Dysocjacja - kiedy nie czujesz się bezpiecznie w swoim własnym ciele

[@annaka953]

Smutne, dziękuję .

[@zdzisawa8222]

Nie umiałam tego nazwać, dziś od Ciebie już wiem. Dziękuję !🌹

[@panikolor]

Dziękuję za to nagranie :)

[@SofieMZF]

Jak zwykle super odcinek na bardzo wazny temat.

[@fleurbordeaux711]

Wracam do tego filmiku już po czasie. Jeszcze bardziej teraz dostrzegam jak bardzo mnie dotyczy. Muszę przyznać, że było to dla mnie bardzo odkrywcze, że potrzebuję znaleźć ten balans pomiędzy intensywnym działaniem/ i myśleniem (!), które polegało na nieustannej analizie siebie, a puszczaniem. Pomaga mi to. "Po prostu bycie" wydaje mi się bardzo ważne. Widzę ostatnio dość wyraźnie to, że kiedy pojawiają się w moim życiu jakieś rzeczywistości, których się boję, stają się one dla mnie nie do końca realne - niby są, ale ja przestaję traktować je do końca poważnie. Temat komunikowania matce tym razem szczególnie mnie poruszył. Jak i kwestia zagubienia. Przez większość życia bardzo usilnie starałam się siebie uchwycić, ale jakby... coś ciągle we mnie nie stykało. Czułam się przez to... upośledzona, chociaż uważam, że z drugiej strony jestem inteligentną osobą. Rzutowało to zawsze na moją samoocenę. Dużo mi tłumaczy w tej kwestii to co powiedziałaś. Dziękuję

[@MArgo-s2i]

Dziękuję ❤

[@Kajeczkaa]

Wielkie dzięki za ten materiał!

[@celebracjaobfitosci]

Dziękuję ☺ Dziękuję za niuanse, którymi Pani się dzieli ❤

[@wiesawakawiecka4599]

Dziękuję Daria. Bardzo ciekawy temat❤

[@ManfredvonRichthofen1892]

Oglądam Pani materiały dodane na serwis you tobe, od dwóch dni, bardzo mi się podoba sposób Pani wypowiedzi, ma charakter informacyjny, nie narzuca nic Pani, a to jest ważne dla ludzi i ludzisk, ponieważ w Internecie, nie lubią pysznej osoby.

[@elzbietabirgiel9314]

bardzo dobrze opowiedziałaś, mam dysocjację, depersonalizację i aleksytymię. fajnie, jakbys zrobiła nagranie właśnie o aleksytymii i poczuciu bycia "invaded by emotions", emocje, uczucia jako obce w ciele.

[@emiliaulinowska1617]

o Aleksytymii polecam na kanale SWPS Pani Elżbieta Zdankiewicz-Ścigała

[@ninko2099ppp]

Ciekawe u mnie jest to że ja sobie raz w życiu po toksycznym domu poradziłem z tym stanem. Czułem się bardzo bezpiecznie w ciele. Choć było ciężko bo zajęła mi naprawa siebie 4 lata. Źle zrobiłem bo wróciłem do domu po latach zachęcony już dobrymi relacjami z bliskimi. I stało się to jeszcze raz. Z miesiąca na miesiąc mnie rozbrajali. I teraz mam znów ta dysocjacje i teraz już ciężej sobie z tym radzę.

[@LordBlick]

Moim zdaniem piosenka która tutaj pasuje kzbin.info/www/bejne/sGOwe6qOedt_o9E Edycja: Dlaczego? Bo oprócz rozumienia samego siebie kiedyś trzeba zacząć żyć, a do tego potrzeba chociażby takich muzycznych majstersztyków pobudzających do działania…

[@dariazukowskapsychologkliniczn]

Dziękuję za tę piosenkę

[@kreska32324]

Witam. Dziękuję bardzo za ten materiał. Czy mogłaby Pani polecić jakąś literaturę dla osoby cierpiącej na dysocjację, która zgłębiałaby dokładniej ten mechanizm, jakieś konkretne tytuły książek/artykułów, które warto przeczytać? Najlepiej, żeby miały tłumaczenie na język polski. Z góry dziękuję

[@dariazukowskapsychologkliniczn]

Witam serdecznie. Książki, które mogę polecić to: P. Walker "Complex PTSD: from suriving to thriving" B. Van der Kolk " the body keeps the score" B.Brown "Soul without shame" Beverly Engel "Healing your emotional self" Z polskich polecam skiążki Peter Levine. Pozdrawiam

[@kreska32324]

@@dariazukowskapsychologkliniczn Dziękuję serdecznie! :)

[@SofieMZF]

Mnie pomogly ksiazki Franza Rupperta, a ostatnio odkrylam A. Lowena, ktory bardzo kompleksowo podchodzi do czlowieka.

[@malgorzatakowalska3821]

Dla mnie oprócz książek Aleksandera Lowen, Peter A. Levine, oswiecajace były również książki: Susan Forward, Alice Miller (w temacie skąd się bierze zło i choroby psychiczne nas świecie), Karen HORNEY, Carl Gustaw Jung, Sigmund Freud.

[@marysienka307]

To jak sobie pomóc? Mówię o autoterapii

[@dysk164]

Daria, jestem bardzo zagłębiona w wewnętrzne dziecko, dzieciństwo, w moim domu relacje nie istniały, narcystyczna mama, odrzucający i nieobecny ojciec, dodatkowo 7 osobowy dom gdzie każdy żył w sztywnych rolach. Mam duży problem z odcinaniem się, dysocjacja. Dużo czasu procesowalam, starałam się zauważać triggery, tulić dziecko. Ale przez to ze dysocjacja jest tak silna mam teraz poczucie ze może nie robiłam tego dobrze. Od czego zacząć, jeśli mam problem z rozpoznawaniem emocji, nie wiem co czuje, albo nie czuje. Oczywiście największy problem jest w relacjach. Zacząć od czucia swoich granic, doznań cielesnych, nazywania emocji? Z góry dziękuje za odpowiedz, jeśli jest możliwa. Pozdrawiam ciepło!

[@dariazukowskapsychologkliniczn]

Możemy o tych tematach porozmawiać na sesji, zapraszam serdecznie:)

[@irmijezierska4330]

Doświadczam czegoś podobnego , totalne odcięcie od siebie

[@uj1264]

Polecam terapię emdr

[@mathz4043]

Czy dysocjacja może wiązać się z narcyzmem?

[@Obserwator11]

Zdecydowanie tak

[@MArgo-s2i]

Dziękuję ❤