🔵 Fantasy to ucieczka, która sprowadza do domu | LIVE SF&F #2

Od JRR Tolkiena przez Kel Kade do Baldur's Gate'a. Rozmawiamy o fantasy w literaturze, kinie, serialu i grach. Nie po raz pierwszy i nie po raz ostatni.
Mapa myśli: miro.com/app/b...
Hasło do podglądu: algernonblackwood
🎼 Muzyka:
open.spotify.c...
💸Rangi i specjalne emoji na czacie dostępne dla wspierających vloga: / @krzysztofmmaj
Wspierającym serdecznie dziękuję! ❤️
🧙‍♂️ Holistyczna Agencja Eskapistyczna na Discordzie: / discord

[@Tropka94]

Spis omawianych tytułów dla potomnych: 4:19 „Beniamin Ashwood” A. C. Cobble 7:33 „Książkowe Bajdurzenie” kanał YT 8:57 (wstęp) oraz 12:22 i 19:20 „Rękopis znaleziony w smoczej jaskini” A. Sapkowski (czytany fragment) 11:15 „Kroniki Czarnej Kompanii” G. Cook 15:27 i 2:20:02 „Kroniki mroku” K. Kade (power fantasy) 27:53 „Mistrz zagadek z Hed” P. A. McKillip 33:50 „Fantastyka i filologia” S. Lem 38:26 „Dragon Age” gra 40:17 „Frieren. U kresu drogi” anime 46:13 „Lands of Evershade” gamefound 50:16 „Pathfinder” 50:52 „Świat czarownic” A. Norton 52:28 „Kroniki Amberu” R. Zelazny 56:55 setting Eberron z D&D 1:09:58 „Kronika wojny na Lodoss” anime 1:10:49 „Made in Abyss” anime 1:11:19 „Władca dżinnów” P. D. Clark 1:12:45 „Miasto Mosiądzu” S. A. Chakraborty 1:13:00 „Jaśminowy tron” T. Suri 1:14:50 „Smoczy Książę” serial animowany 1:16:25 „Kroniki Jakuba Wędrowycza” A. Pilipiuk (alko punk) 1:17:20 „Imię Wiatru” P. Rothfuss 1:17:59 „Lyonesse” J. Vance 1:19:12 „Overlord” anime (isekai) 1:20:23 „Kroniki Spiderwick” H. Black & T. DiTerlizzi 1:21:07 „Trylogia Czarnego Maga” i pozostałe serie T. Canavan 1:24:33 „Reincarnated as a Slime” anime 1:25:25 „Malazańska Księga Poległych” S. Erikson 1:27:20 „Archiwum Burzowego Światła” B. Sanderson 1:27:50 „Rytmatysta” B. Sanderson 1:29:20 „Z mgły zrodzony” B. Sanderson (druga faza jest urban fantasy) 1:32:08 „Archiwum ZM” kanał YT 1:33:54 „Pieśń Lodu i Ognia” G. R. R. Martin 1:43:53 „Ogień i Krew” G. R. R. Martin 1:46:33 „Malowany człowiek” i ”Pustynny książę” P. V. Brett 1:49:22 „Świat Lodu i Ognia” G. R. R. Martin , E. M. Garcia Jr & L. Antonsson 1:50:40 „Alt Shift X” kanał YT 1:53:10 „Opowieści z Meekhańskiego Pogranicza” R. M. Wegner 1:58:38 „Księga całości” F. W. Kres 1:59:54 „Czaropis” B. Charlton 2:00:55 „Koło czasu” R. Jordan 2:01:48 i 2:10:20 „Ziemiomorze” U. K. Le Guin 2:07:00 „Mistrz magii” i „Adept magii” R. Feist 2:08:33 „Galeria złamanych piór” F. W. Kres 2:13:16 „Wrota czasu” U. Moore 2:14:53 „Cykl siedmiu królestw” C. W. Chima 2:17:14 „Miecz prawdy” T. Goodkind 2:18:51 „Pierwsze prawo” J. Abercrombie 2:22:19 „Trylogia Mrocznego Elfa” R. A. Salvatore (z uniwersum D&D) 2:23:27 „Morze drzazg” J. Abercrombie 2:25:15 „Stare królestwo” G. Nix 2:32:39 „Powiernik światła” B. Weeks 2:37:06 „D&D Złodziejski Honor” film 2:37:56 „Willow” film (stary) 2:38:20 „Warcraft Początek” film 2:38:45 „Eragon” 2:39:05 „Ciemny kryształ” film + serial 2:39:39 „Gwiezdny pył” film 2:40:39 „Złoty kompas” film 2:42:05 „Harry Potter” 2:43:17 „Army of Darkness” film 2:43:50 „Siódmy syn” film 2:44:05 „Uczeń czarnoksiężnika” film 2:44:37 „Conan Barbarzyńca” film (stary) 2:45:20 „Opowieści z Narnii” 2:47:29 „Książę Persji. Piaski czasu” film 2:48:50 „Niekończąca się historia” M. Ende (+film) 2:49:40 „Osobliwy dom pani Peregrine” film 2:25:11 „Yin Yang Master” film 2:53:06 „Władca ognia” film 2:54:00 „Fantaghiro” film 2:55:04 „Wielki mur” film (historyczne fantasy) 2:58:21 „Legenda” film 3:00:05 „Atramentowe serce” C. Funke 3:01:58 „Opowieści z niebezpiecznego królestwa” J. R. R. Tolkien (czytany fragment eseju „O baśniach”) 3:14:42 „Hobbit” J. R. R. Tolkien 3:15:42 „Władca Pierścieni” J. R. R. Tolkien 3:17:13 „Silmarillion” J. R. R. Tolkien 3:18:37 „Hobbit” J. R. R. Tolkien (edycja śląska; czytany fragment) 3:21:41 „Lwy Al-Rassanu” i inne G. G. Kay (historyczne fantasy) 3:23:09 „Historia Śródziemia” J. R. R. Tolkien 3:26:20 „Atlas Śródziemia” K. W. Fonstad 3:30:00 „Pamięć, smutek i cierń” T. Williams 3:33:10 „Battle for Middle Earth 2” gra 3:33:50 „Władca Pierścieni” filmy 3:37:25 „Jedyny pierścień” gra RPG 3:39:36 „Władca Pierścieni: Wojna na Północy” gra 3:41:40 „Gra o tron” gra (stara) 3:44:20 „Minecraft Middle Earth” gra 3:49:00 „Władca pierścieni” J. R. R. Tolkien (czytany fragment w dwóch tłumaczeniach) 3:55:58 „Świat Akwilonu” komiks 3:58:32 „Opowieści z Narnii” C. S Lewis 4:05:00 „Thorgal” komiks

[@KrzysztofMMaj]

Co za niesamowita praca, dziękuję Ci w imieniu wszystkich Widzów!

[@gejowotu5947]

Cichy bohater

[@SkaldandShadows89]

Co prawda kanał KsiążkoweBajdurzenie został wspomniany już na początku lajwa, ale Tomek robi tak dobrą robotę, że zasługuje na więcej subów:)

[@pierrepantone5714]

To prawda, Tomek bez spinki podchodzi do nagrywania filmów, jest naturalny i bardzo dobrze się go słucha :)

[@przemekduda9358]

Polecam Tomka również wszystkim fanom fantastyki oraz dobrej książki.

[@stefanrojek3075]

Jak dla mnie high fantasy to gdy jako rycerz w lśniącej zbroi szarżujesz na wrogów. Dark, to gdy jako wieśniak z widłami walczysz o przeżycie na tym polu bitwy. A epic gdy wbijasz na złotym smoku i kończysz tą zawieruchę.

[@KrzysztofMMaj]

@@stefanrojek3075 wspaniałe!!!

[@asix2305]

Pięknie powiedziane

Gdybym znów był studentem chciałbym żeby tak wyglądały studia

[@Enerdo93]

Krzysztofie, chciałbym Ci podziękować za tego lajwa. Moja przygoda z fantasy zaczęła się, gdy jako 11-letni szkrab stałem w kolejce w supermarkecie z mamą i babcią. W koszyku przy kasie leżały jakieś dziwne niebieskie książki. Na tamte czasy zaporowa kwota 50 zł za książkę dla 11-letniego dziecka z rodziny, w której się nie przelewało była praktycznie jak ze świata fantasy. Jednak coś mnie podkusiło i poprosiłem o nią. I tak, zaczynając od tej niebieskiej książki, 5 części Harrego Pottera płynę ze światem fantasy do dzisiaj. Dzisiejszy live, nie będąc tego świadomym, był.... spełnieniem moich marzeń. Wcieliłeś się w nigdy nie istniejącego kolegę, który tak samo jak ja ma zajawkę na fantasy i może o niej gadać godzinami. I ty dzisiaj przyjąłeś rolę tego mojego kumpla, za co chcę Ci podziękować. PS. Jacek Walkiewicz w kapitalnym wystąpieniu na TedTalk'u mówił, że osobę, która opowiada o zginaniu kartki papieru, i mówi o tym z pasją i oddała temu kawałek życia, można słuchać godzinami. Właśnie tak odbieram dzisiejszego live'a i Twoją twórczość na YT. Więc na koniec zacytuję wreszcie Twoją osobę - "Dzięki i do następnego."

[@KrzysztofMMaj]

Ale Ci przeserdecznie dziękuję! zarażenie miłością do fantasy i wykrojenie w tym youtube'owym zakątku takiego miejsca było, nie ukrywam, moim marzeniem. Będziemy wznawiać te spotkania regularnie!

[@patrykzalewski1756]

KsiazkoweBajdurzenie i jego film o podgatunkach w fantastyce super sprawa.

[@ZdolNn-xb1bq]

Była już polecajka, ale i ja polecę wam kanał Archiwum ZM. Jeden z nielicznych porządnych kanałów na naszym jutubku, który jest serio o fantasy, a nie woke, netflixie i amazonie. Świetne są te lajwy Krzysztof. Jesteś super i twoja mafia też jest super.

[@cameleus1]

Te sesje "Fantasy to ucieczka" sprawiają, że czuję się jak w gospodzie, przy kominku... ciepło i bezpiecznie.

[@KrzysztofMMaj]

[@TolkienPolskaPodcast]

Pięknie się tego słuchało. Przyszedłem wysłuchać fragmentu o Tolkienie a zostałem na całości. No i samym Tolkienem się nie rozczarowałem - każde wskazanie na niego jako na źródło całego gatunku to miód na moje serce. Choć samo to nie było może jakimś zaskoczeniem to mnóstwo wątków wokół tego stwierdzenia dało mi do myślenia... będę musiał to jeszcze dodatkowo przemyśleć jak można dalej pociągnąć intelektualnie ten wątek. P.S. Z takich mniej znanych serii fantasy to dorzuciłbym jeszcze twórczość Stephena Lawheada, zwłaszcza jego cykl arturiański.

[@marcobutterfly3123]

Jeśli chodzi o Malazańską Księgę Poległych to ostatnio Kuba z kanału Rothan Books zrobił fajny materiał o tym, co czyni pierwszy tom tej serii nieprzystępnym i analizuje, czemu ludzie mogą się odbijać od tego cyklu. Polecam☺️

[@marcindybowski334]

Dziękuję za te formę i za ten live!

[@kacpersiedleckibudujsile]

Dziękuję Krzysztofie za fantastyczną serię lajwów 🫶🏻 wysyłam jamniki

[@funnyvalentine3993]

Powiem tak, mapy są absolutnie cudowne. Jak widzę mapę fikcyjnego świata to dostaję fiksacji na jego punkcie.

[@loopmuhzoop]

Polemika ALERT Na live'a niestety nie zdążyłem, ale posłuchałem i, jak zwykle, dobra robota i nic tylko pogratulować ożywczego wpływu na nasz rodzimy dyskurs na temat mediów, kultury i sztuki zwanej skandalicznie masową. Nie mogę się jednak powstrzymać od polemicznego komentarza. Nie po raz pierwszy pada z Twoich, Krzysztofie, ust teza, jakoby dobrze zrobiona adaptacja świata musiała się natychmiastowo i jednoznacznie kojarzyć z jej poprzednimi adaptacjami. Przesłuchałem Twoich materiałów długie godziny i jest to jedna z tych paru tez, z którymi się w żadnym stopniu nie potrafię zgodzić. Chodzi o argumenty w rodzaju "Galadriela nie wygląda jak Galadriela" i pokrewne. Tutaj temat pojawia się w okolicy 3:48:00 i zarzut, skierowany akurat w stronę "The Lord of the Rings: the Rings of P*wer", ma postać w przybliżeniu taką: widoczne są spore podobieństwa między dziełami ilustratorów dzieł Tolkiena i to dobrze; w "Pierścinicach niedowładu" natomiast takiego podobieństwa nie ma, serial miejscami wyraźnie odcina się od tego, co już zaadaptowano w przeszłości, i to źle. Po pierwsze i najważniejsze, kwestia adaptacji. "Pierdzenie w głazy" nie ma miejsca w tym samym uniwersum (właściwie w tym samym wtór-świecie) co filmy Jacksona, ani nawet (tym bardziej?) co powieść Tolkiena. Nie może mieć. Nie jest to moje myślenie życzeniowe w związku z tym, że dzieło Farmazonu jest podłej jakości (przede wszystkim z uwagi na nieumiejętnie napisany scenariusz) i nie chcę go kojarzyć z arcydziełem Profesora. Po prostu te dwie fikcyjne rzeczywistości są ze sobą sprzeczne. I książka, i serial światotworzą, owszem, ale światy odrębne od siebie. Musi tak być, bo te światy mają względem siebe sprzeczną historię, niekompatybilną fabułę. Sauron nie mógł stworzyć Trzech Pierścieni, ale jednocześnie nigdy ich nie tknąć; Harfooci nie mogli pojawić się w Trzeciej Erze i w Drugiej; Gandalf nie mógł przypłynąć statkiem i spaść z nieba. Uważam, że NIE MOŻNA wymagać od dzieła osadzonego w jednym uniwersum (wtór-świecie) spójności z innymi. Nawet, jeśli one wszystkie biorą się u podstaw ze wspólnego wtór-świata-rodzica - dzieł Tolkiena. Bo skoro nie są spójne fabularnie, historycznie, czasem geograficznie, to czemu mają być spójne estetycznie? Czy w takim razie nie jest zasadniejszym wręcz zachęcanie autorów odróżniającego się dzieła do zaznaczenie tego faktu przez prezentację? A jeśli w samych zmianach przy adaptacji jest problem (z czym się kategorycznie nie zgadzam), to mam bardzo złe wieści dla filmów Petera Jacksona, bo one też z książkową wersją Ardy są zwyczajnie niekompatybilne. Patrz: Sauron jako płonąca gałka oczna, że o hobbitowym przeinaczeniu Nazguli na opak nie wspomnę. Argument Twój, Krzysztofie, ma moim zdaniem pełne uzasadnienie w przypadku części jednej serii, np. filmów o Harrym Potterze, które zostały tutaj też przywołane. Tu jest to po prostu niespójność, która może wydać się błaha, ale realnie wpływa na zrozumienie przedstawionego świata przez widzów i, co dalej idzie, na ich wyobrażenie o tym, co może zajść, a co nie może. Elementarny przykład źle prowadzonej narracji. Pełna zgoda z Twoim zdaniem na ten temat. Ale wracając, co jeśli chcę zaadaptować coś, czego wszystkie dotychczasowe adaptacje były podłej jakości? Czy muszę czuć się związany dziełami poprzedników tylko dlatego, że były pierwsze? A może ja jestem zdania (którego przypadkowo jestem w istocie), że filmy Jacksona prezentują mocno zmienioną (miejscami wręcz wypaczoną) wizję opowieści Tolkiena? Może ja się chcę odciąć od niej, bo uważam ją za niewierną? Czy w mojej adaptacji "Władcy Pierścieni" nie mogę dać Gandalfowi niebieskiego kapelusza, co byłoby zgodne z powieścią, bo u Jacksona miał szary? Zaburzę w ten sposób skojarzenie widowni ze znanym im filmem, ale może taki jest mój cel, skoro mój wtór-świat i moja historia będzie o tyle inna - Sam założy Pierścień, Faramir nie będzie go pożądał, Sauron będzie miał fizyczne ciało, Saruman zniszczy Shire, a Tom Bombadil będzie "Tom Bombadil, Tom Bombadil-o!". No i jeszcze uwaga do doboru przykładów. Raz, Alan Lee i John Howe pracowali jako concept designerzy przy filmach Jacksona; to nie są przypadkowi artyści o rozbieżnych wyobrażeniach na temat prac Tolkiena, którzy razem współtworzą jako fandom świat Ardy, tylko współpracownicy przy konkretnej jego adaptacji. Dwa, artystów ilustrujących Tolkiena było wielu, i zalicza się do nich on sam. Nie każdy wie, ale zachowało się sporo ilustracji Profesora, bo lubił i umiał rysować, w tym (co za przypadek) jedna przedstawiająca właśnie omawiane przez Ciebie Minas Tirith. Powiedziałbym, że brakuje tu tej ikoniczności z filmu Jacksona. No i warto zerknąć na starsze adaptacje filmowe Władcy Pierścieni. Raczej nie sądzę, żeby ktokolwiek uznał za zasadne krytykować filmy Jacksona za to, że Boromir ma w nich spodnie. A co się tyczy braku bezpośrednich odniesień wizualnych w "Piętrzeniach Wrażeń" do, nazwijmy to, tradycji jacksonowskiej - otóż takich odniesień jest tyle, na ile mogli sobie legalnie pozwolić. John Howe i Alan Lee brali udział w produkcji i kilka wczesnych koncepcji ich autorstwa znalazło się w serialu, np. wyjątkowo znajomy Balrog z bezużytecznej narracyjnie sceny w Morii. Nie mogli użyć reszty, np. kostiumów Numenorejczyków, ze względu na prawa autorskie dotyczące filmów. Jeszcze co do orłów, już poza tym tematem - skrytykowałeś, Krzysztofie, do znudzenia wypływający zarzut pod tytułem "czemu nie mogli zanieść Pierścienia do Mordoru?", jakoby miał on być motywowany niezrozumieniem Tolkienowskiej metafory. Po pierwsze, stosunek Tolkiena do tego rodzaju metafory i alegorii jest ciekawy i godny doczytania. Po drugie, sam dosłownie chwilę przedtem powiedziałeś, że konwencja fantasy wymaga bezwarunkowo wewnętrznej spójności. Świat, w którym można polecieć na drugi koniec świata, ale nikt tego nie robi bez powodu, nie jest bynajmniej spójny. Gdyby zarzut był zgodny z naszą wiedzą o świecie Śródziemia, realnie przemawiałby przeciwko jakości powieści w tym konkretnym aspekcie i żadna metafora by tego nie usprawiedliwiła. Dzięki Bogu nie jest. Orły są olbrzymie i rzucają się w oczy; Nazgule mogą latać; orły da się zestrzelić; orłów nie da się po prostu "przywołać" (tu niestety filmy, wbrew książce, świadczą przeciw sobie), a już na pewno nie można z nimi się naradzać w Rivendell; umysły orłów wcale nie muszą być odporne na wpływ Pierścienia. To jest, w moim rozumieniu, poprawna odpowiedź na zarzut. A riposta Tolkiena w poleconym filmiku jest owocem zmęczenia i irytacji oraz dowcipem. Mam nadzieję, że uzasadniłem swoje zdanie dość jasno i nie zostanę odebrany jako hejter jakiegoś rodzaju. Przepraszam okropnie za długość, ale tyle wyszło. Jeszcze raz, żeby jednak na koniec wybrzmiało: świetna robota i cieszę się, że ktoś u nas robi to, co Ty. Pozdrawiam!

[@grzegorzsobczak9002]

@@loopmuhzoop Tak wiele słów, a treści tak co kot napłakał. W literaturze, czy ogólnie kulturze mamy coś co nazywamy pierwowzorem, archetypem. Ktoś wymyślił gryfa i każda istota tak wyobrażona będzie gryfem. Jeśli zmienisz jakiś element będzie nie-gryfem albo gryfem po modyfikacjach czyli nieudaną podróbą. Tolkien stworzył określone wyobrażenie Elfów czy Krasnoludów (które wygrało z wyobrażeniami innych autorów. Np "Lyonesse" Jacka Vence) Jackson przedstawił ich wizualizację na ekranie. Wszystko co będzie inne. Będzie "nieprawdziwe". Co więcej, postać czarodzieja, taki jaki pojawia się w kulturze i jaki znasz stworzył T. H. White w "Był sobie raz na zawsze król". Tolkien tworząc Gandalfa powtórzył ten wizerunek. To samo zrobili David Eddings, - Belgarth, "Belgariada", John Moressey - Kedrigern "Kedrigern", J. K. Rowling - Dumbledore "Harry Potter". Nawet Ursula Le Guin - Gad "Ziemiomorze" nie odważyła się zaprzeczyć ustalonemu obrazowi. Gdyby to zrobili ich czarodzieje nie byliby czarodziejami! Zgadzam się co do wolności wyobrażania sobie świata i istot je zamieszkujących. Ale jednocześnie nadajemy im nowe nazwy. Nie twórzmy nowego nazywając to tak jak rzeczy, istoty które znamy, które już "istnieją".

[@loopmuhzoop]

@@grzegorzsobczak9002 Myślę, że nie do końca przemyślałeś to, o czym mówisz. Tolkien jest kategorycznie najgorszym przykładem, który mógłby posłużyć do ilustracji twierdzenia, że archetypy są niezmienne. Elfy Tolkiena są tak skrajnie różne od elfów z folkloru, że wielokrotnie ten temat sam podnosił. A gobliny z czasem zmieniły nazwę, bo Tolkien zdecydował się ukuć własne słowo, zamiast czerpać z folkloru, ale treść "Hobbita" wciąż je pod taką zawiera. Przykład czarodzieja jest kompletnie nietrafiony, bo nawet w przykładach, które podałeś, istnieją czarodzieje niemający n i c wspólnego z Gandalfem, jak choćby sam Harry Potter. Co, Harry nie jest czarodziejem, bo nie ma brody? Proszę Cię. Czarodziej to jest pospolite słowo o szerokim znaczeniu, nikt nie ma na nie monopolu. Archetypy są szerokie, to raz, a dwa - nie są bynajmniej wiążące. A pisanie "Tolkien powtórzył ten wizerunek" jest wprost obraźliwe, biorąc pod uwagę jego twórczą zdolność do zmieniania swoich inspiracji w coś oryginalnego. ...Ale jaki to ma w ogóle związek z moim komentarzem? Nawet nie wspomniałem o archetypach, mówiłem ściśle o zmianach względem pierwowzoru w adaptacjach. Ani ja o archetypie kulturowym nic nie mówiłem, ani Krzysztof. Nie ma czegoś takiego jak archetyp Galadrieli, na litość boską. Twoja odpowiedź byłaby niecelna nawet, gdyby twój argument był słuszny (a uważam, że nie jest). Może nie dostrzegłeś treści w moim komentarzu, boś go po prostu nie przeczytał?

[@grzegorzsobczak9002]

@@loopmuhzoop @loopmuhzoop Powiedz mi jak dużo przeczytałeś książek fantasy? Wydaje się że kręcisz się gdzieś wokół tematu którego całkowicie nie znasz. Najważniejszym czarodziejem u Rowling jest Dumbledore. I to on jest tym ideałem, wzorcem. Wszyscy pozostali czarodzieje to pewna wariacja na temat. Twoje przywołanie młodego Harrego uznam za element humorystyczny. To odnośnie wizerunku czarodzieja w kulturze. Owszem są ustalone przez tradycję, siłę oddziaływania archetypy. Jak można zaprzeczać ich istnieniu??? Nie pisałem że są niezmienne. Napisałem że Tolkien stworzył swój własny wizerunek/archetyp Elfa, Krasnoluda. Powtórzony przez setki pisarzy. I jest on powiedzmy w tej chwili "obowiązujący" gdy chcemy opisać te istoty. Możesz próbować go podważyć. Jak Ci się uda przejdziesz do historii. Tolkien a za nim Jackson stworzyli pewne wyobrażenie/archetyp Elfów, Krasnoludów, śródziemia... Każde inne wyobrażenie będzie niezgodne, "nieprawdziwe". I tu konkretnie nawiązuje do Twojej wypowiedzi jeśli we wcześniejszym tekście nie odnalazłeś istoty . Nie można tworzyć "swojej" wizji (adaptacji) i nazywać tego tak jak już raz wyobrażony, i zakorzeniony w ludzkiej świadomości świat. Koń to koń i nic innego. Albo inaczej. Możesz to zrobić ale albo jesteś geniuszem i uda Ci się go zastąpić, zbudować nowy archetyp, albo co bardziej prawdopodobne zostaniesz zjedzony. I do tego służył argument "jak wyobrażamy sobie czarodzieja". Źaden z pisarzy nie podważył wizji White'a (nie czarodzieja, jego wizerunku!) A gdybyś nieco poczytał to wiedziałbyś dlaczego widzisz go tak, a nie inaczej. Analogiczne wizerunek św. Mikołaja to ten stworzony przez coca-colę. Pepsi usiłuje go podważyć ale nadal ten czerwony będzie tym "prawdziwym" a niebieski chwytem marketingowym. I znów nawiązując do Twojej przydługiej retory. Kto pierwszy ten lepszy. Albo naśladujesz kogoś wielkiego i "jedziesz" na jego sławie, albo przedzierasz się przez krzaki i zbierasz baty.

[@szmon]

Krzysztof dziękuję ci za tego lajwa i najważniejsze Niech żyje jamnik

[@silentnoises]

Streamy o których nie wiedzieliśmy, że ich potrzebujemy. Coś pięknego

[@KrzysztofMMaj]

Będę robić niebawem taki wideoprzewodnik po kanale, bo zauważyłem, że YT w ogóle tego nie ułatwia, żeby znajdować różne formaty

[@_sapphiresoul]

2:03:54 „Czarnoksiężnik z Archipelagu” to była moja lektura w gimnazjum:) I ona umocniła moją miłość do fantasy, chyba jedna z moich ulubionych lektur z całego spisu.

[@SolianaMarindale]

Ogromne dzięki za ten wspaniały live, nie ma dla mnie nic lepszego niż omówienia książek z motywem fantasy ❤️❤️ Ale dziwię się, że nie ma na tablicy "Scholomance"! Krzysztofie, wiele razy wspominałeś i polecałeś. Zastanawiam się też nad "Prawem Milenium" Trudi Canavan, to też bardzo przyjemny czteroksiąg na początek przygody z fantasy.

[@KrzysztofMMaj]

Myśmy tego ABSOLUTNIE nie dokończyli, to wszystko work in progress. Na przykład w ogóle nie zdążyliśmy podyskutować o LeGuin porządnie czy o Robin Hobb albo Patricii McKillip. No i o wspomnianej Novik!

[@SolianaMarindale]

@@KrzysztofMMaj W ogóle to na przyszły live fantastyczny chciałabym zaproponować animkę "Shinsekai Yori" - występuje tam u gatunku ludzkiego psychokineza, która w fabule jest niesamowicie rozwinięta w motyw fantasy a potem trochę science-fiction. Ogólnie produkcja jest na podstawie nowelki, tłumaczonej na polski przez fana, jest teraz dostępna i w pdf, i na czytniki, bardzo wierna; piękna muzyka, mnóóóstwo odniesień popularnonaukowych, a co mi się niesamowie podobało, geografia Japonii jest bardzo wiernie oddana, na tyle że można wodzić palcem po mapie razem z postępem fabuły. Jeśli tylko uda mi się być na live'ie to koniecznie przypomnę, bo cały czas jestem pod ogromnym wrażeniem tej nowelki/anime.

[@adamdz3747]

2:45:00 o matko....ta muzyka z Wiedźmina 1 To jest moment, w którym aż mi łzy nostalgii napłynęły do oczu. Jest to dosłownie pierwszy soundtrack, który słuchałem poza grą, często do snu.

[@KrzysztofMMaj]

Jeden z i moich ukochanych! muzyka z pierwszego Wiedźmina bardzo niedoceniana

[@blllklbn4055]

Oj tak. Muzyka z pierwszego Wiedzmina jest znakomita. Dla mnie top 3 wśród wszystkich growych soundtracków. Osobiście uważam, że muzyka z trójki jest za to zbyt mocno przehajpowana, i pozycjonuje ją daleko w tyle za jedynką .(zreszta w trójce jest masa zapożyczeń i nowych aranzacji istniejących już utworów, i oczywiście motywu głównego z W1)

[@inkwizytorg4607]

Super się tego słucha, tym bardziej że serie Petera Bretta i Sandersona są mi znane a pojawiło się też parę pozycji na które warto zwrócić uwagę 💪

[@KrzysztofMMaj]

A jak oceniasz nową serię Bretta w uniwersum demonicznym? Jak dla mnie straszna szkoda, że Fabryka rozdziela te tomy, mocno to wpływa na mój odbiór

[@jurkiewka13]

Ten stream sprawił, że poczułam się jak w domu, z ludźmi, którzy podzielają moją miłość do fantasy. Dziękuję za to i proszę o wiele, wiele więcej fantasy! ❤ Byłam bardzo zaskoczona, jak wiele pozycji na tej tablicy jest mi znanych i raczej nie wiele mam do nadrobienia. Hmm nie wiele… muszę wrócić do Malazanu, bo się odbiłam po pierwszym tomie, to dobry rok zejdzie… a teraz mam na tapecie 4 tom Koła czasu, więc nie prędko to nastąpi 😂 Wreszcie ktoś docenił „Czarnego Maga” Canavan. Czytałam to jako dzieciak i byłam zachwycona, do dziś stoi na półce. „Opowieści z meekhańskiego pogranicza” to coś absolutnie cudownego, czekam na kolejne książki w uniwersum. No i Sanderson, i Abercrombie, uwielbiam. Jeśli ktoś szuka lekkiego fantasy, z masą humoru, z najpotężniejszym magiem i rubasznym krasnoludem, który się z niego nabija, to polecam „Tropiciela” Małgorzaty Lisińskiej. W kolejnych tomach jest jeszcze lepiej. Autorka robi dekonstrukcję baśni, wzorem Sapkowskiego, ale podchodzi do tematu na wesoło.

[@KrzysztofMMaj]

To już stały cykl na kanale, więc będzie wracać na pewno ja też jestem uradowany tym, jak wiele osób podziela mą miłość do fantastyki, cieszę się przeogromnie, że jest na to teraZ przestrzeń na kanale, bo to zależało wyłącznie od jej przyjęcia! Ja mam odważny plan nadrobienia i Malazanu, i Koła czasu, ale już wiem, że nie dam rady teraz, choć chciałem bardzo, bo muszę napisać 3 teksty naukowe do października

[@dawidgaszynski2417]

Jeju, na nic nie będę w tym roku tak czekał, jak na rozmowę z Wegnerem. Zakochałem się w Meekhanie od pierwszego rozdzialu

[@Grunonovitch]

Cieszę się, że kolejny odcinek ujrzał światło dzienne, świetna seria (choć ten odcinek dopiero zacząłem, bo co to jest 75 minut :D)! Odniosłem wrażenie, że realizm magiczny został potraktowany trochę z buta, nie przymierzając jak fantasy przez polskich enjoyerów kultury wysokiej. Wg mnie od fantasy różni się po pierwsze związkiem że światem rzeczywistym (wspomniane rozróżnienie fantasy/fantastyczność), oraz stosunkiem realizmu do elementów fantastycznych. Z tych względów myślę, że jeśli mielibyśmy porównywać realizm magiczny do innych gatunków, to bliżej niż do fantasy byłoby mu do niektórych mitów czy... horrorów Stephena Kinga, gdzie czasami nadprzyrodzone jest tylko - lub aż - przyprawą do realistycznego świata przedstawionego. Drugą rzeczą, do której chce się odnieść i która pojawiła się w przeciągu tej ponad godziny, która przesłuchałem, to "Kroniki Amberu" Zelaznego. Fantasy czytam okazjonalnie, więc nie mam może tak licznych odniesień, ale w tym gatunku jest to książka (ksiazki?), która zrobiła na mnie największe wrażenie. Traktuję ją jako całość, bo w takiej formie ją zdobyłem w bibliotece, a nad sequelem o innym głównym bohaterze wolałbym spuścić zasłonę milczenia. Zgodzę się, że pierwszą księgę/opowiadanie czyta się tak sobie, jakieś luki w narracji, przeskoki czasowe i fabularne. Bez szału, myślałem, aż z każdą kolejną "kroniką" świat nabierał kształtów, rozwiewał wątpliwości i wypełniał fabułę, aż ostatecznie ten cykl mnie zachwycił. Nieoczywisty sposób przemieszczania się pomiędzy światami, dworskie intrygi, magiczna talia, technologia, która dla postaci z "średniowiecznego" świata jest bardziej jako bajer niż game-changer... Jesli ktoś gdzieś natrafi, to gorąco polecam :)

[@KrzysztofMMaj]

Nad realizmem magicznym (albo jak ja wolę go nazywać: fantastycznym) siądziemy osobno, bo to rzecz obejmująca wielu autorów wbrew pozorom, także mniej znanych jak Mervyn Peake, Jonathan Caroll czy John Crowley

[@Grunonovitch]

W kwestiach gatunkowych jeszcze mnie naszła taka refleksja w kontekście bajek podczas słuchania kolejnej z dziećmi. Otóż, wedle opisu cytowanego na live, jedną z głównych cech fantasy jest spójność świata, a co za tym idzie jego wewnętrzna logika i możliwość wytłumaczenia go czytelnikowi. W bajkach wylatuje to przez okno i nikt za tym nie tęskni. Wszystko jest poddane prymatowi opowieści. Fabuła jest najważniejsza, nawet jeżeli nie ma spójności czy sensu. Gdzie się działo: "za górami, za lasami", kiedy: "dawno, dawno temu", jakim cudem Calineczka mogła być narzeczoną miedzygatunkowej plejady postaci począwszy, co się działo w geopolityce świata śpiącej królewny, gdy całe królestwo zasnęło na lata, dlaczego zła królowa była tak tragicznie nieskuteczna przy próbach zabójstwa Śnieżki (gorset jako metoda morderstwa wymyka się wyobraźni nawet twórcom Hitmana jak mniemam), itd. Bajka trochę jak opowieści gawędziarza, któremu nikt nie wierzy, ale którego przyjemnie się słucha. A analizy Alt Shift X ostatnich sezonów Gry o tron oglądało się lepiej niż sam serial ;)

[@krzysztofturski9070]

Z moim Władcą z tym wlaśnie „jedynym kanonicznym" tłumaczeniem p. Marii, a którego dostalem w prezencie pod choinkę, malem akurat pecha. Otóż w moim 2 tomie nie bylo opisu walki Gandalfa z Balrogiem po tym spadnieciu z nim w czeluść Morii. Zamiast tego miałem powtórzony drugi raz rozdział w którym Merry i Pippin spotykają enta w Fangormie. Pamiętam swoja frustracje bo gnębiła mnie ciekawość co w tej Morii tam potem sie działo. Aż w końcu ktosnie pomnę już kto, podpowiedział mi genialny pomysł, aby iść biblioteki i sobie wypozyczyć stamtąd Dwie Wieze i sobie doczytać. Oczywiście natychmiast tak zrobiłem. Echh. :) Pzdr.

[@nannull4851]

Aaa, czyli te stare, z tłumaczeniem jeszcze z 1961 konsultowane z samym Tolkienem i tytułem I tomu "Wyprawa". Znam je, to było pierwsze wydanie "WP" z jakim miałem styczność. Polecił mi je mój nieżyjący już kolega. Zresztą, dzięki niemu znam też Asimova, Lema, Zajdla czy Nienackiego i jego "Wielki las", który polecam. Co prawda jest to obyczajówka, ale jest element dark fantasy: tytułowy las znienawidzony przez okolicznych mieszkańców, który jest, de facto, ucieleśnieniem zła tkwiącego w nich.

[@freebsd89]

Oj czeka ten live na przesłuchanie w kolejce. Na ten moment za to mogę się podzielić swoim dzięki bratu odkryciem roku jeśli chodzi o fantastykę, a konkretnie fantasy. Mianowicie „Wampirze Cesarstwo”

[@KrzysztofMMaj]

No właśnie ja nie sięgałem Z UWAGI na zajechane przez kulturę wampiry. Mówisz, że jednak warto? A JEST MAGIA?

[@freebsd89]

​@@KrzysztofMMaj śmiało polecam, czyta się lekko chociaż to tęgie tomiska, szczerze mówiąc dawno nic tak dobrego nie czytałem, a czytam w miarę regularnie. No ale gusta są różne, więc kilka uwag dlaczego tak, może kogoś zainteresują :). A tak, motyw wampirzy tak już przemielony, że trudno być oryginalnym i autor też na tę oryginalność się nie sili nadmiernie. Ale nie jest przy tym nużący. Tak, wiemy że to już gdzieś było, nawet nie musimy długo się zastanawiać gdzie :D. Ale jak to Sapek odparł Beresiowi, wszystko już kiedyś ktoś gdzieś powiedział. Autor do narracji i świata wplótł nieco wykoślawioną wizję religii chrześcijańskiej i zaprzągł ją do walki z umarłymi. Jak nie przepadam za wątkami religijnymi w fantastyce i ogólnie jestem niezbyt przychylnie nastawiony do religii, to również i ten element nie dusi i nie irytuje nadmiernie. Zresztą główny bohater w większości pełen cynizmu i rozczarowania dobitnie daje znać co myśli o nadmiernym zaufaniu w wierzenia w boga który gdzieś tam wszystkim z góry kieruje ;). A czy jest magia? A tak jest, zwana w polskim tłumaczeniu "magyą" ale nie w rozumieniu ultra klasycznym, tj magów rzucających ognistymi kulami. Ale elementów nadprzyrodzonych nie brakuje. Ciekawy sposób narracji, gdzie dwójka bohaterów prowadzi rozmowę, coś na kształt przesłuchania i wraca wspomnieniami do przeszłości. Początkowo nie byłem do tego przekonany, ale z czasem w ogóle to nie przeszkadzało, bo akcja dalej jakby toczy się "tu i teraz". A stanowi urozmaicenie w sposobie przedstawiania historii. No i ciekawa jest sama dyskusja i wymiana złośliwości, a przy tym rysująca się nić porozumienia pomiędzy więźniem i przesłuchującym. Do tego całość skąpana w dojmującej atmosferze beznadziei, która jednak nie przytłacza. Bo w bohaterach, mimo że ciężko doświadczanych przez los, jest jakaś siła i determinacja. I to jest w pewien sposób budujące. Fakt, bezmiar okrucieństw, wręcz groteskowy. Ale tutaj znów jest on aż tak groteskowy miejscami, że nie jest męczący, a też autor nadmiernymi opisami nie epatuje. W tle przewija się tragiczna historia, która ukształtowała głównego bohatera, a pewnie niejeden uronił łezkę na koniec pierwszego tomu. Ale przy tych "wszystkich karach które idą" na głównego bohatera, cały czas jest ten przekaz, że w coś warto wierzyć i jest ten promyk nadziei. Wszystko doprawione frankonizmami, dodają trochę smaczka, chociaż początkowo wydawały się udziwnieniem. Dużo się dzieje, dużo akcji. Początek nieco horrorowaty. Na pewno nie można powiedzieć, że jest to książka przegadana. Druga część trochę już powtarzająca schematy z pierwszej części, tu przydałoby mi się nieco może zmienić to i owo. Ale mam jeszcze połowę tego drugiego tomu (historia nie kończy się docelowo na tym drugim), więc zobaczę jak to się potoczy dalej. "Nie było jednak dziedziny, w której błyszczałbym ot tak, od razu. Jedyne, w czym byłem naprawdę dobry w całym swoim życiu, to tępy upór, który nie pozwalał mi zrezygnować. • To prawda, de León. Jesteś piekielnie uparty. • Nie lubię przegrywać. • Widzę, że odpowiada ci grzech pychy. • A wiesz, nigdy tego nie rozumiałem: co złego jest w byciu dumnym? Ciężko pracujesz, żeby osiągnąć mistrzostwo w czymś, w czym nie jesteś dobry z racji samego urodzenia, więc, do diabła ciężkiego, masz pełne prawo odczuwać dumę z tego powodu. Rezygnacja w pół drogi da ci tylko jedno: świadomość, że nie dokończyłeś dzieła. Gabriel pokręcił głową. • Tylko w bajkach jedno zaklęcie albo pocałunek księcia załatwia sprawę. Tylko w książkach byle szczawik może złapać za miecz i władać nim jak urodzony szermierz. […] Jest tylko jedna rzecz gorsza niż bycie ostatnim na mecie: niestawienie się na starcie wyścigu. A ja serdecznie pierdolę bycie ostatnim."

[@KrzysztofMMaj]

@@freebsd89 niewiarygodnie szanuję za tak uargumentowane zdanie. Teraz sięgnę po tę serię.

[@AquinasHool]

Stream oglądałem post factum stąd jeden komentarz do 4 godzin nagrania. Primo, 2:32:21 "Smartfon jest Generatorem..." Ekosystemu. Cudownej. Krainy. 😉 Secundo. Z gier w Śródziemiu musi się znaleźć miejsce na najlepszy mod do Medieval II Total War czyli Third Age Total War wraz z submodami Divide and Conquer i Massive Overhaul Submod. Tertio. W pełni rozumiem skąd skupienie na estetycznym kategoryzowaniu fantasy. Niemniej co sądzisz o podziale w którym skupiamy się bardziej na narracji świata? Wtedy fantasy przedstawia walkę dobra ze złem (kiedy np. SF konfrontację z nieznanym). Idąc dalej: - High Fantasy przedstawia tolkienowską, heroiczną wizję tej walki - Low Fantasy postmodernistyczną, szarą lub wręcz zdekonstuowaną - Dark Fantasy z kolei taką w której... nie ma ani dobra ani nadziei. Mówiąc fandomem WH 40k: "there are no good guys". Wtedy możemy mieć np. setting w kosmosie i z blasterami w którym mamy high fantasy (stara trylogia Star Wars). Oczywiście dalej możemy łączyć setting z narracją i wtedy Steampunk to fantasy w którym walka dobra ze złem rozgrywa się w ramach rozstrzygnięcia kwestii robotniczej czy zagadnienia kolonializmu (Carnival Row).

[@sarapietrzak9812]

Dziękuję ❤ to jest wspaniałe 🥹

[@KrzysztofMMaj]

Cudownie to czytać!!! Kącik fantastyczny będzie wracać regularnie, w sierpniu nawet dwukrotnie

[@NadiaLevi]

FRIEREN MENTIONED - NIECH BĘDZIE CHWAŁA!

[@KrzysztofMMaj]

Musiało być!!!

[@MateuszPetkiewicz]

Legend 1985 też nie znałem do niedawna, ale ogląda się to z podobną nostalgią jak Neverending Story. Nadrób jak będziesz miał czas :) Ladyhawke z takich staroci też bym dorzucił. Ależ to było dobre~! Dzięki Krzysztof! Niezłe drzewko wyszło :) Czekam na pogaduchy o Panie Lodowego Ogrodu

[@Stawitz]

Ależ masa ciekawych dyskusji i poleceń, żałuję, że nie mogłem uczestniczyć na żywo. Mam nadzieję, że jeszcze będziesz na live'ach rozwijał niektóre tematy, np. zaciekawiła mnie tak jednoznaczna klasyfikacja steampunka jako fantasy. Zawsze traktowałem to jako nurt między fantasy a sci-fi (albo sci-fantasy - świetny termin, który tu poznałem), a poszczególne dzieła na spektrum pomiędzy tymi gatunkami, w zależności od tego czy nacisk jest bardziej na magię czy na wynalazki. Kryterium czasowe (przeszłość dla fantasy, przyszłość dla sci-fi) nigdy mnie specjalnie nie przekonywało ze względu na wielość dzieł wymykających się takiej klasyfikacji i oś magia-technologia wydaje mi się, że jest bardziej uniwersalna (nawet, jeśli mówimy o technologii historycznie alternatywnej lub takiej, która nie ma prawa działać w naszym świecie - w większości sci-fi też tak jest :) ). I jeszcze mała ciekawostka - czytałem to omnibusowe Ziemiomorze kilka miesięcy temu, pochłonąłem Czarnoksiężnika z Archipelagu i w kolejnych częściach sam zauważyłem, że coś jest nie tak ze stylem, miałem wrażenie, że pojawiają się błędy tłumaczeniowe i ogólnie - czegoś brakuje. Potem zobaczyłem, że tłumacz się zmienił i stwierdziłem, że Barańczak pasuje mi znacznie bardziej do leniwego tempa i klimatu Ziemiomorza. Także jak widać, nawet w preferencjach tłumaczenia można mieć różne gusta

[@KrzysztofMMaj]

Ja też się bardzo zdziwiłem, jak zobaczyłem, że taka Natalia Lemann kwalifikuje steampink bez wahania jako historię alternatywną z kolei. Dlatego wolę osobiście kryteria estetyczne, są po prostu dogodniejsze i łatwiejsze!

[@MartynaZajączkowska]

1:35:47 kiedy wydawnictwa w końcu to zrozumieją. NIKT nie lubi rodzynek w serniku i NIKT nie lubi okładek filmowych!!1

[@grzegorzsobczak9002]

Jeśli chodzi o komiks to najważniejszy jest "Szninkiel" Rosińskiego i Van Hammea. Cała reszta tylko poniżej!

[@Zielu666]

Jak ma być Tolkiem to i Rysław!

[@heerekhmansfed9237]

Ale to jest czadowa seria. Po pierwszej części przeczytałem 7 książek z poleconych. Teraz mam ich do przeczytania ze 40 :-)

[@MrCCCOMBO]

masz prawo do swojego złego zdania król artur legenda miecza to wyborne dzieło

[@KrzysztofMMaj]

Ale wiesz, wybitny być może, ale ani toto fantasy, ani zajmujące dla mnie (gdyż nużące).

[@willos47]

Świetna była gra LOTR Return od The King. Świetna zabawa EA ofc

[@TymoteuszMasłyk]

Według mnie było by lepiej zrobić osobną playlistę na te streamy:)

[@KrzysztofMMaj]

Jest ten problem, że ta playlista osobna zniknie wtedy z głównej strony. Bo oczywiście, że jest limit playlist

@@KrzysztofMMajno KZbin!

[@toomex91]

Krzysztof co do wiersza w przekładzie Gumkowskiego. Potrzebuję odpowiedzi. I pytam tu autentycznie, mnie nikt nie katował poezją na studiach, stąd chciałbym byś rzucił nieco światła na te argumenty, które podałeś. Równa liczba sylab Znalazłem zapis tego wiersza Gumkowskiego i policzyłem. Jest 15 sylab w każdym wersie, poza 6-ym i 7-mym gdzie jest po 17. U Skibniewskiej jest: 15, 15, 14, 13, 11, 16, 14, 11. Patrząc na te liczby to Skibniewska wydaje się mniej konsekwentna. Czy te 15 to jakaś nienaturalna liczba? Czy podział wersu w zapisie jest inny niż widzimy na pierwszy rzut oka? Czy chodzi o brak tej charakterystycznej pauzy w środku wersu? Patrząc na oryginał to tam też liczba sylab nie jest równa, chyba, że poezja angielska jest jakaś inna pod tym względem. (Albo ja nie umiem liczyć sylab) Mamy 11 na wers, ale w 3-cim - 8, w 4-tym - 9 a w 7-mym - 13. Równa liczba akcentów Tutaj oddaję pole, bo przyznam, że w analizy akcentów nigdy nie miałem w szkole :/… Czy chodzi o jeden akcent na słowo? Częstochowskie rymy Czy jest jakiś spis rymów częstochowskich? Czy rym banalny to kategoria subiektywna i kiedy "czujemy" że jest zbyt powszechny to jest częstochowski? Jeszcze pytanie o zestroje akcentowe. Mówisz że są charakterystyczne dla satyrycznych wierszy. W jakim polskim wierszu są zestroje typowe dla poważnych i wzniosłych tematów? Wiersze brałem dla odniesienia z wikicytatów, daruj, nie znalazłem lepszego źródła: pl.wikiquote.org/wiki/Wiersz_o_Pier%C5%9Bcieniu Oryginał Three Rings for the Elven-kings under the sky, 11 Seven for the Dwarf-lords in their halls of stone, 11 Nine for Mortal Men doomed to die, 8 (9?) One for the Dark Lord on his dark throne 9 In the Land of Mordor where the Shadows lie. 11 One Ring to rule them all, One Ring to find them, 11 One Ring to bring them all and in the darkness bind them 13 In the Land of Mordor where the Shadows lie. 11 Gumkowski Dla elfich władców pod niebem jasnym Trzy są Pierścienie, 15 Dla krasnoludzkich podziemnych królów Pierścieni Siedem, 15 Dziewięć dla ludzi - tych ostatecznym śmierć przeznaczeniem, 15 Dla Władcy Mroku na czarnym tronie jest Pierścień Jeden 15 W Krainie Mordor, gdzie wiecznej nocy zaległy cienie. 15 Pierścień Jedyny, by władać wszystkimi, czarem je opętać, 17 Pierścień Jedyny, by wszystkie zgromadzić i w ciemnościach spętać 17 W Krainie Mordor, gdzie wiecznej nocy zaległy cienie. 15 Skibniewska Trzy Pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem, 15 Siedem dla władców krasnali w ich kamiennych pałacach,15 Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych, 14 Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie 13 W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie, 11 Jeden, by wszystkimi rządzić, Jeden, by wszystkie odnaleźć, 16 Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać 14 W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie. 11

[@TheStrongestLaPaz]

Obejrzalem dwie transmisje, ciekawe czekam na kolejne z tego segmentu. Osobiscie czekam na cyberpunk lub SF, poniewaz duzo czytam z tego zakresu.

[@KrzysztofMMaj]

Będzie na pewno!

[@adamkjp17]

3:42:00 niee, ta gra o tron to nie "bieda civka", to jest gra planszowa zaadaptowana na komputer. Tzn ok, ta gra na komputer nie porywa, ale sama gra planszowa jest wspaniała, to jest trochę jak ryzyko/diplomacy, tylko trochę bardziej rozbudowane i twórcy w instrukcji jasno zachęcają graczy do knucia, zawiązywania sojuszy i dokonywania zdrad. Świetna zabawa na 4-7 godzin, nawet najlepsze przyjaźnie i najsilniejsze związki nie mają szansy przetrwać jeśli jedna osoba będzie grać Greyjoyami a druga Lannisterami

[@KrzysztofMMaj]

Nie wiedziałem tego!

[@pralinka6580]

"Silmarillion" jako zwykła książka? Ja tak zrobiłam i byłam tak zachwycona, że pobiegłam do księgarni i to była pierwsza książka, którą kupiłam na własność, bo czytałam tylko książki z biblioteki ^^ Inna sprawa, że później już nigdy nie wrócilam. Ale musiałam mieć swoją :D Moja pierwsza książka fantasy? "Korona z jelenich rogów" Andre Norton, któryś tom z kolei ze Świata Czarownic. Tylko, że prawdopodobnie teraz by to tak nie wyglądało, bo zaczynałam w czasach przedinternetowych ^^ (rocznik 86)

[@KrzysztofMMaj]

Oooooo, Andre Norton ❤️❤️❤️ za Silma w pierwszej kolejności podziwiam, choć z drugiej strony dla mnie to zawsze była po prostu mitografia i tak to czytałem (bo główny zarzut jest właśnie do tego, że się ciężko czyta jako powieść, z czym się w ogóle nie zgadzam nawiasem, bo Guy Gavriel Kay naprawdę się przyłożył do szlifow fabularnych z Christopherem Tolkienem)

[@pralinka6580]

@@KrzysztofMMaj Pierwsza kupiona, ale nie pierwsza przeczytana :) W okresie podstawówkowo - gimnazjalnym uważałam, że po co kupować książki skoro są biblioteki :) Ale Sil musiałam mieć na półce własne :D Z drugiej strony nie wciągnął mnie zupełnie Harry Potter jak się pojawił (a później już nie próbowałam), może dlatego że od 5 klasy podstawówki siedziałam w klasyce. Świat Czarownic, Jeźdźcy Smoków, Kainy... Na bibliotekę szkolną obraziłam się w drugiej klasie podstawówki bo mi pani nie chciała pożyczyć czwartego tomu Ani z Zielonego Wzgórza, więc trafiłam do Biblioteki Miejskiej (a jestem z małego/średniego0 miasta), a i tam korzystałam z wypożyczalni dla dorosłych na kartę mamy bo byłam jakieś 3 lata za młoda żeby móc mieć własne konto nie dla dzieci (ofc za pisemną zgodą mamy).

[@grzegorzsobczak9002]

Magic punk "Córka żelaznego smoka" Michaela Swanwicka "Wiatrogon areonauty" Jim Butcher

[@ladymadder]

Widzę, że ja całe życie inaczej definiowałam high fantasy. Dla mnie to były powieści charakteryzujące się bardzo dopracowanym światem, jak historią wymyśloną tysiące lat w przeszłości, językami wymyślonymi na potrzeby tego konkretnego świata itd. Low fantasy z kolei było dla mnie skrajnym przeciwieństwem, czyli rzeczy się dzieją, jest przygoda, ale nie zastanawiajmy się za bardzo nad światem przedstawionym, bo nie ma on dużego sensu ;)

[@KrzysztofMMaj]

Bo to też całkowicie uprawnione. W opisie naukowym jednak trzeba z tego zrezygnować, bo to podział wartościujący (a te zawsze są subiektywne) ale na potrzeby czytelnicze czy fanowskie całkowicie git

[@ladymadder]

@@KrzysztofMMaj myślę, że przy Sandersonie można dodać, że część jego serii - niby osobnych - dzieje się w tej samej rzeczywistości w tzn. cosmere. Fabuły serii dzieją się na różnych planetach tego świata, ale jest kilku bohaterów, którzy między tymi światami przechodzą i prędzej czy później pojawiają się w każdej z serii. Jest nawet spis, jak te serie czytać, żeby uzyskać pełny obraz comere. Co ciekawe, w skład cosmere wchodzi właśnie cały cykl "Z mgły zrodzonego" i "Archiwum".

[@DarknessSwordmaster]

Z Sandersona polecam przeczytać Elantris :)

[@grzegorzsobczak9002]

High fantasy to przede wszystkim piękny język i patos.

[@KrzysztofMMaj]

Tak! To może być też powód częstego używania określenia „fantastyka wysokoartystyczna” w stosunku np. do Tolkiena czy McKillip.

[@mateuszherman8667]

Polecajka: Seria "Drużyna do zadań specjalnych" Marcina Mortki

[@KrzysztofMMaj]

Marcin Mortka przede mną wciąż, a słyszę wciąż o nim dużo dobrego

[@Damtan]

Co do silmarilionu to na YT jest chyba w ok 60 partach audiobook. Oraz no w 2 takich bardzo długich. Ten w 15-30min partach idealny do sluchania. ❤

[@lise7170]

S-F to John Carter/księzniczka Marsa i inne Borroughsa jeszcze, oczywiście SW bo Space Opera to też S-F a że SW to w 90% Fantasy tego nie zmienia :) Kroniki Riddicka(pozostałe filmy o nim już nie) i Flash Gordon.

[@KrzysztofMMaj]

O tak!!! będzie trzeba o tym WSZYSTKIM sobie porozmawiać!

[@adamdz3747]

Trudi Canavan i jej serie o magach to coś wspaniałego. W końcu mamy system magii, wiemy dlaczego to działa, jak działa a nie jak w Potterze, słówka po łacinie i super xd Trochę gorzej z wątkami miłosnymi ale też nie jest tragicznie.

[@KrzysztofMMaj]

No i Akkarin ŚWIETNIE napisana postać.

[@marekpasternak5652]

22:00 Do czego to doszło że nie ma nic o fantastyce w takim słowniku.

[@KrzysztofMMaj]

To jest kompromitacja i dowód uprzedzeń polskich literaturtoznawców niestety

[@KubaWdowiak]

Pieśń lodu i ognia zacząłem czytać w lutym tego roku i niestety nowe wydanie zostało zapowiedziane już po kupieniu przeze mnie pierwszych tomów w okładkach filmowych. Ja ogólnie nie lubię czytać e booków bo wolę mieć fizycznie książkę w rękach. No cóż bywa może kiedyś kupię jak wyjedzie całość, a serialowe wydania schowam głęboko. Musiałem się wygadać bo się rozjamniczyłem Ale najwyżniejsze, że zawartość jest rewelacyjna co w jakimś stopniu rekompensuje mi te słabe okładki

[@KrzysztofMMaj]

Pech straszny ale pocieszę Cię, że ja już byłem BARDZO blisko. I z ledwością się powstrzymałem...

[@KubaWdowiak]

@@KrzysztofMMaj mimo wszystko nie żałuję kupienia bo R. R. Martin oczarował mnie tak jak Sapkowski swoim Wiedźminem rok temu

[@freebsd89]

PLiO to literatura najwyższej próby to nie ma się co dziwić. A o które wydanie ci chodzi? To polskie które teraz wychodzi od Zysk i Ska w twardej? Czy o to co Martin ostatnio zapowiadał ale to chyba na ten moment tylko eng? Jeśli chodzi o to pierwsze, to kupuję go, bo sukcesywnie wychodzi. A też mi te okładki serialowe nie do końca podchodziły. Bo do tej pory nie miałem książkowego wydania chociaż kilka razy w życiu czytałem całość to tylko eBooki. To wydanie nowe w USA piękne.

[@KubaWdowiak]

@@freebsd89 chodzi o to w twardej okładce co wychodzi aktualnie. I one są piękne, a te serialowe eh

[@Wolfed9228]

O jest czyli jest dla mnie nadzieja. Czarnoksiężnik z archipelagu był super, ale zmęczył mnie na tyle, że porzuciłem Ziemiomorze, a tu się dowiaduje, że dalej jest lepiej?

[@KrzysztofMMaj]

TAK. I to zdecydowanie moim zdaniem. Najdalszy brzeg jest genialny

[@tomaszkocot4380]

Słucham po kilku dniach i pytam się gdzie "Nieśmiertelny" i "Zaklęta w sokoła" w polecajkach? Plus chyba trzeba by usunąć Last Dragon, to bijatyka :) Ale generalnie to live jak zwykle w pytę, lista "to read" poszerza się nieustannie.

[@mlchawysocki5074]

Słyszałem, że high fantasy to świat u którego podstaw funkcjonowania wpleciona jest magia. Do tego stopnia, że nie można jej pominąć bez zniszczenia go. Analogicznie z low fantasy można wyeliminować magię bez większej szkody dla historii czy fundamentów uniwersum.

[@KrzysztofMMaj]

Problem w tym, że u podstaw każdego fantasy powinna być magia. Dlatego ja podchodzę dość swobodnie do tej kategorii

[@mlchawysocki5074]

To nie musi mieć sensu żeby było zabawne. Jak z tym eksperymentem myślowym czy życie na Ziemi przetrwałoby gdyby zabrać światło czy tlen. Odpowiedź brzmi tak, nie w takiej formie jak obecnie ale archeobakterie czy bakterie beztlenowe żyją bez tlenu czy fotosyntezy. Czy Świat Dysku przetrwałby bez magii - nie rozpadłby się. Dlatego to takie śmieszne, bo Świat Dysku według tej definicji to high fantasy w najczystszej postaci.😂

[@nannull4851]

Łoziński nie miał problemu konkurować ze Skibniewską

[@ewabrzakaa6395]

spotkałam się z kategorią "gaslit fantasy" jako odnoszącą się do światów bazujących na magi-technologi, (jak Eberron, chęści Golarion) w której magiczna energia jest chęścią światotwórstwa która jest tylko zaaplikowana w postępujące metody, podczas gdy steampunk udaje że świat działa na technologi poddanej jakiejś tajemniczej alternatywnej technologicznej rewolucji. [to rozróźnienie powoduje dlaczego steampunk bywa kategoryzowany jako science-fiction]

[@KrzysztofMMaj]

Ciekawe, to by wiele wyjaśniało

[@zbigniewdoczan5916]

Czy ktoś oprócz Andrzeja Sapkowskiego i mnie jest zachwycony ,,Kronikami Thomasa Covenanta Niedowiarka" Stephena R. Donaldsona?

[@artursadowski7447]

A ja jako 47 letni dziaders, dziękuję:)))

[@KrzysztofMMaj]

Nie strasz, ja będę mieć tyle za mniej niż dekadę i nie będę się uważać za dziadersa i też nie powinieneś!!!

[@JakubOlfier]

Ziemiomorze od Ursuli Le Guin tylko w pełnym jednotomowym. Tylko polecam wersję na e-booka, bo ciężko się to inaczej czyta ale na półkę zajebiste. 😀

[@grzegorzsobczak9002]

Pani Le Guin dała Ci tę książkę że piszesz OD ?

[@patrick9493]

Ja też do tej pory high i low fantasy rozróżniałem po podejściu do magii. Jeżeli magii jest dużo, każdy może nauczyć się czarować itd, to jest high fantasy, a jeżeli jest 3 czarodziejów w kraju, ludzie patrzą podejrzliwie i wyzywają ich od szczepieńców, to jest low fantasy. :P to by było smutne jakby low było jedynie określeniem wartościującym.

[@Deathleaper]

Krzysztof! O ile to przeczytasz (a minęło kawał czasu od publikacji )to śpieszę z pewnym sprostowaniem. Na streamie padł setting do DnD czyli Eberron który został zaklasyfikowany jako Magic Punk. I rozumiem, że klasyfikujemy te gatunki stylistycznie ALE tu jest moje ale :D Generalnie imho jest to Cyberpunk przepisany na świat fantasy. Mamy korporacje które rządzą państwami, mamy wojnę atomową, mamy monopol korporacji na technologie, mamy problem migracyjny, mamy problem androidów które zostały stworzone jako maszyny do wojny a teraz musza się odnaleźć w normalnej, postwojennej rzeczywistości. Oczywiście reszta mieszkańców ich nienawidzi. Nawet jest coś pokroju wszczepek (aczkolwiek to już raczej moja nadinterpretacja). Nie wiem czy to cokolwiek wniesie, ale chciałbym żeby zostało zaznaczone to że Eberron może wygląda jak fantasy ale porusza totalnie inną problematykę.

[@KrzysztofMMaj]

Dobrze, że to prostujesz - wydaje mi się, że to są na tyle nowe i eksperymentalne nurty, że musi być jakiś obszar niepewności!

[@anariondanumenor9675]

Krzysztofie, skąd info, że Abercrombie to ulubiony pisarz Sapka?

[@KrzysztofMMaj]

Wywiad z Beresiem pt. Historia i fantastyka. No i w w innych wywiadach też do tego nawiązywał, na konwentach też często mówił

[@uscher]

Osobiście spotkałxm się z takim podziałem, że low fantasy to nasz świat (Ziemia) z addonami, a high fantasy to zupełnie inny świat, inna planeta itd.

[@OffTeon]

Mam pytanie, ponieważ kiedyś w jakichś filmach wspominałeś o swoim kursie, był bodajże związany ze światotwórstwem, który linkowałeś w opisie, lecz nie mogę tego teraz znaleźć. Czy coś takiego jeszcze istnieje?

[@KrzysztofMMaj]

Jest podlinkowany na mapie myśli już na stałe!

[@OffTeon]

@@KrzysztofMMaj Przepięknie dziękuję!

[@ProjectGeekPL]

Czaropis powinieneś poznać - nie jest to może top techniczny, ale jest o magu dyslektyku, a system magii wymaga pisania. Tyle, żeby nie spoilerować.

[@Maxi4566]

WHERE Brian McClellan i jego magowie prochowi? Trylogia Magów Prochowych i Bogowie Krwi i Prochu?

[@KrzysztofMMaj]

Wrócimy do tego, jest duży wątek fantasy postindustrialnej do ogarnięcia

[@ptys_rozowy]

1:35:00 JEZU JA TEŻ TEGO NIENAWIDZĘ, DZIĘKUJĘ! Jak tak można? Albo jest jakieś debilne kółeczko, albo jest napisane na okładce jakieś kompletnie niepotrzebne zdanie, fu! Może jeszcze jak w jakimś Bravo napiszcie, że jest dołączona bransoletka czy inny kupon na pasztet dwa złote taniej.

[@KrzysztofMMaj]

Najlepsze, że wydawcy CYNICZNIE najpierw wydają w takiej formie, żeby złowić na okazję ludzi wkręconych w serial i zainteresowanych, a potem w twardej kolekcjonerskiej. I zarabiają częstokroć dwa razy

[@ptys_rozowy]

@@KrzysztofMMaj oooj tak! I też można o tym rozpisywać się i rozpisywać... Pewnie ktoś jeszcze wspomni o czymś z drugiego końca spektrum czyli o barwionych brzegach i innych cudach na kiju (ja tego nie śledzę i na szczęście mnie to nie prześladuje, bo o ile bym nie wykaszlała tylko za to wincyj to by mi było smuteczkowo, że takiej nie mam)... Mnie jeszcze mierzi jak okładka nie jest zgodna z wolą autora albo jest niezgodna z treścią. Najbardziej znany przykład tego pierwszego to Lolita i, jeśli się nie mylę, to też Wielki Gatsby miewał okładki od czapy, itd. Z drugiej strony w serii o słabych młodzieżówkach Prostracji też roi się od okładek mylących i po prostu brzydkich. Jest to wręcz po prostu niesmaczne, że ludzie decydują się na infantylną oprawę graficzną, czasem pasującą do treści jak pięść do nosa, a potem głupio zapierają się, że jest to kierowane do starszego odbiorcy. Jeszcze czuję się docelową odbiorczynią young adult, nawet lubię rzeczy kierowane do młodzieży, w podstawówce/gimnazjum łykałam rzeczy z ulubionych fandomów na Wattpadzie i no nie, nawet gdybym miała jeszcze te naście lat nie wzięłabym książeczki w pastelach z jakąś dziewczynką w sukience, czułabym się za stara na to X'D ALE ŻEBY NIE BYŁO: 1. Nie byłabym taka krytyczna gdyby taka myląca okładka ciekawie się łączyła z zawartością, sztampowa propozycja: wcholesome okładka, historia też na pierwszych stronach wydaje się przyjemna, a potem dostajesz człowieku wielkie odkrycie które wszystko burzy (pasuje to do dystopii; czy jakaś książka traktująca o takim świecie została tak oprawiona?) 2. Broń Boże nie krytykuję np. kreskówkowej oprawy, bo przecież każdy z olejem głowy wie, że to jest tylko narzędziem. Niemniej jednak coś jednak sprawia, że patrząc na świnkę Pepę i Bojacka Horsemana kojarzymy kompletnie różne grupy docelowe (nawet jeśli mają troszkę cech wspólnych XDDD)

[@rateater1857]

Jeśli chodzi o soulsy, wliczając w to eldena, to moim zdaniem nie są ani high fantasy, ani low/dark fantasy, tylko post-apo ;) Co prawda utrzymane w estetyce fantastycznej/średniowiecznej, więc zamiast pistoletów są miecze, a zamiast anomalii z zony są zaklęcia, ale wciąż, zarówno estetyka jak i narracja w tych grach sięga po klimaty post-apo; piękne miasta są zniszczone lub opuszczone, na bossy składają się niegdyś wspaniałe, dumne czy honorowe istoty, teraz oszalałe, zgnite, zrozpaczone itd. a sam gracz niejako przychodzi na miejsce 'po fakcie'.

[@damiangurazda5344]

post apo = zombie jakieś katastrofy . Elden ring = mityczne stworzenia świat magiczny

[@KrzysztofMMaj]

W sumie sporo w tym racji: Myiazaki w Eldenie specjalnie sprowadził apokalipsę na wycyzelowany przez Martina świat, więc to musi być intencjonalne

[@grzegorzsobczak9002]

Steam punk jest s/f. Prezentuje wyobrażony rozwój przyszłego świata gdyby w przeszłości doszło do pewnej zmiany. Analogicznie poprzez nadmierne używanie pestycydów 30 lat temu my dziś zmierzamy się z apokalipsą itd. Czy np. "Człowiek z wysokiego zamku" Philipa K. Dicka... Itd. Drugie w steam punku nie ma magii.

[@model84]

a Arcanum? czy chodzi stricte o definicje?

[@grzegorzsobczak9002]

@@model84 Żaden gatunek nie jest sztywny. Albo inaczej. Gatunek jest sztywny ale autorzy lubią mieszać kilka gatunków tak by nie dać sobie przylepić łatki. Praktycznie zawsze można przydzielić jakąś grę, książkę czy film do kilku gatunków. O mój Boże! rzekła królowa. Jestem w ciąży, ale nie wiem z kim. Modlitwa, książka historyczna, romans i jeszcze kryminał.

[@nannull4851]

Wieś-na-Mazurach-fantasy: "Wielki las" Zbigniew Nienacki. Zepsucie moralne ludzi, którzy o swoje zło obwiniają tytułowy las.

[@Grzegorz3522]

Nie dostałem powiadomienia 😢

[@kacper6087]

co to za słuchawki?

[@KrzysztofMMaj]

Audeze LCD-X Creator Edition.

[@kacper6087]

@@KrzysztofMMaj słychać wyraźną różnicę między takimi za kilkaset złotych czy jest tylko trochę lepiej?

[@user-mr9lk6tz7q]

Ja też nie znoszę wątków arturiańskich w Wiedźminie. W ogóle to "Pani Jeziora" jest jak dla mnie kiepską i nudną książką. Nawet Sezon burz lepszy

[@marekpasternak5652]

3:50:46 Nie no co to ma być? To jakieś..aż brak mi słów, po prostu tragedia.

[@hermanmelville3368]

Jedynym słusznym tłumaczeniem Władcy jest ten Państwa Frąców.

[@kwikusoa]

Wegnerowski Mekhan jest świetny, dowiedziałem się o nim na Twoim kanale i to był strzał w dziesiątkę. Ma tylko jedną wadę -- okropnie brzydką mapę na wyklejce, w dodatku na której nie pojawiają się praktycznie żadne nazwy własne użyte w tekście 😑

[@KrzysztofMMaj]

Mapa jest ODRAŻAJĄCA i niefunkcjonalna do tego, często się z niej natrząsam na wykładach z fantastyki jak Ci się Meekhan podoba, to od razu wrzucam też Teatr węży Agnieszki Hałas. Niektórzy polecają też trylogię o Madsie Voortenie Marcina Mortki, ale to jest bardzo kiepska proza w zestawieniu z nimi - czytam właśnie i poziom jest takiego wczesnego Petera Bretta i to raczej w gorszych jego niż lepszych momentach

[@user-mr9lk6tz7q]

Ogień i krew bardzo słaby poziom względem głównej sagi. Niba tak ma być, bo to z perspektywy maestera, ale kiepsko się czyta

[@kprzemek89]

Krzysztofie, gdyby tak wyglądały studia, to pewnie bym ich nie rzucił.

[@KrzysztofMMaj]

To wiele znaczy, dzięki! jak mam zajęcia zdalne, to faktycznie wyglądają one podobnie, nie ma tylko ledow XD ale jest praca na mapie myśli, wtedy też wspólna, bo w mniejszej grupie można łatwo zapanować nad edycjami. I wolę taki tryb niż wykład