Podoba mi się

Super ruiny

Warto się wybrać

Super

Świetny wypadzik

Trzeba się wybrać

Witam , bardzo pomocny filmik :) czy może pan powiedzieć z jakiego internetu korzystać poza hotelem?

Początki murowanej strażnicy w By­dli­nie ze wzglę­du na nie­do­stęp­ność źró­deł gi­ną w mro­kach dzie­jów, nie moż­na więc dziś jed­no­znacz­nie okre­ślić, z czy­jej ini­cja­ty­wy ją zbu­do­wa­no i kie­dy to na­stą­pi­ło. Naj­star­szy zna­ny nam do­ku­ment wzmian­ku­ją­cy cas­trum w By­dli­nie po­cho­dzi z 1398 ro­ku - w tym cza­sie sta­no­wi ono waż­ne ogni­wo w sys­te­mie obron­nym na po­gra­ni­czu pol­sko-ślą­skim. Je­go wła­ści­cie­la­mi są Peł­ka i Nie­mie­rza, spad­ko­bier­cy kró­lew­skie­go po­sła Nie­mie­rzy z Goł­czy (zm. 1351), któ­ry w li­te­ra­tu­rze cza­sa­mi przed­sta­wia­ny jest ja­ko fun­da­tor wa­row­ni. Wspom­nia­ni Peł­ka i Nie­mie­rza to ofi­cjal­nie sy­no­wie Nie­mie­rzy z Goł­czy, jed­nak w opi­nii nie­któ­rych hi­sto­ry­ków ich bio­lo­gicz­nym oj­cem jest Ka­zi­mierz Wiel­ki, król Pol­ski, a za­ra­zem wie­lo­let­ni ko­cha­nek żo­ny swo­je­go po­sła no­szą­cej su­ge­styw­ne imię Cudka. Wlatach 1398-1400 pre­ten­sje do zam­ku zgła­sza­ją Kle­mens Łow­czyc i je­go stryj Zbi­gniew z Ła­pa­no­wa, ty­tu­lar­ny bi­skup la­ody­cej­ski. W dru­giej po­ło­wie XV stu­le­cia By­dlin prze­cho­dzi w rę­ce ro­du Szcze­pa­now­skich, póź­niej je­go dzie­dzi­ca­mi są Brze­zic­cy i wresz­cie Bo­na­ro­wie, któ­rzy na po­cząt­ku XVI wie­ku prze­bu­do­wu­ją wa­row­nię na ko­ściół. W 1546 ro­ku Zo­fia Bo­nar prze­ka­zu­je wieś ja­ko wia­no mał­żeń­skie Ja­no­wi Fir­le­jo­wi her­bu Le­wart (zm. 1574), po­sło­wi kró­lew­skie­mu, a ten - jak przy­stoi na żar­li­we­go lu­te­ra­ni­na, a póź­niej kal­wi­ni­stę - prze­kształ­ca ka­to­lic­ką świą­ty­nię w zbór pro­te­stan­cki. Już jed­nak w ro­ku 1594 je­go syn Mi­ko­łaj (zm. 1601) zwra­ca bu­dow­lę ka­to­li­kom nie szczę­dząc przy tym środ­ków na jej re­no­wa­cję i prze­bu­do­wę. Pro­wa­dzo­ne wów­czas pra­ce obej­mu­ją mię­dzy in­ny­mi roz­biór­kę mu­ru ob­wo­do­we­go z wie­żą bram­ną, za­mu­ro­wa­nie czę­ści okien i wy­bi­cie no­wych, a tak­że zmia­nę ukła­du i wy­stro­ju wnętrz. No­wy ko­ściół otrzy­mu­je na­zwę Świę­te­go Krzy­ża. W 1655 stojący na wzgórzu zam­ko­wym ko­śció­łek na­jeż­dża­ją, ra­bu­ją i pa­lą woj­ska na­le­żą­ce do od­dzia­łów szwedz­kie­go ge­ne­ra­ła Bur­char­da von den Lüh­nen. I choć z ini­cja­ty­wy Mę­ciń­skich w la­tach 30. XVIII wie­ku zo­sta­je on od­bu­do­wa­ny, to czę­ste póź­niej na­pa­dy ra­bun­ko­we, za­nie­dba­nia i po­ża­ry spra­wia­ją, że pod ko­niec stu­le­cia jest on już opusz­czo­ny i po­pa­da w ru­inę. Elementem dominującym w bryle zam­ku był trzy­kon­dyg­na­cyj­ny bu­dy­nek ty­pu wie­żo­we­go mu­ro­wa­ny na pla­nie pro­sto­ką­ta o bo­kach 11x24 m. Gmach ten po­sia­da na­roż­ne przy­po­ry spa­ja­ją­ce ma­syw­ne mu­ry o im­po­nu­ją­cej gru­bo­ści się­ga­ją­cej 2,3 m. Stro­py bu­dyn­ku by­ły drew­nia­ne, a ścia­ny dzia­ło­we wznie­sio­no z drew­na i gli­ny. Wej­ście do nie­go pro­wa­dzi­ło przez por­tal usy­tu­owa­ny na wy­so­ko­ści 2,5 m nad po­zio­mem grun­tu, do któ­re­go do­sta­wio­no drew­nia­ne scho­dy lub ga­nek. Oświe­tle­nie wnętrz za­pew­nia­ły ostro­łu­ko­we ok­na i mniej­sze okien­ka szcze­li­no­we; od stro­ny skar­py praw­do­po­dob­nie wy­stę­po­wa­ły rów­nież otwo­ry strzel­ni­cze, tam też usy­tu­owa­no wy­kusz ustę­po­wy. W dru­giej fa­zie bu­do­wy, za­pew­ne jesz­cze w XIV wie­ku, do wie­ży miesz­kal­nej do­sta­wio­no od po­łud­nia mur ob­wo­do­wy z wie­żą bram­ną two­rząc w ten spo­sób nie­wiel­ki dzie­dzi­niec. Ca­łość ota­cza­ła wy­ku­ta w ska­le fo­sa oraz ka­mien­no-ziem­ny wał, po­nad­to od pół­no­cy za­mek chro­nio­ny był przez stro­mą skar­pę i roz­le­głe pod­mo­kłe te­re­ny. W ramach przebudowy warowni na ko­ściół w XVI wie­ku część okien i drzwi za­mu­ro­wa­no, a wnę­trze bu­dow­li po­dzie­lo­no na trzy mniej­sze po­miesz­cze­nia. W po­ło­wie dłu­go­ści mu­ru fa­sa­do­we­go wznie­sio­no ścia­nę two­rząc w ten spo­sób osob­ne pre­zbi­te­rium i na­wę. Od za­cho­du na­wę tą ogra­ni­czo­no mur­kiem wy­dzie­la­ją­cym wą­ską iz­bę, któ­ra peł­ni­ła za­pew­ne ja­kąś funk­cję po­moc­ni­czą - być mo­że by­ła to kruch­ta lub ka­pli­ca. Wy­bi­to rów­nież no­we ok­na od stro­ny dzie­dziń­ca. Do czasów współczesnych zachowały się po­strzę­pio­ne frag­men­ty mu­rów ka­mie­ni­cy zam­ko­wej, ukry­te w zie­mi fun­da­men­ty mu­rów ob­wo­do­wych i ro­wy po fo­sie. W 2009 ro­ku mur po­łu­dnio­wy bu­dyn­ku miesz­kal­ne­go za­wa­lił się, jed­nak już w 2012 zo­stał czę­ścio­wo od­bu­do­wa­ny (p. fo­to­gra­fie po­ni­żej). To­wa­rzy­szą­ce od­bu­do­wie mu­ru pra­ce ob­ję­ły rów­nież utwier­dze­nie ob­lu­zo­wa­nych ka­mie­ni, uzu­peł­nie­nie spo­in, usu­nię­cie ro­ślin­no­ści po­ra­sta­ją­cej pla­teau wzgó­rza oraz re­mont scho­dów pro­wa­dzą­cych do ru­in.

Dworek nawiedzony

Super

Na tej kopalni pracowałam

Gdzie dostanę perfumy tunezyskie?

Trzeba się wybrać

Pięknie

Super

Super

Ciekawe

Trzeba się tam wybrać

Super

Ciekawe

Podoba mi się

Penetrujemy pozostałości dawnego kompleksu górniczego

Podoba mi się

Super

Trzeba się wybrać

Super

Trzeba się wybrać

Bardzo ładnie

kzbin.info/www/bejne/d5Wpkqaiidilec0si=xm7-nCNT0htC676Y Pełen materiał pod powyższym linkiem

Budowa Kopalni Ćwiczebnej przy Państwowej Szkole Górniczej i Hutniczej (PSGH) została rozpoczęta w kwietniu 1927 roku. Pierwszy jej etap zakończono w 1929 r. Kopalnia miała zaznajamiać uczniów z różnorodnymi urządzeniami górniczymi, umożliwiać przeprowadzanie zdjęć geologicznych, dokonywanie pomiarów z zakresu wentylacji i miernictwa podziemnego. Przyszli górnicy wykonywali także drążenie wyrobisk. Ich sumaryczna długość wyniosła około 250 m. Planowano nawet wykonanie szybu, montaż urządzeń szybowych, a także maszyny i wieży wyciągowej. W latach 1958-1961 wykonano szereg prac zabezpieczających wyrobiska sztolni. Wydrążono także wyrobiska pochyłe (upadowa I - zwana też „kamienną” i upadowa II - „południowa”) i wyrobisko poziome, łączące upadowe. Łączna ich długość wyniosła około 100 m, przy różnicy poziomów 14,5 m. Zamierzano zwiększyć tę liczbę oraz wybudować szyb, który nosiłby nazwę „Staszic”. W latach późniejszych (do 1966 r.) wykonano między innymi chodnik ścianowy, podścianowy, szkoleniowy i wodny. Łączna długość nowo powstałych wyrobisk wyniosła około 180 m. Zajęcia praktyczne uczniów szkół górniczych były realizowane w Kopalni Ćwiczebnej do 1994 r.

Fajne

Fajny wypadzik

Podoba mi się

Grochowiec Wielki położony jest blisko południowego skraju Wyżyny Częstochowskiej, około 5 km na południe od Ogrodzieńca, pomiędzy dwiema wioskami: Żelazkiem i Ryczowem. Wzniesienie na którym znajdują się skały liczy sobie 486 m n.p.m. i jest jednym z najwyższych na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Rejon Grochowca tworzą cztery skały: Słoń, Nosorożec, Tapir oraz przygotowany ostatnio do wspinania Pancernik.

Fajnie

Fajnie

Fajnie

Super

Ciekawe

Podoba mi się

Ładne

Nekropolia żydowska została założona w 1902 jako część cmentarza miejskiego położonego pomiędzy obecnymi ulicami: Przemysłową, Matejki, Moniuszki i Sikorskiego. Pierwotnie cmentarz miejski posiadał trzy części: katolicką, ewangelicką i żydowską. Ich granice są nadal czytelne w terenie. Część żydowska zajmuje południowo-wschodni narożnik cmentarza miejskiego między ulicami Moniuszki i Sikorskiego. Jej powierzchnia wynosi 0,4 ha. W centrum znajduje się dom przedpogrzebowy. W części zachodniej dominują nagrobki wystawione przed II wojną światową. Jest tu również pomnik poświęcony osobom zmarłym w obozach koncentracyjnych. W części wschodniej znajdują się wyłącznie nagrobki wystawione po II wojnie światowej. Nekropolia żydowska jest otoczona ogrodzeniem z siatki. Cmentarz żydowski w Wałbrzychu jest jedną z trzech czynnych żydowskich nekropolii na terenie województwa dolnośląskiego.

Bardzo ładny kościół 😊

Dużo fajnych obiektów tam jest

Trzeba się wybrać

Chwała Wielkiej Rosji!!!

Fajne

Ładnie

Fajny klimat jest przy tych zamieszkałych paru budynkach z czerwonej cegły, które widać na początku filmu z oddali. Tak jakby cofnąć się parędziesiąt lat wstecz.

Czemu jeszcze stoi ?Podpiac line do samochodu i po symbolu najazdu Polski.