Fajnie

Fajnie

Super

Super

kzbin.info/www/bejne/fXa1YaKee5eia5Isi=nurfXLSx_3HN8D8c Pełen materiał pod powyższym linkiem

👍😊😊

Super

Jest do sprzedania pałac von Podwitz w Podwilczu i w Kulicach!

Fajnie

Podoba mi się

Ciekawe

Warsztaty Naprawcze Górnośląskich Kolei Wąskotorowych przy ul. Brzezińskiej w Bytomiu to miejsce unikalne w skali światowej. Jego budowę rozpoczęto w roku 1898 w związku z szybkim rozrostem kolei wąskotorowej i rosnącym zapotrzebowaniem na obsługę techniczną istniejącego wówczas taboru. Nowopowstałe warsztaty składały się z hali mieszczącej 25 wagonów, kotłowni, dwóch kuźni, odlewni, tokarni i wielu innych pomieszczeń. Urządzenia w warsztatach zasilane były przez maszynę parową. Obok pomieszczeń technicznych znajdowała się część biurowo-administracyjna. Zatrudnionych w zakładzie było wówczas 150 osób. Kompleks w Bytomiu zyskał bardzo atrakcyjny wygląd - użyta do budowy czerwona cegła nadała mu niepowtarzalny charakter, a liczne przeszklenia dodatkowo upiększyły miejsce. Po ośmiu latach od budowy nowych warsztatów, pojawiły się w nich pierwsze wagony samowyładowcze, które przez długie lata stanowiły symbol śląskiej kolei przemysłowej. W roku 1912 miała miejsce kolejna rozbudowa i modernizacja - w miejsce oświetlenia gazowego wprowadzono elektryczne, pojawiło się ogrzewanie parowe, elektryczna przesuwnica i liczne urządzenia pneumatyczne. W tamtej chwili, u szczytu świetności Górnośląskich Kolei Wąskotorowych, bytomskie warsztaty były największymi i najnowocześniejszymi w Europie. W szczytowym okresie zatrudniały prawie 500 osób. Od roku 1922 sytuacja Warsztatów Naprawczych Górnośląskich Kolei Wąskotorowych w Bytomiu zmieniała się jak w kalejdoskopie. Najpierw, w wyniku adminstracyjnego przeniesienia części GKW do Polski, pozostałe w Niemczech warsztaty naprawcze musiały radzić sobie ze znaczącym spadkiem ilości zamówień. Aby nie dopuścić do zwolnień pracowników, rozpoczęto prace na rzecz kolei normalnotorowej. Dopiero po 1939 roku, w wyniku wzmożonych działań wojennych i związanym z tym rosnącym zapotrzebowaniem na usługi przemysłu hutniczego i węglowego, kompleks nie tylko odzyskał dawny blask, ale i został znacząco rozbudowany. Ostatecznie zmiany polityczne, działania wojenne i powojenne oraz braki inwestycyjne sprawiły, że Górnośląskie Koleje Wąskotorowe zaczęły podupadać. Pomimo doskonałego wyposażenia i świetnie wykwalifikowanej kadry, warsztaty naprawcze przestały być potrzebne. W roku 2001 władze PKP zdecydowały, że zakończenie eksploatacji wszystkich kolei wąskotorowych w Polsce stało się faktem. Rok później Miasto Bytom postanowiło przejąć likwidowany majątek GKW i powierzyć zarządzanie ruchem turystycznym na fragmencie wąskotorówki Stowarzyszeniu Miłośników Kolei.

Super

Fajny wypad

Ciekawe

Jest to niewielki schron bojowy z 1933 o konstrukcji zagłębionej wyposażony w prototypową kopułę z 1933. Schron został wzniesiony jako jeden z pierwszych obiektów, w związku z tym został wyposażony w prototyp kopuły, która posiadała wyprofilowane tylne części pancerza, które zostały osadzone na żelbetonowej podmurówce. Do schronu prowadzily dwa wejścia w układzie przelotni, zamykane drzwiami pancernymi dwuskrzydłowymi. Za drzwiami znajduje się niewielkie pomieszczenie z którego można było przejść do podszybia kopuły. Do samego stanowiska bojowego wchodzi się po drabince. Grubość żelbetu była zmienna od 150 cm na ścianie czołowej i stropie, do 100 cm na tylnej. W schronie prócz załogi obiektu było miejsce dla drużyny piechoty walczącej na stanowiskach polowych. Elementy pancerne: kopuła bojowa 1933, 2x drzwi pancerne 1933 dwudzielne jednoskrzydłowe z wizjerem wewnętrzne drzwi gazoszczelne Strzelnice: 3x kopuła bojowa ckm. Uzbrojenie: ciężki karabin maszynowy wz30 załoga: obsada pokojowa 3 żołnierzy pełna obsada 2 podoficerów i 11 żołnierzy.

Fajne

Super

Super

Fajnie

Fajnie

Posterunek odgałęźny Zielona powstał zapewne wraz z budową nowej linii do kopalni piasku Kuźnica Warężyńska i został zlikwidowany niedługo po likwidacji linii do starej odkrywki za stacją Łęknica.

Super

Fajnie

Super

Fajnie

Ciekawe

Fajnie

Super

Punkt oporu posiadał własne koszary zbudowane w latach 1934 - 1935. W ramach umacniania budynku koszarowego wzniesiono dwa schrony wkomponowane w bryłę całego obiektu koszarowego. Na filmie widać mniejszy z nich jednoizbowy uzbrojony w dwa ckm.

Podoba mi się

Super

Wygląda imponująco

Dwór Padniewskich W 1570 roku od Jana Pileckiego, starosty horodelskiego, kupił Pilicę biskup krakowski Filip Padniewski herbu Nowina. Następnie przekazał ją swojemu bratankowi Wojciechowi Padniewskiemu, kasztelanowi oświęcimskiemu i jego żonie Jadwidze Dębińskiej. Wojciech Padniewski nieco przed 1605 rokiem rozpoczął budować późnorenesansową rezydencję i przeniósł się do niej z nieodległego folwarku pod zamkiem w Smoleniu. Po jego śmierci w 1605 roku, budowę kontynuował jego syn Stanisław Padniewski. Rezydencja składała się z dwóch prostokątnych budynków stojących naprzeciwko siebie i połączonych dwoma murami, przez co utworzył się pomiędzy nimi dziedziniec. Wjazd znajdował się od północy. Po śmierci Stanisława Padniewskiego i wygaśnięciu pilickiej linii rodu, nieukończony zamek stał się przedmiotem sporów majątkowych między Dębińskimi i innej linii Padniewskich. Zamek Jerzego Zbaraskiego Spadkobiercy Padniewskich sprzedali 28 lutego 1613 roku majątek kasztelanowi krakowskiemu Jerzemu Zbaraskiemu, który około 1620 roku rozbudował obiekt wznosząc nad dziedzińcem przykrytą dachem trzynawową salę wspartą na dwóch rzędach kolumn. Od południa, od strony ogrodu włoskiego, Jerzy Zbaraski dodatkowo polecił wydłużyć oba budynki Padniewskich i zbudować dwukondygnacyjną loggię o 13 arkadach. W rezultacie obiekt przybrał formę włoskiej willi. Także pierwsze fortyfikacje wokół pałacu zbudował Jerzy Zbaraski, o czym świadczy list z 1623 roku, w którym jako jeden z zatrudnionych w Pilicy został wymieniony wenecki inżynier wojskowy Andrea dell'Aqua, znany też z prac przy fortyfikacjach Zamościa, Raszkowa, Tarnopola, Brodów. W czasach Jerzego Zbaraskiego powstał zarys czworobocznej twierdzy z sześcioma bastionami połączonych murami kurtynowymi i wzmocnionych fosą o szerokości 20 metrów. Dodatkowo, niedługo po śmierci Jerzego Zbaraskiego w 1631 roku, Szymon Starowolski odnotował istnienie niekończonych fortyfikacji wokół pałacu. Zamek Stanisława Warszyckiego Po Jerzym Zbaraskim zamek odziedziczył Konstanty Wiśniowiecki, którego córka Helena wniosła zamek w posagu w 1636 r. Stanisławowi Warszyckiemu z Dankowa. Z jego inicjatywy około lat 1640-1650 dokończono budowę wałów i bastionów z kazamatami, ale dodatkowo przebudowano rejon bramy, do której przez nowy rawelin prowadził most zwodzony. Warszycki wzmocnił też bastion I i zbudował na nim nadszaniec. Dzięki tej inwestycji zamek stał się nowoczesną jak na ówczesne czasy twierdzą. Pomimo tego w listopadzie 1655 r. podczas potopu szwedzkiego zespół zamkowy został na krótko zajęty, być może bez walki, przez oddział szwedzki pod dowództwem podpułkownika Larsa Lindorma[w innych językach], jednak w lutym 1656 roku zamek został odzyskany przez Warszyckiego. W 1684 roku zmarł Jan Kazimierz Warszycki, w związku z czym do 1704 roku pałac pozostawał własnością wdowy po nim Domiceli z Wierzbowskich Warszyckiej. W 1705 roku podczas III wojny północnej zamek zajęły wojska szwedzkie. Pałac Marii Wesslowej Sobieskiej W 1731 r. ostatnia z rodu Warszyckich Emerencjanna Pociejowa sprzedała zamek Marii z Wesslów Sobieskiej (wdowie po królewiczu Konstantym Sobieskim), która następnie przebudowała pałac. Ona to dobudowała w latach 1731-1740 istniejący do dzisiaj od południa barokowy taras oraz zburzyła dwa południowe bastiony i kurtynę od strony miasta, przez co fortyfikacje przestały mieć jakiekolwiek znaczenie militarne i kompleks nabrał cech wyłącznie pałacowych. W 1734 w drodze z Krakowa do Częstochowy gościł u niej w pałacu król August III Sas. W 1753 r. przekazała Pilicę bratankowi Teodorowi Wesslowi i wstąpiła do klasztoru Sakramentek w Warszawie. Pałac Leona Epsteina W 1874 r. pałac kupił warszawski przemysłowiec Leon Epstein, który rozpoczął remont pałacu. W latach 1875-1880 pałac otrzymał kostium neorenesansowy, zbudowano dwie oranżerie, przebudowano kordegardę, zbudował w wale twierdzy nową romantyczną bramę z pozornymi strzelnicami, a fortyfikacje ozdobił w stylu romantycznym. W miejsce okładziny kamiennej wprowadzono lico ceglane z elementami neogotyckimi. Zbudowano też nową bramę od północy. W 1880 r. z powodu problemów finansowych i paraliżu Leona Epsteina, rodzina opuściła pałac i przeniosła się do Krakowa.

Zachęcająco

kzbin.info/www/bejne/ipOzoZKImsx7e6ssi=3CjsJc_h_fbW8mfp Pełen materiał pod powyższym linkiem

Super

Fajnie

Fajnie 😊

Ciekawe

Trzeba będzie się wybrać

Odkrywamy tajemnice Kopalni Łagiewniki

Trzeba się wybrać

Fajnie 😊

Pozdrawiam 😊

Ciekawe

Ciekawe

Super

Fajnie

Fajna ciekawostka