De gave van tongen - een teken van oordeel!

Dit weekend wordt in Nederland Pinksteren gevierd; een moment waarbij wordt stilgestaan bij de uitstorting van de Heilige Geest in Handelingen 2. Maar wat was eigenlijk de reden dat God juist op Pinksteren via de discipelen sprak in verschillende talen?
1 Korinthe 14:21-22
21. In de wet staat geschreven: Door mensen die een andere taal spreken, en door andere lippen zal Ik spreken tot dit volk, en ook dan zullen zij niet naar Mij luisteren, zegt de Heere.
22. Zo zijn de andere talen dus tot een teken, niet voor hen die geloven, maar voor de ongelovigen, en zo is de profetie niet voor de ongelovigen, maar voor hen die geloven.
Muziek: Toronto Winters - Ghost Beatz

[@jairzinhojansen3240]

Een hele goeie uitleg. Bedankt broeder.

[@oswaldbohm3499]

Als westerse Christenen willen we alles begrijpen en onder controle hebben. Wie is nu werkelijk de baas in ons leven. Ik denk toch vaak onszelf en onze ratio.

[@jpix96]

Hmmm, Het begrijpen van dingen is niet iets puur westers. Het is een door God gegeven opdracht. Wij Christenen horen niet langer in de duisternis van onwetendheid te wandelen maar in plaats daarvan in het licht van onze God. Licht zorgt voor inzicht, inzicht zorgt voor begrip. En begrip beschermt tegen valse leraren die Gods woorden misbruiken om zichzelf te verrijken... 😅 Gebrabbel is geen tongentaal. Het is en blijft gebrabbel. Onwetende mensen trappen erin en blijven onwetende zo lang als ze het zelf toestaan... Daarom is ook Gods oordeel vaak dat Hij ons niet iets aandoet, maar in plaats daarvan geeft Hij ons over aan onze eigen onzin...

[@Goldilocksontherocks]

Bedankt voor de uitleg, interessant!

[@nickmasterist]

goede, onderbouwde uitleg. We mogen weer ontdekken dat het Nieuwe Verbond / Testament niet zonder het oude kan!

[@IamPeterP]

Interessant! Dat zou betekenen dat het spreken van andere talen bestemd was voor de Joden. Denk je dat er ook een verband is tussen Hand. 1 en de drie teksten in Hand. waar het spreken in tongen voorkomt? Dus het evangelie wordt verkondigd in Jeruzalem als in heel Judea (Hand. 2) en Samaria (Hand. 10) en tot aan het uiterste van de aarde (Hand. 19). En heeft het een relatie met het door de Joden verwachtte (herstelde) koninkrijk?

[@arnoenevelienvanderzwan4846]

Mijn zoontje van bijna 4 zwaaide naar je ;). Maar je zwaaide niet terug.. dat vond hij maar vreemd 😁 Goed filmpje weer. Bedankt.

[@g.pennekamp5081]

Bedankt... hier lijkt meer waarheid in te zitten dan in het onverstaanbare niet uitlegbare gebrabbel

[@kootjevanherwijnen3595]

Voor mij is horen!! in hun eigen taal een groot wonder. Ik vermoed niet dat alle, die de zelfde taal spreken, bij elkaar staan. Hoe verklaar je dat?

[@klaasjan111]

Interessant, maar wat zegt het dan dat er in azusastreet een opwekking plaatsvonden waaruit de pinksterbeweging is ontstaan? Is dat wel een beweging van boven? Of meer een beweging van beneden met een kleine bovenverdieping ?

[@jpix96]

De vraag is meer: "Wat is er opgewekt???" Opwekken klinkt nu ik er naar luister ook meer als een magie ding... En zoals we weten zijn dat rituelen waar duistere machten mensen door misleiden...

[@Sue_555]

Azusastreet opwekking heb ik altijd gezien als een vals vuur. Inderdaad ➡️wat is er opgewekt. Als je toch ziet wat er plaatsvind in die 'opwekking'. 👺

[@PeterGros]

de uitstorting van de heilige geest als teken van opwekking@@jpix96

[@PeterGros]

wel even scheiden wat van God is en wat van de duivel is @@jpix96

[@erikuniken5817]

Verrassende uitleg. Bedankt broeder.

[@-Angelorah]

Hoe kan dat mensen die in "tongen" spreken allemaal dezelfde klanken hebben dan?? (Behalve ik🙈)

[@jollygoodgordon5580]

Omdat het nep is. Ze maken die brabbel geluiden met hun tong, maar nergens in de bijbel geeft het woord ook maar een suggestie dat de gaven van Talen/tongen gebrabbel zou zijn. Dus het is een verzinsel.

[@dutchstreetpreacher]

In 1 Kor 14:2 staat dat Paulus zegt dat je jezelf sticht als je in tongen (vreemde taal) spreekt. Hij zegt je spreekt NIET den mensen (dus ook niet in je eigen taal), want NIEMAND verstaat het, staat er. (Dus ook niet mensen die hun eigen taal horen). Maar met den GEEST spreekt hij verborgenheden. Hier staat in context duidelijk dat tongentaal een gave is van God om jezelf te stichten. Overigens in 1 Kor 14:14/15 spreekt het ook over zingen in de geest en zingen met je verstand. Dit zijn verzen om even goed onder de loep te nemen !

[@elisaarends7276]

Just to add yo the discussion, In het Engels is dit vertaald met 'uknown tonque' maar dat woord 'unkown' vreemd staat niet in de context. Die verborgenheden waar de tekst het dan over heeft, hoeven geen vreemde talen te zijn maar kunnen verborgenheden zijn over wie God is en over Gods koningkrijk vergelijk Matt 13:11 en 1 Kor 13:2 Dit betekent dat je dus niet hebt heb over dingen van mensen maar over dingen die God aangaan. 'Verstaan' kan je dan ook uitleggen als begrijpen, wat een goede vertaling is van het woord in het Grieks. Wat je zegt over vers 15 en 16 zie ik anders, want in de context zegt Paulus toch dat het gaat om gebed en verering van God in de gemeente zie vers 16 en vervolg. Wat je zei over jezelf stichten staat inderdaad in vers 4 van 1 Kor 14, het woord stichten betekent in de grondlaag ook zoiets als versterken zoals je een huis versterkt, wat best een mooi beeld is. Al met al, weet ik niet alles, en is hulp van Boven nodig om de Bijbel juist te lezen. Ik denk echter dat het iig duidelijk word uit de versen dat vreemde talen spreken in de gemeente niet perse positief is voor de gemeente. Ik hoop dat dit wat toevoegt aan het gesprek😊

[@Sue_555]

Zo heeft ieder dan weer een andere uitleg. Het blijft dan mensenwerk. Wat zegt Gods Geest hierover.

[@oswaldbohm3499]

Tja dan denk dus al die miljoenen die spreken in tongen zitten verkeerd of het is niet uit God??

[@annemeder8255]

Nee tongentaal is voor iedere gelovige. De duivel is er bang voor. Hij kan het niet verstaan. En veel gelovigen zijn er helaas ook bang voor en weten zich er geen raad mee. Ik ken een verhaal waarin een moeder de aandrang voelt om voor haar dochter te bidden. Ze bid uren in tongen en weet dus niet wat ze aan het bidden is. Later hoort ze dat haar dochter op dat het moment aan het bevallen is en haar kleinkind is stuitligging lag en het nauwelijks had overleefd. Door haar gebed op de juiste timing is het kind gaa draaien waardoor het geboren kon worden en heeft ze dus het leven van haar kleinkind gered. Daarom is er zoveel strijd om tongentaal. Het is een sterk wapen in de geestelijke wereld! Niet alleen om jezelf op te bouwen maar het kan ook levens redden. Ik ken meer van zulk soort verhalen. 😊

[@Be_Transformed2023]

1ste deel Handelingen : Beste Chris Verhagen, Ik waardeer je uitleg van 1 Korinthiërs 14:22. In jouw streven naar logische conclusies neemt jouw denkwijze een filosofische benadering aan, waarbij je jouw ideeën baseert op de logische verbinding van concepten. Het is opmerkelijk dat, hoewel jouw logische kader solide is, anderen die dezelfde logica toepassen tot geldige verklaringen kunnen komen die leiden tot verschillende conclusies. Ik geniet van je podcast, maar het is cruciaal om je conclusies niet te presenteren als de enige geldige logische uitkomst. De aard van logisch redeneren staat diverse interpretaties en conclusies toe op basis van individuele perspectieven en contextuele overwegingen. Het is essentieel om de inherente flexibiliteit in logische processen te erkennen en te begrijpen dat verschillende geesten dezelfde logische omgeving kunnen doorkruisen en tot verschillende bestemmingen kunnen komen. Bijvoorbeeld, in mijn rol als theoloog, wanneer ik onderwerpen als predestinatie en "eens behouden, altijd behouden" bespreek, bied ik perspectieven van zowel de gereformeerde kant als het Arminiaanse standpunt. Na het bestuderen van deze teksten blijkt dat beide ideeën worden bevestigd door de Schrift, en er is een spanning tussen de twee, wat suggereert dat er een middenweg kan zijn wat betreft deze concepten. Op dezelfde manier, bij het bespreken van het spreken in tongen, moet er een middenweg zijn. Het presenteren van slechts één perspectief vangt mogelijk niet het volledige scala aan geldige conclusies die kunnen voortvloeien uit logisch redeneren. Naar mijn mening wijst Paulus het spreken in tongen niet af en gebruikt hij Jesaja niet om het spreken in tongen te presenteren als een middel om oordeel in te voeren. Bij verdere lezing van de brief ondersteunt hij eigenlijk het idee, maar op een ordelijke manier, bij voorkeur privé, en deze taal is een persoonlijk gesprek tussen jou en God om je op te bouwen, en als zodanig heeft het niets te maken met het presenteren van een boodschap van oordeel. Bij het uitvoeren van bijbelse exegese neig ik ernaar een bijbels-theologische benadering te gebruiken in plaats van me te verdiepen in systematische theologie, vooral op onderwerpen als deze. Naar mijn mening maakt het beginnen met bijbelse theologie een meer genuanceerd begrip mogelijk, dat vordert naar een systematische ordening van bijbels-theologische concepten. Dit houdt het trekken van filosofische conclusies in, die vervolgens kunnen worden vertaald naar praktische toepassingen. Jouw argument om een vers in het boek Korinthiërs te verklaren in het licht van Handelingen is een systematische benadering die zorgen baart. Het is mogelijk niet raadzaam om de twee direct met elkaar te vergelijken omdat Lucas, de auteur van Handelingen, mogelijk een afzonderlijk theologisch perspectief presenteert in vergelijking met Paulus in Korinthiërs. Ook al waren ze elkaars metgezellen die uitgebreid met elkaar reisden en potentieel hetzelfde begrip hebben, schrijven ze allebei aan verschillende doelgroepen met verschillende theologische boodschappen. Daarom is het raadzaam om voor beide boeken een bijbels-theologische benadering te gebruiken. Bijvoorbeeld, in Lucas' verhaal, afgeleid van diepgaande studie, presenteert hij duidelijk een beschrijvend resultaat van het evangelie en de komst van de Heilige Geest. Zijn benadering is meer beschrijvend en communiceert een onderliggend theologisch concept. Lucas haalt inspiratie uit de gebeurtenissen bij Babel zoals beschreven in Genesis, waar God naties verstrooide en hen in verwarring bracht door elk een andere taal te geven. De theologische boodschap van Lucas is duidelijk: op de Pinksterdag koos God ervoor geen verwarring te zaaien maar de naties te verenigen. Als gevolg daarvan goot Hij een taal uit die dient om mensen te verenigen in plaats van hen te verspreiden. Jouw kijk op het boek Handelingen is puur filosofisch en je wilt een logisch begrip van wat daar gebeurt. Mensen uit Parthië, Mediërs en Elamieten; Mesopotamië, Judea, Cappadocië, Pontus, Asia, Frygië, Pamfylië, Egypte, Libië, Rome, Kretenzers en Arabieren - die luid werden aangesproken door de 120, die het evangelie predikten in wat mogelijk meer dan 14 regionale talen was, hoe zouden zij dat kunnen hebben gedaan anders dan dat de Heilige Geest hen in staat stelde om deze vreemde talen te spreken. Bij het onderzoeken van het boek Handelingen, met name hoofdstuk 2, is het duidelijk dat Lucas het idee benadrukt dat het evangelie wordt gehoord in elke afzonderlijke taal, waarbij Gods bedoeling om geen verwarring te creëren zoals bij Babel in het boek Genesis wordt benadrukt. Lucas maakt veel gebruik van het Oude Testament, en er zou zelfs een hint kunnen zijn van het controversiële idee van Dr. Michael Heiser met betrekking tot de bijzonderheid van de verstrooiing van naties in Deuteronomium 32:8-9, waar God elke natie toewijst aan specifieke regio's. Deze chronologische terugwinning van specifieke naties en regio's is duidelijk in het hele boek Handelingen, te beginnen met de Pinksterdag, waarbij het evenement van Babels verstrooiing wordt teruggedraaid door talen te verwarren. Terwijl Lucas minder bezorgd lijkt te zijn over de voorschrijvende kant van de werking van de Heilige Geest in Handelingen 2, illustreert het Pinksterverhaal een wonderbaarlijke gebeurtenis. Degenen die de 120 hoorden, konden het bericht begrijpen in hun eigen talen. Bijvoorbeeld, een Griekse luisteraar hoorde waarschijnlijk Grieks, en een Egyptische luisteraar hoorde mogelijk Egyptisch. Het duidelijke begrip is dat elke persoon het bericht begreep in zijn moedertaal door de kracht van de Heilige Geest in dit evenement. Op de Pinksterdag verenigde God de mensen door het evangelie te gebruiken met een verenigende taal. Dit is wat hoofdstuk 2 communiceert: het evenement begint als een omkering van wat wordt beschreven in Genesis en zou gedetailleerd kunnen zijn in Deuteronomium 32:8-9. Als zodanig ligt de nadruk op talen; het is niet alleen een meesterwerk van literaire stijl, maar dient ook een diepgaand retorisch doel dat elke Jood zou begrijpen. Het is essentieel op te merken dat Lucas lijkt niet de praktische werkingen van de Heilige Geest op een voorschrijvende manier af te breken, maar eerder een theologische boodschap te beschrijven. Het is cruciaal om op te merken dat hoewel dit evenement wordt gedetailleerd in Handelingen 2, het geen canon is voor de rest van het boek en als zodanig voor de rest van de Schrift. Het boek Handelingen biedt voldoende andere gebeurtenissen van de kracht van de Heilige Geest en mensen die in wat wij tongen noemen spreken, die anders worden beschreven dan op de Pinksterdag. In het boek Handelingen worden verschillende keren bepaalde uitingen van spreken in tongen genoemd, niet als vreemde talen, maar als een uiting van lof en glorie. Hier zijn een paar opmerkelijke gevallen: 1. **Handelingen **10:44**-46: De bekering van Cornelius en zijn huisgezin** - Terwijl Petrus nog tegen Cornelius en zijn huisgezin sprak, viel de Heilige Geest op allen die het woord hoorden. - De besneden gelovigen die met Petrus waren meegekomen, waren verbaasd dat de gave van de Heilige Geest zelfs op heidenen was uitgestort. - Ze hoorden hen in tongen spreken en God prijzen. 2. **Handelingen 19:1-7: Paulus in Efeze** - Terwijl Apollos in Korinthe was, reisde Paulus door de binnenlanden en kwam naar Efeze. - Paulus vond enkele discipelen en vroeg of ze de Heilige Geest hadden ontvangen toen ze geloofden. - Ze hadden zelfs niet gehoord van de Heilige Geest. Paulus doopte hen vervolgens in de naam van de Heer Jezus. - Toen Paulus zijn handen op hen legde, kwam de Heilige Geest over hen en spraken ze in tongen en profeteerden. Een bijbels-theologische conclusie van het boek Handelingen: In Lucas' ingewikkelde verhaal, gekenmerkt door diepgang en grondige studie, ontvouwt zich een levendige afbeelding van het evangelie en de komst van de Heilige Geest. Zijn benadering is beschrijvend en communiceert op kunstzinnige wijze een onderliggend theologisch concept geïnspireerd door het Babelverhaal in Genesis. Deze vertelling onthult duidelijk Gods bedoeling: op de Pinksterdag koos Hij ervoor geen verwarring te zaaien, maar eenheid te bevorderen onder de naties. De uitstorting van een verenigende taal symboliseert een goddelijke daad gericht op het samenvoegen van mensen in plaats van hen te verstrooien. Het boek Handelingen belicht verder verschillende gevallen van spreken in tongen, waardoor inzicht ontstaat in de diverse manifestaties van de Heilige Geest. Deze gebeurtenissen benadrukken de genuanceerde en veelzijdige aard van de manifestaties van de Heilige Geest, elk met zijn unieke theologische betekenis. De vertelling in Handelingen, in combinatie met andere gebeurtenissen binnen het boek, moedigt een alomvattend begrip aan van hoe de Heilige Geest werkt in verschillende contexten. Het benadrukt dat de ervaringen van spreken in tongen verder gaan dan het enkele evenement van het spreken in vreemde talen zoals beschreven op de Pinksterdag, met nadruk op het bredere spectrum van het werk van de Heilige Geest in diverse situaties. Men kan het evenement beschreven in hoofdstuk 2 van Handelingen niet gebruiken als de enige canon om alle werkingen van de Heilige Geest met betrekking tot spreken in tongen te interpreteren. Het boek Handelingen biedt een rijke verzameling voorbeelden die samen bijdragen aan een meer holistisch begrip van de rol van de Heilige Geest bij het mogelijk maken van spreken in tongen.

[@Be_Transformed2023]

2 de deel slot pleidooi : In de Korinthische brief ligt de theologische nadruk van Paulus ongetwijfeld op het geven van een praktisch voorbeeld van de implicaties van het evangelie. Specifiek in dit Boek 1 Korinthiërs schrijft hij de werking van de Geest voor op een praktische manier. Hij richt zich op de praktische aspecten van redding door genade en benadrukt de behoefte aan een ordelijk proces om een verenigd lichaam te vestigen dat in één Geest is gedoopt. Dus, met dit in gedachten, wat is zijn zorg, en waarom citeert hij Jesaja in 1 Korintiërs 14:22? Ik ben ervan overtuigd dat hij zich zorgen maakt over het ongeordende gebruik ervan. Naar mijn mening presenteert correcte Bijbelse Theologie het als een taal die onbegrijpelijk is wanneer die allemaal tegelijk wordt gesproken, wat een zeer ongeordende gebeurtenis zou creëren. Het zou een kakofonie van geluid creëren; Paulus beschrijft het als een symfonie zonder melodie, en het heeft feitelijk het effect dat het ongelovigen ontmoedigt, en als zodanig citeert hij Jesaja. Bovendien stelt mijn these dat het spreken in tongen in Korinthe opzettelijk verhuld is en vertaling vereist voor begrip. Ik betwist de veronderstelling dat dit exclusief een vreemde menselijke taal is, aangezien logische redenering zo'n conclusie als absurd beschouwt. Jouw bewering dat spreken in tongen uitsluitend de articulatie van een vreemde taal omvat, komt voort uit de gebeurtenissen in Handelingen 2 alleen, zonder de gehele reikwijdte van het boek te overwegen. Het is cruciaal op te merken dat Handelingen, geschreven door een andere auteur, een afzonderlijk verhaal introduceert in vergelijking met de context in Korinthe, zoals uiteengezet in mijn eerdere verklaringen en argumenten. Aangezien wij mensen allemaal de neiging hebben om onze vooroordelen te bevestigen en niet vrij zijn van vooronderstellingen, moeten we voorzichtig zijn dat we onze eigen vooronderstellingen niet te veel in de tekst lezen, en dat is Eisegese. Paulus' zorg in de kerk van Korinthe heeft een volledig andere theologische bedoeling: hij spreekt over een tong die als niemand het kan vertalen, moet worden gestopt. Ik geloof dat het niet komt omdat iemand begon Egyptisch te spreken en er niemand was om het te vertalen; eerder was er niemand om te onderscheiden wat de boodschap was van de hemelse tong. Bedenk eens, Korinthe is een multiculturele stad, net als New York vandaag; de kerk in Korinthe zou leden hebben gehad uit alle regio's van de huidige wereld. Binnen die kerkelijke gemeenschap is het redelijk om aan te nemen dat individuen waarschijnlijk bedreven zouden zijn in een tweede of zelfs een derde taal, naast het gangbare Koinè-Grieks dat in Korinthe werd gesproken. Daarom, wanneer Paulus adviseert tegen wanordelijk bidden in de gave van tongen - iets wat jij beschouwt als vergelijkbaar met het spreken in een vreemde taal die voor hen onbekend is - impliceert dit dat een Grieks-sprekende zich misschien in het Egyptisch begint uit te drukken, en zonder interpretatie zou deze verstoring moeten worden gestopt. Nu, als we deze logica uitbreiden, betekent dit dan dat individuen niet in hun tweede of derde taal konden bidden, aangezien spreken in tongen in wezen een door de Geest geïnspireerde vreemde taal is? Deze redenering lijkt onlogisch. Bovendien, gezien het feit dat alle gesproken talen van die tijd een vergelijkbare oorsprong hebben, wordt het plausibel om de bedoelde ideeën te detecteren die mensen uitdrukken door intonatie en de gedeelde etymologie van woorden, dus het spreken in een vreemde tong is nog steeds op enig niveau waarneembaar. Waarom zou dat vreemd zijn voor ongelovigen? Uit persoonlijke ervaring, als iemand die Frans spreekt, kan ik woorden in het Spaans en andere talen onderscheiden en begrijpen. Dit begrip suggereert een zekere universaliteit in taalbegrip die de notie van een volledige taalbarrière ter discussie stelt. Daarom lijkt het argument tegen bidden in talen anders dan de bekende tong in Korinthe inconsistent en zou het baat hebben bij verder onderzoek. Of suggereer je dat de samenleving in Korinthe intellectueel tekortschoot? Ik hoef je geen geschiedenisles te geven waarin wordt bevestigd dat de samenleving, inclusief het Greco-Romeinse rijk, floreerde op het hoogtepunt van zijn intellectuele vermogens. Bovendien, als moslims vandaag de Koran reciteren, spreken ze Arabisch, maar de meerderheid begrijpt zelfs geen Arabisch, dus ze weten niet wat ze zeggen. Zeg je dat dit iets is dat niet moet worden gedaan omdat dat mensen zou afschrikken? Korinthe, als multiculturele stad, had mensen die verschillende talen op straat spraken. Dus beweer je dat ongelovigen die de kerk in Korinthe binnenkomen, worden afgeschrikt door het horen van wanordelijk spreken van vreemde talen, gezien de context zou dat absurd zijn. Natuurlijk zou het buitengewoon wanordelijk klinken, maar het zou niet vreemd voor hen zijn. Net zoals we vandaag de dag vergaderingen hebben zoals de Verenigde Naties, waar mensen uit diverse taalkundige achtergronden samenkomen. Terwijl er een gemeenschappelijke taal is, Engels, geloof ik niet dat als iedereen tegelijkertijd in hun eigen talen sprak, mensen zouden worden afgeschrikt simpelweg omdat ze elkaar niet kunnen begrijpen. Dus, wat zou het probleem kunnen zijn in 1 Korintiërs 14:22? Een overtuigender argument is dat het een taal moet zijn geweest die niemand kon begrijpen, misschien een hemelse tong. In zo'n scenario zou een tolk noodzakelijk zijn - iemand die in staat is de betekenis te onderscheiden door de kracht van de Heilige Geest. Als het allemaal tegelijkertijd werd gesproken, zou het lijken op een ongeoefend symfonie en zelfs chaos. Net zoals tongen vandaag chaotisch kunnen klinken wanneer ze alleen worden gesproken, zou het vooruitzicht van een hele gemeente die eraan deelneemt inderdaad ontmoedigend kunnen zijn voor sommige mensen. Eerlijk gezegd kan het horen van tongen die allemaal tegelijkertijd worden gesproken nogal intimiderend zijn. Paulus benadrukt verder het idee dat het spreken in tongen bedoeld is voor privébeoefening. Dit suggereert dat het iets moet inhouden dat verder gaat dan gewone taal, omdat het voor privégebruik is gereserveerd. Anders, volgens jouw logica, zou een Grieks-spreker bijvoorbeeld naar huis moeten gaan om in zijn gave van tongen te spreken, wat volgens jouw interpretatie iets als "Egyptisch" zou kunnen zijn. Deze privépraktijk, zoals jij het ziet, zou bijdragen aan persoonlijke opbouw? Dus, als ik thuis bid in een van de bekende talen die ik kan spreken - Nederlands, Engels, Frans - moet dat me opbouwen. Maar het tilt me niet meer op in het Nederlands dan in het Frans of Engels. Tongen moeten dus iets volledig vreemds en zelfs hemels zijn, vind je niet? Een overtuigend argument dat ik ben tegengekomen, heeft betrekking op de culturele context van het 1e-eeuwse Rome, met name binnen het juridische Grieks-Romeinse rechtssysteem. Hier zouden magistraten eden zweren aan goddelijke wezens, met name bepaalde godinnen. Opmerkelijk speelden orakels, vaak vrouwen, een rol in deze gerechtelijke procedures door profetieën of visioenen uit te spreken. In deze historische context waren mystieke praktijken alledaags in het dagelijks leven, zoals weerspiegeld in de brieven aan Korinthe. Het is ook duidelijk uit verschillende historische bronnen dat mystieke heidense evenementen, zoals de uitspraken van orakels die bekend stonden om het uiten van bizarre en onsamenhangende ideeën op een hectische manier, gebruikelijk waren in die tijd. Paulus, die het potentieel voor verwarring en misinterpretatie erkende, uitte bezorgdheid dat nieuwkomers in de christelijke gemeenschap de wanordelijke en chaotische aard van deze praktijken binnen de kerk zouden kunnen associëren met heidense rituelen. Deze heidense rituelen, vaak gekenmerkt door frenetiek extatisch dansen en agressieve handelingen van de orakels, werden zelf met angst en afkeer bekeken door de heidenen zelf. Conclusie voor het boek of de brief 1 Korintiërs 14:22: Paulus' bezorgdheid strekte zich uit tot de mogelijkheid dat de christelijke gemeenschap zou worden gezien als betrokken bij vergelijkbare verontrustende praktijken. De associatie met dergelijke chaotische rituelen had het potentieel om individuen, met name ongelovigen, ervan te weerhouden actief betrokken te worden bij de christelijke gemeenschap. De nadruk op het handhaven van orde en controle binnen de christelijke bijeenkomsten weerspiegelde Paulus' wens om de christelijke praktijken te onderscheiden van de wanordelijke en intimiderende aard van heidense rituelen. Deze zorg sluit aan bij Paulus' verwijzing naar Jesaja in 1 Korintiërs 14:22. De passage benadrukt dat het spreken in tongen functioneert als een teken, primair gericht op ongelovigen. Door te alluderen op Jesaja 28:11-12, waarin wordt gesproken over haperende lippen en een andere taal, benadrukt Paulus de potentieel onbekende of onbegrijpelijke aard van deze vorm van communicatie. In wezen betoogt Paulus dat begrijpelijkheid cruciaal is in de christelijke gemeenschap. Wanneer gelovigen samenkomen, moet duidelijke communicatie, geëxemplificeerd door profetie, voorrang krijgen. Spreken in tongen, zonder interpretatie, zou als louter lawaai kunnen klinken en mensen die de gesproken taal niet begrijpen, kunnen vervreemden of in verwarring brengen. Vandaar de verwijzing naar Jesaja ondersteunt Paulus' bewering dat het spreken in tongen doordacht moet worden benaderd, met overweging voor het publiek, vooral bij het adresseren van ongelovigen.

[@jennekevanoudheusden9308]

Daar worstel ik ook mee. Dat er staat; die bouwt zichzelf op…. Kan je uitleggen wat dat betekent Chris? En bedankt voor alles wat ik van je leer!

[@jollygoodgordon5580]

paules zegt, als je verder leest, dan zegt hij dat degene die profeteert meer is dan degene die in andere talen spreekt, omdat hij de gemeente opbouwt. dus paules maakt hiermee duidelijk dat het opbouwen van jezelf niet goed is. je ego wordt dan voornamelijk opgebouwd...kijk maar naar al die brabbelaars met hun neppe tongen..ze zijn allemaal hoogmoedig in hoe ze dat gebrabbel doen

[@Sue_555]

​@@jollygoodgordon5580Ja, daar worstel ik in de bijeenkomsten mee. Er wordt niet vertaald wanneer door de microfoon in 'tongen' wordt gesproken ZONDER te vertalen. Geeft ook chaos.

[@jollygoodgordon5580]

@@Sue_555 dat komt omdat ze geen menselijke taal aan het spreken zijn zoals de apostelen deden op Pinksteren. En omdat het geen menselijke talen zijn kunnen ze het niet vertalen.

[@jollygoodgordon5580]

@@Sue_555 kortom: de meeste zogenaamde “tongen” sprekers faken het.

[@wietzemulder6524]

Chris, ook hier ga je weer onderwijzen zonder dat je dit diepgaand hebt bestudeert. Ik leer in de bijbel dat er 3 vormen van klanktaal zijn. 1 klanktaal wat een bestaande taal blijkt en door de toehoorders verstaan wordt. 2. klanktaal in de gemeente welke alleen mag klinken wanneer het uitgelegd kan worden. 3 klanktaal voor je persoonlijke geestelijke opbouw. Paulus schrijft dat hij meer dan anderen in klanktaal spreekt maar daardoor alleen zichzelf opbouwt "Want indien ik bid in een tong, bidt mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar.1 Kor 14:1-40

[@Sue_555]

Interessant. 👌 Waar kan ik hier meer onderwijs over vinden.

[@vincentdolfing6485]

Als ik dit bij Theologie als exegese had ingeleverd had ik zeker een onvoldoende gehad! En terecht!

[@christelijkeapologeet9890]

Hoi Vincent. Kun je misschien iets meer op inhoud aangeven waar je het niet mee eens bent en waarom? Anders kan ik niets met zo’n comment. Gods zegen, Chris

[@Mark-zu6wm]

Dat snap ik. Er zijn talloze opleidingen die de gezonde leer niet meer verkondigen. Net als vele gemeentes vandaag de dag.

[@marcelkoelewijn2248]

Tom de Wal heeft een duidelijk en helder boekje geschreven over tongen taal. "spreken in tongen taal' een echte aanrader!!! Tongen taal is voor iedere gelovige

[@smgibv4393]

Tom de wal geeft nogal al wat dubieuze uitleg van uit context getrokken bijvelverzen.

[@PeterGros]

Foute uitleg van Tongenspreken , ik had van C A meer bijbelkennis verwacht, hij is erg rationeel bezig , zie geen blijdschap