شرح دکتر عبدالکریم سروش بر دفتر نخست مثنوی - جلسه پانزدهم

[@behroozrezai6651]

همه کسانی که درراه اعتلای فرهنگ این مرزوبوم کهن ودوست داشتنی گام برمیدارند قابل احترامند. درود فراوان

[@mahmoudganjavi422]

❤❤❤❤❤❤❤

[@rammmin1]

ممنون از زحماتتون.

[@saeedenasirzade2148]

👏👏👏👏👏⚘⚘⚘⚘

[@علیزیارتی-د9ع]

😊😊😊😅😅😅😅۱😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😅😊😊😊

[@hamidsevgi]

سلام به همه از آنجايي كه خداوند به نهان من آگاه هستش و خيلي وقتا من از درون خودم بي خبرم، بر اساس درونم و شخصيتم من يك گناهي خلاف عرفي يك اشتباهي رو انجام ميدم، كه با شخصيت درون من هماهنگ هستش ، اگه من در اون گناه بمونم دچار غفلت در غفلت ، گمراهي درون گمراهي خواب درون خواب ميشم، سنگينتر ميشم، ولي آگاه بشم و تشكر كنم از اين حادثه از اين گناه و با خودم صادق باشم بگم كه اين گناه رو نميخام اين شخصيتي كه برا خودم ساختم رو نميخام، حالم بهتر ميشه زندگيم تغيير ميكنه، پس اون گناه لطفي هست از طرف او تا من خودم رو بشناسم ، پس ادب نگه داشتن از اينكه گناه از طرف خود من هست خيلي مهم و بهتره ، مولانا اشتباه نگفته، ممنونم از همه عزيزان

[@hadifeyzollahi7264]

در باب فهم این مطلب یعنی ادب خدمت جناب سروش خواستم تفهیمات خود را اینگونه بیان کنم هرچند من نیز با این مقوله (ادب)با آن شکل که گفته شد زیاد راحت نیستم اما شاید به جهت فهم گفته های مولانا بشود اینگونه گفت که درست است فاعل کل افعال چه شر و چ خیر دراصل فقط خداست اما چون در ارتباط با خدا دیگر افعال را نبایت تقسیم بندی کرد به اینگونه بلکه کلیه افعال خدا در ارتباط با او فقط افعال وی هستند بلکه در ارتباط با ما آن افعال به اینگونه طبقه بندی می شوند به بیان ساده تر خدا فاعل همه ی افعال است اما از کانال اختیار انسانی یک سری افعال را انجام می دهد و در عین حال مبانی معرفتی نیز ارائه داده برای ما که از روی آن ها ما می توانیم تشخیص بدهیم کدام فعل انجام دادنش به خیر است و کدام به شر پس اگر ما شری انجام بدهیم چون در عین حال که بر خلاف مبانی معرفتی بوده و ما باز به اختیار /ان را انجام داده ایم پس در مقام ادب نیست که آن را به خدا نسبت بدهیم -در پایان عرض کنم این چیزی بود که بر ذهن من گذشت و من آنن مکتوب کردم و امید وارم کمکی کرده باشد

[@سیروس-ل2ص]

بسیارند تجربیاتی که بر اثر عمل به خطا حاصل میشود. اگر مقام تجربه را بدانیم.اما از محصولات درین باره همان ارائه ادب و پذیرش خطاست نزد انسان.

[@سیروس-ل2ص]

معنای ادب نزد پروردگار حکیم را ندانستید. چگونه حسین را میشناسی. منظور از ادب اعتماد بر حکمت خداوند است که جبرا بر ما یا توسط ما جاری میشود. بلای پروردگار همچنان شیرین مانند ولای اوست. منظور دروغ یا ترس نیست. همه عشق است و اعتماد به دوست. این همه سرسپردگی است. نفس مطمئن به پروردگار است. پروردگار با خداوند دو صفت متفاوت است.

[@azizrahmani4179]

گردن کلفت در شان امام فخر رازی نیست جناب استاد

[@sarkaragha]

شما این همه جملات وکلمات موزون و زیبا را نمی بینید و تنها کلمه ای را مورد استناد قرا می دهید تا ایرادی گرفته باشید!مانند ابری بقدر برگی در آسمان را ببینیم ولی آسمان بیکرانه صاف را نبینیم!

[@AM-gi2es]

درود و سپاس "طبق فرمايش شما هر مقامى ادبى دارد." لذا بطور مثال أدب در مقام قران و زبان ان اگر واجب نباشد لازم است. ايا شرح مثنوى كه همان قران به زبان فارسى است، داراى مقامى هست كه أدب و احترام درباره ان رعايت شود و با كلمات انگليسى "مزين" نشود؟

[@ebrahimhamzehloo9796]

A B به نظر میاد که استاد شاگردانی هم بزبان های دیگر داشته باشد و بعضی از اصطلاحات باید به انگلیسی برگردان شود . در فهم مطالب مولانا غیر ایرانی متوجه بعضی از کلمات نمیشوند .