Thomas Bernhard Bratanek Wittgensteina

Nie wiem zupełnie co myśleć o tej książce. Momentami miałem wrażenie, jakbym dostawał banał uszyty w szykowny garnitur językowy, a momentami czułem, że tam w głębi jest coś więcej. Trudna sprawa i chyba nadal nie mam zdania po pojedynczej lekturze. Może wśród widzów znajdę fanów tego autora i pokażecie mi dodatkowe, a ukryte przede mną, zalety prozy Bernharda. Ja się nie poddaję, ale na ten moment po pierwszej lekturze czuję raczej rozczarowanie, aniżeli przyjemność.