Wielka Improwizacja - Gustaw Holoubek - Lawa 1989

[@monika76135]

Poziom tej interpretacji jest tak wysoki, że ilekroć słucham improwizacji w innym wykonaniu zawsze czegoś mi brakuje.

[@kryn1u]

tak samo

[@alaire1348]

Pomimo tego, że nie lubię dziadów a cały romantyzm mnie męczy, to jestem pod wrażeniem umiejętności aktorskich. Prawdziwy talent

[@Piterstom]

Wielka Improwizacja to mój ulubiony fragment z cz.III Konrad to kwintesencja bohatera romantyzmu, czupurny i pełen namiętności miłość, gniew, pokora, pycha. Wszystko to w jednym monologu. Adam Mickiewicz był i jest wieszczem narodu Polskiego :)

[@perarubin6041]

@Christian637 leszczem? XD głupi jesteś

[@magorzata1684]

@Christian637 ja slysze pyche przede wszystkim

[@poisoned_soju1216]

@Christian637 możesz temu leszczowi co najwyżej buty czyścić.

[@willythetravellingmerchant8562]

Akurat słowackiemu to mickiewicz może tylko dupy dawać

[@KniazJarema2137]

XD

[@don.buffalo]

Piękna interpretacja, jak polonistka włączyła dzisiaj w klasie to patrzyłem i słuchałem jak zahipnotyzowany

[@devoured2689]

pogchampik film niech się to trzyma dobry przekaz leci

[@diceman3219]

ale essa zrigczowana

[@enragedkaiser237]

Część III Dziadów to perła Polskiej literatury. Przez takie utwory jak Dziady dziękuję Bogu, że urodziłem się polakiem.

[@barbararokicka453]

Jesteś Polakiem, a nie "polakiem"!

[@Jutrzen]

i dwa błędy ortograficzne

[@mikizafryki96]

Jestem nastolatkiem, który namiętnie słucha rapu. Rzeczy, które dotąd słyszałem, nawet te najlepsze są niczym w porównaniu do tego. Ciarki przechodzą, wielki podziw dla Pana Mickiewicza i Pana Holoubka!

[@beneficier3432]

wy wszyscy tak serio ?

[@chmiel23]

Tak serio to mistrzostwo, ale gimbusy twojego pokroju nie są w stanie zrozumieć wybitności tego dzieła i scen Wielkiej improwizacji i Widzenia Księdza Piotra...

[@radekszafran1896]

Ksiadz Mateo też ładnie

[@bartoszziemb8437]

A skąd ta teza?

[@adas3379]

a co ma rap do tego xD wyluzuj

[@zyjzpasja457]

Żądny zemsty... Oh Adamie dziękujemy za to coś nam pozostawił

[@michalinaantczak]

Pychę i chorą miłość do własnej historii, tradycji oraz kultury. To największe choroby Polaków żywe do dziś. Mickiewicz to przekleństwo narodu.

[@olenkak7573]

Zajęło mi to 5 lat by zrozumieć dogłębny sens tego arcydzieła. Konrad…. Pyszny, lecz fascynujący.

[@XNutki]

Fantastyczne! Niepowtarzalne aktorstwo i tekst genialny!

[@sion2131]

Co ty pierdolisz ?

[@harvest3166]

@@sion2131 Pierdoli prawdę. Mainuję Siona i zawiodłem się...

[@Tom-ne8tt]

@@sion2131 Wieszcz vs współczesny prymityw

[@v.raven36]

Kto też przyszedł to oglądać/słuchać bo pani od Polskiego kazała?

[@julkakowalik1745]

ja...

[@patryk4264]

Ja

[@WhyOnlyPresidenCanHaveNoDegree]

pozdrawiam IIbp xd

[@dawidjust7533]

prawdziwe

[@adiozik2143]

@@dawidjust7533 tak

[@mareklipski3907]

Niesamowicie silny tekst , wręcz porywający . Każdy kto tego wysłucha powinien obudzić w sobie siłę do działania na rzecz ojczyzny . Tylko geniusz mógł stworzyć taką myśl , myśl która nie jest ziemska , a tekst owy unosi się nad narodem jak hasło , które ma obudzić naród do działania na rzecz ojczyzny - ma wyrwać z letargu naród który został uśpiony codziennością , codziennymi problemami , troskami o dzień następny , o chleb na stole by wykarmić swoją rodzinę. Ale ta troska , owego człowieka , jest tylko teraźniejszością , która nie pozwala na uniesienie się ponad marność bytu codziennego , i wznieść się ponad marności tego bytowania . Tekst jest niesamowicie trudny dla wielu , niemal nie zrozumiały , a jednak jest tekstem ktorego nie sposób uciszyć , bo po wysłuchaniu go dzwięczy w uszach najsilniejszymi słowami skierowanymi do narodu . Czyż nie jest to tekst genialny , napisany przez geniusza , zatroskanego losem swojej ukochanej ojczyzny ? Jest , i tylko wielcy tego świata mogą wykrzesać ze swojej duszt takie teksty , które dziwęczą jak odezwa , jak wołanie do uśpionego narodu . Słucham , słuchałem , i będem tego słuchał , bo genialnego tekstu , genialnej myśli , nigdy dosyć . Gdzie się podziali tacy geniusze naszego narodu , czy może śpią , a może ktoś , jakaś " siła polityczna " każe im milczeć , grozi im za wyrażanie takich myśli . W tym naszym kraju , w tych obecnych czsach , i takie żeczy są możliwe , że człowiek z genialnymi miślami jest wyśmiewany , a zwykły pleciuga , wychwalany i wynoszony na piedestały . Szkoda że tacy geniusze nie mogą się objawić , bo zaraz są uważani za szaleńców i wyśmiewani przez pewne siły polityczne w naszym kraju . A jednak szkoda geniuszy .

[@abecajka]

Ach, Konrad. Pyszny, bluźnierczy, opętany namiętnościami i żądzą władzy. Dziwię się, że tak mało młodzież go lubi. Mnie zafascynował od razu.

[@MZborro]

myslostrych nauczyciel/ka?

[@abecajka]

mzborowski13 Totalnie nie, obecnie studentka i nie polonistyki :)

[@MZborro]

myslostrych kiedy przeczytałem że nie, to wróciłem do Twojego komentarza i z tej perspektywy mogę powiedzieć że niezwykle trafne spostrzeżenie. Swoją drogą ciekawe, że jeżeli coś takiego usłyszał bym od "typowej polonistki", od razu stanąbym w opozycji i z polotem piętnował jej postawę. Ciekawe momenty, kiedy uświadamiasz sobie swoje ograniczenia. Pozdrawiam 😉

[@A_B_1917]

Z charakteru jest niezłą postacią, ale gdy gada o byciu mistrzem i nieśmiertelnym będąc w więzieniu i nic nie osiągając wydaje mi się to nieciekawe.

[@dawidjozwiak9502]

myslostrych w miedzywojniu był bardzo popularny. Dla mnie to jeden ulubionych bohaterów. Blisko mi z charakteru do niego

[@Chelonakkos1]

przeżywam ten tekst zawsze ile razy go słyszę ... wspaniały ... ja syn chwały nieśmiertelnej ..

[@YukiMaja]

Uwielbiam!!! Mogłabym oglądać "Lawę" nono stop, a "Dziady" przeczytałam 5 razy! Wspaniała recytacja Wielkiej improwizacji- właśnie dla tego, że wysłuchałam ją w wersji G. Holoubka, to postanowiłam się tego nauczyć na pamięć!!! Nauczyłam się 2 lata temu a teraz mogę recytować nawet jak ktoś wyrwie mnie ze snu ;)

[@praszka-oq7of]

Chetnie bym posluchal.

[@fiji0365]

Kwarantanna be like

[@sialalala123456789]

niesamowite, hipnotyzujące, nie sposób oderwać wzroku, całkowicie pochłaniające

[@pawepinkowicz6650]

Geniuszów dwóch. Mickiewicz i Holoubek. Wielki Szacun.

[@doniam3592]

to jest takie piękne , to jest takie twórcze , to jest tak wyjątkowe , Ahh... jak ja kocham romantyków , sama jestem romantyczką i żałuję że się nie urodziłam w tejże epoce

[@eureka9217]

I była przykładem Martyrologii młodzieży polskiej?

[@staszkemalinowski1277]

powyższe dzieło pokazała mi nauczycielka z języka polskiego, za którą szczególnie nie przepadam; jednakże przyznać muszę, iż przez owe wykonanie improwizacji uwielbiam Mickiewicza i także i nauczycielkę z polskiego. sam czuję się Konradem.

[@Mertyy3]

A tak z ciekawości... Czemu czujesz się Konradem?

[@TheMrExemplar]

zastanawia mnie jak musiał czuć się Mickiewicz pisząc to arcydzieło

[@fausti.]

HitProof był w takim entuzjazmie, ze myślał,że umrze

[@godhimself9396]

@@fausti. Szkoda że nie umarł wtedy

[@perarubin6041]

@@godhimself9396 co ty gadasz xdd

[@AnonikAnonikos]

@Christian637 Nie klnij Pan.

[@viwbduciadbfu4214]

pewnie był najebany

[@qwertpain]

coś pięknego ... mistrzostwo ...

[@malgosiawierzbicka]

Mistrzostwo i Klasyka w jednym♥️

[@marekpinkus7397]

Gucio powiedział Wielką Improwizację bez jednego powtórzenia ani dubls ...ad hoc...tak wspominał Konwicki. Do tego tekstu trzeba dojrzeć, niektórzy chyba zawsze będą dziećmi ...

[@makier01]

Do tego samego inspiruje mnie ten fragment. Też się nauczę! :) A tej recytacji też mógłbym słuchać bez przerw. Zresztą Mickiewiczowi też się należą wyrazy szacunku.

[@antygrzywaprotest7491]

Kocham i cierpię katusze. Patrzę na ojczyznę biedną, Jak syn na ojca wplecionego w koło; Czuję całego cierpienia narodu, Jak matka czuje w łonie bole swego płodu. Cierpię, szaleję - a Ty mądrze i wesoło Zawsze rządzisz, Zawsze sądzisz, I mówią, że Ty nie błądzisz! Słuchaj, jeśli to prawda, com z wiarą synowską Słyszał, na ten świat przychodząc, Że Ty kochasz; - jeżeliś Ty kochał świat rodząc, Jeśli ku zrodzonemu masz miłość ojcowską; - Jeżeli serce czułe było w liczbie źwierząt, Któreś Ty w arce zamknął i wyrwał z powodzi; Jeśli to serce nie jest potwór, co się rodzi Przypadkiem, ale nigdy lat swych nie dochodzi; Jeśli pod rządem Twoim czułość nie jest bezrząd, Jeśli w milijon ludzi krzyczących "ratunku!" Nie patrzysz jak w zawiłe zrównanie rachunku; - Jeśli miłość jest na co w świecie Twym potrzebną I nie jest tylko Twoją omyłką liczebną... Głos Orła w hydrę! Oczy mu wydrę. Do szturmu daléj! Dymi! pali! Ryk, grzmot! Głos Z jasnego słońca Kometo błędu! Gdzie koniec twego pędu? Bez końca, bez końca! Milczysz! - Jam Ci do głębi serce me otworzył Zaklinam, daj mi władzę - jedna część jej licha, Część tego, co na ziemi osiągnęła pycha, Z tą jedną cząstką ileż ja bym szczęścia stworzył! Milczysz! - nie dasz dla serca, dajże dla rozumu. - Widzisz, żem pierwszy z ludzi i z aniołów tłumu, Że Cię znam lepiej niźli Twoje archanioły, Wart, żebyś ze mną władzą dzielił się na poły - Jeślim nie zgadł, odpowiedz - milczysz! ja nie kłamię. Milczysz i ufasz, że masz silne ramię - Wiedz, że uczucie spali, czego myśl nie złamie - Widzisz to moje ognisko: - uczucie, Zbieram je, ściskam, by mocniej pałało, Wbijam w żelazne woli mej okucie, Jak nabój w burzące działo. Głos Ognia! pal! Głos Litość! żal! Odezwij się, - bo strzelę przeciw Twej naturze; Jeśli jej w gruzy nie zburzę, To wstrząsnę całym państw Twoich obszarem; Bo wystrzelę głos w całe obręby stworzenia: Ten głos, który z pokoleń pójdzie w pokolenia: Krzyknę, ześ Ty nie ojcem świata, ale... GŁOS DIABŁA Carem! (Konrad staje chwilę, słania się i pada) DUCHY Z LEWEJ STRONY PIERWSZY Depc, chwytaj! DRUGIi Jeszcze dysze. PIERWSZY Omdlał, omdlał, a nim Przebudzi się, dodusim. DUCH Z PRAWEJ STRONY Precz - modlą się za nim. DUCH Z LEWEJ Widzisz, odpędzają nas. PIERWSZY Z LEWEJ Ty bestyjo głupial Nie pomogłeś mu słowo ostatnie wyrzygnąć, Jeszcze o jeden stopień w dumę go podzwignąć! Chwila dumy - ta czaszka już byłaby trupia. Być tak blisko tej czaszki i nie można deptać! Widzieć krew w jego ustach, i nie można chłeptać! Najgłupszy z diabłów, tyś go wypuścił w pół drogi. DRUGIi Wróci się, wróci PIERWSZY Precz stąd - bo wezmę na rogi I będę cię lat tysiąc niosł, i w paszczę samą Szatana wbiję. DRUGI Cha! cha! straszysz, ciociu! mamo! Ja dziecko będę płakać - (płacze) masz - (uderza rogiem) A co, nie chybił? Leć i nie wyłaź z piekła - aha, do dna przybił - Rogi me, brawo, rogi - PIERWSZY Sacrédieu! DRUGI (uderza) Masz. PIERWSZY W nogi. (Słychać stukanie i klucz we drzwiach) DRUGI DUCH Pop, klecha, przyczajmy się i schowajmy rogi.

[@doktorkozushi5274]

może to nadinterpretacja,ale uderza mnie światłocień na twarzy "Pana Konrada" - przecież Wielka Improwizacja w dramacie to walka Potęg o duszę. Jedna część jest jasna (duchy prawej strony), a druga w mroku (duchy lewej strony). poza tym oczywiste, że p. Gustaw to w wizji artystycznej reżysera stary Mickiewicz, a zarazem główny aktor z inscenizacji Dejmka z 1968 roku. dualizm na dualizmie i dualizmem pogania. ON (oni?) NIEŚMIERTELNY (nieśmiertelni?)

[@lusia5685]

pomyślałam to samo, tylko jak widzę, 6 lat później

[@mahatmagandhi8341]

Czemu uważasz, to stary Mickiewicz?

[@majweska]

To adaptacja

[@nowisuko6493]

dzieki bracie

[@InternetwPolsce]

On byl niesamowity.

[@tomaszjankowskil7772]

Genialne, szkoda, ze dotarło do mnie 20 lat później

[@zerrg95]

Niesamowity kunszt. Kłaniam się nisko i dziękuję Bogu za naszą Kulturę.

[@przekolo2]

najpiękniejsza rzecz jaka zrodziła się na tej planecie.

[@krystynaheyda483]

Najlepszy Konrad Teatr ŚLĄSKI w wykoniu Grzegorza Przybyła . Improwizacja wspaniała.

[@greenpoint2012]

Sposob mowienia, ktory porusza.

[@alphatango1358]

Kocham ..................tego ducha............

[@ISka-sx3gk]

Po prostu pyszny, pyszny Holoubek💪

[@xadewrt1175]

6:54 moment w którym dostałem upośledzenia umysłowego

[@iwonas8219]

XD

[@bogdanfaldyga442]

Dziękuję.

[@ania9421]

Gustaw Holoubek mistrz!

[@SawiKK17]

Super extra mega fajny filmik, polecam i pozdrawiam

[@mikolajmucha9343]

Kurła kiedyś to było !!!

[@Thyga.05]

Zaznaczam bo nauczycielka kazała się nauczyć 😔 0:50 11:20 13:20

[@antygrzywaprotest7491]

Samotność - cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi? Gdzie człowiek, co z mej pieśni całą myśl wysłucha, Obejmie okiem wszystkie promienie jej ducha? Nieszczęsny, kto dla ludzi głos i język trudzi: Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie; Myśl z duszy leci bystro, nim się w słowach złamie, A słowa myśl pochłoną i tak drżą nad myślą, Jak ziemia nad połkniętą, niewidzialną rzeką. Z drżenia ziemi czyż ludzie głąb nurtów dociek, Gdzie pędzi, czy się domyślą? - Uczucie krąży w duszy, rozpala się, żarzy, Jak krew po swych głębokich, niewidomych cieśniach; Ile krwi tylko ludzie widzą w mojej twarzy, Tyle tylko z mych uczuć dostrzegą w mych pieśniach, Pieśni ma, tyś jest gwiazdą za granicą świata! I wzrok ziemski, do ciebie wysłany za gońca, Choć szklanne weźmie skrzydła, ciebie nie dolata, Tylko o twoję mleczną drogę się uderzy; Domyśla się, że to słońca, Lecz ich nie zliczy, nie zmierzy. Wam, pieśni, ludzkie oczy, uszy niepotrzebne; - Płyńcie w duszy mej wnętrznościach, Świećcie na jej wysokościach, Jak strumienie podziemne, jak gwiazdy nadniebne. Ty Boże, ty naturo! dajcie posłuchanie. - Godna to was muzyka i godne śpiewanie. - Ja mistrz! Ja mistrz wyciągam dłonie! Wyciągam aż w niebiosa i kładę me dłonie Na gwiazdach jak na szklannych harmoniki kręgach. To nagłym, to wolnym ruchem, Kręcę gwiazdy moim duchem. Milijon tonów płynie; w tonów milijonie Każdy ton ja dobyłem, wiem o każdym tonie; Zgadzam je, dzielę i łączę, I w tęcze, i w akordy, i we strofy plączę, Rozlewam je we dźwiękach i w błyskawic wstęgach. - Odjąłem ręce, wzniosłem nad świata krawędzie, I kręgi harmoniki wstrzymały się w pędzie. Sam śpiewam, słyszę me śpiewy - Długie, przeciągłe jak wichru powiewy, Przewiewają ludzkiego rodu całe tonie, Jęczą żalem, ryczą burzą, I wieki im głucho wtórzą; A każdy dźwięk ten razem gra i płonie, Mam go w uchu, mam go w oku, Jak wiatr, gdy fale kołysze, Po świstach lot jego słyszę, Widzę go w szacie obłoku. Boga, natury godne takie pienie! Pieśń to wielka, pieśń-tworzenie. Taka pieśń jest siła, dzielność, Taka pieśń jest nieśmiertelność! Ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę, Cóż Ty większego mogłeś zrobić - Boże? Patrz, jak te myśli dobywam sam z siebie, Wcielam w słowa, one lecą, Rozsypują się po niebie, Toczą się, grają i świecą; Już dalekie, czuję jeszcze, Ich wdziękami się lubuję, Ich okrągłość dłonią czuję, Ich ruch myślą odgaduję: Kocham was, me dzieci wieszcze! Myśli moje! gwiazdy moje! Czucia moje! wichry moje! W pośrodku was jak ojciec wśród rodziny stoję, Wy wszystkie moje! Depcę was, wszyscy poeci, Wszyscy mędrce i proroki, Których wielbił świat szeroki. Gdyby chodzili dotąd śród swych dusznych dzieci, Gdyby wszystkie pochwały i wszystkie oklaski Słyszeli, czuli i za słuszne znali, I wszystkie sławy każdodziennej blaski Promieniami na wieńcach swoich zapalali, Z całą pochwał muzyką i wieńców ozdobą, Zebraną z wieków tyla i z pokoleń tyla, Nie czuliby własnego szczęścia, własnej mocy, Jak ja dziś czuję w tej samotnej nocy: Kiedy sam śpiewam w sobie, Śpiewam samemu sobie. Tak! - czuły jestem, silny jestem i rozumny. - Nigdym nie czuł, jak w tej chwili - Dziś mój zenit, moc moja dzisiaj się przesili, Dziś poznam, czym najwyższy, czylim tylko dumny; Dziś jest chwila przeznaczona, Dziś najsilniej wytęzę duszy mej ramiona - To jest chwila Samsona, Kiedy więzień i ślepy dumał u kolumny. Zrzucę ciało i tylko jak duch wezmę pióra - Potrzeba mi lotu, Wylecę z planet i gwiazd kołowrotu, Tam dojdę, gdzie graniczą Stwórca i natura. I mam je, mam je, mam - tych skrzydeł dwoje; Wystarczą:- od zachodu na wschód je rozszerzę, Lewym o przeszłość, prawym o przyszłość uderzę. I dojdę po promieniach uczucia - do Ciebie! I zajrzę w uczucia Twoje, O Ty! o którym mówią, że czujesz na niebie. Jam tu, jam przybył, widzisz, jaka ma potęga, Aż tu moje skrzydło sięga. Lecz jestem człowiek, i tam, na ziemi me ciało; Kochałem tam, w ojczyźnie, serce me zostało, - Ale ta miłość moja na świecie, Ta miłość nie na jednym spoczęła człowieku Jak owad na róży kwiecie: Nie najednej rodzinie, nie na jednym wieku. Ja kocham cały naród! - objąłem w ramiona Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia, Przycisnąłem tu do łona, Jak przyjaciel, kochanek, małżonek, jak ojciec: Chcę go dźwignąć, uszczęśliwić, Chcę nim cały świat zadziwić, Nie mam sposobu i tu przyszedłem go dociec. Przyszedłem zbrojny całą myśli władzą, Tej myśli, co niebiosom Twe gromy wydarła, Śledziła chód Twych planet, głąb morza rozwarła - Mam więcej, tę Moc, której ludzie nie nadadzą, Mam to uczucie, co się samo w sobie chowa Jak wulkan, tylko dymi niekiedy przez słowa. I Mocy tej nie wziąłem z drzewa edeńskiego, Z owocu wiadomości złego i dobrego; Nie z ksiąg ani z opowiadań, Ani z rozwiązania zadań, Ani z czarodziejskich badań. Jam się twórcą urodził: Stamtąd przyszły siły moje, Skąd do Ciebie przyszły Twoje, Boś i Ty po nie nie chodził: Masz, nie boisz się stracić; i ja się nie boję. Czyś Ty mi dał, czy wziąłem, skąd i Ty masz - oko Bystre, potężne: w chwilach mej siły - wysoko Kiedy na chmur spójrzę szlaki I wędrowne słyszę ptaki, Żeglujące na ledwie dostrzeżonym skrzydle; Zechcę i wnet je okiem zatrzymam jak w sidle - Stado pieśń żałośną dzwoni, Lecz póki ich nie puszczę, Twój wiatr ich niezgoni. Kiedy spójrzę w kometę z całą mocą duszy, Dopóki na nią patrzę, z miejsca się nie ruszy. Tylko ludzie skazitelni, Marni, ale nieśmiertelni, Nie służą mi, nie znają - nie znają nas obu, Mnie i Ciebie. Ja na nich szukam sposobu Tu, w niebie. Tę władzę, którą mam nad przyrodzeniem, Chcę wywrzeć na ludzkie dusze, Jak ptaki i jak gwiazdy rządzę mym skinieniem, Tak bliźnich rozrządzać muszę. Nie bronią - broń broń odbije, Nie pieśniami - długo rosną, Nie nauką - prędko gnije, Nie cudami - to zbyt głośno. Chcę czuciem rządzić, które jest we mnie; Rządzić jak Ty wszystkimi zawsze i tajemnie: Co ja zechcę, niech wnet zgadną, Spełnią,tym się uszczęśliwią, A jeżeli się sprzeciwią, Niechaj cierpią i przepadną. Niech ludzie będą dla mnie jak myśli i słowa, Z których, gdy zechcę, pieśni wiąże się budowa; - Mówią, że Ty tak władasz! Wiesz, żem myśli nie popsuł, mowy nie umorzył; Jeśli mnie nad duszami równą władzę nadasz, Ja bym mój naród jak pieśń żywą stworzył, I większe niżli Ty zrobiłbym dziwo, Zanuciłbym pieśń szczęśliwą! Najwyższy na niebiosach! - Ciebie tu szukałem, Ja najwyższy z czujących na ziemnym padole. Nie spotkałem Cię dotąd - żeś Ty jest, zgaduję; Niech Cię spotkam i niechaj Twą wyższość uczuję - Ja chcę władzy, daj mi ją, lub wskaż do niej drogę! O prorokach, dusz władcach, że byli, słyszałem, I wierzę; lecz co oni mogli, to ja mogę, Ja chcę mieć władzę, jaką Ty posiadasz, Ja chcę duszami władać, jak Ty nimi władasz. (Długie milczenie) (z ironią) Milczysz, milczysz! wiem teraz, jam Cię teraz zbadał, Zrozumiałem, coś Ty jest i jakeś Ty władał. - Kłamca, kto Ciebie nazywał miłością, Ty jesteś tylko mądrością. Ludzie myślą, nie sercem, Twych dróg się dowiedzą; Myślą, nie sercem, składy broni Twej wyśledzą - Ten tylko, kto się wrył w księgi, W metal, w liczbę, w trupie ciało, Temu się tylko udało Przywłaszczyć część Twej potęgi. Znajdzie truciznę, proch, parę, Znajdzie blaski, dymy, huki, Znajdzie prawność, i złą wiarę Na mędrki i na nieuki. Myślom oddałeś świata użycie, Serca zostawiasz na wiecznej pokucie, Dałeś mnie najkrótsze życie I najmocniejsze uczucie. - (Milczenie) Czym jest me czucie? Ach, iskrą tylko! Czym jest me życie? Ach, jedną chwilką! Lecz te, co jutro rykną, czym są dzisiaj gromy? Iskrą tylko. Czym jest wieków ciąg cały, mnie z dziejów wiadomy? Jedną chwilką. Z czego wychodzi cały człowiek, mały światek? Z iskry tylko. Czym jest śmierć, co rozprószy myśli mych dostatek? Jedną chwilką. Czym był On, póki światy trzymał w swoim łonie? Iskrą tylko. Czym będzie wieczność świata, gdy On go pochłonie? Jedną chwilką. Głos z lewej strony Wsiąść muszę Na duszę Jak na koń, Goń! goń W cwał, w cwał! Głos z prawej Co za szał! Brońmy go, brońmy, Skrzydłami osłońmy Skroń Chwila i iskra, gdy się przedłuża, rozpala - Stwarza i zwala. Śmiało, śmiało! tę chwilę rozdłużmy, rozdalmy, Śmiało, śmiało! tę iskrę rozniećmy, rozpalmy - Teraz - dobrze - tak. Jeszcze raz Ciebie wyzywam, Jeszcze po przyjacielsku duszę Ci odkrywam. Milczysz, - wszakżeś z Szatanem walczył osobiście? Wyzywam Cię uroczyście. Nie gardź mną, ja nie jeden, choć sam tu wzniesiony. Jestem na ziemi sercem z wielkim ludem zbratan, Mam ja za sobą wojska, i mocy, i trony; Jeśli ja będę bluźnierca, Ja wydam Tobie krwawszą bitwę niźli Szatan: On walczył na rozumy, ja wyzwę na serca. Jam cierpiał, kochał, w mękach i miłości wzrosłem; Kiedyś mnie wydarł osobiste szczęście, Na własnej piersi ja skrwawiłem pięście, Przeciw Niebu ich nie wzniosłem. Głos Rumaka Przedzierzgnę w ptaka. Orlimi pióry Do góry! W lot! Głos Gwiazdo spadająca! Jaki szał W otchłań cię strąca Teraz duszą jam w moję ojczyznę wcielony? Ciałem połknąłem jej duszę, Ja i ojczyzna to jedno. Nazywam się Milijon - bo za milijony

[@rafixowsky8834]

"Jak ziemia nad połkniętą niewidzialną rzeką"...Co autor miał na myśli ? Edit: Z wiekiem zrozumiałem cały tekst.

[@alanboyka6743]

13:43 aż dreszcze przechodzą

[@Pandem07]

@majababecka Tego nie trzeba się "uczyć". Od samego słuchania się wbija w głowę.

[@naturalny145kg4]

Gustaw Holubek Gigant wniósł się jak ikar poszedł już bez kośći bez krwi odał się w czas bez czasu może zobaczył gwiazdę Alfa Centauri

[@zuzannaprzadka919]

Pozdro wariaty z 2e4 Deblin

[@pvtryk8415]

jazdaaaa

[@voodybart1986]

2020 maturka lecimy

[@TheMrExemplar]

Prawdziwa teatralność

[@mmas9918]

I co wieszcze nasi...milczycie dziś... gdzie jesteście? Milczysz... ja nie kłamię

[@eliasz154]

przechodzą ciary.

[@mmas9918]

A ja ciągle Pana H. Mam w oku mam go w uchu! Tęskno za takimi personami. ... On nieśmiertelny.

[@mandalastoenjoy2533]

Geniusz ❤️

[@bluebelltv2346]

za każdym razem jak to oglądam mam łzy w oczach.

[@SENSEOFLIBERTY]

Połączenie jakby istotnie pod wpływem sił wyższych. Nie odnoszę wrażenia, że realną wielkość tej aranżacji i kunsztu Holoubka może pojąć więcej, niż garstka. Wcale bym się nie zdziwił, gdyby się okazało, że ten materiał często jest wykorzystywany w szkołach aktorskich całego świata.

[@ziomalxxz]

najważniejszy tekst polskiej literatury oczywiście książkowa

[@sara-best1396]

Kocham Artura Żmijewskiego w tej roli

[@MikserMikroskop]

nowosilcew to zmija. nara.

[@AnonikAnonikos]

Mikser Mikroskop Nazwiska piszemy z wielkiej litery.

[@MikserMikroskop]

@@AnonikAnonikos to piszcie

[@iuris_studentus]

Maryla to Łęcka

[@slayzee4828]

@@MikserMikroskop siema, skonczyles juz szkole po tych 4 latach?

[@MikserMikroskop]

@@slayzee4828 tak

[@xDrzazga]

Pozdro z polaka!!

[@kingb4382]

Złoto ✨

[@honyszkekojok]

7:24,8:34

[@jajamicham8126]

Konrad totalny Chad vs Gustav virgin gamer

[@wiktoriapodgorska940]

Niesamowite

[@keerraamkee8603]

przerażające....

[@mareksicinski3726]

Połknięta pod ziemią niewidzialną rzeką znaczy dla tych co nie załapali rzekę którą ziemia pochłonęła pod siebie, nad którą ziemia się zapadła przez co jest niewidzialna tak jak słowa myśl pochłoną drżenie ziemi, nurt nadal płynący pod ziemią choć niewidzialny

[@foxyyrider2735]

Pozdrawiam matury 2k19, 2h do początku :D

[@chadofthexxthcentury4741]

Ten koniec kest przepiękny

[@lidkss]

sheeesh

[@Prozent37]

Widzialem ten film "W ciemnosciach" - o co ci chodzi. Dobry film. Moze obejzales tajwanskiej wersji jezykowej i nie zrozumiales o co chodzi?

[@zuzannasuska2147]

Genialne. Od zawsze fascynowaly mnie działa Mickiewicza , zwłaszcza postać Konrada I jestem dumna że jest to część naszego dziedzictwa narodowego

[@kasja4023]

mistrzostwo

[@panagresywny5876]

Jaka rolę pełnią te kadry wplecione w monolog?

[@prezmarek7307]

Absolutnie piekne i glebokie. Moze troche inne niz Google chit-chat. Ale A. Mickiewicz umarl w 1855.

[@katarzynaturaj-kalinska.st2032]

Właśnie o to chodzi, że nie umarł.

[@mioszlau8864]

Dobry Freestyle, pozdro

[@Ast3rot0]

@josiaelenika to, że ktoś ma jednego z przodków żyda, to nie znaczy, że od razu sam przestaje być polakiem i jest żydem.

[@niktwazny7166]

a ja mam pytanie

[@xDrzazga]

bo ja nie mam zadania

[@xDrzazga]

hej Maks

[@enterthegamespl32]

bo ja nie mam pytania!!!

[@movax20h]

Aroganckie pieprzenie romantyków. Piękna poezja mimo wszystko.

[@kamillo89c]

Rozmowa z Bogiem. Ale tak Bóg potoczył losy Polski z tad ta rozmowa to bunt 😁

[@Kamil981000]

1:31 meczet w Kruszynianach woj. Podlaskie

[@lidiapoplawska8299]

Gustaw Holoubek ...wielki

[@Splinter-ge9pf]

Kim jest ten gość z 10:03?

[@eureka9217]

Frałkę sztajnem

[@krucafuks9909]

Szczerze? Słucham tylko bo wpada w ucho 👍

[@aniakarasek4385]

nauczyc sie takiego tekstu na pamiec ,to tylko mistrz potrafi

[@MrStachu990]

12:50 kto to?

[@_woj_sq27]

Polski Oficer z Katynia

[@Splinter-ge9pf]

@@_woj_sq27 a wiesz kto to w 10:03?

[@_woj_sq27]

@@Splinter-ge9pf mogę tylko zgadywać ale niestety nie wiem

[@nequer3809]

ciekawe te e-lekcje

[@devoured2689]

Pogchamp i się odwal

[@czekoladagaming3946]

tak jest byczq

[@anariondanumenor9675]

@Marta Borzęcka -> Jacek Kaczmarski

[@przekolo2]

Dziady są dla mnie książką świętą.

[@eureka9217]

Jak ironicznie, mówiąc to jesteś niczym Konrad. To było osiem lat temu, pewnie wiele się w twoim życiu zmieniło :0

[@WCiacho]

Interesuje mnie rozdzielczość materiału źródłowego - "Lawa" z tego co mi wiadomo ukazała się na DVD, i na niczym lepszym - tu jednak wideło odtwarza się w 1280x720. Czyżby obraz został rozciągnięty specjalnie, czy może pochodzi z jakichś "wyższych" technologicznie nośników?

[@marcell59]

Po prostu jest zrenderowane do 720p xD Nie zmienilo się w jakości obrazu ;p

[@WCiacho]

marcell59 to zabawne, bo jestem swiecie przekonany ze wyglada lepiej niz wersja DVD. ale moze sie myle. dzieki za info.

[@lenkabozenka]

♥

[@Dwd_-kk7md]

Kto pisze maturę 2021?

[@rudex790]

z czystym sercem stwierzam ze jebac disa

[@Mrkrzyh]

ten wymachujący bezsensownie szabelką Nowicki to nie najlepszy był pomysł - nie pasuje

[@alas_poor_Yorick]

Tyś nie ojcem świata ale... CAREM!

[@karolinanowakowska7901]

Zobaczcie rozmowę Grażyny Banaszkiewicz z Gustawem Holoubkiem o zawodzie aktora - kzbin.info/www/bejne/gnK1Z3urbMudl80

[@krawczyk650]

dobre...

[@mateuszhelman5570]

tak

[@tomekratowski9306]

Ja nie kłamię!!!

[@adambaranski1]

11:24

[@MyFatherWasAJunkie89]

"Był jedynym dzieckiem Czecha, który osiedlił się w Polsce po I wojnie światowej, żeniąc się z owdowiałą Polką z Krakowa." To pół - Czech byl a nie Żyd, głupcy!!!

[@monikaomza8270]

Hej pozdrawiam moje koleżanki z klasy

[@MichalVvV]

piękne...