dzięki. i powodzenia!

Mam podobne odczucia, bo jak się jedzie przez Skandynawię, to wcale nie widać, żeby pożytki miały być super. Monokultury zbożowe, lasy sosnowo-świerkowe, gleby często piaszczyste itp. Natomiast w rejonie Hallsberg mają sporo lip, a po lasach - w sensie na polanach, na obrzeżach itp - jest chyba dużo maliny (zresztą jak pytałem bodaj Juhaniego i chyba w Norwegii, to twierdzili, że to główny pożytek w Skandynawii) i trochę wrzosu. no i mają tam też rzepak w rejonie. I chyba jednak jest sporo więcej wilgoci. A że sezon krótki, to te pożytki się nakładają na siebie, nie ma tylu dziur pożytkowych, pszczoły nie rozwijają się (i nie przejadają tym samym) tak długo itp itd. i to chyba z tego wynika. a jeśli chodzi o same pszczoły to one - wg Erika - zachowują się tak jak przed warrozą. Czyli nie ma problemu zdrowotnego, który jednak u nas odciska piętno.. Sibylle twierdzi, że przy względnie naturalnej gospodarce (czyli pszczoły sobie żyją same, bez "pędzenia") to o dużych zbiorach nie może być mowy i bez karmienia się nie da (do zimy). Ale cholera wie. tak jak to mówił Erik - wszystko zależy od regionu (co i u nas wychodzi na każdym kroku).

To prawda, że mają mniej rolnictwa, a więcej dzikiej przyrody. Wynika to z tego, że mają też trudniejsze otocznie: słabe gleby (w jakiejś dużej części), trudniej dostępne, kamieniste ziemie niezdatne do użytkowania rolniczego, lasy monokulturowe sosnowe lub świerkowe, a nadto pewnie o miesiąc czy dwa krótszy sezon. Ale to prawda, że w bilansie jest im łatwiej (to moja subiektywna opinia) - głównie dlatego, że z uwagi na te wszystkie trudności pszczelarzy jest tam sporo mniej, napszczelenie jest niższe (co zmniejsza transmisję patogenów i pasożyta). a co do szacunku do przyrody - trudno mi powiedzieć. W pewnym sensie niewątpliwie traktują ją bardziej jako oczywiste otoczenie. Bo tak jest z racji tego, że jest ich sporo mniej (mają chyba 4 czy 5 razy mniejszą gęstość populacji). Z tego co jednak widać, gdy się przebywa w całej Skandynawii (nie tylko Szwecji) - mają mniej więcej takie samo podejście do przyrody jak gdzie indziej w Europie: czyli przyrodę traktują użytkowo (w większości). Niezależnie od tego czy jest im tam łatwiej czy nie jest, nie widzę powodów, dla których miałby to być jakikolwiek pretekst, żeby np. czegoś nie robić (np. selekcjonować pszczół na odporność i trzymać je w sposób, który miałby służyć ich zdrowiu populacyjnemu).

haha ;) tak sądzę, będę musiał popracować nad napisami w wolnej chwili ;) automat robi np. "drzewo terapeutyczne" ze słów "treatment-free". ;)

😅

dzięki. tak, z dźwiękiem nie ma problemów, bo został oczyszczony. chwilami trzeszczało i huczało od tego wiatru.

Odsyłam do książki. A w skrócie: pomysł leczenia był dobry od 1980 do 1983, może 1985. Nawet jeśli przyjmiemy, że mniej więcej do 2000 roku wielkiej szkody z tego nie było, to wówczas już trzeba było pójść po rozum do głowy i zająć się poważną selekcją pszczół, zamiast kupowaniem ton środków chemicznych. Nieleczenie z dnia na dzień to jedno rozwiązanie - ale jak dowodzi min. mój przykład trudno to robić jeśli dookoła jest 10-20 rodzin na km. kw. gdzie ludzie bezrefleksyjnie ładują do uli substancje toksyczne. Trzeba z tego wyjść i zająć się zdrowiem pszczół. Książka jest o tym jak można podejść do selekcji - a trzeba to zrobić systemowo i we współpracy. Inaczej będzie tylko gorzej - tak jak od 40 lat jest ciągle tylko gorzej.

@@bartekmal.5153Dzięki, oczywiście jest mi bliski pogląd żeby nie ładować do ula dziadostwa legalnego badz nie. Chcialbym zeby moje pszczoly byly w dobrej kondycji ale rowna sie to tez wykonywaniu zabiegow. Ten pomysl ze pszczoly sie wyskiluja do nieleczenia.. Nie jestem widać wizjonarem.

@@bartekmal.5153 Jak planujesz prowadzić pasiekę w Twoich warunkach skoro nieleczenie z dnia na dzień się nie sprawdziło? Zakładam że tak będzie w większości miejsc w Polsce bo w sumie wszędzie mamy większe bądź mniejsze przepszczelenie.

​@@PokerMakyo to może trzeba inaczej zadać pytanie: jak pszczelarze zamierzają prowadzić pasieki w przyszłości, skoro leczenie coraz słabiej się sprawdza? Np w tym roku w moim kole średnie straty 50%.

@@bartekmal.5153 No wiesz, na tak zadane pytanie znam odpowiedź. Pszczelarze w większości będą działać tak jak działają w tej chwili. Będą leczyć i będą stosować coraz nowsze "wynalazki". Bardziej mnie interesuje co Ty z Twoim podejściem możesz zrobić w takiej sytuacji, dlatego zapytałem.

mam nadzieję, że się spodoba! :) pozdrawiam

dziękuję!

Super :-)

Dziękuję i wzajemnie Piotrze!

Dzięki!

W linku jest błąd. Usuń na jego końcu nawias i wtedy jest ok.

dzięki za zwrócenie uwagi@@Robert_Wilczynski ; poprawiłem link oddalając nawias. Może teraz nie będzie problemu.

Beatka, na razie jeszcze nie umiera. :) A bardziej obawiam się, że pszczoły przeżyją nas.

Oby się spodobała :)

Dziękuję! Pozdrawiam

dzięki :)

zgoda, mam (a raczej pszczoły, ja prawdopodobnie akurat od tej choroby się uchroniłem ;) ). ale do tego, żeby stwierdzić, że pszczoły mają nosemę nie trzeba badać. Zasadniczo wszystkie (albo prawie wszystkie) pszczoły są nosicielkami.

Cześć, akurat ja mam najbliżej (wcale nie bardzo blisko) - ok. 45 km w linii prostej, ale drogami 75. Co to za perełka? ps. perełki są często na własnym miejscu, gdy utrzymuje się je w dotychczasowych warunkach, bywa, że po przeniesieniu przestają być perełkami.

Nie ma tam beleczek. Są szerokie deseczki z podłużnymi otworami zrobionymi losowo - otwory są po to, żeby pszczoły przechodziły nad tą powałko-deseczkę, bo tam mogę je ewentualnie dokarmiać oraz po to, żeby zapewnić lepszą wentylację z tym osiatkowanym otworem. Gdyby nie to, to deska byłaby lita.

oj tak. jeszcze mam ze 3 lata remontu i jak tylko skończę zabieram się za wpisy ;-)

Rozumiem, No nic, będę czekał cierpliwie;)

hm. Celem "eksperymentu" jest pozwolenie pszczołom żyć jak im pasuje - bez konkretnego celu i bez eksperymentowania. ot, tak po prostu :)

nie wiem jak jest w kłodach bo nie mam jak zmierzyć :) różne doniesienia tych, co mierzyli plastry budowane na dziko, mówią o tym, że osie są między bodaj 28 czy 30 mm a 35 (standard w ulach to 35). ja w swoich ulach mam osie 32mm. a co do tego jak pszczoły budują w ramce, odeślę do mojego artykułu z "Pszczelarstwa": pantruten.blogspot.com/2018/10/o-gospodarce-bez-wezy-praktycznie-cz-1.html

@@bartekmal.5153 Bartek a stosujesz w wlkp ramki hoffmanowskie?

@@jakubzielinski81 widzisz moje ramki na filmie. mają boczki równej szerokości (32 mm)

Właśnie trudno mi określić jakie to drzewo.. na pewno nie owocowe, nie dąb, buk, grab itp. też nie iglaste. Na pewno to drzewo liściaste. Kora podobna do lipy (i wykluczyć nie mogę, że to lipa), ale drewno wydawało mi się twardsze niż lipowe... Facet, od którego je dostałem, też nie wiedział co to może być. Co do kubatury - tej kłody nie mierzyłem, ale na mój gust 30-40 - korpus wielkopolski to 38 litrów. (Ta druga - z ostatniego filmu - jest mniejsza, ma ok. 20-25 litrów w środku)

nie znam tematu. nie wiem kto to owady1

próbowałem już z kłodami wcześniej, ale pszczoły nie przeżyły. miałem takie bardzo obszerne jesionowe. potem je pomniejszyłem i mam kilka rozłożonych w pasiece i czekają na rójki (które jednak do nich nie przychodzą...)

matka ratunkowa po podziale rodziny

nie wiem czy będzie co nagrywać - bo nie mam jak sfilmować co się dzieje w środku więc zostałoby tylko sfilmowanie jak latają. chyba mało interesujące :)

dzięki, pozdrawiam!

No cóż, żeby nie była to walka z wiatrakami, ale stały postęp po prostu trzeba zacząć przekonywać ludzi do tego, żeby zwracali uwagę na odporność, a nie stosowali bezrefleksyjnie metod sprzyjających uzłośliwieniu układu pasożyt-patogeny. pozdrawiam

Dzięki, tu to raczej nie będzie wiele, ale na blogu będę próbował. :-) tylko od kilku lat nie mogę się ogarnąć z robotą :) a co do Twoich pomysłów: Rozważałem już zimowanie takich rodzin razem w ulu dzielonym, ale pod warunkiem, że byłyby zdrowe (i wystarczająco małe, żeby miało to sens). Większość rodzin, choć są to odkłady, są jednak moim zdaniem biologicznie samowystarczalne w tym sensie, że zdolne do samodzielnej zimowli. W tym poście masz kilka zdjęć rodzin, które staram się zimować: pantruten.blogspot.com/2022/10/czekam-na-7-lat-tustych-czyli.html; oczywiście bywają i mniejsze, ale nie ma ich wiele, albo z innych powodów nie składa mi się do zmian ich ula. Od kilku lat zamierzam poprawić termikę ula przez docieplenie 2 ścian (wspominałem na filmie), ale wiecznie nie mam czasu na to. Uważam też, że nie pomogłoby to znacząco. Moim zdaniem nie tu tkwi problem. Co do shakerów i innych wynalzków. Metoda mnożenia, którą przyjąłem nie opiera się na reproduktorkach. Czy ona ma sens czy nie, to inna historia i kwestia poglądów - moim zdaniem ma. W tej metodzie powielenia wszystkich (czy znaczącej części), które przeżywają, zaletą jest to, że - jak w przyrodzie - każda, która trwa ma szasnę się rozmnożyć. Jeśli będą wśród nich odporne, powinny przetrwać i powoli rozwijać się genetycznie w populacji. Więc jak najbardziej takie rodziny mają szansę się przebić. Inną rzeczą jest to, że obok mogą przebić się te, które potem się wygaszają (jako linie czy poszczególne rodziny), ale to - jakkolwiek źle to może brzmieć dla wielu: jest dla mnie do przyjęcia. Co do szacowania porażenia i tego czy to mogłoby pomóc. W pewnym sensie pewnie tak. Dałoby się niektóre linie wygasić na wstępie (tak jak te rodziny, które trafiają do mnie do pasieki - np. złapane roje). Problemem trochę jest to, że każdy musi znaleźć metodę dla siebie - żeby była spójna z własnymi założeniami, poglądami, systemem wartości itp. Moim założeniem jest po prostu powielanie tego co trwa, niezależnie od tego czy ma dużo roztoczy, czy mało. Czy to ma sens czy nie - to już znów kwestia poglądów - dla mnie to ma sens, choć okresowo (nie ma co negować) straty są większe niż te, które chciałbym akceptować, a wyniki gorsze niż założone/oczekiwane. Nie znajduję wielu argumentów przeciw takim metodom - ba, sam uważam, że ktoś kto leczy z założenia powinien tego typu metody stosować (bo nie wyobrażam sobie stosowania substancji toksycznych wtedy, kiedy nie byłoby takiej potrzeby, czyli tak jak to robią pszczelarze pewnie co najmniej w przypadku 80% kuracji). Czy to miałoby realne przełożenie na wyniki przy tego typu założeniach jak moje - być może, ale nie sądzę, żeby miało to znaczenie zasadnicze.

@@bartekmal.5153 To pewnie zrobi się jednak mała dyskusja, bo jak sam zaznaczyłeś chcesz poprawić termikę, widzę nurt u większości nie leczących do tworzenia kilkurodzinnych, małe rodziny pojedynczo często zaleca się do zimowania na produkcyjnych, więc termika jako taka na pewno ma jakieś uzasadnienie skoro chce im się i to robią. Co do nie leczenia co prawda powalczyłem, teraz troszeczkę zmieniłem podejście, aczkolwiek nie jestem teraz w pełni ani nie leczącym ani leczącym, uważam, że jestem gdzieś pośrodku... I widzę u siebie nawet na leczonych rodzinach że izolowanie uli ma jednak sens, bo rodziny jednak szybciej dochodzą do siły, więc ten czynnik na pewno warto ująć w odkładach, które mimo że są w stanie przezimować to ciężko startują. Jak mają lepsze warunki (ograniczona powierzchnia gniazda dostosowana do siły rodziny i cieplejszy ul niż z 1 deski) to start wiosenny jest jednak sporo lepszy. Co do znaczenia rodzin o większej populacji dręcza i pozostawienia ich też podam jeden tylko argument, żeby nie pisać przydługawego tekstu. A mianowicie, czy rodzina z większą ilością dręcza upadającą e listopadzie nie oddziałuje bezpośrednio na pszczoły rabujace, co widać bezpośrednio w twoim filmiku, że rabunki mają miejsce gdy rodzina się wypszczela, więc rabuje również warroze i inne patogeny, gdyby ta linia w toku badania shakerem została wycofana, szansa była by nie tylko na to że sama dotrwała by wiosny, ale i rodziny sąsiadujące mogły by zaznaczam mogły by mieć mniejszy stopień nacisku "przyniesienia" warrozy z zewnątrz na najważniejszy okres czyli zimowle. A z tego tytułu że została do samego końca. Nie dość że pada sama, to jeszcze obdarowuje twoje rodziny stacjonujące na tym pasieczysku, bo w duże zagrożenie dla pszczelarzy okolicznych to tak średnio wierzę, bo to by musiały być pasieki w promieniu kilkudziesięciu, może 300 metrow aby miało to aż taki wpływ.

Chcę poprawić termikę, bo to może pomóc w zmniejszeniu presji stresowej. Natomiast uważam, że nie rozwiąże to problemu zdrowia pszczół. Tj pszczoły nie giną przez jedną deskę, tylko dlatego, że są chore. Owszem, wszystko się sumuje - stąd i nad tym chcę popracować. Ale nie uważam tego za klucz do rozwiązania. Nie zamierzam dyskutować z tym, że to ma czy nie ma znaczenia dla ogólnego życia rodziny pszczelej - bo pewnie ma. Mówię, że nie zauważyłem, żeby przeżyciowość rodziny zależała od izolacji siedliska. Co do rozwoju wiosennego - sam rozwój wiosenny mnie mniej interesuje. Pytanie więc czy szybszy rozwój wiosenny wynika z lepszych właściwości siedliska, czy z lepszej kondycji rodziny - i miałbym wątpliwości czy z tego drugiego czynnika. Teorie dotyczące bomb roztoczowych znam, znam również prace badawcze na ten temat. Nie neguję zjawiska. I teraz pytanie czy sugerowane przez Ciebie szacowanie stopnia porażenia miałoby się przekładać a) na późniejsze leczenie takiej rodziny - jeśli tak, to z tego pomysłu odpadam od razu, bo tego robić nie zamierzam - czy b) tylko na samą moją świadomość - a w tym przypadku nie wpływa to na istnienie czy nieistnienie roztoczowej bomby (w sensie nie wierzę w filozoficzny sposób, że moja świadomość lub jej brak mogłaby wpłynąć na zaistnienie lub niezaistnienie roztoczowej bomby). Po prostu leczyć nie zamierzam. A więc gdybym oszacował, że rodzina ma duże porażenie, to wiedziałbym o tym, ale jednak raczej nie zamierzałbym nic z tym robić. Jak mówiłem mógłbym tą wiedzę wykorzystać do tego, żeby jakiejś rodziny nie namnażać, a inne namnażać ciut bardziej. W sensie "nie wycofałbym" tej linii (jakkolwiek to rozumiesz), tylko mniej bym ewentualnie ją namnażał. Problem jest jednak w tym, że genetyczne rozdanie nie jest zerojedynkowe. Tj rodziny nieodporne mogą mieć odporne potomstwo i na odwrót. Namnażanie rodzin o możliwie dużej odporności ma sens (tj. przekłada się na wynik) w skali wielu lat czy dekady, a nie jednego sezonu. Jeśli jednak rodzina żyje/trwa, to moim zdaniem już oznacza, że coś pozwoliło jej przetrwać - nawet jeśli ma okresowo wyższe porażenie dręczem. Ale wracam do tego, że każdy musi realizować to do czego jest przekonany. A ja do mojej metody zasadniczo przekonany jestem (bractwopszczele.pl/tlm/b2.html). Więc dlatego każdy powinien robić to, co wynika z jego przekonań z tym założeniem, że moim zdaniem każdy powinien jako priorytet mieć odporność populacji pszczół, a nie przetrwanie na siłę poszczególnych rodzin. Jeśli jesteś przekonany do swojej metody - super, działaj. ps. natomiast nie do końca rozumiem jak można być pośrodku leczenia i nieleczenia. to są dla mnie raczej wykluczające się rzeczy :-) Natomiast można lecząc (interwencyjnie) pracować nad odpornością - i rozumiem, że tak jest w Twoim przypadku?

Cześć Mateusz, dzięki za dobre słowo. oj, u mnie daleko do takiej naukowej analizy tego co normalnie w ulach zastaję. :) Moim zdaniem dokładnie to co napisałeś jest daleko bardziej istotne - czyli otoczenie/lokalizacja pasieki, środowisko dookoła. I na pewno wysokie napszczelenie tu nie pomaga.

W jakim sensie skąd biorę? Rozmnażam te, które przeżyją. W zeszłym roku w związku z bardzo dużymi stratami zdecydowałem się kupić 2 rodziny.

Ja stawiam te (i inne) pytania inaczej: czy potrzeba stałego zwiększania dawek i częstotliwości stosowania leków nie zastanawiają pszczelarzy, że chyba nie tędy droga? Czy Ci, którzy sprowadzają matki z Turcji, Afryki, Niemiec (wszystkie te odmiany BF) i nie pracują nad odpornością, nie powinni robić swoich eksperymentów z dala od innych pasiek, żeby nie osłabiać lokalnych przystosowań populacji? Czy na takie rzeczy powinni się zgadzać weterynarze, którzy nadzorują te pasieki? Dlaczego niektórzy hodowcy i naukowcy budzą się po 40 latach, że może można pracować nad odpornością pszczół? Dlaczego duża część pszczelarzy w toku wysokiego zagrożenia epidemiologicznego jakie panuje od 4 dekad za sprawą braku zwracania uwagi na zdrowie populacyjne pszczół, zamiast stosować zasady kwarantanny wożą pszczoły to tu to tam sprzyjając poziomej transmisji patogenów? Moim zdaniem powinny być jakieś zasady i normy też. Niestety ich nie ma. Jakby były to jestem przekonany, że od 2 dekad nikt by nie leczył pszczół od warrozy, bo nie byłoby takiej potrzeby. Pozdrawiam.

@zibi5562 Mam do Ciebie kilka pytań 1) Mam od 5 lat pasiekę zarejestrowaną u powiatowego lekarza weterynarii, ale nie leczę. Czy to znaczy, że moja pasieka jest nielegalna? 2) Co w PL znaczy chętnie stosowana formułka przy sprzedaży miodu, pszczół i matek "pasieka pod stałym nadzorem lekarza weterynarii"? 3) Wiesz ile razy był u mnie weterynarz? 4) O jakich normach i zasadach piszesz? Ze trzeba leczyć pszczoły akarycydami, które przemysł chemiczny nazwał tak tylko dlatego, że nazwa insektycyd nie brzmi zbyt fajnie? 5) Czy naprawdę uważasz, że leczeniem zabijasz 100% warozy w każdym ulu i że jej nawrót wynika wyłącznie z czynników zewnętrznych (nieodpowiedzialni sąsiedzi)? 6) Wiesz ile razy w ciągu 5 lat miałem w pasiece rabunek? Nigdy. Dlaczego? Bo uważam na to co robię i nie trzymam rodzin chorych i słabych. A jeśli moje pszczoły poleciały rabować do Twoich uli, to tylko dlatego, że masz pszczoły słabe/chore/bezmateczne, zbyt obszerne gniazda, zbyt duże wylotki, itd. (ogólnie, że coś zawaliłeś) 7) Powiedz mi szczerze - jak sobie wyobrażasz walkę z warozą za 20-30lat? Naprawdę liczysz na to, że firma Bayer w końcu wynajdzie i sprzeda Ci cudowny środek, które zabije warozę lepiej niż pszczołę, tak samo jak Pfizer/BioNTech sprawił, że nie ma już Covida? 8) Czy pomyślałeś kiedyś, że zwiększając presję na warozę i zmniejszając (trochę niewłaściwe słowo) na pszczoły powodujesz, że przeżywają najlepsze osobniki warozy (z najlepszymi genami, instynktami, zachowaniami, najlepszą odpornością na chemię), a z drugiej strony uporczywie podtrzymujesz przy życiu pszczoły specjalnej troski? 9) Wiesz, że 50-70% (już nie pamiętam dokładnej wartości) pszczelarzy w PL niewłaściwie stosuje środki na warozę (wg raportu jakiegoś Związku Pszczelarskiego w PL sprzed kilku lat - niestety nie mogłem tej prezentacji ostatnio znaleźć) - zakładam, że chodzi dawkowanie, temperatury, liczby powtórzeń, terminy leczenia, być może stosują niedopuszczone w PL leki, itd. To są te normy i zasady hodowców, o których wspomniałeś? PS1 Mam jeszcze ponad 20 innych nurtujących mnie pytań PS2 Nie musisz odowiadać, ale możesz spróbować

@@robertsawicki2709 a jednak odpowiem skoro tyle chciało Ci się napisać. Nie jestem zwolennikiem stosowania chemii, niech tyle wystarczy nie wchodząc w szczegóły.. Co znaczy nadzór weterynaryjny to wszyscy wiemy i jak wygląda, jednak pasieki zarejestrowane i te dzikie to już inna bajka i bardziej o to chodziło żeby była jakaś kontrola nad występowaniem i rozprzestrzenianiem chorób. A jeśli chodzi o to że 50% albo więcej pszczelarzy nieprawidłowo stosuje leki to mówi o tym w swoich wykładach prof.Chorbiński przytaczając różne komiczne sytuacje jaka jest w tym względzie świadomość pszczelarzy. Nie nie sądzę że leki załatwią warozę, wszyscy wiemy jaki to biznes dla firm farmaceutycznych więc nie łudźmy się. Posłuchaj wykładów jakie są efekty prac nad uodpornieniem pszczół na warozę, żadne, a Ty chcesz je uodpornić w amatorskiej pasiece. Ale jak autor tego filmu wspomina że już drugi raz ma straty w pasiece sięgające 100% to chyba coś jest nie tak, nie uważasz i jego metoda się nie sprawdza a co to znaczy dla otoczenia to chyba nie trzeba wyjaśniać, bo ciekawe czy choćby zbadał te pszczoły żeby wiedzieć dlaczego padły.

Szczerze mówiąc od 9 lat prowadzę te same dyskusje (i od co najmniej 7 dość mnie już męczą)... I od 9 lat słucham wykładów, jakie są efekty prac nad uodpornieniem pszczół na warrozę. Są doskonałe. I słucham w tych wykładach jakie warunki trzeba spełnić, żeby to zadziałało, czytam prace naukowe, które opisują odporne populacje (zarówno te dziko żyjące, jak i pasieczne). Wyniki prac nad odpornością są doskonałe pod jednym wszakże warunkiem: stosuje się te metody - czyli jeśli chce się pszczół odpornych, trzeba stworzyć warunki budowania odporności pszczół, a nie warunki dla uzjadliwiania patogenów. Natomiast jak już wysłucham tych wszystkich wykładów to porównuję praktykę pasieczną (standardowego pszczelarza) do tego co wysłucham, a i słucham też wykładów podczas których namawia się pszczelarzy do pewnego postępowania (cała ta tzw. higiena i inne pożal się Boże pomysły na rozwiązanie - czytaj. podtrzymanie - problemu). Jedna praktyka (selekcja pszczół odpornych, koadaptacja zdrowego środowiska życia pszczół) ma się jak dzień do nocy do drugiej (faktyczna praktyka pszczelarzy). W tych warunkach odporność się nie pojawi. Nie dlatego, że efekty pracy nad selekcją są żadne, tylko dlatego, że są doskonałe, ale stosuje je 15-20 amatorów w skali kraju i 4 ośrodki naukowe w skali kontynentu (i może z 10-15% pszczelarzy stosuje warunki mniej więcej neutralne dla tego procesu). A cała reszta (85-90%) przeciwdziała procesowi selekcji pszczół - np. "walcząc z nosemą przez cały czas" ("ale ja tylko liścik dąbka i dezynfekcja... to przecież nic szkodliwego! to dla zdrowia pszczół!"). Póki pszczelarze w większości nie otworzą oczu na rozwiązanie problemu, które mają na tacy, sytuacja się nie zmieni. Ale ja wiem, że pszczelarze nie otworzą oczu, bo prowadzę te dyskusje przez 9 lat i widzę jak to działa. Przyroda sobie radzi z takimi problemami w mgnieniu oka, ale u pszczelarzy to musi potrwać pewnie ze 3 - 4 pokolenia, żeby zgromadzić wiedzę i zdobyć się na refleksję. W związku z tym nie mam nadziei, że sytuacja się zmieni, pomimo doskonałych wyników prac nad odpornością (jednak niestety w skali punkcika na mapie, a nie w skali regionu). Pozostaje mi robić swoje i czasem wdawać się w puste dyskusje. Pozdrawiam.

Dokładnie te lub podobne pytania cały czas zadaję i zadaję. ale nikt nie sili się nie odpowiedzi :-) gwoli tylko małego sprostowania: w większości jednak mówimy faktycznie o akarycydach (czyli substancjach do walki z pajęczakami), a nie insektycydach (substancjach do walki z owadami). Wiele z nich faktycznie jest dość nietoksycznych dla owadów. Oczywiście czasem są, jak również ich metabolity (czasem metabolity bardziej niż właściwe substancje), ale to jednak są w dużej większości substancje celowane w pajęczaki (roztocze). A to, że efektem ubocznym mogą być zatrucia - przeważnie raczej chroniczne niż ostre - zatrucia owadów, to inna bajka.

Bardzo dziękuję za to spostrzeżenie. Cóż mogę powiedzieć więcej oprócz tego, co już powiedziałem? Wylałem morze tekstu na ten temat w różnych publikacjach. Rozumiem, że nie każdy może podzielać mój system wartości i choć z praktyczno-ekonomicznego podejścia może on się nie bronić, to jednak idzie z duchem zasad natury jakie obowiązują na tej planecie od zarania życia. Ja nie podzielam i nie akceptuję podejścia do tematu tych pszczelarzy, którzy nie pracują nad odpornością, uzjadliwiają patogeny swoją praktyką, sprowadzają matki z zewnątrz, stosują chemię zupełnie bezrefleksyjnie - wszystko w imię zwiększenia produkcji ubranej w fałszywy frazes tzw. "zdrowia pszczół". Co do ostatniego zdania "jeśli myślisz, że starczy Ci życia na to aby uodpornić daną linię pszczół na dręcza to się mylisz." powiem tak: Istnieje już dziesiątki, jeśli nie setki przykładów zarówno praktyków, jak i wynikających z badań naukowych, że pszczoły są w stanie uzyskać odporność na warrozę w przeciągu +/- dekady - pod jednym wszakże warunkiem: pozwala się im, stosując metody sprzyjające selekcji. Niestety pszczelarze w Polsce robią absolutnie wszystko, żeby tego pszczołom nie umożliwić. Co do mojego przykładu - nie zarzekam się, że będę się kręcił w kółko żyjąc w otoczeniu tych, którzy wolą trzymać pszczoły z Turcji, Afryki czy Niemiec zamiast pracować nad odpornością i zdrowiem lokalnej populacji. Nie mam wpływu na złe wybory mojego otoczenia w zakresie ekonomicznego podejścia do pasieki nie uwzględniającego długofalowego zdrowia populacyjnego pszczół, a tym samym interesu (w tym ekonomicznego) pszczelarzy. Co do ognisk roztoczy - ten argument jest dość zabawny dla mnie, bo nie bierze pod uwagę w ogóle tego jakie dziesiątki tysięcy roztoczy są w tych tzw. "zdrowych" i "leczonych" pasiekach dookoła mnie. Życzę powodzenia i zdrowych pszczół.

Mam w tym roku 70% strat w pasiece pomimo tego że leczyłem, zapewniłem dużo pyłku. Pomimo to moje pszczoły się osypały. Wiesz co jest w tym budujące? To że rodziny które przeżyły to córki jednej matki z której 4 lata temu zrobiłem odkłady. To daje jakieś podstawy do dalszej selekcji.

@@dzikunwm To znaczy, że źle leczyłeś albo źle zakarmiłeś albo jedno i drugie nie ma cudów.

Mój grzech jest taki że na wiosnę nie leczyłem, zimowla była dobra. W lipcu zrobiłem pierwszy zabieg na warroze+ karmienie rozwojowe, W jednej rodzinie miałem spore porażenie, drugi zabieg przeprowadziłem w październiku. Pszczoły karmiłem do końca września większość była zalana po dolna beleczke. Mój błąd był taki że zlekceważyłem warroze pod zasklepem powinienem zrobić dwa zabiegi w odstępie dwóch tygodni. Od jakiegoś czasu myślę że pszczelarstwo poszło w złym kierunku, przez 2/3 sezonu trzeba leczyć pszczoły co jest wbrew naturze i mija się z celem. Jedynym skutkiem tych zabiegów jest twarda selekcja warrozy. Pszczoły stają się coraz słabsze, ciągła wymiana matek sprzyja temu, warroza się rozwija pszczoły stoją w miejscu. Teksty w stylu że ktoś roznosi warroze bo nie leczy ,albo słabo leczy są słabe. Jeśli czyjeś pszczoły żyją przy minimalnym leczeniu, lub braku oznacza to że jego pszczoły mają jakąś tolerancję/odporność na dręcza. A jeśli ty musisz leczyć co trzy miesiące żeby pszczoły były zdrowe to oznacza że masz pszczoły które nie są odporne na dręcza i choroby które przenosi. Trutnie z twoich rodzin rozprzestrzeniają słabe geny po okolicy.

@@dzikunwm Co za bzdury, o czym Ty piszesz człowieku, zimuję na ramce szeroko niskiej langhstoth na 1 korpusie 230 mm wysokość, od 3 lat nie spadła mi żadna rodzina nawet zimująca na 5 ramkach, moje trutnie przynajmniej nie latają z warozą, co osiągniesz poza frustracją jak tracisz 70% rodzin co roku???

Dziękuję. Szczerze wątpię czy będzie więcej :-) - nie mam serca do kręcenia tych filmów, a i umiejętności, żeby to było technicznie dobrze zrobione. Co do skrzynek - niestety z braku czasu nie byłem u nich przez bodaj półtora roku i nie mam pojęcia czy jeszcze wiszą i czy coś w nich żyje. Może uda mi się w tym roku wybrać - oby. Tak, mieszkam od kilku lat dość niedaleko od Limanowej. Pozdrawiam

obawiam się, że filmowca ze mnie nie będzie ;-)

@@bartekmal.5153 e tam zaraz nie będzie, zrób coś tylko żeby było słychać 😊

dziękuję, pozdrawiam.

tak, dalej nie leczę. pozdrawiam