ТОРҒЫН ЖОЛДАСБЕКҚЫЗЫ "ЕЛЕС"

Рет қаралды 382

2 ай бұрын

"ЕЛЕС" Авторы: Торғын Жолдасбекқызы
Ас үйдің еденін қолмен жуып жатыр ем. Кілемдерді қайырып тастағам, орындық пен дастарқанды шетке жинап... Төр жақты жуып болған соң, еңбектеп жүріп, қолымдағы су орамалдың қиындысымен бірге таза ауа кірсін деп ашып қойған терезенің түбіне келдім. Батарейдің қырын, шетін, астын да сүртіп ап, енді орамалымды шаймақ боп суға қолымды мала беріп ем, терезенің ар жағынан біреу "Күлпааааш" деп дауыстады. Жан таласып орнымнан атып тұрып "Аау" дегелі жатыр ем, төбемнен жай түскендей жанарым жарқ ете қалды.
Есімді жисам, аппақ қабырғалары сәуле шашқан үлкен дәлізде тұр екем. Қолымда еден жуатын орамалым да бар. Айналама қанша қарайласам да, қайда кеп қалғанымды ұға алмадым. Тұла бойым жеп-жеңіл. Тіпті соңғы жылдары басуым қиындаған тіземдегі ауырсынуды да сезбедім. Асқазандағы қыжыл да жоқ. "О, тоба, бұнысы не болды екен?" деп қоямын. "Не де болса сәл алдыға жүрейін" деп шештім. Осы арада қанша мұқият қарасам да айналамнан не терезе, не шам көрмедім, алайда, дәліз бойы ерекше жарқырайды. Сонда ұқтым. Кетіп қалған сияқтымын... "Сұмдық ай, не болды екен? Осыншалық оңай бола ма? деп те қоямын, іштей.
Шынын айтайын, неге екені қуанғандай болдым. Күйбің тірлік пен бітпейтін тіршіліктен азаттық алғандаймын. Ауру мен сырқау да жоқ. Жәй "Алдыда енді не күтер екен" деп баса бердім. Біраз жүрген соң, дәліз соңындағы үлкен есікке кеп тоқтадым. Кіре берісте өзім шамалас келіншек отыр екен. "Кезегін күтіп отырған екен ғой" деп шештім. Қасындағы бос орынның біріне отырып жатып:
- Соңы сіз бе? - деп сұрадым.
Ол үнсіз күлімсірей бас изеді.
- Ееее,- дедім мен жәй ғана.
Өзім іштей "әлде о дүниеде сөйлесуге болмай ма екен" деп ойлап қоямын. Осылайша екеуіміз әлгі есікке біраз үнсіз қарап отырған соң, шыдамым жетпей кеткен мен қайта:
- Сауаптан жиналған сыйларды осы жерден бере ме екен? - деп сұрадым.
Сонда маған қайта жымия қараған әлгі әйел:
- Білмедім. Өзім де бірінші рет келіп отырмын, - деп тіл қатты.
- Еее, сөйлей алады екенсіз ғой, әруақтар сөйлемейді екен деп ойласам, - дей беріп ем, манағы есік ашылып, орнынан көтерілген әйел ішке кірді.
Соңынан көзімді шүйіріп қанша қарасам да, жарықтан өзге еш нәрсе көре алмай мен қалдым. "Қап, не болар екен, әәә" деп елеңдеп отырмын. Артынша текке отырмай істеген игі істерімді есіме түсіре бермек боп ем, манағы есік қайта ашылды. Ар жақтан не күтерімді білмеген соң, қипақтай ішке кірдім. Кең даладай бөлме іші тіпті жарық екен. Әуелі қабырға да жоқ-ау дедім. Жәй жан-жақтан қоршаған жарық. Төрде екі бейне көрінді. Қанша талпынсам да әлгілердің жүзін ажырата алмадым. Алшақтау жерге маған арнап орындық қойған екен, соған барып отырып жатып

Пікірлер: 10

@GazizaAltynbai-ev2ws 2 ай бұрын

Құрметті тыңдарман! Менің арнама тіркеліп, пікір қалдырып, ұнаса лүпіл баса отырыңыздар! Алдағы уақытта сіздерге ұнайтын әңгімелер мен ғибратты әңгімелерді менің арнамнан ести аласыздар! Сіздерге рақмет!