Рет қаралды 11
Het muzikale zapcabaret van de jaren negentig is terug in een nieuw jasje. Fris, grofgebekt en met gestrekt been. Maatschappijkritische liedjes, vrouwonvriendelijk gebral en patriarchale vunzigheid, maar met een eigentijdse portie kwetsbaarheid. Gelukkig maar. Je mag er dus gewoon om lachen.
Bram Kroon, Matthias Tuns en Jip de Poorter maken op genadeloze wijze korte metten met zichzelf, elkaar en het publiek. Huilen doen ze thuis wel.