Рет қаралды 82,303
•Subscribe and follow me at•
✓sptfy.com/dlcN
•Support/Donate•
✓ko-fi.com/guratza
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ REUPLOAD ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ KZbin/FACEBOOK/INSTAGRAM
RE-UPLOADING IS NOT ALLOWED
Παναθηναϊκός σήμερα. Ρουφάμε μια γραμμή και ξεκινάμ... εεε μάλλον όχι, ας επικεντρωθούμε στο ποδοσφαιρικό τμήμα, και μάλλον στο ένδοξο παρελθόν.
Είμαστε στο 1995. Μια καινούργια διοργάνωση έχει κάνει την εμφάνιση της στο ποδοσφαιρικό στερέωμα της Ευρώπης. Το κύπελλο πρωταθλήτριών πλέον ονομάζεται champions league, έχει φάση ομίλων και φάση νοκάουτ, στις 9:45 κάθε Τετάρτη οι δρόμοι θυμίζουν πόλεις φάντασμα από το Λούκι Λουκ ενώ οι πιτσαρίες και η Χάινικεν (a.k.a "Βάλε μια Πράσινη") κάνουν χρυσές δουλειές. Και όταν μιλάμε για πίτσες το 1995, μιλάμε για πίτσες που ακόμα είχαν περίπου 4πλάσια ποσότητα του κάθε υλικού από την προτεινόμενη, με τόνους μανιτάρια, ότι αλλαντικό υπάρχει στο εμπόριο χωρίς ίχνως φειδώ, και φυσικά τόνους κασέρια να λιώνουν και να προκαλούν τον καταναλωτή να βρει τρόπους να μη λυγίζει το κομμάτι της πίτσας του καθώς το σηκώνει (με αποτέλεσμα να πέσουν τα υπερπολύτιμα κασεροσάλαμα σε άλλο κομμάτι, το οποίο θα εκμεταλλευτεί ο επόμενος επιτήδειος). Ωραίες εποχές, αγνής ΠΑΣΟΚικής παχυσαρκίας. Πίτσες, καρμπονάρες, μπύρες και 3 πακέτα Stuyvesant's 25ρια τη μέρα (Light όμως! γιατι προσέχουμε...).
Ο παραδοσιακός εκπρόσωπος των ελληνικών χρωμάτων στο διεθνές στερέωμα Παναθηναϊκός, με τον Κασπάροφ της προπονητικής Χουαν Ραμόν Ρότσα στον πάγκο του, κάνει ίσως την σπουδαιότερη πορεία της Ιστορίας του στην Ευρώπη (δεδομένων των Αντιπάλων). Ο ΠΑΟ λοιπόν περνάει αέρα από τη φάση των ομίλων, με άξια αναφορά την νίκη στην έδρα της Πόρτο (που δεν ήταν εκείνη την εποχή το σημερινό Dragão) με γκολ του... Δημήτρη Μάρκου (!), ενώ έχουμε και ματς με πορτοκαλί μπάλα Χιόνι στο Σαλέ της Nantes.
Από το πρώτο Knock Out (Legia Βαρσοβίας) κρατάμε το γήπεδο/υδροβιότοπο της Πολωνικής ομάδας, τα βρισίδια στη μάνα του Βαζέχα, και φυσικά το γκολ όπου ο Μακρυμάλλης, Αργεντίνος, εν γένει 90ς θεός Χουάν Μπορέλι πέρασε τη μπάλα από κλειδαρότρυπα και κεφάλι καρφίτσας ταυτόχρονα.
Η κλήρωση για την φάση των ημιτελικών για τον Παναθηναϊκό θα μπορούσε με μία λέξη να περιγραφεί ώς "Σκατά". Από τις Nantes (που είχε ήδη αντιμετωπίσει), Juventus και Ajax, η μοίρα έφερε αντίπαλο τον τελευταίο. Τον Ajax, κάτοχο του τροπαίου, χωρίς καμία αμφισβήτηση την καλύτερη ομάδα του κόσμου εκείνη την χρονική περίοδο, και κυρίως τον Ajax που πριν από 25 περίπου χρόνια κέρδισε με συνοπτικές διαδικασίες τον τελικό του Wembley. Η τελετουργία της Τετάρτης γνωστή. Σκατόκαιρος, ο αέρας να παίρνει σβάρνα την κεραία, πατέρας στην Ταράτσα να συνεννοείται με το ground control με αλαλαγμούς και σήματα καπνού (δεν υπήρχαν κινητά) για το αν "πιάνει το σήμα", ήδη 2 ώρες πριν το παιχνίδι. Για κάποιον γαμημένο λόγο που μου διαφεύγει, παρουσιαστής στο Mega ο Παύλος Τσίμας, οι γνωστές βαζελομορφές σε απαρτία, και η φωνή του Σωτηρακόπουλου δίνει το έναυσμα τη στιγμή που καταφτάνουν οι 5 πίτσες (για 3 άτομα). Τι να πεις για αυτόν τον αγώνα τώρα. Λίγο πολύ όλοι τον έχουν δει ξανά, αλλά το να το βλέπεις live ήταν εμπειρία ζωής. Κατ'αρχάς ενδεικτικότατο της ευρύτερης αλλαγής στα ποδοσφαιρικά δρώμενα είναι πως ο Ajax έπαιζε σε ένα γήπεδο-ορόσημο της μιζέριας (Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ). Το γήπεδο αυτό πρέπει να είχε κάποιου είδους αρχιτεκτονικό λάθος, το οποίο συνέχιζε και στο ημίχρονο. Κάτι πρέπει να παίχτηκε με τα αζυμούθια και τα αμώνια, καθώς το χτίσανε από ότι φαινόταν σε κάποιου είδους τεχνητή Πλαγιά. Λέω τεχνητή γιατί ως γνωστόν στις κάτω χώρες (Netherlands) δεν υπάρχουν και πολλοί λόφοι, πόσο μάλλον βουνά. Αφού λοιπόν ο αγώνας εκτυλισσόταν σε ένα από τα πιο κατηφορικά γήπεδα όλων των εποχών όλες οι ελπίδες του Παναθηναϊκού εναποτέθηκαν σε καμιά 800ριά τρίχες. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό τόσες τρίχες υπολογίζω πως αποτελούσαν το πυκνό μουστάκι του γίγαντα Γιόζεφ Βάντσικ. Ο Γιόζεφ Βάντσικ λοιπόν, εκτός από τερματοφύλακας, σε κάποια φάση της νεότητας του (αν και είναι από αυτούς τους ανθρώπους που νοιώθεις οτι βγήκαν από την κοιλιά της μάνας τους απευθείας 45 χρονών) στην Πολωνία, λογικά θα είχε διατελέσει και κλειδαράς. Πολλές φορές ακούμε τη φράση "κατέβασε ρολά", αλλά ο άνθρωπος εκείνη τη μέρα, ακόμα και να είχε κατέβει για κεφαλιά σε κόρνερ και ο Overmars να έκανε σουτ σε κενή εστία από το ύψος του πέναλτι, κάπως θα έριχνε κάποια ακτίνα Λέιζερ και θα τρυπούσε την μπάλα. Ξεχνάει λοιπόν ο Θεός να ξημερώσει, δε βγαίνει το φεγγάρι, σπάνε δέκα φούρνοι, ο Παναθηναϊκός φεύγει με το 0-1 απο το Άμστερνταμ, με το θρυλικό γκολ του Δων... εε του Βαζέχα. Για τα της Ρεβάνς δεν θα πω κάτι γιατί δεν θέλω να σας στεναχωρήσω. Απλά να πω ότι το κούρεμα του Λιτμάνεν πρέπει να ήταν από τις μεγάλες μόδες της εποχής, πολύ πριν το κούρεμα Τότι.
ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ
Αν σας άρεσε το βίντεο αφήστε σχόλιο:
"Φιλαράκι μου γούσταρα φουλ🌯🌯🌯"
(με τρία emoticon buritto)
● ΔΕΝ ΥΙΟΘΕΤΩ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ
● ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΠΑΔΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ