Рет қаралды 153
www.edebiyatde...
SÖZ KALMADI
Söylenecek söz kalmadı
Çekip gitmek bize düştü
Yandı bitti köz kalmadı
Yakıp gitmek bize düştü
Astar yırtık yüz kalmadı
Bakıp gitmek bize düştü
Yollar yokuş düz kalmadı
Akıp gitmek bize düştü
Dolap bozuk buz kalmadı
Çakıp gitmek bize düştü
Tuz gölünde tuz kalmadı
Kalkıp gitmek bize düştü
Bezlenecek bez kalmadı
Söküp gitmek bize düştü
Arpacık var gez kalmadı
Çöküp gitmek bize düştü
Boş laflarda öz kalmadı
Bıkıp gitmek bize düştü
Kalp mühürlü göz kalmadı
Sıkıp gitmek bize düştü
Bahar geçti yaz kalmadı
Ekip gitmek bize düştü
Teller kırık saz kalmadı
Döküp gitmek bize düştü
Türkmenoğlu; biz kalmadı
Yıkıp gitmek bize düştü
İnsanlıktan iz kalmadı
Çıkıp gitmek bize düştü
Türkmenoğlu (Şükrü Atay)
SÖZ OLA KESE SAVAŞI
(Yunus Emre)
Günümüz Türkçesi
Sözü bilen kişinin yüzünü ak ede bir söz
Sözü pişirip (tartıp) diyenin işini sağlam ede bir söz
Söz ola kese savaşı söz ola kestire başı
Söz ola zehirli aşı yağ ile bal ede bir söz
Sözlerini pişir (düşün, tart) yaramazını çıkar
Sözünü düşün de çocukça bir söz deme
Gel dost, ey hükümdar! Bari sözümüzü dinle
Bir söz, binlerce cevherin değerini kara toprak eder
Kişi konuşacağı zamanı bilmeli, kötü söz etmemeli
Bir söz sıkıntılarla dolu bu dünyayı sekiz katlı cennet eder
Yol yordam ile yürü (yaşa), bilginle gaflete düşme
Dilinden çok sakın ki bir söz canını yaralar
Yunus şimdi sözü usulünce söyle sözün fazlasından
Çok sakın, bir söz seni o Tanrı katından uzaklaştırır