Poczucie bezpieczeństwa u asów - cz. II

[@martanowak8373]

Mój partner jest niezdiagnozowanym Aspikiem, który wykonał bardzo dużą pracę nad sobą. Poznałam go już po przepracowaniu swoich problemów i mamy wspaniały związek bez wiekszych poświęceń z którejkolwiek ze stron. Być może jestem idealną osobą dla osób z aspergerem bo jestem bardzo przyziemna, bezpośrednia i praktyczna poza tym lubię rutynę. W związku z tym, że mamy dziecko zgłębiam wiedzę na temat spektrum, aby ewentualnie jak najszybciej zacząć terapię, gdyby była potrzebna ( na ten moment nic na to nie wskazuje). Mam też przemyślenia, że osoby ze spektrum z roczników 1970-1985 funkcjonują lepiej społecznie bo nikt nie roztaczał na nimi parasola ochronnego i musieli się nauczyć żyć w świecie realnym.

[@gregorius790]

Dzięki za drugą część.

[@marcelimartwy6596]

Ja mam ZA i wychowałem się praktycznie sam. Już w wieku 15 lat zacząłem uciekać ze stresogennego "domu" po drodze zaliczałemośrodki, szpitale, więzienie(tam mnie uratowała deprywacja sensoryczna) Wycierpiałem się strasznie. Próby samobójcze były całkiem poważne, ale opatrzbość, lub mocny organizm mi na to nie pozwoliły. Zero wsparcia od rodziny. Ciągłe obwinianie. Na dodatek prawdopodobnie ukrywano przede mną podejrzenie autyzmu które padło bardzo wcześnie. Potrzebuje kogoś kto sprawi że moja matka choć raz okaże mi zrozumienie i przestanie mi dopierdalać. Bo coraz cześcoej uważam że ona jest po prostu wredna, winna, zaślepiona i wypiera to za co jest odpowiedzialna.

[@marcelimartwy6596]

A mam 22 lata i 7 miesięcy.

[@marcelimartwy6596]

Już jak byłem mały to ona miała w dupie czy jestem chory czy nie na siłe zimą mnie do szkoły wyganiała, do ministrantów i na piłkę nożną której nienawidziłem. Zawsze tylko probowała przerzucić swoje poczucie winy na mnie.

[@marcelimartwy6596]

Sam musiałem sie dowiedzieć co mi jest, a po drodze do tej wiedzy przeżyłem niesamowitą przygodę. I mnie też ta wiedza wyzwoliła.

[@marcelimartwy6596]

A teraz chcę rekompensatę. Obojętnie od kogo i w jakiej ilości. Należy mi się. Nie cierpiałe. Na daremno. Może i noe byłem chowany pod kloszem wiec dzięki temu umiem sobie radzić z bydłem jakim są ludzie i przeszedłem solidny trening komunikacji z ludźmi. Ale ryzykowałem życiem. Wszystko mi się poukładało w logiczną całość dopiero niedawno. Czy mogę dostać jakieś wsparcie od państwa na życie? Nie moge jeść tego co wszyscy, muszę stosować odpowiednie zioła na problemy sensoryczne i zasypianie(med. alternatywna) ciężko mi znaleźć odpowiednią pracę.

[@marcelimartwy6596]

Napisz mi coś proszę. Tu masz mój mail martfy@protonmail

[@marcelimartwy6596]

No fajnie że ktoś się o nAS wypowiada.

[@lazy7632]

Bardzo szkoda że niema możliwości przymusić pedagogów i nauczycieli do oglądania Pana wykładów. Dla dobra dzieci.

[@katekate1349]

Wyprostowal mi Pan glowe... Prosze nie przestawac nagrywac. Jesli ma Pan literature sensowna do polecenia.. bardzo prosze. Zdazenie z ZA jest dla nas szokiem.. Agresja jest najwiekszym problemem. Byc moze zauwazy Pan moj komentarz. Pozdrawiam cieplo

[@kasiawysocka2662]

Kłaniam się nisko za wszystko co uslyszalam z Pana ust Dwa dni temu odkryłam Pana wykłady. Nie wiem, czy odpowiada Pan na pytania. Zapytam- może uzyskam odpowiedź. Syn (23lata,asp.)odbyl kurs prawa jazdy, zaliczył testy, nie zdał egzaminu z jazdy. Poszedł raz i nie zamierza próbować dalej. Mam pytanie, czy powinnam naklaniac do tego. Widzę,ze Pan kieruje autem, ale czy to jest łatwe dla Aspergerow? . Serdecznie Pana pozdrawiam. Katarzyna

[@gregorius790]

Ja bym przede wszystkim nie nakłaniał w sposób, który jest dla niego drażniący. Wspierać i zachęcać (to najlepsza metoda).

[@kasiawysocka2662]

Dziękuję serdecznie za odpowiedz ☺ . Poczułam się jakoś bezpieczniej, nie jestem sama. Od pół roku (dopiero) wiem dlaczego mój syn (23lata) jest inny. Szukam,uczę się. Syn nie ma orzeczenia, ale ma książkowe zachowania Aspergera. Odbył cztery spotkania z psychologiem. Nie wie o podejrzeniach (a właściwie diagnozie psychologa). Nie wiem co zrobic- czy uświadamiać Go (?) Sama mocuję się z myślami czy i jak to przekazać. Pozdrawiam Pana ☺

[@gregorius790]

Uświadomienie mu czym jest asperger może być dla niego wręcz uwalniające. Tak było ze mną- w końcu zrozumiałem dlaczego czuję się inny, a najważniejsze, że pozbyłem się poczucia winy, które było z tym związane. Dodatkowo, będzie mógł zdobywać w sposób bardziej efektywny informacje, związane z dalszym rozwojem. Na początek polecam ten film dokumentalny kzbin.info/www/bejne/sKfPh6NpZ6mBi5Y

[@kasiawysocka2662]

gregorius790 Dziękuję. Tak też intuicja mi podpowiada. Dla mnie był to szok i łzy ,kiedy się dowiedziałam. Teraz czuję ulgę i wyzwolenie z tych wszystkich znakow zapytania,ktore od małego towarzyszyly mnie jako matce. Ściskam Pana ,dziękuję. Tak szybko się nie odczepie ☺