Annemi ve Babamı Affedemiyorum!

[@dhdnhemehnhen._]

Çok vicdan azabı çekiyorum ailemle iyi geçinemiyorum diye ,ne yaparsan içim kin sanki vakit buldukça bana şöyle davrandınız diyorum bunları söyledikçe hiç bir şey kazanmıyorum biliyorum ama galiba onlar tarafından ablaşılmak istiyorum diye oluyor.Onlar da kabul etmiyor beni yalancılıkla suçluyorlar.Ama hep dışlanıyorum kardeşlerime davrandıkları gibi davranıyorlar doğduğumdan beri en ufak bir sevgi kırıntısı görmedim hep kavga ettik küçükken çok çabaladım sevileyim diye büyüdüm olmadığını gördüm ve çabalamayınca kötü evlat oldum.insan hep haksız olur .16 yaşındaki kardeşim benden daha özgür istediği yere gidiyor istediyini alıyorlar ama 20 yaşım var benim dışarı çıkmama izin vermiyorlar sonra dediğimde de kabul etmiyorlar

[@dhdnhemehnhen._]

Okul mezuniyetime izin vermediler para çıkmasın diye gideyim söyleyince para mevzusu diyorlar ama ben paralı yere gitmeyecektim bile şimdi durumumuz biraz daha iyi kardeşime her şeyi yapıyorlar bana yapnadınız dediğimde kıskanıyorsun diyorlar ben kardeşimi canımdan çok seviyorum kıskanmıyorum sadece hatalarını anlasınlar belki severler beni diye çalışıyorum galiba afffedemiuorum onlar yüzünden kendime güvenim yok neyim olursa olsun eksik ezik hissediyorum kendi paramı kazanıp zar zor geçiniyorum kavga ediyorlar bana vermiyprsun diye ama ben onlara verirsem mecbur onlardan almak zorunda kalırım o zamanda ger gün başıma vuruyorlar paramızı sana veriyoruz diye ama kardeşime abime asla öyle şey demiyorlar hep dışlanıuorum ortancıl çocuk olarak

[@dhdnhemehnhen._]

Kendim haklıyım biliyorum ama vicdan azabı çekiyorum beni suçlu olduğuma inandırıyorlar manipüle ediyorlar galiba ben her gün çabalamaktan çabamın karşılıksız olduğunu görüp kırılmaktan eksik hissetmekten kedime güvenip sevememekten yoruldum siz söyleyin ne yapmalıyım lütfen?😢