อาลัยพ่อท่านอิ้น ปภากโร วัดทับใหม่พัฒนา มรณะภาพ 22 ธค 2557 ( อายุ 97ปี )

พ่อท่านผู้เมตตาต่อศิษย์โดยไม่แบ่งชั้นวรรณะ เมตตาต่อสรรพสัตว์โดยไม่เลือเผ่าพันธุ์
ประวัติ
ชื่อเดิมท่านคืออิ้น ท่านเกิดมาในตระกูล ชูเมือง
โยมพ่อชื่อนายบุตร โยมแม่ชื่อนางเขียว
( มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องกับท่านขุนพันธรักษ์ราชเดช )
โดยโยมพ่อท่านเป็นศิษย์ท่านอาจารย์ชูเฒ่า วัดพัทธสีมา นครศรีธรรมราช
ได้รับการถ่ายทอดวิชาต่างๆมามากมายแต่ที่เด่นๆคือวิชาการทำตระกรุดโทน
ซึ่งโยมพ่อท่านก็ได้นำวิชาสำคัญนี้ถ่ายทอดมายังหลวงพ่ออิ้นด้วย
และถือเป็นสุดยอดเครื่องรางที่ท่านถนัดและทำได้ดีมีประสบการณ์มากที่สุด
โยมบิดาท่านสามารถล่วงรู้ถึงกาลมรณะของตนเองและ
ในวันมรณะท่านก็ได้นั่งสมาธิจนมรณะโดยสังขารยังคงท่านั่งเหมือนเดิม
มีเพียงแต่เท้าซ้ายเท่านั้นที่ตกลงมาจากเข่า
หลวงพ่ออิ้นท่านกำเนิดที่ หมู่บ้านสระโพธิ์ อำเภอเชียรใหญ่
จังหวัดนครศรีธรรมราช ในวันพฤหัส เดือน8 ปีระกา
(2464)ในวัยหนุ่มท่านชอบและฝักใฝ่ในวิชา
คาถาอาคมต่างๆเนื่องจากในสมัยนั้นจำเป็นจะต้องมีวิชาป้องกันตัว
โดยท่านองค์ปฐมบรมครูที่สั่งสอนสรรพวิชาให้ท่านก็คือ โยมพ่อนั่นเอง
ด้วยความผูกพันกับวัดพัทธสีมาที่โยมพ่อมี
ทำให้ท่านวนเวียนและร่ำเรียนวิชาจากครูบาอาจารย์ต่างๆในสายนี้หลายรูปอาทิเช่น
พ่อท่านอาจารย์หนูจันทร์ พ่อท่านอาจารย์โรย พ่อท่านอาจารย์เอียด
และท่านยังได้เดินข้ามเขตมายังจังหวัดพัทลุงเพื่อศึกษาคาถาอาคมเพิ่มเติมจาก

[@พัชรีแก้วสุข-ซ5ฉ]

😘😚😘😚😘😚 🍸🍸🍸🍸🍸🍸 Happy New Year

[@3443-n8e]

อาจารย์เอียด วัดดอนศาลา และฆารวาสนำ แก้วจันทร์ (ท่านศีกษาก่อนที่ท่านอาจารย์นำจะอุปสมบท) โดยท่านมีสหธรรมมิกที่สำคัญๆคือ หลวงพ่อเอื้อม วัดบางเนียน หลวงพ่อพ่วง วัดแดง นครศรีธรรมราช ในระหว่างครองเพศบรรพชิต ท่านผ่านประสบการณ์ในด้านต่างๆมาอย่างโชกโชน เคยเป็นทั้งเสือ และหัวหน้าหน่วยพื้นที่สีแดง ปกครองคนในพื้นที่พิเศษ ในด้านการครองเรือนท่านเคยมีภรรยาที่อยู่กินกันถึง 7 คน แต่ทั้ง 7 คนนั้นมีบุตรเพียง 1 คน และได้เสียชีวิตไปแล้ว ท่านเล่าให้ฟังว่าท่านเคยหนีการจับกุมของท่านขุนพันธรักษ์ ในสมัยที่เป็นเสือ ในระยะประชิดตัวแต่ด้วยอำนาจของตระกรุดที่ท่านทำใช้เอง จากที่ได้เล่าเรียนมาทำให้หนีรอดมาได้ และเมื่อท่านถูกจับกุมในข้อหาต่างๆในขณะที่นำตัวไปขึ้นศาลท่านก็อาศัยบารมี ของตระกรุดโทน ทำให้ศาลยกฟ้องท่านมาจนนับไม่ถ้วน ท่านปกครองคนในเขตพื้นที่สีแดง อำเภอเคียนซา จนท่านมีที่ดินในการปกครองมากมาย มีคนนับหน้าถือตาท่านเป็นจำนวนมาก แต่ก็หาใช่ความสุขที่แท้จริงไม่ หลังจากท่านคิดทบทวนถึงชีวิตที่ผ่านมาก็ทำให้ท่านรู้สึกถึงความไม่เที่ยงแท้ และแน่นอนของชีวิตอีกทั้งท่านยังเป็นห่วงชาวบ้านในการปกครองของท่าน อยากให้ผู้คนเหล่านั้นเป็นคนดี ในที่สุดท่านจึงตัดสินใจยกที่ดินทั้งหมดเป็นพันไร่แจกจ่ายแก่ชาวบ้าน ให้เป็นที่ทำกิน โดยที่ดินที่ท่านยกให้นั้นปัจจุบันอยู่ในเขตพื้นที่ หมู่บ้านเขารักษ์ หมู่ 8 และหมู่ 9 ตำบลบ้านเสด็จ อำเภอเคียนซา โดยชื่อหมู่บ้านนั้นท่านเป็นผู้ตั้งโดยมาจากคำว่า คุณรักษา ต่อมาได้เพี้ยนเป็น เขารักษ์( จากประวัติโรงเรียนบ้านเขารักษ อําเภอเคียนซา จังหวัดสุราษฎร์ธานี) และได้ยกที่ดิน100ไร่จัดตั้งเป็นโรงเรียนขึ้น โดยในช่วงแรกได้ชื่อว่าโรงเรียนไทยรัฐวิทยา 22 (ใต้ร่มเย็น) สาขา บ้านเขารักษ์ และหลังจากนั้นมีการเปลี่ยนชื่อเป็น โรงเรียนบ้านเขารักษ์จวบจนปัจจับัน และภายหลังท่านยังตั้งกองทุนเพื่อการศึกษา โดยใช้ชื่อว่า กองทุนพ่อหลวงอิ้น อาภากโร (นายอิ้น ชูเมือง)อีกด้วย พุทธศักราช2532 หลังจากที่ท่านสละสิ่งของนอกกายจนหมดสิ้นแล้ว ภายในปีนั้นเองท่านก็ได้เข้าสู่ร่มเงาของพระพุทธศาสนา ณ.พัทธสีมาวัดบางสะพาน ตำบลบางจาก อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยมีพระครูวิธานชุลาธรณ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ และท่านได้กลับมาตั้งสำนักสงฆ์ บ้านทับใหม่ ในเขตพื้นที่สีแดงตามเจตนารมย์เดิมท่าน บนเนื้อที่ 19 ไร่ ที่มาจากการร่วมกันบริจาคจากชาวบ้านที่มีจิตศรัทธาในบริเวณนั้น หลังจากนั้นท่านก็เริ่มธุดงค์เพื่อแสวงหา ในสิ่งที่ท่านสงสัย สลับกับกลับมาสร้างศาสนสถานเพิ่มเติมเรื่อยๆ และในการธุดงค์นั้นท่านได้ไปยังทุกภาคของเมืองไทยและเลยออกไปยังประเทศใกล้เคียง จนท่านพอใจ และค้นพบในสิ่งที่ท่านสงสัย ท่านจึงกลับมายังที่เดิมอีกครั้ง และเริ่มพัฒนาอย่างจริงจังจากสำนักสงฆ์จนเริ่มเป็นวัด มีกุฏิตามอัตภาพ มีศาลาใช้สำหรับประกอบสังฆกรรม และในปัจจุบันท่านกำลังหาทุนทรัพย์เพื่อก่อสร้างพระอุโบสถ ซึ่งสำเร็จไปแล้ว 99 เปอร์เซ็นต์เหลืองเพียงงานฉลองยกช่อฟ้าเท่านั้น พ่อท่านอาการป่วยด้วยโรคชราต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยครั้ง แต่ยังคงสติดีเยี่ยมจนสุดท้ายวันที่ 22 ธันวาคม 2557 ท่านก็ละสังขารด้วยอาการสงบ