Ο ρόλος του μαέστρου | Miltos Logiadis

Ο ρόλος του μαέστρου | Miltos Logiadis | TEDxUniversityofCrete

Рет қаралды 6,945

Күн бұрын

O Μίλτος Λογιάδης σπούδασε θεωρητικά και πιάνο στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και Χαλανδρίου. Συνέχισε τις σπουδές του κερδίζοντας μία υποτροφία στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου, απ’ όπου αποφοίτησε με διπλώματα διεύθυνσης χορωδίας και ορχήστρας και δίπλωμα Meisterklasse, με τον υψηλότερο βαθμό που είχε δοθεί ποτέ. Το 1992 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνεργάστηκε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Εκτός από αυτήν, έχει διευθύνει και την Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Μονάχου, την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών κ.ά. Σήμερα είναι καλλιτεχνικός διευθυντής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Στην ομιλία του αναλύει τη σημασία που έχει ο μαέστρος για μία ορχήστρα. Η διεύρυνση της ορχήστρας δημιούργησε την ανάγκη του συντονισμού της, ο οποίος γίνεται με ένα σύνολο κινήσεων των χεριών που δημιουργούν έναν ιδιαίτερο κώδικα μεταξύ των μουσικών. Tέλος, αναφέρεται στις ικανότητες που πρέπει να έχει ένας μαέστρος, με τη σημαντικότερη κατά τη γνώμη του να είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού.
Miltos Logiadis studied Theoretical Studies and Piano at the National Conservatory of Athens and Chalandri. He continued his studies, winning a scholarship, at the Academy for Music in Munich, where he graduated with choir and orchestra diplomas and a Meisterklasse diploma, with the highest grade ever awarded. In 1992 he returned to Greece and collaborated with the Orchestra of Colors. Apart from that, he has also conducted the Royal Philharmonic Orchestra of London, the Munich Symphony Orchestra, the National Opera Orchestra, the Athens State Orchestra, etc. Today, he is the artistic director of the Athens Concert Hall and a professor at the Department of Music Studies of the Ionian University.
Ιn his talk, he analyzes the importance of the conductor for an orchestra. The expansion of the orchestra led to the need for coordination, which is achieved through a set of hand movements that creates a special communication code among musicians. Lastly, he refers to the skills a conductor must have with that of the management of musicians being the most crucial of all. He studied theoretical and piano at the National Conservatory of Athens and Halandri. He continued his studies at the Munich Academy of Music with a scholarship, where he graduated with choir and orchestra leader diploma and a Meisterklasse diploma, achieving the highest degree ever awarded. In 1992 he returned to Greece, after an invitation of Manos Hadjidakis, to collaborate with the Orchestra of Colors. In addition to that, he has conducted the Royal Philharmonic Orchestra of London, the Munich Symphony Orchestra, the National Opera Orchestra, the Athens State Orchestra and others. He is also the artistic director of Megaron - Athens Concert Hall and professor at the Department of Music Studies of the Ionian University. This talk was given at a TEDx event using the TED conference format but independently organized by a local community. Learn more at www.ted.com/tedx

Пікірлер: 10

@telisgrigoriadis2830 4 жыл бұрын

Φίλε, Μίλτο Λογιάδη. Ευχαριστώ γιά οσα γύρω απο τη μουσική και ειδικά για τον κύριο ρόλο του μαέσρου ,είπατε. Υπάρχουν όπως είπατε δύο ειδών σχολές-μαέστρων Ο Δικτάτορας όπου ξεχωρίζει η αυτοπροβολή, παρολαυτα η απόδοση του έργου τέλεια. Και απο τήν άλλη ο φιλικός Μαέστρος με τα ίδια αποτελέσματα. Η επιλογή φυσικά τού δευτέρου αποδεκτή. Προκύπτει όμως έρώτημα. πρώτον. Εάν δέν εμφανιζόταν προβαλόμενος ο Κάραγιάν. Ισως θα ήταν καλύτερα γιά το κοινο οχι μονον να ακούσει αλλά πολυ πιό ευκολα νά ταξιδέψει. Στερώντας του ο Καραγιαν τήν φαντασία του ακροατή και εγκλωβιζοντάς τον στην αυτοπροβολή του. Στή φύση υπάρχει ιεραρχία καί στό στρατό πριν τον πόλεμο χρειάζεται ένας τέτοιος μαέστρος στρατηγος. Στήν φάση τού πολέμου νομίζω πώς χρειάζεται η κοινή ψυχολογία του φίλου μαέστρου.

@daisiesof7778 2 жыл бұрын

..καλησπερα σας, , πέρα από τα δύο παραδείγματα κορυφαίων ατόμων που προβλήθηκαν στο βίντεο ως μαέστροι διαφορετικων σχολών και δίχως διάθεση να κρίνω κανέναν από τους υπερταλαντουχους αυτούς ανθρώπους, καθώς κ οι δύο σωστοί η λάθος είναι πραγματικά απολαυστικοι να τους ακούς, φαντάσου κ να παίζεις είτε να τραγουδάς μαζί τους... Φαντάζομαι θα ταν πραγματικά μοναδική εμπειρία.. ..ομως παρ όλα αυτά εχει ενδιαφέρον να διακρίνει κανείς τον τρόπο με τον οποιο κάποιος συνθέτης διευθύνει μια ορχήστρα. Το τρόπο που ένας συνθέτης που διευθύνει ειναι επικοινωνιακος με τους μουσικούς του σε σχέση με κάποιον που διευθύνει μα δε συνθέτει. Καθώς το πάθος ενός συνθέτη που διευθύνει, διοχετεύεται αυτόματα σε μια δημιουργική σύνδεση με τους μουσικούς του κ επεκτείνεται ως έκφραση προς το κοινο , ενώ κάποιος που διευθύνει την ορχήστρα δίχως να συνθέτει ο ιδιος, ( παρόλ όλες τις ενεργές γνώσεις του , που σε καμία περίπτωση δεν θέλω να υποτιμησω το ρόλο του μαεστρου ως τη διαδικασία αυτή καθεαυτή, καθως ως γνωστον χρειάζεται πολλές ικανότητες σπουδή κ γνώσεις ), μα ως ενας μαέστρος που δεν συνθέτει , είναι εύκολο να εγκλωβιστεί μεσα στο ίδιο του το κεφάλι, στη προσπάθεια του να βρεθεί στο κεφάλι του συνθέτη κ ξεχνώντας να νιώσει με το ίδιο του το κεφαλι τη καρδιά του συνθέτη ως καλλιτέχνη του οποίου το έργο πρέπει να αποδωσει. Έτσι κατά επέκταση διευθύνοντας παραμένει στον εαυτό του ως μαεστρος, ξεχνώντας την σημασία της επικοινωνίας με το σύνολο των μουσικών κ κατά επέκταση κ την ιδια την απόδοση του έργου. Υπάρχουν δυστυχώς μαέστροι που οι ίδιοι βιώνουν ένα κόμπλεξ ανωτερότητας ακόμα κ απεναντι ως προς τους ίδιους τους συνθέτες που πρέπει να αποδώσουν κ όταν διευθύνουν αυτό δυστυχώς έχει τα προφανή αποτελέσματα εναντίον του ίδιου του έργου κ φυσικά εναντίον των μουσικών ως συνεργάτες του.