همخوانی ردیف موسیقی ستنی و استبداد سیاسی در ایران - بخش دوم

[@letsdothat]

درود بر شرفت محسن عزیز . قلمت جاوید

[@avanazha7316]

بسیار عالی لذت بردم

[@Hadadheydari]

خیلی خوب بود ...به خصوص اطلاعات موسیقایی قبل از انقلاب (تفکرات غرب زدگی تند) و دیدگاه های شما راجع به موسیقی سنتی بدو انقللاب.در کل این مقاله چراغی رو برای ما روشن می کنه که کم کم متوجه شیم چرا محسن نامجو چنین شد ؟ و همینطور تفسیر ها و بیان های منطقی رو دریافت کنیم که گیرایی نوآوری در موسیقی ایرانی ِ امروز رو برامون قابل درک میکنه . این نگرش های تعصبانه اساتید به فرم و ساختار تکراری موسیقی ایرانی مانع نوآوری و خلاقیت های روز (که نیاز جامعه امروز در حیطه فرهنگ و هنرهست) شده.

[@abletune]

Az in harekate besiaar mofid poshtibaani mikonam. Khasteh nabashid.

[@Hadadheydari]

ادامه کامنت قبلی : امیدواریم که با ارائه این مقاله ها کمکی بشه به ذهن های خلاق موسیقیدان های نسل جدیدمون . اگر امکانش هست در مورد موسیقی های خودتون هم از نظر تئوری مطالبی رو ارائه بدید با سپاس

[@teymoorkh]

Dear Mohsen, in this context, it should be "ham senkhi" and not "ham sokhani". My regards Teymoor

[@amir990level2]

Tarikh Osool garayee dar moosighi IrAN, cHETORE?

[@maziarfayaz]

موسیقی در تعریف باید تولید صدایی باشه که به گوش شنونده قشنگ بیاد و در اصل هیچ قانونی در چگونگی تولید موسیقی نباید وجود داشته باشه ولی این دلیلی نیست که بگیم موسیقی ایرانی فقط یک دامنه خاصی داره و نمی شه در ضمینه تولید صدا با موسیقی ایرانی مانور داد. متاسفانه عکس این حرف در قیاس موسیقی ایران با موسیقی اروپایی و پاپ امروزی کاملا مشهوده چون در موسیقی مدرن در اصل فقط دو گام وجود داره ولی موسیقی ایرانی٬ با اینکه بقول آقای نامجو گام ها کمی محدود شدن٬ از موسیقی اروپایی صداهای و نت های بیشتری داره.

[@abaa2111]

در حدی نیستی که موسیقی ایرانی فاخر رو نقد کنی

[@abaa2111]

حاجی داری کس شعر میگی