Hele mooie inzichten.. ik waardeer het enorm dat jullie deze video 's maken het geeft me meer rust. Dank jullie wel! 👍✨️✨️🙏
@marianvandenzen63589 ай бұрын
Ik ben zo blij met jullie, als ik naar jullie video's kijk voel ik me niet meer zo alleen.
@dannydecaluwe11699 ай бұрын
Je bent niet alleen Mariana.
@diegogemert88059 ай бұрын
Pff het is zo zwaar en bedankt heren voel me echt alleen en alles wat jullie zeggen precies dat ♥️🙏🏽
@bomenfluisteraar18169 ай бұрын
Ik herkende alles,echt alles,thx beide mooie wezens💕
@astridmarcusberting48085 ай бұрын
Dank jaar in ggz gelegen ben zo blij met
@petervantulder68879 ай бұрын
Zeer herkenbaar
@shannenbarink52289 ай бұрын
Ik vind het trouwens een geweldige titel ❤️
@carlyphielix47179 ай бұрын
Hier het gedicht van deze aflevering namens Wijnand: De paradox van onze tijd We hebben grotere huizen, maar kleinere gezinnen; veel meer gemakken, maar minder tijd. We hebben meer titels, maar minder verstand; meer kennis, maar minder empatisch gevoel; meer experts, maar meer problemen; meer medicijnen, maar minder welzijn. We zijn helemaal naar de maan geweest, maar we hebben moeite om de straat over te steken, moeite om een nieuwe buurman te ontmoeten . We hebben meer computers om heel veel meer informatie te hebben, maar we hebben minder wezenlijke communicatie. We hebben een overschot in kwantiteit, maar een tekort aan kwaliteit. Dit zijn de tijden van fast foods, maar langzame opname; grote mensen, maar een klein karakter; overdreven winsten, maar oppervlakkige relaties. Het is een tijd waarin er heel veel in het raam is maar de kamer is leeg… Vertaald uit het Engels: “The paradox of age” Dalai Lama
@nicoschennink28649 ай бұрын
Ben ik zeer tevreden over, deze kwestie.😊😊😊
@liahoogland1169 ай бұрын
Super, ik meer je naar de podcast luistert des te helderder het wordt. Hartelijk dank voor alle aflevringen❤
@thelonelyhunter94214 күн бұрын
Zijns toestand en overgenomen door de mind ken per seconde wisselen aan de hand van prikkels
@Steranijs9 ай бұрын
‘Dan zit je erin’ … elke keer als het me overkomt, denk ik aan deze woorden’
@esthervandenberg82528 ай бұрын
Beste Wijnand en Titus Ik heb een vraag Stel dat er aan angsten onderdrukt trauma ten grondslag ligt. Moet je dan eerst aan trauma heling doen? En hoe weet je dat het onderliggend trauma is? En is het van belang om te weten of niet? Lieve groet Esther
@Steranijs8 ай бұрын
Dit vraag ik mij ook af
@jacobus41759 ай бұрын
Opnieuw leerzaam. Hartelijk dank! Ik heb nog een vraag: Ik kan moeilijk bij mijn diepe emoties komen. B.v. hoe ik om moet gaan met het toekomstige overlijden van mijn oude moeder. De mind is hier al flink mee bezig. Ik zit er regelmatig flink in wat betreft dit thema. Ik wil controle hebben terwijl ik weet dat dit niet kan. Ik wil emoties weren omdat die nare lichamelijke sensaties opleveren. Kan Wijnand hier wat over zeggen? Hartelijke groet!
@diegogemert88059 ай бұрын
Ondanks het zwaar is wel kunnen lachen met black friday en dat de mind nooit z’n excuses aanbiedt 😂😂😂
@BELG19949 ай бұрын
Ik heb ook het probleem dat ik steeds ''aan sta'' zo enorm vervelend dat gevoel van nerveusiteit,klamme handen,dat gevoel in je buik en borst en verhoogde of slecht ademen.(Hyperventileren?) en dan is de weg naar een paniekaanval nog zo kort...Maar ik weet niet wat ik daarmee aan moet vangen,want mede daardoor durf ik heel weinig te doen. Als ik een pammetje slik dan voel ik me eindelijk normaal. Maar dat is niet de oplossing...
@shannenbarink52289 ай бұрын
Ik weet precies hoe jij je voelt Als een band rondom je buik die steeds strakker wordt. Klamme handen en een opgejaagd gevoel . Het aanstaan gevoel. Ik weet haar naam helaas niet meer , maar ze heeft een boek geschreven en ze is huisarts geweest. Ik zal zo even kijken of ik haar ook terug kan vinden. Zij zei ooit een keer tegen iemand die ook niks meer durfde omdat diegene bang was voor het aanstaan gevoel , " if you hands are shaking, let them shake, they still good hands to use" ze legt dus uit, als je handen trillen , maakt niet uit je kan ze nog steeds gebruiken. Het is tijdelijk en het gaat weg. Die ene keer duurt het lang en de andere keer korter. Maar onthoud het gaat weg. Soms kan ik opeens weer aanstaan. Meestal komt er dan wat nieuws op het pad en vind ik dit onbewust spannend. Maar ook dan denk ik " ach het is een rot gevoel , maar ik ga toch even de tuin bijwerken want ik vind dat leuk om te doen " de mind wil je wel eens zeggen , zie nou! Nou heb ik het weer. Maar zie het als iets positiefs , je lichaam werkt zoals het moet werken 🌺 het aanstaan gevoel is geen fijn gevoel maar gaat echt weg , laat het er zijn en vecht er niet tegen. Neem het bij de hand , en zeg " ook al heb ik buikpijn, ik ga even schoonmaken " pak de ruimte , alles is tijdelijk :)
@BELG19949 ай бұрын
@@shannenbarink5228 bedankt voor de mooie woorden. Helaas ben ik hiermee al 11jaar aan het worstelen. Dat laten zijn is een moeilijke want mijn gedachten gaan er steeds naartoe. Ook als ik bezig ben met bepaalde zaken.
@shannenbarink52289 ай бұрын
@@BELG1994 mag ik vragen, wat voor gedachtes je er bij hebt? Zit er een bepaalde angst bij? Ik stond al vanaf mijn jonge jeugd aan ik dacht dat het nooit meer goed kwam. Zelfs dat stukje is het een leugen geweest van mijn mind. Ik ben nu 29 :) Ik kwam tot ontdekking. Ik zou nooit "aanstaan vrij" kunnen zijn. Zelfs dat stukje maakt ons mens. Vroeger toen ik kind was , was ik bijna mijn vinger kwijt geraakt. Kreeg deze tussen een bowlingbal deze was dus helemaal verbrijzeld. Gelukkig groeide deze goed aan , maar in de winter heb ik echt heel veel pijn gehad omdat de doorbloeding niet goed was , maar ik leerde er geen aandacht aan te geven en daardoor was de pijn op een geven moment dragelijk en zelfs verdween en had ik niet meer door dat ik een E.T vinger had 😜. Ik weet nog toen ik aan het piano spelen was dat een kind bij me kwam staan en zei, " hey wat is dat?? Wat heb jij nou? ". Ik schrok , en het kind schrok van mij en toen zei ik " haha whoops was gewoon vergeten dat ik die had" maar toen ik er naar keek , voelde ik direct weer die pijnlijke steekjes. Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel. 🌺 Ik wens jou iedergeval wel een fijne avond!
@dustindelange79119 ай бұрын
Ik herken het als geen ander...je wordt erin gezogen maar ik heb geleerd dat hoe meer aandacht je er op legt hoe erger het wordt je wilt het controleren door die aandacht er steeds op te leggen maar het werkt averechts...marta vertelde mij gebruik humor, verleg je aandacht door te zingen...de mind wil alles zwaar en groot maken
@borispeters42908 ай бұрын
@@shannenbarink5228huisarts is Claire Weekes.
@Steranijs9 ай бұрын
Het systeem is altijd hetzelfde … ik vraag me iets af; als je mind bezig is he en je zegt, hey daar ben je weer ga rustig ergens zitten ik ben bezig oid, Maar die gaat door .. Moet je dan herhalen of ben je dan aan het vechten
@shannenbarink52289 ай бұрын
onthoud de mind kan soms wel eens een paar dagen ratelen :) ik herken het , ook al vecht je er niet tegen. Maar dan op een geven moment merk je dat die mind steeds zachter wordt en dan ben je er niet meer bezig. Laat hem maar even ratelen .Maar geef het ruimte. Het is een oud patroon aanpassen naar een nieuw patroon. :) en dat kost ruimte
@esthervandenberg82529 ай бұрын
Het is toch ook gewoon ‘grappig’ die mind 😅
@dustindelange79118 ай бұрын
Het kantelpunt is eigenlijk de weegschaal tussen mindvertrouwen en zelfvertrouwen....mooie pakkende titel...niks aan gelogen..wat een druktemaker