Tak oczywiście, Ja nie miałem zbyt wielu kolegów w dzieciństwie i nie wypracowałem poprawnych wzorców do funkcjonowania w społeczeństwie. W moim domu było 6 osób, w tym wszyscy cholerycy zawsze najmądrzejsi, a Ja zawsze lubiłem rozkminiać różne sytuację i nie zawsze zgadzałem się z rodzinką i też nie mówiłem o tym. Z ojcem straciłem więź gdzieś około 13 roku życia, kontakt w wieku 17 lat i nie umiałem się już dogadać pomimo, że mieszkaliśmy w jednym domu przez ten cały czas. Uzależniłem się od substancji psychoaktywnych w wieku około 24 lat, przeżywałem głęboką samotność i złość na ojca, dodatkowo doszedł alkohol. Zgłosiłem się do poradni uzależnień, Pani psycholog podjęła ze mną współpracę i podpowiedziała co robić. Miedzy czasie w domu była tak napięta sytuacja, że mając 26 lat wyjechałem do Niemiec do pracy i postanowiłem tam zachować 100% trzeźwości i to była moja najlepsza decyzja. Zamieszkałem z osobami spożywającymi alkohol i narkotyki i to w tedy właśnie w zachowaniu współlokatorów zobaczyłem samego siebie, lustrzane odbicie zachowań, takich samych problemów, tych samych usprawiedliwień i właśnie większość kolegów wspominała swoich ojców z przykrością , bądź też nie miała ich wcale co wywoływało w nich złość. To to była tak uderzająca lekcja o sobie samym że aż płakać mi się chcę gdy o tym myślę. Obecnie mam 28 lat i dopiero teraz uczę się rozmawiać z moim tatą, co jest ogromnie trudne Odzyskuję kontrolę i panuję nad emocjami gdy ćwiczę pamięć i wspominam tylko te dobre chwile przeżyte w dzieciństwie, tych nieznieruchomiałych lub tych nie miłych nie przywołuję, bądź też gdy do mnie natrętnie wracają, to je od razu zauważam i nie przeżywam ich ponownie lecz tłumaczę sobie samemu, że w tedy byłem małym chłopcem a teraz już jestem duży i powinienem już rozumieć dla czego tak było w etapie dorastania. Pani kanał buduję ogromną świadomość w społeczeństwie, Ja sam oglądam go od 3 lat i gdy obejrzałem odcinek o wewnętrznym dziecku to dopiero sam sobie pozwoliłem na płacz, smutek, złość ale też i na odczuwanie zadowolenia i radość, zacząłem dostrzegać i czerpać przyjemność z patrzenia na słońce i otaczającą mnie przyrodę. Trenuję swoje ciało i bardzo dobrze się w nim czuję, ma plany na przyszłość i cele do osiągnięcia. Chylę czoła i dziękuję za ten kanał i tak wspaniałe materiały Pozdrawiam serdecznie
@alemshahhalima6 ай бұрын
Powodzenia i szacunek za piękny i szczery komentarz
@KasiaSawicka6 ай бұрын
Bardzo dziękuję, że się tym podzieliłeś❤️Wszystkiego dobrego
@magdastepnik3072 ай бұрын
Dziękuję za kolejne przypomnienie, jak ważny jest czas wspólny z dzieckiem ❤
@krystynasiek45146 ай бұрын
Pani Kasiu, świetny materiał. Jestem babcią, a Pani rady polecam swoim dzieciom którzy są mlodymi rodzicami.
@KasiaSawicka6 ай бұрын
Bardzo się ciesze, że korzystasz😘
@agnieszkaskibniewska22826 ай бұрын
Pani Kasiu filmik cudowny. Zmieniłam swoje myślenie pod wpływem pani filmików o typach osobowości i językach miłości i dalej chętnie słucham bo to kopalnia wiedzy. Ja osobiście zawsze czułam się niezrozumiana ale w uzależnienia nie wpadłam tylko i wyłącznie dzięki wierze. Jakby relacja z Bogiem dawała mi duzo zrozumienia. Dziś kiedy sama jestem mamą lepiej rozumiem dzieci bo mamy wiedzę na wyciągnięcie ręki a w czasach naszych rodziców wiedza nie była tak dostępna. Mama nas bardzo kochała i też robiła co mogła żeby było dobrze ale ja byłam bardzo żywiołową i pomysłową osobą i może przez to zbyt trudną do zrozumienia. Dziś to ja z moim rodzeństwem a też było nas pięcioro, uczymy naszych rodziców, wyjaśniamy im rzeczy których oni nie mieli skąd się dowiedzieć. Dziękuję za wiedzę jaką się pani dzieli z nami. Pozdrawiam 😊
@anusznikwu24556 ай бұрын
Dziękuję za ten film. Niby oczywiste rzeczy bo słucham Panią już dość długo, a dopiero dziś uświadomiłam sobie że w ogóle z tej wiedzy nie korzystam wychowując swoje dziecko. Muszę się doedukować o flegmatykach :)
@anetas.58116 ай бұрын
Pani Kasiu, jak zawsze w punkt 👍 dziękuję za wiedzę, którą się Pani dzieli ❤️
@magdalenasiekierska96174 ай бұрын
Bardzo wartościowy materiał. Dziękuję Pani Kasiu, zastosuję się do Pani wskazówek.
@monikaalleanza8686 ай бұрын
dziękuję za wsparcie i ubogacenie
@Marek-xg2ey6 ай бұрын
Materiał dla każdego rodzica. Kursy świetne poparte nauka i własnym doświadczeniem. Warto polecać znajomym nowe i stare produkcję.😀
@justynablaszczynska6 ай бұрын
Dziękuje serdecznie za wszystkie dostępne na KZbin materiały są bardzo wartościowe przydatne. A jeżeli chodzi o ten temat to uważam że edukacja rodzica powinna być ogólnie dostępna i obowiązkowa i oczywiście darmowa, tak by wszyscy najlepiej przyszli rodzice mieli szansę na zgłębianie tej wiedzy i dzięki temu stawanie mocnym, dojrzałym i świadomy rodzicem. Może kursy przy szkole rodzenia, domach kultury ect. Pozdrawiam Justyna
@milenadepta24565 ай бұрын
Dziękuję Pani Kasiu! Pozdrawiam
@kisne51796 ай бұрын
Z pewnością jest Pani świetną matką 💖 Pozdrawiam
@Luna-ty6nd6 ай бұрын
Bardzo potrzebne rady, dziękuję ❤
@wiktoriak43005 ай бұрын
Pozdrawiam super film❤
@elabajkowska36306 ай бұрын
Pani Kasiu dziękuję bardzo rozszerzył moje horyzonty myślowe
@ivymayor8306 ай бұрын
Jak zawsze wspaniałe porady dziękuję ❤
@Martyna_H6 ай бұрын
Jak dobrze, że Pani jest!❤
@mariolagrandys62096 ай бұрын
Moje dzieci są już dorosłe. Dlaczego kiedy. wychowywałam moje dzieci - córkę i syna nigdy nie znalazłam materiałów na ten temat. Bardzo mądre i ważne podpowiedzi...bardzo przydatne. Szukałam, szukałam i nic sensownego... A bardzo zależało mi , aby moje dzieci weszły w dorosłe życie z tym wszystkim czego potrzebują. Myślę że byłby to też b.dobryateriał dla mojego męża. Mam wspaniałe dzieci, ale ja mam świadomość, po wysłuchaniu, że były sytuacje kiedy nie stanęłam na wysokości zadania może nie dałam tego czego w tym momencie potrzebowali, albo nie wyważylam proporcji. Tak czy owak super filmik.👍
@mstibkasia5 ай бұрын
Mądrej to dobrze posłuchać:)
@agaka82356 ай бұрын
Jak zawsze, bardzo wartościowa treść , dziękuję! :)
@katarzynapanek49235 ай бұрын
Dziękuję za pomocny filmik
@PaulinaNowicka-pv9qm6 ай бұрын
cieszę się, że Panią odkryłam.
@renataz53406 ай бұрын
Dziękuję i pozdrawiam.
@monikal16186 ай бұрын
Trochę mi szkoda , że moi rodzice nie mieli szansy posiadać tej wiedzy 😢 dziękuję Kasiu ❤
@Marek-xg2ey6 ай бұрын
Moja mama skończyła studium nauczycielskie w latach 60 czyli miała wiedzę a i tak zniszczyła mi życie będąc narcyzem, ostatnie dziecko z 11, wychowywała ją pewnie najstarsza siostra bo z nią była najbardziej związana. Ja totalnie zgnojony kozioł ofiarny byłem tylko do roboty a starszy o 8 lat brat wychowany na narcyza wielkościowego. Zdominowany przez nich bez własnych granic mam przegrane życie. Ojciec zmarł jak miał 54 lata i do nikogo nie mogłem się zwrócić o pomoc. Teraz problemy ze zdrowiem. Wszystko zależy od ludzi wiedza to nie wszystko co ważne.
@KasiaSawicka6 ай бұрын
W latach 60 nie uczyli w takim zakresie wiedzy psychologicznej w ramach studium nauczycielskiego:(
@KasiaSawicka6 ай бұрын
Bardzo współczuje:(
@justynaniewiarowska-sedak37836 ай бұрын
Dzieki za ten film. To bardzo ważny temat!
@janetg45516 ай бұрын
Pani Kasiu, wielkie dzięki ❤❤❤ wspaniały kanał i tematyka
@KiaraKotlarek6 ай бұрын
DZiękuję za ten filmik!
@elaolek15774 ай бұрын
Świetny filmik
@MSalserita6 ай бұрын
Pani Kasiu ja Panią podziwiam ❤
@annenglish28516 ай бұрын
Dziękuję 👍👍
@agnieszkaolaszek47516 ай бұрын
Dziękuję ❤
@malinaswic88266 ай бұрын
Dziękuję
@nataliaflisiakgoreckagorec91086 ай бұрын
😊 ważne podpowiedzi...
@margaritkastokrotka6 ай бұрын
Dziekuje bardzo 😊
@WhiteMagpie6 ай бұрын
❤ Dziękuję
@agnieszkabrzezinska87865 ай бұрын
To, że teraz wszyscy mają być tacy sami , to jest moja obserwacja i ogromne rozczarowanie, które przeżywam odkąd moje dzieci poszły do szkoły. Ja podstawówkę kończyłam jeszcze w PRL (liceum już po okrągłym stole), a mam wrażenie, że wtedy właśnie bardziej indywidualnie podchodzono - taki paradoks.
@eyle11545 ай бұрын
Bardzo prosze o jakis filmik dla mam, ktore samotnie wychowuja synow, gdzie sytuacja jest b. Trudna, konflikty, samotnosc matki, jak poradzic sobie i wychowac dzieci na normalnie funkcjonujace jednostki gdy wszedzie wokol tylko toksyna i brak rodziny.
@Moksus9096 ай бұрын
Pani Kasiu, poproszę o kontynuacje czyli jak wyjść z uzależnienia
@bozenabinkiewicz42916 ай бұрын
W dzisiejszych czasach ciezko-ja jestem babcia i ubolewam nad tym
@Karolina-qf7yj6 ай бұрын
Pani Kasiu, dziękuję za ten film. Proszę mi powiedzieć, jak to jest możliwe, że moja mama skończyła pedagogikę, pracowała w szkole z najmłodszymi, czyli miała praktykę i nie potrafiła zastosować techniki języków miłości? Czy w latach dziewięćdziesiątych nie uczono takich rzeczy? Dzisiaj jestem dorosłą kobietą i mimo różnych problemów mam dobre relacje z mamą, ale nigdy nie czułam się przez nią akceptowana. Dodam, że jestem jedynaczką i zawsze miałam lepszy kontakt z tatą. Pozdrawiam i dziękuję za Pani pracę
@lilianazaremba52476 ай бұрын
❤❤❤❤
@mariajemi18046 ай бұрын
❤
@Perula-hn9iv6 ай бұрын
👌👌👌
@flanelka65 ай бұрын
Pani Kasiu. Mam pytanie, ktore nie daje mi spokoju. Często słyszę od rodziców (zazwyczaj aktywnych chlopcow), że jak się za bardzo nakręcą na placu zabaw to muszą im włączyć jakąś bajkę "na uspokojenie" bo jak nie to im dom roznoszą. Znajomi mają też taka rutynę bakej przed spaniem na uspokojenie. Jak to jest? Czy taka bajka na prawdę uspokaja? Czemu ta metoda wydaje się działać.
@1111xander5 ай бұрын
Witam. U mnie w domu nie bylo w ogóle rozmów na powazne tematy z rodzicami i rzadko na tematy lekkie. Juz jako nastolatek wirc wircej sie kłucilem z rodzicami jak z nimi rozmawiałem. Dzis jestem po 30 -tce i nie potrafię rozmawiac z ludźmi, jestem niezdecydowany i mam sporo lęków. Pytanie jak to zmienić zmienić teraz ? Czy da sie cos z tym zrobić? Jakie sa wyjścia? Od czego zacząć?
@KasiaSawicka5 ай бұрын
Może warto pomyśleć o terapii?
@weronikaudi6 ай бұрын
👌🏼🙌🏻
@joannazaras81446 ай бұрын
Czy to nie jest tak, że matka bardziej kocha syna niż córkę? Oczywiście wiem, że bywa różnie, ale może o to chodziło teściowej tej kobiety. Ja kiedyś widziałam, jak pewna matka wyrażała nieświadomie żal do syna za to, że o mało nie zabił swojej młodszej siostry. A to był wypadek lub działanie nie w pełni świadome z jego strony. Cały czas go odrzucała.
@martaw466 ай бұрын
U mnie było tak, że "musi być sprawiedliwie" i jak się rodzeństwo pokłóciło i narozrabiało to oboje musieli dostać w tylek po równo 🤦🏻♀️
@agnieszkamarciniak37956 ай бұрын
Moje pokolenie nie było wychowywane indywidualnie i jakoś nie jest aż takie słabe psychicznie, tak przewrażliwione jak pokolenie Z, które ma duże wymagania od świata natomiast kompetencje i umiejętności ograniczone. Sama staram się traktować swoje dzieci indywidualnie ale czy to będzie miało wpływ na ich stan psychiczny, tego nie wiem. Widzę dużą różnicę pomiędzy "efektem" wychowania i siła psychiczną swoją a swoich dzieci.
@ewadarla6416 ай бұрын
Czy dziecko wychowane świadomie i rozumnie wg omówionych przez Panią zasad jako dorosły nie uzależni się np.od alkoholu?
@martachojnacka-synowiec64186 ай бұрын
3 latka na pokładzie, czy ten kurs pomoże mi już na tak wczesnym etapie?
@KasiaSawicka6 ай бұрын
Zdecydowanie, temperament wychodzi już od najmłodszych lat.
@ewaslo66826 ай бұрын
A ja myślę że to nie wina rodziców tym razem bo wydaje się że rodzice są teraz bardzo obecne w życiu dzieci.Mysle a wręcz jestem przekonana że to zaplanowana wina mediów społecznościowych facebokow taktyków instagramow itp.Elon Musk właściciel obecnie portalu x sam powiedzial aby nie dopuszczać dzieci to tych portali gdyż są one celowo zaplanowane do wytworzenia uzależnienia dopaminowego..A wśród rodziców panuje straszna moda na to aby dziecko miało coś...z każdego robią uloma z jakąś diagnozą i faszerują psychotropami co jest na rękę koncernom farmaceutycznym...A wiedzą która pani prezentuje o charakterach i temperamentach to powinno być abc każdego rodzica i dziwie się jak można jej nie mieć. Skoro nasze społeczeństwo jest na takim poziomie to nic dziwnego ze jest jak jest.
@iwellia88886 ай бұрын
Nie można spychać odpowiedzialnosci za swoje działania na takie czynniki, pokusa jest ogromna, jesteśmy wtłoczeni w taki świat, ale moim zdaniem ważniejszą rolę odgrywa upadek wartości. Wiara w wyższ idee to rzadkie zjawisko, ludzie gonią za budowaniem pazłotka wokół siebie nie wiedząc kim są i nie podejmują nad tym refleksji bo jest to za trudne.
@justynasamolej10575 ай бұрын
Oczywiście że wina rodziców. Dziecko,które rośnie w normalnych zdrowych warunkach,jest szanowane nie będzie uciekać w używki. Uzależnić można się od wszystkiego,a uzależnienie to ucieczka od problemów w naszej głowie.
@Flagrantia6 ай бұрын
@MikaComments6 ай бұрын
Niestety ale to nie jest takie proste jak sie mowi. Jakby bylo proste to w Polsce nie bylo by tylu ludzi uzaleznionych od alkocholu czy tez papierosow.
@marekgiedyk5125 ай бұрын
Nie da sie tego zrobić, trzeba przede wszystkim wypracować w takiej osobie nawyk, ze ma iść na terapię juz w pierwszych etapach problemu i go nie negować. Zauważamy ze mloda osoba ma tendencję do picia narkotyków - od razu terapia i niech sie zastanawia czeku to robi pojdzie gdzies zobaczyć do ośrodka na czym tp sie konczy albo na spotkanie aa, an,ah. Tam od razu usłyszy z pierwsze reki do czego to prowadzi i tez będzie wiedzial ze zaczyns sie zawsze niewinnie.
@marekgiedyk5125 ай бұрын
Nie mozemy tak robic zeby sie 100% dopasować do dziecka bo otoczenie nie będzie tego robic i przyzwyczaimy go do tego ze otoczenie zawsze sie do niego dopasuje. Tez nie chodzi o zimny chów tylko o to zeby zwrócić uwagę ze nie funkcjonuje sie w próżni. Najlepiej konfrontowac z rozczarowaniem i np też przyzwyczajac juz mlodziez 14 lat i wiecej do funkcjonowania z innymi doroslymi np niech chodzi na wspólne treningu biegowe, moze jakies planszówki jesli ma talent predyspozycje informatyczne to miech chodzi na meetupy z doroslymi (mozna pojsc najpierw z dzieckiem wybadac teren) jezeli językowe to niech jakies zajęcia nie beda tylko z rówieśnikami. Dzieci i młodzież budują ogromna fantazję i nir chodzi o to zeby ja burzyć tylko żeby ja powoli urealniac bo wrzucanie od razu na głęboką wode konczy sie zderzeniem z silnymi emocjami i często stresem ktory potem rozładowuje sie w używkach. Nie ma budowania stopniowej odporności na stres i umiejętności komunikacji bez funkcjonowania w roznych środowiskach a najlepiej roznych grupach wiekowych ze stopniowo zwiększającymi sie wymaganiami. Dobrze tez przyuczyć dziecko do zorganizowania całego weekendu albo kilku dni w tygodniu. całe sprzątanie prawie całe gotowanie - budowac samodzielnosc etapami zeby umacniać dziecko psychicznie. Najpierw przejść przez to z dzieckiem kilka razy a potem poprosic zeby ogarnęło calosc same i jeszcze pogadac potem o procesie. I trzeba jeszcze umiejetnie zburzyć autorytet rodzica bo dziecko prawie zawsze zrobi to samodzielnie i to sie moze skończyć różnie.
@iwkast8730Күн бұрын
Dobry materiał.kursy dla rodziców powinny być powszechne od małego dziecka.bardzo nie ma wiedzy w tym temacie.intuicja nie jest wystarczająca.
@MsSylvetka4 ай бұрын
Pani mąż inwestuje na giełdzie i pani uczy innych jak uchronić kogoś od uzależnień wątpilwe.
@JonhAnderson-yh1nw6 ай бұрын
POKOLENIE SŁABYCH LUDZI.
@joannazaras81446 ай бұрын
Łatwy i szybki osąd. To pokolenie skądś się wzięło, ktoś je wychował i dał przykład. Myślę, że to raczej pokolenie zaniedbane emocjonalnie. Zresztą wcześniej też wiele osób było zaniedbanych, tylko świadomość problemu była o wiele mniejsza.
@JonhAnderson-yh1nw6 ай бұрын
@@joannazaras8144 Ofiary losu.
@henryksupport61216 ай бұрын
Kiedyś to było, nie?
@JonhAnderson-yh1nw6 ай бұрын
@@henryksupport6121 Nie było tylu płatków śniegu.
@witchcraft_official5 ай бұрын
Moja mama popełniła każdy możliwy błąd ... Bila mnie, wyzywała (od kurew jak miałam 10 lat), jak urodził się mój brat to był ostatni raz kiedy mnie przytula (miałam 5 lat). Stałam się totalną patologią, a w pewnym momencie zaczęłam bić moją mamę - najpierw w obronie kiedy ona mnie biła. W pewnym momencie zachorowałam i z nudów zaczęłam czytać ksiazki i oglądać bajki Disneya - dojrzałość emocjonalna i wogole wiedza, empatia, świadomość zaczęła mnie ciągnąć w górę. Jednak nie zapomnę jak byłam wyszywana przez sąsiadów i poniżana tylko dlatego bo noszę ćwieki... Jak mnie oskarżali o porysowanie samochodu tylko dlatego bo umiem się odszczekac i jestem subkulturą metal. Dorośli są straszni... I do dziś widzę często jak dorośli się odnoszą do swoich dzieci i młodzieży z agresją, wrogością i bez szacunku... Potem zdziwienie że dziecko się stacza...
@mstibkasia5 ай бұрын
Straszne, bardzo Ci współczuję:(( ciekawe czy będziesz w stanie kiedykolwiek wybaczyć mamie
@witchcraft_official5 ай бұрын
@@mstibkasia moja mama mnie przeprosiła po wielu latach, ale wciąż robi to samo... i my dzisiaj wiemy, że to się wzięło stąd, że jej mama (moja babcia) tak ją traktowała i moja mama powiela schematy. Niestety ale mama też ma lęk przed pójściem na terapie, boi się tego co jeszcze się jej wynajdzie i tego, że jej terapia byłaby długa i bolesna. Ja choć nie wylądowałam w więzieniu jak to każdy mi wróżył i nie zostałam patologią, to też musze się borykać z pewnymi rzeczami np. muszę chodzić na sztuki walki bo się boję że znów ktoś mnie uderzy, że nie będę mogła się obronić, boję się ludzi silniejszych ode mnie, sama też po pijaku jestem agresywna w stosunku do facetów którzy mnie zaczepią - natomiast nigdy nie uderze kobiety, nawet jeśli ona uderzy mnie pierwsza. Dostaje też furii jak widze że ktoś źle traktuje dziecko... panuje nad sobą i odchodzę w takiej sytuacji bo po prostu boję się, że zaraz takiemu rodzicowi zrobię papkę z twarzy. Terapeuta powiedział że dużym plusem u mnie jest to, że choć się we gotuje to ja bardzo panuje nad swoimi emocjami i je rozumiem. Jednak... bardzo to w środku przeżywam. Z moją mamą rozmawiam tylko wtedy jak musze, ona nie radzi sobie z emocjami i wyładowywuje je na mnie (nigdy na bracie). A ja to bardzo źle znoszę... tak więc prawie się nie widujemy.
@mstibkasia5 ай бұрын
To super że tak świadomie udaje Ci się przepracowywać powoli taką trudną przeszłość! Trzymam kciuki żebyś dała radę całkiem z tego wyjść, ostatnio czytałam statystyki że w Polsce aż 20% ma syndrom stresu pourazowego bo jest on właśnie przenoszony z pokolenia na pokolenie, w Polsce się ciągnie głównie od II wojny światowej. Bardzo to przykre:(
@witchcraft_official5 ай бұрын
@@mstibkasia dziękuję. I niestety masz rację... też znam te statystyki, to jest dramat. Ludzie są agresywni i nieżyczliwi. Najgorzej że każdy myśli, że wszystko z nim ok i często słysze, że "bili mnie i wyszłem na ludzi" - no właśnie, nie.
@DOTI_tcz5 ай бұрын
@@witchcraft_officialna spokojnie szukaj balansu w zyciu. A co do reakcji jak ktos traktuje dziecko w zly sposob to tez od razu to dziecko chce bronic i mysle ze to zdrowa reakcja. Malo trgo uwazam ze trzeba reagować, zeby takie osoby nie czuly ze nikt tego nie widzi. Moze beda bardziej sie hamować. Najgorzej jak ludzie nie traguja na przemoc wobec slabszych.