Триатлоншы жас ана - Дильфуза

Менің атым - Дильфуза Нұрсейітова. Мен 33-темін.
Өмірім бір квест сияқты - бәрін үлгеру керек. Күнде сағат 05.30-да оянамын. 06.00-ден 08.00-ге дейін аптасына алты рет триатлонмен шұғылданамын.
Одан соң қызымды мектепке даярлауым керек. Қызымды мектепке апарғаннан кейін жұмыспен айналысамын. Кешкісін қызымды алып кетемін, кәдімгі өміріміз бар. Тамақ дайындауымыз керек, келесі күнге киім дайындау керек.
Спорттағы өмірім негізінен жүгіруден басталған.
2015 жылы бірінші жарты марафоннан басталған Астанада.
Енді әр марафон бір бөлек, өмір сияқты ғой. Бірақ оның ішіндегі ең мақтанарлығы - ультрамарафон.
2017 жылы «Тенгри Ультра» марафонында 70 шақырым жүгірдім. Әйелдердің арасында төртінші болып аяқтадым. 11 сағат өмірім соған кетті. Өйткені ол тек жай жүгіру болған жоқ, өзіммен өзім жарысқандай болдым сол кезде.
Онымен тоқтаған жоқпын. 2018 жылы Астанаға ең бірінші рет Ironmen деген жарыс келді.
Сол кезде эстафетада да мен бірінші рет жүзіп шықтым. Ашық суға жүзу дейді оны. Триатлонды содан бастап сүйдім.
Шілде айынан бастап триатлонмен айналысатын болдым. «Шешесіне қарап, қызын ал» дейді ғой, қыркүйектен бастап қызымды да балаларға арналған триатлонға бердім. Ол да аптасына бес рет триатлонмен айналысады.
Спорт мен үшін ол - дәрі, бәәрінен бұрын дәрі: стресс ситуацияға түссем де, барып жүгіремін. Ауырсам да, барып жүгіремін. Денсаулыққа спорт өте маңызды. Оған да уақытыңызды табуға болады. Мен сияқты 06.00-де тұрып, бір сағатыңызды спортқа арнасаңыз, уақытыңыз бәріне де жетеді. Сылтау іздемеңіз.