1. ఏ నీ గుణములు కర్ణేంద్రియంబులు సోఁక; దేహతాపంబులు దీఱిపోవు నే నీ శుభాకార మీక్షింపఁ గన్నుల; కఖిలార్థలాభంబు గలుగుచుండు నే నీ చరణసేవ యే ప్రొద్దు చేసిన; భువనోన్నతత్వంబుఁ బొందఁ గలుగు నే నీ లసన్నామ మే ప్రొద్దు భక్తితోఁ; దడవిన బంధసంతతులు వాయు నట్టి నీ యందు నా చిత్త మనవరతము నచ్చి యున్నది నీ యాన నాన లేదు, కరుణఁ జూడుము కంసారి! ఖలవిదారి! శ్రీయుతాకార! మానినీచిత్తచోర!