Czy to normalne? - odc. 3 (spowiedź z grzechów przeciw szóstemu przykazaniu)

Wiele osób zmaga się ze wstydem związanym z wyznawaniem grzechów związanych z seksualnością. W jaki sposób w wyznawaniu tych grzechów może pomóc stały spowiednik?
W trzecim odcinku z serii "Czy to normalne?" Przemo SJ czyta refleksje i świadectwa widzów, dotyczące ich doświadczeń na spowiedzi. Dzieli się też własnym spojrzeniem z perspektywy spowiednika.

[@DuchCiel]

Jak chcielibyście by ubierali się księża, których znacie/widujecie? Napiszcie w ankiecie! :) forms.gle/t284KWidTsvVxiwL6

[@blackwoj]

U mnie jest tak, że ksiądz zawsze przypomina mi że miłość Boga do mnie jest o wiele większa niż mój grzech...Dlatego skierowuje mnie na jego miłosierdzie, a jednocześnie próbuje mi uświadomić że muszę najpierw przebaczyć sobie... Bym nie żył z poczuciem grzechu. Mimo spowiedzi...

[@iwonanowak8195]

Jestem podobnego zdania Ojcze Przemo...przede wszystkim TAKT! Niektóre tematy trzeba przemyśleć i dojrzeć do decyzji aby je wyznać obcej osobie! Zaznaczam też KONIECZNOŚĆ zachowania TAJEMNICY SPOWIEDZI 🌼 🙏💙💜💚

[@Uld1n]

Niektórzy naprawdę potrzebują żeby dostać w kość od spowiednika, bo do nich inaczej nie da się dotrzeć, trzeba po prostu wiedzieć kto czego potrzebuje. Przemek akurat skupia raczej ludzi wrażliwych dla który zbesztanie tylko pogorszy ich stan i ja też się do takich zaliczam.

[@kubusia3790]

Dziękuję 🙏 wracając do filmiku też jeździłam do swojego spowiednika z Radomia do Falenicy... 🙂

[@danusia457]

Poruszyło mnie to ,że modliłeś się w intencji osób, które wypełniły ankiety, szczególnie za te które doznały zranień w sakramencie spowiedzi. Wzajemna modlitwa za siebie , to jest na prawde ważne. Ja od wielu lat przed spowiedzią modlę się o światło Ducha sw. dla kapłana, który będzie mnie spowiadał czy za osobę która mi np.towarzyszy w rekolekcjach . To jest dla mnie duże wsparcie, szczególnie gdy rozmawia się na trudne tematy. Ważna dla mnie była wypowiedz jednej z osób, którą przytoczyłeś,żeby zapytać czy możesz ( jako ksiądz w konfesjonale) odnieść się do trudnej/delikatnej sprawy w sytuacji gdy nie ma pewności, że przekroczy się czyjeś granice. To wyraz szacunku do drugiego człowieka . Każdy z nas powinien się kierować taką chęcią dialogu z drugim człowiekiem. Czy mogę się do tego odnieść -biorę to dla siebie, na moje bycie z drugim człowiekiem, szczególnie w sytuacjach trudnych.

[@magdalenaurbanska7915]

Mimo, że wychowałam się i żyłam 20 pierwszych lat życia na wsi, zaraz obok lasu - to robaczek na końcu wywołał moje "a fuuuujjjj" 🤣 Bardzo dziękuję Ci za ten odcinek. Zadziwiające było dla mnie to, że zobaczyłam siebie w pozoru skrajnie różnych odpowiedziach... z chęcią sobie z tym pochodzę i się temu przyjrzę bliżej... A kolejne pytanie - wywołało mój uśmiech, szeroki! Dotykałam delikatnie tego tematu w swojej książce i muszę przyznać, że jeśli chodzi o ubiór księży- mam bardzo silnie ugruntowaną opinię ;) nie zdradzę jej tutaj, wyklikam w ankiecie ;) dzięki raz jeszcze za Twój trud i ogrom pracy włożony w ten filmik!

[@gosiaf.5559]

A we mnie ten żuczek wzbudził wzruszenie pięknem Bożego stworzenia 😁🥺 i przypomniał ukochany gdyński las...❤️🌲🌳

[@agnieszkamaria]

I nieśmiało zauważę, że tym samym powróciły czołóweczki, takie na koniec odcinka i nie widoki a detale! :) dziękuję

[@martas.2721]

Mam prośbę, może Ojcze Przemo jakiś odcinek/ ankieta w temacie problemów i etyki seksualnej w małżeństwie? Chociażby kwestia antykoncepcji. Sama mam tu dużo wątpliwości.

[@DuchCiel]

To jest duuuuży temat i póki co nie czuję się na siłach, żeby go otwierać. Ale w przyszłości - z pewnością. :)

[@martas.2721]

@@DuchCiel rozumiem, dzięki

[@ilonastrzedua5547]

Dziękuję! 👍🙏🙋

[@ania_bielska]

Ojcze Przemo jak nie ma nowego odcinka w weekend to tęskno! 😁 Ale oczywiście bierzemy ile jest i zawsze można obejrzeć coś drugi raz 😅👌

[@DuchCiel]

Tak, polecam starsze odcinki! 😁 A w najbliższą sobotę już będzie nowy odcinek "Czy to normalne" 😉

[@modlitwawdrodzepl]

Dzięki za pożyteczny materiał! A jaki piękny żuczek na koniec :D

[@iwonanowak8195]

Jeśli chodzi o dłuższą spowiedź (np. generalną) można się umówić z księdzem, któremu ufasz...ONI nie mają jednak takiego obowiązku aby słuchać całej historii życia 🤨 ale w trudnych sytuacjach - można o to poprosić. Ja też zadbałam o stałego KIEROWNIKA DUCHOWEGO bo ON zna moją rodzinę, mnie , moje zaangażowanie, moje problemy itd. To bardzo pomaga i ułatwia wzrastać duchowo! To tak jak z lekarzem...😊

[@kwitek189]

Jak to nie mają? Nie rozumiem...

[@Joanna-zr9cs]

Cieszę się, że trafiłam (przypadkiem 😉) na Ojca kanał. Myślę, że poruszanie tego typu tematów, jest bardzo potrzebne. Wielu ludzi zmaga się z trudnościami dotyczącymi sfery seksualnej, ale boi się o tym rozmawiać, bo wiadomo "temat tabu". Myślę, że osobom wierzącym (zwłaszcza tym, które są blisko Kościoła - w sensie zaangażowania, wspólnot itp.) jest nawet trudniej - wstydzą się o tym mówić, bo boją się odrzucenia i złego potraktowania. No, bo przecież taki wierzący/wierząca, a tu takie "rzeczy" robi. Dobrze, że zmienia się myślenie w tej kwestii! Pozdrawiam serdecznie i czekam na kolejne filmy oczywiście 🙂😇

[@Luki77]

Chrystus powiedział nie nazywacie nikogo na ziemi waszym ojcem bo jeden jest Ojciec ten w niebie... Mat.23:9 proszę sprawdzić... pozdrawiam :)

[@DuchCiel]

@@Luki77 Ojj, gdyby największym naszym problemem było to, że nie trzymamy się proponowanej przez Jezusa tytulatury... Niestety obawiam się, że my, chrześcijanie (zarowno katolicy jak i protestanci) często zaniedbujemy Jego naukę w kwestiach dużo większej wagi, niż zwroty grzecznościowe. Dlatego ja nie walczę z tytułami, bo uważam je za sprawę mało ważną. Nie obrażam się, gdy ktoś mówi do mnie "Pan", a mam też wierzących znajomych, którzy mówią do mnie "bracie". 🙂

[@Luki77]

@@DuchCiel Wszystko jest bardzo ważne o czym nauczał Chrystus... jeżeli byłoby to mało ważne to nie mówił by nam o tym,ale wiedział że będą ludziom którzy podają się za kapłanów przypisywać tytuł ojca,który należy tylko i wyłącznie do Boga Ojca... nie mylić z ojcem jako rodzica chodzi o ludzi, którzy przypisują sobie ten tytuł jakoby byli tu bogami na ziemi lub odbierali chwalę która należy się tylko i wyłącznie Bogu Ojcu przez Jego Syna Jezusa Chrystusa....

[@Izabela_Wojtal]

@@Luki77 można się rozmienić na drobne w trzymaniu się ściśle najdrobniejszych szczegółów. Jezus mówił o tym w kontekście faryzeuszy - przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda.

[@Luki77]

@@Izabela_Wojtal aha to jak Chrystus mówił do faryzeuszy to nas się nie tyczy? Tak w ogóle to dużo mówił do uczonych w piśmie i faryzeuszy więc te naki nie do nas tak?

[@agnieszkakwasniewicz]

Dzięki :-)

[@Izabela_Wojtal]

A masz może jakieś statystki podziału na płeć wśród respondentów tego pytania? Bo dla mnie ciekawym jest że stereotypowo uważa się, że masturbacja to typowo męski problem, a wiem po sobie i gdy słuchałam odpowiedzi okazuje się, że to bardzo demokratyczne zmaganie. Jakoś to dla mnie budujące, że nie jestem sama z tym zmaganiem.

[@DuchCiel]

Nie było bezpośrednio pytania o płeć, ale patrząc po używanych rodzajnikach ok 3/4 respondentów to kobiety. Mogę potwierdzić, że masturbacja to bardzo demokratyczne zmaganie - dotyczy nie tylko mężczyzn, ale także kobiet, nie tylko osób samotnych, ale i małżonków, nie tylko świeckich, ale i konsekrowanych. Jak się to rozkłada w populacji - jaki odsetek w każdej z grup ma z tym problem? Nie mam pojęcia. Prawdopodobnie stereotyp ma w sobie coś z prawdy, tzn. że częściej zmagają się mężczyźni niż kobiety, bo mężczyśni w naszej kulturze mają słabszy kontakt z własnym ciałem i jego różnorodnymi potrzebami, więc mają większą skłonność do zastępowania życzliwości wobec własnego ciała właśnie masturbacją - "kasowaniem" odczuć pochodzących z ciała. Z drugiej strony mam takie wrażenie, że wśród osób ślubujących celibat ta tendencja może być odwrotna, tzn. jest mniej księży, którzy się z tym zmagają, a więcej sióstr. Powód tego jest, myślę, taki, że męska masturbacja nie jest aż takim tematem tabu jak masturbacja kobieca, więc w seminariach temat jest w jakiś sposób poruszany. Można o tym porozmawiać ze spowiednikiem, z towarzyszem duchowym. Można znaleźć pomoc. Siostra zakonna zmagająca się z masturbacją wzbudza wśród duchownych popłoch. Spowiednicy unikają tematu, przed innymi siostrami wstyd się przyznać, bo przecież "to nie do pomyślenia", by siostra zakonna miała z tym problem. Przez to siostrze jest dużo trudniej otrzymać jakąkolwiek pomoc niż księdzu. Niektóre żyją przez całe lata w smutku i w poczuciu bylejakości własnego życia zakonnego.

[@Izabela_Wojtal]

@@DuchCiel strasznie przykre jest to, co piszesz o siostrach zakonnych. To jakoś potwierdza moje spostrzeżenia, że w polskim KK powinno dojść do jakiejś przemiany myślenia na temat sióstr zakonnych, jakiegoś swoistego równouprawnienia. Wypełniłam już ankietę odnośnie Twojego kolejnego pytania i właśnie to ciekawe, bo chyba się nieco "zgraliśmy" pisząc obydwa teksty, bo ja odpowiadając na Twoje pytanie przy okazji zwróciłam też uwagę, że nikt nie zastanawia się nawet (tak mamy wdrukowane 🤷‍♀️) kiedy siostra zakonna powinna nosić habit. Polska tradycja pokazuje, że zawsze: czy tańczy, czy jeździ na rowerze, czy gra w piłkę z podopiecznymi. To smutne, ale im jestem starsza tym częściej myślę, że to dobrze, że moje nastoletnie myśli o byciu zakonnicą się rozpłynęły z biegiem lat. Niby mamy równouprawnienie, ale jakoś ewidentnie kościelne młyny w tym zakresie mielą wolniej. Oby przyspieszyły, bo jak powiedziała moja znajoma, która w końcu nie wytrzymała wielu mega trudnych sytuacji w zakonie i odeszła: "za 10/20 lat nie będzie komu być w tych zakonach (żeńskich)".

[@s.joannaop]

@@Izabela_Wojtal noszenie habitu przez siostry to chyba nie jest kwestia tradycji polskiej. To wszystko regulują przepisy danego Zgromadzenia. U mnie jest faktycznie tak, że zawsze mamy habit. Ale poza granicami Polski obowiązuje nas to samo prawo i tak samo w innych prowincjach nosimy zawsze habity. Dla mnie ważne jest też pytanie po co ten habit noszę? Dlaczego mam go ściągać do jeżdżenia na rowerze? Habit pokazuje kim jestem i z doświadczenia wiem, że da się grać w nim w piłkę czy robić inne rzeczy :)

[@Izabela_Wojtal]

@@s.joannaop tak habit ma być wyrazem drogi którą się obrało i wiary, tylko pytanie jest dlaczego siostry noszą go we wszystkich sytuacjach życia, a zakonnicy - faceci (akurat tak się składa, że jestem mocno związana z dominikańską parafią na warszawskim Służewie 😁) już niekoniecznie? Siostry są bardziej wierne zapisom konstytucji zakonnych a faceci nie? (Celowo stawiam trochę prowokacyjne pytanie 🤪🙃). Bo z moich obserwacji wynika, że są sytuacje w których habit jednak wygląda nieco groteskowo. Przykład który podałam w ankiecie i przywołam tutaj: jako nastolatka jeździłam na "wakacje z Bogiem", które prowadziły szarytki. Świetne babki, do dziś je ciepło wspominam, ale szczerze mówiąc było mi trochę ich żal (a dziś jako dorosła trochę widzę to jednak jako groteskę), gdy szły z nami na plażę i brodziły po łydki w wodzie będąc w habitach, a ksiądz z tego samego zgromadzenia w kąpielówkach bawił się z nami. Nie uważa tego siostra jednak za coś specyficznego? Albo filmik, który oglądałam na YT gdzie "reklamowano" jakiś kurs wielbienia Boga tańcem i siostra zakonna cieszyła się że jest on-line bo będzie mogła w celi w wygodnych ciuchach potańczyć😳😥 Widziałam natomiast filmik z włoską siostrą zakonną, która uczy tańca i na czas zajęć przebiera się po prostu w bluzkę z długim rękawem i szarawary. Uważam, że habit powinien być wyrazem obranej drogi, ale nie barierą, albo źródłem groteski. Jeśli faceci, którzy ślubowali życie w służbie Bogu potrafią to jakoś dostosować do sytuacji (i też nie jestem za tym, żeby habit był tylko noszony do "formalnego" bycia w parafii, a potem do szafy) to dlaczego kobiety, które złożyły taki ślub nie mają robić podobnie?

[@emiliawitkowska2271]

@@Izabela_Wojtal niedawno dowiedziałam się o zgromadzeniu Sług Jezusa, gdzie siostry nie tylko są bezhabitowe, ale nawet nie zwracają się do siebie grzecznościowo per siostro, a per pani (przynajmniej w Otwocku). Zdziwiło mnie to - z bezhabitowymi zakonami męskimi wcześniej się spotkałam, a o zakonnicach nawet nie myślałam (może też dlatego że na co dzień w kościele przez to, że posługę kapłańską, duszpasterską prowadzą wyłącznie mężczyźni to mniejszy kontakt jest z kobietami i mniej się o nich myśli). Dzięki za Twoją refleksję!

[@agatawisniowiecka6511]

Wskazane byłoby aby księża spowiadali pół godziny przed eucharystia , nie wspomnę już o zamykanych konfesjonałach

[@honoratta768]

Muszę zapytać księdza znajomego który jest proboszczem dość daleko od mnie czy byłby w stanie być moim stałym spowiednikiem ,boję się że odmówi bo jest jedynym kapłanem na parafii i nie ma pomocy wikariusza 🙏

[@paulinap4570]

Jak wyglądają wyniki drugiej ankiety? Pyt brzmiało jak czesto zdarza Ci się dobre potraktowanie przez spowiednika. Bardzo proszę o podzielanie sie statystykami.

[@DuchCiel]

Jak często zdarza Ci się doświadczyć dobrego potraktowania przez spowiednika? 34% - za każdym razem - mój spowiednik jest super! 53% - zazwyczaj udaje mi się trafić na dobrego spowiednika 10% - wiele razy zdarzyło się, że zostałem/zostałam źle potraktowany/potraktowana 3% - moje doświadczenia ze spowiednikamisą praktycznie tylko złe Przepraszam, że nie uwzględniłem w filmiku! Składałem w lekkim pośpiechu i mi umknęło.

[@Lucyna.Kaltenbek]

💚

[@annasieklucka-kazimierczak1655]

Proszę Ks, a może po prostu zapytać czy ktoś chce o tym porozmawiać i już, pozdrawiam.

[@ania_bielska]

Ale ładny las 🌿🤍

[@DuchCiel]

No, w okolicy Trójmiasta są piękne lasy. Polecam! 🙂

[@Izabela_Wojtal]

@@DuchCiel to prawda! Pamiętam je sprzed 10 lat, a wciąż odbijają mi się te obrazy w głowie. Te moreny ❤️

[@elzbietamazur8899]

A może gdyby przestać traktować seksualność jako sferę grzeszną? Wydaje mi się ze jest w kościele jakąś obsesja na punkcie seksualności... bo jest też kwestią, że jeśli seksualność traktowana jest jako grzech, to każdy przejaw budzącej się seksualności jest tłamszony, i po prostu nie ma możliwości dojrzewania! A jeśli ta sfera nie dojrzewa, nie może być zintegrowana, blokuje proces dojrzewania i integracji. Chyba potwierdza to fakt o którym ks mówi w komentarzu: siostry zakonne częściej mają z tym problem, bo jest to temat tabu, tłamszony... A przecież dziewczyna po maturze która wstępuje do nowicjatu, nie jest jeszcze w pełni dojrzała, szczególnie jeśli już przedtem Spychała swoją seksualność do sfery grzechu. Potrzebna jest dobra edukacja w temacie. Spowiadać się powinno tylko z grzechów, nie z każdego przejawu seksualności... tak naprawdę nie jest wcale tak łatwo popełnić grzech ciężki: potrzebny jest wolny wybór, ciężka materia, pełna świadomość. Więc dlaczego osoby które spowiadają się z masturbacji czują się jakby popełniały najstraszniejszy grzech???? Coś tu chyba nie tak. Potrzebna jest pomoc psychologiczna, potrzebne są kompetencje psychologiczne księży, ale przede wszystkim w kościele powinniśmy skończyć z obsesja na punkcie grzeszności seksualności...

[@nazywewersy]

Też mnie zastanawia jak to jest, że wg Kościoła zdrowa seksualność polega na braku seksualności, nawet w sferze poznawczej (co nie tyle prowadzi do nerwicy co jest jakby gotowym projektem nerwicy - przekonanie, że ma się "nieczyste myśli" prowadzi do utraty kontroli nad wypieraną częścią siebie a w konsekwencji kompulsywności, jak w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych ) aż do ślubu, kiedy to ma prawo zaistnieć, jednak nie w sposób popędowy. Nie dziwi mnie, że tylu ludziom takie "zdrowie" nie wychodzi i że tyle cierpienia z tego płynie, a jeszcze większa liczba ludzi po prostu takiego zdrowia nie chce, bo jest niezgodne z ich całkiem sprawnym przeżywaniem i funkcjonowaniem. Czasem myślę o tym jako o pewnej "anoreksji seksualnej". Totalnie zgadzam się, że brak w naszym społeczeństwie dobrej, naprawdę zdrowej etyki seksualności; mówiącej o szacunku, o miłości, o rozpoznawaniu granic, osobowym traktowaniu drugiego człowieka i siebie, łączeniu potrzeb fizycznych z wyższymi. Człowiek - w szczególności wierzący - staje przed wyborem wyparcia się seksualności (i w jakiś sposób siebie.. ale w poczuciu moralnego zwycięstwa) albo zachowania seksualności, jednak z poczuciem winy czy potępienia (czyli z negatywną tożsamością, sprzyjającą zachowaniom wbrew moralności) i bez jakichkolwiek wskazówek moralnych, jakby "na dzikim terenie". Kościół nie wydaje mi się potencjalnym źródłem takiej zdrowej etyki seksualnej, bo jednak dobrze żeby płynęła od ludzi, którzy zderzyli się z niuansami życia w intymnej relacji. Czasem sobie myślę, że może Kościół daje co może, oferując etykę seksualną na podobieństwo celibatu.

[@elzbietamazur8899]

@@nazywewersyczyli kościół proponuję celibat zamiast dobrze przeżywanej seksualności, czy zamiast źle przeżywanej seksualności? Albo w ogóle seksualności... w przeszłości nawet małżeństwom sakramentalnym nie było dane cieszyć się tą tą sferą, pomimo że nie było to uważane za grzech, no bo jakoś trzeba się rozmnażać, ale jednocześnie było uważane za grzeszne... szkoda że tyle niepotrzebnego cierpienia, teraz świadomość jest troszkę inna, ale wielu ludzi cierpi z powodu przeszłości, bo wzrastanie i dojrzewanie w takiej atmosferze rzadko chyba nie doprowadza do problemów. Chciałabym by kościół, a szczególnie księża, którzy w spowiedzi spotykają się z osobami o zranionej seksualności, albo o niedojrzałej, starali się zmienić nauczanie (skoro ten temat jest tak często spotykany), przynajmniej by zdjąć to ciężkie jarzmo z dusz... Wkurza mnie że kontynuuje tą obsesję, tak jakby bali się stracić tę przewagę, że ostatnie słowo należy do kościoła. Jeśli ludzie nie będą mieć tego ciężaru, od czego będzie ich uwalniać? Czasami tak to wygląda...

[@martas.2721]

Ciekawe spostrzeżenia 🙂 Ja mam wrażenie, że u coraz większej ilości ludzi niektóre katolickie normy dotyczące seksualności nie zostają zinterioryzowane, tylko odbierane jako coś narzuconego z zewnątrz (zresztą zgodnie z prawdą)...Głównie mam na myśli osoby, które stawiają na rozwój osobisty, przechodzą terapię itp. To chyba powinno nam dać do myślenia. Ja czasem żałuję, że naczytałam się dużo na te tematy (w czasach, gdy nie było takich fajnych kanałów jak ten😉), bo chyba zdrowiej dla mnie by było kierować się własnym wyczuciem. Zbyt podejrzliwe patrzenie na seksualność szkodzi rozwojowi. Takie moje życiowe wnioski🙂

[@nazywewersy]

​@@elzbietamazur8899 Rozumiem, że to pytanie na początku jest retoryczne? Weszłyśmy na poważne, trudne i bardzo kontrowersyjne tematy i widzimy te sprawy podobnie. Dla mnie osobiście są to kwestie skrajnie poruszające i szczerze miałabym ochotę odpowiedzieć na Pani otwartość, ale mam obawy, że mogłabym urazić czyjeś uczucia :/ i chyba odpuszczę. Chciałam tylko podziękować za Pani otwartość, wiem, że nie jest łatwa w tym temacie. Pozdrawiam :)

[@nazywewersy]

Ciekawe życiowe wnioski :). Miło widzieć, że jest więcej osób, które pragnęłyby aby Kościół dojrzewał w kierunku większego humanizmu.

[@losik01]

a jesli juz nikomu sie nie wierzy

[@DuchCiel]

to wtedy jest bardzo trudno. Ale warto przynajmniej wierzyć własnemu rozumowi i własnym najgłębszym, najpiękniejszym pragnieniom, i pozwalać, by one nas prowadziły.

[@Luki77]

Witam, podajecie się za wierzących ludzi a nie czytacie Pisma Świętego włącznie z księdzem.... a tam wyraźnie pisze, że grzechy odpuszcza tylko sam Bóg... no chyba że nie doczytałem to proszę mi podać wersety gdzie pisze że drugi inny człowieka z tytułem nadanym przez innego człowieka jako kapłan ma moc odpuszczania grzechów na ziemi jedyny taki był Chrystus ,który dostał moc odpuszczania grzechów na ziemi od samego Boga... dlatego Bóg chce abyśmy przyszli do Niego bezpośrednio przez Chrystusa i pokutować przed BOGIEM a nie przed czy przez drugiego grzesznego człowieka jako pośrednika ,jedynym pośrednikiem jest Chrystus... żeby była sprawa jasna nie jestem nikim lepszym itd. pisze to abyście sami sprawdzili u źródła w Piśmie Świętym czy zgadza się to ze SŁOWEM BOŻYM a nie słuchali innych ludzi którzy nie trzymają się tego co jest napisane w Piśmie Świętym skoro Bóg dał nam instrukcje to dlaczego nie trzymamy się instrukcji Boga i nie postępujemy według Jego woli... pozdrawiam:)

[@DuchCiel]

"Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane." - J 20, 22-23

[@Izabela_Wojtal]

@@DuchCiel dokładnie to pierwsze co mi przyszło na myśl. Nooo chyba, że w wersjach innych odłamów chrześcijańskich je usunięto 😜

[@Luki77]

@@DuchCiel Dziękuję za odpowiedź... no właśnie nie jest to tak że Chrystus dał im Ducha Świętego komu? Apostołom na tamten czas... wybranym uczniom swoim? Czy ty również dostałeś tego samego Ducha od Chrystusa, który dał Ci pozwolenie na odpuszczanie grzechów na ziemi? Pozdrawiam

[@Izabela_Wojtal]

@@Luki77 wszyscy dostali tego samego Ducha, który powołuje nas do różnych funkcji w życiu. Apostołowie też wybierali swoich pomocników - poczytaj Dzieje Apostolskie. Z logicznego punktu widzenia byłoby to bez sensu, żeby Jezus dał tylko apostołom jakiegoś szczególnego Ducha Świętego i po ich śmierci wszystko miałoby się zakończyć. Jasno powiedział "idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody itd." W innym miejscu jest napisane również "czyńcie uczniów". Ponadto ten który najdalej rozszerzył wiarę w Chrystusa - Paweł apostoł nigdy go nie spotkał w ciele i nie było go w Wieczerniku. Jeśli nie zostałby obdarowany przez tego samego Ducha to jak mógłby to czynić? Czyją mocą?

[@Luki77]

@@Izabela_Wojtal Hmm... no niby tak... tylko zastanawiające jest to że w tym czasie nikt nie ma takich darów jak Apostołowie dostali że mogą uzdrawiać czy z martych wzbudzać, ale odpuszczanie grzechów to wszyscy dostali... a księdza kto namaścił na kapłana skoro nie ma już świątyni bo została zburzona? Nie ma świątyni nie ma kapłanów i całego zakonu ceremonialnego a jedynym Arcykapłanem jest Chrystus według porządku Melchizedeka... pozdrawiam