :D i co stalo za takim zwariowanym pomyslem

[@REMB1250]

Witam mam pomysł może zrobicie odcinek o planach strategicznych Niemiec w 1945 czemu nie wycofali wojska z Holandii Słowacji Czech Norwegii na linie np Odrą Nysa Łużycka Praga Dubrownik na wschodzie a Ren na zachodzie i co w ogóle mówiła ich propaganda w 1945 czy liczyli na pełne zwycięstwo czy raczej na honorowy pokój z aliantami na co w ogóle liczyli i o co jeszcze Niemcy walczyli w 1945 czy ich strategia była uzasadniona i adekwatna bo na prawdę nie rozumiem hitlera miał jeszcze sporo wojska w Czechach Norwegii na Bałkanach a Berlin padał czy może umyślnie generałowie niemiecy nie wycofywali wojsk żeby oszczędzi zycie żołnierzy

[@marcinfilip6110]

Dwusilnikowymi, jednomiejscowymi myśliwcami były też brytyjski Westland Whirlwind i niemiecka Jaskółka czyli Me-262 Schwalbe.

[@krzysztofzawadzki6704]

Gloster Meteor, Westland Welkin, Focke Wulf 187 Falke, Grumman Tigercat.

[@tomaszorzyszek1053]

Do 335 Pfeil

[@KanTrocero]

Westwland whirlwind - jednokadłubowy. Me 262 to samo i w dodatku odrzutowy.

[@KanTrocero]

​@@tomaszorzyszek1053Tak samo jest to jednokadłubowiec, a nie dwu.

[@KanTrocero]

​@@krzysztofzawadzki6704Też przykłady które Pan podał to jednokadłubowce.

[@krzysztofroman5597]

Piękna maszyna, mocna i dobrze uzbrojona. Amerykańscy Asi potrafili wykorzystać jego moc.

[@kmagonski]

Za krótko! Minimum godzina Panowie 😁 pozdrawiam

[@jurand2302]

Najbardziej lubię u was odcinki lotnicze

[@PrZeBor]

Może odcinek o kamuflażach piechoty?

[@satarello]

melduję się. Dzieki !!! Może kiedyś ZERO SEN ?

[@piotrbrzozowski1761]

Ciekawa maszyna, ciekawa historia.

[@artuzsatreh7694]

Mialem w skali 1:72 sklejonego w malowaniuz Ataku na Yamamoto. Super wyglądający samolot. Też byś my takiego mieli, jak by Wilk miał takie silniki. Interceptor to przyszłość. Pozdrawiam Artur.

[@rcflyerpl]

Były Lightningi dwumiejscowe, ale Wilk był dwumiejscowy z zasady. Coś jest w tym, co piszesz, ale…natychmiast kojarzy mi się kazikowe „gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka”. Gdyby silnik Foka się udał (a nie mógł się udać), Gdyby inż Nowkuński nie zginął, gdyby polska metalurgia stała na wyższym poziomie, gdyby nie fascynacja udanym (inżyniersko) Łosiem, gdyby nie przekroczona masa prototypu, gdyby lepsze śmigła, gdyby… Widać, jak Amerykanie, z potężnym, imperialnym zapleczem, doświadczeniem i zasobami przemysłu zmagali się z problemami P-38. Ile lat… A my, z jednymi zakładami Skody o nieoszałamiających możliwościach obrabiarek, licencjami Bristola, dziwną polityką budowania ciągłości doświadczeń (P-24/Jastrząb vs IAR 80) powiesiliśmy poprzeczkę tak wysoko, że wobec otyłości i braku kondycji skoczka konieczna okazała się zmiana nazwy dyscypliny sportu :)

[@artuzsatreh7694]

@@rcflyerpl czyli dobrze że po latach postawiliśmy na koreanczykow, co? Co było przed drugą, to wiadomo 20 lat i wszystko na świeżo, ale teraz prawie 80 lat po ostatnim spotkaniu z nieprzyjemnościami, Może lepiej się sprzedamy niż te 30 dni i przetrwamy tą zawieruchę która nadchodzi? Pozdrawiam i miłego dnia, następnego Interceptora to powinniśmy Wilk nazwać nie F35, to takie matematyczne, uważam. Artur

[@maciej7425]

ZASIĘG 👍👍👍

[@piep1szoraurYT]

ciekawostką jest to że ten samolot jako jeden z niewielu samolotów amerykańskich w drugiej wojnie używał działka 20mm a konkretnie amerykańskiej wersji działka Hispano 404

[@emilosemilos7921]

Super są wasze odcinki a może nastepny filmik i JgtPanther pozdrawiam

[@pawekowalski653]

Dziękuję.

[@radekjanuszewski519]

Robicie zaj..ta robote. Tak trzymac.

[@JackStrong82]

Świetny materiał. 👌

[@mieczysawfilipowicz6264]

Dobre ciekawe pozdrawiam

[@mattich.1778]

Troche nieścisłości odnośnie zestrzelenia adm. Yamamota. Akcją w dniu 18 kwietnia 1943r dowodził mjr.John Mitchel. A kpt Thomas Lanphier dowodził kluczem atakującym.

[@Patryk8889]

Czyli podsumowując to był dobry samolot ale amerykanie też lepsze samoloty i był dobry tylko dla Amerykanów (tylko ich było na niego stać)

[@wiech61]

W chłodnych obszarach się przegrzewał , w Afryce już nie . Osiągnięcia miał tam gdzie nie było równorzędnego przeciwnika . Jaki cel pokonywać 2 tys. km . by puścić jakąś małą bombkę . Europa to inna wojna niż na Pacyfiku z jego przestrzeniami . Bogatych stać na ekstrawagancję , chyba że uzasadnieniem jest , dajemy to co mamy , a dalej zobaczymy . Zestrzelenie Condora to faktycznie osiągnięcie . Również P-47 znany jest z opinii wytrzymałego , a logistycznie z paliwożernego jak smok . Skupienie ognia działek i karabinów robiło się tak aby odległość była jak najmniejsza ze względu na duże odkładki wymuszane przez duże prędkości samolotów . Z takich kalibrów nie strzelało się na kilometry aby miało to większy wpływ na skuteczność .

[@gooffyramone]

Skupienie ognia działek i karabinów robiło się tak .... Chciałbym to widzieć jak mówisz to Brytyjczykom w 1940 :-D

[@wiech61]

@@gooffyramone Na myśliwcach jednosilnikowych z karabinami i działkami zabudowanymi w skrzydłach poza obrysem śmigła tj. około 4 m rozstawu i ustawionymi na wprost pociski leciałyby również na w prost do celu przy idealnym równoległym ustawieniu do osi , a środek byłby nie ostrzelany , działka strzelają donośniej , a karabiny na krótszą odległość . Aby temu zaradzić samolot ustawiało się na ziemi i strzelając lufy ustawiało w kierunku celu oddalonego na preferowaną odległość np. 300 m. tak aby skupienie wszystkich znalazło się w jak najmniejszym punkcie , dalej po przekroczeniu którego pociski się rozchodziły , te z prawego skrzydła leciały na lewo i na odwrót , z działek również ale w miarę poziomo , a z karabinów wytracały szybciej prędkość i opadały . Źródłowej wiedzy nie czerp z opowieści fascynatów nie znających zagadnienia . Były takie samoloty że więcej trzeba było pilnować różnych dźwigni by nie przegrzać silnika i się nie zgubić nad obcym terenem niż walczyć . " Dziadku , a co Ty robiłeś w tym samolocie jak żeście lecieli , strzelałeś ? - tak , ale właściwie więcej się bałem . Tobie abyś zrozumiał jak się trudno strzela w takich warunkach wykup lot na samolocie do akrobacji niech cię pilot na nim " przeleci " a zrozumiesz te bajania z drugiej strony ekranu . Wiechu

[@martinvondee3678]

Super odcinek

[@grzegorzkrzycki9679]

Nie ważne co mówi prawo! Ważne, że dotyczy ono jedynie maluczkich.

[@Szycha8412]

Super materiał :)

[@sebastianmarciniak518]

Piękny samolot.

[@natanmysli4825]

P-38 był generacyjnie starszy od P-47 oraz P-51. Nic więc dziwnego, że miały one nad nim pewne przewagi. Nie zmienia to faktu, że koniem roboczym USAAF, który złamał kręgosłup Luftwaffe, był P-47.

[@cezarydanielewicz3812]

nie byl starszy od P 47

[@martinsm4237]

@@cezarydanielewicz3812 Był. P-38 został oblatany w styczniu 1939, P-47 zaś miał oblot w maju 1941

[@CIACH44]

Szkoda że tak krótko

[@Robert_Barszcz]

Lubię ten myśliwiec

[@cezarydanielewicz3812]

piekny jest

[@jerzynitkiewicz1429]

Bardzo dobry pomysł na szybką monografie myśliwca

[@gromosom]

To ten, na którym zestrzelono samolot którym leciał admirał Yamamoto

[@piotrkus9096]

Może kiedyś coś o dywizjonie 303

[@varsobalan9864]

Jezeli jeszcze ktos nie napisal o tym to LIGHT N ING a nie LIGHT I NG...

[@starypryk]

Potęga ludzkiej kreacji zaplecza technicznego i otwartych idei , jak i przełamywanie skostniałych schematów. Praktycznie każda opowieść pokazuje jak poszczególne systemy ograniczały ludzi i paraliżowały zmiany rozwój i tak jest do dzisiaj i tak będzie zawsze .

[@karolwandzioch8430]

Kretywność jest fajna ale potem wchodzi rzeczywistość czyli jak przekuć genialny wynalazak zrobiony w jednym bajecznie drogim i komplikowanym egzemplarzu w coś co można produkować masowo oraz jest do ogranięcia dla statystycznego kowalskieego jeśli chodzi o obsługę co jest często skomplikowane i wymaga lat pracy setek ludzi.

[@starypryk]

@@karolwandzioch8430 Ok masz rację jeśli chodzi o jeden system to może być z nim kłopot , nasz Łoś jest świetnym przykładem , ale oni prowadzili wiele projektów i klapa jakiegoś z nich nie wpływają na inne nie mówiąc już o jakimś załamaniu rozwoju w danym temacie .

[@karolwandzioch8430]

@@starypryk w przypadku każego wynalazku tak niestety jest. Samochód z silnikiem spalinowym to stary wynalazek ale potrzeba było lat by zbudować bezpieczną infrastrukturę wspierającą ten środek transportu nim stał się on tym co znamy dzisiaj. Bez tego jest to tylko kolejny bezużyteczny wynalazek w historii naszej cywilizacji.

[@starypryk]

@@karolwandzioch8430 zgadza się , często wynalazki i późniejsze ich zastosowanie przerasta wszelkie wyobrażenia vide laser. Ale żeby to się działo musi działać w miarę zdrowy system społeczny polityczny i ekonomiczny .

[@jakubtomaszewski9289]

Nie wiem panowie, zajebiste podcasty ale bez przesady że pierwsza reklama po 1:40 i kolejne co 3 minuty, tego się nie da słuchać

[@veers2883]

Ten kanał to najlepsza ''zachęta'' do wykupienia premium na Youtubie bo ile można słuchać tych reklam co 4 minuty które tylko wybijają z rytmu :P.

[@gooffyramone]

29:53 kompletnie nie zgadam się z tym stwierdzeniem. Moim zdaniem jedynym myśliwcem amerykańskim w takim rozumieniu jest Grumman F4F Wildcat który to był wykorzystywany w Europie już w 1940 roku i walczyły na wszystkich teatrach działań aliantów do końca wojny. Wejście P-38 do aktywnej służby to praktycznie rok 1942 i tu ustępuje on pola F4F. Nie wiem co oznacza stwierdzenie ze słabo nurkował ? P-38 nurkował świetnie ale problemem były zjawiska flatteru i buffetingu oraz blokowanie się sterów co uniemożliwiało wyjście z lotu nurkowego przy bardzo dużych prędkościach. Nie było problemem dogonienie samolotu przeciwnika po prostu piloci unikali tego manewru ze względu na powyższe.

[@krzysztofzawadzki6704]

Nie był to nieważny problem buffetingu czy flatteru, tylko bardzo niebezpieczne zjawisko pogłębionego nurkowania, związane z przesuwaniem się do tyłu środka parcia aerodynamicznego. Prowadziło to do ograniczania dopuszczalnych prędkości nurkowania na dużych wysokościach, i co istotne przy niskich temperaturach otoczenia. Było to poważne ograniczenie taktyczne, umożliwiające przeciwnikowi ucieczkę przed pogonią. W tym czasie podstawowym zadaniem eskorty myśliwskiej było wyeliminowanie jak największej ilości niemieckich myśliwców w walce powietrznej. Częściowym rozwiązaniem było zabudowanie klap podskrzydłowych ograniczających prędkość nurkowania i wytwarzających moment zadzierający. Podnosiło to bezpieczeństwo, ale nie usuwało ograniczenia prędkości nurkowania. Drugim środkiem zaradczym było przesunięcie samolotu w regiony cieplejsze, co ze względu na silną zależność prędkości dźwięku od temperatury ograniczało prawdopodobieństwo występowania zjawisk falowych. Dla porównania maksymalna liczba Ma dla P-38 to .68, wyliczona dla podobnych warunków dla Bf 109, .76. Nie oznacza to, że dla Bf 109 po przekroczeniu tej prędkości występowały jakieś poważne zagrożenia natury aerodynamicznej, jak dla P-38. Istniało wiele dowodów, że samoloty te mogły w nurkowaniu osiągać prędkości większe od P-51. Nie było to zamierzonym osiągnięciem konstrukcyjnym, zasługą konstruktorów, po prostu tak wyszło.

[@kamilhudzinski2504]

Exupery jak mógł zaatakować fw bez uzbrojenia ? Czytałem wersję że po prostu pilot fw go zaskoczył

[@ppkbtb]

Bohdan Arct w "Bohaterowie Nieba" pisał że E. latał na Mosquito.

[@kamilhudzinski2504]

@@ppkbtb . Jeśli mnie pamięć nie myli to rozpoznawczy mosqiito miał dwuosoba załogę oraz też nie był uzbrojony

[@mattich.1778]

Leciał rozpoznawczą wersją F-5, ze zredukowanym uzbrojeniem do 20mm działka. W miejscu 4 wkm 12,7mm była zamontowana kamera. Poza tym Exupery nie miał kompletnie żadnego doświadczenia w walkach powietrznych.. W 1998r udało się odnaleźć wrak jego Lightninga.

[@piotrsikora4125]

Super samolot

[@MrGreatGeorge]

Komentarz taktyczny

[@grzegorzef991]

Chyba główny problem z P-38 był taki ze jako myśliwiec przechwytujący nie miał bardzo czego przechwytywać w Europie :) Niemcom by taki myśliwiec w walce z alianckimi nalotami "siadł"

[@artkie76]

P38 to ten samolot i jego piloci, który wyrąbał i spuścił do ziemi luftwaffe w 42-im i 43-im. samoloty które przyszły w 44 to już walczyły z przedszkolem.

[@SiwyMaRihuario]

Umilacie mi robotę 😁

[@leszekkulon101]

Ile ważyło ładowanie? Wg mnie to trudno się lądowało.

[@evadexxx2898]

To może teraz o myśliwcu mitsubishi "zero"? Kolejny słynny samolot walczący na pacyfiku.

[@Egros74]

Dzień dobry

[@DRAGONOOVSKI]

Jest odcinek o P38, a może tak G4M1?

[@MsPapamobile]

Jak samolot zaprojektowany w 37 był nowoczesny ? Czy jego projektant wyprzedził swoje czasy ?

[@wojborkaganowicz6721]

Absolutna awangarda, pierwszy seryjny samolot z dwustopniowym doładowaniem (kompresor odśrodkowy i turbosprężarka, oczywiście zwiększająca doładowanie stopniowo, bo na ziemi z pełnym turbo by eksplodował). To pozwalało mu dotrzeć az do pułapu stratosfery (13 km). Plus oczywiście intercooler. Wtrysk jednopunktowy, prosto do oka sprężarki. Sama turbosprężarka to była pierwsza taka seryjna implementacja w historii awiacji i - razem z latającymi fortecami B17 - pierwsze seryjne stosowanie turbo w produkcji seryjnej. Pierwszy też (bodaj) ze wspomaganiem hydraulicznym sterów, gdy debiutował najszybszy na świecie - 400mph, 640 km/h. Silniki firmy Allison, DOHC i cztery zawory na cylinder, V12, po dwie świece na gar. Oczywiście miał też wady, dojrzewał długo - wszystko się zgadza. Drogi jak cholera...

[@MsPapamobile]

@@wojborkaganowicz6721 to się nazywa wyczerpująca odpowiedź , dzięki wielkie 💪

[@wojborkaganowicz6721]

@@MsPapamobile zapomniałem dodać, a podcast nieco mnie zawiódł, bo (chyba) o tym nie wspomniał, jak o masie innych ciekawych spraw. Szefem projektu i decydentom o przyjętej konfiguracji był legendarny dla awiacji Kelly Johnson. P-38 to pierwszy z jego najsławniejszych dzieł. Później był pierwszy seryjny samolot, który przekroczył prędkość 2 MA - Starfighter. Następnie równie sławny, wysokościowy samolot szpiegowski U-2 (pułap operacyjny 21 km, widać z niego krzywiznę Ziemi i gwiazdy nad głową w środku dnia, lata do dziś), aż po ukoronowanie kariery - szpiegowski Blackbird, najszybszy i najwyżej latający samolot w historii. Prędkość przelotowa 3,2 MA (1km/s) i pułap max 27km, pierwszy i jedyny do tej pory z hybrydowym, odrzutowo-strumieniowym silnikiem. Pierwszy operacyjny w technologii stealth - niewidzialny w dużej mierze dla radarów. pzdr

[@MsPapamobile]

@@kwestionariusz1 tak ale on w 43 już był przestarzałym samolotem.

[@djdjdjsjsndn9715]

Jedno mnie ciekawi jak by ta maszyna spisała by się w rekach naszych pilotów.. no pogdybać można czy polowali by na Luftwaffe nad Polską startując z baz we Włoszech co było w jego zasięgu..

[@veers2883]

@@MrMarek41 Zupełnie serio z ciekawości historycznej - ojciec był tam na robotach przymusowych czy też był miejscowym a jeśli tak to czy pełnił tam jakąś funkcję np. w obronie przeciwlotniczej że w trakcie nalotu ''oglądał'' Lightingi zamiast siedzieć w schronie. Z góry dziękuję bo to ciekawe.

[@botytozawsze4379]

Pewnie tak samo jak w innych rękach. Nasi piloci nie byli jakoś zasadniczo odmienni od pozostałych.

[@veers2883]

@@MrMarek41 Dziękuję za wyjaśnienie. Ma sens, pomijając niedobory schronów w rzadziej bombardowanym Breslau to jednak robotnicy przymusowi nie byli delikatnie uprzywilejowani by chować się w schronach gdy brakowało ich dla miejscowych cywilów. Fajne ludzie łączą zainteresowanie z historią z posiadaniem dziadków i rodziców którzy mieli nazwijmy to ''ciekawe'' wspomnienia, przynajmniej wiedza nie przepada całkowicie wraz z nimi.

[@veers2883]

@@MrMarek41 Dlatego nie powiedziałem ''super'' wspomnienia tylko ''ciekawe'' dla osób interesujących się historią, trochę jak w chińskim powiedzeniu. To że nie bombardowali miasta nie znaczy że i tak nie uciekała ludność do schronów bo i tak alarmy ogłaszano - patrz odcinek o Moscquito lub o bombardowaniach Berlina. Ja to mam ciekawą rodzinę bo z połączenia matki znad Buga i ojca urodzonego pod koniec 1944 na Pomorzu jeszcze jako obywatel III Rzeszy w rodzinie która jak dużo Polaków podpisała volkslistę byle nie wpadli na pomysł wyrzucania ich z domu. Stąd mam połączenie zarówno dziadków którzy byli (w polskim nie tym afrykańskim) AK a także innego którego w 1944 wcielili Do Wehrmachtu. Ale najlepszą schizo historię ma mój jeden kolega ponieważ jego dziadek był w 1945 wieźniem KL i w maju 1945 czekał na załadunek na statki które wywoziły więźniów z Lubeki do Norwegii. Gdyby tam dotarł dzień wcześniej to zdążyli by go załadowac na płynące do Norwegii Cap Arkona lub inny statek które 3 maja 1945 zostały zmasakrowane przez brytyjskie samoloty a tych rozbitków z KL-ów którzy przeżyli zatopienie statków często członkowie elektryków i młodzieżówek rozstrzeliwali jak wychodzili na plażę. Eleektrycy nie rozwalali tych co jak jego dziadek czekali na załadunek ale dzień wcześniej by dotarł i spora szansa że kolegi bym nie miał. Różnie bywa w życiu.

[@veers2883]

@@MrMarek41 Jeżeli to był ME-323 to musiało być jakieś lotnisko na przedmieściach lub w okolicy, upewniam się ponieważ może się to mylić z tym lotniskiem które już wiosną 1945 budowano w centrum Breslau ale z niego skorzystał z niego tylko uciekający gaulaiter Hanke i to raczej w małym Fi-156. ME-323 to był taki AN-225 czasów III Rzeszy i to był największy seryjnie produkowany transportowiec lotniczy. Na pewno ciekawe przeżycie, aczkolwiek że jak wybierać to nigdy nie chciał ryzykować takich ''wrażeń''.

[@osmypasazernostromo2253]

Latający katamaran.

[@mezjasz7634]

Fw-189 ma podobną sylwetkę.

[@przemoko]

Owszem tylko był przeznaczony jedynie do rozpoznania. Jako myśliwiec czy myśliwiec bombardujący za bardzo nie powojowałby na niebie, co też nie zmienia faktu, że twardy był z niego zawodnik.

[@PKowalski2009]

Fokker G1; P-61. Oba myśliwce, choć oba wielomiejscowe.

[@Franko2009100]

👍

[@robson1781]

Japońskie bambusy 🤣

[@marbiel1863]

👍👍👍