swietny materiał. wbrew temu co pisza inni podoba mi sie sposoób prowadzenia, rzeczowo i na temat. przyjemnie sie pana słucha. czuc że pan wie o czym mówi
@maciejgowacki49763 жыл бұрын
i hopaj dla zasięgów !!!
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Wielkie dzięki! :)
@yogitorus3 жыл бұрын
Naprawdę świetny materiał, aż szkoda, że taki krótki. Czekam na więcej :)
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Kolejne odcinki już w montażu :)
@agnieszka1988able3 жыл бұрын
Super odcinek! Już się nie mogę doczekać nastepnych!
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Serdeczne dzięki! :)
@paweniewiarczuk38643 жыл бұрын
Świetne materiały.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Serdeczne dzięki! :)
@SuperKoki823 жыл бұрын
Gratulujemy super!
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Serdeczne dzięki i zapraszamy na kolejne odcinki z serii! :)
@piotrdudzinski70753 жыл бұрын
Bardzo ciekawe, dużo nowych wiadomości, podanych w ciekawe i przystępny sposób. Dobrze, że bez tych wszystkich "TikTokowych" fajerwerków
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Bardzo dziękujemy za miłe słowa :)
@grzegorzmaksym4623 жыл бұрын
Fajny film i dobrze, że to ma być seria. Ale zawsze jest jakieś ale :) po pierwsze, rycerze nosili buty tyle, że osłonięte właśnie kolczugą z wierzchu. A po drugie czepiec na głowie bardziej miał za zadanie amortyzować ciosy i stabilizować osłonę głowy, niż zapobiegać wyrywaniu włosów z głowy przez kolczugę. Pozdrawiam i czekam na kolejną część.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Cieszymy się z zapotrzebowania na nasze filmy :). Co do butów w średniowieczu, otóż okazuje się, że czasem nie noszono butów... Noszono często nogawice z przyszytą stopą, do której przyszywano (choć nie zawsze) skórzaną podeszwę. Co do czepca to oczywiście, że tak :) co nie zmienia faktu, że również zapobiegał zaplątaniu się włosów w ogniwa co było dodatkową cechą, niejako przy okazji.
@agnieszkacz26692 жыл бұрын
Bardzo lubię takie materiały, nawet niedawno natrafiłam na kzbin.info/www/bejne/haPEmKqLjLlkd6c i bardzo mi się spodobał
@wojsport3 жыл бұрын
Ciekawe
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Bardzo się cieszę, na razie jesteśmy w średniowieczu, ale zajmiemy się również XVIII wiekiem i epoką stanisławowską :)
@opowiescistaropolskie52613 жыл бұрын
Sam pomysł na taką serię jest bardzo dobry. Jedna mała uwaga. Stwierdzenie, że w XVI w. nie było rycerzy jest bardzo dużym skrótem myślowym. Owszem, nie było średniowiecznych rycerzy. Ale przecież rycerzami nazywali się choćby husarze, czy w ogóle polska szlachta i w XVI w., i później. Gdy Marcin Bielski publikował "Sprawę rycerską" w 1569 r., to zaznaczył, że jest to księga "ku czytaniu y Nauce Ludziom Rycerskim pożyteczna", czyli była to księga dla rycerzy jego epoki. Gdy w 1605 r. publikowano relację z bitwy pod Kircholmem, to w niej pisano o zwycięstwie odniesionym "mężną ręką cnego Rycerstwa Koronnego / y W.[ielkiego] X.[ięstwa] Litewsk.[iego]". Gdy w 1609 r. sejm przyjmował "Artykuły wojenne hetmańskie authoritate sejmu aprobowane anni 1609.", to w nich stwierdzano "Żadna sprawa, owszeki rycerska, nie może stać bez porządku.", albo też "Z roty do roty żaden towarzysz wyjeżdżać nie ma, ażby sam hetman tego dozwolił, gdyż takowe przebiegania z rot do rot waśni i wiela zamieszania między rycerstwem szkodliwego bywa przyczyną.". I tak dalej, i tym podobne. Rycerstwo nie upadło wraz ze schyłkiem średniowiecza. Trwało sobie w najlepsze jeszcze kilkaset lat.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Jesteśmy tego świadomi i celowo użyliśmy tego skrótu myślowego ;) Chodzi nam oczywiście o rycerza średniowiecznego co zresztą uwzględniliśmy w napisach pod filmem w jęz. polskim i angielskim. Celowo chcieliśmy pokazać czym różni się popkulturowe wyobrażenie rycerza, a także w tym i w kolejnych materiałach chcemy zwrócić uwagę na różnice pomiędzy rycerskim pospolitym ruszeniem, wojskiem najemnym, zaciężnym, poborowym czy zawodowym. Koncentrujemy się także na rozwoju uzbrojenia ochronnego od średniowiecza po wiek XVIII.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Myślę, że również należy ostrożnie podchodzić do terminów określających wojsko w dawnych wiekach. W średniowiecznych kronikach mamy np. do czynienia z określeniem "militia" w stosunku np. do rycerzy. Określenie to należy rozumieć jako "wojsko". Dużym nadużyciem byłoby utożsamianie rycerza z milicjantem. Choć szlachta polsko-litewskiego państwa odwoływała się do tradycji rycerskich to jednak tych, którzy służyli w wojsku należy określać mianem żołnierzy (pobierających żołd). O tym, że kultura rycerska była czymś anachronicznym i powodem do satyry w końcu XVI czy na początku XVII wieku może być choćby powieść Miguela de Cervantesa pt. Don Kichote de la Mancha, opublikowanej w 1605 roku, której fabuła dzieje się w czasach zupełnie nieodległych średniowieczu. Zbroja zaś w pierwszym skojarzeniu utożsamiana przez większość współczesnych z rycerzem była jak najbardziej używana i rozwijana w formacjach takich jak rajtaria czy husaria.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
O tym, że kultura rycerska jest żywa nawet po dziś dzień mogą świadczyć choćby takie określenia jak "kawaler" czy zwyczaj salutowania wywodzący się od gestu rycerza sięgającego do zasłony w swej przyłbicy, czy wreszcie zwracanie się w codziennych relacjach per "Pan", "Pani" tak charakterystyczne i wyjątkowe dla polskiej kultury ;)
@opowiescistaropolskie52613 жыл бұрын
@@tomaszszumanski2840 "jednak tych, którzy służyli w wojsku należy określać mianem żołnierzy" Ludzie z tamtej epoki nie widzieli takiej potrzeby, więc czemu mielibyśmy to na siłę robić dzisiaj? Słowo "żołnierz" miało nieco pejoratywne znaczenie, bo podkreślało, że dany człowiek służył dla żołdu. Rycerz służył z powodu pewnych ideałów. Dlatego nasza szlachta, zwłaszcza ta służąca w wojsku, zwała się rycerstwem. "O tym, że kultura rycerska była czymś anachronicznym i powodem do satyry w końcu XVI czy na początku XVII wieku może być choćby powieść Miguela de Cervantesa pt. Don Kichote de la Mancha" To w Hiszpanii, ale nie w Polsce, gdzie etos rycerski trwał znacznie dłużej. Gdyby dawni Polacy (i Litwini) uważali bycie rycerzem za coś śmiesznego, to by salę sejmową nie nazywano salą rycerską, a akademię wojskową, która powstała w XVIII w, nie nazwaliby Szkołą Rycerską. Rycerz bowiem, to nie zbroja czy kopia, ale pewien etos i ideały.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
@@opowiescistaropolskie5261 tu małe sprostowanie byłego pracownika Zamku Królewskiego w Warszawie ;) sale sejmowe nazywano: Salą Senatorską i Izbą Poselską. Tak zwaną Salą Rycerską nazywano Przedpokój Senatorski przed Salą Tronową Króla Stanisława Augusta i było to określenie nieoficjalne, spopularyzowane ówczesną prasą. Był to rzeczywiście panteon sławy pierwszej Rzeczypospolitej wypełniony popiersiami i portretami, ale "rycerzami" czy też zasługującymi na miano cnót rycerskich oprócz wojskowych jak nasi hetmani w osobach Jana Karola Chodkiewicza czy Jana Amora Tarnowskiego byli również ludzie świeccy i to nawet mieszczańskiego pochodzenia jak: Mikołaj Kopernik czy Jan Heweliusz.
@marcinmroz50023 жыл бұрын
Bardzo dobry film. Tylko prowadzący powinien mieć więcej werwy. Zabrakło mi zaprezentowania na "żywym " człowieku tych rekwizytów.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Wszystko to w kolejnych odcinkach ;) Tu mieliśmy bardzo trudny kadr ze względu na oświetlenie i geometrię niektórych gablot, dlatego musiałem stać w zaznaczonym miejscu na podłodze i nie ruszać się na cm. :D Polecam również kanał @Poprzez Wieki, tam więcej werwy i kolejne epoki! ;)
@lalalalalalala23443 жыл бұрын
Fajny materiał ale mam dwa ale: Dał bym prowadzącemu red bulla albo dwa bo Bogusław Wołoszański mimo swojego wieku ma w materiałach więcej energi. Dwa to jednak pisząc scenariusz nie zakładam bym, że każdy oglądający materiał nie wie jak wyglądał XIII wieczny ryceż (apropo wstępu). Na marginesie ta gablota musi mieć coś w sobie, prąwadzący nie może się oprzeć przed macaniem.
@tomaszszumanski28403 жыл бұрын
Dziękujemy za opinię i zapraszamy do oglądania pozostałych odcinków serii Z Arsenału Muzeum Wojska Polskiego oraz na kanał Poprzez Wieki, a tam m.in. odc. o wojnach włoskich, profesji kata i infamisach.