tamamlanmamış ve yayımlanmamış şiir saymadığım bozuntular

Рет қаралды 93

Күн бұрын

Пікірлер: 5

@sitare2090 28 күн бұрын

5 Başı kayıp sonu ölü .. Keza o da bunu söylerdi ama cahildi Kabul ederdi Adım atardı ama koşması beklendi mi Kaçardı tüm gerçekliğinden Küserdi geceleri hayata Sabah oldu mu Yeniden yeşertirdi tüm umutlarını Eli geceleri durmadan yazardı Zihnini akıtmadan bir sabaha durmazdı Bazen geri çekilir hayatın anlamını sorgulardı Ve bir gün Her şeye son vermek istedi Bu da anlamsızdı Ve yalanlar tutulmayan sözler gibi anlam aramıyordu Küçüktü daha Hayatta kalmak uğruna öğrendi bazı gerçekleri Ve bilmiyor gibi davrandı Ne de olsa en iyi yaptığı şeydi Zamanın dışın da bir gerçek vardı Evrenler arşında bir gerçeklik bunu sorguluyordu Anlamıyordu kimse Ne inanzılmaz bir gerçekti ki İnsanlar susuyordu Korku bir yalandı Kim duyar diğer evren de ki bağrışları kim anlar Kim biliyor bazı kelimelerin anlamsız yerde kullanıldığını Ve kim anlar ki Aslında bu varoluş değil bir sevginin şiiriydi..

@sitare2090 28 күн бұрын

6 Cesaret ve yirmi dördün katları Sert olan insan değil Davranışlarıydı Belki de taşa anlatmasıydı Ateş olup da yakan İnsan değil, sözleriydi Belki de aşkındandı umutlar değildi parçalayan Ne de asil göz yaşları İstiyordu geçen zamanı Ama geçen zaman değil Tecrübeyle hakimiyeti kurulmuş Bir mezbaha seansıydı Bir gerçeklik vardı Mesele ortak şeyler değildi Bunda anlam aramak Boş beleş bir inanıştı Geçmişi ve hak ettiği değeri Bilmesiydi kafasını kurcalayan Varsayımlar bize ihanet Gerçekler ise misafir duygulardı 24 ve katları düşünceler kirliliğiydi Hak verdim ona ders verenlere Aynadaki gerçeklikle yabancıyı hatırlatanlar, Vesikalık bir resmi reddetti Dilenci gönlü şükretti Kendine, kendini hatırlatan herkese 24 ve katlarının geçiş zamanı Karanlıkla imtihanı Eskidendi korkusu Şimdi mutlu ve huzurlu 24 ve katları gelmiş zamanı İşte tam da 24 zamanı 00.00