F. Chopin - Polonez As-dur op. 53 - analiza - wykład Grzegorza Niemczuka

[@magorzatahornicki5434]

Patriotką absolutnie nie jestem ale ciarki miałam. Przepięknie. 😊

[@herba_fresca]

Lekcja Patriotyzmu. Piękny wykład . Mistrzostwo. Jeszcze Polska nie zginęła... - zaprawdę. Dziękuję, nieodmiennie dziękuję i podziwiam.

[@bolek8457]

Pięknie, pięknie... dziękuję

[@romanoziebaa]

Dzięki Ci Losie za takiego Rodaka!.

[@gregniemczuk]

Dziękuję!! Doceniam ten komentarz ♥️

[@enjoythispiano5704]

To był najbardziej oczekiwany przeze mnie odcinek, i nie zawiodłem się ani trochę. Subiektywnie jest to najpiękniejszy utwór na fortepian, kocham go grać i zawsze gdy to robię emocje są tak silne że wywołują łzy. Pana wykonanie z końca filmu jest fenomenalne i totalnie się z nim utożsamiam. Mam nadzieje że kiedyś będę mógł się odwdzięczyć za Pańską pracę która kształtuje mnie jako pianistę samouka.

[@gregniemczuk]

Serdecznie dziękuję!!! Bardzo jestem wdzięczny za te słowa. Dziękuję za obecność! Serdecznie pozdrawiam.

[@prodigus7682]

To prawda. Tez jestem pod wrażeniem. Dziękuję....

[@marekadamkiewicz3118]

Fantastyczny wykład oraz genialne wykonanie.Intrygują mnie te nuty z przed 15 lat.Pozdrawiam mistrza....

[@gregniemczuk]

😄

[@agnieszkanowacka8454]

Panie Grzegorzu! Teraz słucham tego Poloneza z wnuczkiem 9 - letnim. Jest zachwycony Pana wykładem! Rosie nowy Pana fan! Dziękujemy!

[@gregniemczuk]

Cudownie!!!! Pozdrawiam serdecznie chłopaka!

[@patrickbateman7297]

Dziękuję za wspaniałą lekcje muzyki i historii. Dzięki Panu moja wiedza przyrasta w postępie geometrycznym:-)

[@gregniemczuk]

Dziękuję! Bardzo się cieszę, bo właśnie o to mi chodziło! Pozdrawiam!

[@bolek8457]

Pięknie zagrane. Oczy mi się "spociły". Dziękuję za analizę, nie mogę wyjść z podziwu, że postanowił Pan poświęcić czas i energię aby oświecić nas maluczkich...Wdzięczny na zawsze. B.

[@tony499]

Polska jest w każdym człowieku, lecz nie każdy chce walczyć o jej wolność. Utwór ten, w szczególności po takiej analizie, mocno zagrzewa do walki. Pozdrawiam i dziękuję za tak fantastyczny materiał

[@gregniemczuk]

Cudowne słowa!

[@marekkotek6126]

super Pan opowiada o tym Polonezie działa na wyobraźnię

[@ewakazmierczak5454]

Cudownie się pana słucha no i objaśnienia utworu wspaniałe zrozumienie dziękuję

[@krystynaizydorczyk8575]

Podziwiam Pana życzę dużo szczęścia w życiu osobistym i zawodowym niech Bóg Panu błogosławi❤

[@prodigus7682]

Świetnie Gościu prowadzi. Dziękuję bardzo.

[@gregniemczuk]

👍👍👍

[@jerzyz5522]

No i właśnie zarwałem noc dzięki Chopinowi i dzięki Pana cudownie ekspresyjnej i pozytywnej osobowości. Dziękuję !!! Jest 4-ta nad ranem ale raczej trudno będzie zasnąć. Posłucham jeszcze raz, od początku....

[@gregniemczuk]

Niesamowite!!! ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

[@andreaseresova6291]

Krásna analýza tej fantastickej skladby.

[@szkolateatru]

Panie Grzegorzu, dziękuję.

[@ewapiano1222]

DziekujęE

[@kriszymla]

BRAWO!!

[@ewapiano1222]

Dziękuję

[@robuzytkownik7505]

Początek. Świetne wykonanie tego utworu... Okolo 15 minuty. Zawsze zastanawiałem się dlaczego utwory Chopina są jakoś tak beznamiętnie ponumerowane zamiast mieć obrazowe nazwy, ładnie Pan to wyjaśnia. To podobnie jak David Lynch nigdy w wywiadach nie mówi pytany, co miał na myśli w danej scenie onirycznej. To odbiorca ma wiedzieć. Około 20 minuty. Nabrałem się, naliczyłem cztery. :) Około 25 minuty... rzeczywiście, ten zabieg z opóźnieniem genialny... Okolo 30 minuty. Całe tłumaczenie tego wstępu. Genialne. Dosłownie Pan jak detektyw tłumaczy po kolei, każdą nutę. W ogóle wtedy wydaje się jasne Pana przeczucie że temat główny napisał Chopin najpierw a później dorobił wstęp. 34 minuta. Pięknie wytłumaczone. Piszę na bieżąco oglądając. Już nic nie napiszę, bo to jest genialne co Pan robi w tym filmie. Z tego filmu więcej się dowiedziałem o Chopinie, o komponowaniu, o świadomym łamaniu konwencji niż z wszystkiego co dotąd znałem o Chopinie. Wielki szacunek dla Pana, że chce się Panu tłumaczyć malutkim o co w tym wszystkim chodzi. Ale widać też że Pana to cieszy co Pan robi. Dziękuję. 46:54 "katharsis"

[@magdamejer298]

Po Pana wykładzie Polonez jeszcze bardziej mnie oczarowuje (nie myślałam że to możliwe, bo przedtem go już kochałam). 🥰 Wiele odkryć i ciekawostek ale najbardziej chyba zaskoczyła mnie cześć kobieca. Zagranie „bez wyrazu” uświadamia jak ważka jest rola pianisty i jego wrażliwości oraz przemyśleń. (Muszę się przyznać że to wykonanie wywołało u mnie wesołość 😎😇). Na „dzwony”!nie zwróciłam wcześniej uwagi- a to ma sens i układa się w całość. 🌹O pięknej interpretacji całego utworu pisałam już we wcześniejszym komentarzu więc nie będę się powtarzać. 👏👏👏👏 Chciałabym usłyszeć to „na żywo”. 🤩

[@dorotagrzywinski4980]

Dziękuję ☀️

[@krzysztofmusielak9987]

Mój ulubiony utwór i wykonawca 😍

[@gregniemczuk]

Dziękuję!!!!!

[@teododorek]

Potężny wstęp.

[@apolinariusz5308]

Świetna analiza zrozumiała nawet dla zupełnego laika, jakim jestem. Dziękuję bardzo!

[@gregniemczuk]

O to mi właśnie chodziło. Proszę udostępniać każdemu, kto się boi, że to może być zbyt "naukowe". Serdecznie pozdrawiam i dziękuję!

[@agnieszkanowacka8454]

Brawo! Cudownie! Jest Pan Wielki!

[@gregniemczuk]

Dziękuję!!!!!

[@iwiwiwimusic]

Brawo!!! 🌹🌹🌹 Dziękuję pięknie za ten wykład. Pierwsi słuchacze musieli zbierać szczęki z podłogi, ten polonez robi piorunujące wrażenie!

[@elizabekas8328]

Pięknie opowiedziane, dziękuję.

[@fistach11111]

siedzę tu sam, a i tak dałem brawa po polonezie. Świetne wykonanie!

[@gregniemczuk]

Dziękuję!!!

[@jackmanley1]

Słucham ponownie...geniusz normalnie geniusz....

[@kotfilemon7824]

Wykonał Pan kawał dobrej roboty 👌🏻

[@gregniemczuk]

Pozdrawiam serdecznie i bardzo dziękuję!

[@mmgg0608]

Mnie ten polonez kojarzy się z Frankiem Dolasem, gdy tłumaczył pięknej Włoszce, że jest Polakiem ( jak rozpętałem II WŚ). Piękna lekcja muzyki i patriotyzmu. Wspaniały kanał z szacunkiem do odbiorców. Jedyny taki na YT. Pozdrowienia

[@gregniemczuk]

Dziękuję!!! Ach, klasyk, oglądałem go wielokrotnie! Pozdrawiam serdecznie

[@ewapiano1222]

czesc czekamy na czacie

[@monikamonia2553]

Nie potrafią wysłuchać tego poloneza inaczej niż z uczuciem,że się zaraz rozplacze.

[@januszbanasinski861]

Film obejrzałem i bardzo mi się podobał, mało kto podejmuje się robienia takich rzeczy. A teraz pytanie :) Jakim palcowaniem należy grać te oktawy w triu? Wszystko w oparciu tylko o kciuk i piąty palec czy jednak lepiej/poprawniej wychodzi jak przy czarnych klawiszach używa się czwartego?

[@gregniemczuk]

Dzień dobry. Dziękuję za wiadomość. Myślę, że to sprawa indywidualna, ja osobiście gram wszystko 5, nie ma tu "poprawnego" palcowania bo każdą ręka jest inna. Pozdrawiam!

[@Cancer7641]

jestem witam serdecznie wszystkich 😊👍

[@ewapiano1222]

DziekujęE

[@Cancer7641]

@@ewapiano1222 pozdrawiam

[@ewapiano1222]

Dzieki ,wzajemnie i do milego, następnego muzycznego spotkaniaE

[@marekm6172]

Prosimy o analizę najpiękniejszego nokturna cis-moll Chopina ,który niedoczekał się jeszcze w Internecie omówienia w języku polskim,natomiast jest bardzo dużo analiz tego ślicznego utworu w jezyku angielskim.

[@gregniemczuk]

Dobrze! Zrobię tak szybko jak to tylko możliwe

[@koncerty-bielsko]

A ja mam takie pytanie, jak trudno tego Poloneza zagrać, np. w porównaniu do ragtimów Scotta Joplina. Wiem, że jest trudniejszy, tylko o ile trudniejszy? A pytam bo już doszedłem w nauce gry do takiego etapu, że z tymi ragtimami sobie w miarę radzę i chciałbym wiedzieć ile jeszcze muszę ćwiczyć, by potrafić jakoś (nie dobrze, tylko jakoś) zagrać tego Poloneza.

[@Spigll]

Dołączam się do pytania, bardzo ciekawi mnie jak ciężko jest się nauczyć tego arcydzieła

[@gregniemczuk]

To jest bardzo trudne pytanie.... Joplin w skali 1-100 - może 35, Polonez As dur - 80 ......

[@prawdanaswyzwoli]

Mochnacki jak trup blady siadł przy klawikordzie I z wolna jął próbować akord po akordzie. Już ściany pełnej sali w żółtym toną blasku, A tam w kącie kirasjer w wyzłacanym kasku, A tu bliżej woń perfum, dam strojonych sznury, A wyżej, na galerii - milcz serce! - mundury. Tylko jeden krok mały od sali go dzieli, Krok jeden przez wgłębienie dla miejskiej kapeli - On wie, że okop hardy w tej przepaści rośnie, Więc skrył się za okopem i zagra o wiośnie. Rozpędził blade palce świergotem w wiolinie I mały, smutny strumień spod ręki mu płynie. Raz w raz rosa po białej pryska klawiaturze I raz po raz w wiolinie kwitną polne róże. Rosną. Większe, smutniejsze, pełniejsze czerwienią, Coraz niżej i niżej, uschną, w bas się zmienią! Nie. Równo, równo rosną w jakiś smutny taniec, Rozdrganą klawiaturę przebłagał wygnaniec I nagle się rozpłakał po klawiszach sztajer, Aż poszedł szmer po sali, sali biedermeier. Głupio, sennie, bezmyślnie kręci się i kręci. Jakieś myśli chce straszne wyrzucić z pamięci, Do piersi jakąś białą przytulił pierś drżącą I czuje tuż przy piersi nieznośne gorąco, I tysiąc świateł w oczach, w czyjejś twarzy dołki, I zapach białej sukni, ubranej w fijołki. Nagle złoty kirasjer poruszył się w kącie. Sto myśli, jak kanonier, stanęło przy loncie, Stu spojrzeń obcej sali przeszyły go miecze, Wstyd idzie ku estradzie - czuje, jak go piecze. Więc do basu ucieka i tępo weń tłucze, Po tym tańcu szalonym niech ręce przepłucze, Z tych czerwonych, duszących róż otrząsa płatki, Rozsypuje po sali w tysiączne zagadki, W sto znaków zapytania, sto szmerów niechęci, Nie pyta. Już jest w basie. Już tam się wyświęci. Raz, dwa, trzy, cztery - wali. Niechaj mu otworzą, Niechaj wyjdą z chorągwią, wyjdą z Matką Bożą, Niech mu końskie kopyta przelecą po twarzy I niechaj go postawią gdziekolwiek na straży: Na ulicy stać będzie z karabinem w dłoni... ..Słyszy sala: ktoś idzie, ostrogami dzwoni - Ostrogą spiął melodię, a akompaniament Szaleje, krzyczy w basie, rośnie w straszny zamęt - Ku sali bagnetami już mierzy, już blisko - I ton jeden uparcie wybija - nazwisko!!! Wciąż czyste, w rozszalałe wplątuje się głosy I wali, wali w basie murem Saragossy, Oszalałych Hiszpanów wyciem, darciem, jękiem I znów wraca ku górze załzawionym dźwiękiem - W mazurze - nie - w mazurku idą wszystkie pary, By całą klawiaturę owinąć w sztandary. Zatrzymali się wszyscy w srebrzystych kontuszach, A klawikord im ducha rozpłomienia w duszach I wzdłuż długich szeregów przewija pas lity, Tysiąc głów podgolonych podnosi w błękity I wszystkie karabele jedną ujął dłonią, I uderzył w instrument tą piekielną bronią, Aż struna się ugięła, ta w górze, płaczliwa. I cisza jest w wiolinie. Cisza przeraźliwa. Po martwej, głupiej strunie, po fijołków woni, Po czyichś smutnych oczach, jakiejś białej dłoni, Jakichś światłach po nocy i szeptach w komorze, Po księżycu, po gwiazdach - mój Boże! mój Boże! - Gdzieś się gubi i zwija, przeciera pas lity, Po księżycu, po gwiazdach, po Rzeczpospolitej. Po sali idzie cisza przeraźliwa, blada I obok tęgich boszów w pierwszym rzędzie siada. Wzrok wlepia martwy, ślepy, w jakiś punkt na ścianie I patrzy w Mochnackiego, kiedy grać przestanie. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - A on, blady jak ściana, plącze, zrywa tony I kolor spod klawiszy wypruwa - czerwony, Aż wreszcie wstał i z hukiem rzucił czarne wieko I spojrzał - taką straszną, otwartą powieką, Aż spazm ryknął, strach podły, i z miejsc się porwali: „Citoyens! Uciekać! Krew pachnie w tej sali!!!”

[@prawdanaswyzwoli]

Jan Lechoń - Mochnacki W r. 1832 Maurycy Mochnacki koncertował w Metzu.

[@patrycjapokrywka5372]

Dla mnie to jest poprostu poezja jeśli chodzi o Pana grę. Wiem że to jest bardzo trudny utwór tym bardziej się zastanawiam co musiał zrobić np Rafał Blechacz który zagrał to podczas konkursu Chopinowskiego zastanawiam się czy to zgodne z naturą

[@gregniemczuk]

Dziękuję! To są tak naprawdę lata ćwiczeń...

[@magdamejer298]

Panie Grzegorzu. Wskoczyłam tylko na chwilę, żeby posłuchać tego Poloneza tak, jak powinien być gran. Wspaniałe wykonanie i interpretacja. Miód na duszę. A przedtem słuchałam wykonania innego młodego pianisty, którego bardzo lubię, który właśnie wrzucił na YT swoje wykonanie tego Poloneza ze swojego koncertu. Nie dokończyłam. Za szybkie tempo. Za agresywnie. No nie podobało mi się. Zresztą na konkursie i on i wielu innych pianistów grało ten utwór za szybko. Na szczęście mogłam u Pana ukoić moje serce! 🥰 Odcinek obejrzę kiedy indziej, bo jeszcze wciąż wiele mazurków przede mną. 🌹❤️

[@gregniemczuk]

Jest mi tak miło czytać to!! Dziękuję! Zrobiła mi Pani dzień!

[@piotrkobza2776]

Panie Grzegorzu! Wszystko pięknie, ale tonacje As i E nie są sobie obce, absolutnie, przecież As to inaczej Gis dur czyli górna medianta E! Przejście z As do Fes (E) czyli do chromatycznej medianty w dół i to bez modulacji, to był jak pamiętam jeden z ulubionych chwytów kompozytorów romantycznych, bo daje bardzo ładną zmianę koloru. Schumann stosuje to w pieśni Widmung na przykład. Geniusz Chopina geniuszem, ale tutaj to on akurat zastosował bardzo obiegową technikę kompozytorską swoich czasów. A wykład jak zwykle bardzo dobry. Pozdrawiam.

[@gregniemczuk]

Tak, to prawda, oczywiście. Mi chodziło bardziej o zamianę czterech bemoli na cztery krzyżyki. Faktycznie, zabieg to bardzo częsty w romantyzmie. Dziękuję za ten komentarz!

[@teresalubina7437]

Czy może zrobić pan analizę poloneza Op.71 Nr.1 ?

[@gregniemczuk]

Dzień dobry. Na pewno zrobię, ale nie mogę obiecać że będzie to w najbliższym czasie. Postaram się zrobić ją do września

[@teresalubina7437]

​@@gregniemczukCzy będzie analiza jeszcze w tym roku?

[@gregniemczuk]

@@teresalubina7437 dzień dobry. Postaram się zrobić ją w grudniu...

[@Chorson]

Kto wraca do tego w 2024?

[@prawdanaswyzwoli]

Wszyscy, którym słoń nie nadepnął na ucho!

[@jacekzrodo7517]

Świetny wykład i idea, ale proszę poprawić audio - rozmowa!

[@gregniemczuk]

Dziękuję! Tak, niestety wtedy jeszcze nie było idealnie. Ale kolejne filmy są już dużo lepsze pod tym względem! Ciągle eksperymentowałem....

[@czowiekkaszanka6770]

łzy same lecą

[@sp6mcwmariusz773]

Gdy słyszę ten utwór Chopina, od razu przypomina mi się piosenka z repertuaru Joanny Rawik "Romantyczność": kzbin.info/www/bejne/mXKQlHajgbiid9E

[@sp6mcwmariusz773]

Jest zasada: nie pisz nowej muzyki. Pisz i używaj starą, dopracowaną, wypolerowaną do połysku. Zawsze się przyjmie. Na punkcie Chopina oraz Czajkowskiego mam małego fioła. Oczywiście Chopin na pierwszym miejscu.

[@juliazajaczkowska245]

Co to za książka 🤔

[@gregniemczuk]

Ferdynand Hoesick - biografia Chopina.

[@prawdanaswyzwoli]

Te powtórzenia i nawroty, to uporczywe domaganie się: tak ma być i już, bo ja tak chcę i czuję!.- jak małe dziecko.

[@prawdanaswyzwoli]

Ta kobita, to pewnie 'wioskowa Catalani', śpiewająca na płocie w Szafarni, którą prosił swego czasu, by mu powtórzyła piosnkę za 2 grosze.

[@wojtekpolak774]

Czy polonez można określić jako formę muzyki dworskiej w odróżnieniu do mazurków, które skupiały się całkowicie na motywach ludowych?

[@gregniemczuk]

100% racji!

[@wojtekpolak774]

@@gregniemczuk a czy motywy ludowe pojawiały się gdzie indziej (nie w mazurkach pieśniach, rondach), na przykład w nokturnach, sonatach, preludiach, czy Chopin jednak ograniczał zapożyczanie charakteru ludowego do przeznaczonych do tego form? Bardzo dziękuję za pomoc :D

[@robuzytkownik7505]

@@wojtekpolak774 kiedyś gdzieś słyszałem że Chopin gdzieś przemycił "Lulajże Jezuniu" ale nie wiem... Pewnie nawet gdyby to zrobił to po swojemu, nie dosłownie.

[@ealdfaeder1717]

@@robuzytkownik7505 W scherzu h-moll jest "przemycone".

[@jackmanley1]

Ale fajnie zakrecony pianista doskonaly

[@gregniemczuk]

Dzięki!!!

[@mariadanutajankowska9600]

Dobrze wyliczyłam ... 5 razy ...

[@gregniemczuk]

👍 brawo!