Divorce ചെയ്യാതെ divorce ആയവർ.....Fr. Dr. Arun Kalamattathil

Fr. Dr. Arun Kalamattathil
Sinai Renewal Centre
Mundur, Palakkad
Friday Convention
Holy Mass Homily On 24-04-2022
സീനായ് ധ്യാനകേന്ദ്രത്തിന്‍റെ WhatsApp ഗ്രൂപ്പിൽ അംഗമാകുവാൻ Join 👇
WhatsApp Group - chat.whatsapp....

[@sajinisunil8495]

Excellent message, Thank You dear Achan. Very inspiring to lead a blessed family life!

[@salinsaj8974]

Very inspirational... 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

[@amalp9784]

Fr Arun is a Theologian but he's also a good speaker and will be a good vicar. I must say that it's a very uncommon thimg

[@richubabu8990]

yes. especially in these modern times.

[@steffyabraham2084]

superb speech🙏

[@neenutomi316]

21 : quote from book "To Save a Thousand Souls" # Who Will You Bring With You Into Heaven? I once heard a priest tell his vocation story. I grew up in a very close, devout Catholic family with loving parents and we prayed together as a family every day. I attended a Catholic school with wonderful teaching Sisters and everything in my life revolved around the Church. I lived in a very Catholic culture. I was the number one altar server, the star student, and a leader in my class. Because of this, and the fact that I loved being around the parish, serving and helping out the priests, everyone would say the same thing, “You will be a priest when you grow up. Won’t you?” I heard this constantly from the other kids in my class, from the sisters who taught me, and from the two assistant priests, who were always visiting the classes and interacting with me around the church. But I never heard it from the pastor, which I appreciated. I got tired of people urging the priesthood on me, because I did not especially want to become a priest. I always wondered why the pastor, an elderly Monsignor, never asked me about priesthood as everyone else did, though he was always very kind to the altar servers. One day, as I was coming close to graduation from the parish school, I was assigned to serve the seven o’clock morning Mass and the elderly pastor was the celebrant. Only the two of us were in the sacristy and he vested in silence, mumbling the vesting prayers in Latin and preparing himself for Holy Mass. With just two minutes to go before the Mass began, the Monsignor suddenly turned and said, “John, what will you be doing when you grow up?” I thought to myself, “Oh boy, here it comes. Even from Monsignor.” But I replied, “Monsignor, I am still not certain but I am thinking about going into medicine. I would like to become a doctor.” And the pastor replied, “Good. Good. And what will you do after that?” I said, “Well, I suppose I will marry and have a family of my own.” The priest said, “Good, and what after that?” Not sure exactly where he was going with this line of questioning, I replied, “I guess I will grow old, practicing medicine, and eventually retire. And then I guess I will die and go to heaven.” The pastor nodded his head knowingly, thoughtfully, and he was quiet for a few seconds. Then he looked at me earnestly and said, “And who will you bring with you into heaven?” Immediately, he rang the sacristy bell and we walked out to begin the Mass. I thought to myself, “How clever you are, Monsignor. How clever you are.” I thought about that comment all during the Mass and many more times during my adolescent and young adult years. “And who will you bring with you into heaven?” It was asking myself that question repeatedly that really turned the tide and convinced me eventually that I should become a priest. Every vocation is about helping other people reach heaven. I tell this story not to minimize the greatness of the sacrament of marriage, because marriage serves the same purpose! I suppose the young man might have used the same comment made by the pastor to move him towards the vocation of marriage. But the story illustrates the critical point that a vocation is not primarily about self-fulfillment, but about being the instrument of God in saving others. “What will you do with your life? What are your plans? Have you ever thought of committing your existence totally to Christ? Do you think that there can be anything greater than to bring Jesus to people and people to Jesus?”17 Pope John Paul II

[@mercyjoseph1398]

Inspiring speech 🙏🏾🙏🏾👏👏

[@neenutomi316]

നല്ല ക്രിസ്ത്യാനികുടുംബം ആകാശമോക്ഷത്തിനു സാദൃശ്യമാകുന്നു. :- Chavarul St chavara is pointing ...the deep intimacy ...between good family members

[@VincentPorinchu]

Nice talk 🙏

[@anishashees1]

Excellent speech acha

[@rosaliclemence2859]

Super acha🙏🙏🙏

[@josephct5922]

Super. Well said 👍👍👍👍

[@RafiTD-cf5fg]

Njangalkuvedi prarthikkenamme

[@annammastephen9025]

Wishing all couples to here this speech.

[@thanickalalphons1273]

❤❤❤❤❤❤🎉🎉🎉🎉

[@lucythomas2512]

🙏🙏🙏

[@ranijohn8538]

inspiring talk

[@neenutomi316]

30 :00 Let yourselves be led by the Holy Spirit, with freedom and, please, do not cage the Holy Spirit.” - Pope Francis

[@mampallilxavierbabu3636]

Son 7

[@jobymaryson1976]

❤️🙏❤️❤️❤️

[@neenutomi316]

St. Augustine says, love is our gravity, love is what moves us, what motivates us to move: our love of the end that we move toward. For instance, if we see an ugly dog and a beautiful dog, we move away from the ugly dog, and we move toward the beautiful dog to pet it. Augustine defines evil as disordered love, and good as rightly ordered love: loving God with the love of adoration, our neighbors with charity, and the things of the world with moderation, to use them but not give our whole hearts to them. We are to use things and love persons, not use persons and love things. We are to adore God and use creatures, not adore creatures and try to use God. That's rightly ordered love.

[@neenutomi316]

From the book " To Save a Thousand of Souls by fr Brett Brannen Our Primary Vocation is Holiness Happiness is doing the will of God. Interestingly, that could also be the definition of holiness. The primary and universal vocation of every person in the world is to be holy-to become like Jesus Christ. Christ-likeness is the only success recognized by God. Or, as 11 Interestingly, the people who take holiness seriously are also the people who experience the most happiness here in this life. Why? Because our holiness is preparing us for the supreme happiness of heaven, the true destiny for which we were made, not some glimmer of happiness which we might experience here. Holiness directly leads to fulfillment and human flourishing, and the entire concept of vocation encompasses both. The first vocation of every baptized person is to become a saint.

[@neenutomi316]

From the book " three to get married " by bishop fulton sheen # Sex is one of the means God has instituted for the enrichment of personality. It is a basic principle of philosophy that there is nothing in the mind which was not previously in the senses. All our knowledge comes from the body. We have a body, St. Thomas tells us, because of the weakness of our intellect. Just as the enrichment of the mind comes from the body and its senses, so the enrichment of love comes through the body and its sex. As one can see a universe mirrored in a tear on a cheek, so in sex can be seen mirrored that wider world of love. Love in monogamous marriage includes sex; but sex, in the contemporary use of the term, does not imply either marriage or monogamy. Every woman instinctively realizes the difference between the two, but man comes to understand it more slowly through reason and prayer. Man is driven by pleasure; woman by the meaning of pleasure. She sees pleasure more as a means to an end, namely, the prolongation of love both in herself and in her child

[@neenutomi316]

At 18 min Theology of body by Pope John Paul II explain mystery of women nature.. Bible in year: Day 165 # fr mike schmitz

[@amalp9784]

Mike അച്ചൻ്റെ fan analle

[@neenutomi316]

@@amalp9784 Jesus ente fan anu.. Since fr mike schmitz helps to grow in better relationship with jesus...I love him too

[@neenutomi316]

From the book "Theology of the Body In One Hour" by Jason Evert. # We resemble God not simply because we have an immortal soul, an intellect, and a free will. The sexual complementarity of the male and female bodies, in their masculinity and femininity, reveals that we are made for relationship, for a communion of persons. The same cannot be said of any other creature. Although plants and animals are capable of reproduction, they cannot make a gift of themselves in love. A communion of persons is only created by a mutual gift, and this requires free will-not just a biological instinct to reproduce. John Paul explained, “Man becomes an image of God not so much in the moment of solitude as in the moment of communion. . . . [This] constitutes perhaps the deepest theological aspect of everything one can say about man.”33 Pause and absorb what John Paul is teaching. He’s proposing that the sexual intimacy shared between a husband and wife is an icon of the inner life of the Trinity.34 In saying this, he is not sexualizing heaven, but is revealing that our sexuality points us there when it is properly understood. The call to be fruitful and multiply is a call to live in the divine image: to make a gift of ourselves through life-giving love. The call to communion that is revealed in the body is a sign of what persons are supposed to do: make a gift of themselves to others and ultimately to God, in the image of the Trinity

[@neenutomi316]

അപ്പോൾ നീ മുന്നോട്ടു പോകും. നിന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ കൈക്കുപിടിച്ചുകൊണ്ട് നീ നീതിയുടെ വഴിയിലൂടെ നടക്കും. വിരോധമോ പ്രതികാരേശ്ഛയോ കൂടാതെ വ്യർത്ഥമായ പ്രതീക്ഷകൾ കൂടാതെ മുന്നേറും. ആ സ്ത്രീ ചിന്താമഗ്നയായി വിളറി. പക്ഷേ ദുഃഖത്തിലും ധീരയായിരിക്കുന്നു. ആദ്യം കുറെ കണ്ണുനീർ ചിന്തിയെങ്കിലും പിന്നീട് അവൾ കുഞ്ഞിന്റെമേൽ കുനിഞ്ഞ് അവളെ കൈയിലെടുക്കുന്നു. കുട്ടി അവളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പുഞ്ചിരിയാൽ സ്‌നേഹം കൊടുക്കുകയാണ്. ''എന്നോടു പറയൂ ഓ! ഗുരുവേ വീരോചിതമായി ജീവിക്കാൻ നീ ആളുകളെ പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. നിന്റെ രാജ്യത്തിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ആയിരിക്കുന്നതിനായി ഈ കുട്ടിയെ വളർത്താൻ ഞാനെന്തൊക്കെയാണു ചെയ്യേണ്ടത്. ഏതു വാക്കുകൾ ഏതു പ്രവൃത്തികളാണ് അവളെ പഠിപ്പിക്കേണ്ടത്? പ്രത്യേക വാക്കുകളും പ്രവൃത്തികളും ഒന്നും വേണ്ട; പൂർണ്ണയാകാൻ ശ്രമിക്കുക. അപ്പോൾ അവളിൽ അത് പ്രതിഫലിക്കും. ഉവ്വ്, ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. അതു നീതിയാണ്. ഗുരുവേ, ഞാൻ പോകട്ടെ. ഒരു സാധുസ്ത്രീയെ അനുഗ്രഹിക്കൂ. ഉത്കണ്ഠ കൂടാതെ പൊയ്‌ക്കൊള്ളുവിൻ. ദൈവസഹായം അന്വേഷിക്കുന്നവരെ സഹായിക്കാതെ ദൈവം വിട്ടുകളയുകയില്ല. Daiva Manushyante SnehaGeetha: 241 വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചും വിവാഹമോചനത്തെക്കുറിച്ചും ഈശോ വലേറിയായോടു സംസാരിക്കുന്നു

[@neenutomi316]

Daiva Manushyante SnehaGeetha: # 241 വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചും വിവാഹമോചനത്തെക്കുറിച്ചും ഈശോ വലേറിയായോടു സംസാരിക്കുന്നു # എന്റെ മതത്തിൽ വിവാഹമോചനമുണ്ടായിരിക്കയില്ല. കോടതിവഴി വിവാഹമോചനം വാങ്ങി പുതിയ വിവാഹത്തിന് ശ്രമിക്കുന്നവൾ വ്യഭിചാരിയും പാപിയുമാണ്. മാനുഷിക നിയമം എന്റെ കല്പനയെ വ്യത്യാസപ്പെടുത്തുന്നില്ല. എന്റെ മതത്തിൽ വിവാഹം രാജ്യനിയമമനുസരിച്ചുള്ള ഒരുടമ്പടി ആയിരിക്കുകയില്ല. സാക്ഷികളുടെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിൽ ചെയ്യപ്പെടുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ധാർമ്മിക ഉടമ്പടി ആയിരിക്കുകയില്ല. നേരെമറിച്ച് അത് ഒരിക്കലും വേർപെടുത്താൻ പാടില്ലാത്ത ഒരു ബന്ധനമായിരിക്കും. ആ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുകയും ഉറപ്പിക്കപ്പെടുകയും വിശുദ്ധമാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നത്, ഒരു കൂദാശ എന്ന നിലയിൽ അതിനു ഞാൻ നൽകുന്ന വിശുദ്ധീകരണശക്തികൊണ്ടാണ്. നിനക്കു മനസ്സിലാകാൻ വേണ്ടി ഞാൻ പറയുന്നു; ഒരു ദിവ്യകർമ്മം ദാമ്പത്യത്തിന്റെ കടമകളെല്ലാം വിശുദ്ധിയിൽ നിർവ്വഹിക്കുന്നതിനു സഹായിക്കുന്ന ശക്തി ലഭിക്കുന്നു. എന്നാൽ അത് ദാമ്പത്യബന്ധത്തിന്റെ അഭേദ്യത ഉറപ്പിക്കുന്ന വിധിവാചകവുമാണ്. അതിനാൽ അതു ദൈവത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട ഒരാത്മീയ ഉടമ്പടിയായി തന്റെ ശുശ്രൂഷകളിൽക്കൂടി നൽകപ്പെടും. ദൈവത്തിനു മുകളിൽ ഒന്നുമില്ലെന്നു നിനക്കറിയാമല്ലൊ. അതിനാൽ അവൻ യോജിപ്പിച്ചതിനെ യാതൊരുവിധ നിയമത്തിനും മാനുഷികതോന്നലുകൾക്കും വേർതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല. കാരണം, മരണം അവസാനമല്ല. പ്രത്യുത, ഭാര്യയും ഭർത്താവും തമ്മിലുള്ള കടമ മരണത്തിനുശേഷവും നിലനിൽക്കുന്നു. അതിനാലാണു ഞാൻ പറയുന്നത്, വിധവകൾ ചാരിത്ര്യശുദ്ധി പാലിക്കണമെന്ന്. അക്കാരണത്താൽത്തന്നെ ദമ്പതികൾ പരസ്പരം സഹായിച്ച് നന്മയിൽ വളരേണ്ട, വളർത്തേണ്ട കടമയുമുണ്ട്.