Рет қаралды 2,269
İçimden birşeyler koptu gitti... Sudayken ağlamaklı oldum.
Deniz canlıların dünyasını mahvettiğimize gözlerimle tanıklık ettim.
Küçücük bir boşluk, bir oyuk, taş altı bulan balıkların ürktüklerinde uzaklaşıp kaybolması gerekirken
ilk buldukları diğer boşluğa sığınıp kalmalarına, orada yaşamaya çalışmalarına, çaresizliğine tanık oldum.
Onlarca deniz yıldızının zeminde formunu, yaşamını kaybettiğini gördüm.
Kestanelerin yer yer görünmeyecek kadar müsilajla kaplanmış olduğunu,
7-8 metrelik derinlikte yüzeyden dibe kadar oluk oluk ölüm aktığını gördüm.
Doğanın gücünü kabul edip misafir olduğumuzu unutmadan,
onunla barışık ve bütün halde yaşamayı öğrenmeden yaşamaya devam eden insanoğlu, hep kaybedecektir.
Unutulmamalıdır ki; yaşam her zaman bir yol bulur, evrilir, kendini dengeye getirir.
www.hurriyet.com.tr/gundem/de...