Odpowiedzi na pytania: Q: Trudno w trakcie rekrutacji pytać użytkowników, czy są w spectrum jakiegoś zaburzenia. Z drugiej strony trudno zrobić warsztaty kreatywne, czasem fokusy bez proszenia o wyobrażanie sobie pewnych rzeczy. Czy masz jakieś rady jak tym zarządzać? A: Jako badacze i projektanci nie stawiamy diagnozy i nie zawsze zapytanie o nią wprost jest mile widziane. Nie mamy też szklanej kuli, z której moglibyśmy wyczytać czy dany respondent_ka jest neuroatypowy_a. Więc zamiast pytać wprost o diagnozę, warto zadawać pytania dotyczące preferencji uczestników i stylu pracy np: "Czy masz jakieś szczególne potrzeby, które powinniśmy wziąć pod uwagę podczas warsztatu/badania?" albo "Jakie warunki pracy są dla Ciebie najbardziej komfortowe?". Takie pytanie można zadać podczas rekrutacji a także w trakcie trwania wydarzenia. Niezależnie od kontekstu staram się też umożliwiać alternatywne formy komunikacji (i pytać o preferowane) już podczas wstępnych rozmów. Kiedy prowadzisz warsztaty kreatywne, możesz używać bardziej namacalnych technik. Można na przykład pracować z rzeczywistymi przedmiotami, tworzyć mood boardy albo używać modelowania np. z klocków lub prototypów. Ważne jest również, aby na początku warsztatu wyjaśnić, że wszyscy uczestnicy mogą wyrażać swoje pomysły i myśli w sposób, który jest dla nich najbardziej naturalny. I powtarzając się: to, co warto żebyśmy jako badacze w sobie rozwijali to umiejętność rozpoznawania, kiedy uczestnicy czują się niepewnie i niekomfortowo podczas wywiadów, warsztatów itd. Zdolność do odczytywania subtelnych sygnałów sygnalizujących zmieszanie, dyskomfort pozwoli nam odpowiednio dostosować nasze podejście i czasem także warunki. Warto też pielęgnować w sobie takie swoiste wyczucie dynamiki społecznej i autentyczne zainteresowania ludźmi, ich zachowaniami i potrzebami. Q: Czy skoro osoby na spektrum łatwiej łapią kontakt z osobami na spektrum niż osoby typowe, to czy badacze na spektrum będą lepiej prowadzić wywiady (IDI, usability) z osobami na spektrum niż osoby typowe? Czy zaobserwowałaś to w swojej pracy? A: Tak, zauważyłam, że taka wspólnota doświadczeń może ułatwiać budowanie zaufania i wydobywanie istotnych informacji podczas wywiadów. To nie oznacza jednak, że osoby neurotypowe nie mogą być równie wnikliwymi badaczami. Ponieważ najważniejsze jest, żeby zdawać sobie sprawę z istniejących wyzwań, z którymi mogą się osoby w spektrum spotykać, jak również posiadanie odpowiedniej wiedzy i empatii wobec ich potrzeb. Dlatego też polecam tworzenie zespołów badawczych, które są różnorodne pod względem neurotypów i umiejętności. Ostatecznie to profesjonalizm i doświadczenie w zarządzaniu różnorodnymi potrzebami i wyzwaniami badawczymi wydają mi się w tej kwestii najważniejsze. Q: Czy wysoka wrażliwość (WWO) to neuroatypowość/neuroróżnorodność? Czy bierzemy ją pod uwagę w UX? A: Neuroróżnorodni jesteśmy wszyscy- nie ma dwóch jednakowych umysłów, całe szczęście! Formalnie rzecz biorąc, kwestia czy wysoka wrażliwość (WWO) jest uznawana za neuroatypowość jest przedmiotem różnych interpretacji w literaturze naukowej i społecznościach zajmujących się psychologią. W zależności od podejścia i definicji użytej w kontekście badawczym i klinicznym, WWO może być traktowana jako specyficzna cecha osobowościowa lub jako część szerszego spektrum neuroatypowości. Jeśli chodzi o moje zdanie, to wysoka wrażliwość wydaje mi się być naturalną, wrodzoną cechą osobowości, która wpływa na sposób, w jaki jednostki przetwarzają bodźce zewnętrzne i emocje. Więc naturalnie w praktyce UX uwzględnienie WWO jest istotne, ponieważ może mieć wpływ na doświadczenia użytkowników. Q: Czy to znaczy, że kiedy malujesz coś realistycznego (nie abstrakcję), to musisz widzieć dany obraz fizycznie przed sobą? Pytam jako kompletny laik i beztalencie, jeśli chodzi o sztukę 😉 A: Nie, afantazja uniemożliwia mi generowanie obrazów mentalnych, ale jestem w stanie narysować czy namalować coś realistycznie bez patrzenia na to. Jednak wynika to tylko z dokładnej znajomości wyglądu przedmiotów. Malując realistycznie muszę się opierać na tym jak realnie widzę lub jak zapamiętałam rzeczywistość, perspektywę, proporcję, światłocień i kolory. Powiedziałabym, że to jest bardziej proces logiczny i analityczny niż takie “wewnętrzne widzenie”. Q: Czy masz konkretne przykłady zmian niejasnych typowych komunikatów stosowanych podczas badań? (Jak się formułuje to przeważnie vs jak się powinno formułować zadanie) A: Nie jestem pewna czy do końca dobrze zrozumiałam Twoje pytanie, ale tu kilka przykładów: Niejasne: "Jak aplikacja mogłaby zmienić twoje życie?” Lepsze: "Czy mógłbyś wymienić konkretne czynności, które aplikacja mogłaby Ci ułatwić lub usprawnić w Twoim codziennym życiu?" lub “Czy możesz wymienić konkretny problem, który mógłbyś rozwiązać przy użyciu aplikacji?” Niejasne zdanie: "Jak wyobrażasz sobie idealny proces składania zamówienia w tej aplikacji?” Poprawiona wersja: "Czy są jakieś konkretne kroki lub funkcje, które według Ciebie były problematyczne lub elementy, które szczególnie Ci się podobały?." Podsumowując: lepsze formulacje (zazwyczaj) zawierają więcej kontekstu i szczegółów, są bardziej precyzyjne, co pozwala uczestnikom lepiej zrozumieć, czego od nich oczekujemy. Q: Jaki kodeks etyczny dotyczący badań inkluzywnych polecasz? A: Myślę, że brakuje takiego kodeksu nastawionego stricte na inkluzywność i różnorodność neurologiczną, fajnie byłoby coś takiego opracować! Punktem wyjścia może być kodeks etyczny amerykańskiego stowarzyszenia psychologicznego (APA) lub kodeks ESOMAR. Poza tym polecam też publikacje Adrianny Surmiak "Etyka badań jakościowych w praktyce". W pracy z osobami neuroróżnorodnymi i prowadzeniu badań inkluzywnych warto przede wszystkim regularne aktualizować wiedzę i sprawdzać publikacje naukowe, badania i raporty w tym temacie. Dodatkowo: LINK DO NOTION (kod QR z prezentacji już wygasł): accurate-partner-afa.notion.site/Inclusive-Design-Neurodiversity-Universal-design-e3abae7f8f994be389a8cc2d03e7d367 Znajdziecie tam trochę ciekawych źródeł, listę książek, publikacji itd.

Odpowiedzi na pytania: Q: Jak rozwijać u siebie talenty pod kątem pracy w it? Bo super zrobić sam test i daje to pewien ogląd, ale co dalej? Polećcie proszę jakieś książki, blogi, podcasty, może jakiś trener, który zajmuje się tym na co dzień? To teraz poproszę o odpowiedź tak w 4 zdaniach, zaszalejcie A: Niezależnie od tego, pod jakim kątem chcemy rozwijać talenty, musimy zacząć od nazwania ich, czyli badania. Aby zrozumieć swoją konstelację talentów warto omówić wyniki badania z ekspertem/ką - w raporcie mamy dość generyczne opisy poszczególnych talentów, a sesja pozwala zrozumieć jak one wpływają na siebie i tworzą pełny obraz naszych wzorców myśli, zachowań czy odczuć. To jest etap NAME IT. Kolejnym etapem procesu rozwoju talentów jest ich docenienie i zauważenie w naszej codzienności - etap CLAIM IT. Czasem będzie to retrospektywa na zasadzie zastanowienia się jaki talent w danym momencie zadziałał, a czasem przemyślenie jakie zasoby dają mi moje talenty w kontekście jakiegoś wyzwania. I tu przechodzimy do etapu AIM IT, który pozwala nam w ukierunkowany sposób wykorzystywać talenty do produktywnego działania i osiągania celów. To taki etap kiedy wiem jak podejść do realizacji celu z moim zestawem talentów i jak dzięki nim znajdę motywację, żeby go osiągnąć zastępując podejście na zasadzie zrobię to jak inni, którym się to udało. Źródłem wiedzy jest Instytut Gallupa - ich badania i raporty, dobrze jest zapisać się do newslettera. Podcast Gallup Theme Thursday to około 1 minutowe opowiadania o poszczególnych talentach - taka kwintesencja. Wcześniejsze sezony to dłuższe odcinki w formie dyskusji o poszczególnych talentach. Na YT polecam kanał “w Mocną Stronę” Trenerzy: Dominik Juszczyk, Malwina Faliszewska, Ewelina Berniak, Iga Markowska i wiele innych Książki: dla managerów obowiązkowo “It’s the Manager,” warto przyjrzeć się pozycji “Po pierwsze: złam wszelkie zasady”. Q: Co polecacie do rozwijania miękkich umiejętności? A: Wszystko zależy od tego jakie umiejętności miękkie chcemy rozwijać. Inaczej podejdziemy do rozwoju empatii, niż do umiejętności negocjacji. Diagnoza: Feedback od naszych bliskich czy wspłpracowników Trening interpersonalny Rozwój: Kursy, warsztaty, szkolenia (asertywność, negocjacje, organizacja, autoprezentacja) Praktyka, współpraca z innymi ludźmi Mentoring Warsztaty z improwizacji Wychodzenie poza strefę komfortu (w takim zakresie, w jakim jesteśmy na to gotowi) Trening interpersonalny! Q: Czy nie ma etycznych zastrzeżeń co do wykorzystywania AI w naszej pracy? A: Na pewno istnieją pewne wyzwania związane z etyką, których musimy być świadomi wykorzystując AI w pracy badaczy UX. Po pierwsze, kwestia prywatności i bezpieczeństwa danych. Musimy pamiętać, żeby nie “karmić” narzędzi takich jak ChatGPT wrażliwymi danymi użytkowników czy tajnymi informacjami wewnątrz firmowymi. W Allegro korzystamy z własnego, wewnętrznego narzędzia opartego o mechanizm ChatGPT. Dzięki temu możemy być pewni, że dane, które mu przesyłamy, są zbierane i przechowywane zgodnie z RODO. Dodatkowo, customowe narzędzia będą dostosowane do specyfiki danego sektoru (np. e-commerce), a dzięki temu bardziej pomocne w naszej pracy. Po drugie, wytwory sztucznej inteligencji wymagają weryfikacji. AI nie powinno być jedyną podstawą podejmowanych decyzji, zwłaszcza gdy mogą one mieć wpływ na dobro użytkowników. Pamiętajmy, że póki co AI lubi konfabulować, a także może odzwierciedlać lub wzmacniać uprzedzenia zawarte w danych treningowych. Po trzecie, AI może być wykorzystywane do manipulowania zachowaniem użytkowników w celu osiągnięcia określonych celów komercyjnych. Przykładem są choćby atakujące nas z każdej strony spersonalizowane rekomendacje zakupowe. Wiadomo, że nasza praca często polega na maksymalizowaniu zysków i nic nie jest czarno-białe, jednak to etyczne zagadnienie wymaga dużej ostrożności i przejrzystości w działaniach. Biorąc pod uwagę powyższe wątpliwości, my korzystamy z AI głównie wtedy, kiedy potrzebujemy inspiracji lub wstępnej wiedzy, o którą możemy się oprzeć w dalszej eksploracji. AI jest naszym (nadzorowanym) pomocnikiem, a nie autonomiczną jednostką. Q: Jak oceniacie wartość czatbotów AI do prowadzenia wywiadów z użytkownikami? Spotkałam się ostatnio z tym, że duża agencja UX zaczyna go używać. Na ile może to być wiarygodne? www.maize.io/work/amazing-brain-crew-can-ai-design-conduct-interviews-for-us/ A: Może się wydawać, że wykorzystanie AI do prowadzenia wywiadów ma sporo zalet, takich jak optymalizacja czasu i zasobów czy dopasowanie do preferencji czasowych użytkownika (brak konieczności ograniczania się do godzin pracy badaczy). My jednak widzimy tu więcej minusów niż plusów. Jak pamiętacie z naszej prezentacji, AI brakuje wiedzy o szerokim kontekście badania i cross-obszarowej wiedzy domenowej. Chatbot AI wie tylko tyle, ile go nauczymy. Z kolei badacz wie, kiedy warto o coś dopytać czy zgłębić temat, który nieoczekiwanie pojawił się w trakcie sesji. AI nie ma też wiedzy eksperckiej i umiejętności rozróżnienia, czy dany problem jest istotny z punktu widzenia produktu, czy też jest raczej wypadkową specyfiki danej osoby. Obawialibyśmy się w pełni zaufać sztucznej inteligencji w kwestii podsumowania wyników takiego badania - a skoro i tak wnioski wymagają weryfikacji, to prowadzenie wywiadu przez AI wcale nie zaoszczędziłoby zbyt wiele czasu. Przede wszystkim jednak to, czego brakuje AI, to umiejętność nawiązania relacji z uczestnikiem. Ludzie chętniej otwierają się przed żywym człowiekiem, który dostrzega ich emocje, rozumie kontekst i dba o przyjazną, bezpieczną atmosferę podczas rozmowy. To właśnie nawiązanie relacji z uczestnikiem podczas badania jakościowego pozwala nam zdobyć autentyczne, szczegółowe insighty, które przekujemy w rekomendacje produktowe. Na koniec dodam, że odpowiadając na to pytanie zastanawialiśmy się “po co?” Doszliśmy do wniosku, że dla nas prowadzenie badań jakościowych i rozmowa z uczestnikiem są tak ciekawe i satysfakcjonujące, że wcale nie chcielibyśmy, żeby wyręczyła nas sztuczna inteligencja. Niech AI zastąpi nas przy żmudnych zadaniach, a te fajne zostawi nam 😉

Odpowiedzi na pytania: Q: Jak rozwiązujecie kwestie zgody respondentów na wrzucanie nagrań i transkrypcji do modeli AI, ochrony danych osobowych, danych biznesowych? Szczególnie jeśli robi się to juz jakis czas po zakonczeniu wywiadów? A: Jest to zagadnienie do naszego Eksperta AI, natomiast z tego co wiem dane są przechowywane u nas, uczenie następuje u nas, natomiast w dowolnym momencie mamy możliwość podmiany modelu językowego, który na tych danych pracuje. Q: Chat GPT powołuje się zazwyczaj na nieistniejące źródła, jakbyś rozwiązał ten problem w rozmowie z klientem? A: Modele są po to, by podpowiadać, czasem uzupełniać, mogą też alertować, jednakże zawsze to odbiorca powinien zweryfikować informację. Krytyczna jest walidacja danych, które otrzymujemy. Jednakże tu z kolei kwestię można przesunąć na wymiar: rangi danych, którymi się żywimy i decyzji, do jakich prowadzą. I tu wsadzę kij w mrowisko: czy zawsze szukamy rzetelnych danych? Mówię tu zwłaszcza w kontekście danych projekcyjnych, które mają wesprzeć proces kreatywny. Q: Czy dostosowując pytania do założonego z góry idealnego rozwiązania nie ograniczacie sobie możliwości odkrycia nieoczywistych potrzeb? A: Nie dostosowujemy pytań do odgórnego założenia. Odgórne założenie stanowi przykład efektu, którego osiągnięcie jest intencją prowadzącego. Przykład: Weź na tapetę jakiś projekt, wyzwanie, które podejmujesz na warsztatach, Spróbuj wymyślić przykład najlepszego możliwego efektu - jako artefaktu (mówię o pomyśle, nie projektowaniu), Pomyśl, jakimi pytaniami lub ćwiczeniami mogłabyś naturalnie naprowadzić uczestników na ten artefakt, Wykorzystaj te pytania jako otwierający model poprowadzenia warsztatu - nie zakładając z góry, że doprowadzi Cię właśnie do tego efektu (pracując z ludźmi możecie tym samym otwierającym modelem agendy możecie dojść gdzieś zupełnie indziej), Kluczowe w tym wszystkim nie jest to, jakie ćwiczenia warsztatowe podejmujesz, tylko to, jak prowadzisz dyskusję, o co pytasz i o czym rozmawiasz (tematy ważniejsze od narzędzi). Kiedyś prowadziłem warsztaty z dużym deweloperem mieszkaniowym. W pewnym momencie ktoś wystrzelił: a co jakby mieszkanie można było kupić online? Większość osób skreśliło z góry to założenie twierdząc, że jest nierealne. Ale ja to mocno pociągnąłem, bo otwarcie się na to założenie przestawiło nasze wszystkie głowy na myślenie o idealnym procesie cyfrowym zakupu mieszkania (pomimo tego, że wewnątrz wiedzieliśmy, że ostatecznie tego mieszkania w online nikt nie kupi). Q: Czy wykorzystujesz inne chaty AI oprócz Chat GPT? Np. Gemini, Groq? Co rekomendujesz? A: Dla mnie chaty to narzędzia. Nie jestem ekspertem od AI. Płacę takim, by znali się na tym ode mnie lepiej :) Ja sam się bawię GPT4 i MidJourney (nie mam czasu sprawdzać innych, co jakiś czas profilaktycznie pytam lepszych ode mnie o polecenia). Sam testuję, co mi wpadnie w ręce dla wideo i 3D, ale jeszcze nie ma tu ciekawych narzędzi. Q: Czy mógłbyś rozwinąć wątek wykorzystania midjourney do zwizualizowania zapachu i jak to miało wpłynąć na konwersję? Co tam się dokładnie wydarzyło? Niestety nie zrozumiałam, co miałeś na myśli. A: W e-commerce najważniejszą rzeczą jest zbudowanie immersji, namacalności, wyobrażenia użycia produktu. A jak to zrobić, gdy projektujesz stronę perfum? Jak postarać się wydobyć zapach w grafice? Zwłaszcza, że zapach ma też bazę i coś tam… ;) Tu pomogło nam Midjourney, bo w ciągu godziny wygenerowało 30 pomysłów na wizualną formę reprezentacji zapachów nawiązującą do wykresów, z których szybko wybraliśmy najciekawsze i rozwinęliśmy je własnymi rękami. Q: Co w takim razie zrobić w sytuacji kiedy firma potrzebuje podstawowych informacji, ale nie są na przykład nigdzie dostępne? Z jakich metod polecasz korzystać badając innowacje oraz jak zachęcić interesariuszy do takich badań? Ten typ badań może być obarczony możliwym dużym niepowodzeniem. A: Chat nie jest substytutem badań. Wspomniane przeze mnie przykłady raczej miały wydźwięk satyryczny, który miał obnażyć niską wartość i wysoką odtwarzalność prezentowanych wniosków z badań ;) Badania są potrzebne, ale problem z wieloma badaniami jest taki, że koncentruje się na fakcie badania a nie pytaniach, na jakie ma odpowiedzieć. Pod tym kątem takie badanie nie jest dużo więcej warte niż odpowiedzi z chata GPT. Nawet przy założeniu że połowa wypowiedzi Chata to halucynacje. W badaniach innowacji nie są ważne metody, tylko odpowiednio zadane pytania. Jak mówiłem podczas prezentacji, dobre pytania przekonują interesariuszy, pchają projekt do przodu, przynoszą dodatkowy biznes. Co do metod natomiast, moje ulubione to etnografie, naturalne obserwacje, wszelkiego rodzaju mix-mody, zaawansowane projekty analityczno-statystyczno-biznesowe (łączące insighty jakościowe i ilościowe). Najfajniejszy projekt, nad którym teraz pracuję, to system, który na podstawie dużej liczby konektorów API (ok. 30.000 parametrów) charakteryzuje statystyczną jednostkę ludzką budując coś na poziomie “statystycznego digital twina”. Celem projektu jest zbudowanie równoległej alternatywnej rzeczywistości badawczej, która może stanowić mega wartościowe źródło wiedzy badawczej. Taki chyba święty Graal badań to posiadanie pełnej (kohortowej) wiedzy o użytkowniku tu i teraz oraz umiejętność jej wykorzystania. Do tego systemy obecnie zmierzają, niektóre z nich konsultuję. Q: Czy nie uważasz, że takie podejście może być drogą na skróty? Można pominąć wiele potencjalnie wartościowych insightów, które można wykorzystać w fazie projektowej A: Tak jak mówię - zupełnie nie chodzi o nakierowywanie odbiorców na z góry przyjętą ścieżkę, tylko ćwiczenie, które ma pomóc zbudować agendę jako plan dyskusji i ćwiczeń, które pomogą otworzyć się na myślenie otwierające. Q: Jaką największą wartość widzisz w badaniach UX? A: Badania są kluczem do rozwoju, pod warunkiem, że ich celem jest zrozumienie odbiorcy lepiej niż on sam. Wtedy uczymy się tego, jak wykorzystywać przeszłość do tworzenia przyszłości. Badania są podstawą realizacji projektów UCD - nie widzę dziś skutecznego procesu projektowego, który w jakiejś mierze nie angażuje jednostki w proces weryfikacji założeń projektowych. W dobie AI krytyczne będzie jednak zwalidowanie, jakie mamy narzędzia badawcze, jak możemy wykorzystywać dane statystyczne i analityczne, jak możemy automatyzować procesy pozyskiwania i przetwarzania danych. Same badania zaś będą ukierunkowywały się do formy stałej i rekurencyjnej, efektywnej procesowo i organizacyjnie, która jest stałym elementem procesu data->decisions. Aktualnie największym problemem rynku badań jest to, że każdy na nie patrzy jak na coś niezwykłego - osobny wielki proces który kosztuje dużo, długo trwa, wymaga zaangażowania wielu osób z organizacji, itp. Rzadko patrzy się na badania jako coś, co powinno stale zażywiać biznes dodatkowymi insightami. Gdy zaczniemy patrzeć na badania jak na encyklopedię, która ma nam wyjaśnić nieznane zjawiska, zupełnie zmieni się postrzeganie roli i funkcji badań w procesie.

Jesteście wspaniali❤

Świetne wystąpienie!

Q: Z całą empatią i szacunkiem do OzN - Takie badanie brzmi też "drogo" - jak przekonać decydentów, że takie badania dadzą nam zwrot z inwestycji? A: Na to pytanie odpowiedzieliśmy poniekąd w trakcie pytań z sali, ale podsumuję. - Pierwszy argument nie dotyczy bezpośrednio finansów, lecz zmian politycznych, które wpływają na legislację na poziomie UE oraz Polski. Coraz częściej jesteśmy zobligowani, aby spełniać wymogi dostępności, więc nie jest to pytanie „czy”, ale „jak” i „kiedy”. - Spełnianie wymogów dostępności staje się ponadto standardem. Warto pokazać, że nie opłaca się przegapić momentu i lepiej wprowadzać to jako wartość dodaną produktu niż gonić do standardu, pokazując, że jesteśmy w tyle. - Ostatni argument to przeramowanie myślenia o dostępności z instrumentu dla OzN, na rozwiązanie uniwersalne dla użytkowników w ogóle. Na lepszym dostępie korzystają wszyscy, np. tryb ciemny. Poza tym świat zachodni to społeczeństwa starzejące się, więc problem dostępności będzie się stawał standardem użytecznościowym. Q: Niesamowicie ciekawa prezentacja, dzięki! Jak długo trwał średnio jeden wywiad uwzględniając te wszystkie czynności przygotowawcze, o których wspominaliście? Z osobami niewidomymi i problemami ze wzrokiem około godziny. Z osobami głuchymi około półtorej godziny. Q: Zabrzmiało to tak, jakby respondent był dość „osaczony” różnymi osobami. Rozumiem, że to wydało się optymalne, ale zastanawiam się czy teraz byście inaczej to inaczej? A: Rzeczywiście patrząc z zewnątrz, można odnieść wrażenie osaczenia, ale proszę nam uwierzyć, że nie miało to miejsca, a tym samym, nie zrobilibyśmy tego inaczej. Ważne z tego powodu było wprowadzenie, stworzenie poczucia bezpieczeństwa oraz komfortu. Danie czasu na zapoznanie się z przestrzenią, gościnność, troska i danie poczucia kontroli. Dlatego dawaliśmy możliwość, aby osoba towarzysząca była z nami w pokoju w trakcie badania (lub na zewnątrz). Podobną rolę pełniły tłumaczki, które stanowiły potencjalne wsparcie i pomoc przeciw naszemu osaczeniu. Q: Czy wiecie jak duża jest taka grupa osób z niepełnosprawnościami w Polsce lub/i na świecie żeby pokazać jaką stratę ponoszą strony/aplikacje/produkty, które nie spełniają wymagań dostępnościowych? A: Niestety nie wiemy, chociaż da się to mniej więcej sprawdzić. Uważamy jednak, że niekoniecznie argument ilościowy jest najtrafniejszy. Ważniejsze wydają się argumenty legislacyjne, rynkowego standardu oraz dostępności rozumianej szeroko (tendencja demograficzna, korzyść dla OzN najczęściej również korzyścią dla nie-OzN). Q: Czy istnieje jakiś sposób na poradzenie sobie z możliwymi nieścisłościami w tłumaczeniu pytań badaczy i odpowiedzi respondentów, w związku z różnicami w używanych językach? Trzeba się pogodzić z tym, że będą zaburzenia, które wynikają z natury języka (podobnie jak w zwykłej, standardowej komunikacji w tym samym języku). Proponujemy dwa rozwiązania: - Używanie jasnych i krótkich pytań, zbudowanych na prostym słownictwie - Wprowadzenie tłumaczy, aby potrafili celniej przekazać znaczenie, a nie tylko tłumaczenie

Doskonale wytłumaczone. Nie miałem pojęcia o połowie tych problemów. Dziękuję za prezentację.

Dobrze się tego słucha 😄. No i nawet całość pokazana < 45 min 😆👍.

Proszę rozważyć możliwość 1).Podczas aktywacji usługi, dodania wiadomości, że jest to tylko dla Polaków i możliwości zaznaczania, że jestem obcokrajowcem 2).No i dodania filtru, który by nie promował Allegro Pay obcokrajowcom, bo jest to trochę irytujące ciągle otrzymywać wiadomości zachęcające do skorzystania z Allegro Pay i nie mieć możliwości z tego skorzystać :)

24:16 przetwarzanie danych w dużej skali

allegro to nie jest już Polska firma , więc nie jest już dla nas teraz interesują się innymi krajami przewiduje rozwój 10 krotny a potem upadek jak z amazonem

Powiem tak same byście nie przeszły barykad które kładziecie innym ludziom pod nogi... problem jest z wami i z kierownikami którym się wydaje że mają jakiś system który działa i on wyłania dobrych pracowników a oto kogo szukacie: charyzma 100/100 kreatywność 100/100 przystojny 100/100 ładna 100/100 wygadany 100/100 poczucie humoru 100/100 intuicja 100/100 godny zaufania 100/100 odnajdujący się w zespole 100/100 energia 100/100 uśmiech 100/100 zawsze gotowy 100/100 modnie ubrany 100/100 asertywny 100/100 kultura osobista 100/100 wiek 22-25 lat dlatego mamy takie statystyki zatrudnienia na rynku z takimi marnymi kierownikami i kadrą hr w dużych firmach bez szans bo nie da się już na prezesa trafić a to jedyna osoba która może nas zatrudnić bez tych wszystkich zakompleksionych wyżej wymienionych bzdur. Składając dziś CV w 100 firmach 2 osoby oddzwonią w Angli 80 oddzwoni na 100 złożonych CV...

👎

Gratuluję osiągnięcia celu, Łukaszu ;)

Bardzo fajna prezentacja o neo4j :)

PS. Errata ze strony Tomka - w prezentacji o Elasticsearchu wartości parametru index.number_of_replicas powinny być mniejsze o 1, tj. 0, 1 zamiast 1, 2 itd.

Fajnie dobrany przykład do prezentacji możliwości Remixa i dobrze wytłumaczona zasada działania. Dzięki! W pierwszej prezentacji zabrakło mi podejścia produktowego - jak Wasze optymalizacje wpłynęły na użytkowników? Co mierzyliście poza wielkością wysyłanych JSów? Z doświadczenia wiem, że dla inżynierów to jest często najtrudniejsza część zadania - przekonać stakeholderów, że takie działania (nierzadko czasochłonne, duża inwestycja), mają sens i są opłacalne dla produktu. Na koniec zabrakło mi także podsumowania wniosków dla widza, takich przedestylowanych, pozbawionych bagażu wewnętrznych niuansów. Trochę się tego przewinęło między słowami, myślę, że znacznie więcej niż "patrz na wielkość swojego bundle, bo po kilku latach swawolnego developmentu wielkość może Cię zaskoczyć" (zgadzam się jednak co do zasady, powinniśmy patrzeć i co więcej - przeciwdziałać :D)

Pierwsza część bardzo ciekawa. Liczę na więcej tego typu tematów 👍

Pan Tomasz wg mnie troche za bardzo rozdmuchał wiedze którą wykładają jeszcze na studiach. Więcej korzyści daje problem-rozwiązanie. Po co komuś wiedza że jest lokalna kolejka w ThreadPooli bez jakiegokolwiek przykładu który pokazuje jaki to ma wpływ na performance i jak ta wiedza przekłada się na realne użycie. Kilkanaście minut wywodu że jest L1-L3 cache by na końcu stwierdzić że magicznie tym zarządza CLR. To że context switching jest kosztowny jest wiedza podstawową.

Blue book jest po polsku, na helionie bez problemu... Tylko okładka nie jest niebieska

<3

💛💚♥️

Wszystko fajnie, tylko po co tyle spolszczeń? Albo angielski, albo polski. polinglsz is not very good solution.

Start 6:10

i oni biorą za to pieniądze?

Fajny film :D

Wszędzie gdzie się da w Allegro staracie się pracować z DDD? Z doświadczenia mam wrażenie, że jest strasznie mała świadomość o DDD w braży. Czuję, jakbym jakieś demagogie opowiadał gdy próbuję to w projekcie wdrożyć :D

1:33 sounds like "can't" but should be "could"

1 nm.

Dlaczego nie ma filmików z konferencji UX Research Confetti, które były obiecane? :o

Dlaczego nie ma filmików z konferencji UX Research Confetti, które były obiecane? :o

czyli wiedza z sysopów sie przydaje ;) kmwtw

Dzięki za tę wiedzę :)

Nijak ma się to do rzeczywistości u was. Aplikowałem jako dev dawno temu i z tego co pamiętam niechciałem UoP, ale stwierdziłem że może być każda jaką chcecie, z takim wyjątkiem że moje netto się niezmienia. Oczywiśćie dostałem odpowiedź że nie, nie ma opcji, to za dużo, a w życiu ! nie ma mowy ! idź pan stąd ! Chociaż pewnie byśmy się jakoś dogadali bo developersko wysoko stoicie. Nie wiem po co zatrudniacie studentów na staż z UP do tak ważnej funkcji jaką jest zatrudnianie inżynierów. Za 3k na rękę to oni w życiu się niezaangażują w prace. I to nie jest wcale tak że mieliście 100 kandydatów bo na bezsensowne wypowiedzi na poczcie i rozmowy o niczym przez telefon mieliście czas. Za to najlepsze rekrutacje jakie miałem to z osobą która była zaangażowana w projekt i wiedziała jak to wygląda od spodu np. PM albo Leader

najs

Wykłady macie zajebiście merytoryczne, ale angielski i HRy u was lęzą i płaczą. DarkMode po 2 latach od wykładu dalej się w apce sypie po zrobieniu tranzakcji na Androidzie

8:20 ArchUnit - redukcja długo technicznego 55:14 API jako produkt - o bolączkach i rozwiązaniach w projektowaniu i utrzymaniu publicznego API

Jeśli chodzi o testy rekrutacyjne... Skąd mają Państwo pewność, że wypełnili je kandydaci, a nie ich doświadczeni znajomi? Albo że nie skopiowano testu i wysłano go dalej?

widzę kam800 => klikam like :-)

I777777888888⁸uù

Przepraszam, że pytam. Mówi Pan po polsku, a slajdy są opisane po angielsku. Do kogo skierowany jest ten przekaz? Czy w w GB lub Niemczech miałby Pan śmiałość posługiwać się językiem polskim i oczekiwać zrozumienia??? BŁĄBIE!!!!!

Humor prosze !!!

Bardzo inteligenty....ale nudny w tym samym czasie....mow z zartem !!!xx

Bardzo ciekawa prezentacja poruszająca istotny problem w rozwoju aplikacji mobilnych. Fajnie, że polski zespół zajmuje się tym i był w stanie wdrożyć technologię z sukcesem. Osobiście zabrakło mi elementu zw. z deployem kodu na serwer i prezentacją wysyłanego UI. Na pierwszy rzut oka budowa UI jest bardzo podobna do technik Flutter'a i można by bardziej podkreślić różnicę, że tworzenie interfejsu użytkownika odbywa się po stronie serwera. Co myślicie na temat upowszechnienia technologii mbox? Jest szansa? Czy może jest to specyficzne rozwiązanie uszyte na miarę Allegro? Na koniec pozwolę zostawić sobie cegiełkę link.springer.com/article/10.1007/s00779-016-0903-2 Może przyda się do budowy state of the art. Pozdrawiam

A jak to się ma do fluttera? Bardzo przypomina używanie widgetów flutterowych.

Ta fryzura 🤩

Świetna prezentacja, dzięki!

Do we have the English version of this talk, I very much interested in micro front end development, and your approach is very interesting.