#SpoilerMaster

[@agnieszkacienciaa5863]

Bardzo dziękuję za ten cenny odcinek. Też widziałam ten film dwukrotnie, z różnymi grupami odbiorców. Dziś kolejny seans i dyskusja z seniorami. Osobiście jestem zachwycona tym filmem, prostotą i głębią, potencjałem interpretacyjnym. Po czytaniu i słuchaniu recenzji w internecie (zarzutach), czułam się odosobniona w odbiorze tego filmu. A teraz słyszę, że nie tylko u mnie zagrał na wielu strunach. Pozdrawiam i dziękuję!

[@SpoilerMasterPodcast]

Bardzo dziękuję za te słowa!

[@AgnieszkaJeziorna-st5ei]

W amerykańskiej kopii dystrybucyjnej było tłumaczenie polskich dialogów w "scenie balkonowej". Dzięki za jak zwykle wspaniały odcinek. Pozdrawiam serdecznie!

[@Djkaxs]

Klasa! Super by było gdyby na kanale również pojawiały się tego typu bardziej spontaniczne odcinki

[@itsme87712]

jest to jeden z piękniejszych i wnikliwszych komentarzy na temat filmów w ogóle... i jednocześnie tak precyzyjnie i chirurgicznie wręcz zadający cios opinii innego krytyka, który na swoim kanale nazwał film wydmuszką:) tu jest wszystko to, co ja myślę o tym filmie i co czuję

[@SpoilerMasterPodcast]

[@ZarlokTV]

To o Raczku Tomaszu. Tylko trzeba wziąć pod uwagę kontekst tej jego wypowiedzi. Raczkowi chodziło głównie o to, że ten scenariusz miał potencjał na coś większego i że dopiero ostatnia scena kiedy kuzyn siedzi sam na lotnisku, pokazuje to coś w jego oczach, o czym powininem być film (tak z głowy cytuję). Moim zdaniem i Raczek i Oleszczyk mają rację. Te dwie recenzje sie nie wykluczają.

[@defranco7175]

Film okazał się rewelacyjny. Już wiem, że będzie w moim topie za rok 2024. Tyle w nim emocji, pola do interpretacji. Jest w nim cała masa scenek, niby niewielkich, a tak dużo mówiących o bohaterach. Choćby szukanie wyjścia na dach. Wiemy, że wychodzenie na dach jest niemal częścią kultury amerykańskiej (mniejsza o to po co tam wychodzą), więc co robi na początku para Amerykanów gdy zjawiają się w nowym miejscu ? Jesteśmy za granicą, ale nie zapominajmy, że jesteśmy Amerykanami. Nawet David, niby sztywniak, ale idzie na to, bo tradycja to tradycja. I cały film jest utkany z takich mikro przekazów, co sprawia, że mimo iż film trwa zaledwie 90 min., można o nim rozprawiać godzinami. Ja jedynie chciałbym się zatrzymać przy "scenie balkonowej", którą też Pan omawia. Gdy zjawił się zrzęda, przez sekundę pomyślałem, "no teraz dostanie się Polakom (w końcu ten kontakt z Polakiem, o którym marzył Benji 😐) jacy to jesteśmy niefajni". A zaraz zjawia się syn (wnuk?), który załagadza sprawę. Zdaje się, że chyba powiedział "to urocze" o tradycji kładzenia kamieni. To niezwykle uczciwe postawienie sprawy. Zwłaszcza, że zarówno zrzęda jak i "syn" to postacie żywcem wyjęte z naszej społeczności. Któż z nas będąc młodym chociaż raz nie natknął się na takiego starego mruka z tekstami: "czego tu szukacie", "gdzie tu włazicie", niech pierwszy rzuci kamieniem. To nie gość, który nie lubi turystów. On nie lubi w ogóle obcych na swoim podwórku. Łatwo mogę się domyślić co by się działo dalej w mieszkaniu zrzędy gdy razem z synem weszli by już do środka. Wyjaśnienie, że to Żydzi, zapewne spowodowałoby kolejną falę narzekań ze strony zrzędy. Jest w moim pokoleniu (X) i tym trochę starszym, zakorzeniona pewna, nie tyle niechęć co obawa przed Żydami. Po upadku komuny, niemal całe lata 90-te żyliśmy w atmosferze po części prawdziwych, po części urojonych historii, że Żydzi (lub spadkobiercy) z zachodu przejmują swój dobytek. Krążyły opowieści o przejmowanych kamienicach, domach, wywalaniu ludzi na bruk itd... No i co może sobie pomyśleć taki starszy człowiek widząc jak dwóch podejrzanych Żydów kręci mu się po podwórzu i ogląda mieszkanie ? Że mogą być z tego jakieś kłopoty. Plotka prawdopodobnie rozniesie się po okolicy, a starsza pani mieszkająca w domu babci naszych bogu ducha winnych bohaterów gotowa dostać napadu lękowego. Oczywiście to już dygresja. Wracając do sedna, scena jest bardzo wiarygodna, uczciwa i nie powinno się w niej doszukiwać jakiś niezdrowych podtekstów. Film ma potencjał na nagrody. Sprawa jest ciągle otwarta. Przed nami Złote Globy i Oscary. Myślę, że jakieś nominacje mogą wpaść. Może za scenariusz ? A już z pewnością na minimum nominację zasłużył Culkin. P.S. Inną ciekawą postacią jest Marcia (w tej roli jak zawsze urocza Jennifer Grey), która też ma swoje problemy osobiste. W niej jedynej Benji mógłby może odnaleźć co z w rodzaju pokrewnej duszy (a może jednak nie). Ale trochę jej za mało by móc coś więcej powiedzieć. Wszak to nie film o niej. Tak czy owak fajnie, że Baby na stare lata odwiedziła sobie Polskę.

[@SpoilerMasterPodcast]

Zgadzam się, że scena balkonowa to popis dyskrecji i oszczędności w temacie, który potraktowany niedelikatnie mógłby wywrócić równowagę całego filmu. Pozdrawiam i dziękuję za komentarz!

[@monikajastrzebska9344]

Ciekawy jest fakt, że Jesse pisząc scenariusz miał poczatkowo zagrać Bengiego. A ta zamiana ról ma wymowę freudowska, Jessie ostatecznie zagrał siebie i swoje kompleksy (neurotycznego nudziarza).

[@defranco7175]

Namówił mnie Pan swoją oceną na FW. W przyszłym tygodniu idę do kina.

[@monikajastrzebska9344]

Jeszcze dosadniej brzmi "a real pain in the ass", czyli w wolnym tłumaczeniu " wrzód na dupie". Myślę że nieuwzglednienie tego aspektu w tytule miało dociążyć wątki polsko-żydowskie.

[@tosiekgrzyb]

Męczybuł