O kurczę, totalnie pomyślałam o moim tacie. Rocznik 62, oddany w wieku 7 lat do domu dziecka przez matkę, która stwierdziła, że ma już za dużo dzieci w domu (ok, lepiej, niż gdyby miał tkwić w tej patologii, but still - czuł się dzieckiem bardzo niechcianym i niepotrzebnym). Tak jak piszesz Kasiu, uratowała go pewna dorosła osoba - w sensie emocjonalnym. Dyrektorką tego domu dziecka była ciocia Zosia - mówię na nią ciocia bo traktujemy sie wzajemnie jak rodzina. Nie mogła adoptowac mojego taty bo miała już 3 dzieci i mieszkali w małym mieszkaniu, ale dała mu bardzo dużo serca, wspomnianej właśni akceptacji i pomocy w życiu już nawet dorosłym. Myślę, że to dzięki niej mój tata jest teraz człowiekiem pełnym miłości, potrafiącym stworzyć małżeństwo z już 30letnim stażem i rodzinę, gdzie wszyscy czuliśmy się kochani i akceptowani. Więc ciocia Zosia i jej mąż są jakby przyszywaną rodziną mojego taty i naszą, byli nawet na moim weselu ;) Oby więcej takich dobrych ludzi na drodze potrzebujących dzieci
@KasiaSawicka3 жыл бұрын
Piękna historia , dziękuje za wpis 🥰
@mmartyna15573 жыл бұрын
Zaproszenie na wesele to chyba najlepszy dowód na to jak jest Ci bliska i myślę że najlepszy prezent jaki jej mogłaś sprawić
@judytakirenczuk-swiatek61433 жыл бұрын
Piekna historia.
@AS-ww2de3 жыл бұрын
Kasia, jesteś jak diament, którego blask zmienia myślenie wielu osób, w tym moje. Dzięki Tobie świat staje się lepszy 🌞
@naya191003 жыл бұрын
Piękny komentarz i bardzo trafny. Dołączam się. Pani Kasiu jest Panu niesamowita !
@adamagosiajarosz910 Жыл бұрын
Słuchajcie, promowana czy nie, ale mnie niezależność zawsze dawała to szczęście. Dodawała pozytywnej samooceny, wiary w siebie i dawała chyba najwięcej w budowaniu tego, co zawsze uważałam za jeden z najwiękrzych zasobów w życiu - siły wewnentrznej. 💚😊😊 Droga pani, czy można w ogóle zachować niezależność pomimo jakiegoś przywiązania? Widzę przecież, jak wielu ludzi cierpi przez to, że to przywiązanie traci, i to niejednokroć są straszne cierpienia, współczuję za każdym razem tym ludziom. 😥😥Jakby się nad tym zastanowić, to wydaje mi się wręcz, że są 2 różne style funkcjonowania - jeden jest stylem blizkości - może częściej spotykanym i może łatwiejszym do prowadzenia dla osób wrażliwych - a drógi to styl niezależności. Co do bliższej relacji, nierzadko zastanawia mnie jedno - kiedy już ciągnie nas do nawiązania takiej relacji z konkretną osobą - zkąd mamy mieć pewność, że ta osoba również tego chce? Że nie jesteśmy tylko kulą u nogi? Jak to rozpoznać?
@ewelinegross62563 жыл бұрын
Moja córka urodzila sie przedwczesnie z wagą 1190 g. Kangurowana byla 7 tygodni przez 12 godzin dziennie. Pieknie sie rozwijala😊. Teraz ma 23 lata i jest wspaniala zdrową dziewczyną, duzo sie od niej nauczyłam❤️.
@edytahanus8327 Жыл бұрын
Cudowny temat ja cały czas z mężem jesteśmy zależni od mojej kochanej babci która ma prawie 90 lat. Mamy 4 dzieci i biznes przy każdym z dzieci babcia pomagała i dalej pomaga obecnie jest niania do 3 mies. Hani ❤ Tak jak babcia nam jest potrzebna tak i babci my jesteśmy potrzebni. Mój tata się śmieje że nasza babcie będzie żyła ponad 100 lat bo tyle radości dają Jej nasze dzieciaki ❤ Jestem Bogu bardzo za babcie wdzieczna
@Magtar12343 жыл бұрын
Tulilismy z mezem, mowilismy i spiewalismy piosenki naszemu synowi od pierwszego dnia jego narodzin. 1320kg strach jest wziasc na rece, ale w UK pielegniarki od samego poczatku zachecaja do tego. Teraz syn ma 4 latka i jest w pelni zdrowych chlopcem - jestem przekonana, ze to ze wymienialismy sie siedzsc z nim w szpitalu 24/dobe jest duza tego zasluga (plus praca i czas w domu - bo wychodzilismy do domu z 1850kg cudem). Wczesniaczki bardzo potrzebuja tulenia i milosci - najlepsze lekarstwo.
@komintel52203 жыл бұрын
ciężki ten noworodek -1320 kg.
@waldemarferens Жыл бұрын
Rady pochodzące prosto z serca są więcej warte niż góry książek ❤
@agawa44023 жыл бұрын
Więź rodzica do dziecka zaczyna się z ducha , empatii, porozumienia , dotyku , bezinteresowności , co budzi świadomość drugiej osoby( dziecka) do budowy więzi.
@alicjaz29063 жыл бұрын
Dziękuję za ten film! W temacie niezależności mam taką refleksję, że rodzice wychowują dzieci tak, żeby były jak najbardziej samodzielne i niezależne, a gdy dzieci dorosną, to martwią się, że już nie są im potrzebni. Taki paradoks. A dzieki takim filmom ja, jako mama 5-miesięczniaka upewniam się, że dawanie mu maksymalnej bliskości to dobry kierunek, nawet kosztem porządku w domu czy większej ilości czasu dla siebie. :)
@darian8453 жыл бұрын
Jestem mamą wcześniaka, który był kangurowany.Niestety jego stan pogarszał się natychmiast po naszym wyjściu ze szpitala. Ciężko zachorował i przebywał na intensywnej terapii, a po wielu dokładnych badaniach lekarze nie potrafili wskazać przyczyny.Z mężem powtarzaliśmy sobie,że nasze dziecko było chore z tęsknoty 🤔
@Hubertj763 жыл бұрын
Słucham Cię, Kasiu z ogromną przyjemnością! Jesteś cudowną osobą! Chwała Bogu za Ciebie! 🙏👍🙌
@meeka33123 жыл бұрын
Kasiu.. w wieku 34 mam zamiar zmienic zawod...i ten ktory wybieram teraz-to wlasnie praca z dziecmi w domach adopcyjnych i przejsciowych. Ten film Twoj tylko wzmocnil i potwierdzil moja potrzebe by byc dla nich. Cos cudownego!
@moniakowal28393 жыл бұрын
Dziękuję za bardzo ważny temat. Człowiek to żywa istota, której miłość potrzebna jest na równi z tlenem. Bez niej człowiek umiera jak nie fizycznie to duchowo. Każdy kto powołuje na świat nowe życie powinien być tego świadomy, ponieważ odpowiada za to życie. ❤ Pozdrawiam serdecznie 😊
@katarzynapala2 жыл бұрын
Jak ważne są te najprostsze rzeczy, gesty. Matczyna i Ojcowska intuicja jest piękna. Niesamowite jaki mamy potencjał i ile możemy kochać - dar i zadanie. 🌅
@emiliasahlke75562 жыл бұрын
Dziekuje.W moim życiu ciągle było coś nie tak. TERAZ PO ZROZUMIENIU ZAGADNIENIA I MECHANIZMOW KTORE WSPOLODDZIALYWUJA MIEDZY DZIECKIEM A RODZICAMI USWIADOMILAM SOBIE DLA CZEGO JESTEM TAKA DYSFUNKCYJNA.JESZCZE RAZ DZIEKUJE I DOBRZE ZE PANI JEST.
@niuffka79623 жыл бұрын
Kochajmy ludzi wokół siebie, dużych i małych a świat będzie lepszym
@niuffka79623 жыл бұрын
@@kaliniak6766 racja!
@kasiakatarzyna40843 жыл бұрын
@@kaliniak6766 wydaje mi ze najpierw trzeba zacząć kochać siebie, akceptować, traktować jak najlepszego przyjaciela a wtedy kochanie innych przyjdzie samo ❤
@niuffka79623 жыл бұрын
@@kasiakatarzyna4084 rzeczywiscie to wszystko jest połączone
@sthukas2 жыл бұрын
to takie proste, a jednak takie trudne.
@Busia-bo6vk3 жыл бұрын
Bardzo ważny temat, cieszę się, że jest tego coraz większa świadomość. Troszkę łezka mi popłynęła... jak sobie pomyślałam jak to było, jak ja byłam dzieckiem i jak tej bliskości potrzebowałam.... I jak pomyślę o moich dzieciach gdy tez dużo się mówiło, żeby za dużo na rękach nie nosić...czasu się nie cofnie...bardzo się cieszę, że to się zmienia- dziękuję pani Kasiu za propagowanie tych treści i tu i na instagramie - bardzo polecam i przesyłam dalej❤❤❤❤
@sylwiajasinska21073 жыл бұрын
Też to pamietam...i bardzo żałuję.
@jagab37543 жыл бұрын
Nie noszenie na rękach bo dziecko się przyzwyczai..skąd ja to znam? Trafny komentarz
@renatabuchala9211 Жыл бұрын
Lubię pani filmiki p.kasiu miałam 3 synów i wszystkich kangurowalam lubiłam to tyko najstarszy miał zanik mięśni diszena i zmarł w wieku 18 lata 2 synów już dorosłych mam
@renatabuchala9211 Жыл бұрын
@@jagab3754 u mnie babcia mnie kochała i tata a z matką mam trudna relacje
@renatabuchala9211 Жыл бұрын
Lubię pomagać jak mogę i inni ludzie też pomagają mnie jak mogą przyjaźnie się z innymi ludźmi bo lubię ludzi mam małą rodzinę a w domu rodzinnym byłam jedynaczką ale jeździłam na kolonie od dziecka
@wiolasadłoń2143 жыл бұрын
Mnie uratowała moja kochana babcia, bo dla mojej matki, nigdy nie byłam ważna aż do tej pory! Dziękuję Kasiu, że jesteś!
@monikaflem3 жыл бұрын
oj tak u mnie tez babcia, ah te kochane babcie...
@anna382472 жыл бұрын
Mnie nie uratował zupełnie nikt ani mama,ani tata oboje narcystyczni,tata dodatkowo socjopata i alkoholik,za to dzisiaj poczucie przynależności daje mi mój ukochany pupil i wiele się uczę od niego ma więcej bezwarunkowej miłości niż nie większość ludzi,reszte wypracowałam w sobie sama i jestem z siebie naprawdę dumna 🙏☺️Dodam, że bez żadnej terapii psychologów czy psychiatrów (oczywiście szanuje) Dziękuję za ten filmik świetny kontent 💚
@wiolasadłoń2143 жыл бұрын
Babcia nauczyła mnie kochać i kochać innych! Do tej pory kocham innych!
@monikaplewko34193 жыл бұрын
A mnie dziadek :)
@wiolasadłoń2143 жыл бұрын
@@monikaplewko3419 ❤️
@karolstaniszewski406211 ай бұрын
Pani Kasiu robi pani niesamowicie dobrą pracę, długo szukałem odpowiedzi na różne pytania w buddyzmie szkoleniach i w pracy nad sobą, książkach E.Tolle i D.Howkinsa, to co pani mówi jest niesamowitym streszczeniem i podsumowaniem bardzo ważnych zasad i zachowań.Gratuluję i życzę dalszych sukcesów. Bravo
@sylwiawasowska98012 жыл бұрын
Swietny odcinek, bardzo milo sie Ciebie slucha :) Dziekuje za mozliwosc samoterapi dzieki publikowanym przez Ciebie tresciom. Szczerze mowiac daje mi to wiecej niz moja psychoterapia z terapeuta...
@iwobr28043 жыл бұрын
Miło Panią słuchać.. uwielbiam ludzi mądrych ❤goraco pozdrawiam.
@lycm81763 жыл бұрын
Bardzo mądre.😁😘 Kocham pani usmiech!
@monikakamela52083 жыл бұрын
Tyle mądrości... 🌼🌺Pozdrawiam Panią serdecznie i dziękuję 💐🌷
@barbarasermak59123 жыл бұрын
Piękne wzmacniające słowa najważniejsze są więzi nie tylko w rodzinie dziękuję pozdrawiam serdecznie
@annastasiak72933 жыл бұрын
Fajny materiał. Przypomina jak ważne są więzi międzyludzkie ale też co dają w naszym życiu... Książka interesującą
@agnieszkahercyk31493 жыл бұрын
Kasiu dziękuję że jesteś! Jesteś cudowną osobą ❤
@pola2275 Жыл бұрын
Dziekuje za ten filmik 🤗 Milego dnia
@iwonamateusiak14122 жыл бұрын
Uczy mnie pani żyć, dziękuję. Pozdrawiam i życzę wytrwałości 💚
@tkgubin3 жыл бұрын
taka wiedza jest, po czym przychodzi kowid i odrywa(ło?) się noworodki od matek
@kingafularczyk9976 Жыл бұрын
dziękuję za filmik, łzy same napływają do oczu
@black_cats_enthusiast3 жыл бұрын
Zachęciłam mnie pani do kupna tej książki, ponieważ wspomniała pani o różnicy między współpracą a współzawodnictwem 👍🏻 Wielu ludzi myli dziś te pojęcia, a przykładów doświadczałam w szkole syna kiedy mieszkaliśmy w Wielkiej Brytanii. Podczas jakichkolwiek zawodów, biegów itd każde dziecko dostawało taką samą nagrodę. Zawsze myślałam :a co ze zwycięzcą? Co ma motywować to dziecko, żeby starało się wygrać następnym razem? Co z resztą dzieci, które pomyślą :I tak dostaniemy wszyscy to samo, to po co konkurować?
@warsawrose32563 жыл бұрын
Kiedyś oglądałam w telewizji film o profesjonalnych niańkach małych dzieci w Anglii. Pamiętam ich styl opieki: przewijanie, karmienie butelką i " wystawianie" wózka z dzieckiem do ogrodu na słońce i powietrze. Podkreslony był fakt, że opiekunka nie przytula dziecka, dotyka na tyle ile to konieczne, a nawet nie " rozmawia" z nim. Tzw. " zimny chów". Rodzice tych dzieci oczywiście pracowali i mieli z nimi kontakt wieczorami ale też byli na dystans. I podsumowując: intencją był celowy styl wychowania dziecka na odpornego na stres " twardziela ".
@KasiaSawicka3 жыл бұрын
Smutne :(
@mala1989063 жыл бұрын
Pani Kasiu, poprosze o filmik na temat nierownego traktowania wnukow. Pozdrawiam serdecznie
@nataliakusiak80063 жыл бұрын
Ooooo też poproszę 😊
@kpp32523 жыл бұрын
I ja 🙂
@kisne51793 жыл бұрын
I dzieci
@KarolinaKowalska-vt1im3 жыл бұрын
Uwielbiam Panią, pozdrawiam 💕
@andrzejmaranda36993 жыл бұрын
Więzi z ludźmi, bliskie kontakty międzyludzkie, poczucie przynależności jest dla mnie NIEZWYKLE WAŻNE I ISTOTNE. Dlatego - najlepiej, jak potrafię - staram się te więzi pielęgnować.
@asyanatuurwandelingen36723 жыл бұрын
Bardzo szanuje Pani 'lekcje' , poniewaz czuje, ze Pani mowi z serca i szacunku do kazdje istoty , ktora zostala kiedys zle wychowan przez rodzicow, ktorzy tez nie dostali tego co powinni dostac.
@magdalenapytel17433 жыл бұрын
Książka czeka na półce w kolejce do czytania razem z "Czułą przewodniczką" oraz "Uwolnij się od natrętnych myśli". Zainspirowałaś mnie do poszukiwań i do poukładania w głowie pewnych spraw. Dziękuję, że wspierasz mnie swoimi filmami w trudnym dla mnie czasie ❤️ zadomowiłam się tutaj u Ciebie, Kasiu, na dobre!
@annakowal96933 жыл бұрын
Niby to takie proste, nic nie kosztuje....a takie trudne, bo niektórzy się obrażają, nie odzywają się , jeśli chodzi o relacje rodzinne. Ja jestem za tym żeby utrzymywać więzi rodzinne☺️ Pozdrawiam
@wymazona44543 жыл бұрын
Gorzej jak żadnej więzi nie ma albo jest toksyczna. Niestety nie wszyscy dostali kochających rodziców.
@emiliam26503 жыл бұрын
Dokładnie. Moja rodzina toksyczna, od kiedy uciełam kontakty jestem spokojna, szczęśliwa...
@ilonak-k98323 жыл бұрын
Mi moja matka kazala sie wyorowadzic z rodzinnego domu w wieku 17 lat, nie utrzymujemy kontaktow do dzis, bardzo ciezko to przeżylam szczegolnie, ze nie bylo tam mojej winy. Teraz mam 3 wspanialych dzieci i jestem szczesliwa z ich ojcem
@wymazona44543 жыл бұрын
@@ilonak-k9832 Współczuję, że tak Cię potraktowała własna matka :/ I jednocześnie gratuluję, że potrafiłaś ułożyć sobie życie i jesteś szczęśliwa 🍀 Pozdrawiam
@malenazajac3363 жыл бұрын
Swietny filmik! i ten fragment o wysoko promowanej niezaleznosci- oj tak zgadzam sie... dziekuje za material😊👍
@magorzatajocz53253 жыл бұрын
Pozdrawiam wszystkich serdecznie.Bardzo podobają mi się Pani dekoracje typu kwiatuszki i tło .Gratuluję gustu smaku i schludności która bije od pani.
@ewapopracy3 жыл бұрын
bardzo dziekuje za ten film. pozdrawiam
@izawaniek25683 жыл бұрын
Dziękuję za wspaniały materiał i piękny przekaz.
@magdakor19582 жыл бұрын
przyznam, że Pani Kasi działają na mnie terapeutycznie, jak wiele dowiedziałam się o sobie.
@annasieradzka12683 жыл бұрын
Wspaniały temat ludzkich emocji, zależności i postępowania z małym człowieczkiem od urodzenia i jaki to wpływ na całe dorosłe życie. Dziękuję bardzo za cudowny wykład 😍❤
@annakubera7037 Жыл бұрын
Jestem po szkole zawodowej wielu wyrażeń nie rozumiem, dzieci są już dorosłe, starałam się jak mogłam, teraz zabieram wiele informacji, między innymi od pani, popełniałam wiele błędów 😢
@sylwiaestel46373 жыл бұрын
Bardzo dziękuję za ten filmik. Przydał się akurat w czasie kiedy był najbardziej potrzebny. Pozdrawiam 🍀
@annakubera7037 Жыл бұрын
Dziękuję ❤️
@re-lmayer90243 жыл бұрын
Mnie tej bliskości zabrakło i efekty sa takie, że w wieku 30 lat jestem straszna przylepa😄
@iga0163 жыл бұрын
Doskonale to rozumiem, mam to samo :)
@monikaszulc86193 жыл бұрын
No i super 🤗
@Natesha333 жыл бұрын
Mam 25 lat i też jestem przylepą 😋
@magdalenazagorska76803 жыл бұрын
😂 tja, mam 44 lata i też jestem jak to ładnie zostało powiedziane " przylepą".
@asz3473 жыл бұрын
Moja córka ma 2latka, a cały czas na rękach, tulona i nadal ja karmię. Już wiele razy słyszałam,że ja tak nauczyłam,że źle robię, ale czułam,że jest inaczej. Dodatkowo bardzo przywiązuje uwagę na emocje, a gdy zwrócę uwagę mężowi, gdy mówi do córki:"nic się nie stało", to oczywiście też przesadzam. Dzięki Pani wiem,że jednak robię dobrze.
@elzbietaszkiadz96093 жыл бұрын
Dziękuję Pani Kasiu.
@majaszablewska6513 жыл бұрын
Zgadzam się w pełni i absolutnie. Bardzo mądre. Czyni nasze życie piękniejszym, szczęśliwszym i lepszym 😊❤
@ja-ex2jk3 жыл бұрын
Pierwsza :) i w ciemno daję kciuka w górę :) pozdrawiam
@pinklady65973 жыл бұрын
Dziękuję Kasiu 🤗
@agnieszkanowacka102 Жыл бұрын
Dziękuję
@Helena_de_Camargo3 жыл бұрын
Zgadza sie, o tym jak wazna jest wiez dziecka z rodzicami mowi ksiazka "Wiez. Dlaczego rodzice powini byc wazniejsi od kolegow" Gabor Maté, Gordon Neufeld. Polecam, swietnie wyjasnia mechanizmy wiezi i otwiera oczy na zrodlo pozniejszych problemow gdy tych wiezi braknie.
@sowa77603 жыл бұрын
Niestety w spoleczenstwie, w przedszkolach, szkolach, rodzinnach panuje taka teoria, ze dziecko musi isc koniecznie do zlobka czy przedszkola, Bo tylko tam zdobedzie socjalne kompetencje i nauczy sie funkcjonowac w obcym srodowisku, a pozniej bedzie mu latwiej odnalezc sie w szkole.... Dzieci, ktorym trudno jest sie zaadoptowac w osrodkach opiekunczych, jak zlobek czy przedszkole bardzo czesto na poczatku placza i nie chca tam byc, bo to jest dla nich Po prostu obce miejsce. Rodzicom sie wmawia, ze "to normalne, ze chca z powrotem do mamy. Poplacza, poplacza a pozniej sa zadowolone i przestaja plakac. Niech Pani powie dziecku, ze teraz musi wyjsc, a potem wroci." Zdecydowalam sie jednak na przedszkole, ale z oporem. Jak zobaczylam, jak taka adaptacja dzieci w przedszkolu wyglada, to wywolalo to we mnie niepokoj: nowe dzieci plakaly mocno i biegly z powrotem do zamknietych drzwi, krzyczac "mama, mama" i bily o drzwi piescmi. Panie w przedszkolu braly je sila na rece. Okropne! Bylam przerazona. Corka wyczula moje emocje, i chyba dlatego tez nie chciala w tym przedszkolu zostac. Podziekowalam i wyszlam z corka. Niestety wszystkie panstwowe i prywatne przedszkola wokol miejsca zamieszkania maja podobne procedury. A w czasie pandemii, dzieci zostawia sie przed budynkiem przedszkola, z wyjatkiem pierwszego dnia w przedszkolu, kiedy rodzic moze byc przez dwie godziny z dzieckiem, ale nastepnego dnia juz do budynku z dzieckiem nie wolno wejsc. Po prostu koszmar.
@karolinagrabowska34563 жыл бұрын
niby jesteśmy stadni ale.. mnie irytuje i drażni jak ktoś mi chce pomóc "na siłę", nie wiadomo co odpowiedzieć... bo ja nie potrzebuję żeby mi się ktoś narzucał i czuję się osaczana, a z drugiej strony szczerość zwykle nie będzie w cenie...
@magdalena96863 жыл бұрын
Wystarczy podziękować za troskę i to zakomunikować 👍 to też będzie szczere i nie urazi drugiej osoby 😊
@agnieszkam59473 жыл бұрын
Temat bardzo trafiony 😍
@annasieradzka12683 жыл бұрын
Wspaniały temat ludzkich
@monikakamela52083 жыл бұрын
Pani Kasiu, myślę sobie, że człowiek jak to mówią jest zwierzęciem stadnym😀i potrzebujemy siebie nawzajem. Człowiek sam to rośnie w pychę a to mu nie służy, mądry Bóg dał Adamowi pomoc odpowiednią czyli Ewę. Jednak sama w życiu doświadczałam często, że są ludzie, w tym toksyczni, którzy chcą nam wejść na głowę, a na to nie powinniśmy sobie pozwolić. No i to jest trudne, jak z ludźmi żyć, żeby siebie nie zatracić, a innych nie ranić prawdziwa szkoła przez całe życie. Myślę, że ważne jest jak stawiać granice, w mądry sposób, to rodzice i nauczyciele powinni dzieciom przekazywać. Ale patrząc ile dysfunkcji jest w społeczeństwie.... Ech, trudno czasem dziwić się różnym zjawiskom. Mnie nikt tego nie nauczył, wręcz odwrotnie, matka była osobą skrajną, ojciec też, raz wszystko, a raz nic. Z resztą oboje byli alkoholikami, a ja w dorosłość wniosłam pakiet deficytów. Ale poznałam Jezusa, wszystko się zmieniło, postawił na mojej drodze ludzi, którzy wiele mi przekazali. Sama też edukuję się. To dla mnie ważne. Pozdrawiam serdecznie
@tatistraw3 жыл бұрын
Moja siostra nie pozwalała nosić i przytulać na rączkach swojego synka. Krzyczała na nas, szantażowała, że ona potem będzie miała problem bo będzie musiała go ciągle nosić na rękach :/ Ja swoich synów nosiłam zawsze kiedy tego potrzebowali albo ja potrzebowałam ich bliskości. Nigdy nie miałam problemów z odkładaniem ich do łóżeczka, na matę czy gdziekolwiek indziej.. Tym bardziej nie rozumiem jej ówczesnego zachowania. W każdym razie każdy z nas dorosłych naturalnie pragnął nawiązać z synem siostry taką ludzką rodzinną więź. Mnie się zdarzyło nosić go na rękach może 2-4 razy. Rodzice czasem jak wychodziła z domu brali go na ręce. Jednak odległość zamieszkania i mała częstotliwość przytulania zrobiła swoje i aktualnie nikt w rodzinie nie czuje do niego prawidłowej więzi. Sam też nie jest chętny do rozmów z nami do przytulenia się, nie wspomnę o mówieniu cześć czy dzień dobry. Teraz jest zła, zdziwiona, a nawet wściekła, że nie za bardzo się nim ktoś interesuje. Myślę, że przez swoje zachowanie uniemożliwiła nam dołączyć go do "stada" / "wioski". Dodam, że oficjalnie jest dzieckiem zdrowym, bez deficytów. Przykre to ale mamy wrażenie, że jest zimny emocjonalnie, obojętny na nas.
@22misx3 жыл бұрын
Może jest w tej historii drugie dno, sytuacje o których nie wiesz. Czasem gdy rodzi się dziecko, zwłaszcza pierwszy wnuk dziadkowie i rodzina nie wiedza jak się zachować. W takich chwilach dziadkowie mogą wielokrotnie negatywnie wypowiadać się o rodzicach, krytykować ich np mówić do noworodka "ale Ty masz głupich rodziców, nie to co twoi dziadkowie" i przy tym mega chamsko się śmiać. Zazwyczaj takie sytuacje są 2-2. Wnuk to okazja do powbijania szpil synowej / zięciowi. Zwłaszcza gdy wczesniej relacje już nie były dobre... czasami trzeba się zatrzymać i poszukać drugiego dna. Rodzice mogą starać się z całych sił aby wnuk miał dobre relacje z rodzina jednak dzieci wyczuwają stres rodziców, uwierz mi. A to ze ktoś ma dziecko to nie znaczy ze musi objeżdżać sam na własna rękę cała rodzine. Odwiedzać w druga stronę tez można.. czasem warto zatrzymać się z osadem, bo to nie wina dziecka ze zachowuje się tak czy inaczej a raczej gdzieś coś zaszło między rodzicami - dziadkami i to pewnie nie raz...
@tatistraw3 жыл бұрын
@@22misx Nie ma drugiego dna. To był pierwszy i długo wyczekiwany wnuk. Wszyscy chcieli go kochać, troszczyć się o niego, bawić się z nim... Rodzice i teściowie absolutnie nie wtrącali się w wychowywanie wnuka to nie ten poziom, który sugerujesz. Absolutnie nikt by tak się nie odezwał do wnuka. Siostra męża ma super. Dba o nią i o syna. Relacje w rodzinie prawidłowe. Objeżdżanie rodziny na własną rękę z dzieckiem? To nie w jej stylu. Wystarczyło, że siostra zadzwoniła, że trzeba pomóc to przejeżdżali rodzice tak jak i do mnie. Niestety siostra chciała nas poustawiać w szeregu abyśmy znali swoje miejsce. Każdą możliwą okazję chcieliśmy wykorzystać aby spotkać się z nią, zaopiekować się małym aby mogła wyjść choć na chwile na kawę z koleżanką czy do kina z mężem. Cóż... nie ufała nikomu i myślała, że my będziemy mu robić jakąś krzywdę albo coś źle, nie tak jak ona to robi. Pieluch moja mama na zmieniała się, że ho ho i to tetrowych, więc coś tam na ten temat wie. Dla mnie to też nie filozofia przygotować mleko, wytrzeć buźkę po jedzonku czy pupę po kupie. Kilkaset kilometrów jechałam do niej dmuchając balony w aucie kolegi aby młody miał radość, a ona chwilę wytchnienia. Brat specjalnie przyjechał z innego kraju na jeden dzień na chrzciny choć nie musiał Niestety to siostra nie pozwoliła mu poznać siostrzeńca (nie wpuściła go do domu) bo była już umówiona z bratem męża, który mógł przyjść w dowolnym innym terminie albo po prostu przyjąć ich wszystkich na raz i według mnie nawet było by lepiej.
@magorzatamatuszewska43803 жыл бұрын
Więzi,BARDZO ważne rzecz❤🍒
@wiolasadłoń2143 жыл бұрын
Dlaczego niektóre matki nie potrafią naprawdę kochać swoich własnych dzieci 😔
@jagab37543 жыл бұрын
Myślę, że czasem to jest po prostu osobista decyzja danej matki... Nie można absolutnie wszystkiego zrzucać na czynniki zewnętrzne, na to że świat jest zły... Żeby kochać trzeba chcieć kochać. Jeżeli ktoś kogoś nie lubi to też jest decyzja danej osoby (wystarczy zadać samemu sobie pytanie czy wogóle chcemy kogoś w końcu polubić?) To takie moje przemyślenia, zauważyłam to na swoim przykładzie.
@emilkaszymanska013 жыл бұрын
mysle ze dlatego ze same nie byly kochanie i trudno dac cos czego sie nie dostalo
@judyta36383 жыл бұрын
Z pustego Salomon nie naleje. Jesli samemu nie doznalo sie Milosci to ciezko sie nia dzielic.
@22misx3 жыл бұрын
A ja uwielbiam rekomendacje - większość książek znajduje się na Legimi wiec klik i można czytać :)
@Marek-xg2ey Жыл бұрын
Przykład z życia. Kolejka elektryczna Gdynia - Gdańsk. Dziecko siedząc przy oknie razem z matką ( która mu się przygląda czyli jest świadoma co robi jej chłopczyk), kopie brudnymi od błota butami starszą panią siedzącą naprzeciwko, babcia speszona mówi że tak się nie powinno robić i by matką zwróciła uwagę, brak reakcji raz, drugi, do Gdańska z Gdyni jest kawałek, pasażerowie zdziwieni. Matką wreszcie stwierdza, że nie można ograniczać dziecka bo przecież się rozwija i ona wychowuje dziecko bezstresowo. Przystanek Gdańsk, podchodzi młody na oko 19 lat chłopak i przykleja na czoło matki wyjętą z ust gumę do żucia i mówi że on właśnie jest wychowany bezstresowo. Widok bezcenny i nie do zapomnienia. Dzięki za materiał i poruszenie tematy.
@jolasojka18592 жыл бұрын
Bardzo ciekawy ,ważny temat.Dziękuję Pani Kasiu⚘❤ Co Pani myśli o tym pierwszym z cytowanych badań ? Pamiętam,że już kiedyś przytaczła Pani to badanie bardziej szczegółowoDla mnie nieludzkie Porażający fakt WYKORZYSTANIA tych dzieci.Czy naprawdę w ll połowie XX wieku nie wiedzieliśmy co jest niezbędne do życia i stymulowania harmonijnego rozwoju maleńkiego i małego człowieka ???
@halinawyderko92803 жыл бұрын
Jak dobrze być Razem??Wysłuchałam i najkrócej ogólnie.Przywiazanie - bardzo ważna rzecz ,ale to nie jest Miłość!Miłość?Potrzeba bliskości ogromną potrzeba
@halinawyderko92803 жыл бұрын
Ta potrzeba bliskości dotyczy i dzieci i dorosłych!Bez tego ciepła ,- masy mroz
@halinawyderko92803 жыл бұрын
Bez tego ciepła jest mroz
@jolantagrzonowicz13333 жыл бұрын
@@halinawyderko9280 Aby poprawić zamieszczony przez siebie komentarz, można kliknąć w trzy kropki po prawej stronie tekstu, edytować treść i poprawić ją według potrzeb. Pozdrawiam serdecznie! 🙂
@heartofglass0013 жыл бұрын
Witam i pozdrawiam :)
@elizatworek71243 жыл бұрын
A ja mam taką tendencję, że pomagam innym, a później jestem wykorzystywana. Teraz zrezygnowałam już z relacji..
@jadwigaszpak36113 жыл бұрын
Pozdrawiam 👍
@annadziekiewicz86005 ай бұрын
Ja mając pół roku do 1 roku byłam w szpitalu.
@wandalipiec42573 жыл бұрын
A mnie zastanawia jedno... Jak to możliwe, że to właśnie babcia, która wyraźnie zawiodła przy wychowaniu swoich dzieci - skoro w efekcie tego wychowania stworzyli oni dysfunkcyjne lub nawet patologiczne środowisko dla jej wnucząt - paradoksalnie najczęściej staje się ratunkiem dla tych wnuków? Wydaje się raczej prawdziwym powodem ich nieszczęścia, a jednak będzie ratunkiem? Jak to było w przysłowiu? Mądry Polak po szkodzie?
@mstibkasia3 жыл бұрын
Może warto uznać dorosłe dzieci za niezależne istoty, które w pełni decydują o sobie i mogą np. Wpaść w nałóg mimo wspaniałej matki(A może np. Miały w późniejszym wieku inny język miłości niż matka i nie czuły się w pełni kochane). Nie warto matki obarczać winą za swoje wszystkie porażki. Przebaczyć i żyć samemu swoim życiem
@klaudiakonieczko37663 жыл бұрын
Rodzice nie mają 100% wpływu na to, kim człowiek stanie się w przyszłości. Czynniki środowiskowe szczególnie w wieku dojrzewania potrafią tutaj wiele "namieszać". To tak jakby uznać, że każda matka złodzieja lub mordercy jest współwinna ... To chyba nie tak działa?
@wandalipiec42573 жыл бұрын
Być może jestem w błędzie, ale ciężko mi uwierzyć, że osoby z dysfunkcjami lub uzależnieniami postrzegają siebie za istoty niezależne, które wpadły w nałóg mimo wspaniałych rodziców... Wbrew pozorom nie chodzi mi o obwinianie mam i babć, w końcu jesteśmy tylko ludźmi. Każdy popełnia błędy. Nawet jak jeszcze o tym nie wie. A żyć z wyrzutami sumienia jakoś trzeba dalej. (Albo z wytłumaczeniem, że to jednak przeważyły okoliczności całkowicie niezależne od rodziców ;) cóż... Zobaczę jak to będzie jak moje dzieci dorosną... W końcu mądry Polak po szkodzie ;)
@Angie-nm4ft3 жыл бұрын
@@wandalipiec4257 Często dziadkowie mają zupełnie inne podejście do wnucząt niż do dzieci. Ludzie też zmieniają się z czasem. Wielu rodziców czuje presję, że muszą dobrze wychować dzieci, więc są wobec nich bardziej surowi. Te 20-30 lat później mogą dojść do wniosku, że to nie było odpowiednie podejście lub przez to, że nie są bezpośrednio odpowiedzialni za wychowanie wnuków traktują je cieplej. Mogło być też tak, że taka babcia miała toksycznego męża, ale kiedyś kobiety nie miały często siły psychicznej czy ekonomicznej żeby się rozwieść i to wpłynęło na ich dzieci, a teraz po latach ma już zupełnie inne spojrzenie, może być też wdową i jest dla wnuków oparciem.
@WW-ig8yj3 жыл бұрын
@AnikaH1123 жыл бұрын
Kasiu, czy znasz termin „rodzice nieadekwatni”? Może zechciałabyś przybliżyć ten termin w jednym z kolejnych filmików?
@edyskap3 жыл бұрын
A ja urodziłam Syna i Córkę w 27 tygodniu ciąży. Nie pozwolili nam Ich dotykać😕 stałam nad inkubatorem i śpiewałam kołysanki... Synek zmarł po tygodniu. Córka żyje. Rozwija się dobrze lecz doświadcza trudnych konsekwencji tego rozdzielenia. Radzi sobie jednak. Dzielna, silna choć tak bardzo wrażliwa i delikatna❤️
@nataliam8953 жыл бұрын
Tule.
@edyskap3 жыл бұрын
@@nataliam895 dziękuję 🤗
@marydzi.9748 Жыл бұрын
Kurka rurka, czy ktoś może mi podpowiedzieć w którym filmie Kasia opowiada o teorii więzi, o stylach przywiązania? Nie mogę znaleźć :(
@ryszardmatuszewski44192 жыл бұрын
co pani o tym myśli?.... jest akcja w całej Polsce, wzmacniamy więzi-korzenie rodzinne, posadź drzewo mamie tacie siostrze cioci przodkom przyjacielowi dziewczynie dzieciom itd, NADAJ TEMU DRZWU ICH IMIĘ, podaj dalej
@magdalenajasiuk98973 жыл бұрын
Pani Kasiu bardzo ciekawe treści
@KasiaSawicka3 жыл бұрын
Ja nagrywam na kamerze Lumix GH5😁
@111AdAgio1113 жыл бұрын
Można prosić o link do filmu o stylach przywiązania?
@warsawrose32563 жыл бұрын
Mówiła Pani o hormonie oxytocyna, który wydziela się kobietom cięzarnym i młodym matkom i ułatwia on nawiązanie więzi MATKA-DZIECKO. A ciekawi mnie temat matek adopcyjnych - kobiet , które nie rodzą ( więc nie mają oksytocyny) , a adoptują niemowlę. I co wtedy z tą więzią pomiędzy matką a dzieckiem? Czy jest słabsza? A może jest ale utrudniona? Pozdrawiam słonecznie♥️
@reginaw64753 жыл бұрын
"więc nie mają oksytocyny" - oksytocyna to hormon, który jest wytwarzany zarówno u kobiet jak i mężczyzn, zatem nie musi być powiązania stricte z ciążą oraz porodem, a fakt adopcji nie wyklucza jego produkcji. Bywa on nazywany hormonem przywiązania lub hormonem miłości, ma wpływ na związek emocjonalny partnerów, wzbudza instynkt opiekuńczy (nie tylko nad dziećmi). Może być wytwarzany także np. na wskutek fizycznej bliskości, przytulania się do innych ludzi, ale także do naszych zwierzaków. Ciekawy hormon, same zalety :)
@warsawrose32563 жыл бұрын
@@reginaw6475 bardzo dziękuję za tak dokładne wyjaśnienie☺
@Angie-nm4ft3 жыл бұрын
@@warsawrose3256 Dokładnie, niektóre matki adopcyjne są w stanie wywołać u siebie laktację mimo że nie rodziły ☺️
@annakoca53443 жыл бұрын
Bardzo żałuję, że nie pozwalano mi być z moją córka, wczesniaczka przez pierwsze 2 miesiące jej życia mogłam jedynie wejść na oddział na 10 minut dziennie i stać przy inkubatorze..
@MalinaMalina-wr7bl3 жыл бұрын
Bardzo ciekawy i fajny wartościowy filmik. Mam pytanie niezwiązane z tematem. Pracowała pani może w zawodzie pedagoga w jakiejś szkole?
@stekon9112 Жыл бұрын
Jeśli jestem szczęśliwszy bez relacji?
@elwira37043 жыл бұрын
Pani Kasiu, czy jest możliwość skontaktowania się z Panią prywatnie?
@KasiaSawicka3 жыл бұрын
Obecnie nie mam wolnych terminów na konsultacje :(
@sthukas2 жыл бұрын
gdzie tu wolna wola? człowiek jest uzależniony od tylu rzeczy.... głodu, ciepła, poczucia bezpieczeństwa, bliskości drugiego człowieka. Bóg sobie z nas zakpił.
@czarnalawenda52153 жыл бұрын
Zaraz się rozryczę... takie maluszki umarły. To straszne!
@adrianszaj67363 жыл бұрын
Moja prababka...
@adrianszaj67363 жыл бұрын
Chowanie pod kloszem jest najgorszą formą wychowania dziecka .
@g.kprywatnie59263 жыл бұрын
Mam pytanie co Pani uważa o zabieraniu telefonu w związku? Ktoś stracił nasze zaufanie ale ten telefon chowa jak skarb co o tym myśleć?
@romanadam2063 жыл бұрын
Logo z Pani imieniem i Nazwiskiem na każdym wstępie, wypas :)
@krystynahjdas91652 жыл бұрын
Kangury mądrzejsze od ludzi ... A o tym badaniu to słyszałam ,że to jakiś chiński cesarz - a więc bardzo ,bardzo dawno temu - kazał przeprowadzić taki eksperyment
@kasiae59633 жыл бұрын
Jak można robić takie eksperymenty na dzieciach ..........