Wpływ rozwodu na DZIECKO

Jak się podobał materiał? (:

[@Nucleon15]

Nie wiem, dopiero oglądam :)

[@HuzedHanma]

Jeszcze nie obejrzałem, ale spodziewam się wysokiego poziomu i dobrze przekazanych treści :p

[@przemyslawcukierski8477]

Podoba się, bo jak zwykle jest zupełnie merytoryczny. Dobra robota, jak zawsze 😆

[@coen3197]

Superrrr

[@rarey343]

świetny :)))

[@przemyslawcukierski8477]

Chyba można by temat podsumować krótko: dzieciństwo jest zdecydowanie najważniejszym etapem w rozwoju każdego człowieka. Wzorce jakie otrzymamy od naszych rodziców przekazujemy najczęściej swoim dzieciom. Rodzi się jednak pytanie, czy warto koniecznie wychowywać się w pełnej, ale dysfunkcyjnej rodzinie, czy też jednak przez jednego kochającego i opiekuńczego rodzica?

[@wiktorororo_3572]

Niektórzy mają takie szczęście że oboje rodziców jest do kitu i jedyne co można zrobić to czekać na możliwość wyprowadzki i odcięcia się

[@filipkus7807]

Co do jednego kochającego rodzica to był link do materiału o samotnych matkach. Nie wygląda to ciekawie.

[@dayron9802]

To jak wybieranie między czerwonką a cholerą. Obydwie opcje są złe.

[@juliam7638]

O, czyli lepiej bym nie miała dzieci :D

[@paulawardulinska1295]

Najlepiej wychowywać się przez jednego kochającego i opiekuńczego rodzica, ponieważ to on mimo samotnego rodzicielstwa stworzy bezpieczny i szczęśliwy dom , a także dzieciństwo -choć trudne. Nie warto i nikomu nie życzę aby wychowywać się w dysfunkcyjnej rodzinie na pozór szczęśliwej. Jak pan wspomniał dzieciństwo jest najważniejszym okresem w życiu człowieka i odbija się na doroslym życiu ogromnie. Ja przez prawie całe dzieciństwo- tylko 6 lat jestem wychowana bez obojga rodziców w jednym domu. Mam kochających rodziców. Mama na co dzień wychowuje mnie samą,ale nie samotnie, bo ma pomoc od swojego ex partnera(mojego ojca). I powiem panu szczerze jako dziecko rozwodników, ciężko bez względu na wszystko jest wychowywać się w rozbitej rodzinie. Ja mam jeszcze ciężej bo jestem jedynaczką, nie mam wzoru od moich rodziców co to jest partnerstwo, wszystko muszę się sama uczyć, ale mam szczęście to , że wiem co to jest miłość i jak kiedyś będę mieć może swe dzieci to będę ukazywać dużo bliskości. Lepiej mieć taką rodzinę bez obojga rodziców w jednym domu niż patologiczną na pozór szczęśliwą , gdzie nie ma ciepła ani miłości. Alkohol działa tak samo jak rozwód, ale lepsze to drugie i życzę każdemu kto jest w nieszczęśliwym związku jak najszybciej zmienił otoczenie , zamknąć drzwi na klucz i otworzył pomimo lęku i strachu,ale jeśli serce i dusza wiedzą że da szczęście to warto podjąć. Ja cierpię na nerwicę z powodu rozstania rodziców i niskiej samooceny,ale wiem że nie chcieli mnie skrzywdzić - niestety rozjechali się bardzo przez 8 lat dochodziło do aktów przemocy w związku partnerskim ,ale rodzicielskim nie i wobec mnie też nie. Oni sami nie mieli łatwego dzieciństwa chcieli dać to czego nie mieli a niestety takich dzieciakom odzyskanie marzeń z dzieciństwa w dorosłym życiu mało komu się udaje trwale

[@panfistaszek8328]

*Powiem tak... nerwica jest straszna! Najgorsze gówno jakie może powstać przez długotrwały stres :(*

[@JVVR-cn8wb]

@@wmroads1537 nadal nerwice masz?

[@Coobaster]

O stary odcinek w punkt. W dzieciństwie moi rodzice się żarli non stop, ojciec co jakiś czas przyjeżdżał z Holandii. Uciekłem w świat wirtualny konkretnie Metin2 i tam prowadziłem życie towarzyskie, byłem na serwerze znany i gdy potrzebowałem pomocy w misjach zawsze ktoś z wyższym levelem się zjawiał. Pierwszą miłość też przeżyłem wirtualnie. Obecnie nie umiem stworzyć normalnego związku. Mieszkam od urodzenia we Wrocławiu, a miałem dwie dziewczyny z lubuskiego, jedną z wielkopolskiego i jedną z mazowsza. Mówimy tu już o prawie dekadzie. To szaleństwo

[@norbertzagozdzon1433]

a do tego Metin zszedł na psy

[@Coobaster]

@@norbertzagozdzon1433 wyrwałem się z tego Matrixa dość szybko. Kolejne trzy związki zawarłem już w "realu" poznając kobiety bez Internetu

[@schabdafiddler]

Przynajmniej kogos miales :D " mialem tylko dwie dziewczyny " ... za choc jedna oddalbym czyjes zycie :D

[@megaandry69]

Najgorsze jest, że żadna kobieta nigdy nie okaże dość emocjonalnego zaangażowania by spróbować uporać się z bolesną przeszłością. Wolą one poczekać na życiowej mecie i po prostu ruchać zwycięzców.

[@Coobaster]

@@schabdafiddler miałem miałem, można powiedzieć że co poruchałem to moje :D znam na szczęście podłoże tego wszystkiego i w czym jest problem. Niestety kobiety w dzisiejszych czasach są jakie są, wystarczy z ciekawości Tindera odpalić :D

[@VanFelo]

Podziwiam ludzi którzy biorą śluby i mają dzieci. Biorą na siebie tyle odpowiedzialności i stresu z własnej woli. Trzeba naprawdę to lubić.

[@Pawel_Strong]

Wiesz, na tym właśnie polega dorosłe życie, na braniu za siebie i innych (rodzine) odpowiedzialności. Nie ma w tym nic nadzwyczajnego, no chyba, że za coś nadzwyczajnego uważasz dojrzałość. Pozdrawiam

[@GrapciooPL]

Czekam na materiał, który szczegółowo opisuję przyczyny nerwicy. Pozdrawiam !

[@jackblock7451]

Życie w Polsce to główna przyczyna.

[@gregorius790]

Poczytaj "Nerwica a rozwój człowieka" K. Horney ;)

[@13gladki67]

siema sterydziarz to ty

[@MarcinMaciejewski]

@@13gladki67 współcześnie psycholodzy odchodzą od określenia "nerwica", pewnie dlatego, że brzmi pejoratywnie. btw. uważam że ważne jest uwzględnianie czynników zewnętrznych przy diagnozowaniu chorób/zaburzeń psychicznych/emocjonalnych. Bbbeeeeee! Pozdrawiam i zdrówka mózgów życzę, Owiec :)

[@paw213]

Chyba najlepszym sposobem na ochronę dzieci przed rozwodami jest rozważne decydowanie sie o związku i rodzicielstwie. Wychowywanie dziecka w rodzinie w której rodzice są nie szczęśliwi jest równie złe jak rozwód .

[@Lee-cr6xb]

W 100% się zgadzam To nie jest przecież przymus by zakładać rodzinę.... Szkoda że nie wszyscy o tym wiedzą 😑

[@92casus]

ale ty wiesz zemezcnzi są zmuszani do małżenstw łapani na dziecko gwałceni podczas bycia pjanymi itd ? ipresja społeczne jest ogromna na mezczynb nawet jesli dzieck zostalo poczete z gwałtu , bo skoro zaliczenie pjanej kobiety jest gwałtem to dlaczego wykorzystanie pjanego męzcyzny już gwałtem ma nie być ? a wiec ezczni są zmuszani do malzenstw dla interesów kobiet a potem konnczy się jak konczy

[@spacemarines3080]

@@92casus jebać presję społeczną, żadne mochery nie mają prawa zmuszać innych do tak odpowiedzialnej decyzji

[@quandmeme9970]

Gwałty na mężczyznach. XD Wystarczy nie pić alkoholu.

[@92casus]

@@quandmeme9970 ale nich to dizał w dwie strony bo skoro mezcyzna za wyruchanie pjane dziewczyny jest scigany za gwłą tto dlaczego kbieta nie ? albo idzmy dalej wytarczy ze kobieta nie bedzie wychodzić z domu to nie zostanie zgwałcona albo najlepiej jak odda si edobrowoelnie to też gwałtu nie bedzie , i tak dyskryminowani będa mezcnzi bo mezcnzi nie mją prawa do aborcji oraz musza płącić alimenty na dzieci z gwałtu wobraz sobie żeby kobiety tak musiały

[@matisuba8873]

Nawet nie wiem co napisać, po 7 minucie popłakałem się choć mineło już w sumie 10lat od momentu rozwodu rodziców

[@AgaTa-gj3hb]

Ja mam to samo.

[@gelasius5712]

Rel, zaden filmik mnie tak nie zabolal jak ten

[@AgaTa-gj3hb]

@Adam Tarnowski ja jestem bez ślubu ale zaprowadzilo mnie to do tego punktu "szybkiego rodziciestwa" i koło się zatacza...

[@jakubpodolak4104]

@Matisuba moi rodzice też są po rozwodzie od 10 lat, wiem co to znaczy...

[@morucia]

Ja w 3 nie poplakalam :(

[@kubakachniarz2135]

Mocno trafione w punkt. Jestem aktualnie w takiej sytuacji. Od gier się uzależniłem z 2-3 lata temu. Czyli kiedy rodzice zaczęli się mocniej kłucić. A kłucili się już nawet kiedy miałem 6 lat. Zawsze coś chciałem zmienić, ale co ja mogłem zrobić. W wieku 12 lat zacząłem się zamykać w sobie. Mniej się spotykałem z rodziną, z rówieśnikami i na wycieczki przestałem jeździć, a tłumaczyłem to tym że nie chce mi się. A prawdą jest to że bałem się ludzi, bałem się spotykać, jak z kimś rozmawiałem to się zacinałem i serce mi biło mocno. I tak minęły klasy 4-6 i w 7 kl zmienił się wychowawca, który dociekał dlaczego nie chce chodzić na imprezy szkolne i na wycieczki. Zawsze udawało mi się wykręcić. W tej samej kl zacząłem więcej grać, bo rodzice więcej się kłócili. A moja fobia społeczna się pogłębiała. Moje relacje nawet z osobami z kl były słabe. W 8 kl dałem się namówić na wycieczkę. Okazało się że wycieczka była łączona z inną szkołą. I w autobusie kiedy jechaliśmy siedziałem spięty i ze stresowany. Już nigdy później nie pojechałem. Przez 7 i 8 kl starałem się być normalny w szkole, udawałem że byłem szczęśliwy, bo nie chciałem żeby ktoś się pytał czy jest u mnie dobrze. Jeszcze w 8 kl zacząłem się interesować psychologią i filozofią. Dzięki temu zauważyłem że jest ze mną źle, że mam fobie i jestem uzależniony. Teraz mam 15 lat, są wakacje i nadal uciekam do świata gier i ćwiczę na siłowni i gram czasem w piłkę, po to żeby nie być w domu wieczorem kiedy rodzice wracają. Mój koszmar nadal trwa, a ja siedzę w samotności i próbuje udawać dobrą minę. Wiem że w przyszłości nie będę miał rodziny, ani nawet dziewczyny, bo moja fobia i lęki nie pozwalają na to żeby nawet powiedzieć "Hej" sąsiadce z którą chodziłem do kl. Teraz mnie czeka kolejny duży stres, czyli szkoła średnia i ludzie w niej. Po obejrzeniu tego filmu, za który dziękuję bardzo, mogłem potwierdzić swoje podejrzenia odnośnie mnie i mojego zdrowia psychicznego. Przepraszam za błędy i jakieś błędy składni zdania, ale zaraz rodzice wracają i idę na boisko od stresować się na chwilę. Ciekawie mnie to czy ktoś ten wypociny przeczyta. Miłej soboty

[@skicia]

Współczuję sytuacji, mam nadzieję, że będzie mimo wszystko lepiej. Trzymaj się! 💪

[@kubakachniarz2135]

@@skicia dziękuję, ale nadzieję dawno straciłem.

[@RobertWitakowski]

Uwierz w siebie. Nie jesteś niczemu winien. Jesteś bardzo ważnym Człowiekiem - Pamiętaj!

[@berton5531]

Bardzo dobry odcinek. Sam w dzieciństwie w wieku 7 lat przeżyłem rozwód rodzicow. Jakiś rok nie mogłem się pozbierać, a moich uczuć wtedy nie można było opisać słowami. Popadłem w depresję A po 6 wizytach u psychiatry czułem się lepiej i nareszcie wróciłem do jakiejś części ,,pełni życia". W tym filmie występuje sama prawda i dziękuję za zrobienie odcinka!

[@GeekFactor]

Ważny temat został poruszony, ale obawiam się że w paru momentach poszedł na bardzo niebezpieczne skróty i przez to nie powiedział w sumie wiele nowego dla osób przeciętnie zorientowanych. Po 1) ten przykład z grami komputerowymi. Porównanie do alkoholizmu bardzo kiepskie zwłaszcza, że gry komputerowe są obecne też w życiu dzieci, gdzie rodzice się nie rozwodzili. Fakt, że gry są traktowane jako ucieczka jest bardzo ogólnikowe ... każde hobby jest pewnego rodzaju odskocznią od rzeczywistości i dobrze, że nią jest bo pozwala nam zachować zdrowy dystans do rzeczywistości. Alkoholizm jednak jako ucieczka/odskocznia ma negatywny wpływ na relacje międzyludzkie i zdrowie używających. Gry komputerowe tak nie mają. Po 2) Cytowane artykuły, że rozwód to coś dobrego nie miały na celu forsowania idei, że rozwód jest super i wszyscy się rozwodźmy. Bardziej chodziło o pokazanie, że rozwód nie musi być czymś tragicznym i były skierowane do osób, które w swoich toksycznych związkach czuły się jak w pułapce bez wyjścia. Po 3) Gdyby wydźwięk tego filmu był "Jeżeli się rozwodzicie, to zróbcie to z głową i przy pomocy ekspertów, żeby dziecko jak najmniej ucierpiało." to spoko i popieram wówczas to w 100&. Przekaz jednak trochę brzmi "W ogóle nie bierzcie rozwodu." Życie w patologicznej rodzinie, gdzie rodzice się na zmianę kłócą i udają, że nie istnieją też przecież wywołuje olbrzymi stres. Różnica polega na tym, że jeżeli taka para się rozwiedzie to przynajmniej jest w tym wszystkim jakaś szczerość i dziecko nie żyje w kłamstwie. Co jest lepsze? Stres i życie w kłamstwie czy stres i życie z prawdą? Po 4) te badania o poczuciu nieszczęścia itp. Autor nie wspomniał jednak o jednej rzeczy. Skąd mamy wiedzieć czy te wszystkie negatywne emocje nie występowały u badanych długo PRZED rozwodem spowodowane tym, że rodzice się kłócą, zdradzają, unikają itp itd. Nie mówię, że tak było, ale nie wiemy bo autor o tym nie wspomniał. Przecież jest możliwe, że rozwód nie jest przyczyną tych negatywnych emocji tylko sam jest skutkiem, a źródło tkwi gdzie indziej. [Kaczmar]

[@nikolagra4822]

mądrego to aż miło posłuchać

[@ilio300]

Dziękuję, że ktoś to napisał 🖤🖤 Przez cały film byłam zirytowana, bo życie w rodzinie dysfunkcyjnej jest równie destrukcyjne, co ujowo przeprowadzony rozwód rodziców (przedstawiony w filmie)...

[@malina0000]

Bardzo mądrze powiedziane. Szczerze mówiąc uważam, że autor powinien usunąć ten filmik, bo wielu młodych ludzi może wprowadzić w błąd z kiepskim skutkiem, tak samo jak kiepski rozwód...

[@justlee4600]

*Komentarz dla zasięgów* Mimo to, dalej chce rozwodu bo nienawidzę jak matka cierpi przez ojca, wierząc że ta kanalia się zmieni :)

[@megaandry69]

Kurcze, to było bolesne do obejrzenia. Zwłaszcza fragmenty o byciu zagubionym w życiu i blokadzie emocjonalnej. To takie prawdziwe. Najgorsze są święta. Zawsze w telewizji lecą te filmy familijne, gdzie są pokazane szczęśliwe rodziny które razem spędzają miło czas i się cieszą swoim towarzystwem... Kiedyś to miażdżyło moją duszę, teraz już, na szczęście, tylko trochę boli. Cóż, trzeba będzie znaleźć jakiś sposób na poradzenie sobie z tymi kompleksami. PS te artykuły o wspaniałości rozwodów... Nie trudno się domyślić (((kto))) za nimi stoi.

[@magdalena9419]

Gdybym oglądała to ze dwa lata temu też by to było dla mnie bardzo bolesne. Dziś są to dla tylko fakty z którymi trudno się nie zgodzić. Życie/Bóg (w zależności czy wierzysz ;)) tak Cię pokieruje, że pozbedziesz się większości tych kompleksów/urazów z dzieciństwa, trzeba być tylko uważnym, bacznie obserwować jak kolejne sytuacje sugerują nam jakąś zmianę - pracę nad sobą. Przede wszystkim należy wsłuchać się w siebie i podążać za tym wszystkim co zauważysz. Mniej więcej to mnie wyciąga z urazów dzieciństwa. Powodzenia!

[@kmarcin48]

wreszcie ktoś mówi o tym jak nienaturalny i destrukcyjny jest rozwód. Brawo!

[@internetturbo3597]

wpisz w youtube zawodowy polak i poczytaj linki pod komentarzem pod najnowszymi filmami zobaczysz co jest ukrywane

[@silentobserver4839]

Nie wszystko co destrukcyjne jest nienaturalne.

[@WilkWolny]

Bardzo pouczające, szczególnie po dzisiejszej sytuacji, kiedy moja rozwiedziona matka wyrzuca mi jak bardzo nie jestem taka jak sobie wymarzyła: odwarzna dusz towarzystwa.

[@nosleep1695]

Ciekawi mnie jaki wpływ na dziecko ma wychowanie bez stresowe (zwracanie uwagi , czasami krzyczenie na dziecko) a stresow (lanie w tyłek za kare).

[@jackblock7451]

Życie bezstresowe to jak słony cukier i ciemny dzień.

[@bartoszbasiura7119]

@@jackblock7451 aaa, czyli lepiej lać?

[@marekon7785]

Zależy od dziecka

[@jackblock7451]

@@bartoszbasiura7119 Uwielbiam takie bezmyślne skrajności. Nie, lepiej wypuszczać ze śliskiego kocyka takich jak ty to świat będzie lepszy. A tak poważnie to życie jest pełne stresów na które musimy być przygotowani, a przygotowani możemy być tylko ćwicząc. W życiu jest tak, że są kary i nagrody. Jest też tak, że czasem kończy się argument słowa. A żeby było śmieszniej to "przemoc psychiczna" bardziej odbija się na człowieku od fizycznej(zakładając, że nie łamie się ręki w 10 miejscach 😁). Reasumując większość z nas dostała pasem czy klapsa i nikomu to nie zaszkodziło. Dzieci nie powinno się "lać", "tłuc" czy "nap**dalać", ale profilaktyczny klaps w skrajnym przypadku nic złego dziecku nie zrobi. Zaś dręczenie psychiczne dziecka potrafi się odbić nieporównywalnie bardziej niż klaps. Także uogólnienia stosują z reguły ludzie, którzy nie mają pojęcia o czym piszą i mają być może naście lat i chcą robić co chcą bezkarnie...ale życie nas karze za każde odstępstwo od normy i potem dlatego takie bezstresowe cioty pie**olą o obrazie ich uczuć i jak ktoś ich muśnie przechodząc, to już prawie zabił. Jakby była obowiązkowa służba wojskowa to byłyby miliony pozwów o złamany paznokieć, otarcie czy obrazę uczuć...takie czasy owieczek i baranów...do strzyżenia.

[@sanczu459]

Czuję że materiał powinien mnie dotyczyć bo jestem z rozbitej rodziny od moich narodzin mimo to jakoś to się nie klei z moimi doświadczeniami :>

[@bugushhh3959]

Właśnie, mam podobne odczucia w stosunku do tego materiału. Część „problemów” brzmi na zbyt wyolbrzymione, a procenty badanych nijak zgadzają się z doświadczeniami moimi i moich znajomych

[@mija1122330]

Może po prostu twpi rodzice rozwiedli się umiejętnie i z wiedzą jak utrzymać twój w miare konfort psychiczny ? :D

[@TechGamestips]

To co jest pokazans w filmie bardziej dotyczy osob ktorych rodzice sie rozwiedli jak mieli np.6-18 lat

[@Saheryk]

@@bugushhh3959 a ja znam kogoś kto był i też mi się to nie klei. Czy to nie jest przypadkiem tak, że problemem może nie jest rozwód, a wszystko to co działo się przed rozwodem i może nie warto tej decyzji wiecznie przeciągać.

[@Michal_1213]

zazdroszczę ci wolał bym być od narodzin w rozbitej niż gdy miałem 12 lat i wszystko jest prawdą nawet za słabo powiedzianą

[@igorstokowski7618]

Jeden z najlepszych kanałów na youtube.

[@deavve8490]

Kiedy siedziałam w tamtym roku przy świątecznym stole z rodziną, zdałam sobie sprawę, że wszystkie dzieci, które tam siedziały, w tym ja, mają rodziców po rozwodzie:)

[@wielkopolska1918]

Dobry filmik. Co do ozieblosci uczuciowej to w moim przypadku sytuacja w domu właśnie sprawiła, że przestałem odczuwać cokolwiek do jakiegokolwiek rodzica. Rodzice się kłócili, dochodziło do rekoczynów a wszystko to spowodowane alkoholem. Potem gdy moja mama postanowiła się rozwieść z ojcem zaczęła przelewać swoje złe emocje na mnie. Lata kłótni i bójek pozostawiły na niej ogromny ślad. Ja zacząłem być tym najgorszym. Po kilku latach przechodzenia przez niekonczacą się drogę nieszczęścia przestałem kochać zarówno matkę jak i ojca.

[@wiktorororo_3572]

W większości opisuje to moje życie. Mam aktualnie 17 lat i od dziecka jestem świadkiem scen których nie życzyłbym najgorszym wrogom. W moim przypadku oboje rodziców to ludzie którzy, nie ma się co oszukiwać, nigdy nie powinni mieć dzieci. Teraz już radzę sobie z tym wszystkim lepiej ale kilka lat temu nie koniecznie. Jak skończę liceum planuje zamieszkać za granicą i odciąć się od nich. Myśle że to będzie dla mnie najlepsze. Być może też umówię się na wizytę ze specjalistą. Niestety nie wszystkich życie rozpieszcza. Dobry film i pozdrawiam

[@wiktorororo_3572]

Dodam tylko że rodzice nie rozwiedli się, ale nie wiem co było by gorsze

[@szarak6065]

Osobiście radzę skończyć na zmianie miasta

[@jadwiganowak9247]

Życie to jak papier toaletowy szary i nudny a czasem szorstki i tylko nie wiele ma złoty...

[@MoonShinyy]

Ja się tak zastanawiam po co miłość jak i tak jest rozwód prędzej czy później...? :/ Bo co prawda nigdy dzieciństwa nie miałem... I wiem że można liczyć na siebie nie ufając nikomu... A film pięknie opowiedziany 👍

[@zdrowyminimalizm7913]

Wiesz... związek nie opiera się tylko na miłości. To przede wszystkim sztuka dyplomacji. Oprócz tego trzeba sie liczyć z poświęceniem czy szukaniem coraz to nowych kompromisów. Potrzebna jest też mądrość aby wiedzieć kiedy walczyć o swoje a kiedy dać spokój. Myślę że warto zacząć od siebie. Jeśli szanujemy siebie, będziemy też skłoni szanować drugą osobę (jej pasje czy dziwne zachowania). Mimo wszystko warto bo oprócz samej miłości między dwojgiem osób pojawia się coś równie szlachetnego - uczciwość, lojalność, wierność, przyjaźń. To już jest zależne od nas a nie od samej zagadkowej miłości. Fajnie mieć kompana, na którego zawsze można liczyć :)

[@juliam7638]

Same, wole mieszkać z moją przyjaciółką bo tylko jej ufam niż z takim mężem jakiego ma ojciec…

[@bloomxx.]

@@juliam7638 mam tak samo... (srr że komentuje po tylu mies)

[@jayxo7738]

Moi rodzicie rozwiedli się gdy miałem 6 lat. Teraz mam 18, i nie czuje żadnych negatywów związanych z ich decyzją. Mam świetny kontakt z obojgiem z nich. Mogę powiedzieć, że zawdzięczam go tylko sobie. Według mnie rozwód dla dziecka jest lepszy od życia z obojgiem rodziców którzy się ze sobą nie dogadują. Wszystko zależy od psychiki dziecka, i od zrozumienia obojga rodziców

[@magdalenapyrzych3699]

Rozwody są niekorzystne dla dziecka, ale jeszcze bardziej niekorzystne jest dla niego patrzenie jak jego rodzice żyją w nieszczęśliwym związku i napiętej atmosferze. To złe dawanie przykładu, może ono pomyśleć ze to normalne przez co np nie będzie w stanie uwolnić się z nieszczęśliwych sytuacji. Bynajmniej ja tak to widzę

[@bartoszmanikowski7480]

Ale chodzi tutaj o to by nie twierdzić że jest to coś dobrego, jak niektorzy ro przedstawiaja. Czasem jest to "mniejszym złem", ale nigdy czymś tylko i wyłacznie dobrym.

[@outsider1st]

Przynajmniej*

[@littlecat6117]

Przynajmniej=/=Bynajmniej

[@somekindofmagician7879]

A nie najlepiej spróbować naprawić związek? Ludzie często, zamiast spróbować właśnie ratować małżeństwo, stwierdzają że rozwód jest najlepszy. To jak pilot, który wpadając w turbulencje, stwierdza że samolotu nie da się uratować i musi się rozbić.

[@szamps]

@@littlecat6117 Partykuła bynajmniej występuje najczęściej w połączeniu z "nie", ale też w zdaniu z zaprzeczonym czasownikiem. Wykrzyknik bynajmniej może wystąpić samodzielnie jako odrzucenie możliwości twierdzącej. Wykrzyknik bynajmniej może też wzmacniać przeczenie zawarte w poprzedzającej wypowiedzi - GrammarNazi :)

[@jack_3.5mm]

Dziękuję ci dobry człowieku, mojej spaczonej przez tyle lata psychiki już nic nie uratuje ale dzięki takim filmom mogę oszczędzić cierpienia swoim dzieciom...

[@gnusniarz943]

Róbmy wszystko aby dzieci nie przeżyły tego co my, biada nam

[@magnum9910]

dzięki za odcinek co prawda nie pomógł mi rozwiązać ani jednego z moich problemów lub lepiej zrozumieć siebie, ale i tak dziękuje

[@anielsasaj9646]

Obejrzałem ten materiał i jestem lekko zszokowany ile rzeczy turaj jest takich samych jak u mnie. Mimo że moi rodzice się nie rozwiedli, to ojca praktycznie nie ma w domu bo pracuje, kiedy wracał często były kłótnie itp. U swojej mamy zauważam te cechy które zostały wspomniane w filmie, jak i u siebie jeśli chodzi o dziecko. Jesttem też najstarszy z rodzeństwa i często mam wrażenie (może nie bez powodu) że wymaga się ode mnie najwięcej i rodzice szukają we mnie jakiegoś pocieszenia, którego ja sam nie jestem im w stanie dać przez doświadczenia (z nimi) z okresu dzieciństwa.

[@gregorius790]

Rozwód to nic dobrego, ale lepsze to, niż wychowywać się w dysfunkcyjnej rodzinie.

[@123-w2l9t]

Pozostaje jeszcze opcja rodzinnego terapeuty, lecz takowa wizyta wymaga zgody obojga małżonków...

[@MsS0mebody]

W mojej rodzinie dzialo sie zle, kiedy bylam mala. Ojciec pil i bywal agresywny. Gdzies na przelomie gimnazjum sytuacja zaczela sie poprawiac i te kilka lat zanim wyprowadzilam sie z domu bylo stosunkowo dobre. Bylam wdzieczna rodzicom za to ze to przetrwali i zawalczyli o rodzine (oboje). Mam wrazenie ze dzieki temu nie mam zalu o to co sie dzialo w przeszlosci, jestem wzglednie normalna i potrafie kochac. Zapewne bylabym bardziej skrzywiona, gdyby sie rozstali, a tak bylam swiadkiem przemiany na lepsze. Teraz mam 30 lat, wlasnie wrocilam z cudownych swiat spedzonych z rodzina i dziekuje Bogu za to, ze utrzymal nas razem.

[@krystianbob6315]

@Gegorius790 potwierdzam :(

[@Dziabnietyy]

Nie wiesz co mówisz

[@makotna9626]

A wiec wszyscy bez wyjątku, rodzice i dzieci, powinni chodzic na terapię, bo jeśli potem taki skrzywdzony w dzieciństwie człowiek będzie miał swoje dzieci, będzie je krzywdził w ten sam sposób, co jego rodzice i tak w kółko. Błąd powielany. Nie mówiąc już o stworzeniu zdrowej relacji z drugim człowiekiem. W ogole, dzieci powinny miec tylko osoby zdrowe, ale tak naprawdę zdrowe. Niestety, każdy jest na swój sposób dysfunkcyjny, ale może zaczniemy nad tym pracować:)

[@RobertWitakowski]

Wspaniały komentarz. Sięgnięte do źródła... :) Dziękuję

[@pandozaur]

Materiał dał więcej strachu niż wiedzy

[@rafag9153]

Lepiej, żeby rodzice się rozwiedli i byli szczęśliwi niż, żeby dziecko cierpiało wraz z nimi patrząc, jak rodzice są na siebie wiecznie obrażeni i nie spędzają już razem czasu.

[@RobertWitakowski]

Dziękuję.

[@weronikakwiatkowska5279]

Nie od dziś wiadomo, że rozwód nie jest dobry dla dziecka, dobrze, że ktoś to ubrał w słowa, w zrozumiały sposób - komentarz dla statystyk

[@astray3856]

Po roku tu wróciłam, gdy moi rodzice się rozstali. Niby mam już 18 lat, ale dalej większość elementów, które wymieniłeś, świetnie odnoszą się do tego co obecnie czuję. Nawet jeżeli całe życie miałam szczęśliwą rodzinę i dobre dzieciństwo, to teraz czuję jakby ktoś mi wyrwał jego część.

[@makak5078]

Niezbyt szokujące, ale jednak "ciężkie" fakty. Duża ilość informacji w przeciągu dziesięciu minut. Oby tak dalej! :)

[@cbcgchdvcjcisksn6116]

Rozwód bardzo wpłynął na moje życie i na to jak postrzegam w nim siebie. W wieku 12 lat moja matka postanowiła odejść od ojca i wyprowadzić sie. Przez całe dwa lata mieszkania z ojcem zostało mi wbite do głowy to, ze jestem nikim i nawet mlja własna matka mnie nie kocha. Przez tamten okres zaczęłam bardzo dużo korzystać z internetu, nawiązywałam tam przyjaźnie, przestałam myśleć o realnym świecie. Teraz kompletnie nie potrafię nawiązać normalna, realna relacje z równieśnikami, udaje mi się to tylko z osobami które również mają problem z integracją. Przez ten cały czas czuje się niepotrzebnym elementem społeczeństwa które tylko go niszczy swoim sieroctwem. Pamiętajcie dorośli, jeśli chcecie się już rozwieść to nie mścijcie się na eksmałżonka poprzez dziecko, zniszczy go to dziecko doszczętnie.

[@choukenshin3209]

Materiał ciekawy. Osobiście jestem na etapie dojarzałości/ wchodzenia w młodą dorosłość( nieletnia) i zauważyłam że to zależy od rodziców. Moi rodzice biorą rozwód i są na tyle inteligentni że nie jestem ich powiernikiem, nie starają się mnie przegabicić na jedną ze stron i tłumaczą że to nie moja wina tylko tak po prostu się stało. Niestety rodzice mojej znajomej byli na tyle nie rozsądni że wtedy dziecko około 5-7letnie oglądało bijatyki rodziców, alkohol z jednej strony i wchodzenie ( już po rozwodzie) do domu opiekuna dziecka i uciekanie z nim. Wydaję mi się że to zależy od rodziny w jakiej się wychowywałeś i co widziałeś, jedni umieją podjeść do tego normalnie na chłodno, a drudzy potrzebują pokazania słabości drugiej strony i siły własnej.

[@nadiuwasuper2498]

Gdy moi rodzice się rozwiedli cierpiałam tylko przez chwilę . Teraz nawet się cieszę ,że nie są razem :)

[@tymonkrzyna4582]

Ja tam przeżyłem rozwód rodziców dość dobrze ale to prawdopodobnie dlatego że utrzymalem dobry kontakt z moim ojcem.

[@Mrozikonator]

Chyba nigdy nie ogarnę jak naprawdę na mnie wpłynął rozwód rodziców xD

[@zexiro4398]

moi sie rozwiedli a ja nic Xd

[@transportowe.reportaze]

taki odcinek był bardzo potrzebny

[@oksymor0n]

Niektóre rzeczy to prawda, jakby mówiono o mnie, ale kwestia myślenia "to kiedyś się pogodzą"... No nie do wszystkich pasuje. Ja na przykład byłam bardzo zadowolona z tego, że moi rodzice się rozwodzą i "tata sobie pójdzie". Nigdy też nie miałam sytuacji, żeby pomyśleć, że moja mama może mnie zostawić.

[@kokoszka1995]

Mam 25 lat moi rodzice rozwiedli się jak mialam 10 lat, minęło juz 15 lat a nadal nie mogę sobie z tym poradzić... Mądry artykuł. Ludzie zanim zgotujecie swoim dzieciom piekło pamiętajcie ze są terapie małżeńskie i każdy kryzys można przetrwać wystarczy chcieć i wyzbyć się egoizmu. Trzymam mocno kciuki za wszystkie małżeństwa by były ze sobą jak najdłużej!!!!

[@victorauvinen1236]

Tak, masz rację. Ale nie zawsze tak jest z tymi terapiami, niektórzy ludzie zwyczajnie są zje*ami i nie da się z nimi normalnie żyć, wiem po swojej matce, po prostu przez 12 lat leciała w uja a ojciec nie zostawił jej tylko ze względu na mnie. Do czasu.

[@onkapolak3320]

Dziękuję. Ten materiał pomógł mi nieco zrozumieć psychikę męża. Ja pochodzę z wielodzietnej rodziny, rodzice niebawem będą przeżywali 45 rocznicę ślubu. Mój mąż - odwrotnie, pochodzi z rozbitej rodziny. Niesamowite jest to, jakie są różnice w naszych głowach z tego tytułu...

[@moriarty672]

Mi się bardzo dobrze żyło bez Ojca. Nie wiem czemu ludzie robią z rozwodu takie widły.

[@nielubiezimy7290]

Bo rozwód to zwykle ogromna trauma dla dziecka? To nie jest wymyślone, tak naprawdę jest. Pokazują to badania, statystyki, rozmowy z dziećmi rozwodników w trakcie i dekady po rozwodzie i w ogóle wszystko. No chyba że rozwód to ratunek od dużo gorszych sytuacji i wybiera się mniejsze zło.

[@gamerofclash1317]

To masz farta że tego nie przeżyłeś bo tak naprawdę nie miałeś okazji ale to jest okropne ale jak z kimś się źle żyje to trzeba zerwać

[@moriarty672]

nie lubię zimy Moi rodzice rozwiedli się gdy byłam w 2/3 klasie podstawowej mój brat był w 6/1. Nie była to trauma a ni nic podobnego. Tylko normalna sytuacja, ludzie się rozstają i tyle. Nie miałam żadnej traumy itd. Bardzo się cieszyłam.

[@moriarty672]

I nie, nie pochodzę z patologicznej lub biedniejszej (?) rodziny czy coś.

[@nielubiezimy7290]

@@moriarty672 No fajnie, gratuluję, ale to raczej dowód anegdotyczny. To że z tobą jest ok nie znaczy wcale że dla innych dzieciaków rozwód nie będzie koszmarem. Ze statystyk wynika że będzie, więc chyba dobrze o tym głośno mówić?

[@ania0067]

Moi rodzice nie są rozwiedzeni, ale jest między nimi kwas, który rozsiewa matka. Dzięki twoim materiałom zdecydowałam się na terapię

[@mrocznawdowa]

Przez takie fale, jak w 2:35 nie mogłem się skupić na tym, co mówiłeś.

[@tojatojatoja]

Mój ojciec był/jest (nie utrzymujemy kontaktów od około 17 lat) alkoholikiem, który jak się napił to bardzo często wykazywał zachowania agresywne, czy to w stosunku do mnie, czy to do mamy. Moment, w którym mama miała odejść od niego wydawał mi się (miałam 8 lat) cudowny, ale tylko pozornie, bo nie wiedziałam, że od jednego agresora trafię pod skrzydła biernego agresora. Nie wiem tak naprawdę jakim cudem znalazłam się tutaj, gdzie jestem. W pewnym momencie, a konkretnie w momencie młodzieńczego buntu zaczęłam odczuwać sama z siebie, że potrafię o siebie sama zadbać i walczyć z agresywną matką, agresywnym konkubentem, agresywnym ojcem oraz agresywną babką (matką mojego ojca, która wszystkich dookoła wini za to że synem ma źle w życiu), czy rówieśnikami, którzy w tamtym czasie znęcali się psychicznie nade mną. Wtedy z każdym konfliktem, który wygrywałam i byłam w stanie obronić samą siebie, czy to fizycznie, czy psychologicznie nabierałam pewności siebie. Liceum to moment przełomowy w moim życiu. Miałam ogromną grupę znajomych, moja pierwsza miłość odwzajemniała moje uczucie i w tamtym momencie przestałam patrzyć na oczekiwania moich "rodziców", a szczególnie matki, która była surowa i miała OGROMNE oczekiwania wobec mnie (w końcu pierwsze i najstarsze dziecko). Poszłam swoją drogą i zaszłam daleko, ale nie ustaję i idę dalej. Fakt faktem to zgadza się z tym filmem, że nie jestem bardzo odporna na stres. Długotrwałe działanie stresu spowodowało nawet raz u mnie atak paniki (miałam 24 lata). Ale idę dalej stworzyłam wspaniały związek polegający na zaufaniu, wspólnym dzieleniu obowiązków i miłości, mam dobrze płatną pracę oraz dobre wykształcenie, które sama sobie zapewniłam i dalej zapewniam. Pozdrawiam!

[@YTxray]

Wydaje mi się że warto wspomnieć z jakiego powodu jest rozwód, ponieważ według mnie (jestem w trakcie takiej sytuacji) powód może mieć znaczący wpływ na skutki, na przykład rozwód przez męża alkoholika bijącego dzieci a rozwód przez zwyczajne nie pasowanie do siebie się znacząco różni, wtedy jest szansa, że dziecko uwierzy że rozwód jest dla dobra (każdemu się tak mówi ale najczęściej to czyste kłamstwo) i będzie miał na nie mniejszy wpływ, gorzej jednak w przypadku zdrady ponieważ wtrdy zarówno matka jak i dziecko może poczuć się nie kochane i nie warte miłości, skąd biorą się decyzję jak właśnie sięganie po używki lub w połączeniu ze skrajna bezsilnością nawet samobójstwo. Co do wieku w którym "najlepiej się rozwodzić" to warto popatrzeć na to że w każdym wieku dziecko ma swoje problemy, na przykład w podstawówce nauka, w liceum miłość czasem na odwrot itd, jednak w wieku przedszkolnym jest tak zwane beztroskie życie lub najbardziej do niego zbliżone, więc z jednej strony można wtedy się rozwiesc gdy dziecku łatwiej będzie się z tym poradzić a z drugiej nie chcę mu się psuć najlepszego okresu w życiu. Aktualnie mam 15 lat i wiem że gdy problemów jest więcej niż sam rozwód to naprawdę ciężko jest sobie czasem poradzić, tak więc wniosek jest jeden, może się po prostu nie żenić 🙃

[@YTxray]

@@yasutori1839 jeżeli Twoi rodzice podjęli świadomą decyzję o rozwodzie (nie pod wpływem emocji) to raczej się nie zejda, mówię raczej bo niby zawsze jakaś szansa jest ale to zależy od sytuacji, Co do mieszkania to możesz wybrać raz tydzień tu raz tydzień tu, wtedy jest po równo i żaden z rodziców nie czuje się pokrzywdzony, a same sprawy rozwodowe zostaw im

[@piotruczak1591]

Rodzice przez parę lat żyli w separacji, wlasnie w okresie dojrzewania, a wczesniej sporo się żarli, oprócz chęci stworzenia kochajacej rodziny opartej na wsparciu i prawdzie. Mnie ich zachowanie tak nie dotknęło, bo poswiecilem sie skrzypcom, ale pewnie jakikolwiek inny rodzaj pracy czy hobby dalby radę

[@poganinsowianin3692]

Prawda. Moi rodzice rozwiedli się hmm jakoś kiedy byłem w przedszkolu lub zerówce. Istne gówno. Raz mieszkało się z mamą, raz z tatą tęskniąc za mamą. Potem to oddziałuje na całe życie. Zajebisty introwertyzm, strach przed ludźmi, przed porażką itd. na szczęście nie nabawiłem się depresji czy innego syfu.

[@Palownica]

Dlatego ludzie powinni się 1000x zastanowić zanim sobie zrobią dziecko. Niestety częstym scenariuszem jest szybki ślub, szybka ciąża, a potem dopiero zaczyna się rzeczywistość. U nas wciąż pokutuje chore przekonanie, że dziecko scali psujący się związek. Ludzie tylko krzywdzą siebie i to dziecko.

[@_Dovar_]

Dopóki śmierć nas nie rozłączy...

[@srebrnyserfer7815]

Jakie to prawdziwe.... Brutalna prawda, ale za to uwielbiam ten kanał. Ludzie lubią łatwe, szybkie rozwiązania, dlatego częściej wybierają rozwód, zamiast podjąć trud naprawy małżeństwa.

[@corkaszatana9053]

Ja byłam wychowywana przez ojca. Była to kompletna masakra. Ojciec widział we mnie moją matkę. I ją ze mnie zrobił. Ponizał, molestował, bił. Teraz jestem w domu dziecka, ale dopiero w wieku 16 lat do niego trafiłam, bo sama chciałam i nikt się mną nie interesował wcześniej, w szkole, wśród sąsiadów. Chciałabym odcinek o samotnych ojcach

[@jadwiganowak9247]

Mam nadzieję że będziesz mieć teraz dobrze... :-)

[@sandragrand1572]

😥

[@sandragrand1572]

Współczuję, to co robił to przestępstwo, Tak bardzo mi przykro 😓, jestem wkurzona na tego człowieka, Twojego ojca po tym co napisałaś, i na to że nikt nie reagował na Twoje nieszczęście🤬

[@piotrkozera4075]

Podczas ogladania przyszła do mnie mama i zajrzała przez ramię, specjalnie nie zatrzymywałem i gdy zapytała czy mam to wszystko z 9:03, powiedziałem że tak (to chyba ta oziębłość). Mam 20 lat (od rozwodu mineło z 15). Dzięki temu kanałowi wszyscy wiemy co się z nami dzieje, tylko nie umiemy tego naprawić. Pozdrawiam

[@zregenv5506]

Bogu dzięki, że istnieje taki kanał na Yt. 👍 ☺ 😉

[@missingalbert8621]

Solidnie przygotowany materiał, doceniam odniesienia i nawiązania do źródeł podanych w opisie.

[@gdc1989]

Rozwód nie równa się automatycznie: walka rodziców. Ten filmik jest bardziej o wpływie konfliktu i tego wszystkiego, co niestety często ma miejsce w czasie rozstań, nie zaś samego rozstania. Byłem świadkiem bardzo cywilizowanych rozwodów, przy których dzieciaki nigdy nie widziały by mama i tata się kłócili i rok po fakcie dzieci nie wykazują żadnych wielkich cierpień: szczęśliwe dzieciaki, które wiedzą że są i będą zawsze kochane przez obojga rodziców. Nie słyszałem o badaniach, które potwierdzałyby jakoby takie "mądre" rozwody powodowały zgliszcza w psychice dziecka. Moi rodzice np. nie rozwiedli się, więc byli razem nienawidząc się i to było małe piekło. No ale przynajmniej nie musiałem przeżyć ich rozwodu, nie?

[@mintlipstick5922]

Moi rodzice po mimo tego że nie są po rozwodzie od małego dziecka widziałam jak się kłócą i wyrzywają się na mnie. Odbiło się na mnie i to bardzo; nie radzę sobie stresem, ataki paniki, poczunie nie kochania przez obojga rodziców przez co nie ufam nikomu oraz samej sobie

[@marcindih4570]

A można jeszcze coś o skłóconych, dysfunkcyjnuch rodzinach bez rozwodu?

[@urszulamajchrzak1354]

Dzisiejsze rodzice mnie rozwalają rozwodzą sie z byle czego -kochanie nie kocham cię Rozwód Kochanie spaliłeś moje danie Rozwód Kochanie nie zgadzam sie z tobą Rozwód Kochanie nie radze sobie z nami Rozwód - - -

[@YTxray]

Wiesz że jakiś czas temu szukałem na waszym kanale czy jest taki film, i trochę się zawiodłem kiedy się dowiedziałem że nie ma, dlatego tym bardziej z przyjemnością się oglądało 🙃

[@deavve8490]

Moi się rozwiedli i muszę wszystko między nimi załatwiać, bo sami ze sobą nie pogadają XD

[@haserpl2367]

Moi rodzice rozwiedli się gdy miałem 11 lat a po rozwodzie przeprowadziłem się z matką do obcego dla mnie miasta (400km od miejsca urodzenia) żeby zamieszkać z jej nowym facetem którego szczerze nienawidziłem już po paru miesiącach mieszkania z nim. Mam teraz 24 lata i oddałbym wszystko żeby moje dzieciństwo się potoczyło inaczej.

[@dora6219]

Z oziębłością uczuciową do moich rodziców by się zgadzało ;-( Ps. Popłakałam się ;(

[@shad949]

Ja chciałbym, żeby moi rodzice wzięli rozwód, bo już nie wytrzymuję psychicznie. Mam 17 lat

[@bombaa7448]

Ja z bratem doradzaliśmy mamie by wzięła rozwód, człowiek się nie nadawał do życia z innymi.

[@gryaczaaniedziela8040]

Nie jesteś jedyny :(

[@lynxhehe]

też mam 17 i do dziś się łudzę że zostawi tego skurwysyna;D

[@kasiiow5318]

Moi na szczęście się rozwiedli, 17 lat na to czekałam :'D Niestety te 17 lat wystarczyło, żebym kompletmie nie miała zamiaru wychodzić za mąż i mieć dzieci, by moje geny, bądź co bądź też ich, nie przekazać dalej.

[@RipWanWinkle-vg8ld]

Ja bym swoich rodziców rozszarpał bo cały czas tylko się drą i kłócą pierdolca można dostać

[@Klaczkop]

Moi rodzice rozwiedli się jak miałem coś około 12-14 lat (aktualnie mam 20) i widzę po sobie następstwa tego wydarzenia gdyż moja codzienność od jakichś 4 lat wygląda tak samo, ilekroć to zauważam że nic się nie zmienia mam myślenie typu "a co ja mogę z tym zrobić, co najwyżej popatrzeć" - chyba najwyzsza pora udać się do psychoterapeuty który mnie odkręci P.S. piszę ten komentarz tylko dla statystyk :]

[@tymonno0092]

Mając 4 lata moi rodzice się rozstali. Ja chodziłem tydzień tu i tydzień tu przez 15 lat i nie czułem się taką ofiarą. Krytykowali siebie strasznie, ale nie przeciągali mnie na swoją stron (Tata, ani Mama nie mówili, że lepiej u nich, tylko normalnie wychowywali mnie na dwa domy, nigdy nie pytali kogo wolę). I nawet nie chciałem ich zeswatać, nigdy. Jestem dziwny, czy co?

[@Divine.Oracle777]

Cześć. Nie jesteś dziwny . Jako tata mojego 6 latka rozwodzę się jego matką. Też nie przeciągam go na swoją stronę .

[@emilkaszczesna3049]

Miałam 19 lat kiedy moi rodzice się rozwiedli, właściwie można powiedzieć, że byłam już dorosła. Rodzice rozwiedli się chyba w najgorszy możliwy sposób, robiąc ze mnie pośrednika między sobą i mieszając w swoje spory. To był jakis koszmar, bardzo ciężko to przeżyłam i skończyło się to pobytem w szpitalu. Współczuję i ściskam wszystkich, którzy doświadczyli tego w swoim życiu❤

[@dziabuka1981]

Jestem teraz w trakcie rozwodu moich rodziców i to, co zostało przedstawione w tym filmie przerażająco znajduje odzwierciedlenie w mojej rzeczywistości (no może poza tym, że jednak nie wierzę w pogodzenie sie moich rodziców).

[@alioth7677]

Dobra robota! Więcej filmów by się przydało z psychologii np. - Jung VS Freud Pozdrawiam

[@ofcacobain738]

Cóż, ja w swoim otoczeniu znam dużo przypadków, w których dzieci naciskały wręcz na jednego rodzica aby rozwiódł się z drugim, bo to byłoby dla nich najlepsze. I wcale się nie dziwię, znając tych rodziców i sytuacje w domach to jest najsłuszniejsza, wręcz oczywista decyzja. Znam też ludzi, którzy rozwód rodziców uważają za przełomowy, jak najbardziej pozytywny moment swojej wczesnej młodości, bo wtedy dopiero poczuli się wolni i pierwszy raz szczęśliwi. Zadziwiają mnie więc te badania, badane były chyba tylko osoby mające silne więzi z obojgiem rodziców, a jest duży odsetek młodzieży, które nie są dziećmi dla swoich rodziców a ich ofiarami, i nie, wcale nie muszą być bite czy gwałcone, słuchanie codziennie od rodzica o braku swojej wartości również powoduje brak relacji, czemu nie ma co się dziwić.

[@McCroo]

Dziękuję za ten materiał

[@marjanpazdzierz1558]

moi rodzice sie rozwiedli i nauczylem sie z tym zyci i samemu sobie radzic

[@_tetak.777_]

Mój tata nagle zerwał realcje z moją matką gdy ta była w ciąży ze mną, teraz chodze po szpitalach z uwagi na mase chorób wrodzonych przez ilośx stresu jakiego moja mama doświadczała bo mój ojciec robił jej wielkie problemy w sądzie. Mam aktualnie oczopląs, który wrodzony jest bardzo rzadki i u mnie spodowałgo wyżej wspomniany stres. Aktualnie po jakiś 8 latach nie płacenia alimentów, nie spotykania się ze mną itd ojciec próbuje mnie przekupić zabierając mnie na wakacje, do niego gdzie oczywiście wszystko mi kupuje. Chce tym żebym się do niego przeprowadził ale szczerze niech spierdala, po tym co mi zrobił nie chce go znać, chociaż gdy odmówie z nim widzenia to robi sprawe w sądzie że matka zakazuje mi z nik widzenia

[@bartoszb8920]

A wiecie co jest najczęstszym powodem rozwodów ?!?

[@Nucleon15]

Ślub?

[@bartoszb8920]

@@Nucleon15 Bingo !!!

[@Nucleon15]

@@bartoszb8920 co wygraem?

[@bartoszb8920]

@@Nucleon15 Talon

[@Nucleon15]

@@bartoszb8920a to nie chce. Mam juz takich z 15.

[@ml33.]

Bardzo dobry materiał i uważam, że jeden z najlepszych na kanale, oraz potrzebny społeczenie

[@MrAdeo82]

Jestem w trakcie rozwodu i wychodziłem z założenia że lepiej wziąć rozwód żeby dzieci nie oglądały naszych kłótni. Ale widzę że trzeba było pracować nad sobą,bo rozwód to wygodna ucieczka od problemów.

[@MrKLih]

Obejrzę potem, ale już masz like'a i komentarz dla statystyk (:

[@franciszekgortat7953]

Wszystko w tym materiale jest prawdom

[@odJotdoeR]

[...] do statystyk i dziękuję ✌

[@Billythekid777]

Pozdrawiam najlepszy kanał o tematyce naukowej!

[@pawexpl2705]

Ojciec mnie porzucił gdy miałem 6 lat, przez pierwszy rok zastanawiałem się czemu to zrobił, codziennie się pytałem mamy a ona powiedziała że to trudne i powie mi to później, po 2-3 latach przyzwyczaiłem się do samodzielności, pomogło mi w tym moje starsze rodzeństwo które bardziej rozumiało tą sytuację, teraz zawsze mówię że mój ojciec umarł gdy miałem 6 lat bo się wstydzę powiedzieć że mam/mialem ojca tchórza

[@agnieszkam9014]

Został pominięty ważny wątek. Rodzice mogą się kłócić i wyciągać swoje brudy przez cały czas trwania małżeństwa i nigdy się nie rozwieść " dla dobra dzieci". A to właśnie te kłótnie i konflikty mają najgorszy wpływ ma dziecko a nie sam rozwód. Tak samo rozwód może przebiegać spokojnie i polubownie. Czy taki stan również niszczy psychikę dziecka? Jak rodzice zachowują się dojrzałe, rozmawiają z dzieckiem to myślę, ze można zadbać o dziecko i uniknąć takiego scenariusza. Znam osoby które przeżyły bardzo kłótnie rodziców ale sam rozwód wspominają jako najlepszą możliwą decyzją.

[@stevenweinberg4977]

"Rozwód jest dla życia rodzinnego tym, czym wojna domowa dla państwa". (Arystoteles) kzbin.info/www/bejne/Z6SYm2SKppWNprc

[@izajaniak9165]

Morał z tego taki, aby dobierać sobie odpowiednich partnerów i nie podejmować pochopnych decyzji na bardzo istotne sprawy. Czasem lepiej nie spieszyć się z seksem, małżeństwem albo dzieckiem. Bo potem przez tą pospieszność w życiu, aby jak najszybciej zacząć z partnerem uprawiać seks, aby jak najszybciej wyjść za niego, dzieci potem cierpią poprzez właśnie rozwód. A dzieciństwo jest ważne. Z tego co wynika, to takie życie, jakiego doświadczyliśmy za dziecka, takie również będziemy spostrzegać za dorosłego.

[@SadHappyOogyBoogy]

Świetna robota! Jakość materiałów cały czas się pnie, powodzenia!

[@czarnaczern4547]

Cos w tym jest. Wychowalem sie bez ojca od 6 roku zycia i cale zycie slyszalem jaki to on zly byl. W koncu nie wytrzymalem i spytalem "to po co z nim bylas skoro taki zly byl? Tak naprawde nigdy nie dostalem szansy aby go chociaz poznac i nawet nie wiem kiedy moj ojciec ma urodziny(15 lat zero kontaktu). Moze dlatego jestem teraz oschly dla wielu ludzi i ciezko mi wyrazac uczucia. Jedno jest pewne, NIGDY nie pozwole aby moje dziecko wychowalo sie bez kochajacego ojca.

[@RobertWitakowski]

Moim zdaniem moja Żona jest/była oschła i ciężko Jej wyrażać uczucia. To jeden z powodów braku komunikacji i oddalenia. A także rozwodu oczywiście...

[@RobertWitakowski]

A ja z kolei odwrotnie - u mnie poszło w ekstrawertyzm i idealizowanie. Oczywiście też pochodzę z rozbitej Rodziny.

[@pantukan8705]

Zawsze oglądam to po powrocie z Wesela co tydzień jak juz ci pisalem i w sumie od sb mogę dodać że na Weselach ktorych widzialem juz ok. 80 (w wieku 19 lat) baaardzo dużo par młodych jest bez jednego z rodziców (albo nie pojawia się na weselu , albo nie zyje) , zazwyczaj jest to tata panny młodej (jezeli ta ma mniej niz 30 lat) bardzo żadko widziałem pary posiadające swoich rodziców będących ze sb razem , takie pary zazwyczaj są starsze , i są też pary dość często mające rodziców rozwiedzionych lecz będących na weselu swojego dziecka i uczestniczących w nim z radością i szczęsciem . Najlepsze wesela są właśnie (puki co) u takich par , a najgorsze , jesli chodzi o zabawe , aktywnośc ludzi na weselu , są tam gdzie rodzina wygląda na szczesliwą i jest w komplecie :/

[@Dziabnietyy]

Ja nie miałem dzieciństwa, ani przyjaciół, poczucia bycia kochanym, czasu z rodzicami ale za to byłem dyskryminowany przez żonę ojca i ojca. Dzieciństwa nie miałem bo mama żeby nas utrzymać harowała od 7 do 20

[@sandragrand1572]

😥

[@ronizi3k627]

Profesjonalnie wykonany film. Świetny!

[@AdamKrzeslo]

Na ten temat wypowiedział się Szymon z wojny idei.

[@wiliwiliamso799]

Moi rodzice rozwiedli się kiedy miałem 5 lat. Można powiedzieć że nadużywam technologii ale także jestem nieśmiały, jak się zakocham nie potrafię tego wyznać (raz tylko mi się udało ale nic z tego nie wyszło) Nie zauważyłem innych rzeczy, może tylko że jestem bardzo cichą osobą i jestem smutasem

[@Johiroji]

Ten film jest o patologicznych postawach rodziców i wpływie kłótni na dziecko jak to się ma do samego rozwodu? Tytuł jest nieadekwatny.

[@somebodyyoumayknow2280]

Nie zostało też wzięte pod uwagę to, że może dziecko chce aby oni się rozwiedli tak jak i rodzina, ale drugi rodzic popada w rozpacz.

[@gamerofclash1317]

A ja znam taką sytuacje że moja mama kolegi zerwała z mężem i nieodwazejmnia w jakimś dużym stopniu swojej miłości do syna prawie wogóle tylko fo traktuje jak... Faceta? Mój kolega kosi trawę obsługuje siekierą itp ale co mnie dziwi to prowadzenie malucha a jego wiek to nawet nie 16 lat jak to wyjaśnić że nieodwazajemnia swoich uczuć tylko jak jakiegoś DOROSŁEGO?

[@Ekstrawertyk1]

Ja przeżywam strasznie, mam 12 lat. Rodzice ostatnio się kłócą, życzą sobie najgorszego, nie wiem co się dzieje, nie wiem komu wierzyć. To naprawdę gruba sprawa, ale wiadomo, że nie mogę się o tym za bardzo rozpisywać w internecie, dlatego chciałam podpytać kogoś o jakieś rady, jak wygląda życie po rozwodzie rodziców po kilku latach, bardzo prosiłabym, aby ktoś mógł mi to wyjaśnić. Z góry dzięki Miriam (ksywka)

[@tadeuszkoplin2578]

i DLATEGO jestem szczesliwym singlem Z WYBORU ZADNYCH rozwodow,awantur,alimentow i podobnych problemow ZATRUWAJACYCH I SKRACAJACYCH ZYCIE :) :) Badania oraz praktyka zyciowa jasno wskazuja ze single ZYJA DLUZEJ W ZDROWIU I BEZ STRESU :) :)

[@goliat1234567890]

A czy dzieci mogą być lub powinny być dumni ze swoich rodziców? Co powoduje u dzieci jak rodzice są "nie za ciekawymi" ludźmi, w młodym wieku a później w życiu dorosłym. Dobra robota z odcinki

[@kamajubileusz9884]

Kazdy taki rozwod inaczej przeciez przezywa...mocniej..lzej..dorosly potrafi sie zalamac niekiedy a co dopiero dziecko? niewinne male.. bo im starsze to troche lepiej wiecej rozumie no ale takie male to co..byl tata nie ma taty i co sie dzieje. jak dla mnie przez rozwod trzeba przejsc majac emocje na wodzy, zeby dziecku dokladnie wytlumaczyc co sie stalo i ze wcale swiat sie nie wali, nikt go kochac nie przestaje tylko po prostu mama i tata ida wlasnymi drogami ale zawsze sie zlacza na tej drodze gdy o dziecko chodzi.. dobry psycholog w takiej sytuacji to jest uwazam podstawa bo nikt lepiej tego nie wyjasni, nie pomoze przez to przejsc... u nas z rozwodem ta sama spiewka, my bylismy pogodzeni z rozstaniem i ja i maz sensu nie widzielismy tylko dzieci nas trzymaly.. ale co to za zycie.. i on meczyl sie i ja.. a dzieci tez czuja przeciez ze cos nie halo, przy rozwodzie pomogl psycholog i mediator z wisemind i wcale nie zaluje ze taka pomoc otrzymalam, ze wspolnie przez to sie udalo przejsc bo moze to ze teraz dzieci sa szczesliwe tez temu zawdzieczam ze wtedy byla taka decyzja.. zycie plata figle, nie zawsze jest kolorowo ale jak mozna w trudnych chwilach skorzystac z pomocy profesjonalistow no to czemu sie z tym mierzyc samemu...

[@jakubpodolak4104]

W filmiku jest mowa o 2009 roku - moi rodzice właśnie wtedy wzięli rozwód.

[@jadwiganowak9247]

;-; a ja się w tedy urodziłam...

[@jakubpodolak4104]

ja miałem siedem lat :p

[@jakubpodolak4104]

@PJOK mam podobne emocje.