Dr.Soroush- Masnavi 34 شرح دفتر نخست مثنوی از سوی دکتر عبدالکریم سروش- جلسه سی و چهارم

در سی و چهارمین نشست از شرح دفتر نخست مثنوی، دکتر سروش بعد از شرح مبسوطی که در جلسه سی و سوم درباره رویا و خیال در منظر مولانا پرداخت، بیت ۴۲۵ به بعد از این دفتر را مورد شرح و نقد قرار می‌دهد.
داستان سایه و صیاد و صید، تمثیلی است که مولانا به کار برده است:
تیر اندازد به سوی سایه او
ترکش‌اش خالی شود از جست و جو
ترکش عمرش تهی شد، عمر رفت
از دویدن در شکار سایه تفت
دکتر سروش بعد از بحثی مبسوط درباره اولیاء خداوند و به بحثی درباره یقین و شک پرداخت و به داستان ابراهیم خلیل‌الله رسید و این بیت که :
اندر این وادی مرو بی این دلیل
لا احب الافلین گو چون خلیل
و در نهایت بحث را با خواندن این ابیات به پایان می‌رساند:
ره ندانی جانب این سرو وعرس
از ضیاء الحق حُسام‌الدین بپرس

[@behroozrezai6651]

هر آنکس عاشقه از دور پیداست

[@amirmohammadi236]

شاید ابراهیم یقین داشت و با مقایسه می خواست یقین اش را محکم تر بکنه ...

[@hassanghanbarian1728]

شرح کامل استعاره سایه و آخرزمان مولانا در برنامه گنج حضور برنامه شماره 750 آقای پرویز شهبازی بطور اصولی و خارج از ذهن توضیح کامل داده شده است .

[@arifnishat88]

44:07 52:44 52:41 52:42

[@arifnishat88]

1:10:01

[@arifnishat88]

1:10:01